Πουθενά δεν σε επέπληξα, φίλε μου, λέγοντας σου να μην χρησιμοποιείς υποτιμητικές εκφράσεις.
Εάν ξαναδιαβάσεις το μήνυμα μου θα διαπιστώσεις οτι ίσως να παρανόησες.
Στο μήνυμα σου στο οποίο υπήρχε ένας υποτιμητικός χαρακτηρισμός κι έγινε επέμβαση, στην επεξήγηση της παρέμβασης η λέξη που χρησιμοποιήθηκε ήταν "αναφορά".
Δεν ήταν "απόδοση" που θα σήμαινε οτι εσύ απέδωσες κάποιους χαρακτηρισμούς.

Αυτό σημαίνει οτι αναπαρήγαγες έναν χαρακτηρισμό που όντως το μέλος Έχιδνα είχε χρησιμοποιήσει και δεν τον απέδωσες εσύ.

Η σύσταση μου προς εσένα επικεντρωνόταν σε 2 σημεία.
Στην προσπάθεια για μη ανάμειξη στην συζήτηση ενός μέλους το οποίο αποφάσισε οικειοθελώς να μην συμμετέχει στις συζητήσεις μας και στο οτι δεν είναι θεμιτή η εκφορά υποννοιών για την πραγματική ταυτότητα ενός συνομιλητή μας την στιγμή που δεν υπάρχει κάποιος λόγος να επικεντρωθούμε σ' αυτήν.

Θεωρώ ως πιθανό το γεγονός ο λόγος που εξέφρασες κάποιες υπόννοιες να ήταν καθαρά για χιουμοριστικούς λόγους.
Όταν όμως ο συνομιλητής μας δεν αποδέχεται τον συγκεκριμένο τρόπο του χιούμορ μας κι εξάπτεται νομίζω πως είναι λογικό να σταματήσουμε.

Κι όπως φάνηκε στην συνέχεια οι αντιδράσεις (οι οποίες δεν ενδείκνυται να εκφράζονται με αυτόν τον τρόπο) δεν ήταν κι οι καλύτερες...

Δε νομίζω πως έχω να πω κάτι παραπάνω για το συγκεκριμένο συμβάν.

Εάν θελήσεις να ξανασυμμετάσχεις, θα χαρώ να διαβάσω τις απόψεις σου.

In anticipation of my resurrection...

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 25/07/2006

Ανθρωποφάγοι οι πρώτοι Ευρωπαίοι

ΑΤΑΠΟΥΕΡΚΑ

Οι πρώτοι Ευρωπαίοι ήταν κανίβαλοι. Έτρωγαν ανθρώπους και μάλιστα μικρά παιδιά, που δεν ανήκαν στην ομάδα τους, όχι για λόγους επιβίωσης αλλά υπηρετώντας μια τελετουργία. Το επιβεβαιώνουν έρευνες παλαιοντολόγων που μελέτησαν τα ευρήματα του Homo antecessor, από τις σπηλιές της Αταπουέρκα στην Ισπανία. Εκεί ανακαλύφθηκαν, πριν από αρκετά χρόνια, ανθρώπινα υπολείμματα ηλικίας 800.000 ετών, τα οποία σιγά- σιγά αποκαλύπτουν τα μυστικά τους. Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Ρεπούμπλικα», προσφάτως ήρθαν να προστεθούν και άλλα ανθρώπινα ευρήματα, τα οποία παραπέμπουν στον κανιβαλισμό. «Μελετώντας τα τελευταία αυτά ευρήματα, μπορούμε πλέον να πούμε με βεβαιότητα ότι ο Homo antecessor αποδυόταν σε κανιβαλισμό», λεει ο παλαιοντολόγος Εουντάντ Καρμπονέλ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας των Ισπανών. Οι επιστήμονες περιγράφουν με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τη διαδικασία φαγώματος των ανθρώπων, όπως αυτή προκύπτει από τα σημάδια στα ανθρώπινα υπολείμματα. Οι Ευρωπαίοι πρόγονοί μας έσχιζαν το δέρμα για να φάνε το ανθρώπινο κρέας, ενώ έσπαζαν τη σπονδυλική στήλη για να ρουφήξουν το μεδούλι.
---------------------------------------------------------------------

Σημείωση Ερίωπα: Κάπου εκεί δεν κατοικούσε ο μυθικός Κρόνος που έτρωγε τα παιδιά του;

"ου χάριν λέγω σοι, αφέωνται αι αμαρτίαι αυτής αι πολλαί, ότι ηγάπησε πολύ. ώ δε ολίγον αφίεται, ολίγον αγαπά." Λουκάς (όχι εσύ)7:47

Και για να μάθεις επιτέλους λίγο ιστορία:

Ο τελετουργικός βιασμός και φόνος της Κασάνδρας

Danae and the larnax, Attic red-figure hydria, Gallatin Painter, c. 490 B.C.E. (Boston MFA 13.200). Francis Bartlett Fund. Courtesy Museum of Fine Arts, Boston.

Από το ΙΝΤΕΡΝΕΤ:
Στην Αρχαία Ελλάδα οι ανθρωποθυσίες που γινόταν κυρίως στην θεά Αρτέμη και στον Διόνυσο, ήταν ένα σύνηθες γεγονόs.
Στην Θεσσαλία γινόταν ανθρωποθυσίες στον Χείρωνα.
Στην Λέσβο στον Διόνυσο.
Στην Τένεδο και την Χίο στον Διόνυσο.
Στην Φώκαια προς τιμή της Ταυροπόλου ¨Άρτεμης
Στην Σπάρτη καταργήθηκαν από τον Λυκούργο.
Στην Ιθώμη της Μεσσηνίας Ο Αριστομένης θυσίασε 300 άνδρες.
(Στην μυθολογία ) 7 κόρες και 7 άνδρες θυσιάζονταν στον Μινώταυρο
Πιο συγκεκριμένα με παραπομπές: ο Ερεχθεύς θυσίασε την κόρη του Ωρείθυια.
( Ακουσίλαος Ιστορικός 5π.χ. αι. Fragmenta 1a,2F.30)
"Ερεχθεύς ο των Αθηναίων βασιλεύς ίσχει θυγατέρα τούνομα Ωρείθυιαν κάλλει διαπρεπεστάτην, κοσμήσας δε ταύτην πότε πέμπει κανηφόρον θύσουσα εις την ακρόπολιν τηι Πολιαδί Αθηνάι,"

“Όταν ο Ερεχθεύς ήταν σε πόλεμο με τους Ελευσίνιους και Θράκες, υπό την αρχηγία του Εύμολπου, έλαβε χρησμό από τους Δελφούς, ότι για να νικήσει θα έπρεπε να θυσιάσει τις τρεις από τις έξι θυγατέρες του. Όταν οι κοπέλες με την θέληση τους συναίνεσαν, ο Ερεχθεύς τις θυσίασε. Μετά την θυσία, πήγε στην μάχη με αυτοπεποίθηση και εξολόθρευσε τον εχθρό του.”

Οι παρθένες των Λοκρών:

"λέγουσι δ' οι νυν Ιλιείς και τούτο ως ουδέ τελέως ηφανίσθαι συνέβαινεν την πόλιν κατά την άλωσιν υπό των Αχαιών, ουδ' εξελείφθη ουδέποτε. αι γούν Λοκρίδες παρθένοι μικρόν ύστερον αρξάμεναι επέμποντο
κατ' έτος. και ταύτα δ' ουχ Ομηρικά. ουδέ γαρ της Κασάνδρας φθοράν οίδεν Όμηρος, αλλ' ότι μεν παρθένος ήν υπ' εκείνον τον χρόνον λέγει"

ARES OFFERED HUMAN SACRIFICES

I) THEBANS SACRIFICE A YOUTH TO ARES
"When the Thebans [during the War of the Seven Against Thebes] consulted Teiresias, he told them that they would win the battle if Kreon’s son Menoikeus [a descendant of the Spartoi, sons of Ares] were to offer himself as a victim to Ares. When he heard this, Menoikeus took his life in front of the gates." - Apollodorus, The Library 3.73
"Oedipus received his father’s kingdom, and Jocasta his mother as wife, unwittingly, and begat on her [four children] ... Meanwhile barrenness of crops and want fell on Thebes because of the crimes of Oedipus, and Tiresias, questioned as to why Thebes was so harassed, replied that if anyone from the Dracon’s blood [Spartoi] survived and died for his country, he would free Thebes from the plague. Then Menoeceus [father of Jocasta] threw himself from the walls." - Hyginus, Fabulae 67
"When the others [the army of the Seven Against Thebes] were attacking Thebes, and the Thebans were despairing of their royal family, Tiresias, son of Everes, a prophet, foretold hat if anyone of the Dracon’s descendants [the Spartoi] should perish, the town would be freed from that disaster. Menoeceus, realizing that he alone of the citizens could bring safety, threw himself from the wall; the Thebans won the victory." - Hyginus, Fabulae 68
II) LYKOS SACRIFICES STRANGERS TO ARES
"After the sack of Troy Diomedes was cast upon on the Libyan coast where Lykos was king, whose custom it was to sacrifice strangers to his father Ares ... So says Juba in the third book of his Libyan History." - Plutarch, Moralia: Greek & Roman Parallel Stories 23
III) KYKNOS SACRIFICES STRANGERS TO ARES & PHOBOS
"Kyknos, son of Ares, lived in the pass of Thessalia and beheaded strangers who came along in order to build a temple to Phobos (Panic) [son of Ares] from the skulls." - Greek Lyric III Stesichorus, Frag 207 (from Scholiast on Pindar)
IV) OINOMAOS SLAYS SUITORS (PERHAPS AS OFFERING TO ARES)
V) AEETES SACRIFICES STRANGERS TO ARES AND PHOBOS

THE RITUAL OF HERAKLES
Blood-sacrifice and the male victim usual in his worship; ritual at Lindos accompanied with curses, not explicable by other examples of cursing in ritual, modern theories concerning it examined; peculiar ceremonies in his worship in Kos, men in women's garments, ‘the Thracian woman’ at Kos and Eruthrai, theories of explanation; a ίϵρὺς γάμις in his ritual; ritual at Gades, death of the deity on the pyre and resurrection in records of Melqart and Sandan transferred by legend to Herakles, source of the legend of Mount Oita in oriental ritual, unknown to Hcsiod, spiritual value of the legend.

Κοίτα κι εδώ: http://www.geocities.com/athens/oracle/7207/pharmakos.htm

Edited by - Έχιδνα on 26/07/2006 02:48:12

Αφήνεις έτσι την Έχιδνα και δεν λες τίποτα;;;;;;;;;;;;;;

Πάει χάλασες και εσύ!!!!

Μάλλον πρέπει να της εξηγήσεις βρε παιδί μου τι εστί μύθος, μπας και ξεστραβωθεί και αυτή!!

Τα παραδείγματα που έφερε η Εχιδνα να τα δούμε ένα-ένα αν θέλετε, αλλά κάποια από αυτά δεν αφορούν θυσίες.
Ας πούμε στην περίπτωση της Πολυξένης υπάρχουν δύο διαφορετικοί μύθοι, ο ένας λέει ότι την σκότωσε ο Νεοπτόλεμος πάνω στον τάφο του Αχιλλέα και η άλλη ότι αυτοκτόνησε πάνω στον τάφο. Και ας μην ξεχνάμε ότι ο Νεοπτόλεμος πήγε στην Τροία για να εκδικηθεί τον θάνατο του Αχιλλέα, γι αυτό και έχει μείνει στην ιστορία η φράση "Νεοπτολέμειος τιμωρία (τίσις)" καθώς ο ίδιος θανατώθηκε αργότερα στους Δελφούς με τον ίδιο τρόπο που σκότωσε τον Πρίαμο.

Η Κασσάνδρα θανατώθηκε από την Κλυταιμνήστρα με πέλεκυ, υπάρχουν και σχετικές απεικονίσεις

Και ο εγκλεισμός της Δανάης και του Περσέα στο κιβώτιο, δεν έχει σχέση βέβαια με θυσία. Απλώς ο Αρκίσιος ήθελε να βγάλει από την μέση τον εγγονό του, επειδή του είχε δωθεί χρησμός ότι αν γεννιόταν αγόρι θα τον σκότωνε.

Η πιό ενδιαφέρουσα ιστορία είναι αυτή της Ιθώμης της Μεσσηνίας όπου ο Αριστομένης φέρεται να θυσίασε 300 αιχμαλώτους, ανάμεσά τους και τον βασιλιά των Λακεδαιμονίων Θεόπομπο. Δεν κατάφερα να βρω ποιός την γράφει αυτή την ιστορία, πιθανότατα ο Παυσανίας. Αλλά αν διαβάσετε τις ιστορίες που κυκλοφορούσαν στην Μεσσηνία γύρω από το πρόσωπο του Αριστομένη, είναι παρόμοιες με τις ιστορίες που λέγανε για τον Διγενή και για όλους τους τοπικούς ήρωες, σε όλες τις εποχές.
Ομως... βρήκα ότι η "θυσία των εκατομφονίων" του Αριστομένη που έμεινε στην ιστορία και την αναφέρει ο Παυσανίας, μάλλον είχε άλλη έννοια

"Σύμφωνα με την παράδοση, ο Αριστομένης θυσίασε τρεις φορές στον Δία Ιθωμάτη, τα επονομαζόμενα Εκατοφόνια, επιφυλασσόμενα μόνο για εκείνο τον πολεμιστή, που είχε σκοτώσει με τα ίδια τα χέρια του εκατό από τους εχθρούς του."

3 φορές Χ 100 = 300
Αιχμάλωτοι που θυσιάστηκαν, ή πολεμιστές που σκοτώθηκαν στην μάχη από το χέρι του Αριστομένη, έτσι ώστε αυτός είχε την τιμή σύμφωνα με την παράδοση, να κάνει 3 φορές αυτή την ειδική θυσία στον Δία Ιθωμάτα;

quote:

---

Γηγενή!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Που είσαι βρε;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Αφήνεις έτσι την Έχιδνα και δεν λες τίποτα;;;;;;;;;;;;;;

Πάει χάλασες και εσύ!!!!

---

Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβωλοντας το κεφαλι του

Εκούσια θυσία κόρης. Η Μακαρία θυσιάστηκε για να επαληθευθεί ο χρησμός σύμφωνα με τον οποίο μόνο αν θυσιάζονταν μια κόρη από αρχοντική γενιά θα νικούσαν οι Ηρακλείδες τους Αργείους. Λεπτομέρεια από κρατήρα της Απουλίας, 360 π.Χ., Μπάρι αρχαιολογικό Μουσείο (Πηγή: Περιοδικό Αρχαιολογίας - Ιστορίας των Πολιτισμών «Corpus», τεύχος 48, Άρθρο «Παιδί και Βία στην ελληνική μυθολογία (κοινωνικά φαινόμενα και μυθολογικοί συσχετισμοί), η βία προς τα παιδιά και η πολιτιστική εμπειρία της κλασσικής Αθήνας», Σπυρίδων Δ. Σπυρόπουλος, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, σελίδα 66)

Ο μικρός Οφέλτης πνίγεται από ένα φίδι, ενώ η τροφός του Υψιπύλη και πιθανόν ο Λυκούργος τρέχουν να το σώσουν. Η Υψιπύλη άφησε το βρέφος για λίγο χωρίς επιτήρηση, για να δείξει την πηγή στη διερχόμενη από την Νεμέα στρατιά των Επτά στρατηγών, οι οποίοι βάδιζαν εναντίον της Θήβας, Το δυστύχημα επικαλύπτει τελετουργία με θυσία παιδιού στο πνεύμα της Γης, για να ευνοήσει τον πόλεμο. Ανάγλυφη παράσταση από σαρκοφάγο, 2ος αιώνας μ.Χ., Κόρινθος αρχαιολογικό Μουσείο. (Πηγή: Περιοδικό Αρχαιολογίας - Ιστορίας των Πολιτισμών «Corpus», τεύχος 48, Άρθρο «Παιδί και Βία στην ελληνική μυθολογία (κοινωνικά φαινόμενα και μυθολογικοί συσχετισμοί), η βία προς τα παιδιά και η πολιτιστική εμπειρία της κλασσικής Αθήνας», Σπυρίδων Δ. Σπυρόπουλος, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, σελίδα 69)

Η Ισμήνη αντικρίζει τον Τυδέα, ο οποίος ετοιμάζεται να την σφαγιάσει, ενώ ο Περικλύμενος την εγκαταλείπει τρέχοντας. Κορινθιακός αμφορέας 560 π.Χ., Παρίσι Μουσείου Λούβρου. Ο Τυδέας εκπλήρωσε εντολή της Αθηνάς γιατί η Ισμήνη, όντας ιέρεια της θεάς, παραδόθηκε σε ερωτικές περιπτύξεις με τον Πεικλύμενο μέσα στο ιερό. Ο μύθος αναφέρεται σε παλιό λατρευτικό τυπικό με θυσίες κοριτσιών σε κάποια αυστηρή θεά (Αθηνά ή Ήρα). (Πηγή: Περιοδικό Αρχαιολογίας - Ιστορίας των Πολιτισμών «Corpus», τεύχος 48, Άρθρο «Παιδί και Βία στην ελληνική μυθολογία (κοινωνικά φαινόμενα και μυθολογικοί συσχετισμοί), η βία προς τα παιδιά και η πολιτιστική εμπειρία της κλασσικής Αθήνας», Σπυρίδων Δ. Σπυρόπουλος, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, σελίδα 67)

Στην Κάτω Ιταλία και στην Σικελία, τον 4ο αιώνα π.Χ. δίδονταν παραστάσεις έργων από ποιητές των περιοχών αυτών, αλλά και έργων του Αισχύλου, σοφοκλή, Ευριπίδη κ.α.. στον εικονιζόμενο κρατήρα του «ζωγράφου του Δαρείου» (340 -330 π.Χ.), το κύριο θέμα μιας άγνωστης τραγωδίας αποδίδεται με την παράσταση ητς πυράς του Πατρόκλου (λεπτομέρεια) (Πηγή: Περιοδικό Ιστορικά Θέματα, τεύχος 4, άρθρο «Η Μεγάλη Ελλάδα και η συμβολή της στον ευρωπαϊκό πολιτισμό», Δημήτρης Κακαμπούρας, Διδάσκων Ελληνική Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, σελίδα 32)

Ο Παυσανίας αναφέρει, πως στην Πάτρα γίνονται ανθρωποθυσίες ενός αγοριού και ενός κοριτσιού κάθε χρόνο στο βωμό της Τρικλαρίας Άρτεμης την οποία υποτίθεται ότι πρόσβαλε η ιέρεια Κομαιθώ.Οι ανθρωποθυσίες αυτές σταμάτησαν, όταν επικράτησε η λατρεία του Διονύσου, θεού της χαράς και της αγάπης για τη ζωη, ο οποίος ονομάστηκε και αυτός Τρικλάριος.

Η Άρτεμις αποδιώκουσα την Κομαιθώ (Εξ αρχαίου αμφορέως)

Η Κομαιθώ(Ιέρεια), βεβήλωσε το ναό της Τρικλαρίας Άρτεμης και διώχτηκε από τη Θεά.
Η Τρικλαρία Αρτεμη λατρευόταν μόνο στην Πάτρα.
Με την Παναχαΐδα Αθηνά ήσαν προστάτιδες της πόλης από τους μυθικούς ακόμα χρόνους.

ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ: Κρητικός σοφός, μάντης, θεραπευτής, μουσικός, ιερουργός από την Κνωσό σύγχρονος ων εφτά σοφών της Ελλάδας.. Προσκλήθηκε από τους Αθηναίους κατά τα τέλη του 7ου αιώνα π.χ. για να διώξει το μίασμα (το Κυλώνειο άγος) από την πόλη τους. Στις ιεροτελεστίες «… Επιμενίδου καθαίροντος την Αττικήν ανθρωπείω αίματι …» ο κρητικός σοφός πραγματοποίησε ανθρωποθυσίες.

Αγριώνια, η Διονυσιακή γιορτή των Ορχομενίων.

Κατά τον Παυσανία οι Ορχομένιοι είχαν χτίσει ωραίο ναό αφιερωμένο στον Διόνυσο και στις τρεις Χάριτες. Ονόμαζαν το Διόνυσο στον Ορχομενό Αγριώνιο (σκληρό, άγριο), και τον γιόρταζαν το Σεπτέμβρη - Οκτώβρη με τα Αγριώνια.
Στα Αγριώνια κατά τα προϊστορικά χρόνια θυσίαζαν ένα νεανία ή ζώα, γι' αυτό και τον έλεγαν Αγριώνιο (αιμοχαρή). Αργότερα όμως, στα ιστορικά χρόνια, η θυσία ήταν προσποιητή και η ιεροτελεστία απλώς θύμιζε το διαμελισμό του θεού από τους Τιτάνες, για τον οποίο μιλούσε μια άλλη παράδοση σχετικά με τη γέννηση του Διόνυσου.
Στα Αγριώνια οι Ορχομένιες γυναίκες έφευγαν από τα σπίτια τους τέσσερις νύχτες στη σειρά και θυσίαζαν. Παρίσταναν μ' ένα κάποιο δράμα τα κυριότερα επεισόδια της ζωής του θεού κι ύστερα κισσοστεφανωμένες, με ξέπλεκα μαλλιά και με μοναδικά φορέματα προβιές τράγου και παρδαλά ελαφοτόμαρα, μαινόμενες και οργιάζουσες, τραγουδώντας φαλλικά τραγούδια, χορεύοντας τον άσεμνο χορό κόρδακα και βωμολοχώντας, έτρεχαν ξέφρενες στις όχθες του Κηφισσού, στις πηγές του Μέλανα, στις καλαμιές της Κωπαίδας και στα γύρω βουνά για να βρουν το θεό που χάρισε στους ανθρώπους το κρασί. Χτυπούσαν με τους θύρσους τα βράχια για να αναβλύσουν χείμαρροι κρασιού κι έσμιγαν, σαν να 'καναν άγια πράξη, όπως έκαναν οι Μαινάδες. Την τέταρτη νύχτα επέστρεφαν ξεθεωμένες από την κούραση, λέγοντας πως δεν βρήκαν το θεό γιατί είχε καταφύγει στις Μούσες στον Ελικώνα, και κάθονταν τελικά όλες μαζί να δειπνήσουν. Το τετραήμερο αυτό ξεφάντωμα πίστευαν ότι τις μετουσίωνε, τις έριχνε σε μια τρομερή έκσταση, εξάγνιζε την ψυχή, άγιαζε τη ζωή και χάριζε την ευδαιμονία, την τελειότητα και τη μακαριότητα.
Από τα Αγριώνια αποκλείονταν οι Μινυάδες (οι γυναίκες απόγονοι του βασιλιά Μινύα), γιατί οι τρείς κόρες αυτού του βασιλιά, Αρσίππη, Λευκίππη και Αλκαθόη όχι μόνο δεν έπαιρναν μέρος στις Διονυσιακές γιορτές και έμεναν πιστές στους άντρες τους, αλλά περιφρονούσαν και τις άλλες Ορχομένιες που γίνονταν μαινάδες του Διόνυσου. Ο θεός για να τις αναγκάσει να λάβουν μέρος στη γιορτή του, μετέτρεψε τους αργαλειούς, που δούλευαν, σε κλήματα αμπελιού,στα κάνιστρά τους φώλιασε δράκοντας και έκανε τη στέγη του ανακτόρου τους πιθάρι, απ' όπου έσταζε γάλα και κρασί. Κατά μια άλλη εκδοχή προσπάθησε να τις μεταπείσει αρχικά με το καλό, μεταμορφωμένος σε κοπελίτσα και στη συνέχεια με τη βία παίρνοντας διαδοχικά τη μορφή ταύρου, λιονταριού και πάνθηρα. Εκείνες όμως εμειναν ακλόνητες στην άρνησή τους. Τότε ο θεός εξοργίστηκε και τις έκανε να παραφρονήσουν. Κατασπάραξαν τον γιό της Λευκίππης Ίππασο κι ύστερα ανέβηκαν στα βουνά γύρω από τον Ορχομενό κι έτρεχαν άσκοπα. Ο Ερμής όμως δεν άντεξε να τις βλέπει να βασανίζονται και τις μεταμορφώνει σε νυκτόβια πουλιά, σε νυχτερίδα τη μια, σε κουκουβάγια την άλλη και την τρίτη σε αιγοθήλη.
Για την παραπάνω ιστορία, στα Αγριώνια οι μαινόμενες Ορχομένιες και οι ιερείς του Διονύσου κυνηγούσαν τις Μινυάδες (τις γυναίκες απογόνους του Μινύα), μ' ένα γυμνό σπαθί στο χέρι και οι ιερείς είχαν και το δικαίωμα να τις θανατώσουν, χωρίς όμως και να το εκτελούν ποτέ. Στους άντρες των Μινυάδων και στους αρσενικούς συγγενείς τους δεν επιτρεπόταν να τις υπερασπιστούν.
Το έθιμο αυτό διατηρήθηκε ως τον καιρό του Πλούταρχου ο οποίος αναφέρει ότι ένας ιερέας, ο Ζωίλος, καταδιώκοντας έφτασε μια νεαρή Μινυάδα την οποία και σκότωσε. Αποτέλεσμα του φόνου ήταν να επακολουθήσουν συμφορές στον τόπο.
Οι Ρωμαίοι απαγόρεψαν εντελώς τη γιορτή και τιμώρησαν με βαρύ πρόστιμο τους Ορχομένιους, μολονότι και αυτοί τελούσαν παρόμοιες γιορτές.

OSTRIA για να μην ψάχνεις στους αρχαίους συγγραφείς θα σε παραπέμψω στη σύγχρονη αρχαιολογία:

http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=13964&m=C08&aa=1

Δυστυχώς ο χρόνος μου είναι πολύ πιεσμένος και θέλω να στείλω ένα μικρό ποστ και σε άλλο τόπικ. Τα λέμε...

Να ξεκαθαρίσω την θέση μου (την έχω επαναλάβει πολλές φορές) ότι προσωπικά θεωρώ ότι και οι προϊστορικοί Ελληνες (ή τέλος πάντων οι τότε κάτοικοι της Ελλάδας) έκαναν ανθρωποθυσίες όπως και οι περισσότεροι λαοί εκείνης της εποχής. Ακόμα θεωρώ ότι ο απόηχος εκείνων των ανθρωποθυσιών έφτασε μέχρι τις μέρες μας μέσα από τους μύθους, τις τραγωδίες κλπ. Στους ιστορικούς χρόνους πάλι, πιστεύω ότι
οι ανθρωποθυσίες ήταν μεμονωμένες και περιπτωσιακές.

Στο ενδιαφέρον link που μου έδωσες είδες τι λέει ο Θέμελης για την πιστότητα των αναφορών του Παυσανία. "H αλήθεια ωστόσο είναι ότι παρά τις πολύτιμες πληροφορίες που μας παραδίδει σήμερα αυτός ο περιηγητής του 2ου αι. μ.X. έχει αποδειχθεί πλέον από την αρχαιολογική έρευνα ότι και τα λάθη του είναι πολλά." Εδώ αναφέρεται στα τοπογραφικά του λάθη, φαντάσου τι λάθη μπορεί να περιέχουν οι αναφορές του, του στυλ "άκουσα" και "λέγεται ότι".

Γενικά, δεν ξέρω κατά πόσο μπορούμε να στηριχτούμε στους μύθους και τα αρχαία κείμενα αλλά και στην τότε εικονογραφία, για να βγάλουμε κάποια τελεσίδικα συμπεράσματα σχετικά με τις ανθρωποθυσίες.

Η ιστορία της θυσίας της Πολυξένης ας πούμε, έχει πολλές διαστάσεις. Λογικά οι σημερινοί μελετητές την θεωρούν ως τον πρέποντα επίλογο για τον Τρωϊκό Πόλεμο. Ενας πόλεμος που ξεκινά με την θυσία της Ιφιγένειας για να φύγουν τα πλοία για την Τροία (με πρόσωπο κλειδί τον Αχιλλέα που υποτίθεται ότι θα την παντρευόταν) και τελειώνει πάλι με μία θυσία, αυτή της Πολυξένης στην Τροία, για να γυρίσουν τα πλοία πίσω (πάλι με πρόσωπο κλειδί τον Αχιλλέα, που την είχε ερωτευτεί και ήθελε να την παντρευτεί πριν πεθάνει).
Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι και οι δύο αυτές θυσίες μπορεί να ήταν απλώς "συγγραφική αδεία" για να ανοίξει και να κλείσει ο επικός κύκλος.
Πάντως την εναλλακτική ιστορία περί αυτοκτονίας της Πολυξένης την αναφέρει ο Φιλόστρατος στα "Ηρωϊκά" του.

quote:

---

Έχιδνα Απεστάλη: 26/07/2006
Η Τρικλαρία Αρτεμη λατρευόταν μόνο στην Πάτρα.

---

Άντε πάλι με τις εκτός θέματος ετυμολογίες. Ναι, υπήρχε και Κλάριος Απόλλων, όπως και Κλάριος Δίας. So, What???!!!!
Για περισσότερα βλέπε Παυσανία Αρκαδικά και Κορινθιακά. π.χ:» …και Απόλλων επίκλησιν Κλάριος χαλκούς εστί»

Κλάρος από το κλήρος, γιατί οι πρώτες κληρώσεις γίνονταν με το γνωστό τρόπο με τα κλαράκια-ξυλαράκια. Μην ρωτήσεις αν τα συγκεκριμένα αγάλματα κρατούσαν τίποτα ζάρια στα χέρια, δεν ξέρω!!
Υπήρχε και η φράση Κλάρος προπέτης = ατυχής κλήρωση

Ερίωπας: «Αχ αυτός ο "Κλάρος" πάλι σε μπελ(ι)άδες θα μας βάλλει ...εμάς τους ανιστόρητους.»

Η Κλάρος (Κλάρος αιγλήεσσα) ήταν άλλο πράγμα. Γνωστό ιερομαντείο του Απόλλωνος στη Λυδία, που ίδρυσαν οι πόλεις Κολοφών και Νότιον , δίδυμο με αυτό των Δελφών.
Υπάρχει και ποταμός στην Κύπρο στη Σολιά Λευκωσίας, αλλά δεν πιστεύω να θες να τον ανακατέψεις και αυτόν.

ΠΟΥ ΚΟΛΛΑΝΕ ΑΥΤΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΩΝ?????

InteractiveDig Sagalassos: Find of the Week 7
Without any doubt, the colossal seated statue of Apollo Klarios, nearly three meters tall, formed the most spectacular find of the week.( http://www.archaeology.org/interactive/sagalassos/find/7.html )

quote:

---

Κλάρος από το κλήρος, γιατί οι πρώτες κληρώσεις γίνονταν με το γνωστό τρόπο με τα κλαράκια-ξυλαράκια. Μην ρωτήσεις αν τα συγκεκριμένα αγάλματα κρατούσαν τίποτα ζάρια στα χέρια, δεν ξέρω!!
Υπήρχε και η φράση Κλάρος προπέτης = ατυχής κλήρωση

Έχιδνα Απεστάλη: 27/07/2006

---

Κλάριος, Κλάρος, και κλαρί,

έλεγαν οι αγράμματοι πως είναι το κλαδί.

Ένα πουλάκι καθότανε πάνω σε τριαξονικό ...σκαρί,

...δεμένο το ‘χανε το δύστυχο ...πουλί,

μα εκείνο πρόλαβε και ξέφυγε και ...βγήκε στο κλαρί.

Από ψηλά αγνάντευε το κόσμο τον δεμένο,

τον Κλάριο Προμηθέα, τον γίγαντα τον χιλιοτραγουδημένο,

«Ζηλεύω την τύχη σου ελεύθερο πουλί,»

είπε ο γίγαντας ο σκλάβος με την βροντερή φωνή,

«...κάνε μου παρέα μικρή τρικαλινή»

σε λίγο θα νυχτώσει και θα λθει πάλι η φοβερή σκηνή,

Προμηθεύς Κλάριος

-----------------------------------------------------------------

quote:

---

Για περισσότερα βλέπε Παυσανία Αρκαδικά και Κορινθιακά. π.χ:» …και Απόλλων επίκλησιν Κλάριος χαλκούς εστί»
Έχιδνα

---

Λουκάς

Έτσι θα με αντιμετωπίσεις; Φέρσου σοβαρά γιατί θα σύρω το πτώμα σου γύρω από τα τείχη του Esoterica γιορτάζοντας τον θρίαμβό μου!!!

quote:

---

…και Απόλλων επίκλησιν Κλάριος χαλκούς εστί»
Έχιδνα

---

Λουκάς

Μέροπες ονομάζονται οι ομιλούντες άνθρωποι. Προέρχεται από το μερίζω, γιατί μερίζουν τη φωνή-ομιλούν. Η λέξη είναι δηλωτικό του Χρυσού Γένους του Ησιόδου. Σύμφωνα με τον μύθο, είναι αυτοί που διαδέχθηκαν τους Έλλοπες , τους κατοίκους δηλαδή της πανάρχαιας γης που αναδύθηκε από την θάλασσα στην θέση της Πίνδου. Οι κάτοικοι της Ελλοπίας, σαν πρωτόγονοι κυνηγοί που ήταν δεν χρησιμοποιούσαν έναρθρο λόγο.
Σύμφωνα με τον Θεόπομπο ταυτίζονται με τους ανθρώπους του Μερού, δηλαδή τους Άτλαντες. Σύμφωνα δε με την ίδια τραβηγμένη από τα μαλλιά θεωρία (την οποία μάλλον ασπάζεσαι) μετά την καταστροφή της Ατλαντίδας εξαπλώθηκαν στο Αιγαίο, Μεσοποταμία, και Βόρεια Αφρική.
Απόγονοί τους οι Σουμέριοι και οι Δραβίδες.
Ένα από τα μέρη που εγκαταστάθηκαν ήταν η Κρήτη, η οποία πήρε το όνομα μιας Εσπερίδας Νύφης που έφτασε στην Κρήτη μαζί με τους Ταλαίους (Ταλαία Όρη και Έσπερος=Δυτικός). Για τον ίδιο λόγο η Κρήτη ονομαζόταν και Τελχινία , και Κουρίτης .

Τώρα για τα μάτια, οι Σουμέριοι αναφέρονται σε ένα κείμενο ως «Μαυροκέφαλοι». Άρα: Black!
(Την καραμέλα μου με κούριερ, παρακαλώ).

*Υπάρχει πάντως στα Ορφικά, η φράση: «…Κρόνιον δε ε κικλήσκουσι, πόντον Υπερβόρειοι μέροπες, νεκρήν τε θάλασσαν…)

ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ ?????????

quote:

---

Ένα από τα μέρη που εγκαταστάθηκαν ήταν η Κρήτη, η οποία πήρε το όνομα μιας Εσπερίδας Νύφης που έφτασε στην Κρήτη μαζί με τους Ταλαίους (Ταλαία Όρη και Έσπερος=Δυτικός). Για τον ίδιο λόγο η Κρήτη ονομαζόταν και Τελχινία , και Κουρίτης .

Έχιδνα Απεστάλη: 28/07/2006, 17:12:20

---

Edited by - ΕΡΙΩΠΙΣ on 28/07/2006 17:52:11

quote:

---

Την καραμέλα θα σου την δώσω...

---

quote:

---

ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ: Κρητικός σοφός, μάντης, θεραπευτής, μουσικός, ιερουργός από την Κνωσό σύγχρονος ων εφτά σοφών της Ελλάδας.. Προσκλήθηκε από τους Αθηναίους κατά τα τέλη του 7ου αιώνα π.χ. για να διώξει το μίασμα (το Κυλώνειο άγος) από την πόλη τους. Στις ιεροτελεστίες «… Επιμενίδου καθαίροντος την Αττικήν ανθρωπείω αίματι …» ο κρητικός σοφός πραγματοποίησε ανθρωποθυσίες.

---

Έχουμε και λέμε: (Αντιγράφω από τα προηγούμενα posts)
1. Θυσίες βρεφών στο Λύκαιο όρος έως τα ρωμαϊκά χρόνια όπως μαρτυρείται από τον Παυσανία (Αρκαδικά, 2ος μΧ αιώνας) και μαρτυρία του φιλοσοφού Πορφύριου εκ Τύρου «περι αποχής εμψύχων»
2. Θυσίες Μεσσήνιων αιχμαλώτων στον τάφο του Φιλοποιμενος
3. Ανθρωποθυσία τριών Περσών της οικογένειας του Ξέρξη πριν από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας (Πλουτάρχου, Θεμιστοκλής)
Στην Ιθώμη της Μεσσηνίας Ο Αριστομένης θυσίασε 300 άνδρες.

Αγριώνια, η Διονυσιακή γιορτή των Ορχομενίων.

Το έθιμο αυτό διατηρήθηκε ως τον καιρό του Πλούταρχου ο οποίος αναφέρει ότι ένας ιερέας, ο Ζωίλος, καταδιώκοντας έφτασε μια νεαρή Μινυάδα την οποία και σκότωσε. Αποτέλεσμα του φόνου ήταν να επακολουθήσουν συμφορές στον τόπο.
Οι Ρωμαίοι απαγόρεψαν εντελώς τη γιορτή και τιμώρησαν με βαρύ πρόστιμο τους Ορχομένιους, μολονότι και αυτοί τελούσαν παρόμοιες γιορτές.

Όλα τα παραπάνω συνέβηκαν στην ιστορική περίοδο.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων θέλω να τονίσω ότι θαυμάζω και εκτιμώ απεριόριστα τον γεννήτορα του σύγχρονου πολιτισμού, Ελληνικό Πολιτισμό (με Π κεφαλαίο).
Δεν καταλαβαίνω όμως την αγιοποίηση που προσπαθούν κάποιοι. Όπως είδες προσπάθησα συστηματικά να αποφύγω να αναφερθώ σε χθόνιες λατρείες όπως του Τροφωνίου, ή της Εκάτης, ή της Magna Matter για να στο γράψω με την μετέπειτα ιστορική της εξέλιξη. Αυτό γιατί θεωρώ άδικο το να τα βάλουμε όλα στο ίδιο τσουβάλι των θυσιών. Άλλωστε δεν φταίω εγώ που κανείς ποτέ στο Esoterica δεν αξιώθηκε να ανοίξει ένα τόπικ για τις χθόνιες λατρείες ή για την μαγεία στον ελληνορωμαϊκό κόσμο. Φαντάσου όμως στο υποτιθέμενο αυτό τόπικ τι προστριβές θα έπεφταν!!!
Όσο για τον Επιμενίδη, τον «πρώτο σαμάνο» δεν θα ήθελα να πούμε περισσότερα…

Κατέβηκες καθόλου στην Ρόδο;

Έχει καλά ψάρια εκεί στον ωκεανό;

Μπορεί να κάνω καμιά βόλτα κατά κει τον Σεπτέμβρη.

Είδες με ...τι παιδί έμπλεξα; Πολύ ζόρικια η δικιά σου.

Θα της έλειψε ως φαίνεται η Αυστραλία.

Πάντως την παραδέχομαι είναι πηγή αστείρευτη και γερή σαμάνα.

Σκέτη αποβάτισα.

Πρέπει να την εκπαιδεύσεις και στον ωκεανό, να δει και τους λευκούς

καρχαρίες.

Λίγο αδύνατα τα Ελληνικά της αλλά την βλέπω να προσπαθεί.

Καλές βουτιές φίλε μου και να μη χάνεσαι.

quote:

---

Άλλωστε δεν φταίω εγώ που κανείς ποτέ στο Esoterica δεν αξιώθηκε να ανοίξει ένα τόπικ για τις χθόνιες λατρείες ή για την μαγεία στον ελληνορωμαϊκό κόσμο.
Έχιδνα

---

Τι το λες και δεν το κάνεις φίλη Έχιδνα ;
Άσχετα με τις αντιπαραθέσεις θα φέρη πλούτο γνώσεων .

quote:

---

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 25/07/2006
Ανθρωποφάγοι οι πρώτοι Ευρωπαίοι
ΑΤΑΠΟΥΕΡΚΑ
Οι πρώτοι Ευρωπαίοι ήταν κανίβαλοι. Έτρωγαν ανθρώπους και μάλιστα μικρά παιδιά, που δεν ανήκαν στην ομάδα τους, όχι για λόγους επιβίωσης αλλά υπηρετώντας μια τελετουργία........
ΕΡΙΩΠΙΣ

---

quote:

---

Αντιγράφω από το βιβλίο του ΑΜΙΝ MAALOUF " Οι Σταυροφορίες από την σκοπιά των Αράβων "
sesostris

---

Που το θυμήθηκες και το ξέθαψες αυτό; Πάνε τουλάχιστον 10-12 χρόνια που το διάβασα. Θες να μας βάλεις να ψάχνουμε καλοκαιριάτικα;

Αν και έχει καταδικαστεί και κατακριθεί το θέμα των ανθρωποθυσιών άργισε πάρα πολύ να εκλείψει. Και στις μέρες μας βλέπομε οτι αν και λέμε οι περισσότεροι οτι είμαστε πολιτισμένοι και σεβόμαστε την ανθρώπινη ζωή δεν καταφέραμε να απαλλαχθούμε από τις αμβλώσεις τους φόνους και κάθε είδος εγκληματικότητας που γίνεται σε όλες τις προηγμένες χώρες. Ισως κάτι τετοιο γινόταν και τότε. Μπορείτε να με πείσετε το αντίθετο;

Εγώ πιστεύω οτι η αρχή της πηγής είναι η Παλαιά Διαθήκη αλλά υπάρχει μια αντίφαση. Εφενός καταδικάζει πάσα ανθρωποθυσία προς τιμήν ψεύτικων θεών και εφετέρου ανέχεται τις θυσίες για τον Ιεχωβά προς εξιλέωση. Το έχετε θίξει στην αρχή του θέματος με τα παραδείγματα του υιου του Αβρααμ και την κόρη του Ιεφθαέ.

Εδώ το ερώτημα είναι = Οι ανθρωποθυσίες επιτρέπονται μόνο για τους αληθινούς θεούς και ποιοι ή ποιος είναι Aυτος;

Στη συνέχεια ο Ευσέβιος και ο Φώτιος μας μαρτυρούν ότι οι Φοίνικες και οι Καρχηδόνιοι έκαναν ανθρωποθυσίες και κάθε χρόνο εθυσίαζαν νεαρά θυματα προς εξιλέωση του Θείου. Ειδικά όταν νικούσαν θυσίαζαν τους αιχμαλώτους όπως ξέρουμε με την νίκη του ηγεμόνα της Σικελίας Αγαθοκλέα εθανάτωσαν νέους ¨Ελληνες (και πολύ ωραία παιδιά).

Σε όλα τα νησιά της Μεσογείου τότε π.χ Κρήτη, Τενεδο, Λεσβο, διαδόθηκαν οι ανθρωποθυσίες από τους Φοίνικες δηλαδή ήταν αποικίες των Φοινίκων και επομένως το συμπέρασμα είναι ότι εξουσίαζαν τους κατοίκους και τους επέβαλαν τα πιστεύω τους.

Απλώς γινόντουσαν ανθρωποθυσίες ναι αλλά από τους κατακτητές Καρχηδονίους ή Φοίνικες (ατλάντες με μικρό α).

Θα μου πείτε καλά ας γελάσουμε με τα συμπεράσματα της Αιγυπτίας.
Αλλά σαν Αιγυπτία που είμαι κάτι ξέρω για την αρχαια θρησκεία της Αιγύπτου. Διαβάστε και θα καταλάβαιτε τι εννοώ=

ΤΟΤΕΜΙΚΟ ΚΥΚΛΟΣ=(απο την εγκεικλοπέδια του Ηλιου)
Η πρώτη φάση της αιγυπτιακής θρησκείας ήταν τοτεμική. Τοτέμ (μια λέξη αυστραλιακής προέλευσης που επικράτησε γενικά σχετικά με την εθνολογία και την κοινωνιολογία) είναι η υπερφυσική, μυστική και απρόσωπη δύναμη ζωής και γονιμότητας και έχει την έδρα της σε ένα ζώο αό το οποίο η πρωτόγονος κοινωνική ομάδα (κλαν) .....(τι σας θυμίζει η λέξη κλαν ....πρόσφατα την μαύρη μυστική μαγεία με τις άσπρες κουκούλες και τις ανθρωποθυσίες που γίνονται από τις μυστικες ομάδες κλαν)που πιστεύει οτι κατάγεται και το χρησιμοποιεί ως εμβλημα και ως συλλογικό όνομα. Είναι η κοινή πίστη ότι τα μέλη της πρωτογόνου συλλογικότητας έχουν το ίδιο τοτεμικό γενάρχη και κατά συνέπεια κοινό αδερφικό αίμα. Το τοτέμ γονιμοποιεί μυστικά τις γυναίκες και τα θηλυκά ζώα του γένους. Την ανάμνηση της μυστικής τοτεμικής γενετησιακής κοινωνίας διατήρησε η Αίγυπτος μέχρι των ελληνορρωμαικών χρόνων.

Ο ίδιος ο Ηρόδοτος μας διηγείται οτι στον νομό της Μένδης ελατεύετο ο τράγος και οι γυναίκες συνευρίσκοντο δημόσια με το ιερό τούτο ζώο.
Ανάλογο φαινόμενο είχε παρατηρηθεί απότον Στράβωνα και Διόδωρο στην Μεμφιδα και Θήβα. Η δοξασία οτι οι Φαραώ είχαν Θείον αίμα ήταν κληρονομια τοτεμικώ δοξασιών. Η βασίλισσα Χατσεψούτ θέλουσα να αποδείξει την θεία καταγωγή της διέταξε να παραστήσουν με ανάγλυφα στον ναό της στο Νειρ-ελ-Μπαχάρι την σαρκική ένωση της μητρός της με το κριοκέφαλο θεό ΑΜΜΩΝΑ.....

Μόνο σε ωρισμένες θρησκευτικές τελετές το τοτέμ θυσιάζεται.

Η τοτεμική θυσία ο δείπνος και το μυστήριο της πρωτογόνου Θείας Ευχαριστίας απετέλεσαν τον πυρήνα της Οσιριακής λατρείας.

Κουράστηκα να γράφω και πρέπει να εγκαταλείψω το βωμό,,,,το βήμα,,,τον βαικύλο,,,,,ότι θες πεστω......

Μην ξεχνάτε να πίνετε πολύ ύδωρ εκεί στη σαχάρα της Ρόδου με τους λευκούς καρχαρίες....άλλοι έχουν το όνομα και αλλοι έχουν την χάρη...

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr