Μπράβο.. οσο πάει προσεγγίζεις τη ποιότητα... ανθρώπινη μουσική ποιότητα. Αυτί.
pandi η αποδοχή της άγνοιας είναι η αρχή της γνώσης.
Σε παραπέμπω στην Απολογία Σωκράτους επ' αυτού.
"Κάποτε λοιπόν και στους Δελφούς πήγε και τόλμησε γι αυτό να ζητήσει χρησμό- μην κάνετε θόρυβο, Αθηναίοι- για το αν δηλαδή υπάρχει κανείς σοφότερος από μένα. Χρησμοδότησε λοιπόν η Πυθία ότι κανένας δεν είναι σοφότερος. Και αυτά, επειδή ο Χαιρεφώντας πέθανε, θα σας τα επιβεβαιώσει αυτός εδώ ο αδερφός του.
Σκεφθείτε λοιπόν για ποιους λόγους σας τα λέω αυτά· αφού πρόκειται να ας αποκαλύψω από πού προήλθε η εναντίον μου διαβολή.
Όταν εγώ λοιπόν έμαθα αυτά σκεφτόμουν κάπως έτσι: «τι τέλος πάντων λέει ο θεός και τι υπαινίσσεται; Γιατί εγώ βέβαια σε καμιά περίπτωση δεν πιστεύω ότι είμαι σοφός, ούτε πολύ ούτε λίγο· τι λοιπόν εννοεί ισχυριζόμενος ότι είμαι ο πιο σοφός; Γιατί βέβαια δε λέει ψέματα ούτε του επιτρέπεται να λέει.»
Και για μεγάλο χρονικό διάστημα αναρωτιόμουν τι τέλος πάντων εννοεί ο θεός. Αργότερα και με μεγάλη δυσκολία στράφηκα σε μια τέτοιου είδους διερεύνηση του χρησμού. Επισκέφθηκα κάποιον από αυτούς που θεωρούνται σοφοί, για να ελέγξω το μαντείο, αν υπήρχε περίπτωση να τα καταφέρω, και να απαντήσω στο χρησμό ότι «αυτός εδώ είναι από μένα σοφώτερος, συ είπες όμως ότι είμαι εγώ».
Εξετάζοντάς τον λοιπόν προσεκτικά ―δε χρειάζεται να πω όνομα, ήταν όμως κάποιος από τους πολιτικούς και παρατηρώντας τον κάτι τέτοιο έπαθα, Αθηναίοι― και συζητώντας μαζί του αυτός ο άνθρωπος μου έδωσε την εντύπωση ότι φαινόταν σοφός σε πολλούς άλλους και κυρίως στον ίδιο του τον εαυτό, αλλά δεν ήταν· στη συνέχεια προσπαθούσα να του αποδείξω ότι νόμιζε πως ήταν σοφός χωρίς όμως να είναι.
Γι αυτό λοιπόν και σ'αυτόν έγινα μισητός και σε πολλούς από τους παρόντες· αποχωρώντας λοιπόν σκεφτόμουν ότι απ'αυτόν τον άνθρωπο είμαι σοφώτερος· γιατί, όπως δείχνουν τα πράγματα, κανένας από μας τους δυο δεν γνωρίζει τίποτε πραγματικά καλό, αλλά αυτός νομίζει ότι ξέρει, παρόλο που δεν ξέρει, ενώ εγώ όπως ακριβώς δεν ξέρω ούτε νομίζω ότι ξέρω· φαίνεται λοιπόν ότι απ' αυτόν σε κάτι λίγο είμαι σοφώτερος, επειδή πράγματι αυτά που δε γνωρίζω καλά δε νομίζω ότι τα κατέχω γνωστικά.
Κατόπιν πήγα σε άλλον, κάποιον απ'αυτούς που θεωρούνταν ότι είναι σοφώτεροι από εκείνον και είχα την εντύπωση ότι τα ίδια ισχύουν και γι αυτόν, και για το λόγο αυτό έγινα μισητός και σε εκείνον και σε άλλους πολλούς.
Στη συνέχεια εξακολούθησα λοιπόν να πηγαίνω και σε άλλους, έχοντας συναίσθηση και λύπη και φόβο επειδή γινόμουν μισητός, όμως πίστευα ότι ήταν ανάγκη να δώσω προτεραιότητα στο χρησμό του θεού.
Έπρεπε λοιπόν να πάω, και να εξετάσω το χρησμό του θεού, σε όλους όσοι θεωρούνταν ότι γνωρίζουν καλά κάτι. Και, μα τον κύνα, Αθηναίοι ―γιατί πρέπει κάποιος να σας λέει την αλήθεια― πραγματικά έπαθα κάτι σαν αυτό· οι πιο ξακουστοί για τη σοφία τους έδωσαν την εντύπωση σε μένα, καθώς ερευνούσα σύμφωνα με την εντολή του θεού, ότι λίγο απείχαν από την πλήρη άγνοια, ενώ οι άλλοι που θεωρούνταν λιγότερο σοφοί ήταν πιο σωστοί ως προς τη σύνεση.
Πρέπει όμως να σας αποκαλύψω τη δική μου περιπλάνηση, που ήταν παρόμοια με τους κόπους που υφίσταται κάποιος, για να μη μείνει ανέλεγκτη η μαντεία εκ μέρους μου. Λοιπόν, μετά από τους πολιτικούς επισκέφθηκα τους ποιητές και αυτούς που γράφουν τραγωδίες και τους διθυραμβοποιούς και τους άλλους, για να διαπιστώσω έμπρακτα ότι αμαθέστερος από εκείνους είμαι.
Παίρνοντας λοιπόν στα χέρια μου τα ποιήματά τους και μάλιστα αυτά που θεωρούσα τα πιο καλοδουλεμμένα, επίμονα τους ρωτούσα ποιο ήταν το νόημά τους, για να μάθω και κάτι παραπάνω απ'αυτούς. Ντρέπομαι ειλικρινά να σας πω την αλήθεια, Αθηνάιοι· όμως πρέπει να την πω. Με μια κουβέντα, σχεδόν όλοι οι παρόντες θα μπορούσαν καλύτερα μιλήσουν σχετικά με τα ποιήματα που αυτοί είχαν γράψει. Κατάλαβα λοιπόν και για τους ποιητές μέσα σε λίγο χρόνο αυτό, ότι δηλαδή δε δημιουργούν τα ποιήματά τους χάρη στη σοφία τους, αλλά χάρη σε κάποιο ταλέντο και επειδή κυριαρχούνται από κάποια μανία θεϊκή όπως ακριβώς οι μάντεις και αυτοί που χρησμοδοτούν· καθόσον μάλιστα αυτοί λένε πολλά και καλά πράγματα, αλλά δεν έχουν καμιά επίγνωση αυτών που λένε.
Κάτι τέτοιο μου φάνηκε ότι έχουν πάθει και οι ποιητές, και συνάμα αντιλήθφηκα ότι, επειδή ήταν ποιητές, πίστευαν πως είναι η σοφώτεροι άνθρωποι και σε άλλα πράγματα, στα οποία δεν ήταν. Έφυγα λοιπόν και από αυτούς πιστεύοντας ότι υπερέχω απέναντί τους για όποιο λόγο υπερείχα και των πολιτικών.
Στο τέλος πήγα και στους τεχνίτες· και ήξερα καλά, σαν να λέμε, ότι εγώ τίποτε δεν ήξερα, θα διαπίστωνα όμως ότι αυτοί ήξεραν πολλά και όμορφα πράγματα. Και σ' αυτό δεν έπεσα έξω, αλλά γνώριζαν αυτά που εγώ δεν ήξερα και σε αυτό ήταν σοφώτεροί μου. Αλλά, Αθηναίοι, μου έδωσαν την εντύπωση οι καλοί τεχνίτες ότι έκαναν το ίδιο σφάλμα με τους ποιητές ― ο καθένας από αυτούς επειδή ήταν πολύ καλός στην τέχνη του, είχε την αξίωση να θεωρείται σοφώτατος και στα άλλα τα σημαντικότατα ζητήματα― και αυτό το ελάττωμά τους επισκίαζε τη σοφία τους· επομένως αναρωτήθηκα σχετικά με το χρησμό, πιο απ' τα δυο να δεχτώ τον εαυτό μου να είναι αυτός που είναι, ούτε σοφός με τη σοφία εκείνων ούτε αμαθής με τη δική τους αμάθεια, ή να έχω και τα δυο γνωρίσματα που εκείνοι έχουν. Απάντησα λοιπόν στον εαυτό μου και στο θεό που χρησμοδότησε ότι με συμφέρει να είμαι αυτός που είμαι.
Εξαιτίας βέβαια αυτής της έρευνας, Αθηναίοι, μεγάλη απέχθεια προκλήθηκε σε βάρος μου και τόσο δυσβάστακτη και βαριά ώστε πολλές συκοφαντίες να διατυπωθούν εναντίον μου, και τη φήμη του σοφού όμως να αποκτήσω· γιατί νομίζουν αυτοί που παρίστανται σε τέτοιες συζητήσεις ότι είμαι σοφός στα ζητήματα που τυχόν θα αποδέιξω το λάθος του συνομιλητή μου. Όμως φαίνεται ότι πραγματικά σοφός είναι ο θεός, και με αυτό το χρησμό αυτό εννοεί, ότι δηλαδή η ανθρώπινη σοφία ελάχιστα αξίζει ή και καθόλου. Επίσης φαίνεται ότι εμένα το Σωκράτη αναφέρει και το δικό μου όνομα χρησιμοποιεί ως παράδειγμα, σα να ήθελε να πει: «Άνθρωποι, ο πιο σοφός ανάμεσά σας είναι αυτός που, όπως ο Σωκράτης, γνωρίζει ότι τίποτε
δεν αξίζει στ' αλήθεια όσον αφορά τη σοφία του». Αυτά λοιπόν εγώ ακόμη και τώρα περιφερόμενος ερευνώ και εξετάζω, σύμφωνα με την εντολή του θεού, όποιον από τους πολίτες ή τους ξένους νομίζω ότι είναι σοφός· και κάθε φορά που θα μου φανεί ότι δεν είναι , προσφέροντας υπηρεσία στο θεό αποδεικνύω ότι πράγματι δεν είναι σοφός.
Και εξαιτίας αυτής της ενασχόλησής μου δεν είχα το χρόνο ούτε στα δημόσια ούτε στην ιδιωτική μου ζωή να πράξω κάτι άξιο λόγου, αλλά ζω σε πολύ μεγάλη φτώχεια λόγω της αφοσίωσής μου στο θεό.
Επιπλέον οι νέοι ―αυτοί έχουν πολύ ελεύθερο χρόνο, δηλαδή οι γόνοι των πλουσιωτάτων οικογενειών ―που με ακολουθούν με δική τους πρωτοβουλία, χαίρονται να με ακούν κατά την εξέταση των ανθρώπων, και οι ίδιοι πολλές φορές με μιμούνται, και έπειτα επιχειρούν να εξετάζουν άλλους· άλλωστε ανακαλύπτουν πάρα πολλούς, νομίζω, που πιστεύουν ότι γνωρίζουν κάτι καλά, ενώ λίγα ξέρουν ή τίποτα.
Γι αυτό το λόγο λοιπόν όσοι εξετάζονται απ'αυτούς οργίζονται με μένα, όχι με αυτούς, και λένε ότι τάχα υπάρχει κάποιος Σωκράτης που είναι βρωμερός και διαφθείρει τους νέους· και κάθε φορά που κάποιος τους ρωτάει με ποιες πράξεις και ποια λόγια τους διαφθείρει, δεν έχουν τίποτε να πουν αλλά έχουν άγνοια, και για να μην αποκαλυφθεί το αδιέξοδό τους, αναφέρουν τις συνηθισμένες κατηγορίες που που εκτοξεύονται εναντίον όλων όσοι ασχολούνται με τη φιλοσοφία, ότι «τα ουράνια και αυτά που βρίσκονται μέσα στη γη» και «δεν πιστεύει στους θεούς» και «κάνει το πιο αδύναμο επιχείρημα ισχυρότερο».
Την αλήθεια όμως νομίζω δε θα ήθελαν να την πουν, επειδή πράγματι ολοφάνερα αποδεικνύεται ότι προσποιούνται μεν πως γνωρίζουν, ενώ δεν ξέρουν τίποτα. Πιστεύω λοιπόν ότι, επειδή πράγματι αγαπούν τις τιμές και είναι επιθετικοί και πολλοί, και επειδή μιλούν εναντίον μου συστηματικά και με αληθοφάνεια, σας έχουν γεμίσει το κεφάλι με συκοφαντίες διαβάλλοντάς με από παλιά και με πάθος.
Γι αυτό και ο Μέλητος μου επιτέθηκε και ο Άνυτος και ο Λύκων, ο Μέλητος, ο Μέλητος από τη στεναχώρια του υπερασπιζόμενος τους ποιητές, ο Άνυτος τους τεχνίτες, και ο Λύκωνας τους ρήτορες· επομένως, όπως έλεγα στην αρχή, θα απορούσα, αν κατάφερνα εγώ αυτή τη συκοφαντία να βγάλω από το μυαλό σας μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, που έχει πάρει τόσο μεγάλες διαστάσεις. Αυτή είναι, Αθηναίοι, η αλήθεια που ψάχνετε, και σας τη λέω χωρίς να κρύψω τίποτα ούτε σημαντικό ούτε ασήμαντο ή να παραποιήσω.
Και όμως γνωρίζω καλά ότι εξαιτίας αυτού ακριβώς γίνομαι μισητός από αυτούς, πράγμα που αποτελεί απόδειξη ότι πράγματι την αλήθεια λέω και ότι αυτές είναι η εναντίον μου
συκοφαντίες και ότι αυτά είναι τα αίτιά τους. Και εάν τώρα ή στο μέλλον τα ερευνήσετε, θα διαπιστώσετε ότι έτσι έχουν."
Πηγή:http://hellenica.blogspot.com/search/label/%CE%A3%CF%89%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82
Edited by - Dr Jekyll Mr Hyde on 09/07/2010 19:23:30
Περί ΑΝΕΜΩΝ και ΥΔΑΤΩΝ Νο8!!!
Topic Locked
Απεστάλη: 08/07/2010, 15:08:34
