| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
 Απεστάλη: 13/06/2006, 00:26:39
Ostria:quote:
Πώς ξεχωρίζεις μια φήμη από ένα γεγονός;
Έλα ντε!
Εδώ είμαστε έτοιμοι να σφαχτούμε για μια φήμη, και τα βάλαμε με τους αρχαίους που στη θανάτωση των αιχμαλώτων, έδωσαν μία γέυση ιερότητας!Κατά τη γνώμη μου, θα μπορούσε να δει κανείς την ιστορία με τους φαρμακούς και με διαφορετική σκοπιά, από αυτήν της αποδείξεως περί ανθρωποθυσιών στην αρχαία Ελλάδα.
Αυτοί οι άνθρωποι θα πέθαιναν ούτως ή άλλως. Το ότι η ποινή τους ήταν θάνατος στην αρχή και εξορία στη συνέχεια, δεν έχει να κάνει με το τελετουργικό της θυσίας. Ωστόσο, τους δίνεται η ευκαιρία από το να πεθάνουν άδοξα και ατιμασμένα, να παίξουν ρόλο σε μια τελετή εξαγνισμού της πόλης. Εάν όντως η περιφορά τους μπορούσε να εξιλεώσει την πόλη από εγκλήματα ατομικά ή και της ίδιας της πόλης (συμβολικά μιλώντας), με την τελετή αυτή δινόταν στους καταδίκους το δικαίωμα να κάνουν μια "καλή πράξη".
Αν χρησιμοποιούσα και όρους ανατολικούς εδώ, θα έλεγα πως τους δινόταν μια τελευταία ευκαιρία με το θάνατό τους να "κάψουν κάρμα". Ας το δούμε και από μια άλλη σκοπιά το θέμα.
Υποθέστε πως πρόκειται να σφαχτούν 10 αρνάκια για να αποτελέσουν τροφή για μερικούς ανθρώπους.
Στη μία περίπτωση, σπρώχνονται τα αρνάκια στο σφαγείο και μια μηχανή τους πέρνει τα κεφάλια (για να εκσυγχρονίσουμε λίγο τα πράγματα).
Στη δεύτερη περίπτωση, τα αρνάκια αποτελούν μέρος μίας τελετής, όπου ο ιερέας ευχαριστεί τα ίδια για τη θυσία τους, το σύμπαν για τη γενναιοδωρία του και προσκαλεί τους ανθρώπους να τα φάνε με όλο το σεβασμό που αξίζει σε έναν ζώντα οργανισμό, ο οποίος θυσιάζεται για να οφεληθούν κάποιοι άνθρωποι. (Η παραπάνω πρακτική υπάρχει - ευτυχώς - ακόμα και στις μέρες μας από διάφορες παραδοσιακές αφρικάνικες φυλές και σαμάνους). Προσοχή όμως.
Δε σημαίνει πως η ιεροποίηση της παραπάνω σφαγής μας δίνει το δικαίωμα να αφαιρούμε αδιάκριτα ζωές, υποστηρίζοντας πως εξυπηρετούμε ιερούς σκοπούς.
Είναι έυκολο για τον άνθρωπο να "κόψει" και να "ράψει" μια εσωτερικής φύσεως πράξη στα μέτρα του, ώστε να την κρατήσει και να την δικαιολογήσει κατά το συμφέρον του. Γι' αυτό το λόγο, η θυσία είναι μία πράξη υψηλής επίγνωσης, που πολύ δύσκολα μπορεί να συλλάβει και να εκφράσει κανείς. 
Ψυχή μου,
Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα,
αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
macedon
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
7458 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/06/2006, 00:35:10
quote:
amalia
Στη δεύτερη περίπτωση, τα αρνάκια αποτελούν μέρος μίας τελετής, όπου ο ιερέας ευχαριστεί τα ίδια για τη θυσία τους, το σύμπαν για τη γενναιοδωρία του και προσκαλεί τους ανθρώπους να τα φάνε με όλο το σεβασμό που αξίζει σε έναν ζώντα οργανισμό, ο οποίος θυσιάζεται για να οφεληθούν κάποιοι άνθρωποι. (Η παραπάνω πρακτική υπάρχει - ευτυχώς - ακόμα και στις μέρες μας από διάφορες παραδοσιακές αφρικάνικες φυλές και σαμάνους).
Η πρακτική αυτή συναντάται ευρέως στους Ινδιάνους του Καναδά και των Βορειοανατολικών ΗΠΑ (όχι σ'αυτούς των Μεγάλων Πεδιάδων). Μια ιδέα της αντιμετώπισης των ζωντανών οργανισμών που "θυσιάζονται" έστω και για τροφή του ανθρώπου από τους Ινδιάνους αυτούς, μπορείτε να βρείτε στο βιβλίο "Ο ΠΛΑΝΕΥΤΗΣ" της Muriel Gray (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις BELL).  macedon |
Telekinesis
Μέλος 2ης Βαθμίδας
221 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/06/2006, 00:58:37
Amalia,Θέλω να σε ρωτήσω κάτι. Έχω επανελειμένως ψάξει στην ιστοσελίδα σας, μα δεν βρήκα πουθενά να ανακοινώνετε τα στοιχεία σας.
Βάση του άρθρου 14 του Συντάγματος, είστε υποχρεωμένοι να γνωστοποιείτε δημοσίως όλα σας τα στοιχεία, αυτ'ο διότι υπάγεσθαι στα Μ.Μ.Ε. Γιατί δεν έχετε καταχωρήσει τα στοιχεία σας στην ιστοσελίδα μετά την έλευση 2 ετών απο την συνταγματική τροπολογία? Υπέρτερον πάντων αγαθών, η υγεία της διανοίας. |
Sesostris
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4907 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/06/2006, 01:10:39
Προς όλους τους φανατικούς Χριστιανούς του Φόρουμ .
Φίλοι μου δεν βαρεθήκατε να αναμασάτε τα ίδια και τα ίδια , απαντώντας σε τεκμηριωμένα ιστορικά γεγονότα , και αποσιωπώντας ότι δεν σας συμφέρει .
Εκείνους τους « Φάρμακους » τους έχετε κάνει πια σήριαλ , χώρια που δεν αναφέρετε το ότι αργότερα εξεδιώκοντο .
Οι περισσότερες ανθρωποθυσίες στον Ελληνικό χώρο στις οποίες αναφέρεστε , συμβαίνουν στην προϊστορική και όχι στην ιστορική εποχή .
Ήδη όπως αντέγραψα από την « ΩΓΥΓΙΑ » ( έργο ζωής του Αθ. Σταγειρήτη στην συγγραφή του οποίου συνέβαλλαν χρηματικά και πολλοί ιερωμένοι ) , αναφέρεται ότι η θυσία ανθρώπων εθεωρείτο μίασμα και ήταν καταδικαστέα από Θεούς και ανθρώπους .
Επειδή όμως μερικοί αμαθείς έκαναν ανθρωποθυσίες , η προσπάθεια κατάργησής τους είχε αρχίσει από τους προϊστορικούς ακόμα χρόνους είχε γίνει αντικατάσταση των θυμάτων ή με ζώα ή με κέρινα ομοιώματα ανθρώπων .
Το ίδιο είχε γίνει και στην Λευκάδα , και στους ιστορικούς χρόνους δεν γκρέμιζαν πια μελλοθάνατους εγκληματίες αλλά κέρινα ομοιώματα . Το ίδιο γινότανε και στην Ελευσίνα όπου κατά τους αρχαιότερους χρόνους γκρεμιζότανε ένα ζεύγος μοιχών .
Και στο κάτω κάτω της γραφής τι θέλετε να αποδείξετε με όλη αυτήν τη λασπολογία ( ένας έφτασε στο σημείο να γράψη ότι θα βιάζονται προς τιμήν της Αφροδίτης παρθένες ) , ότι οι Δωδεκαθεϊστές συμπολίτες μας θα γυρίσουν στην προϊστορία και θα κάνουν ανθρωποθυσίες , βιασμούς και όργια ; ( Το τελευταίο σας ξέφυγε και δεν το γράψατε , ποτέ δεν είναι όμως αργά …)
Τόσο πολύ φοβόσαστε λοιπόν το κίνημά τους ; Τόσο μεγάλη αμφιβολία έχετε για το αν θα κρατήσετε τους πιστούς σας και δεν θα αρχίσουν να λακίζουν προς τα εκεί αηδιασμένοι από την διαφθορά , πλην ελαχίστων εξαιρέσεων , των πάσης βαθμίδος λειτουργών της εκκλησίας ;
Αντί λοιπόν να συκοφαντείτε τους πάντες και τα πάντα διαστρεβλώνοντας όπως σας συμφέρει την Ιστορία , φροντίστε να διορθώσετε τα του οίκου σας , γιατί στο τέλος στις εκκλησίες θα μείνετε εσείς , κάτι αγράμματοι γέροι και γριές και οι παπάδες .
Και σταματήστε επιτέλους να δυναμιτίζετε μια σοβαρή προσπάθεια ανταλλαγής απόψεων .
|
Vasiliscm
Μέλος 3ης Βαθμίδας
704 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/06/2006, 01:48:58
Προς Pr_gid,διάβασα την ιστοσελίδα που αναφέρεις περί θαργηλίων. http://www.theogonia.gr/latreia/pinakes/thita/thargilia.htm" target="_blank"> http://www.theogonia.gr/latreia/pinakes/thita/thargilia.htm Εκεί λοιπόν αναφέρεται ρητώς για την Αθήνα: quote:
Τους φαρμακούς αφού πρώτα τους περνούσαν από όλους τους δρόμους της πόλης για να πάρουν επάνω τους το μίασμα που υπήρχε τους έριχναν στη θάλασσα και, όταν έβγαιναν, τους υποχρέωναν να απομακρυνθούν από την πόλη ή απλώς τους οδηγούσαν με μαστιγώματα έξω από τα σύνορά της.
Για τις άλλες πόλεις λέει: quote:
Σε πολλές πόλεις υπάρχουν ρητές μαρτυρίες πως τους φαρμακούς στο τέλος της περιφοράς τους έκαιγαν και διασκόρπιζαν τη στάχτη τους στη θάλασσα ή την πετούσαν έξω από τα σύνορα της πόλης.
Όμως πάντα μιλάμε για "κακοποιούς" ήδη καταδικασμένους από την πόλη τους σε θάνατο: quote:
Eπειδή ως καθάρματα διαλέγονταν συχνά κακοποιοί, που η πόλη τους είχε καταδικάσει σε θάνατο,
ΑΠό τα κείμενα αυτά δεν προκύπτει καμιά ανθρωποθυσία στην Αθήνα και την υπόλοιπη Ελλάδα. Μιλάμε πάντα για ανθρώπους "καθάρματα" ήδη καταδικασμένους σε θάνατο, ανεξαρτήτως της τελετής των Θαργηλίων. ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ότι ο χριστιανισμός έχει φορέσει παραμορφωτικούς φακούς στα μάτια σου pr_gid.
ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ ΦΑΚΩΝ ανακάλυψες εσύ και ο Ψηλός ανθρωποθυσίες στην αρχαία Ελλάδα, ενώ δεν υπάρχουν στοιχεία για κάτι τέτοιο. Είμαι σίγουρος ότι την ίδια ακριβώς άποψη έχουν όλοι οι μουτζαχεντίν της ορθοδοξίας: Ο Χριστόδουλος, ο Αμβρόσιος, ο Βαβύλης, ο Γιοσάκης και άπασα η ιερά σύνοδος καθώς και οι παπαροκάδες. Αγαπητoί χριστιανοί, Pr_gid Ψηλέ και λοιποί, Χαίρομαι που διαλέξατε να αντιπαρατεθείτε στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.
Μ'αυτό τον τρόπο ξεγυμνώνεστε μπροστά στα μάτια του κόσμου. Το ελληνικό σχολείο μας δίδαξε με πείσμα την Εβραική μυθολογία ως Θρησκευτικά. Απ'την άλλη πλευρά μας δίδαξε ότι πρώτα απ'όλα είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ. Οι πρόγονοί μας ήταν ΕΛΛΗΝΕΣ και μεγαλούργησαν. Το αίμα νερό δεν γίνεται! Ρίξτε την λάσπη σας Εβραιο-Χριστιανόπουλα. Ανακαλύψτε και άλλες τραγικές και αποτρόπαιες πράξεις και τελετές των αρχαίων ελλήνων.
ΞΕΒΡΑΚΩΘΗΤΕ χριστιανόπουλα μας αρέσει! Κυρήξτε την Εβραική μυθολογία ως επίσημη Βίβλο σας. ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ! Βγάλτε τα μάτια σας με τα χέρια σας. Μας αρέσει! Νομίζετε αφελείς ότι οι έλληνες θα απαρνηθούν την ιστορία τους και τον πολιτισμό τους. Μας αρέσει! Αντιδράστε! Μας αρέσει! Βασίλης Edited by - Vasiliscm on 13/06/2006 02:00:14 Edited by - Vasiliscm on 13/06/2006 02:03:09 |
Ψηλός
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
5138 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/06/2006, 02:54:22
Αντί να κατηγορείτε τον Ψηλό και τον Pr_gid, θα ήταν καλύτερο να δείτε την αλήθεια κατάματα, όσο κι αν σας πονά!Μην έχετε την ψευδαίσθηση ότι εσείς είστε περισσότερο Έλληνες μόνο και μόνο επειδή προσπαθείτε να μην δείτε και αποδεχθείτε κάποια ιστορικά καταγεγραμμένα γεγονότα! Εμείς δεν αρνούμαστε καμιά περίοδο της ιστορίας του ελληνικού έθνους!
Δεχόμαστε και τα καλά και τα κακά που έχει καταγράψει η ιστορία! Είναι άλλοι αυτοί που με μίσος κατηγορούν τους συνέλληνες και σπιλώνουν με τα λόγια τους, μπορεί και με τις πράξεις τους, 2000 χρόνια Ελληνικής ιστορίας!! Είτε το θέλουμε είτε όχι, το Ελληνικό έθνος "έχει διανύσει" περισσότερο, χρόνο χέρι-χέρι, με τη Χριστιανική πίστη παρά με το δωδεκάθεο! Αν θα μπορούσα να μιλήσω εξ ονόματος των Χριστιανών εδώ μέσα, θα ήθελα να σας ξεκαθαρίσω πως δεν φοβόμαστε τίποτα και κανέναν από όσους μάχονται τον Χριστιανισμό!!
Οι νέοι που γεμίζουν τις εκκλησίες, είναι η απάντηση στις "κασσάνδρες" που θα ήθελαν να συμβαίνει το αντίθετο. Και αυτό δεν είναι η επιβράβευση ανθρώπινου έργου!
Εγώ προσωπικά, αντιτίθεμαι σθεναρά στην προσπάθεια αλλοίωσης της ιστορίας, η οποία επιχειρείται από ορισμένους εντός του Εσωτέρικα!
Είναι η ιστορία του έθνους μου, την οποία και τιμώ!!
Γιατί επιμένουν μερικοί να μην θέλουν να δουν τα μελανά σημεία της ιστορίας μας;;;
Προτιμούν τον στρουθοκαμηλισμό από τον να αντικρίσουν κατάματα τα γεγονότα!
Γιατί επιμένουν μερικοί να θέλουν να δώσουν μια άλλη εικόνα κάποιων συγκεκριμένων γεγονότων, όσο κι αν μας πονάνε;;
Έτσι νομίζουν ότι τιμούν τους αρχαίους μας;; Πλάθοντας παραμύθια και παρουσιάζοντας μια εξιδανικευμένη εικονική πραγματικότητα που δεν έχει καμία σχέση με τη αληθινή πραγματικότητα; Όλα όσα έχουν παρατεθεί, τα οποία και αποτελούν καταγεγραμμένα στοιχεία, τις περισσότερες φορές, προέρχονται από ανθρώπους που έζησαν κατά τις περιόδους που τα εν λόγω γεγονότα ελάμβαναν χώρα. Γιατί ορισμένοι θέλουν να τα παρουσιάζουν ως γεννήματα της φαντασίας φανατισμένων Χριστιανών;;
Μήπως δεν τα περιέχουν επίσης βιβλία και ιστοσελίδες ατόμων που κάθε άλλο παρά φιλική στάση κρατούν έναντι του Χριστιανισμού;; Γιατί όσον αφορά το παραπάνω, αποφεύγουν να το σχολιάσουν ορισμένοι;;; Ίσως γιατί δεν θέλουν να συγκρουστούν με τους ανθρώπους που τους θεωρούν "δικούς" τους, αφού και αυτοί παραδέχονται το γεγονός των ανθρωποθυσιών κατά τη διεξαγωγή θρησκευτικών τελετών; 
|
velial
Μέλος 3ης Βαθμίδας
601 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/06/2006, 04:33:57
quote:
θα μπορούσες να καταλογησεις στον χριστιανισμό ανθρωποθυσιες αν η εκκλησία διοργάνωνε συγκεκριμένες εορταστικές εκδηλώσεις ετησίως ή ευκαιριακά (αν πχ έπεφτε καταστροφή σε μια περιοχή) οι οποίες εκδηλώσεις θα συμπεριελάμβαναν το γεγονός της ανθρωποθυσίας.
Απαντηση: Ιερα Εξεταση...
ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ
_________________________
Tότενες το μαύρο φίδι
το διπλό του το γλωσσίδι
πίσω από την αστοιβιά
βγάζει και κουνάει με βιά:
"Φως ζητάνε τα χαϊβάνια
κι' οι ραγιάδες απ' τα ουράνια,
μα θεοί κι' όξαποδώ
κει δεν είναι παρά δώ."
|
gigenis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2759 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/06/2006, 05:33:36
quote:
Είτε το θέλουμε είτε όχι, το Ελληνικό έθνος "έχει διανύσει" περισσότερο, χρόνο χέρι-χέρι, με τη Χριστιανική πίστη παρά με το δωδεκάθεο!
   εισαι πραγματικα αστειος ψηλε
και να δεχτουμε οτι οι ελληνες ειναι ινδοευρωπαιοι
και οτι αυτοι εφεραν τους ολυμπιους θεους
και οτι οι κατοικοι του ελλαδικου χωρου εξαφανιστικαν με την ελευση των ινδοευρωπαιων οι τελευταιες αναφορες λενε οτι οι ινδοευρωπαιοι ηρθαν στην ελλαδα το 2100 π.χ
ο χριστιανισμος εδραιωθηκε στην ελλαδα μετα το 300 μχ
με απλα μαθηματικα εχουμε 400 χρονια μεγαλυτερης διαρκειας εθνικης θρησκειας παρα χριστιανικης quote:
Έτσι νομίζουν ότι τιμούν τους αρχαίους μας;; Πλάθοντας παραμύθια και παρουσιάζοντας μια εξιδανικευμένη εικονική πραγματικότητα που δεν έχει καμία σχέση με τη αληθινή πραγματικότητα;
οι μονοι που πλαθουν παραμυθια εισαστε εσεις ψηλε
πυο θελετε με το ετσι θελω να δεχτουμε τους μυθους για αληθεια και να πεταξουμε στο νκαλαθο των αχρηστων τα ευρηματα των ανασκαφων που μας δειχνουν οτι αυτα που λετε ειναι μουσια εξιδανικευμενη εικονα ψηλε προσπαθητε να δωσετε εσεις για τα καλοπαιδα σας που οταν η πολη κυνδινευε να πεσει στους τουρκους ατομα σαν και του λογου σου ηταν στα μοναστηρια για να μην πιασει οπλο
αυτο ειναι το ρεζιλικι ψηλε
τοσοι χριστιανοι και απο αυτος μονο μια χουφτα να ειναι πανω στα τειχη quote:
Εγώ προσωπικά, αντιτίθεμαι σθεναρά στην προσπάθεια αλλοίωσης της ιστορίας, η οποία επιχειρείται από ορισμένους εντός του Εσωτέρικα!
Είναι η ιστορία του έθνους μου, την οποία και τιμώ!!
εσυ τιμας την ιστορια μας εσυ που ελεγες οτι ο αλεξανδρος ηταν ενας δολοφονος;;;;
ελα ρε ψηλε σοβαρεψου quote:
Όλα όσα έχουν παρατεθεί, τα οποία και αποτελούν καταγεγραμμένα στοιχεία, τις περισσότερες φορές, προέρχονται από ανθρώπους που έζησαν κατά τις περιόδους που τα εν λόγω γεγονότα ελάμβαναν χώρα. Γιατί ορισμένοι θέλουν να τα παρουσιάζουν ως γεννήματα της φαντασίας φανατισμένων Χριστιανών;;
κανεις δεν ειπε οτι ειναι γεννηματα της φαντασιας των χριστιανων
αυτο που λεμε ειναι οτι ολα αυτα ειναι αναφορες σε μυθους
το μονο που εχουμε ιστορικο ειναι για τα καθαρματα quote:
Γιατί όσον αφορά το παραπάνω, αποφεύγουν να το σχολιάσουν ορισμένοι;;;
τι εχει μεινει ασχολιαστο ψηλε;;;;Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβωλοντας το κεφαλι του |
ΕΡΙΩΠΙΣ
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Australia
777 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/06/2006, 05:35:12
Αν αγνοηθεί το συγκρουσιακό ύφος ορισμένων μελών, στην γενική ανασκόπηση το θέμα κυριολεκτικά "φυσάει".
Εξαιρετικά ποιοτική η συμμετοχή από αρκετά μέλη στα οποία νιώθω υπόχρεος για το πλάτιασμα του πνευματικού ορίζοντά μου. Νιώθω όμως ότι υπάρχει ακόμα αρκετό υλικό ανεξερεύνητο. Μη το χαλάτε λοιπόν με εφηβικά καμώματα.
Το θέμα των ανθρωποθυσιών υπήρξε πάντοτε ένα γερό χαρτί στα χέρια των κληρικών όποτε ήθελαν να εξυψωθούν στα μάτια των απλών ανθρώπων. Η "ατμομηχανή" της πρωτοεκκλησίας,ο Ευσεβίος, με το καλημέρα έρριξε στην μάχη το θέμα των ανθρωποθυσιών. Αναφέρει τις αρχαίες ανθρωποθυσίες και συγκεκριμένα την ιστορία του Λεώ στην αρχαία Αθήνα.
Λέγεται ότι ο Λεώς, υιός του Ορφέως, θυσίασε τις τρεις παρθένες κόρες του την Φασιθέα, την Θεόπην και την Ευβούλην για να σωθεί ο τόπος. Αργότερα μία απ’ τις φυλές των Αθηναίων ονομάσθηκε Λεοντίς για να τιμηθεί ο Λεώς.
Επίσης ο ναός που χτίσθηκε στον Κεραμεικό για να τιμήσουν την μνήμη των δύστυχων παρθένων ονομάσθηκε κι’ αυτός Λεωκόριον.
Σαν το έψαξα όμως περισσότερο το θέμα βρήκα άλλα πράγματα.
Οι θρύλοι και οι παραδόσεις για τον θρήνο των Καρυάτιδων που λένε ότι ακούγεται μέσα στην νύχτα πέρασαν στον μεσαίωνα και έφτασαν σχεδόν μέχρι την εποχή μας. Σαφή εξήγηση για αυτά τα πανέμορφα αγάλματα δεν μας έχει δώσει ποτέ κανένας αρχαίος συγγραφέας. Ένα επτασφράγιστο «μυστικό» που ταιριάζει πολύ με την γριφώδη απώλεια της Περσεφόνης και τον θρήνο της αλληγορικής αγρότισας-μάνας Δήμητρας.
Το όνομα των Καρυάτιδων όμως κρύβει μυστηριακά το δράμα εκείνων των κοριτσιών του Λεώ δια μέσου των αιώνων.
Λες και κάποια μοίρα ανέλαβε να διαφυλάξει το «τρομερό μυστικό» μέσα σε μία λέξη.
Εμείς προς το παρόν θα κάνουμε μία γλωσσολογική προσέγγιση αρχίζοντας με το πρώτο μέρος της λέξης, το «Καρ», που είναι μία απ’ τις πιο σπάνιες αρχαίες ελληνικές λέξεις και σημαίνει βίαιος θάνατος. Αν προσθέσουμε και το «άτ», απ’ το «άττης», βασικό έτυμο του Ιαπετού(666), γρήγορα φθάνουμε στο «Καρυάτις», δηλαδή τα θύματα του Ιαπετού ή Ποσειδώνα ή Ερεχθέως, τις νέες κοπέλες που απήγαγαν από αγροτικές περιοχές και παρέδιδαν στους θηριώδεις ιερείς της εποχής εκείνης, τις οποίες άλλες διέφθειραν, άλλες σκότωναν και άλλες όταν πια δεν "χρειαζόντουσαν" πουλούσαν στα δουλοπάζαρα των βαρβάρων, όπως σίγουρα έγινε και στην περίπτωση της Ιφιγένειας.
Μια φρικτή ανάμνηση από μια χαμένη στο χρόνο, βάρβαρη, και πολύ μπερδεμένη εποχή. Μια εποχή στην διάρκεια της οποίας άλλαξαν όχι μόνο τα αφεντικά στην αρχαία Αθήνα αλλά μαζί τους άλλαξαν τα ήθη, τα έθιμα και η παγκόσμια θρησκεία.
Οι άθλοι του Θησέως και η απώλεια της Αριάδνης μαζί με το κατέβασμά της στον Άδη πάλι στο ίδιο σκηνικό μας οδηγούν
Αν θελήσουμε να ενισχύσουμε όσα λέμε για τις Καρυάτιδες ακόμη περισσότερο, θα καταφύγουμε και πάλι στο έτυμο «Καρ», το οποίο είναι ο Δωρικός τύπος του «Κηρ».
Η «Κήρα» ήταν «η θεά που προξενούσε βίαιο θάνατο», μας πληροφορούν τα βιβλία. Συνώνυμα αναφέρονται η «Άτη» και η «Ερινύς».
Στα λατινικά το «Κηρ» μεταφέρεται ως «Cer» και επομένως οι «Κήρες» γίνονται και αυτές με την σειρά τους «Ceres», το γνωστό Ρωμαϊκό όνομα της Δήμητρας της ερινύας.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι Ερινύες σε κάποια μεταγενέστερη εποχή πλήθυναν και έγιναν τουλάχιστον τρεις (Ευριπ).
Νομίζω ότι πριν ολοκληρώσουμε θα πρέπει να αναφέρουμε ότι στην αρχαιότητα οι Καρυάτιδες εθεωρούντο και ιέρειες της Αρτέμιδος. Σύμφωνα πάλι με τον Όμηρο οι γυναίκες που πέθαιναν ξαφνικά, εθεωρείτο ότι τις είχε δολοφονήσει η Άρτεμις. Σημασία σ’ αυτή την αναφορά έχει η λέξη δολοφονία. Κάτι που αποκλείει την έννοια του φυσιολογικού θανάτου.
Πάμπολλες είναι επίσης οι αναφορές που συνδέουν την Αρτέμιδα με την Περσεφόνη/Σελήνη/Κόρη και τον παράγοντα "βίαιος θάνατος".
Τέλος, το γεγονός ότι πολλοί αρχαίοι συγγραφείς ονόμαζαν «Κόρες» τις Καρυάτιδες, συνηγορεί υπέρ των όσων είπαμε μέχρι τώρα.
Ο μύθος με τις τρεις Ερινύες θα μπορούσε κάλλιστα να αφορούσε τις τρεις παρθένες κόρες του Λεώ πού κάποτε θυσίασαν για να σωθεί η Αθήνα απ’ τον λιμό που την βασάνιζε.
Ο Ερεχθεύς ή Εριχθόνιος όμως ήταν Έλληνας; Μήπως μιλάμε για μιά διαχρονική Ενετοκρατία μόνο που οι "Ενετοί" εκείνης της εποχής είναι οι Κρόνιοι Καρχηδόνες;
Εαν αναλύσετε μόνο το όνομα Ερεχθεύς θα εκπλαγείτε από το αποτέλεσμα.
Ο Ευσέβιος δεν φρόντισε να το ψάξει το θέμα, δηλαδή να μας πει ποιά ήταν η εθνικότητα του Εριχθονίου/Ερεχθέως/Ποσειδώνος. Που ξέρουμε ...ίσως να μη τον συνέφερε. Το διευκόλυνε όμως στο "άδειασμα" του μεγάλου αντιπάλου.
Για τους ανθρώπους που κονταροχτυπιούνται για "στεγνά ποτάμια" λέω το εξής:
Η δομή του χάους, δηλαδή η αέναη Χαοτική Ροή του σύμπαντος που είναι προϊόν μακροχρονίων κοσμικών και φυσικών αιτιών και η κρυφή τάξη που το κυβερνά είναι εκπεφρασμένα λακωνικότατα με την φράση του Ηράκλειτου «Δεν μπαίνουμε ποτέ μέσα στο ίδιο ποτάμι».Λουκάς Γαβριηλίδης |
gigenis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2759 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/06/2006, 05:44:02
αν και αποφεγω να σχολιασω κειμενα που εχουν μπλετεριασει εβραικη χριστιανικη και αρχαιοελληνικη μυθολογια
θα σταθω μονο σε ενα σημειο quote:
Εμείς προς το παρόν θα κάνουμε μία γλωσσολογική προσέγγιση αρχίζοντας με το πρώτο μέρος της λέξης, το «Καρ», που είναι μία απ’ τις πιο σπάνιες αρχαίες ελληνικές λέξεις και σημαίνει βίαιος θάνατος. Αν προσθέσουμε και το «άτ», απ’ το «άττης»,
φτανουμε στο καρατ
ετσι λενε οι βλαχοι το καρατε
που στα ιαπωνικα συμαινει αδειο χερι Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβωλοντας το κεφαλι του |
Ψηλός
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
5138 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/06/2006, 17:08:04
quote:
quote:
Είτε το θέλουμε είτε όχι, το Ελληνικό έθνος "έχει διανύσει" περισσότερο, χρόνο χέρι-χέρι, με τη Χριστιανική πίστη παρά με το δωδεκάθεο!
εισαι πραγματικα αστειος ψηλε
και να δεχτουμε οτι οι ελληνες ειναι ινδοευρωπαιοι
και οτι αυτοι εφεραν τους ολυμπιους θεους
και οτι οι κατοικοι του ελλαδικου χωρου εξαφανιστικαν με την ελευση των ινδοευρωπαιων οι τελευταιες αναφορες λενε οτι οι ινδοευρωπαιοι ηρθαν στην ελλαδα το 2100 π.χ
ο χριστιανισμος εδραιωθηκε στην ελλαδα μετα το 300 μχ
με απλα μαθηματικα εχουμε 400 χρονια μεγαλυτερης διαρκειας εθνικης θρησκειας παρα χριστιανικης
Τι έγινε Γηγενή;; Αφού η περίσταση το ζητά, κάναμε τους Έλληνες ινδοευρωπαίους;;
Αν πάλι αλλάξουν τα δεδομένα και χρειάζεσαι άλλο επιχείρημα από ινδοευρωπαίους θα τους κάνεις αυτόχθονες;;Όποτε θέλουμε μιλάμε για αυτόχθονες Έλληνες και όποτε μας συμφέρει μιλάμε για ινδοευρωπαίους; Από πού προκύπτει ότι οι ινδοευρωπαίοι ήταν δωδεκαθεϊστές;;
Αν το έλεγες αυτό σε κάτι ιστοσελίδες Εθνικών, θα σε έπαιρναν με τις πέτρες κακομοίρη μου!!!!! Βρε τι άλλο θα ακούσουμε ακόμη εδώ μέσα!
quote:
quote:
Έτσι νομίζουν ότι τιμούν τους αρχαίους μας;; Πλάθοντας παραμύθια και παρουσιάζοντας μια εξιδανικευμένη εικονική πραγματικότητα που δεν έχει καμία σχέση με τη αληθινή πραγματικότητα;
οι μονοι που πλαθουν παραμυθια εισαστε εσεις ψηλε
πυο θελετε με το ετσι θελω να δεχτουμε τους μυθους για αληθεια και να πεταξουμε στο νκαλαθο των αχρηστων τα ευρηματα των ανασκαφων που μας δειχνουν οτι αυτα που λετε ειναι μουσια
Από πότε οι καταγραμμένες αναφορές ιστορικών πρέπει απαραιτήτως να επαληθεύονται και από ευρήματα ανασκαφών;;
Συνειδητοποιείς ότι αυτό που λες, αν το μεταφέρουμε και εκτός ανθρωποθυσιών τότε πολλοί "μύθοι", που και εσύ διηγείσαι και νιώθεις υπερήφανος, δεν θα μπορούν να σταθούν;;Θα σε σύμφερε να ήταν μόνο μύθοι αλλά τα στοιχεία σε διαψεύδουν Γηγενή μου!!!
quote:
quote:
Εγώ προσωπικά, αντιτίθεμαι σθεναρά στην προσπάθεια αλλοίωσης της ιστορίας, η οποία επιχειρείται από ορισμένους εντός του Εσωτέρικα!
Είναι η ιστορία του έθνους μου, την οποία και τιμώ!!
εσυ τιμας την ιστορια μας εσυ που ελεγες οτι ο αλεξανδρος ηταν ενας δολοφονος;;;;
ελα ρε ψηλε σοβαρεψου
Δεν το είπα έτσι, αλλά δεν πειράζει, το περίμενα ότι έτσι θα το καταλάβαινες εσύ (γιατί σε βολεύει στην προπαγάνδα σου) και όχι μόνο.Να σε ρωτήσω κάτι όμως, τι ήταν ο Αλέξανδρος στα μάτια ενός αθώου παιδιού που έβλεπε τα στρατεύματα του Αλέξανδρου να ισοπεδώνουν το χωριό του και να σκοτώνουν ίσως και μέλη της οικογένειάς του που αντιστέκονταν; Ή μήπως δεν σηνέβησαν τέτοια γεγονότα;
Μην αρχίσεις τις γενικεύσεις, απάντησέ μου σε αυτό ακριβώς που σε ρωτάω! Εγώ ξέρω ένα πράγμα Γηγενή μου! Με τα όπλα δεν φέρνεις την ειρήνη! Η βία φέρνει βία! Αυτό μας έχει διδάξει η ιστορία!!!
quote:
quote:
Όλα όσα έχουν παρατεθεί, τα οποία και αποτελούν καταγεγραμμένα στοιχεία, τις περισσότερες φορές, προέρχονται από ανθρώπους που έζησαν κατά τις περιόδους που τα εν λόγω γεγονότα ελάμβαναν χώρα. Γιατί ορισμένοι θέλουν να τα παρουσιάζουν ως γεννήματα της φαντασίας φανατισμένων Χριστιανών;;
κανεις δεν ειπε οτι ειναι γεννηματα της φαντασιας των χριστιανων
αυτο που λεμε ειναι οτι ολα αυτα ειναι αναφορες σε μυθους
το μονο που εχουμε ιστορικο ειναι για τα καθαρματα
Σου έδωσα κάτι να διαβάσεις για τους μύθους αλλά φαίνεται ότι δεν το διάβασες!
Νομίζεις πως με το να αναμασάς την καραμέλα περί μύθων, έχεις βρει απάντηση σε όλα;
Και αυτοί που γκρεμιζόταν στη θάλασσα; Μύθος είναι και αυτός;
Οι αναφορές του Πλούταρχου, του Πλάτωνα, του Πορφυρίου, του Παυσανία, ….. είναι όλοι μύθοι;; Ή μήπως θα μας πεις ότι πρόκειται για αναξιόπιστες αναφορές; Ωραία λύση, ότι μας συμφέρει το κρατάμε και ότι μας πονά, βρίσκουμε μια δικαιολογία και το σκαρτάρουμε!!Οι εκτελέσεις των ανθρώπων γινόταν κατά τη διάρκεια θρησκευτικών τελετών! Οι άνθρωποι αυτοί, κατάδικοι ή ειδικά προορισμένοι για να θυσιαστούν, προσφέρονταν θυσία στον τιμώμενο θεό ή θεούς. Σου αρέσει, δεν σου αρέσει, δυστυχώς, έτσι είναι!
quote:
quote:
Γιατί όσον αφορά το παραπάνω, αποφεύγουν να το σχολιάσουν ορισμένοι;;;
τι εχει μεινει ασχολιαστο ψηλε;;;;Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβωλοντας το κεφαλι του
Οι ιστοσελίδες όπως αυτή του Εκήβολου, του Johnniebegood, καθώς και σε αρκετές άλλες, που δεν ανήκουν σε χριστιανικούς κύκλους, αναφέρονται καθαρά και ξάστερα ότι επρόκειτο για ανθρωποθυσίες σε θεούς.
Λένε ψέματα και αυτοί;;;
Edited by - Ψηλός on 13/06/2006 17:10:53 |
Trainman
Μέλος 3ης Βαθμίδας
536 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/06/2006, 19:56:25
Ψηλέ * Εάν οι φαρμακοί τα αρχαία χρόνια ήσαν εθελοντές και όχι κακούργοι * και αν, όπως τουλάχιστον μαρτυρεί ο μύθος του Οιδίποδα (στην ανάπτυξη του Σοφοκλή στον "Οιδίποδα Τύραννο"), ο άνθρωπος ο οποίος εκουσίως αναλαμβάνει με τη θυσία του τις αμαρτίες των άλλων είναι πρόσωπο τιμώμενο από τους Θεούς τότε στη βάση του, το χριστιανικό οικοδόμημα περί της θυσίας του Ιησού που τερμάτισε τις υπόλοιπες θυσίες, (ειδικά στην ρωμαιοκαθολική εκδοχή της "ικανοποίησης της Θείας Δικαιοσύνης") δεν διαφέρει ουσιωδώς από το αρχαίο ελληνικό που εσύ φαντάζομαι πως καταδικάζεις. Αν ο Θεός απαιτεί θυσία αίματος για να συγχωρέσει και αν η "οριστική" συγχώρεση γίνεται με θυσία ενός ανθρώπου, τότε η διαφορά σου από τον αρχαίο ειδωλολάτρη, ελαχιστοποιείται. Βλέπεις, το μόνο βέβαιο για τον Χριστό (εάν όντως υπήρξε), είναι ότι ήταν ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Τα υπόλοιπα, παρακάτω! |
Trainman
Μέλος 3ης Βαθμίδας
536 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/06/2006, 20:01:40
quote:
Αν χρησιμοποιούσα και όρους ανατολικούς εδώ, θα έλεγα πως τους δινόταν μια τελευταία ευκαιρία με το θάνατό τους να "κάψουν κάρμα". (...)
Δε σημαίνει πως η ιεροποίηση της παραπάνω σφαγής μας δίνει το δικαίωμα να αφαιρούμε αδιάκριτα ζωές, υποστηρίζοντας πως εξυπηρετούμε ιερούς σκοπούς.
Amalia Συνιστά το παραπάνω απόσπασμα δικαίωση των θυσιών των ζώων και των ανθρώπων ή όχι; Αν ναι, τι απαντάς τότε στο ερώτημα του Sesotris;
Κι αν όχι - πώς όχι; Αν η σφαγή δεν γίνεται "αδιάκριτα" γιατί δεν είναι δικαιολογημένη; Ευχαριστώ |
Trainman
Μέλος 3ης Βαθμίδας
536 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/06/2006, 20:14:56
Αγαπητοί συνομιλητές Ξεκινώντας κανείς να απαντήσει σε ένα ερώτημα σαν αυτό που έθεσε ο Sesotris, είναι υποχρεωμένος να κινηθεί σε τρεις εξαιρετικά κρίσιμες συνιστώσες: Πρώτη και κυριότερη είναι ότι μιλάμε για μία πάρα πολύ μακρά «ιστορική περίοδο», κατά το μεγαλύτερο μέρος της οποίας, δεν υφίστανται ιστορικοί. Δεύτερον, ο παρατατικός του ερωτήματος εάν «τελούνταν» ανθρωποθυσίες, (δηλαδή σε μία εξακολουθητική βάση) και όχι εάν «τελέστηκαν» και τρίτον, ό,τι δυσκολία προκύπτει από το γεγονός ότι η Αρχαία Ελλάδα δεν υπήρξε έθνος-κράτος, και ως εκ τούτου, η παραμικρή ξεχωριστή περιοχή για την οποία μπορεί να υπάρχουν ή να μην υπάρχουν στοιχεία, είναι εξίσου «Ελλάδα» με την Αθήνα του Περικλή. Στο παραπάνω πλαίσιο, με βάση τα όποια στοιχεία κατατέθηκαν (τα οποία δείχνουν να εξαντλούν σχεδόν και τον όγκο των ιστορικών δεδομένων) είναι πιστεύω σαφές, ότι ο ισχυρισμός πως «στην Αρχαία Ελλάδα τελούνταν ανθρωποθυσίες κατά την ιστορική περίοδο» δεν μπορεί να αντέξει στην αντίπαλη πολεμική, χωρίς να παραβιάσει τη δεοντολογική αρχή ότι «ουδείς ένοχος μέχρι της αποδείξεως του εναντίου». Η παραπάνω θέση, είναι εμφανής και στις αναφορές των εγκύρων εγκυκλοπαιδειών, στις οποίες γίνεται λόγος για «βάσιμες υποψίες», «ενδείξεις», «λόγοι που μας οδηγούν να πιστεύουμε», αλλά ΟΧΙ για αποδείξεις. ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΕΝ ΤΕΚΜΗΡΙΩΝΟΥΝ ΤΗΝ "ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ" * Αν η ιστορική περίοδος ξεκινά το 1600 π.Χ. για την Αρχαία Ελλάδα, για να συναντήσουμε έναν στοιχειώδη ιστορικό, πρέπει να περιμένουμε μέχρι τον Ηρόδοτο 1200 χρόνια - ενώ ιστορικό που να ανταποκρίνεται στα περί της ιστορικής επιστήμης προαπαιτούμενα, δεν απαντούμε παρά στον Θουκυδίδη ο οποίος ζει στον χρονολογικό πυρήνα της κλασσικής Αθήνας. Το κενό καλύπτεται από μύθους: Ο Τρωικός πόλεμος που διεξήχθη μεταξύ του 1400 και του 1200 π.Χ., εξιστορείται ποιητικά από τον Όμηρο τετρακόσια χρόνια αργότερα – και τα έπη του καταγράφονται στην αρχαία Αθήνα, μετά από άλλους τρεισήμισυ αιώνες. Συζητούμε για εκατοντάδες χρόνια χωρίς ιστορικούς, χωρίς χρονικογράφους, χωρίς ενιαίο κράτος, χωρίς νομικό σύστημα αλλά με εθιμικό δίκαιο, χωρίς μια θρησκεία με αυστηρό πανελλαδικό τελετουργικό και ιεραρχία, για μαντεία την μαγεία των οποίων αγνοούμε, για μυστήρια που παρέμειναν απόκρυφα ακόμα και για τους χριστιανούς απολογητές που μυήθηκαν σ’ αυτά. Από κει και πέρα, * Μπορεί ο PR GID να σχολιάζει πολύ σωστά, ότι το γεγονός ότι δεν βρέθηκαν στο ιερό του Λυκάονα σε μία ανασκαφή ανθρώπινα οστά, δεν αποκλείει το ενδεχόμενο οι ανθρωποθυσίες να έγιναν – γεγονός όμως παραμένει ότι ανθρώπινα οστά δεν βρέθηκαν. Βρέθηκαν στην Κρήτη (αλλά ο μινωικός πολιτισμός θεωρείται προελληνικός) βρέθηκαν στη Μέση Ανατολή. Τίποτα δεν αποκλείει οι Λυκάονες να είχαν από αιώνων παύσει τις ανθρωποθυσίες και να συντηρούσαν τον μύθο γελώντας εις βάρος των αφελών, είτε για λόγους ασφάλειας (ο φόβος διώχνει τόσο τους ληστές, όσο και τους επίδοξους επιδρομείς…) και ο Παυσανίας δεν παραβρέθηκε σε μια τέτοια τελετή. * Αν κάποιες άλλες μαρτυρίες (βλ. Sir James Frazer: Ο Χρυσός Κλώνος) αναφέρουν ρίψη των εξιλαστηρίων θυμάτων στη θάλασσα (Λευκάδα), ή κάψιμό τους και διασκορπισμό της στάχτης τους και πάλι στο πέλαγος (Ιωνία), δεν είναι δυνατόν να ψάχνουμε για ανθρώπινα κόκαλα στη θάλασσα μετά από 2500 χρόνια * Η ανθρωποθυσία των τριών περσών αιχμαλώτων από τον Θεμιστοκλή κατόπιν απαίτησης του όχλου, δεν αναφέρεται από τον Ηρόδοτο, παρά μόνον από τον Πλούταρχο που παρακολουθεί τα γεγονότα από μια απόσταση τρισήμισυ σχεδόν αιώνων και βασίζεται στην αναφορά μόνον ενός προσώπου (του Φανία του Λέσβιου). Από ακόμα μεγαλύτερη απόσταση παρακολουθούν τα Θαργήλια, ο Σουίδας και ο Ησύχιος, τη θυσία στον Ωμάδιο Διόνυσο στη Χίο και την Τένεδο ο Πορφύριος. Κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει πότε έπαψαν οι ανθρωποθυσίες στην Αθήνα και στη Μεσσηνία, εάν η τελετή έμενε μαγική παρακαταθήκη για έκτακτες περιπτώσεις ή είχε απορριφθεί εντελώς στη συνείδηση των κοινωνιών. Ακόμα και αν έγινε η ανθρωποθυσία του Θεμιστοκλή, θα έπρεπε κανείς να λάβει υπ’ όψη και το έκτακτο της περίστασης, με τους Πέρσες προ των πυλών, όπου ο καθείς θα θυσίαζε ακόμα και στο Διάβολο (ας μου συγχωρεθεί το πρωθύστερο σχήμα) για να σώσει την πόλη του και το τομάρι του, αν πίστευε ότι θα μπορούσε να υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να εισακουσθεί. * Τέλος, εκ πρώτης όψεως μπορεί κανείς να υποθέσει, ότι εάν οι ανθρωποθυσίες «τελούνταν» συστηματικά και επίσημα, τουλάχιστον στους κλασσικούς χρόνους, θα το γνωρίζαμε. Οι ίδιοι οι ντόπιοι δεν θα είχαν κανέναν λόγο να το κρύψουν. Αυτά σε επίπεδο πολεμικής και αντιπαράθεσης. Γιατί σε ένα δεύτερο πλάνο, εγώ τουλάχιστον πραγματοποιώ μια διαφορετική ανάγνωση των δεδομένων, που με οδηγεί σε ένα αντίθετο συμπέρασμα. Επιτρέψτε μου να το καταθέσω και να το αιτιολογήσω. ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ Η ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΥΠΟΒΙΒΑΣΜΟΥ ΤΟΥΣ Είναι σύνηθες ανάμεσα στους νεο-εθνικούς, να θεωρούνται οι «ενοχλητικοί» μύθοι και παραδόσεις, ως καθαρά συμβολικές διηγήσεις, τις οποίες, όποιος επικαλείται στο πλαίσιο μιας αντιπαράθεσης, το πράττει, είτε από άγνοια, είτε από κακοβουλία. Βεβαίως, οι ίδιοι δεν θεωρούν καθόλου απαραίτητο να αποκωδικοποιήσουν τους εν λόγω «συμβολισμούς». Ο καθένας δικαιούται βεβαίως να έχει τη δική του σχέση με το μύθο – γι’ αυτό άλλωστε και ο μύθος είναι μύθος και όχι ιστορία. Δύο πράγματα είναι όμως για μένα αδιαμφισβήτητα: Πρώτον ότι οι αρχαίοι πίστευαν στους μύθους τους και δεύτερον, ότι οι μύθοι, σε ό,τι αφορούν τα ανθρώπινα, είναι ευλόγως αξιόπιστοι στο να μας μεταφέρουν ήθη, έθιμα, συνήθειες και πεποιθήσεις. Ο Παυσανίας, περιγράφοντας τις εμπειρίες του στη χώρα του Λυκάωνα, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Λένε π.χ. ότι μετά το Λυκάονα, πάντοτε κάποιος γίνεται από άνθρωπος λύκος κατά τη θυσία του Λυκαίου Διός, αλλά όχι δια βίου…» (…) «Εγώ την πιστεύω αυτή την ιστορία που κυκλοφορεί από παλιά μεταξύ των Αρκάδων, (σ.σ. δηλαδή ότι ο Λυκάων μεταβλήθηκε σε λύκο) γιατί είναι εύλογη». Μπορεί βεβαίως να υποθέσω, ότι ο μορφωμένος και πολυγυρισμένος Παυσανίας υπήρξε απλώς ένας αφελής - από την άλλη όμως, αν ο Παυσανίας θεωρεί «εύλογη» την απόφαση του Δία για μεταβολή ενός ανθρώπου σε λύκο, γιατί θα πρέπει να διορθώσουμε τον Παυσανία 2000 χρόνια μετά; Τι μας διδάσκει λοιπόν αυτή η διήγηση; Ότι ο Λυκάων έγινε λυκάνθρωπος; Όχι βέβαια. Μας διδάσκει ότι η πίστη ενός αρχαίου στις ιερές του παραδόσεις, μπορούσε να φθάσει μέχρις εκείνου του σημείου, όπως η πίστη ενός χριστιανού μπορεί να τον οδηγήσει να θεωρήσει θαύμα το άναμμα της λαμπάδας του Πατριάρχη του στα Ιεροσόλυμα. Δεν θα συμβουλευόμουν την Ιλιάδα και την Οδύσσεια για να μάθω πώς είναι δυνατόν κάποιος πολεμιστής να μάχεται αντλώντας δύναμη από ένα ποτάμι επειδή ήταν γιος του ποταμού, ούτε πώς ένας μαχητής μπορεί να είναι άτρωτος με εξαίρεση τον τένοντα του ποδιού του. Θα δεχόμουν όμως, ότι διηγήσεις που περιγράφονται μέσα στην Ιλιάδα και αφορούν ανθρώπους και τις σχέσεις τους μεταξύ τους, απηχούν σε ήθη και έθιμα, τουλάχιστον της εποχής του Ομήρου αν όχι και των μεταγενέστερων βάρδων που τραγούδησαν το έπος. Θα δεχόμουν ότι, όταν ο Αρκτίνος εξιστορεί τον 8ο αιώνα τη θυσία της Πολυξένης από τους Αχαιούς στον τάφο του Αχιλλέα, απευθύνεται σε ένα κοινό που αντιλαμβάνεται την θυσία αυτή, ως κάτι που βρίσκεται εντός των δικών του προσλήψεων, ακόμα και αν η θυσία αυτή δεν έγινε – ακόμα και αν ο Αχιλλέας δεν υπήρξε ποτέ. Από την άλλη, ο μύθος, όχι απλώς μπορεί να αντανακλά πεποιθήσεις, ήθη και ιεροτελεστίες, αλλά ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ της ύπαρξής τους, καθώς είναι το εξωτερικό περιβάλλον που ΜΟΡΦΟΠΟΙΕΙ και ΔΡΟΜΟΛΟΓΕΙ τις ψυχικές προδιαθέσεις. Αν λοιπόν, δεν υπήρχαν οι μυθικές και εθιμικές προϋποθέσεις… … ούτε το μαντείο των Δελφών θα έδινε το χρησμό στον Αριστομένη και τους Μεσσήνιους για τη θυσία της παρθένας
…ούτε ο Φανίας ο Λέσβιος θα αμαύρωνε τη μνήμη του Θεμιστοκλή και των Αθηναίων (αν η θυσία των Περσών δεν πραγματοποιήθηκε τελικώς)
…ούτε ο Ζωίλος, ο ιερέας του Διονύσου θα είχε σφάξει το κορίτσι αναβιώνοντας την αρχαία παράδοση των Αγριωνίων, προκαλώντας τα σκωπτικά σχόλια του Πλουτάρχου. (Το εθιμικό δίκαιο δεν κατέστη ικανό να προστατεύσει την άτυχη κοπέλα)
…ούτε ο Ευρυπίδης αργότερα, θα ενσωμάτωνε τη θυσία της Πολυξένης στην «Εκάβη» του. Μπορούμε να θεωρήσουμε το μύθο της τιμωρίας του Μαρσύα από τον Απόλλωνα, ως επαινετική μεταφορά για κάποιον αρχαίο μουσικό που πέθανε νωρίς. Μπορούμε να εγκρίνουμε τη φιλοσοφική απόπειρα του Πλωτίνου να σώσει τους μύθους ταυτίζοντας στο «περί Έρωτος» την Αφροδίτη με την Ήρα και τις δύο με την Ψυχή του Κόσμου, αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι οι Θεοί ήσαν 12 και ότι οι τσοπάνηδες πρόγονοι του νεοπλατωνικού φιλοσόφου ουδέν εγνώριζαν περί της πλατωνικής διδασκαλίας. Ποιος όμως και με ποιόν τρόπο θα μας εξηγήσει γιατί οι μυθικές αναφορές σε τελετουργικές ανθρωποθυσίες ανθρώπων από ανθρώπους, είναι διηγήσεις που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα; Κι αν είναι τέτοιες, γιατί πρώτα και καλύτερα, δεν καταδικάστηκαν από τους ίδιους τους αρχαίους ως συκοφαντικές και εξωπραγματικές; ΤΟ ΑΓΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ Οι «μύθοι» για τις ανθρωποθυσίες εξιλεασμού και μαγικής σκοπιμότητας, δεν καταδικάσθηκαν ως συκοφαντικές και εξωπραγματικές από τους αρχαίους, ούτε καν από εκείνους που κατηγορούσαν τον Όμηρο και τον Ησίοδο ότι παραπλάνησαν τους Έλληνες για τη φύση των Θεών. Ούτε έγινε άλλωστε κάποια προσπάθεια ερμηνείας τους. Το κυριότερο όμως, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι οι Αρχαίοι, δεν θέλησαν καν να οριοθετηθούν στο συγκεκριμένο ζήτημα, από τους υπόλοιπους «βάρβαρους» λαούς, που αποδεδειγμένα, σε ιστορικούς χρόνους, ασκούσαν τις ιεροπραξίες αυτές. Αναρίθμητες είναι οι αναφορές των αρχαίων φιλοσόφων και ποιητών εναντίον των βαρβάρων – πόσες όμως εκφράσεις καταδίκης των ανθρωποθυσιών που τελούσαν οι βάρβαροι απαντούμε στην αρχαία μας γραμματεία; Αναρίθμητες είναι οι συγκρίσεις και με το απώτατο παρελθόν – πού είναι όμως εκείνες οι αναφορές που θα έλεγαν ότι «στο τάδε μέρος οι κάτοικοι διηγούνται ότι τα αρχαία χρόνια τελούνταν ανθρωποθυσίες, αλλά μετά από το άλφα ή το βήτα περιστατικό (χρησμός, νομοθεσία κλπ), ή με την παρέλευση του χρόνου, η πρακτική εγκαταλείφθηκε;» Δεν ισχυρίζομαι ότι κατέχω την πλήρη αρχαία γραμματεία, αλλά τουλάχιστον στα βιβλία που έχω διαβάσει για το ζήτημα, τα γραπτά ΕΠΙΝΙΚΕΙΑ για την εξάλειψη του φαινομένου, λείπουν. Ο MACEDON υποστήριξε σε προηγούμενο post του, ότι οι Έλληνες στο σύνολό τους, εξέφραζαν τον αποτροπιασμό τους και πως μάλιστα, «ο στιγματισμός της ανθρωποθυσίας απ’ όλους, δείχνει ότι αυτή ήταν ξένη προς τα ήθη και έθιμα και ποινικά κολάσιμη πράξη». Το ποινικά κολάσιμο της πράξης, τίποτα δεν φαίνεται να το αποδεικνύει. Αν όμως υπήρξε «στιγματισμός» της ανθρωποθυσίας, αυτός δεν ήταν «καθολικός» επειδή το λέει ο αιρετικός Πλάτωνας, ούτε επειδή κάποιοι μύθοι την τελευταία στιγμή γλυτώνουν τους δύσμοιρους κατάδικους. Αν κάπου εντοπίζεται ο «στιγματισμός», αυτό κατά τη γνώμη μου είναι η ΣΙΩΠΗ. Στο πλαίσιο αυτό, εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι το παρακάτω απόσπασμα που ανήκει στον γάλλο συγγραφέα H. Jeanmaire και το έργο του “Dionysos, Histoire du culte de Bacchus” (Dionysos, history of the cult of Bacchus), Payot, 1951, rééd. 1978) και το οποίο αλίευσα από το εξαιρετικό σύγγραμμα του γάλλου ακαδημαϊκού, Ρενέ Ζιράρ «Το εξιλαστήριο θύμα – η βία και το ιερό» (εκδ. Εξάντας): «Δεν είναι εντελώς τυχαίο το γεγονός, ότι αυτή η τρομερή πλευρά διαφαίνεται μόνον μέσα από σπανιότατες μαρτυρίες. Είναι τιμή της ελληνικής μεγαλοφυίας το γεγονός ότι, μέσα από την άποψή της για τη θρησκεία και για τους θεούς, και χάρη κυρίως στην επικουρία της λογοτεχνίας, αντέδρασε στην πανάρχαια ωμότητα που είναι σύμφυτη με τις περισσότερες θρησκείες που κατάγονται από ένα βάρβαρο παρελθόν. Και μόνο οι μύθοι που επιβάλλεται να τους ερμηνεύσουμε συχνά ως μύθους ανθρωποθυσιών (νεαρών κοριτσιών και ιδιαίτερα παιδιών) θα αρκούσαν για να βεβαιώσουν την ύπαρξη αυτών των βάρβαρων ηθών. Αλλά δεν πρέπει να αποκρύψουμε το γεγονός ότι επιβίωναν πολλές συνήθειες μακριά από τα κύρια κέντρα του ελληνικού πολιτισμού, σε τοπικά έθιμα και σε παραδοσιακές τελετουργίες πάνω στις οποίες έριξε ένα πέπλο η συνήθεια, ένα αίσθημα ντροπής, η άγνοια του τι συνέβαινε σε απομακρυσμένες κοινότητες, η απέχθεια να μιλούν για όσα αντιστρατεύονταν τη δεσπόζουσα ιδέα περί του Ελληνισμού…» ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Είναι φανερό, ότι τα όσα στοιχεία διαθέτουμε, δεν αρκούν για να τεκμηριώσουν τη διαιώνιση των ανθρωποθυσιών στους ιστορικούς χρόνους – και με βάση την αρχή ότι η ετυμηγορία πρέπει να είναι απαλλακτική άνευ αποδείξεων, ο αρχαίος ελληνικός κόσμος απαλλάσσεται της κατηγορίας. Ακόμα περισσότερο, είναι σαφές ότι ο κλασσικός αρχαίος ελληνικός κόσμος εγκατέλειψε στη μέγιστη πλειοψηφία του τις συγκεκριμένες ιεροπραξίες, την ώρα που εξακολουθούσαν να τελούνται από λαούς με παραπλήσια μυθολογία, όπως οι Ρωμαίοι, ή οι Κέλτες. Ακόμα όμως κι αν δεχθούμε ότι «υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά», ότι οι μύθοι δεν ανταποκρίνονται σε πραγματικά γεγονότα, θα πρέπει κανείς να εξηγήσει από πού και πώς προήλθαν οι μύθοι, ποια η συμβολική τους σημασία και γιατί οι Έλληνες της ύστερης αρχαιότητας, δεν διαχώρισαν τη θέση τους απ’ αυτούς – και γιατί δεν διαχώρισαν σαφώς τη θέση τους από τους όμορους λαούς που ασκούσαν τις θυσίες των ανθρώπων. Με αυτούς τους συλλογισμούς, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι οι ανθρωποθυσίες επεβίωσαν στην ιστορική περίοδο, ενδεχομένως σε ορισμένες περιοχές ειδικού τοπικού ενδιαφέροντος και βαθμιαία εξασθένησαν μέχρι εξαφάνισης, ή αντικαταστάθηκαν από άλλες τελετές.
|
Trainman
Μέλος 3ης Βαθμίδας
536 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/06/2006, 20:23:29
Υποσχέθηκα να γράψω και μερικές γραμμές για την εξιλαστήρια θυσία στην παράδοση των Εβραίων και των Χριστιανών. Παραθέτω μερικά αποσπάσματα χωρίς ανάπτυξη, παράλληλα με αποσπάσματα για το θέμα που μας αφορά και θα αφήσω τα συμπεράσματα στον αναγνώστη. ΛΕΥΙΤΙΚΟΝ ΙΖ : 11 «…διότι η ζωή της σαρκός είναι εν τω αίματι. Και εγώ έδωκα αυτό εις εσάς, δια να κάμνετε εξιλέωσιν υπέρ των ψυχών σας επί του θυσιαστηρίου, διότι το αίμα τούτο κάμνει εξιλεασμόν υπέρ της ψυχής…» ΩΣΗΕ ΣΤ/4: «…Διότι έλεος θέλω και ουχί θυσίαν και επίγνωσιν Θεού μάλλον, παρά ολοκαυτώματα. Αυτοί όμως ως ο Αδάμ παρέβησαν την διαθήκην. Εν τούτω εφέρθησαν απίστως προς εμέ. Η Γαλαάδ είναι πόλις εργσζομένων ανομίαν, ενεδρεύουσα αίμα. Και ως στίφη ληστών παραμονεύοντα άνθρωπον, ούτως ο σύλλογος των ιερέων φονεύουσιν εν τη οδώ μέχρι Συχέμ, διότι έπραξαν αισχρά…» ΜΙΧΑΙΑΣ στ/6: Με τι θέλω ελθεί ενώπιον του Κυρίου να προσκυνήσω ενώπιον του υψίστου Θεού; Θέλω ελθεί ενώπιον αυτού με ολοκαυτώματα, με μόσχους ενιαυσίους; Θέλει ευαρεστηθεί ο Κύριος εις χιλιάδας κριών, ή εις μυριάδας ποταμών ελαίου; Θέλω δώσει τον πρωτότοκόν μου δια την παράβασίν μου, τον καρπόν της κοιλίας μου δια την αμαρτίαν της ψυχής μου; Αυτός σοι έδειξεν άνθρωπε, τι το καλόν. Και τι ζητεί ο Κύριος παρά σου, ειμή να πράττης το δίκαιον και να αγαπάς έλεος και να περιπατείς ταπεινώς μετά του Θεού σου;» ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΝΑΖΙΑΝΖΗΝΟΣ: «Διατί τάχα θα ευχαριστούσε το αίμα του Μονογενούς τον Πατέρα, ο οποίος δεν εδέχθη ούτε τον Ισαάκ όταν του είχε προσφερθή ως θυσία από τον πατέρα του, αλλά άλλαξε την θυσίαν και ετοποθέτησε κριάρι εις την θέσιν του λογικού θύματος; Είναι επομένως φανερόν ότι το λαμβάνει μεν ο Πατήρ, χωρίς να το ζητήση, ούτε και να το έχη ανάγκην, αλλά για να εκπληρωθή το σχέδιο της σωτηρίας και επειδή έπρεπε να αγιασθή ο άνθρωπος από την ανθρωπίνην φύσιν του Θεού, δια να μας ελευθερώση ο ίδιος, αφού κατενίκησε με την βίαν τον τύραννον, και δια να μας επαναφέρη κοντά του με τη μεσιτείαν του Υιού, ο οποίος έδωσε το αίμα του δια να μας σώση προς τιμήν του Πατρός, εις τον οποίον φαίνεται ότι παραχωρεί τα πάντα…όλα τα άλλα, ας τα τιμώμεν με σιωπήν. (Έργα τόμος 5, Πατερικές Εκδόσεις «Γρηγόριος Παλαμάς», Θεσσαλονίκη 1977, σ 201) (αναφέρεται στο έργο του Ρενέ Ζιράρ: «Κεκρυμμένα από καταβολής») ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ – προς Εβραίους επιστολή Θ:12-15 «Διότι αν το αίμα τράγων και ταύρων και το ράντισμα με στάχτη από δαμάλι, αγιάζει τους μολυσμένους, όσον αφορά την εξωτερικήν καθαρότητα, πόσον περισσότερον το αίμα του Χριστού, ο οποίος δια του αιωνίου Πνεύματος προσέφερε τον εαυτόν του άμωμον θυσίαν εις τον Θεόν, θα καθαρίσει την συνείδησίν σας από νεκρά έργα, ώστε να λατρεύομεν τον ζωντανόν Θεόν» (…) Θ:21-22: Κατά τον ίδιον τρόπο, (σ.σ. ο Μωυσής) ερράντισε με αίμα και την σκηνήν και όλα τα τελετουργικά σκεύη και έτσι σχεδόν όλα με αίμα καθαρίζονται σύμφωνα με τον νόμον - και χωρίς να χυθή αίμα δεν γίνεται συγχώρησις αμαρτιών. Ήτο λοιπόν ανάγκη, τα μεν αντίτυπα των ουρανίων πραγμάτων να καθαρίζωνται με τέτοια μέσα, τα ίδια όμως τα επουράνια με ανωτέρας θυσίας από αυτάς εδώ. Διότι ο Χριστός δεν εμπήκε εις χειροποίητα Άγια των αγίων που ήσαν αντίτυπα των αληθινών, αλλ’ εις αυτόν τον ουρανόν, δια να εμφανισθή τώρα ενώπιον του Θεού υπέρ ημών…».
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ – προς Γαλάτας Γ:14 «Ο Χριστός εξηγόρασεν ημάς εκ της κατάρας του νόμου, γενόμενος κατάρα υπέρ ημών, διότι είναι γεγραμμένον «Επικατάρατος πας ο κρεμάμενος επί ξύλου»…»
SIR JAMES FRAZER – Ο Χρυσός Κλώνος – Το εξιλαστήριο θύμα στην Αρχαία Ελλάδα: «Η πόλις των Αβδήρων στη Θράκη, εξαγνιζόταν δημόσια άπαξ του έτους και ένας από τους πολίτες, επιλεγμένος για την περίσταση, λιθοβολείτο μέχρι θανάτου ως εξιλαστήριο θύμα, ή εντεταλμένος να θυσιαστεί υπέρ της ζωής των υπολοίπων. Έξι ημέρες πριν την εκτέλεσή του, αναθεματιζόταν «προκειμένου να αναλάβει αυτός μόνος, τις αμαρτίες όλου του λαού» (…) «Η Λευκαδική τελετή, ελάμβανε χώρα την ώρα μιας θυσίας στον Απόλλωνα, ο οποίος είχε έναν ναό, ή θυσιαστήριο στο σημείο εκείνο. Αλλού, ήταν έθιμο να πετούν έναν νεαρό άνδρα κάθε χρόνο στη θάλασσα με την ευχή «γίνε εσύ ο απόβλητός μας». Αυτή η τελετή υποτίθεται ότι απήλλασσε τους ανθρώπους από τα δεινά με τα οποία είχαν επιφορτισθεί, ή σύμφωνα με μια κάποια διαφορετική εκδοχή, τους ελύτρωνε πληρώνοντας το χρέος που είχαν προς κάποιον θεό της θάλασσας». (http://www.bartleby.com/196/144.html) ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ – Ελληνικά αίτια 38: «Λένε ότι οι θυγατέρες του Μινύου, η Λευκίππη, η Αρσινόη και η Αλκαθόη, τρελάθηκαν, θέλησαν να φάνε ανθρώπινη σάρκα και έβαλαν κλήρο για τα παιδιά τγους. Ο κλήρος έπεσε στη Λευκίππη να δώσει τον γιο της Ίππασο να κομματιαστεί. Οι άνδρες τους, που φόρεσαν πένθιμα ρούχα από τη λύπη και το πένθος τους, ονομάστηκαν «Ψολόεις» (πενθηφορούντες), ενώ οι ίδιες ονομάστηκαν «Ολείαι», δηλαδή φόνισσες. Μέχρι και σήμερα ακόμα, οι κάτοικοι του Ορχομενού, έτσι ονομάζουν τις γυναίκες που κατάγονται από την οικογένεια αυτή. Κάθε χρόνο, στη γιορτή των Αγριωνίων, οργανώνεται αναπαράσταση της φυγής και της καταδίωξής τους από τον ιερέα του Διονύσου που κρατάει ξίφος. Αν πιάσει κάποια, μπορεί να τη σκοτώσει – και στη δική μου εποχή, ο ιερέας Ζωίλος σκότωσε μία από αυτές. Τούτο όμως δεν ωφέλησε καθόλου τους κατοίκους. Αντίθετα, ο Ζωίλος αρρώστησε από κάποια ασήμαντη πληγή, η οποία μολύνθηκε για πολύ καιρό και πέθανε. Οι κάτοικοι του Ορχομενού, ενεπλάκησαν σε δίκες για τις βλάβες («δημοσίαις βλάβαις και καταδίκαις περιπεσόντες») αφαίρεσαν το ιερατικό αξίωμα από την οικογένεια του Ζωίλου, διαλέγοντας για τη θέση αυτή τον καλύτερο άνθρωπο της πόλης τους. ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ – Περί δεισιδαιμονίας: Δεν θα ήταν λοιπόν καλύτερο για κείνους τους Γαλάτες και τους Σκύθες να μην έχουν καμία νοητική σύλληψη των θεών, καμία παράσταση ή παράδοση σχετικά με αυτούς, από το να πιστεύουν ότι υπάρχουν θεοί που ευχαριστιούνται με το αίμα των ανθρώπων που σφάζονται, θεωρώντας το ως ανώτερη θυσία και ιεροτελεστία; Δεν θα ήταν πιο ωφέλιμο για τους Καρχηδόνιους να πάρουν εξαρχής ως νομοθέτη τον Κριτία ή τον Διαγόρα και να μην πιστεύουν στην ύπαρξη κανενός θείου πνεύματος ή θεού, από το να κάνουν θυσίες σαν κι αυτές που προσέφεραν στον Κρόνο; Δεν ήταν αυτά, όπως τα αναφέρει ο Εμπεδοκλής, μιλώντας για κείνους που θυσίαζαν ζωντανά πλάσματα «Σκοτώνει ο πατέρας τον αγαπητό του γιο που έχει αλλάξει στη μορφή και κάνοντας προσευχή τον σφάζει ο ανοητότατος», αλλά με γνώση και συνείδηση, προσέφεραν οι ίδιοι θυσία τα παιδιά τους, ενώ οι άτεκνοι αγόραζαν από τους φτωχούς παιδιά και τα έσφαζαν σαν αρνιά ή σαν μικρά πουλιά, ενώ η μητέρα στεκόταν πλάι αυστηρή και χωρίς να θρηνεί. Αν όμως στέναζε ή δάκρυζε, στερούνταν την τιμή, αλλά και το παιδί της δεν γλίτωνε τη θυσία…» ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ απόσπασμα 5: «Καθαρίζονται μιαινόμενοι μ' άλλο αίμα, όπως κάποιος που, χωμένος μέσα στη λάσπη, θα ήθελε να ξεπλυθεί με λάσπη. Αν κάποιος τον έβλεπε να κάνει κάτι τέτοιο θα τον έπαιρνε για μανιακό. Και σε τέτοια αγάλματα προσεύχονται, όμοιοι μ' εκείνον που θα φλυαρούσε μέσα στο σπίτι του, χωρίς να γνωρίζει ποιοι είναι θεοί και ποιοι ήρωες». ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ – Περί Καθαρμών: «Ο πατέρας σφάζει το παιδί του που άλλαξε μορφή. Το σφάζει προσευχόμενος ο μωρός. Το παιδί κραυγάζει, ικετεύοντας το μαινόμενο δήμιό του, αλλά εκείνος δεν το ακούει και το σφάζει ετοιμάζοντας στο παλάτι του ένα φριχτό δείπνο. Έτσι και το παιδί σφάζει τον πατέρα και τα παιδιά τη μάνα τους, της στερούν τη ζωή και καταβροχθίζουν τη σάρκα της που είναι δική τους». (σ.σ. το απόσπασμα πάντως, κατά τα συμφραζόμενα, μάλλον δεν αφορά θυσίες ανθρώπων, αλλά τις θυσίες ζώων) ΡΕΝΕ ΖΙΡΑΡ : Το εξιλαστήριο θύμα – Η βία και το ιερό (κεφ. 4: Η γένεση των μύθων και των τελετουργιών): «Ο Σοφοκλής δεν χρειάστηκε να επινοήσει την πόλωση ανάμεσα στο βασιλιά και στον αποδιοπομπαίο τράγο (πόλωση την οποία η τραγωδία τοποθετεί μέσα στο πρόσωπο του Οιδίποδα). Ήταν εγγεγραμμένη μέσα στη θρησκευτική πρακτική και μέσα στην κοινωνική σκέψη των Ελλήνων. Απλώς ο ποιητής, της προσέδωσε μια νέα σημασία, προβιβάζοντάς την σε σύμβολο του ανθρώπου και της θεμελιακής του αμφιθυμίας. Αν ο Σοφοκλής διάλεξε το ζεύγος Τύραννος-Φαρμακός, (…) είναι γιατί μέσα από την αντίθεσή τους, αυτά τα δύο πρόσωπα εμφανίζονται συμμετρικά και εν πολλοίς εναλλάξιμα. Αμφότερα παρουσιάζονται ως άτομα υπεύθυνα για τη συλλογική σωτηρία της ομάδας. Στον Όμηρο και τον Ησίοδο, από το πρόσωπο του βασιλιά ο οποίος είναι παρακλάδι του Δία, εξαρτάται η γονιμότητα της γης, των κοπαδιών, των γυναικών. Αν αποδεικνύεται δίκαιος, αμύμων, ανεπίληπτος, η πόλη ευημερεί. Αν σφάλλει, τότε όλη η πόλη πληρώνει το σφάλμα ενός ανθρώπου. Ο Κρονίδης προκαλεί τη δυστυχία όλων, ρίχνει πάνω τους το λοιμό και το λιμό, την πείνα και τη χολέρα: Οι άνδρες πεθαίνουν, οι γυναίκες δεν τεκνοποιούν, η γη παραμένει άγονη, τα κοπάδια αποδεκατίζονται. Έτσι, όταν πάνω σε ένα λαό πέφτει η τιμωρία του θεού, η λύση είναι η θυσία του βασιλιά. Αν είναι ο υπεύθυνος της γονιμότητας η οποία στερεύει, είναι γιατί η κυριαρχία του έχει ανατραπεί, η δικαιοσύνη του έχει αποβεί έγκλημα, η αρετή του μίασμα, ο καλύτερος (άριστος) έχει γίνει ο χειρότερος (κάκιστος). Οι φήμες για τη ζωή του Λυκούργου, του Αθάμα, του Οίνοκλου, καθιστούν εφικτή την απαλλαγή από το λοιμό, μόνον δια του λιθοβολισμού, την τελετουργική θανάτωση του βασιλιά, τη θυσία του παιδιού του…» SIR JAMES FRAZER – Ο Χρυσός Κλώνος – Η θυσία του βασιλικού τέκνου: « Όταν ο Ξέρξης παρήλαυνε στη Θεσσαλία επικεφαλής της κραταιάς του στρατιάς για να κτυπήσει τους Σπαρτιάτες στις Θερμοπύλες, έφθασε στην πόλη της Άλους. Εκεί του έδειξαν το θυσιαστήριο του Λαφυστείου Διός, για το οποίο οι οδηγοί του, του είπαν μια περίεργη ιστορία. Είναι περίπου ως εξής: Κάποτε, ο βασιλιάς της χώρας, ονόματι Αθάμας, ενυμφεύθη τη Νεφέλη και είχαν έναν γιο ονόματι Φρίξο και μια κόρη ονόματι Έλλη (…)
Αλλά επειδή ο βασιλέας Αθάμας δεν είχε θυσιαστεί ως εξιλαστήριο θύμα για χάριν της χώρας του, υπήρξε εντολή εξ ουρανού, ο μεγαλύτερος αρσενικός βλαστός της οικογένειας σε κάθε γενιά, να θυσιάζεται απαράλειπτα, εάν ποτέ πατούσε το πόδι του στο δημαρχείο, όπου γίνονταν οι προσφορές στον Λαφύστειο Δία από κάποιον εκ του οίκου του Αθάμα. Πολλοί από την οικογένεια, άκουσε ο Ξέρξης, είχαν φύγει για ξένες χώρες προκειμένου να ξεφύγουν από την καταδίκη, αλλά κάποιοι απ’ αυτούς είχαν γυρίσει αρκετά αργότερα και, έχοντας συλληφθεί από τους φρουρούς εισερχόμενοι στο δημαρχείο, είχαν στεφανωθεί ως θύματα και οδηγούμενοι εν πομπή, είχαν θυσιαστεί. Αυτά τα περιστατικά, μοιάζουν να είναι πασίγνωστα αν όχι και συχνά. Γιατί ο συγγραφέας ενός διαλόγου που αποδίδεται στον Πλάτωνα, αφού μιλήσει για τις ανθρωποθυσίες στην Καρθαγένη, προσθέτει ότι τέτοιου είδους πρακτικές δεν είναι άγνωστες ανάμεσα στους Έλληνες και αναφέρεται με τρόμο στις θυσίες που προσφέρονταν στο Λυκαίο Όρος και από τους απογόνους του Αθάμα…» (http://www.bartleby.com/196/65.html) ΘΑΡΓΗΛΙΑ (από τη Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια): «Ο τρόπος της ανθρωποθυσίας ταύτης ήτο ως εξής: Τα θύματα μετεφέροντο εκτός της πόλεως, εις παράλιον τόπον, υπό συνοδείαν ειδικής τινός μελωδίας δι’ αυλού, ήτις ωνομάζετο «κραδίης νόμος». Των θυμάτων τούτων, του μεν ανδρός ο τράχηλος περιεβάλλετο υπό στεφάνου μαύρων σύκων, της δε γυναικός υπό στεφάνου άσπρων σύκων. Καθ’ οδόν, τα θύματα ερραβδίζοντο έως ότου φθάσωσιν εις τον τόπον της θυσίας, όπου ήτο ανημμένη πυρά εκ ξύλων συκής, εις την οποίαν και ερρίπτοντο (…) Κατά τους αρχαιοτέρους χρόνους, φαίνεται ότι τα θύματα ήσαν εθελούσια και ουχί κακούργοι». ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ: ΙΑ:20 «Το πρωί καθώς επερνούσαν από κοντά, είδαν την συκιά ξεραμένη από την ρίζαν. Και εθυμήθηκε ο Πέτρος και του λέγει, «Ραββί, κοίταξε, η συκιά που καταράσθηκες, έχει ξεραθεί». Και ο Ιησούς τους απεκρίθη: «Να έχετε πίστιν εις τον Θεόν. Αλήθεια σας λέγω, ότι όποιος πη εις το βουνό αυτό «σήκω και μετατοπίσου εις την θάλασσαν» και δεν αμφιβάλλει μέσα του αλλά πιστεύει ότι εκείνο που λέγει γίνεται, θα του γίνη ό,τι αν πη. Δια τούτο σας λέγω, ότι όλα όσα ζητάτε όταν προσεύχεσθε να πιστεύετε ότι θα τα πάρετε και θα σας γίνουν. Και όταν στέκεσθε να προσευχηθήτε, συχγωρήστε εάν έχετε κάτι εναντίον οιουδήποτε, δια να συχγωρήση τας αμαρτίας σας και ο Πατέρας σας που είναι εις τους ουρανούς». Edited by - Trainman on 13/06/2006 20:26:12 Edited by - Trainman on 13/06/2006 20:32:13 |
Telekinesis
Μέλος 2ης Βαθμίδας
221 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/06/2006, 21:49:14
Παιδιά ξεχάστε τα όλα.Αν ο ψηλός και ο κάθε ψηλός μοιράζπουν λάσπη, τότε τους γίνεται μια απλή σύσταση να μην "ανεβάζουν τους τόνους". Αν εγώ ή ο κάθε εθνικός πράξει αντίστοιχα, έχουμε ειρωνεία, διαγραφές λογαριασμών, λογοκρισία και διαγραφές θεμάτων. Απο σήμερα η εισαγγελία ποινικής δίωξης των πρωτοδικών, μελετά τον φάκελο esoterica, σύντομα θα υπάρξουν ποινικές διώξεις. Αν κάποιοι απο εσάς, ένιωσαν τώρα ή στο παρελθόν να προσβάλονται απο κάποιους εδώ μέσσα και ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ απο τους διαχειρηστές της σελίδας, εάν επιθυμείτε να μετάσχετε στην διαδικασία μυνήσεων, παρακαλώ στείλτε e-mail στο law_support@Hotmail.com, δεν θα σας κοστίσει τίποτα σε χρήμα αφού η δίωξη θα είναι αυτεπάγγελτη απο την εισαγγελία. Να είστε βέβαιοι οτι δεν έχετε να φοβηθείτε τίποτα αφού οι διαχειρηστές και οι ιδιοκτήτες της σελίδας έχουν διαπράξει σνταγματικές παραβάσεις κατά συρροή τα τελευταία 2 έτη.
(Συνιστά κακούργημα) Ευχαριστώ._ Υπέρτερον πάντων αγαθών, η υγεία της διανοίας. |
gigenis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2759 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/06/2006, 23:47:42
quote:
Τι έγινε Γηγενή;; Αφού η περίσταση το ζητά, κάναμε τους Έλληνες ινδοευρωπαίους;;
Αν πάλι αλλάξουν τα δεδομένα και χρειάζεσαι άλλο επιχείρημα από ινδοευρωπαίους θα τους κάνεις αυτόχθονες;;
βρε οργανοπαιχτη για να σταθει το επιχειρημα σου περι μεγαλυτερης συμπορευσης του ελληνισμου με τον χριστιανισμο παρα με τον δωδεκαθεισμο πρεπει να δεχτουμε οτι οι ελληνες ειναι ινδοευρωπαιοι
εσυ τους κανεις λεγοντας αυτες τις βλακειες
και σου εξηγω quote:
και να δεχτουμε οτι οι ελληνες ειναι ινδοευρωπαιοι
και οτι αυτοι εφεραν τους ολυμπιους θεους
και οτι οι κατοικοι του ελλαδικου χωρου εξαφανιστικαν με την ελευση των ινδοευρωπαιων οι τελευταιες αναφορες λενε οτι οι ινδοευρωπαιοι ηρθαν στην ελλαδα το 2100 π.χ
ο χριστιανισμος εδραιωθηκε στην ελλαδα μετα το 300 μχ
με απλα μαθηματικα εχουμε 400 χρονια μεγαλυτερης διαρκειας εθνικης θρησκειας παρα χριστιανικης
καταλαβες;;;
το τι λεω εγω περι ινδοευρωπαιων ειναι καταχωριμενο
ενω ανοιξει θεμα παλιοτερα
quote:
Να σε ρωτήσω κάτι όμως, τι ήταν ο Αλέξανδρος στα μάτια ενός αθώου παιδιού που έβλεπε τα στρατεύματα του Αλέξανδρου να ισοπεδώνουν το χωριό του και να σκοτώνουν ίσως και μέλη της οικογένειάς του που αντιστέκονταν; Ή μήπως δεν σηνέβησαν τέτοια γεγονότα;
Μην αρχίσεις τις γενικεύσεις, απάντησέ μου σε αυτό ακριβώς που σε ρωτάω!
το παιδι εβλεπε τα στρατευματα του αλεκου να ελευθερωνουν το χωριο του απο τα περσικα στρατευματα
γι αυτο τον λογο ο αλεκος ειναι ο μονος κατακτιτης που ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΤΕΚΤΙΜΕΝΟΙ ΤΟΝ ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ quote:
Σου έδωσα κάτι να διαβάσεις για τους μύθους αλλά φαίνεται ότι δεν το διάβασες!
το διαβασα και σου εδωσα και απαντηση αλλα απο οτι φαινετε ξεχνας quote:
Οι ιστοσελίδες όπως αυτή του Εκήβολου, του Johnniebegood, καθώς και σε αρκετές άλλες, που δεν ανήκουν σε χριστιανικούς κύκλους, αναφέρονται καθαρά και ξάστερα ότι επρόκειτο για ανθρωποθυσίες σε θεούς.
Λένε ψέματα και αυτοί;;;
για οστη φορα
οι αναφορες σε μυθους δε νεχουν την ιδια βαρητητα που εχου ντα αρχαιολογικα ευρηματα
για να στο κανω ποιο απλο
το να αναφερω εγω οτι ο ψηλος κανει πιατσα στην συγκρου
μπορει πολυ ευκολα να επιβεβαιωθει η να καταρηφθει
αρκει καποιος να κανει την σχετικη ερευνα
στην συγκεκρημενη περιπτωση η ερευνες που εχουν γινει μας δειχνουν οτι οι αναφορες απο τους μυθος δε νανταποκρινονται στην πραγματικοτητα
(αυτο οσο αφορα τα περι λυκαιου ορους) για τους φαρμακους τωρα
για οστη φορα
ολες οι σελιδες λενε οτι αυτοι ηταν καταδικασμενοι σε θανατο για τα εγκληματα που ειχαν κανει
και η ιεροτελεστια δε νητα νη θυσια τους για να ευχαριστηθει ο θεος αλλα η περιφορα τους στην πολη για να παρουν πανω τους τις αμαρτιες της πολης
το οτι εσυ δεν μπορεις να καταλαβεις απλα πραγματα και θες να βλεπεις ανθρωποθυσιες
ειναι δικο σου καθαρα προβλημα
η θυσια σκοπο εχει να ευχαριστηση τον θεο
το σκοτωμα του εγκληματια αφηνει αδιαφορο τον θεο
αυτο που τον ευχαριστει ειναι να ειναι η πολη καθαρη απο αμαρτιες
αν ο θεος απαιτουσε ανθρωποθυσια τοτε δεν θα ειχαμε την αναφορα περι εξοριας τον καθαρματων
Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβωλοντας το κεφαλι του
|
ΕΡΙΩΠΙΣ
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Australia
777 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/06/2006, 00:34:19
Παράδειγμα προς μίμηση ας γίνει η τελευταία παρουσίαση της σκέψης του Trainman για τον διάλογο που κάνουμε.
Φίλε μου όχι μόνο το απόλαυσα το γράψιμό σου αλλά επιπλέον σε πληροφορώ ότι έχεις ήδη πάρει θέση στην βιβλιοθήκη μου, μαζί με δύο άλλα μέλη.
Αν θελήσεις να επικοινωνήσεις προσωπικά στο email μου μη διστάσεις.Λουκάς Γαβριηλίδης |
AINEIAN06
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Guatemala
242 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/06/2006, 01:06:55
ΨΗΛΕ , ΕΚΑΝΕ Ο ΠΕΡΙΟΥΣΙΟΣ ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ ;;; ΑΒΡΑΑΜ ΙΣΑΑΚ ΙΑΚΩΒ;;;
ΟΙ ΣΦΑΓΕΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΟΡΔΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ , ΤΟΥ ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΥ ΚΙ ΟΙ ΙΟΥΔΑΙΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΕΝΟΝΟΜΑΤΙ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΚΟΥ ΘΕΟΥ , ΞΕΠΕΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΟ ΑΙΜΑΤΗΡΗ ΑΘΡΩΠΟΘΥΣΙΑ ΑΛΛΩΝ ΛΑΩΝ.
Η ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΗΤΑΝ Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΜΦΟΡΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΑΛΛΑ ΚΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ.
Ο ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΣ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ - ΑΠΟΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ - ΞΑΝΑΕΦΕΡΕ ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.
|
AINEIAN06
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Guatemala
242 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/06/2006, 01:22:25
ΨΗΛΕ ΑΝ ΔΕΙΣ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΣΟΥ ΤΟΝ ΘΕΟ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ , ΙΣΑΑΚ , ΙΑΚΩΒ ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΤΑΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΘΥΣΙΑΣΕΙΣ ΤΟΝ ΓΙΟ ΣΟΥ ΤΟΝ .... ΙΣΑΑΚ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΔΕΙΞΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΜΗΝ ....ΔΙΣΤΑΣΕΙΣ
ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΣΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ .... ΑΓΓΕΛΟΣ , ΘΑ ΛΕΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΚΙ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΟΤΙ ΕΣΦΑΞΕΣ ΤΟΝ ΓΙΟ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΣΟΥ ΤΟ ΕΙΠΕ Ο .... ΘΕΟΣ!!!
ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΑΝΤΙΡΗΣΗ ΑΣ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ , ΟΠΩΣ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ .... ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟ !!! [ ΑΒΡΑΑΜ = ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΘΥΣΙΑΖΕΙ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΤΟΥ]ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ , ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΟΜΕΝΟΣ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΜΙΛΑΩ ΜΕ ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ , ΣΑΣ ΛΕΩ ΟΤΙ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΚΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ , ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ ΕΙΧΕ ΣΑΝ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ , ΠΑΡΟΛΙΓΟΝ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΚΟ ΣΕ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ [ ΝΑ ΤΟΝ ΘΥΣΙΑΣΩ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ...ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ...ΘΕΟ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΖΗΤΑΕΙ]
ΚΙ ΑΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ ΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΑΓΑΠΟΥΣΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟΝ .... ΚΑΛΟ ΧΡΙΣΤΟΥΛΗ ,ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ - ΗΜΟΥΝ ΜΕΛΕΤΗΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΤΕ - ΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟ ΟΣΤΙΣ ΟΥ ΜΙΣΕΙ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΘΗΤΗΣ ΜΟΥ .
ΚΙ ΕΧΟΝΤΑΣ ΔΕΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ.... ΑΓΑΠΗΣ ΤΗΝ ΦΡΙΚΤΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ ΝΑ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ ΣΕ ΦΛΟΓΕΣ ΚΙ ΤΟΥΣ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΑΣΑΝΙΖΟΥΝ ... ΕΝΙΩΘΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟ ΟΤΙ ... ΗΜΟΥΝ ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ ΚΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΚΑΙΓΟΜΑΙ ΣΤΟ ΠΥΡ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΟΝ ΣΤΟΝ ΑΙΩΝΑ ΤΟΝ ΑΠΑΝΤΑ .. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΥΣΙΑΣΑ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ !!! [ ΕΠΙΑΝΑ 10 ΧΡΟΝΩΝ ΠΑΙΔΙ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΚΙ ΤΟ ΑΦΗΝΑ ....]
ΑΠΟ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΚΙ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΤΙΣ .... ''ΣΟΦΙΕΣ'' [ ΑΣ ΜΗΝ ΒΡΙΣΩ] ΤΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟΣΤΡΟΦΗ ΒΔΕΛΥΓΜΙΑ ΚΙ ΜΙΣΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝ ΤΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ
ΦΙΛΕ ΓΙΓΕΝΗ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΤΗΝ ΕΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ Ο ΑΓΑΜΕΜΝΩΝΑΣ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΝΑ ΜΗΝ ΘΥΣΙΑΣΕΙ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΤΗΝ ΑΡΤΕΜΗ - ΚΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑΞΙΔΕΥΑΝ ΤΑ ΠΛΟΙΑ - Ο ΑΒΡΑΑΜ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΕΠΙΛΟΓΗ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΘΥΣΙΑΣΕΙ |
Ostria
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
4324 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/06/2006, 01:36:01
Νομίζω ότι θα πρέπει να μείνουμε λίγο στην "οικειοθελή" θυσία κατά τους αρχαίους χρόνους (αλλά και κατά τους μεταγενέστερους) Στην "έρευνα" μου βρήκα ας πούμε ότι ο Κέκρωψ, όταν έγινε βασιλιάς στην Αθήνα, εισήγαγε την λατρεία του Δία και μαζί τις προσφορές εδεσμάτων (πελανοί) αντί των ανθρωποθυσιών. "Όταν ένας εχθρικός στρατός πολιόρκησε την Αθήνα, οι Αθηναίοι ζήτησαν την συμβουλή του μαντείου των Δελφών, το οποίο τους έδωσε τον χρησμό, ότι για να σωθεί η πόλη, ένας Αθηναίος έπρεπε να θυσιαστεί με την θέληση του. Όταν η κόρη του Κέκρωπος, Άγραυλος, έμαθε για τον χρησμό, ανέβηκε στην Ακρόπολη και πέφτοντας σκοτώθηκε. Οι Αθηναίοι για να την τιμήσουν, έκτισαν ένα ναό στην Ακρόπολη και κάθε χρόνο εόρταζαν τα Αγραύλεια." Απ ότι φαίνεται αυτός ήταν ένας διαδεδομένος αττικός μύθος παρόλο που οι συγγραφείς έχουν διασώσει άλλους άσχετους με το συγκεκριμένο θέμα. Βρήκα επίσης ότι η Αγραυλος ή Αγλαυρος, είχε κοινό ναό στην Σαλαμίνα της Κύπρου μαζί με την Αθηνά και τον Διομήδη και σε αυτήν προσεφέρετο "καθ' ορισμένους χρόνους ως θύμα νεανίας, δια δόρατος διαπερώμενος υπό του ιερέως". Η οικειοθελής θυσία ή έστω η συγκατάθεσή του θυσιαζόμενου ήταν πολύ διαδεδομένη εκείνη την εποχή, επειδή θεωρούσαν ότι έτσι βοηθούσαν την φυλή, γεγονός τιμητικό για αυτούς. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι μιλάμε για μια εποχή όπου η οικογένεια και η φυλή είχε μεγαλύτερη αξία από το άτομο. Ενα ερώτημα που μπαίνει βέβαια, είναι γιατί οι ιερείς των μαντείων και των ναών ζητούσαν ανθρωποθυσίες παρόλο που οι θεοί (όπως ο Δίας) καταγράφονται ως αντίθετοι σε αυτή την πρακτική.
Μάλλον βρισκόμαστε σε μια εποχή αλλαγής των θρησκευτικών εθίμων και το παλιό μάχεται με το νέο. Είναι λογικό οι ιερείς των υπαρχόντων ναών και μαντείων να αντιπροσωπεύουν το κατεστημένο της εποχής που αντιδρά στους νεωτερισμούς. Βέβαια στο τέλος υιοθετήθηκαν άλλες πρακτικές (οι οποίες υπήρχαν και νωρίτερα απ ότι φαίνεται πχ η ζωοθυσία και η προσφορά αγροτικών αγαθών).
Το κείμενο του Trainman είναι όντως παράδειγμα προς μίμηση. Στο μόνο που διαφωνώ είναι στην "σιωπή" που αναφέρει. Υπήρχαν νόμοι που απαγόρευαν τις ανθρωποθυσίες (πχ. αναφέρονται οι νόμοι του Λυκούργου, η απαγόρευση του Κέκροπος κλπ) όπως και αρκετοί συγγραφείς έγραψαν εναντίον τους γενικώς. Θα συμφωνούσα ότι "σιωπούσαν" αν οι ανθρωποθυσίες ήταν καθημερινό φαινόμενο στις μέρες τους.
Ο λαός βέβαια πολύ δύσκολα αλλάζει έθιμα, ιδίως όταν οι καταστάσεις είναι δύσκολες και οι ιερείς-μάντεις σου λένε ότι "η πόλη θα γλιτώσει μόνο αν κάποιος θυσιαστεί.. "
(Βάζω στοίχημα ότι το ίδιο θα γινόταν και σήμερα σε μια δύσκολη κατάσταση αν κάποιοι ιερείς οποιαδήποτε θρησκείας ζητούσαν μία ανθρωποθυσία. Ακόμα και ανάμεσα στους σημερινούς πιστούς μιας θρησκείας υπάρχουν αυτοί που πιστεύοντας ότι οι ιερείς μεταφέρουν την θέληση του θεού/των θεών τους και πως μόνο ανταποκρινόμενοι σε αυτή την θέληση θα βγουν από το αδιέξοδο ή τον κίνδυνο, είτε γίνονται εθελούσιοι μάρτυρες είτε θυσιάζουν κάποιον άλλο χωρίς να νοιώσουν καμιά ενοχή.)
'We are either alone in the universe or we are not. Both ideas are overwhelming'
-Arthur C. Clarke-
|
velial
Μέλος 3ης Βαθμίδας
601 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/06/2006, 02:44:30
Η μαρτυρια του AINEIAN06 ειναι ακομα μια αποδειξη οτι η μαυρη θρησκεια δεν πρεπει να διδασκεται στα παιδια. Με αλλα λογια, η βιβλος πρεπει να εχει στο εξωφυλλο την επισημανση "ακαταλληλη για νεους κατω των 18 ετων"._________________________
Tότενες το μαύρο φίδι
το διπλό του το γλωσσίδι
πίσω από την αστοιβιά
βγάζει και κουνάει με βιά:
"Φως ζητάνε τα χαϊβάνια
κι' οι ραγιάδες απ' τα ουράνια,
μα θεοί κι' όξαποδώ
κει δεν είναι παρά δώ."
|
Ostria
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
4324 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/06/2006, 03:27:49
quote:
Το όνομα των Καρυάτιδων όμως κρύβει μυστηριακά το δράμα εκείνων των κοριτσιών του Λεώ δια μέσου των αιώνων.
Αγαπητέ Εριώπη για τις κόρες του Λεώντιου (έτσι γράφεται μάλλον) βρήκα ότι θυσιάστηκαν οικειοθελώς για να γλιτώσει η πόλη.
http://omega.cohums.ohio-state.edu/mailing_lists/CLA-L/2000/09/0720.php
Παρόμοια ιστορία με αυτήν της κόρης του Κέκροπα που έγραψα παραπάνω ή του Ερεχθέα που και αυτός θυσίασε τις 3 από τις 6 κόρες του πάλι με την συμφωνία τους σε μία ανάλογη περίπτωση. Πιθανόν να είναι απλώς μια επανάληψη της ίδιας ιστορίας που επαναλαμβανόταν ανά τους αιώνες με άλλα ονόματα. Δεν βλέπω όμως τι σχέση μπορεί να έχει αυτή η ιστορία με τις Καρυάτιδες. Πρώτα-πρώτα πού βρήκες ότι το Καρ σημαίνει βίαιος θάνατος;
Η γνωστή ετυμολογία του είναι κεφαλή ή τρίχες της κεφαλής (εξ ου και η κάρα των αγίων). Βρήκα επίσης ότι υπήρχε ένας βασιλιάς Καρ στα Μέγαρα. Ισως το όνομα να σχετίζεται με τους Κάρες, ίσως και όχι (δικό μου σχόλιο αυτό, αλλά βρήκα ότι οι πρώτοι βασιλείς της Αθήνας προστάτευαν την πόλη από τις επιδρομές των Καρών πειρατών). Οσο για τις Καρυάτιδες, θεωρούνται αναπαραστάσεις των κοριτσιών από τις Καρυές της Λακωνίας οι οποίες ήταν ιέρειες στον ναό της Καρύας Αρτέμιδος εκεί. Για δε τον θρήνο των Καρυάτιδων ο Καμπούρογλου τον αναφέρει ως μύθο της τουρκοκρατούμενης Ελλάδας:
"Όταν μία εσφαλμένη αντίληψις περί εξυπηρετήσεως της τέχνης, και μία πεποίθησις διαρκούς δουλείας επιδικασθείσης δήθεν υπό της Μοίρας δια τας Αθήνας, συνετέλεσαν εις την αφαίρεσιν της μιάς ταύτης Καρυάτιδος του Ερεχθείου, ηκούσθη την νύχταν εκείνην ο θρήνος των λοιπών Καρυατίδων.
Οι γέροντες κάτοικοι των Αθηνών επαναλάμβαναν την ρητήν διαβεβαίωσιν των γονέων των, που άκουσαν με τα αυτιά τους τους θρήνους αυτούς. Οι Περιηγητές επιβεβαιώνουν την επί των ημερών τους ακμαία πεποίθηση. Και οι επιστήμονες αποδίδουν την παραίσθηση αυτή σε νευρική εξέγερση, δυνάμενη να καταλάβει και ολόκληρη πόλη, εξουδετερουμένων των αισθητηρίων των κατοίκων υπό της φαντασίας."
Οσο αφορά την εθνικότητα Εριχθόνιου/Ερεχθέα και Ποσειδώνα, τι σε κάνει να πιστεύεις ότι ήταν Καρχηδόνιοι και όχι ντόπιοι Πελασγοί;
Η ετυμολογία του Εριχθόνιου ειδικά αυτό δείχνει.
(χθων, χθόνιος πιθανόν αντί του επιχθόνιος, ήρωας των Αθηνών, καταγόμενος εκ της γης, πατήρ του Πανδίονος).
'We are either alone in the universe or we are not. Both ideas are overwhelming'
-Arthur C. Clarke-
Edited by - Ostria on 14/06/2006 03:33:11
|
ΕΡΙΩΠΙΣ
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Australia
777 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/06/2006, 09:39:28
Αγαπητή Ostria, ας αρχίσουμε με το έτυμο «ΚΗΡ».
Πηγή 1η
Στο λεξικό Liddell & Scott, New York, 1860, έκδοσεις Harper & Brothers, βασισμένο πάνω στην εργασία του Γερμανού Francis Passow, στην λέξη Κήρ, (γενική Κηρός) γράφει ότι είναι ταυτόσημη με την Κήρα, goddess of death, also goddess of fate, esp. αs bringing violent death, often in Homer who sometimes has also the plur. Κήρες.
Κήρ, may be compared with Άτη, and Ερινύς.
Στην συνέχεια αναφέρει σχεδόν όλους τους Κλασσικούς συγγραφείς που έκαναν χρήση αυτής της λέξης.
Στην λέξη Καρ, (γεν Καρός) γράφει πάλι τα εξής: some ancients made it Dor. For Κηρός.
Δηλαδή με πολύ απλά Ελληνικά η Κάρα είναι ο Δωρικός τύπος του Κήρα. Πηγή 2η
Λεξικό J. Donnegan, βασισμένο και αυτό στο λεξικό του Γερμανού Schneider, London 1831, στην λέξη Κάρ (γεν Καρός) ‘as death’ for Κηρ, (death).
Ως παράδειγμα δίνει την φράση «ισον απέχθετο κηρί μελαίνη» Ομήρου Ιλιάς,3-454.
Το οποίο μεταφράζει ο λεξικογράφος ως εξής: He detested him like dark fate or death. Για το όνομα Λεώς, το λεξικό Σουϊδα στη λέξη Λεωκόριον γράφει:
Λεωκόριον, τόπος της Αττικής, από ιστορίας, ελίμωξε ποτε η Αττική και λύσις ήν των δεινών παιδός σφαγή. Λεώς ούν τις τας εαυτού θυγατέρας επιδέδωκε και απήλαξε του λιμού την πόλιν, και εκ τούτου εκλήθη ο τόπος Λεωκόριον. Λεωκόριον ηρώον: εν μέσω τω Κεραμεικώ. Λεώς γαρ ο Ορφέως υιόν μεν έσχε Κύλανθον, θυγατέρας δε τρείς, Φασιθέαν, Θεόπην, Ευβούλην, ας υπέρ της χώρας σφαγιασθείσας έτι παρθένους ετίμησαν Αθηναίοι τω ηρώω. Για το όνομα Λεοντίς (ίδος) το ίδιο λεξικό Liddell & Scott, αναφέρει τα εξής:
Λεοντίς, η φυλή, derived its name from the old hero Λεώς. (Xen. Hell. 2, 4, 26) Αγαπητή μου φίλη, οι Κάρες δεν είχαν καθόλου καλό όνομα στην εποχή του Ομήρου. Πολύ σωστά αναφέρεις ότι αποβιβάζονται απ’ την θάλασσα και εισβάλουν στην Αττική γη. Αυτή η λέξη κλειδή (απόβαση) κρατάει το μυστικό στην ετυμολογία του Ερεχθέως.
Για να μη σε κουράσω πολύ θα κρατήσω το «πάντρεμα» των Καρών με την έννοια Ερεχθεύς και Εριχθόνιος για το προσεχές μέλλον.
Σου υπενθυμίζω μόνο ότι ο Εριχθόνιος δεν ήταν Έλληνας. Ρίξε μιά γρήγορη ματιά στον Στράβωνα και θα εκπλαγείς.
Όσον αφορά τους ξένους για τους οποίους κάνεις νύξη, προσωπικά τους θεωρώ τελείως απροσδιόνυσους, κατα μία παλαιότερη έκφραση, για να μπορέσουν να εμπλουτίσουν τον διάλογό μας. Δύσκολο πολύ να μας διδάξουν τα πάτρια.
Αντιθέτως στην συλλογή και αρχειοθέτηση πληροφοριών είναι ακτύπητοι.
Αχ βρε Sesostris ...δουλειές που μας άνοιξες.
Λουκάς Γαβριηλίδης
|
Ostria
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
4324 Μηνύματα |
Απεστάλη: 15/06/2006, 00:17:54
Αγαπητέ Εριώπη πολύ ενδιαφέρουσες οι πληροφορίες σου για τις Κήρες. Παρόλο που και πάλι δεν βλέπω γιατί να τις ταυτίσουμε με τις Καρυάτιδες (ακόμα και η μορφή τους δεν έχει καμία σχέση), επειδή οι πληροφορίες που βρήκα μου φάνηκαν εξίσου ενδιαφέρουσες τις παραθέτω: Οι Κήρες ήταν δαίμονες του θανάτου (κήρ θανάτοιο) στις οποίες πίστευαν οι έλληνες από τους αρχαιότατους χρόνους και είναι γνωστές ήδη από τον Όμηρο. Περικύκλωναν τους θνητούς (όντας διαφόρων ειδών, αποτελούσαν ένα σμήνος δαιμόνων ανάλογο με τις Ερινύες και τις Αρπυιες) και τους παρέσυραν στον Αδη.
Στην ασπίδα του Αχιλλέα που περιγράφει ο Ομηρος η Κηρ αναμιγνύεται με την Εριν και την Κυδοιμόν. Αλλοτε παρασύρει έναν βαριά τραυματισμένο πολεμιστή, άλλοτε ένα πτώμα από τα πόδια, φορώντας στους ώμους κόκκινο ιμάτιο χρωματισμένο από το ανθρώπινο αίμα. Στο Μ της Ιλιάδας ο Δίας βάζει πάνω σε πλάστιγγα δύο Κήρες, η μία του Αχιλλέα και η άλλη του Εκτορα, η δεύτερη βαραίνει περισσότερο και έτσι βλέπουν ότι είναι αδύνατον να σωθεί αυτός ο ήρωας από τον θάνατο. Και ο Αισχύλος στην τραγωδία του "Ψυχοστασία" (βρήκα ότι δεν διασώθηκε αλλά μάλλον έχουν διασωθεί αποσπάσματα επειδή χρησιμοποιήθηκαν και σε θεατρικές παραστάσεις), παρουσίαζε τον Δία να ζυγίζει τις Κήρες των μελλόντων να μονομαχήσουν Αχιλλέα και Μέμνοντα. Παραστάσεις Κηρών έχουμε από της αρχαϊκής ακόμα εποχής (7ος αιώνας). Στην λάρνακα του Κυψέλου στέκει μια Κήρα με δόντια ζώου και δυνατά νύχια πίσω από τον Πολυνείκη, δολοφονημένο από τον αδερφό του τον Ετεοκλή.
Πρέπει, λέει το κείμενο, να γίνεται διάκριση μεταξύ των Κηρών, που έχουν μορφή μικρών φτερωτών ειδώλων και των πραγματικών ειδώλων των ψυχών ("είδωλα καμόντων" του Ομήρου) δηλ των νεκρών, οι οποίες στις λευκές ληκύθους παριστάνονται ως μαύρα πτερωτά ανθρωπόμορφα μικρά όντα. Ψάχνοντας λίγο ακόμα για την ψυχοστασία βρήκα και τις διαφορές μεταξύ του ελληνικού και του αιγυπτιακού σχετικού μύθου.
"Στις τοιχογραφίες των αιγυπτιακών τάφων εικονίζεται το ζύγισμα του χρυσού αλλά και το ζύγισμα της καρδιάς του νεκρού, όπως τα βλέπουμε και στο Βιβλίο των Νεκρών. Το κεφάλι της Maat, θεάς της αλήθειας και της τάξης, επιστέφει το ζυγό, το φτερό της θεάς μπαίνει ως αντίβαρο του ιερογλυφικού της καρδιάς στον άλλο δίσκο, και o Thoth, θεός της γνώσης και της γραφής, καταγράφει τα αποτέλεσμα που θα κρίνει την τύχη του νεκρού στον άλλο κόσμο.
Η "ψυχοστασία" στον Όμηρο είναι διαφορετική στη σύλληψη: στους δίσκους τοποθετούνται τα είδωλα ή οι κήρες (θανατικές μοίρες) των ανθρώπων που η χρυσή ζυγαριά του Δία θα κρίνει ποιος θα πεθάνει κατά τη διάρκεια της μάχης. Χρυσή είναι η ζυγαριά από το λακκοειδή τάφο ΙΙΙ των Μυκηνών, με τις ανάγλυφες πεταλούδες ή χρυσαλλίδες (ψυχές;) στους δύο δίσκους."
http://www.ics.forth.gr/isl/yppo_site/fokas/crete-egypt/touthmosis.html
Α ναι, στα αρχαία ελληνικά κηρ είναι και η καρδιά.
Για την αναφορά του Στράβωνα στον Εριχθόνιο μήπως εννοείς αυτό;
"Ό Δάρδανος ήτο ό ηγέτης τής δυναστείας του Πριάμου, δια τούτο δε ό Όμηρος αποκαλεί τον Πρίαμον Δαρδανίδην. Ό Δάρδανος εγέννησε τον Εριχθόνιον, ό δε Εριχθόνιος τον άνακτα των Τρωών Τρώα."
Προφανώς δεν εννοεί τον ίδιο Εριχθόνιο.
'We are either alone in the universe or we are not. Both ideas are overwhelming'
-Arthur C. Clarke-
|
franandy2001
Μέλος 1ης Βαθμίδας
Germany
107 Μηνύματα |
Απεστάλη: 15/06/2006, 00:25:41
filara telekinisis
........................................................
quote]
Παιδιά ξεχάστε τα όλα.Αν ο ψηλός και ο κάθε ψηλός μοιράζπουν λάσπη, τότε τους γίνεται μια απλή σύσταση να μην "ανεβάζουν τους τόνους".
............................................................
Η αληθεια πολες φορες ειναι πικρι και μας δημιουργι πονοκεφαλους θα ελεγα με ενα κλικ στο forums.Θα απαλαζωσουν απο καθε συνεπεια πονοκεφαλιου.Ειρωνεια και λογοκρισια εδω δεν γινεται παρα μονον διαλογος.Ο καθενας προσφερει αποψεις και εμεις πλουτιζωμε την γνωση μας..........................................................
Αν εγώ ή ο κάθε εθνικός πράξει αντίστοιχα, έχουμε ειρωνεία, διαγραφές λογαριασμών, λογοκρισία και διαγραφές θεμάτων. Απο σήμερα η εισαγγελία ποινικής δίωξης των πρωτοδικών, μελετά τον φάκελο esoterica, σύντομα θα υπάρξουν ποινικές διώξεις. Αν κάποιοι απο εσάς, ένιωσαν τώρα ή στο παρελθόν να προσβάλονται απο κάποιους εδώ μέσσα και ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ απο τους διαχειρηστές της σελίδας, εάν επιθυμείτε να μετάσχετε στην διαδικασία μυνήσεων, παρακαλώ στείλτε e-mail στο law_support@Hotmail.com, δεν θα σας κοστίσει τίποτα σε χρήμα αφού η δίωξη θα είναι αυτεπάγγελτη απο την εισαγγελία.
......................................................
ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ. Εδω εγω θα ελεγα σωβαρεψου. .............ανδρεας |
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 15/06/2006, 01:54:26
Trainman:
quote:
quote:
amalia:
Αν χρησιμοποιούσα και όρους ανατολικούς εδώ, θα έλεγα πως τους δινόταν μια τελευταία ευκαιρία με το θάνατό τους να "κάψουν κάρμα". (...)
Δε σημαίνει πως η ιεροποίηση της παραπάνω σφαγής μας δίνει το δικαίωμα να αφαιρούμε αδιάκριτα ζωές, υποστηρίζοντας πως εξυπηρετούμε ιερούς σκοπούς.
AmaliaΣυνιστά το παραπάνω απόσπασμα δικαίωση των θυσιών των ζώων και των ανθρώπων ή όχι; Αν ναι, τι απαντάς τότε στο ερώτημα του Sesotris;
Κι αν όχι - πώς όχι; Αν η σφαγή δεν γίνεται "αδιάκριτα" γιατί δεν είναι δικαιολογημένη; Ευχαριστώ
Trainman δεν μπορώ να σου απαντήσω στο πρώτο ερώτημά σου με ένα ναι ή ένα όχι, διότι δε θεωρώ το συγκεκριμένο γεγονός (στα Θαργήλια) ότι ήταν θυσία και ιδιαίτερα ανθρωποθυσία - που είναι και το θέμα μας. Θα σου εξηγήσω στη συνέχεια το σκεπτικό μου:Η θυσία ήταν για τους αρχαίους Έλληνες μια μορφή προσφοράς με ιδιαίτερους τελετουργικούς κανόνες. Σημαντικά στοιχεία του τελετουργικού αυτού που αφορά την αιματηρή θυσία, ήταν ο καθαρμός των συμμετεχόντων, η προσευχή στο θεό που απευθυνόταν η θυσία, η σφαγή των θυμάτων (προσφορά) που συνήθως ήταν βοειδή, αιγοπρόβατα ή γουρούνια, η καύση τους στο βωμό, οι σπονδές και το ακόλουθο ομαδικό φαγοπότι. Για να το παρουσιάσω πιο συνοπτικά (και ίσως κάπως απλοϊκά), ζητούσαν κάτι από τον θεό και πρόσφεραν το σφάγειο ως αντάλλαγμα. Αυτό το τυπικό είδος αιματηρής θρησκείας, σαφώς δεν αφορούσε ανθρώπους, εφόσον δεν τους έτρωγαν στη συνέχεια . Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε σε μια ανθρωποθυσία, εάν το άμεσο θύμα ήταν άνθρωπος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτό το οποίο γνωρίζουμε, είναι ότι κάποιοι άνθρωποι λάμβαναν μέρος στη διαδικασία της τελετής, χωρίς όμως να αποτελεί ο θάνατός τους στόχο της θυσίας, αφού αυτός ο στόχος είχε ήδη επιτελεστεί από την καταδίκη τους σε θάνατο.
Επιπρόσθετα, από την έρευνα που έκανα σε συγγράμματα που αφορούν την ιστορία του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, δεν βρήκα αναφορές για ανθρωποθυσίες και η συγκεκριμένη που εξετάζουμε, θα μπορούσε να σταθεί μόνο ως έμμεση. Ίσως θα μπορούσε κάποιος να τη συνδέσει με ένα συγκεκριμένο είδος θυσίας που αφορούσε την απαλλαγή από το μίασμα, τον καθαρμό, για τον οποίο όμως βρήκα αναφορές για θανάτωση μονάχα ζώων.Εκτός αυτού, και πάλι θα δυσκολευόμουν να υποθέσω πως στον καθαρμό το θύμα ήταν άνθρωπος, αφού ένα από τα σημαντικότερα μιάσματα στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, ήταν να έχει λερώσει κάποιος τα χέρια του με άδικο αίμα.
Στα θαργήλια λοιπόν, θεωρώ πως η προσφορά αφορούσε τους καρπούς που κρεμούσαν στο λαιμό των καταδίκων και πως οι ίδιοι έπαιζαν έναν δευτερεύοντα ρόλο, πράγμα που γίνεται πιο φανερό, εάν υπολογίσουμε και το γεγονός πως σε πολλές περιπτώσεις δεν τους σκότωναν αλλά τους εξόριζαν. Κι εδώ θα μπορούσαμε άραγε να μιλήσουμε για θυσία αυτών των ανθρώπων; Να σημειώσω τέλος σχετικά με το ερώτημα που μου θέτεις, πως κάνεις συσχέτιση δύο τμημάτων του μηνύματός μου, στα οποία όμως το δεύτερο δεν αναφέρεται στο πρώτο. Η φράση μου "Δε σημαίνει πως η ιεροποίηση της παραπάνω σφαγής μας δίνει το δικαίωμα να αφαιρούμε αδιάκριτα ζωές, υποστηρίζοντας πως εξυπηρετούμε ιερούς σκοπούς".
αναφερόταν στο παράδειγμα που έδωσα για τα 10 αρνάκια που σφάζονται τελετουργικά ή μέσα σε ένα εκμοντερνισμένο σφαγείο, χωρίς καμιά σύνδεση με τη σοβαρότητα και ιερότητα που θα έπρεπε να υοθετήσει κάποιος στην αφαίρεση μιας ζωής. Σχετικά με το ερώτημα του Sesostris στην αρχή του θέματος, θεωρώ πως είναι κάπως φαιδρό να θεωρούμε πως με την αναγνώριση του δικαιώματος τέλεσης των θρησκευτικών καθηκόντων τους στους δωδεκαθεϊστές, τίθεται και πραγματικό θέμα για τις ανθρωποθυσίες. Εδώ δεν μπορούμε να καταλήξουμε εάν μία αναφορά τουλάχιστον 2.500 χρόνων παλιά, σημαίνει πως τελούσαν ανθρωποθυσίες!
Αλλά ως συζήτηση η συγκεκριμένη είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Μπορεί να μην απαντήσουμε στις ανεδαφικές υποθέσεις περί ανθρωποθυσιών στις ημέρες μας, σίγουρα όμως αυτή η έρευνα θα μας μάθει πολλά άλλα χρήσιμα πράγματα.
Ψυχή μου,
Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα,
αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
ΕΡΙΩΠΙΣ
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Australia
777 Μηνύματα |
Απεστάλη: 15/06/2006, 08:40:58
Φίλη Ostria, διάλεξα την φράση «ίσον απεχθέτο κηρί μελαίνη» του Ομήρου (Ιλιάς 3-354) απλά και μόνο για να σε βοηθήσω να συλλάβεις μόνη σου την συγγένεια της Κήρας ή Κάρας (δωρικός τύπος) με το το μέλαν (δηλαδή το μαύρο χρώμα).
Ας το πάρουμε όμως πιό λαϊκά το θέμα.
Η κ. Καραχασάν, ο κ. Καραμανλής, ο κ. Καραλής, και ο Καραγκιόζ(ης), έχουν κοινό έτυμο το «Καρά» που σημαίνει μέλαν (μαύρο).
Οι αρχαίοι Κάρες λοιπόν που ανέφερες, για να φτάσουν να αποκτήσουν αυτό το όνομα/επίθετο σίγουρα κάποιο έντονο χαρακτηριστικό θα είχαν. Τι άλλο εκτός από «μελαψός», ή «μαυρειδερός» θα μπορούσε να σήμαινε εκείνα τα χρόνια το όνομα «Κάρας» που έφτασε μέχρι τις μέρες μας με το σχεδόν άφθαρτο «Καράς»; Αν στους Κάρες προσθέσουμε και τους υπόλοιπους αρνητικούς χαρακτηρισμούς που τους φόρτωναν τότε δεν απέχουμε απ’ τον Σαρακηνό ή τον Άραβα κλπ. Οι Κάρες εκείνη την εποχή είναι οι μαυρειδεροί Ασιάτες που σπέρνουν τον όλεθρο.
Υπενθυμίζω ότι ένα ακόμη απ’ τα πολλά ονόματα των Καρυάτιδων ήταν η «Κούρη» ή «Κόρη».
Μήπως και η σύγχρονη «σκούρη», «σκούρος» (λατ. Scurus) κλπ., δεν σημαίνουν σκοτεινό ή βαθύ χρώμα, ή το μαυρειδερό.
Μήπως και η σκουριά (σκωρία) δηλαδή το μαύρισμα του σιδήρου ή του φυτού δεν σημαίνουν το ίδιο πράγμα;
Οι Καρυάτιδες λοιπόν με όλα τα γνωστά ονόματά τους ακριβώς αυτές τις ιδιότητες του «Καρ» μας υπενθυμίζουν. Οι Καρυάτιδες είναι αλληγορικά η «Ματωμένη καρδιά» των αθώων θυμάτων της Κήρας, της θεάς του βίαιου θανάτου(το μαύρο σκοτάδι που τις έτρωγε). Πρόσεξε να δεις που κοιτάζουν αυτά τα πανέμορφα κορίτσια. Σαν να θέλουν να μιλήσουν σε κάποιον που είναι απέναντί τους. Μήπως αυτός ο κάποιος βρίσκεται ακριβώς απέναντι μέσα στον Παρθενώνα;
Φίλη Ostria, το «Κήρ» για την καρδιά (στα αρχαία Ελληνικά) γιατί το ανέφερες;
Για να φτάσεις να το αναφέρεις σίγουρα θα γνωρίζεις και τα υπόλοιπα, ότι δηλαδή προέρχεται από την σύντμηση του «Κέαρ» για την «Καρδιά».
Οι Γάλλοι που υιοθέτησαν τη Ελληνική γλώσσα για να εκφράσουν τα υψηλότερα διανοήματα τους πως λένε την «Ιερή Καρδία» ή την «Ματωμένη Καρδία»; Ποιός τους τα δίδαξε αυτά τα πράγματα;Πιστεύω να κατάλαβες τώρα γιατί έγραψα την τελευταία φορά ότι ο φίλος μας ο Sesostris, μας έβαλε σε μπελάδες; Το Εριχθόνιο πολύ σωστά τον πέρασες στην Ασία. Μας απομένει τώρα να "σπάσουμε" τον Ερεχθέα. Άντε πιό εύκολο δεν μπορώ να το κάνω.
Λουκάς Γαβριηλίδης
|
Trainman
Μέλος 3ης Βαθμίδας
536 Μηνύματα |
Απεστάλη: 15/06/2006, 13:20:53
ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ quote:
Το κείμενο του Trainman είναι όντως παράδειγμα προς μίμηση. Στο μόνο που διαφωνώ είναι στην "σιωπή" που αναφέρει. Υπήρχαν νόμοι που απαγόρευαν τις ανθρωποθυσίες (πχ. αναφέρονται οι νόμοι του Λυκούργου, η απαγόρευση του Κέκροπος κλπ) όπως και αρκετοί συγγραφείς έγραψαν εναντίον τους γενικώς. Θα συμφωνούσα ότι "σιωπούσαν" αν οι ανθρωποθυσίες ήταν καθημερινό φαινόμενο στις μέρες τους.
Αγαπητή Ostria Χαίρομαι για τον έπαινό σου. Δεν κατέχω τις νομοθεσίες και το εθιμικό δίκαιο των αρχαίων ελληνικών πόλεων-κρατών και ο Κέκροπας ανήκει στη μυθική εποχή. Προηγούμενα κατά τη διάρκεια της συζήτησης υποστηρίχθηκε ότι στην Αθήνα δεν υπήρχε νόμος που να απαγορεύει την ανθρωποθυσία. Αν γνωρίζεις κάτι παραπάνω όμως, γιατί δεν το γράφεις; Το "αν αρκετοί συγγραφείς έγραψαν εναντίον των ανθρωποθυσιών γενικώς", δεν αντικρούει το δεδομένο ότι οι αρχαίοι συγγραφείς δεν έχουν αντικρούσει τους σχετικούς μύθους (ότι δηλαδή οι μυθολογούμενες ανθρωποθυσίες είχαν όντως συμβεί) και δεν έχουν διαχωρίσει τη θέση της κοινότητάς τους από τους βαρβάρους στο συγκεκριμένο ζήτημα. (Στην "ορθόδοξη χριστιανική Ελλάδα", προτού εισαχθούν τα dvd και οι Βουλγάρες, επί αιώνες άνθιζαν οι βδελυρές πρακτικές της αιμομιξίας και της κτηνοβασίας, παρά τις σχετικές απαγορεύσεις. Πόσοι λαογράφοι αναφέρθηκαν στο ζήτημα;) quote:
Όσον αφορά τους ξένους για τους οποίους κάνεις νύξη, προσωπικά τους θεωρώ τελείως απροσδιόνυσους, κατα μία παλαιότερη έκφραση, για να μπορέσουν να εμπλουτίσουν τον διάλογό μας. Δύσκολο πολύ να μας διδάξουν τα πάτρια. Αντιθέτως στην συλλογή και αρχειοθέτηση πληροφοριών είναι ακτύπητοι.
Αγαπητέ Ερίωπη (το κλίνω σωστά;) Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Επέτρεψέ μου όμως να διαφωνήσω σχετικά με τη δυνατότητα των ξένων να μας διδάξουν τα πάτρια. Εσύ ζεις βεβαίως στην Αυστραλία και δικαιούσαι να είσαι και ολίγον ζηλωτής. Δεν βλέπεις όμως το επίπεδο του διαλόγου εδώ μέσα; Ο ξένος μπορεί να μην αντιλαμβάνεται την ελληνική ψυχή, αλλά τουλάχιστον θα συμβουλευτεί τον αρχειοθέτη. Εμείς κουβαλάμε την κληρονομιά των πατεράδων, των παππούδων και των προπαππούδων μας ως κατάρα να υπερασπιζόμαστε εκείνα που αγνοούμε. Κι αν κάνει κανείς το λάθος να επισκεφθεί την "Εθνική" Βιβλιοθήκη, δεν θα πιστεύει στα μάτια του και τ' αυτιά του... (Το "Καρα" δεν είναι τούρκικο ρε Λουκά; Αν το πάμε έτσι, τότε και το κάρο, ο πρόδρομος του...car, θα έπρεπε να είναι μαύρου χρώματος, καθώς και τα ψαλίδια της κουράς - του κουρέματος!) quote:
Επιπρόσθετα, από την έρευνα που έκανα σε συγγράμματα που αφορούν την ιστορία του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, δεν βρήκα αναφορές για ανθρωποθυσίες και η συγκεκριμένη που εξετάζουμε, θα μπορούσε να σταθεί μόνο ως έμμεση
Αγαπητή Amalia Παρακάτω έχω ένα ακόμα τελευταίο κείμενο σχετικά με το ζήτημα. Ακόμα όμως και αν δεχθούμε ότι οι θυσίες ανθρώπων δεν γίνονταν κι ακόμα κι αν υπογράψουμε ότι οι νεο-εθνικοί συμπολίτες μας είναι αρκούντως πολιτισμένοι για να μην καταφύγουν σε τέτοιου είδους ιεροπραξίες, τα ερωτήματα σχετικά με τη θυσιαστική πρακτική παραμένουν: * Πώς το Μαντείο προτρέπει σε ανθρωποθυσία και αργότερα ο πρωθιερέας του καταδικάζει τις θυσίες των ανθρώπων
* Ποιός όρισε ότι το αίμα των σφάγιων αίρει το "κάρμα" της πόλης και γιατί, εάν επανερχόταν η θρησκεία του προππάπου στο προσκήνιο, θα παραμέναμε στις σπονδές και δεν θα επιστρέφαμε στις θυσίες
* Ποιός όρισε ότι οι Θεοί αγαπούν τις θυσίες αίματος
* Ποιός και πώς συμπέρανε ότι σήμερα μόνον σπονδές αρμόζουν στους Θεούς
* Τι μας εμποδίζει, εάν δεχθούμε τις θυσίες και τις θεουργίες ως αναπόσπαστο τμήμα της παραδοσιακής λατρείας, μερικοί αργότερα να μπουν και στον πειρασμό, να αφήσουν τις "ιδεολατρείες" και να αναζητήσουν το...real thing, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.
Edited by - Trainman on 15/06/2006 14:22:54
|
Trainman
Μέλος 3ης Βαθμίδας
536 Μηνύματα |
Απεστάλη: 15/06/2006, 14:18:12
Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΩΝ Αγαπητοί συνομιλητές Το παρακάτω κείμενο, αποτελεί απόσπασμα από το έργο του Πλουτάρχου «Περί των εκλελοιπότων χρηστηρίων», που αναφέρεται στην παρατηρούμενη, ήδη από την εποχή του, παρακμή των ελληνικών μαντείων. Η μετάφραση είναι εκείνη των εκδόσεων «Κάκτος», κάτι που καθιστά απαραίτητη και την κατά περίπτωση προσφυγή στο αρχαίο κείμενο. Η συγκεκριμένη παράθεση, αποτελεί και την τελευταία μου τοποθέτηση σχετικά με το θέμα. Εάν υπάρξουν άλλες παρεμβάσεις μου, θα αφορούν μόνον συντομότατες απαντήσεις σε παρατηρήσεις άλλων και όχι τοποθετήσεις επί της ουσίας. Σας ευχαριστώ δε, για την προσοχή σας στα μακροσκελή (και μάλλον βαρετά) κείμενά μου. ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΚΛΕΛΟΙΠΟΤΩΝ ΧΡΗΣΤΗΡΙΩΝ Κεφ 14-16 «Όσον αφορά τις μυστηριακές τελετές, μέσα στις οποίες μπορεί να βρει κανείς τα πιο τρανά σημάδια που φανερώνουν και αφήνουν να διαφαίνεται η αλήθεια σχετικά με τους δαίμονες, «από ευλάβεια ας μην μιλήσω» όπως λέει ο Ηρόδοτος, ενώ για τις γιορτές και τις θυσίες, που είναι σαν μέρες αποφράδες και σκυθρωπές, κατά τις οποίες γίνονται ωμοφαγίες, διαμελισμοί (των θυμάτων), νηστείες, θρήνοι, ενώ σε πολλά μέρη ακούγονται λόγια αισχρά μέσα στα ιερά «μανιασμένοι αλαλαγμοί έξαλλων ανθρώπων που ρίχνουν προς τα πίσω το κεφάλι» (Πίνδαρος) θα έλεγα πως δεν γίνονται για κανέναν από τους θεούς, αλλά για να αποτρέψουν τους κακούς δαίμονες και είναι πράξεις εξευμενισμού και καταπράυνσης. Όσο για τις ανθρωποθυσίες που γίνονταν παλιά, ούτε μπορεί να πιστέψει κανείς πως τις απαιτούσαν οι θεοί, ή πως τις καλοδέχονταν, ούτε θα ανέχονταν χωρίς λόγο οι βασιλείς και στρατηγοί να προσφέρουν τα παιδιά τους, να τα θυσιάζουν και να τα σφάζουν, αλλά (τις ανέχονταν) προσπαθώντας να εξευμενίσουν και να ικανοποιήσουν την οργή και τη βαρυθυμία σκληρών, δύστροπων και εκδικητικών (δαιμόνων), ή τους τρελούς και βασανιστικούς έρωτες ορισμένων που δεν μπορούν, ούτε θέλουν να έρθουν σε επαφή με σώματα, ούτε μέσω των σωμάτων. Όπως ακριβώς ο Ηρακλής πολιορκούσε την Οιχαλία για μια παρθένα, έτσι συχνά δυνατοί και άγριοι δαίμονες που αναζητούν ψυχή ανθρώπινη κλεισμένη μέσα σε σώμα, στέλνουν επιδημίες στις πόλεις, αφορία στη γη, ανακινούν πολέμους και επαναστάσεις, μέχρις ότου καταφέρουν να αποκτήσουν αυτούς που ποθούνε. Με άλλους συμβαίνει το αντίθετο, όπως κατά το μακρύ χρονικό διάστημα που έμεινα στην Κρήτη, έμαθα πως τελείται εκεί κάποια παράξενη γιορτή, κατά την οποία μεταξύ άλλων, δείχνουν το ακέφαλο ομοίωμα ενός άνδρα και λένε πως τούτος ήταν ο Μόλος, ο πατέρας του Μηριόνη, που βίασε κάποια νύμφη και βρέθηκε ακέφαλος». .................................................................. Ωστόσο, όσες διηγούνται στους μύθους και τραγουδιούνται στους ύμνους, άλλοτε αρπαγές, άλλοτε περιπλανήσεις των θεών, αποκρύψεις, εξορίες και υπηρεσίες προς τους θνητούς, δεν είναι παθήματα και τύχες θεών, αλλά δαιμόνων, που μνημονεύονται λόγω της αρετής και της δύναμής τους (…) Περισσότερο όμως απομακρύνονται από την αλήθεια οι θεολόγοι των Δελφών, που πιστεύουν πως κάποτε εδώ πάλεψε κοντά στο μαντείο ο θεός με φίδι και ανέχονται να λένε την ιστορία αυτή ποιητές και λογογράφοι που διαγωνίζονται στα θέατρα, λες και προσφέρουν μαρτυρίες αντίθετες προς τις πιο ιερές τελετές που τελούν (…) Είναι πέρα για πέρα γελοίο, σύντροφε, ο Απόλλων, αφού σκότωσε το θηρίο να φεύγει εξόριστος στα πέρατα της Ελλάδας, έχοντας ανάγκη εξαγνισμού, έπειτα να προσφέρει εκεί χοές και να κάνει ό,τι κάνουν οι άνθρωποι, προσπαθώντας να απομακρύνουν και να καταπραΰνουν την οργή των δαιμόνων, τους οποίους αποκαλούν αλάστορας (εκδικητικούς) και παλαμναίους (μνησίκακους), επειδή καταδιώκουν τους ανθρώπους με μνήμες αλησμόνητων και παλιών κριμάτων…» (...)
ΣΧΟΛΙΟ: Στο παραπάνω κείμενο, γραμμένο υπό μορφήν διαλόγου, απαντούμε όσα ανέλυσα και την προηγούμενη φορά: Ο Πλούταρχος δεν είναι ιστορικός με τη σημερινή έννοια, δεν γράφει έχοντας υπ’ όψη του, ότι κάποιοι άλλοι 2000 χρόνια μετά θα έριζαν πάνω στα κείμενά του. Όταν μιλάει για τις «ανθρωποθυσίες που γίνονταν παλιά», δεν φροντίζει να δώσει πηγές, δεν φροντίζει να διευκρινίσει πόσο παλιά, πού και για ποιους συγκεκριμένους «δαίμονες» γίνονταν οι θυσίες αυτές, ενώ αποσιωπά (ή παραλείπει) και το γεγονός, ότι το ίδιο Μαντείο του οποίου προΐστατο, είχε δώσει στο παρελθόν οδηγία για ανθρωποθυσία.
Στο ίδιο κείμενο, που κάθε καλοπροαίρετος ερευνητής οφείλει στον εαυτό του να αναγνώσει στο σύνολό του, ο θείος Πλούταρχος αναιρεί εκκινώντας από φιλοσοφική σκεπτικιστική διάθεση, ακόμα και τους ιδρυτικούς μύθους της απολλώνιας λατρείας του Μαντείου των Δελφών, ενώ προφανής είναι επίσης, η προσπάθεια του Πλουτάρχου να απαλλάξει τους Θεούς από τα όσα η λαϊκή θρησκεία τους αποδίδει. Έτσι, ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι οι ανθρωποθυσίες και οι μανικές λατρείες αφορούν τον εξευμενισμό κατώτερων δαιμόνων, οι οποίοι επιθυμώντας να καταλάβουν την ψυχή κάποιου ανθρώπου, «πολιορκούσαν» με δεινά ολόκληρες πόλεις.
Αξίζει επίσης να επισημανθεί ότι για τις "ωμοφαγίες" και τον "διαμελισμό των θυμάτων" (ζώων εν προκειμένω), ο Πλούταρχος χρησιμοποιεί ενεστώτα χρόνο, παραδεχόμενος ότι συνέβαιναν και επί των ημερών του. Οι ίδιες όμως αδυναμίες του κειμένου ως ιστορικού τεκμηρίου, αδιαμφισβήτητα θα εγείρουν και τον αντίλογο: • Κάποιοι θα πουν ότι, όταν ο Πλούταρχος μιλά για τα «παλιά», πιθανότατα αναφέρεται σε προϊστορικές εποχές και θα επιμείνουν ότι στην ιστορική Ελλάδα δεν τελούνταν ανθρωποθυσίες.
• Κάποιοι άλλοι θα πουν ότι ο Πλούταρχος δεν αναφέρει συγκεκριμένες τοποθεσίες και θα υποστηρίξουν ότι οι αναφορές του αφορούν άλλα, όμορα βαρβαρικά έθνη.
• Κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι η μορφή του κειμένου (διάλογος) δεν αποδεικνύει ότι τα λεγόμενα από τους πρωταγωνιστές εκφράζουν και τον ίδιο τον συγγραφέα.
• Κάποιοι άλλοι ενδεχομένως να επιστρατεύσουν και την εκδοχή της μεταγενέστερης «χριστιανικής πλαστογράφησης» του κειμένου. Το ερώτημα είναι όμως: Τους αρκούν οι εξηγήσεις αυτές;
Edited by - Trainman on 15/06/2006 14:27:09
|
|
| Το Θέμα καταλαμβάνει 20 Σελίδες: |
|
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|
Τελούσαν ανθρωποθυσίες οι αρχαίοι Έλληνες, κατά την ιστορική περίοδο;(πρόσφατη αναγνώριση 12θεϊσμού)
