ESOTERICA.gr Forums ! - ΑΣΕ ΕΝΑ ΣΤΙΧΟ... - "Μεταξύ τυρού και αχλαδιού"

/-- 14 Χρόνια ESOTERICA Forums ! --\
! 2001 - 2015 !

** Ευτυχισμένος Νέος Χρόνος **
Δημιουργικό, με μεγαλύτερη Κατανόηση και
περισσότερη Γνώση το 2016 !

Χ Ο Ρ Η Γ Ε Ι Ε Σ

Ad space

ESOTERICA.gr Forums !

Όνομα Μέλους:	Password:	Επιλογή Γλώσσας
Φύλαξη Password
Ξεχάσατε τον Κωδικό;

Όλα τα Forums

"Μεταξύ τυρού και αχλαδιού"

ΑΣΕ ΕΝΑ ΣΤΙΧΟ...

Νέο Θέμα

Απάντηση στο Θέμα

Εκτυπώσιμη Μορφή

Σελίδα:

Συγγραφέας	Θέμα
stadyo Μέλος 1ης Βαθμίδας Greenland 84 Μηνύματα	Απεστάλη: 09/12/2005, 23:08:21 Γιατί άφησες πίσω τη φωνή σου; Την ξανάκουσα απ` την αρχή και πάλι και πάλι Παιδεύτηκα να φτάσω στο πριν λίγο στην τελευταία λέξη Μετά στις τρεις τελείες εκεί σε έχασα… Έμεινα πίσω Είμαι η αγάπη Εσύ μ` έκαμες Μα δεν ξέρω πια τι να με κάμω Γέμισα ξεχασμένα αποδημητικά Και το φθινόπωρο έχει τελειώσει Για την αγάπη γκρέμισα πολλές φορές τα τείχη μου.Ποτέ δεν τα ξανάφτιαξα όπως ήταν.SokZ
stadyo Μέλος 1ης Βαθμίδας Greenland 84 Μηνύματα	Απεστάλη: 09/12/2005, 23:19:04 Αυτό τ`ανίκητο αυτό το γοερό κόκκινο Πώς τ` άφησες πίσω φεύγοντας Κι έγινε χέρι που γράφει Δε θέλω να το ταυτίζω με την απουσία αυτή στερείται ιθαγένειας Θέλω να το ταυτίζω με το από σένα που είσαι εδώ και χορεύεις στα στρογγυλά τραπέζια των όμικρον που σε πίνω στις κούπες των ύψιλον που κοιμάσαι μακάρια πάνω στα αποσιωπητικά κι ο ύπνος σου φτάνει ως το πρωί Κάμε ό,τι θες Αρκεί να μου δίνεις ένα λευκό χαρτί να υπογράφω Αρκεί να `σαι εδώ... Edited by - stadyo on 10/12/2005 00:45:14
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/12/2005, 11:35:01 Είναι πάντα εκεί... αφού είναι πάντα μέσα σου Φιλικά Nemesi "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
spirit Πλήρες Μέλος Finland 1485 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/12/2005, 12:48:51 Είναι πάντα εκεί... αφού είναι πάντα μέσα σου ..
opsimos Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 200 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/12/2005, 19:30:42 Ακούω την φωνή μου μέσα στο βάθος της ψυχής μου καμπάνα μακρινή δονεί ήχους αλλοφερμένους απο χρόνους περασμένους. Ακούω την καρδιά μου σε κτύπους ξεχασμένους της εφηβείας δρόμους κλεισμένους. Με του μυαλού βήμα βαρύ γυρνάω τη γη, ψάχνω να βρώ στο κόσμο αυτό λίγη ανθρωπιά, λίγη λογική. Είχα όνειρο μια ουτοπία του Τζον το Ιμάτζιν να σκεπάζει τη βία. Είχα αγάπη,είχα θρησκεία, δεν έχω πια τίποτα μονάχα απορία. Ορνεα,θηρία,νύχια γαμψά σχίζουν σάρκες,θερίζουν κορμιά, παιδιά ματωμένα,λιπόσαρκα, στεγνά, φαντάροι πιστοί στο καθήκον χωρίς ανθρωπιά. Και 'μείς βολεμένοι,μακάριοι,μωροί, ψάχνουμε,τη ψυχή μας να σώσουμε στη Αγία γραφή. Ο τελευαίος να κλείσει την πόρτα. ΠΟΡΤΑ ΡΕΕΕΕΕ.....
pixeldream ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 1606 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/12/2005, 02:03:36 Dragons fly, they symbolize in myth and saga breathing fire. Look up there's one flying higher! Faster than the SSC. Is science hiding witchery? ..
pixeldream ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 1606 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/12/2005, 02:08:35 Where are you tonight? Wild flower in starlit heaven ΑΦΡΟΔΙΤΗ... ..
pixeldream ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 1606 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/12/2005, 02:12:48 Love is a burning thing Bound by wild desire I fell into, a ring of fire Taste, my love sweet It makes a fire ring When hearts like ours meet I fell for you like a child I fell into a burning ring of fire Ohh, the fire went wild I went down, down, down The flame swept higher And it burns, burns, burns That ring of fire, that ring of fire ..
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 12/12/2005, 18:38:41 ...Χόρευαν τα φώτα στην βροχή Ακολουθούσαν τις γραμμές Μέσα στα τούνελ του νού Εξαφανίσθηκε η ανία Πήρε θέση η αναζήτηση Οι αισθήσεις περιπλανήθηκαν Αφέθηκαν ελεύθερες Γέμισε το βλέμμα απ’ τη μορφή σου Θάλασσα , λίμνη πράσινη Νούφαρα να λικνίζονται Στο άγγιγμά σου Αερικών ωδές να απλώνονται Με πέπλα να σκορπούν , τα αγρολούλουδα του χειμώνα , ενώνουν τις εικόνες σε μια και χάνονται στο βάθος … Να !!! πάλι ξεπροβάλει το χαμόγελό σου ... ...mat... Γιατι τώρα??
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 13/12/2005, 11:36:13 ΣΕΛΙΔΑ ΛΕΥΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ: Γ. ΑΝΤΡΕΟΥ ΣΤΙΧΟΙ: Π. ΚΑΡΑΣΟΥΛΟΣ Σελίδα λευκή, σαν άσπιλο χιόνι. Κάτι τελειώνει σε κίνηση αργή Κι αυτό που θα ’ρθει δεν μοιάζει ούτε δείχνει Αχνά αφήνει ίχνη, σε άμμο καυτή Λευκό το χαρτί. Οι λέξεις που βγαίνουν Νωρίς πια πεθαίνουν πριν γίνουν ευχή. Ποια δύναμη αρκεί το άσπρο να ντύσει Ψυχές να κοσμήσει με Λόγο ζωής; Σελίδα λευκή βρεγμένη η ζωή μου Αργοί οι σφυγμοί μου τη νύχτα αυτή. Τη νύχτα αυτή που σήκωσε σκόνη Και ποιος κατορθώνει αθώος να βγει. Λευκό το χαρτί κι εκείνος που ξέρει Διπλά υποφέρει, σ’ αυτή τη σιωπή. Ποια αγάπη μπορεί εδώ να υπογράψει Σαν μοίρα να γράψει προτού να καεί. "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 13/12/2005, 11:45:49 ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΠΟΨΕ ΜΙΑΝ ΑΡΧΗ ΜΟΥΣΙΚΗ: Δ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΣΤΙΧΟΙ: Δ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Ποια τύχη μ' έφερε απόψε εδώ μπροστά σας Να τραγουδήσω έναν αβάσταχτο καημό Μ' ένα τραγούδι που μιλά στην ανθρωπιά σας Για μιαν ελπίδα που δεν έχει τελειωμό Περνώ κουράγιο απ' την ανάλαφρη μάτια σας Που 'ναι οι έγνοιες μακρινές το βράδυ αυτό Μια χούφτα νότες κλέβω πάνω απ' τη χαρά σας Και μέσα απ' τη ψυχή μου τραγουδώ Ποτέ θ' ανοίξουμε μια πόρτα στην καρδιά μας Να νοιώσουμε όλα τα δικά δικά μας Ας κάνουμε απόψε μιαν αρχή Ποιος ξέρει αύριο η μέρα τι θα φέρει Κι αν η καρδιά να συγχωράει δεν ξέρει (Κι αν θα γενούν πατρίδα μας όλης της γης τα μέρη) Ας κάνουμε απόψε μιαν αρχή Κι αν είναι δύσκολος καιρός για ν΄ αγαπάμε Κι ειν' η καρδιά μας ματωμένη απ' τον καημό Πάρτε κουράγιο απ' την αλήθεια που ξεχνάμε Και κάντε την χαρούμενο σκοπό "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 13/12/2005, 13:34:15 I HAVE LONGED TO MOVE AWAY I have longed to move away From the hissing of the spent lie And the old terrors’ continual cry Growing more terrible as the day Goes over the hill into the deep sea? I have longed to move away From the repetition of salutes , From there are ghosts in the air And the thunder of calls and notes I have longed to move away bur am afraid ? Some life , yet unspent , might explode Out of the old lie burning on the ground And , cracking into the air , leave me half-blind Neither by night’s ancient fear, The parting of hat from hair, Pursed lips at the receiver, Shall I fall to death’s feather. By these I would not care to die, Half convention and half lie. Thomas Dylan Γιατι τώρα??
elenaki Νέο Μέλος Cyprus 37 Μηνύματα	Απεστάλη: 14/12/2005, 05:18:21 Καλημέρα σας Ωραίο θέμα… Δεν ξέρω αν έχετε γράψει το πιο κάτω ποίημα, είναι ένα από τα αγαπημένα μου του Edgar Allan Poe… Alone (1830) From childhood's hour I have not been As others were; I have not seen As others saw; I could not bring My passions from a common spring. From the same source I have not taken My sorrow; I could not awaken My heart to joy at the same tone; And all I loved, I loved alone. Then- in my childhood, in the dawn Of a most stormy life- was drawn From every depth of good and ill The mystery which binds me still: From the torrent, or the fountain, From the red cliff of the mountain, From the sun that round me rolled In its autumn tint of gold, From the lightning in the sky As it passed me flying by, From the thunder and the storm, And the cloud that took the form (When the rest of Heaven was blue) Of a demon in my view. elenix
elenaki Νέο Μέλος Cyprus 37 Μηνύματα	Απεστάλη: 14/12/2005, 05:30:36 Ένα άλλο ποίημα του Edgar Allan Poe πολύ αγαπημένο είναι και το πιο κάτω… Dreams (1827) Oh! that my young life were a lasting dream! My spirit not awakening, till the beam Of an Eternity should bring the morrow. Yes! tho' that long dream were of hopeless sorrow, 'Twere better than the cold reality Of waking life, to him whose heart must be, And hath been still, upon the lovely earth, A chaos of deep passion, from his birth. But should it be- that dream eternally Continuing- as dreams have been to me In my young boyhood- should it thus be given, 'Twere folly still to hope for higher Heaven. For I have revell'd, when the sun was bright I' the summer sky, in dreams of living light And loveliness,- have left my very heart In climes of my imagining, apart From mine own home, with beings that have been Of mine own thought- what more could I have seen? 'Twas once- and only once- and the wild hour From my remembrance shall not pass- some power Or spell had bound me- 'twas the chilly wind Came o'er me in the night, and left behind Its image on my spirit- or the moon Shone on my slumbers in her lofty noon Too coldly- or the stars- howe'er it was That dream was as that night-wind- let it pass. I have been happy, tho' in a dream. I have been happy- and I love the theme: Dreams! in their vivid coloring of life, As in that fleeting, shadowy, misty strife Of semblance with reality, which brings To the delirious eye, more lovely things Of Paradise and Love- and all our own! Than young Hope in his sunniest hour hath known. elenix
pixeldream ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 1606 Μηνύματα	Απεστάλη: 15/12/2005, 04:32:26 I'm addicted to you You're my love my senorita I'm addicted to you Hope were gonna pull through I'm addicted to you You're the love that makes me younger I'm addicted to you Hope were gonna pull through Pull through ..
pixeldream ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 1606 Μηνύματα	Απεστάλη: 15/12/2005, 05:05:14 And I refuse to believe in some of the things that are said to be here Let alone those that are not I'm trying to change my direction Ours is pathetic in my own humble estimation ..
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 15/12/2005, 09:19:50 Σύγνεφο με παντελόνια "Τη σκέψη σας που νείρεται πάνω στο πλαδαρό μυαλό σας σάμπως ξιγκόθρεφτος λακές σ' ένα ντιβάνι λιγδιασμένο, εγώ θα την τσιγκλάω επάνω στο ματόβρεχτο κομμάτι της καρδιάς μου. Φαρμακερός κι αγροίκος πάντα ως να χορτάσω χλευασμό. Εγώ δεν έχω ουδέ μιαν άσπρη τρίχα στην ψυχή μου κι ουδέ σταγόνα γεροντίστικης ευγένειας. Με την τραχιά κραυγή μου κεραυνώνοντας τον κόσμο, ωραίος τραβάω, τραβάω εικοσιδυό χρονώ λεβέντης. Εσείς οι αβροί!... Επάνω στα βιολιά ξαπλώνετε τον έρωτα. Επάνω στα ταμπούρλα ο άξεστος τον έρωτα ξαπλώνει. Όμως εσείς, θα το μπορούσατε ποτέ καθώς εγώ, τον εαυτό σας να γυρίσετε τα μέσα του όξω, έτσι που να γενείτε ολάκεροι ένα στόμα; Ελάτε να σας δασκαλέψω, εσάς τη μπατιστένια απ' το σαλόνι, εσάς την άψογο υπάλληλο της κοινωνίας των αγγέλων κι εσάς που ξεφυλλίζετε ήρεμα-ήρεμα τα χείλη σας σα μια μαγείρισσα που ξεφυλλίζει τις σελίδες του οδηγού μαγειρικής. Θέλετε θα 'μαι ακέραιος, όλο κρέας λυσσασμένος -κι αλλάζοντας απόχρωση σαν ουρανός- θέλετε- θα 'μαι η άχραντη ευγένεια -όχι άντρας πια, μα σύγνεφο με παντελόνια ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ Γιατι τώρα??
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 15/12/2005, 10:50:40 ΝΥΧΤΕΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ Πέρασε τόσος καιρός και ακόμα μοιάζουν ψέμα Κάθε λέξη κεραυνός, και το παγερό σου βλέμμα Στο ταξίδι της καρδιάς άλλες έχουν πάρει θέση Κλείνω πόρτα στα παλιά η καρδιά να μη πονέσει Είναι κάτι νύχτες μοναξιάς που δεν ξημερώνουν Τα δικά σου λόγια σαν καρφιά μέσα μου ματώνουν Είναι κάτι νύχτες μοναξιάς που δεν ξημερώνουν Τα δικά σου λόγια σαν καρφιά μέσα μου ματώνουν Πέρασε τόσος καιρός που το θέμα έχει κλείσει Που ο έρωτας αυτός δεν μπορεί να με διαλύσει Στο ταξίδι της καρδιάς άλλες έχουν πάρει θέση Κλείνω πόρτα στα παλιά η καρδιά να μη πονέσει Είναι κάτι νύχτες μοναξιάς που δεν ξημερώνουν Τα δικά σου λόγια σαν καρφιά μέσα μου ματώνουν Είναι κάτι νύχτες μοναξιάς που δεν ξημερώνουν Τα δικά σου λόγια σαν καρφιά μέσα μου ματώνουν "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 15/12/2005, 10:54:19 ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑ ΜΟΥΣΙΚΗ: ΑΝ. ΜΙΤΖΕΛΟΣ ΣΤΙΧΟΙ: Λ. ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Έχω γεμίσει τη ζωή μου με ανάσες Που χρόνια τ’ ανεβαίνω κόντρα τα σκαλιά Κι ανάψαν έξαφνα οι αισθήσεις μου οι πάσες Και λέω στο θάνατο, θα φύγω απ’ τη δουλειά Τα μεσημέρια που η καρδιά στεναχωριέται Που κάθε βήμα μου το βλέπει οριστικό Της λέω αγάπη μου, η αγάπη δεν κρατιέται Σ’ ένα τηλέφωνο κι εκείνο βιαστικό Δεν απαντά, δεν εμφανίζεται δεν επιστρέφει Κι ούτε ρωτά μήπως την γύρεψαν δεν είναι εδώ Έχω κρεμάσει στο μπαλκόνι μου ένα αστέρι Του ονείρου μου τους μάγους να οδηγεί Κι αυτούς που μέσα μου με κλείδωσαν ποιος ξέρει Μπορεί στο γέλιο μου μια βόλτα να ’χουν βγει Δεν απαντά, δεν εμφανίζεται δεν επιστρέφει Κι ούτε ρωτά μήπως την γύρεψε ποτέ κανείς Δεν απαντά η Ελευθερία της χρόνο δεν έχει Είναι καλά και ζει στον κόσμο της όπως κι εσείς "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 15/12/2005, 12:20:29 ΒΥΘΟΣ ΜΟΥΣΙΚΗ: ΑΛ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΣΤΙΧΟΙ: ΑΛ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ Πέρασαν μέρες χωρίς να σ’ το πω «Το σ’ αγαπώ, δυο μόνο λέξεις...» Αγάπη μου πως θα μ’ αντέξεις που ’μαι παράξενο παιδί, σκοτεινό. Πέρασαν μέρες χωρίς να σε δω κι αν σε πεθύμησα δεν ξέρεις «Κοντά μου πάντα θα υποφέρεις...» σου το ’χα πει ένα παιδί βροχερό. Θα σβήσω το φως κι όσα δεν σου ’χω χαρίσει σ’ ένα χάδι θα σου τα δώσω κι ύστερα πάλι θα σε προδώσω μες του μυαλού μου το μαύρο βυθό. Θα κλάψεις ξανά που μόνη θα μείνεις κι εγώ πιο μόνος κι από μένα, μες σε δωμάτια κλεισμένα, το πρόσωπό σου θα ονειρευτώ γιατί μες τ’ όνειρο μόνο ζω. Στα σοβαρά μη με παίρνεις, είν’ το μυαλό μου θολό, είναι κι κόσμος μου αστείος. Κι όταν με βαρεθείς τελείως ψάξε αλλού, να με βρεις όπως με θες. Κι εγώ που αγάπησα πάλι την ιδέα σου μόνο και κάποιο στίχο που σου μοιάζει κοιτάζω έξω και χαράζει... Έγινε τ’ αύριο πάλι χθες. Θα σβήσω το φως κι όσα δεν σου ’χω χαρίσει σ’ ένα χάδι θα σου τα δώσω κι ύστερα πάλι θα σε προδώσω μες του μυαλού μου το μαύρο βυθό. Θα κλάψεις ξανά που μόνη θα μείνεις κι εγώ πιο μόνος κι από μένα, μες σε δωμάτια κλεισμένα, το πρόσωπό σου θα ονειρευτώ γιατί μες τ’ όνειρο μόνο ζω. "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 19/12/2005, 12:41:41 ΑΤΑΚΕΣ ΜΟΥΣΙΚΗ: Θ. ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ ΣΤΙΧΟΙ: ΑΛ. ΑΛΚΑΙΟΣ Πόσο σου πήγαιν' η βροχή Κείνο το βράδυ του Γενάρη Κι έλεγες μέσα στη βοή Κανένα μέλλον δεν μπορεί αυτό που ζούμε να μας πάρει Τώρα ποζάρεις στο γυαλί Σαν θεατρίνα στην σκηνή Τι να σου λέω για το χθες Για τις χαμένες μας Ιθάκες εσύ γυρεύεις παρτενέρ Για να σου δίνει τις ατάκες Πόσο σου πήγαινε το φως Κείνο το χάραμα του τρόμου Κι έμοιαζες μες τα γέλια σου Και στα χρυσά κουρέλια σου Φευγάτη παναγιά του δρόμου "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 19/12/2005, 13:48:47 Ήτανε αέρας Λιζέττα Καλημέρη Τι ξέρεις για τον καιρό γι αυτόν τον άνεμο την κάθε της ματιά που γυρνάει και σβήνει τι γνώριζες γι αυτή για τα χείλη της την κάθε της φωτιά που γυρνάει και δίνει Ήτανε αέρας πάντα σύννεφο σκοτεινό δεν τη βρίσκεις δεν τη φτάνεις ψάχνει το χαμό Ήτανε αέρας πάντα σύννεφο βιαστικό μες σε τρένα μες σε πλοία κλαίει το χωρισμό Τι γνώριζες γι αυτή για τη μάνα της την κάθε της σιωπή πριν τραγούδι γίνει τι γνώριζες γι αυτή για το γέλιο της την κάθε της φωτιά που γυρνάει και δίνει Ήτανε αέρας πάντα σύννεφο σκοτεινό δεν τη βρίσκεις δεν τη φτάνεις ψάχνει το χαμό Ήτανε αέρας πάντα σύννεφο βιαστικό μες σε τρένα μες σε πλοία κλαίει το χωρισμό Γιατι τώρα??
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 19/12/2005, 14:06:39 ΑΝΟΗΤΕΣ ΑΓΑΠΕΣ ΜΟΥΣΙΚΗ: Χ. & Π. ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ ΣΤΙΧΟΙ: Χ. & Π. ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ Τα φέραμε από 'δω, τα φέραμε από 'κει Άντε ξανά τα ίδια, τα ίδια απ' την αρχή Τα φέραμε απ 'δω, τα φέραμε από 'κει εγώ ξανά στο τίποτα στο γενικά εσύ Νύχτες δίχως όνομα, νύχτες χωρίς σκοπό Χαμένοι από χέρι, χαμένοι και οι δυο Ανόητες αγάπες ανόητα φιλιά λόγια λόγια λόγια, λόγια ψεύτικα λόγια λόγια ψεύτικα Τώρα τι να σου πω, τι να μου πεις κι εμένα Έτσι όπως παίξαμε κι οι δυο με ζάρια πειραγμένα Τα φέραμε από 'δω, τα φέραμε από 'κει εγώ ξανά στο τίποτα, στο γενικά εσύ Νύχτες δίχως όνομα, νύχτες χωρίς σκοπό Χαμένοι από χέρι, χαμένοι και οι δυο Ανόητες αγάπες ανόητα φιλιά λόγια λόγια λόγια, λόγια ψεύτικα λόγια λόγια ψεύτικα "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 19/12/2005, 14:09:30 ΕΦΥΓΕΣ ΝΩΡΙΣ Έφυγες νωρίς κι ούτε που πρόλαβα ν' αρχίσω Έφυγες νωρίς μα είχα κι αλλά να σου πω λόγια μυστικά, την άλλη όψη σου ν' αγγίξω λόγια μαγικά από ένα κόσμο μου κρυφό Έφυγες νωρίς κομματιασμένες υποσχέσεις Έφυγες νωρίς, χειρονομίες βιαστικές Έκλεισες σιγά την πόρτα μήπως με πονέσεις Βρήκες τελικά δυο τρεις κουβέντες τυπικές Ποιος φωνάζει ποιος πληγώνει τη σιωπή Τι να θέλει να μου πει Έφυγες νωρίς και όλα μείνανε στη μέση Ο,τι και να πω, ακροβασία στο κενό Τόση μοναξιά σε πιο αστείο να χωρέσει Τίποτα δε ζω που να μη φαίνεται φτηνό Ποιος φωνάζει ποιος πληγώνει τη σιωπή Τι να θέλει να μου πει "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 19/12/2005, 18:14:33 Έφη Πανσέληνου Διονύσου Μάρπησσα ΜΑΡΠΗΣΣΑ μάρσιπος Μαρσύας οπλές καλάμια κι άλογα χλιμίντρισμα άσπρα σπίτια ανηφοριές και γλιστερός κατήφορος κόκκινο το κρασί και τα σφυρά στο πανηγύρι σκίρτησαν κατρακυλάν τα χείλια σπίθιζεν ο Αλντεμπαράν η Άρκτος τα τριζόνια άλικος σέρνεται ο χορός φτεροκοπάει στη στράτα τον μπάλο παίζει ο χωρικός «αγάπα με που σ’ αγαπώ» Χώμα το φύλλο της μουριάς το δέντρο σήμαντρο αυγινό στον τρούλο ο Χριστός Σωτήρ σταφύλι ο Διόνυσος επισκοπεί το πέλαγος μαζί και τη χαρά μας. ........................ Γιατι τώρα??
Zepellin2012 Νέο Μέλος 6 Μηνύματα	Απεστάλη: 20/12/2005, 05:52:01 "Christmas without you White Christmas and I'm blue Like fireworks with no fuse Christmas without you. The fireplace keeps burning and my thoughts keep turning The pages of mem'ries of time spent with you Old Christmas songs we knew and used to make love to Make it hard to get used to Christmas without you...." "....Christmas without you, I just can't get used to I just have known you, Christmas without you You know that I love you, you know that I need you You know that I want you, I need you, I love you I don't stop to. You know that I want you, you know that I need you You know that I need you, you know that I want you I love you, I want you, I need you, I do..." VII
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 20/12/2005, 19:19:24 Κάτι Είναι στιγμές που ... Τα δάκρυα σκεπάζουν τη νύχτα Ένα αστέρι τρεμοφέγγει Το όνειρο αντιφεγγίζει Ίπταται στο στερέωμα Το τέλος της νύχτας στέκει στα σύνορα με ένα ανύποπτο αύριο Βρίσκει την περήφανη μέρα να φωτίζει τις σκιές και ταξιδεύει τις σιωπές σε στιγμές αέναες … ...mat... Γιατι τώρα?? Edited by - matmat on 20/12/2005 19:35:06
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 21/12/2005, 10:48:24 ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ ΜΟΥΣΙΚΉ: Θ. ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ ΠΟΙΗΣΗ: Ν. ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ Έβραζε το κύμα του γαρμπή ήμαστε σκυφτοί κι' οι δυο στο χάρτη γύρισες και μου 'πες πως το Μάρτη σ' άλλους παραλλήλους θα 'χεις μπει Κούλικο στο στήθος σου τατού που όσο κι' αν το καις δε λέει να σβήσει Είπαν πως την είχες αγαπήσει σε μια κρίση μαύρου πυρετού Βάρδια πλάϊ σε κάβο φαλακρό κι' ο Σταυρός του Νότου με τα στράλια Κομπολόι κρατάς από κοράλλια κι' άκοπο μασάς καφέ πικρό Τ’ Άλφα του Κενταύρου μια νυχτιά με το παλλινώριο πήρα κάτου Μου 'πες με φωνή ετοιμοθανάτου, «Να φοβάσαι τ' άστρα του Νοτιά» Άλλοτε απ' τον ίδιον ουρανό έπαιρνες τρεις μήνες στην αράδα με του καπετάνιου τη μιγάδα μάθημα πορείας νυχτερινό Σε ’να μαγαζί του Nossi Be πήρες το μαχαίρι δυο σελίνια μέρα μεσημέρι απά στη λίνια ξάστραψε σαν φάρου αναλαμπή Κάτου στις αχτές της Αφρικής πάνε χρόνια τώρα που κοιμάσαι Τα φανάρια πια δεν τα θυμάσαι και τ’ ωραίο γλυκό της Κυριακής "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
Nemesi Μέλος 3ης Βαθμίδας 651 Μηνύματα	Απεστάλη: 21/12/2005, 10:51:34 ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΚΙ ΑΝΑΞΙΟΣ ΕΡΑΣΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗ: Γ. ΣΠΑΝΟΣ ΠΟΙΗΣΗ: Ν. ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων Και θα πεθάνω μια βραδιά σαν όλες τις βραδιές χωρίς να σκίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων Για το Μαντράς, τη Σιγκαπούρ, τ’ Αλγέρι και το Σφαξ θ’ αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία κι εγώ σκυφτός σ’ ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ Οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα ’χω πια ξεχάσει κι η μάνα μου χαρούμενη θα λέει σ’ όποιον ρωτά Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει Μα ο εαυτός μου μια βραδιά εμπρός μου θα υψωθεί και λόγο ως ένας δικαστής στυγνός θα μου ζητήσει κι αυτό τ’ ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί θα σημαδέψει, κι άφοβα τον φταίχτη θα χτυπήσει Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ σε κάποια θάλασσα βαθιά στις μακρινές Ινδίες θα ’χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες "Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"
matmat Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 319 Μηνύματα	Απεστάλη: 21/12/2005, 11:45:15 Ο ελαφοκυνηγός Μαριανίνα Κριεζή Ο Αναστάσης της κυρα-Νίκης, ήταν ο πρώτος κυνηγός της Θεσσαλονίκης. Κάποιο χειμώνα, στον Πλαταμώνα, ένα ελάφι λένε πέτυχε στο ψαχνό, και τότε -όπως λεν οι γέροι στα καφενεία- πουλιά και άγγελοι γεμίσαν τον ουρανό, και το ελάφι το πληγωμένο είχε τα μάτια κοριτσιού δεκάξι χρονώ. Τον Αναστάση της κυρα-Νίκης, τον ξέραν όλοι οι κυνηγοί της Θεσσαλονίκης, που με τα χιόνια, πενήντα χρόνια, τούς φώναζε όταν ξεκινούσαν για το βουνό: Ο ουρανός είναι παιδιά γεμάτος αγγέλους, γι'αυτό να μην πυροβολάτε τον ουρανό, και το ελάφι το πληγωμένο, έχει τα μάτια κοριτσιού δεκάξι χρονώ. Στον Αναστάση της κυρα-Νίκης, είπανε χτες δυο κυνηγοί της Θεσσαλονίκης: Τέτοι χειμώνα, στον Πλαταμώνα, που πας παππού μέσα στ' αγιάζι το πρωινό; Κι ο Αναστάσης της κυρα-Νίκης τούς είπε: Πάω να συναντήσω τους αγγέλους στον ουρανό, και το ελάφι το πληγωμένο, που'χει τα μάτια κοριτσιού δεκάξι χρονώ. Γιατι τώρα??