Με χαρά βλέπω, τον λίγο χρόνο που ανήκω στο esoterica, το ενδιαφέρον των ηγετικών στελεχών του για τα τεκταινόμενα στο χώρο του εσωτερισμού που δεν περιορίζονται μόνο σε άρθρα ή απαντήσεις, αλλά αφορούν μια ευρύτερη περιοχή θεμάτων, εκδηλώσεων, βιβλιογραφίας, παρουσιάσεων και λοιπών πληροφοριών σημαντικών για όσους ασχολούνται με αυτόν τον τομέα της έρευνας. Εγκαινιάζω με αυτό το μήνυμα μια ευρύτερη θεματική ενότητα που αφορά την διδασκαλία της συνείδησης & την πρακτική εφαρμογή της. Επικίνδυνο θα μου πείτε, μα αξίζει τον κόπο, πιστέψτε με.

Ξεκινώ με την αυτή την λέξη. Έρευνα. Πρέπει να γίνει σαφές, όσο πιο ξεκάθαρο γίνεται, πως ο εσωτερισμός κατά βάσην ασχολείται με την έρευνα του ιδίου μας του εαυτού. Ο εσωτερισμός διδάσκει την συνείδηση, την ενθύμηση του εαυτού μας, την παρατήρηση του εαυτού μας. Και θα πω, αυτό που συχνά ακούμε, πως ο εσωτερισμός δεν είναι κάποιο μαγικό χάπι που θα το πάρεις και αμέσως θα λυθούν όσα σε απασχολούν, δεν σου προσφέρει έτοιμες απαντήσεις, δεν μπορεί να το κάνει αυτό. Όσοι το πιστεύουν αυτό, πλανώνται. Ο εσωτερισμός απαιτεί βαθύτατη εσωτερική εργασία, εργασία με τον ίδιο σου τον εαυτό. Αυτό είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσεις, γιατί στον κόσμο τίποτε δεν χαρίζεται, τίποτε δεν δίνεται δωρεάν. Ο εσωτερισμός συμβαδίζει με την φράση του Osho, «η οδός είναι εντός», συμπορεύεται με την στάση του Ηράκλειτου, εκείνο το περίφημο : «όσα γνωρίζω τα έμαθα από τον ίδιο μου τον εαυτό», ακολουθεί το σύστημα του Γκουρτζίεφ, της αυτοενθύμησης, της παρατήρησης, της «ακριβής μνήμης» του Βούδα, της περίφημης φράσης του Ιησού «ου γαρ οίδασι τι ποιούσι». Αυτή είναι η ρίζα! Αυτή είναι η πηγή! Αυτό είναι το θαύμα ! Είσαι πράγματι ένα θαύμα μέσα σου, αλλά μπορεί να το δεις ? Μπορείς να το αφουγκραστείς, να το νιώσεις ? Έχεις πίστη ? Δεν χρειάζεται να αλλάξει τίποτε πάνω σου. Δεν γίνεσαι Θεός, δεν γίνεσαι τίποτε. Ζεις ! Αυτό κάνεις. Ζεις και πεθαίνεις για να ξαναζήσεις και να ξαναπεθάνεις. Σου φαίνεται αυτό για αθανασία ? Αν ναι, τότε είσαι Θεός, αν όχι, τότε μπορείς να γίνεις αν το θέλεις πολύ. Τι θέλεις πραγματικά ? Ό,τι ζητάς πραγματικά, αυτό θα πάρεις και πραγματικά. Αυτός είναι ο Νόμος, το συνολικό, καθολικό και συμπαντικό κάρμα του παντός. Τι είσαι εσύ ? Ένα μέρος από αυτό. Ένας κόκκος άμμου. Κι όμως κρίνεις, κρίνεις το συνολικό. Μα μπορεί ποτέ ένας κόκκος άμμου να μιλήσει για ολόκληρη την παραλία ? Γι’ αυτό, πάντα θα απορείς, έτσι θα τυραννιέσαι και θα πηγαίνεις όπου σε πάει ο βηματισμός, όπου σε σκορπίζει το πέλμα του Ανθρώπου.

Ας δούμε λίγο τι σημαίνει αυτοενθύμηση. Για να υπάρξει μνημονικό σε έναν ανθρώπινο νου, πρέπει ο νους να βρίσκεται παρόν στην πράξη. Αν για παράδειγμα, πριν κοιμηθείτε το βράδυ, προσπαθήσετε να θυμηθείτε τι συνέβη σε σας κατά την διάρκεια της ημέρας, θα δείτε πως θα θυμάστε ελάχιστα πράγματα. Θα γνωρίζετε βέβαια, σε γενικές γραμμές τι κάνατε την ημέρα που πέρασε, αλλά θα σας διαφεύγουν οι λεπτομέρειες. Ο εσωτερισμός ασχολείται με την λεπτομέρεια. Αισθάνεστε τα χέρια σας όταν πληκτρολογείτε στο πληκτρολόγιο του υπολογιστή σας κάποια απάντηση στο φόρουμ ? Αισθάνεστε την όρασή σας ? Τι χρώμα έχει το πάτωμα του ανελκυστήρα του σπιτιού σας ? Αισθάνεστε το εαυτό σας, όταν μετακινήστε με αυτόν ? Τι συμβαίνει τότε ? Αισθάνεστε το βάρος σας ? Τέτοια είναι τα ερωτήματα, που συνήθως απασχολούν αυτούς που αυτοαποκαλούνται «εσωτεριστές», κι όσο κι αν σας φαίνονται παράξενα, «κουφά», ή ανόητα, είναι πολύ σημαντικά και σε τέτοια ερωτήματα / ασκήσεις καλούνται οι μαθητές να εργαστούν.

Παρατηρώ, πως μερικά ερωτήματα που γίνονται σε αυτό το φόρουμ, είναι περισσότερο «υπαρξιακά» αν θέλετε, παρά «εσωτερικίστικα». «Υπάρχει Θεός ?» ρωτάει κάποιος. «Ναι», θα του πουν κάποιοι. «Όχι», θα του πουν κάποιοι άλλοι. Πήρε απάντηση ? Μάλλον όχι. «Πιστεύετε στο σταθερό μεγαλείο της αγάπης?», ρωτάει μια φίλη. «Ναι», θα πουν οι πέντε, «όχι», θα πουν οι άλλοι πέντε. Πήρε απάντηση ? Ούτε τώρα. Δεν τάσσομαι κατά αυτών των θεμάτων βέβαια, μα ο εσωτερισμός δεν ασχολείται με αυτά. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό. Ο εσωτερισμός είναι δρόμος που πρέπει εσύ να ακολουθήσεις μόνος σου. Δεν δείχνει τον δρόμο, είναι ο ίδιος δρόμος. Δρόμος προς τα «έσω» σου! Όταν ασχολείσαι με τα «έσω» σου, αδιαφορείς για την ύπαρξη του Θεού και ακόμη κι αν νομίζεις πως έχεις την απάντηση, η απάντησή σου δεν μπορεί να ειπωθεί γιατί κάποιος που αναζητά τον εαυτό του, πώς να μιλήσει για τον Θεό ? Εδώ, αγωνίζεται να βρει τον εαυτό του, θα πει για τον θεό ? Όταν βρει τον εαυτό του, είναι σίγουρο πως θα είναι σε θέση να μιλήσει και για τον Θεό, αλλά αυτό έπεται, δεν προηγείται.

Οι περισσότεροι άνθρωποι, αν τους ρωτήσεις, «γνωρίζεις τον εαυτό σου?», θα απαντήσουν καταφατικά. Είναι αποδεδειγμένο και δεν χρειάζεται να σας το τεκμηριώσω εγώ. Θεωρούν δε, την ερώτηση «υποτιμητική», δηλ. «φυσικά, και ξέρω ποιος είμαι, άντε ρε, πλάκα μου κάνεις? Είμαι έτσι, είμαι αλλιώς, είμαι τάδε.» Τίποτε δεν είσαι, τίποτε δεν ξέρεις. Ακόμη κι όσα γνωρίζεις, όσα έμαθες δηλ. στα χρόνια που ζεις, αν θέλεις να ανήκεις σε μια «ελίτ» που καλούνται εσωτεριστές, πρέπει να τα ξεχάσεις ! Ο εσωτερισμός αγαπά την αυτογνωσία, και αυτογνωσία σημαίνει επιστροφή στην πηγή, αναγέννηση, όχι από μήτρα, από πνεύμα, για να χρησιμοποιήσω και την αναφορά του Ιησού. Πρέπει να γίνεις μωρός, και να μάθεις ξανά από την αρχή να χρησιμοποιείς τις αισθήσεις σου, γιατί μόνο με αυτές μπορείς να μάθεις. Όσοι θεωρούν πως ακούν, δεν ακούν, όσοι θεωρούν πως βλέπουν, δεν βλέπουν, όσοι θεωρούν πως αισθάνονται, δεν αισθάνονται. Κάνε το εξής για αρχή: Επέλεξε μια δουλειά που κάνεις κάθε μέρα, με αρχή και τέλος, μια απλή δουλειά, όχι στον τομέα του επαγγέλματός σου, στο σπίτι. Να έχει όμως αρχή και τέλος. Βρες αυτή την δουλειά, και κάνε την προσπαθώντας να αισθανθείς τον εαυτό σου, να είσαι παρόν, να ξέρεις τι κάνεις. Έλα μετά να μου πεις τι βρήκες και τι σκεφτόσουν όταν την έκανες. Θα μου πεις και θα σου πω. Και εκεί θα τελειώσει η κουβέντα μας. Δεν θα μου πεις τίποτε άλλο. Θα ακούσεις τι πρέπει να κάνεις μετά. Έτσι θα συνεχιστεί το παρόν θέμα, αυτό αποφάσισα τώρα.*

Μιλήσαμε για τον Θάνατο, με την όμορφη αναφορά της Αμαλίας στον Καζαντζάκη. Ποιος σας είπε πως είστε ζωντανοί? Ποιος είναι ο ζωντανός και ποιος ο πεθαμένος για εσάς ? Όσοι νομίζουν πως ζουν, δεν ζουν, κι όσοι νομίζουν τους εαυτούς τους πεθαμένους, μπορούν να ξαναγεννηθούν. Μιλήσαμε για λογική, για Αριστοτελική λογική, για την αρχή του αποκλειόμενου τρίτου, για μετανθρώπους από το πολύ ωραίο και λογικότατο άρθρο που πρότεινε ο ΠΛΩΤΙΝΟΣ στο θέμα για την ημερομηνία λήξης της ανθρώπινης ύπαρξης. Ποιος σας είπε πως η λογική είναι και η αλήθεια ? Ποιος σας είπε πως με την λογική μπορείτε να φτάσετε την αλήθεια ? Να την προσεγγίσετε ίσως μπορείτε, να την αποκτήσετε όμως, να την κάνετε κτήμα σας, να την αφουγκραστείτε, να φωτιστείτε από αυτήν, δεν μπορείτε! Όχι επειδή, δεν έχετε νου, αλλά επειδή έχετε πολύ από δαύτον! Πιο πολύ απ’ όσο πρέπει, πιο πολύ απ’ όσο μπορείτε να αντέξετε. Αλλάξτε το νου σας, αυτό σας λέω. Μπορείτε να το κάνετε αυτό ? Ο εσωτερισμός έχει τον τρόπο να τα καταφέρετε. Νομίζετε πως μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας αυτό ? Χωρίς βοήθεια από κάποιον ? Πλανάστε ! Έρχονται πολλοί στην ομάδα και μου λεν, πως μπορούν να τα κάνουν όλα από μόνοι τους. Θλίβομαι, γιατί κανείς δεν μπορεί να τα κάνει όλα από μόνος του αλλά δεν μπορώ να του πω και τίποτε. «Εντάξει», του λέω, «κάνε όπως νομίζεις». Μετά από μερικές μέρες ξαναέρχεται. Ταλαιπωρείται, αγωνίζεται, αγωνιά, αποτυγχάνει και λυπάται.

Ακόμη και από τούτες τις γραμμές, μπορείτε να βρείτε τον τρόπο να γνωρίσετε τον εαυτό σας, αν δείτε πως δεν βρίσκεται κάποιος από πίσω που τις γράφει, αν κατανοήσετε πως δεν έχει κίνητρο, σκοπό, τότε θα το καταφέρετε, ως ένα σημείο. Σας απασχολεί ο Θεός ? Γιατί δεν σας απασχολεί ο ίδιος σας ο εαυτός ? Γιατί ρωτάτε για τον Θεό ? Τι σας νοιάζει ? Ψάξτε να βρείτε πρώτα τι είναι αυτό που δημιουργεί μέσα σας αυτή την απορία. Θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί του ? Να του μιλήσετε ? Ο Θεός χτυπά την πόρτα σας 100 φορές την ημέρα, μα δεν είστε μέσα στο σπίτι σας. Δεν σας βρίσκει εκεί. Που είστε ? Μόνο εσείς ξέρετε. Μόνο εσείς. Βρείτε τον εαυτό σας στην ζωή σας. Τον αληθινό εαυτό σας, όχι αυτόν που νομίζετε πως είστε, ή που έχετε φτιάξει τόσα χρόνια, αλλά αυτόν που θάψατε για να μην τον βλέπουν οι άλλοι να κλαίει…

Τα σέβη μου,
Deva Parinito

* Θα παίρνετε μία "άσκηση" την εβδομάδα. Η διατύπωση της άσκησης, δεν θα αποτελεί θέμα συζήτησης. Διαβάστε την προσεχτικά. Λέγοντας "απλή δουλειά", μπορεί να θεωρηθεί από τον καθέναν σας, ό,τιδήποτε θεωρείται "απλό", π.χ πλύσιμο πιάτων, τακτοποίηση ενός δωματίου, τέτοια πράγματα. Δεν θα ζητάτε διευκρινήσεις, με την μορφή απαντήσεων στο φόρουμ. Δεν θα απαντώ. Λέγοντας "αισθάνομαι τον εαυτό μου", ας θεωρηθεί πως είναι να ασθαίνομαι τα χέρια μου. Δεν θα απαντήσω σε κανέναν που θα ευτελίσει το θέμα, σε κανέναν "εξυπνάκια". Αν θέλετε να λέγεστε "εσωτεριστές", πρέπει να διδαχθείτε τι σημαίνει. Δεν απευθύνομαι σε όλους. Μόνο σε όσους θέλουν. Δεν πιάνω από τον λαιμό κανέναν. Χρησιμοποιώ το φόρουμ και κάνω ακριβώς αυτό που λέει η υποσημείωση της ενότητας "Απόψεις, προτάσεις". ΠΡΟΤΕΙΝΩ! Αν αυτό που κάνω, έρχεται σε αντίθεση με την λειτουργία του και τον δεοντολογικό του κώδικα τον οποίο σέβομαι, παρακαλώ τους υπεύθυνους να διαγράψουν το θέμα δικαιολογώντας την διαγραφή του. Θα το δεχτώ, αδιαμαρτύρητα.

Μόνο μια μηχανή δεν ελέγχει τις πράξεις της. Υπάρχει όμως μια μικρή δίοδος, μια πόρτα, ένας δρόμος, μικρός, στενός, που κάνει τους ανθρώπους να ξεχωρίζουν από της μηχανές. Ο άνθρωπος, ο κάθε άνθρωπος μπορεί να ελέγχει τις πράξεις του, έχει την δυνατότητα να το κάνει, μπορεί ! Αρκεί να το θέλει, να το θέλει πολύ. Μια μηχανή, δεν μπορεί, δεν μπορεί να το κάνει ποτέ !

Ας προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε καλύτερα το θέμα. Αν ξεκινήσουμε την προσπάθειά μας, θεωρώντας πως ο άνθρωπος έχει και τον έλεγχο των πράξεών του, αν δηλ. αυτός ο συλλογισμός αποτελέσει και την αρχή, την βάση, τον νόμο σύμφωνα με τον οποίο θα διαλογιστούμε, είναι σίγουρο πως δεν θα καταφέρουμε τίποτε. Οι άνθρωποι είναι μηχανές. Από αυτό πρέπει να ξεκινήσουμε. Αυτή είναι η βάση μας. Ξεκινάμε από το μηδέν. Θεωρούμε πως δεν γνωρίζουμε τίποτε, κι όχι «θεωρούμε», αυτή είναι η αλήθεια. Δεν γνωρίζουμε τίποτε. Γι’ αυτό λέω στο εισαγωγικό μήνυμα, πως πρέπει να τα ξεχάσουμε όλα. Να γίνουμε μωροί, σαν παιδιά, άδειοι όπως λέει και ο Osho, κενοί. Μην σας τρομάζει η κενότητα. Μπορεί να γίνει πληρότητα. Αυτό να έχετε στο νου σας. Μπορείς να γεμίσεις ένα ποτήρι με νερό, όταν το ποτήρι είναι ήδη γεμάτο ? Όχι. Πρέπει πρώτα να το αδειάσεις. Έτσι είστε κι εσείς. Σαν ποτήρια γεμάτα. Δεν υπάρχει χώρος μέσα σας να δεχτείτε το φρέσκο νερό. Αυτό που προέρχεται κατευθείαν από την πηγή. Γεμίσατε τους εαυτούς σας με θεωρίες, φιλοσοφίες, γνώσεις που θεωρείτε πως είναι σπουδαίες, στάσεις ζωής, κατευθύνσεις από την οικογένειά σας, θρησκευτικές αντιλήψεις, ιδεολογίες, κοινωνικά στάτους κβο, ταμπού και τόσα άλλα. Που να βρεθεί ο χώρος για να χωρέσει μέσα σας κάτι νέο, κάτι ζωντανό, κάτι ολόδροσο ? Μόλις κάποιος προσπαθήσει να βάλει μια σταγόνα μέσα σας, το ποτήρι σας ξεχειλίζει. Χύνεται.

Αδειάστε τα ποτήρια της ψυχής σας, τούτο λέω. Αν θέλετε να σας δεχτεί το θαυμαστό, ο Θεός, ή όπως αλλιώς θέλετε να το πείτε, πρέπει να πάτε σ’ αυτό, τελείως άδειοι, απαλλαγμένοι από όλα όσα προανέφερα, χωρίς νερό, διψασμένοι. Αν πας στον Θεό και του πεις για παράδειγμα, «εγώ είμαι Έλληνας», ξέρεις τι θα σου πει ? Τίποτε. Το πολύ πολύ να ανασηκώσει αδιάφορα τους ώμους του και να συνεχίσει να κάνει αυτό που έκανε πριν. Σημασία δεν θα σου δώσει. Αν πας και του πεις «είμαι μύστης», τι νομίζετε πως θα συμβεί ? Νομίζετε πως θα σας δεχτεί τότε ? Χα! Θα σας πετάξει έξω με τις κλωτσιές. «Μα», θα πείτε, «εγώ έχω διαβάσει Πλάτωνα, Αριστοτέλη, γνωρίζω φιλοσοφία, επιστήμες, είμαι μορφωμένος, αγωνίστηκα στην ζωή μου να μάθω, ερεύνησα, έκανα όλα όσα μου είπες, ήμουν καλός, δεν πείραξα κανέναν στην ζωή μου, αγαπούσα τους συνανθρώπους μου, γνώρισα το μυστήριο, μυήθηκα, γιατί με διώχνεις ?». «Τότε γιατί ήρθες σε μένα?», θα σου πει. «Τι θέλεις άλλο ? Φύγε!», έτσι θα σου πει. Αν πας όμως άδειος, φτωχός, ταπεινός (να η ταπεινότητα που διδάσκει ο Ιησούς), κενός, (η κενότητα που διδάσκει ο Osho), και του πεις «Θεέ μου, δεν γνωρίζω τίποτε, είμαι ένας ανόητος, μια μηχανή, δεν ξέρω τι κάνω, δεν ξέρω να μιλάω, δεν βλέπω, δεν ακούω, δεν αισθάνομαι τίποτε, δεν έχω τίποτε, είμαι μικρός, σχεδόν ανύπαρκτος, δεν ζω.», ο Θεός θα σου τα δώσει όλα, θα σε πληρώσει, θα γεμίσει το άδειο ποτήρι της ψυχής σου με φρέσκο νερό. Θα σε δεχτεί ! Ο Ιησούς έλεγε : «Ήρθα στον κόσμο για να πάρω το φως από αυτούς που βλέπουν και να δώσω το φως σε όσους δεν βλέπουν». Αυτό είναι το βαθύτερο νόημα της φράσης του.

Αυτοί που βλέπουν, βλέπουν ότι θέλουν οι ίδιοι να δουν. Δεν βλέπουν τίποτε. Πρέπει να τους αφαιρεθεί το υποκειμενικό τους φως, η δική τους οπτική. Πρέπει να τυφλωθούν. Αυτοί που δεν βλέπουν, οι τυφλοί, θα τους δοθεί το φως, θα δουν, όχι βάση υποκειμενικής οπτικής, θα δουν την αλήθεια, το αντικειμενικό, το θαυμαστό.

Γι’ αυτό, λέω πιο πάνω, πως δεν απευθύνομαι σε όλους αλλά σε όσους θέλουν. Απευθύνομαι στους τυφλούς γιατί κι εγώ είμαι τυφλός. Σ’ αυτούς που δεν βλέπουν γιατί κι εγώ δεν βλέπω. Σ’ αυτούς που δεν γνωρίζουν τους εαυτούς τους γιατί κι εγώ δεν γνωρίζω τον εαυτό μου. Χα! Όλοι σας γνωρίζετε ποιοι είστε. Όλοι σας βλέπετε. Όσοι το νομίζουν αυτό, δεν έχουν θέση στο παρόν θέμα. Καλύτερα να φύγουν. Ούτε καν να προσπαθήσουν, ούτε καν να επιχειρήσουν να εργαστούν μαζί μου, ούτε καν να μου απαντήσουν. Σηκώνω αδιάφορα τους ώμους μου απέναντί τους, σημασία δεν θα τους δώσω, δεν ανήκω στην κλίκα τους, μα ούτε και λέω πως μπορώ να τους δώσω εγώ το φως τους. «Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος». Αν δεν έχεις κάτι και το ψάχνεις, πως είναι δυνατόν να το δώσεις ? Τι να δώσεις ? Το τίποτα ?

Deva, βουαλά λα μπολ, βουαλά λα? γκλας*. Σου έφερα ζεστή ψαρόσουπα και γλυκό κρασί (του φίλου μου του Γιάννη)? μέχρι να εμφανιστεί κανείς. Να με συμπαθάς που μπήκα έτσι στο δωμάτιο, αλλά ήξερα πως ΕΔΩ θα σε βρω σίγουρα... Μη με βάλεις να κάνω άσκηση, εγώ «δεν τα κατέχω αυτά» κι ας «έχω πάντα το κρεβάτι μου στρωμένο» («εγώ είμαι καλλιτέχνης», hakawati-chef).

Μίλησες όμορφα κι η καρδιά μου σε χάρηκε... ((αλλά μήπως να «μαλακώσεις» κάποιες αράδες; Γιατί ως Δάσκαλος ακούστηκες «σκληρός κι απότομος»... κι η Έκθεση για τον μαθητή είναι σαν τον Πόνο της «γέννας».))

(Όταν έχεις χρόνο πέρνα απ το μαγαζί, θα με τιμήσεις. Έχω παρέα εκλεκτή, «αυτηνής» της σχολής.)

Τα σέβη μου κι ευχές
Moz

Μπήκαμε στην νέα εβδομάδα, εν αναμονή...

«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας»

Ως στιγμής, 3 μηνύματα στάλθηκαν. Το πρώτο ήταν από τον Moz, (δεν έλεγε και τίποτε βέβαια σε σχέση με αυτό που χαρακτηρίζω «άσκηση», μάλλον «εξυπνακίστικο» ήταν), το δεύτερο από την Αφροδίτη που αφορούσε ένα προσωπικό της συμπέρασμα για μένα, κι αυτό άσχετο με την «άσκηση» (παρά τούτο, την ευχαριστώ για τα καλά της λόγια, βλ. υπογραφή Αφροδίτη!), και το τρίτο από τον συντονιστή ΠΛΩΤΙΝΟ που παρακολουθεί τα θέματά μου και υποθέτω (σύμφωνα με αυτό το μήνυμα που έστειλε σήμερα) πως ενδιαφέρεται τουλάχιστον για να συνεχιστούν.

Πρέπει να γίνει όμως κατανοητό απ’ όλους που θα κάνουν τον κόπο να μπουν σ’ αυτό το θέμα, πως το ίδιο το θέμα δεν είναι δικό μου, αλλά δικό τους. Δεν μπορεί να συνεχιστεί, αν οι ίδιοι δεν το συνεχίσουν. Δεν έχει καμία αξία αν εγώ σας δίνω, τις λεγόμενες «ασκήσεις», χωρίς να γνωρίζω αν εργαστήκατε πάνω σ’ αυτές, και ποιες είναι οι απορίες σας. Δεν είμαι βιβλίο ασκητικής. Την ασκητική, θα πρέπει να την κάνετε πρώτα εσείς μέσα σας ή να την κάνουμε μαζί αν θέλετε. Αυτή είναι ουσιαστικά, η πρότασή μου σε σας. Θα μπορούσα, και το λέω απόλυτα συνειδητά, να γράψω μια Ασκητική παρόμοια του Καζαντζάκη, μα αυτό δεν θα είχε καμία αξία, αν για σας αποτελούσε ένα απλό ανάγνωσμα. Θα ήταν σαν να βρίσκατε ένα βιβλίο και να τριγυρνούσατε μ’ αυτό, λέγοντας «Ωραίο βιβλίο, καλά τα λέει τούτος, υπέρβαση κάνει, το τάδε κάνει, το άλλο κάνει, μπράβο !». Το θέμα δεν είναι τι κάνω εγώ, αλλά τι κάνετε εσείς.

Καταλαβαίνω, πως μια τέτοια εργασία, είναι δύσκολο να γίνει μέσα από ένα φόρουμ. Και οι λόγοι είναι πολλοί. Κανένας δεν θέλει να ξεπουπουλιάσει τον εαυτό του εδώ. Θα χαλάσει το ίματζ του. «Τι θα πουν οι άλλοι ? Τι προσπαθεί να κάνει ο Deva ? Και στην τελική, ποιος νομίζει πως είναι αυτός ο Deva δηλ ?», θα σκεφτεί. Σ’ αυτούς που θα αναρωτηθούν και πιθανώς να οργιστούν με αυτό το θέμα, δεν έχω να πω τίποτε. Το περίεργο όμως είναι, - και θύμισέ το μου αυτό σε παρακαλώ ΠΛΩΤΙΝΕ μετά από κάποιο χρονικό διάστημα για να το βάλουμε στην ενότητα «Το περίεργο» - πως μέσα στην εβδομάδα που πέρασε, δεν υπήρξε ούτε καν κάποιο «υβριστικό», «μειωτικό» μήνυμα, - πλην εκείνο το «εξυπνακίστικο» του Moz, που εγκατέλειψε με την πρώτη και με την ουρά στα σκέλια - ούτε καν μια απάντηση – ερώτηση, «τι μας λες τώρα ρε Deva ?». Θα μου πεις, «ήθελες να σε βρίσουν ?». Θα σου πω, πως αν με έβριζαν θα ήταν απτή και χειροπιαστή απόδειξη των όσων λέω για την άγνοια του εαυτού μας. Αν πάλι δεν μου απαντούσαν καθόλου, όπως συμβαίνει τώρα, πάλι θα αποδείκνυαν με την στάση τους, πως δεν ενδιαφέρονται για μια βουτιά στα άδυτα του εαυτού τους, συνεπώς οι ίδιοι θα αποδείκνυαν στον ίδιο τους τον εαυτό πως δεν είναι εσωτεριστές, αλλά μάλλον εγωιστές. Η σιωπή από το μέρος των μελών, μπορεί να ερμηνευθεί για κάποιον και ως αμηχανία και ως απαξίωση στα γραφόμενά μου. Όπως επίσης μπορεί να ερμηνευθεί ως περιθωριοποίηση της άγνοιάς μου.

Επαναλαμβάνω, πως η πρόταση μου είναι να φτιάξουμε μια Ασκητική μαζί, όχι μόνος μου. Και τι πιο όμορφο από αυτό, να συμβεί κάτω από την ομπρέλα ενός φόρουμ που πραγματεύεται τον εσωτερισμό και ασχολείται δραστικά με ότι συμβαίνει γύρω από αυτόν. Ένα «φόρουμ» μέσα σε φόρουμ δηλ. «Υπάρχει μια Ελλάδα, μες στην Ελλάδα» δηλ. όπως χαρακτηριστικά το λέει ο Ρασούλης σε ένα τραγούδι του. Μερικά μέλη, αποστασιοποιήθηκαν και έφτιαξαν άλλα φόρουμ, ξέχωρα. Κάνουν τα ίδια πράγματα όμως. Γιατί τότε αποστασιοποιήθηκαν ? Αφού πάλι για εσωτερισμό μιλάνε. Όσοι πιστεύουν πραγματικά στο εσωτερισμό, με την Ασκητική ΙΙ, με αυτό που προτείνω εγώ να γίνει εδώ, στο esoterica, θα μπορέσουν να βρουν ο καθένας όπως τις καταλαβαίνει, κάποιες αλήθειες, όχι υποκειμενικές, αλλά αντικειμενικές. Δεν θα έχουν φύγει όμως από το esoterica. Πάλι στο φόρουμ θα ανήκουν ως μέλη. Αν κάτι δεν τους αρέσει, απλά μπορούν να μην ξαναγράψουν στο θέμα. Θα παραμένουν όμως κάτω από την ομπρέλα του esoterica. Εγώ βέβαια, αυτό προσπαθώ να το κάνω, με κάθε μήνυμά μου, να δείξω δηλ. στο μέλος στο οποίο απαντώ, μια άλλη «πόρτα» που, αν θέλει, μπορεί να την ακολουθήσει.

Δεν χρειάζεται να πω περισσότερα. Και σκέφτηκα, πως μιας και δεν υπάρχει καμία απορία, ούτε από σένα ΠΛΩΤΙΝΕ, - αλήθεια, έκανες εσύ αυτό που λέω «άσκηση» ? Αν ναι, τι έχεις να μας πεις πάνω σ’ αυτό ? Σου φάνηκε τίποτε, έτσι, ας πω, «περίεργο» ? Βρήκες κάτι ? Θέλεις να ρωτήσεις κάτι ? – σκέφτηκα λοιπόν, το εξής :

Θα παίρνω τυχαίες φράσεις, που γράφονται από τα μέλη, αλλά που προέρχονται μετά από διάλογο μαζί μου και που μπορούν να δώσουν κάποια «ώθηση» στο θέμα της Ασκητικής να συνεχιστεί. Δεν θα μιλώ εγώ δηλ. αλλά αυτοί, και θα παίρνω φράσεις που γνωρίζω πως λέγονται ειλικρινά και είναι αλήθειες. Το πώς θα το κάνω αυτό, δεν ενδιαφέρει κανέναν. Μπορώ να το δω και να το εννοήσω. Αφού δεν θέλει κανείς να συμμετέχει εδώ «ενεργητικά», με άμεσες ερωτήσεις, σκέφτηκα πως θα ήταν καλό να συμμετέχει «παθητικά». Δεν μπορώ να πιάσω από τον λαιμό κανέναν για να του πω «Γράψε κι εσύ στο θέμα μου. Πες μου μια απορία σου πάνω στην άσκηση». Μπορώ όμως να τον βάζω να γράφει αυτός για μένα, όταν δω πως αυτό που λέει προέρχεται μέσα από μια εσωτερική άσκηση που κάνει αυτός ο ίδιος χωρίς να το καταλαβαίνει. Και πάλι, παρακαλώ τους επικεφαλείς, αν νομίζουν πως αυτό που θα κάνω παρακάτω, έρχεται σε αντίθεση με την δεοντολογία του φόρουμ, ας επέμβουν.

Τι σημαίνει αισθάνομαι ? Πως αισθάνεται ο άνθρωπος ? (ρωτάει ο μαθητής)

Η απάντηση έρχεται από τον/την alfa-omega,

quote:

---

Μέλος : alfa-omega

Με , η μέσω των 5 αισθήσεων.

---

Edited by - Deva_Parinito on 20/06/2005 16:35:34

Μένει τώρα να απαντηθέι το εξής : Ποιο είναι το παρόν ?

Ε, που θα πάει, θα την "τσιμπήσω" την σωστή απάντηση από κάποιον...

Τα δέοντα,
Deva Parinito

Κάποιες στιγμές βέβαια ξυπνά το τζίνι μέσα σου, αλλά σε κάθε περίπτωση το σημαντικό είναι να καταφέρεις να …

quote:

---

Αδειάστε τα ποτήρια της ψυχής σας, τούτο λέω.

---

Δύσκολα μας βάζεις φίλε…Εχουμε συνηθίσει να κάνουμε ευχές στα αστέρια, αστέρια ενός παρελθόντος ουρανού, καθώς αυτό που κοιτάμε είναι αποτύπωση ενός κόσμου που υπήρχε πριν από το τώρα. Τώρα ίσως είναι κάτι άλλο αλλά εμείς αυτό θαυμάζουμε..
Ρωτάς:

quote:

---

τι ψάχνετε ? ΓΙΑΤΙ το ψάχνετε

---

Ο κάθε ένας θα έχει μία διαφορετική απάντηση φαντάζομαι. Ψάχνουμε ίσως να γεμίσουμε την ματαιοδοξία μας, ίσως πάλι για να δικαιολογήσουμε το Δώρο του προμηθεικό δώρο,τον «Λόγο» που μας ξεχωρίζει από το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο.
Θα μου πεις ζήσε την στιγμή μεγάλε, μην χάνεις χρόνο, όνειρο είναι και θα περάσει, άσε τις φιλοσοφίες, ζήσε. Ε λοιπόν πιστεύω πως τα πάντα είναι θέμα ισορροπιών. Ζούμε και παλεύουμε με τους όρους του παιχνιδιού, αλλά ανταποκρίνονται στο κάλεσμα από κάτι πιο έσω- τερικό, κάτι που δεν ζητά υλικά αγαθά για να ικανοποιηθεί..

Έχεις δώσει μία άσκηση την οποία δυστυχώς στην συγκεκριμένη στιγμή δεν πραγματοποίησα λόγω αμέλειας, θα πρέπει λοιπόν να επανέλθω διαβασμένος.
Τώρα βέβαια που το σκέφτομαι γράφοντας αυτές τις γραμμές, ίσως πραγματοποιώ την άσκηση. Άρχισα να καταθέτω τις σκέψεις μου, προσπαθώντας να συντονιστώ στις δικές σου σκέψεις και προτροπές...

«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας»

-μηπως και το καρδιοχτυπι δεν δηλωνει πως ο θεος εντος ειναι επιτελους ζωντανος;...και τοτε δεν φτανεις να εισαι ετοιμος να τον συναντησεις...; εκει σε θελω ομως...το αντεχεις;--
ο διδασκαλος ελεγε πως αν βρεις που μενει...καλυτερα να τρεξεις μακρυα...
--εσυ τι λες; ειναι καλυτερα; ...--

και κατι ακομη-
το να σε διαβαζω ειναι φυσικο-κι εσυ με διαβαζεις-και τον μοζ και τον ραιχ και την λιλιθ και της φιλη σου με τα συναισθηματικα και ουχι εσωτεριστικα της και οσους διαφαινεται απο τον αερα της παρουσιας σου --διατι διαφαινεται ξερεις...:)
τι περιμενες να σου γραψουμε;
αφου εμεις απλα ζουμε...
θες παραδειγμα καλομ;
να σου πω πως οταν μαγειρευω ειμαι ολα τα υλικα;
ολα ομως-κι οταν φτανω να δωσω στους συνδαιτημονες το φαγητο που εφτιαξα ειναι παντα τελειο-πως αλλιως θα μπορουσε να ηταν; αφου τιποτε λιγοτερο δεν θα μπορουσα να προσφερω σε οσους τιμανε την κουζινα μου;.... αυτο μαλλον σου εγραψε και το μελος Μοζ αλλα βιαστηκες να του απαντησεις με αφορμη κατι παρελθοντικο που μαλλον δεν εγινε κατανοητο και ξερεις ποιο εννοω-επειδη ακομη κι αν εχει να κανει με το υπαρκτο η το ανυπαρκτο εχει διαφανει και ..το καρτερι και δεν αυτο ειναι συνετο .)
ναι υπερασπιζομαι το μελος ,αντικειμενικος παρατηρητης ειμαι ο,τι θελω κανω..-ρωτα με αν θες διατι-εχω να σου πω...-
Γιατι αραγε σε μενα εγινε κατανοητο πως εννοουσε με το ποστ την πρακτικη ασκητικη; ..χμ..να το δω σαν πακετο εργαστηριου σπουδων; .. δεν βοηθαει εσενα--εδω εννοω τον οποιον δημιουργει ομαδα-- αγαπητε να μαθεις λεπτομερειες για το ατομο που ποσταρει-ξερεις και ξερω πως βοιωνει ηδη ολα οσα μας εγραψες-κι αυτο δεν ειναι βολικο στις ομαδες που αναζητουν μελη-χμ;--καπου διπλα ειπα για γκαλοπ με τις μαρκες των τσιγαρων -των ζωδιων και αλλα τινα και συμφωνησες-σε τι;-ναι σε αυτο-τωρα μεννοεις;--ουτε κι εγω εχω να κερδισω η να χασω-σχολιαζω παραυτα γιατι υπερ πιστεως και πατριδος για μενα ειναι η πασα αληθεια...με εννοεις;...

οταν με ρωτησες καποτε...σου ειχα πει στο τοπικ του Οσσο
...

quote:

---

Deva_Parinito
Μέλος 3ης Βαθμίδας

537 Μηνύματα Απεστάλη: 18/01/2005, 23:58:57 Εμφάνιση Προφίλ Στείλτε Email στον Συγγραφέα Send Deva_Parinito a Private Message Επισκεφθείτε την Προσωπική Σελίδα του Μέλους Deva_Parinito Απάντηση με Παραπομπή (Quote) ATMA,
Βλέπω, γνωρίζεις πολλά για τον Δάσκαλο... Άφησέ τον όμως να έρθει και μίλα εσύ γι' αυτόν, μ' αυτόν. Να είσαι σίγουρη/ος πως ό,τι πεις διόλου δεν θα διαφέρει από όσα θα έλεγε εκείνος...

Ό,τι λέω είναι ίδια. Ό,τι λέω είναι διαφορετικά.

Ένας Deva...

---

quote:

---

ΑΤΜΑ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"

India
5999 Μηνύματα Απεστάλη: 19/01/2005, 00:24:54 Εμφάνιση Προφίλ Στείλτε Email στον Συγγραφέα Επισκεφθείτε την Προσωπική Σελίδα του Μέλους ΑΤΜΑ Επεξεργασία Μηνύματος Στείλτε ένα Yahoo! Μήνυμα στο Μέλος ΑΤΜΑ Απάντηση με Παραπομπή (Quote) Διαγραφή Απάντησης ...το κανω αυτο/ερχεται απο μονο του...σαν την αναπνοη -
μονο που οι ανθρωποι δεχονται πιο ευκολα τα λογια ενος...πεθαμενου διδασκαλου...απο εναν που ζει...//γι αυτο μιλαω μεσα απο αυτον....ενω αυτος μιλαει μεσα απο μενα...
να 'σαι παντα καλα:)

quote: Ό,τι λέω είναι ίδια. Ό,τι λέω είναι διαφορετικά.

---

κι οπως βλεπεις ...συνεχιζω ν' αφηνω τον ιδιο να μιλησει-αντι να 'παραστησω' εγω αυτον-δεν θα το'κανα ξερεις επειδη αυτον ητανε-εγω ειμαι αλλο...οταν πεθανω θα με αναπαραγουν αραγε με τον ...ιδιο τροπο;...--που το κανουν τωρα--που κανουν για κεινον τωρα...,ισως;...-
..οπως οσοι μελετουν τον Κ -αφηνουν τα λογια του αυτουσια-ξερεις τι πιστευω-πως αν τα λογια του τα πω εγω αντι αυτον...θα μεταφερω κατι το υποκειμενικο δεν γινεται αλλιως-και συ το κανες αν με ρωτησεις θα σου πω σε ποιο σημειο ..

..εχω πει: δεν μου αρεσουν οι παπαγαλοι -τα μιμιδια και αλα τετοια που φυονται πανταχωθεν...αυθεντικα υπαρχουν;...και ποσα;--ουχι δεν θελω απαντησεις.μ'εννοησες.

το 'ασχετο' κειμενο ειναι απο το βιβλιο του:Don't Bite My Finger, Look Where I'm Pointing ...---ακολουθει στο τελος του ποστ.)---
και σιγουρα αυτο ηταν που προσεξα πως συνεβη κι εδω... --αληθεια το βλακωδης ποστ που υπαρχει στη συνεχεια ηταν οκ; ποσο υποκειμενικος εισαι κι απο αυτο διαφαινεται στον παρατηρητη u know...γιατι ομως; μα ειναι το καταλληλο μελος για να μαθει ολα οσα εμεις εχουμε περασεις--αλλα εχει πριν πολυ δουλεια : ναπαντησει σε ολα τουτα τα συναισθηματικα κενα...
--...πικρη αληθεια μου...---
αν τωρα εγω το 'μελος'-θα πρεπει οπωσδηποτε να διαλεξω μεταξυ τριων'σημαντικο να εχουμε τρια παραδειγματα τσουβαλιασματος,το τρια φερνειπαντα τη δομη του τεσσερα που ακολουθει...ειτε με διασπαση ειτε με ενοποιηση χμ;...-- οτι αν ηθελα να σου γραψω 'σε εννοησα αλλα οφειλεις να με εννοησεις' θα εγραφα σαν 'Μοζ'-αν ηθελα γκομενο και ψυχαναλυτη η φιλο θα απαντουσα σαν Αφροδιτη--σορρυ τιποτα προσωπικο,αν θες πιστευεις αν θες οχι-ουδεις ψογος- αλλα κουραστηκα με το 'παρεα γκουρου'και τα συναφη που φυενται χωρις τελος στο χωρο...ουφ-εσωτερικα ειπαμε γκεγκε..:Ρ---αν παλι ηθελα να σου πω:'ωραια ειπες την κακια σου καλομ, στον Μοζ, που δεν εννοησες σε αλλο τοπικ -ξερεις ποιο- αυτος παλι εμιλησε για ασκητικη εμπρακτως στο Αum αμην αμαν αλλα δεν μας τιμησες ως θα μπορουσες---παρα ησουν εντελως τυχαια μοναχα διπλα...--και αφου ελαβες και τα κομπλιμεντα σου αλλα η ατμα και οι αλλοι δεν ηρθαν '...θα απαντουσα ωσαν τον αγαπητο μου τυπικο συντονιστη: 'ωραια λοιπον τωρα παμε παρακατω η μηπως αλλο ητο το ποιντ';;
κατανοητον;

χμ...
αν 'ουχι' παραυτα--βαλε το πουκαμισο το πορτοκαλι,το ψαθινο -για τον ηλιο,ξερεις-και ελα να συμφαγωμεν / ινδικως που μ΄εκφραζει τα μαλλα //και να συνειδητοποιησεις εμπρακτως τι εστι ροδος περαν του αλματος.)

-----ολα τα σχολια ητο.. φιλικα --...καθως δεν ειναι εδω το σουλι...εδω ειναι .-.-------
namaskar!''αν γνωριζεις την ουσια του χαιρετισμου --τοτε εννοεις πως δεν λαμβανει χωρα στην επισυναψη μοναχα προς το θεαθηναι..'''

So let this be your meditation now. To be a mother means to meditate with an alive, new, fresh, being. ...//

Devadas -- Deva means god, das means a servant -- a servant of god, a slave of god, one who is surrendered. The English word 'servant' is not very good; it carries the connotation of somebody being forced. The English word 'slave' is also not good; that also has the meaning of somebody being forced against his will. Daso is one who has surrendered on his own accord. In fact there is no word in English for it. It means: a servant who has chosen the life of service as his joy, a slave who has found his freedom in this slavery. When you surrender, on one hand you become a slave, on the other hand you become for the first time free, free from the ego; and that is real freedom.
So this will look like a paradox but it has a great truth in it, that only those who are ready to surrender and become slaves become free and independent. Only those who dare to lose themselves, attain. Only those who are ready to be defeated by god, prove finally to be victorious.

Prartho means one who prays... and prayer is the greatest miracle in the world, because prayer means trust, love, surrender. It means all that is valuable. Prayer is not just repeating a formula, it is a pouring out of the heart. Prayer gives a different quality to your being.
It is not that by praying you change god's mind; there is nobody like god as a person and there is no such mind as god's mind. People who pray try to change the mind of god; they are ill and they would like to be healthy, so they want to change the mind of god, but that is not true prayer. The true Prayer is that which changes you, not god. God is irrelevant, god is just an excuse, a device: the real thing is that the prayer changes the one who prays. When you are Faying you are no more the same person.
The ordinary mind continuously doubts; in prayer the doubt is relaxed, the gestalt changes, you start trusting. The ordinary mind always thinks negatively; in prayer you move to the positive; the pendulum moves from one polarity to another. The ordinary mind is always desiring, hankering, groping in the future; in prayer the future disappears, you are utterly herenow. This moment becomes your totality, and in that very totality something, a door that has remained closed forever, opens up.
To pray means to trust in miracles, to pray means that things are possible without your doing anything at all. To pray means that you need not go anywhere and all can come to you, wherever you are. To pray means that the existence has not abandoned you; you can still call it forth. It has mothered you, it is not indifferent to you. In short, prayer means believing in the impossible before breakfast! And when you believe in the impossible, it happens.

........
Just put a little more energy into meditation, mm? -- if you work in the outside world for twenty-three hours a day, then give one hour to meditation; one hour will be enough for you for introversion. And even the introvert has to give some time to extroversion, because life needs balance. Even a Buddha cannot sit continuously under a tree; he has to walk up and down, he has to do something. Life cannot exist with only one pole; the other pole need not be too much but a little bit of it is needed. Each man has a woman inside and each woman has a man inside.
You must have seen the yin-yang Chinese picture: the yin and the yang are both meeting together and making the circle. There is another thing that is even more important: one is black, another is white, but the white has a black spot in it and the black has a white spot in it, as if two fish are meeting together. But each has something of the other inside it. No extrovert is purely extrovert, no man is purely man; no introvert is pure introvert because no woman is purely woman. They inter-penetrate. The only difference is of proportion, emphasis.
You are emphatically extrovert. Simply enjoy being in the world and go on side-by-side: once in a while go for a retreat, for a few days disappear from the world, that's perfectly good, but don't renounce it. You belong to the world and you will grow through it.

--ενα μελος που απολαμβανω λογω αυθεντικοτητος να διαβαζω υπογραφει...
'χωρις μεθοδο χωρις γκουρου χωρις δασκαλο'...ε!δεν ειναι τυχαιο...εχει τα δικα του- τα εχει βρει με αυτα που εχει εντος...και μαλλον ξερουμε καλα τι εννοει χμ;---

ΚΟΝΞ ΟΜ ΠΑΝΞ

cprtght@tm@2005

Edited by - ΑΤΜΑ on 22/06/2005 03:03:24

Μπορώ μέσα σε λίγες γραμμές κειμένου να ανατρέψω οποιαδήποτε φιλοσοφία.

Σε εκτιμώ και γι' αυτό σου απαντάω τώρα. Δεν θα δεις όμως τίποτε άλλο από εμένα στο εξής. Μην ασχολείσαι μαζί μου, αλλά μαζί σου και ψάξε να βρεις τι είναι αυτό που σε έκανε να απαντήσεις κατ' αυτόν τον τρόπο. Γιατί παραθέτεις τι σημαίνουν οι λέξεις "Deva" & "Devadas" ? Μπορώ να σου φέρω εγώ ερμηνείες γι' αυτές χιλιάδες. Αυτό που λέει το βιβλίο που παραθέτεις σημαίνει πως είναι και η αλήθεια δηλ ? Με "προδίδεις" δηλ ? Αυτό κάνεις ? Σ' ευχαριστώ, αλλά δεν προδίδομαι εγώ γλυκιά μου, ότι κι αν κάνεις. Να το θυμάσαι αυτό καλά. Πολύ κάλα...

Με ρωτάς πολλά, αλλά δεν θα απαντήσω, γιατί όπως είπα το θέμα δεν είναι τι κάνω εγώ, αλλά τι κάνετε εσείς. Όλες τις απορίες σου, θα μπορούσα να τις απαντήσω μεμιάς, ταυτόχρονα, και με μια λέξη. Ποιος θα με πίστευε όμως ? Μήπως εσύ ?

Γιατί υπονοείς πράγματα, και δεν λες τα σύκα σύκα και την σκάφη σκάφη ? Τι θέλεις να μας πεις ? Γιατί δεν το λες ? Τι φοβάσαι ? Γιατί με ενοχλείς ? Τι θες από εμένα ? Γιατί με πειράζεις ? Γιατί με κοροιδεύεις ? Σου έκανα κάτι ? Αν ναι, τι ?

Απάντησέ μου σε αυτά, και ίσως και 'γω σου απαντήσω σ' αυτά που με ρωτάς. Πρώτα όμως βρες τις απαντήσεις σε σένα. Τότε, αν θες, μπορεί και να σε πιστέψουν όσοι σε διάβαζουν, φίλη ΑΤΜΑ.

Δεν σε κάλεσα στο θέμα. Γιατί ήρθες ? Όπως ήρθες λοιπόν και φύγε. Δεν είσαι καλοδεχούμενη εδώ. Μην ξαναγράψεις, αν δεν θες να γίνεις ρεζίλι των σκυλιών. Θυμήσου, δεν σε κάλεσα εγώ. Εσύ ήρθες.

Εγώ δεν έχω μπει σε ένα θέμα που έχεις ανοίξει εσύ, να κάνω κάτι τέτοιο ΑΤΜΑ. Γιατί το κάνεις εσύ αυτό σε μένα ? Τι φοβάσαι δηλ ? Δεν καταλαβαίνω. Αλήθεια ΑΤΜΑ, δεν καταλαβαίνω.

Γιατί αφήνεις υπονοούμενα για την Αφροδίτη ? Τι σου έκανε ? Νομίζω πως είναι καλός άνθρωπος. Που βλέπεις τον συναισθηματισμό ? Σε φόρουμ βρισκόμαστε ΑΤΜΑ, όχι σε κρεβατοκάμαρα. Γιατί προσπαθείς να το κάνεις κρεβατοκάμαρα ? Άσε που δηλ. ό,τι κι αν κάνεις, κρεβατοκάμαρα δεν γίνεται.

Γιατί σπέρνεις διχόνοια στο θέμα ? Τι είσαι?

Βρες την απάντηση. Δώσ' την στο εαυτό σου. Πίστεψέ την, και όλα θα πάνε καλά για σένα...

Σε φιλώ,
Deva Parinito

ATMA,

Πως γνωρίζεις πως εγώ με αυτήν την φράση ΕΝΝΟΩ τον Osho??? Πως το συμπεραίνες αυτό ? Σου το είπα ? Σου το έγραψα ? Πως συμπεραίνεις πως εγώ "παριστάνω" τον Osho ? Είσαι τρελή ? Επείδη την χρησιμοποίησα στο θέμα του Osho ? Η πρόταση ΚΑΛΟ Μ', βρίσκεται μια γραμμή πιο κάτω από όσα έλεγα για τον Όsho. Αυτό, εσένα που όλα τα εννοείς και τα καταλαβαίνεις, δεν σου λέει απολύτως τίποτα? Από την λέξη "ίδια", εσύ συμπεραίνεις πως αυτά που λέω είναι ίδια με του Osho δηλ ? Άσε βέβαια που δεν είναι, αλλά λέμε τώρα. Από την λέξη "διαφορετικά", εσύ συμπεραίνεις πως είναι "διαφορετικά" από του Osho ? Και επειδή, δεν μπορείς να βγάλεις συμπέρασμα, γιατί αλλιώς θα τρελαθείς μωρό μου, πάλι ο νους σου σε οδηγεί και λες "Αυτός παριστάνει τον Osho". Γράφεις και το μηνυματάκι σου, και εντάξει, κοιμήσου άγγελέ μου...

ΑΤΜΑ, ψυχίατροι υπάρχουν, νευρολόγοι υπάρχουν, ψυχολόγοι υπάρχουν, ηλεκτροσόκ, χάπια, ενέσεις, L.S.D, βάλιουμ, χάλιουμ, τι άλλο θες ?

Να θυμάστε πως ό,τι λέω εδώ μέσα, στο φόρουμ που είμαι, μέχρι και το κόμμα που θα χρησιμοποιήσω στην πρότασή μου, μέχρι και το θαυμαστικό που θα βάλω, μέχρι και την τελεία, ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ! Που θα γράψω την λέξη, πως θα την γράψω, αν χρησιμοποιήσω θαυμαστικό, αν χρησιμοποιήσω εισαγωγικά, τι θα γράψω, ποια λέξη θα γράψω, τι θα πω, πως θα το πω. Όλα για μένα που γράφω στο φόρουμ σας, ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ!

Για σας, μπορεί να μην έχουν, εντάξει. Αλλά και μην βιάζεστε να βγάλετε συμπεράσμα, γιατί το έχω ξαναπεί :

Κοπρέντε, ΑΤΜΑ ?

Χρησιμοποιώ ό,τι γουστάρω και κάνω ό,τι γουστάρω. Βάλτο καλά αυτό μέσα σου. Έχω χρησιμοποιήσει φράσεις του Ιησού, φράσεις του Ηράκλειτου, φράσεις του Βούδα, του Λάο Τσου, του Γκουρτζίεφ, φράσεις από την διδασκαλία του Ζεν , που ούτε καν τις έχεις πάρει πρέφα εσύ μωρό μου. Αυτό σημαίνει δηλ. πως τους "παριστάνω" κιόλας ? Πας καλά ρε ?

Μην με ξαναπροκαλέσεις, αν αγαπάς το ίματζ σου. Μάθε το άσχετο να είναι πραγματικά άσχετο για σένα, όχι "άσχετο". Και το παριστάνω να είναι παριστάνω, όχι "παριστάνω". Έχει σημασία. Κι αν δεν μπορείς να μάθεις, έλα να στο μάθω εγώ...

Υ.Γ Ψάξε να βρεις την ρίζα της λέξης "deva". Η ερμηνεία που δίνει το βιβλίο σου είναι λέει την μισή αλήθεια. Την άλλη μισή, πίστεψέ με, δεν θα θες να την γνωρίσεις...

Μπίγκο!

Τα σέβη μου,
Deva Parinito

Εμένα ρωτάς ?

Deva

Λάθος χρόνος του ρήματος...

Deva

Λες αλήθεια ?

Deva

ATMA, τι άλλο να σου πω ?

Τότε, δεν θα ξαναπάρεις...

Deva

Αντε να σου πω!

Τιτοτα…απλα το εκανα!

Για πες μας και εσυ φιλε Deva, όταν έχεις σταθερά επίγνωση στα Χέρια, στο Σώμα, είναι εντονες οι αισθήσεις….*(και όχι μόνο όταν πλένεις τα πιάτα….η …σε τέτοιες...osho ασκήσουλες…)…. τι γίνεται τότε στη συνείδηση?

Προσεξε τι θα πεις.

*(Παρενθεση)
Η Ατμα είναι φίλη, την έχω γνωρίσει από κοντά. Δεν έχει ανάγκη από το δικό μου λόγο και υπεράσπιση, μα ίσως *(δάσκαλε) δεν κατάλαβες, ...τι έγραψε για την Τροφή…
Διάβασε προσεχτικότερα σε παρακαλώ…και μην τρέχεις να αμύνεσαι σαν τους παπάδες και εσύ… Μου θυμισες λεχωνα!...Μην βράσω τον εσωτερισμό…
Όσο για την Αφροδίτη…και εγώ δεν κατάλαβα. *(κάποτε, άλλη κατασταση, προσπάθησα να καταλαβω, και μπερδεύτηκα χειρότερα…δεν ξέρω αν φτάνει. Γραφει οτι πιανουν οι κεραιες της...Και εχει κατι συχνοτητες...ΑΜΑΝ ΑΜΗΝ ΑΟΥΜ.... Όπως καταλαβαινεις, με τις γυναίκες δεν τα παω τελευταια καλα. Ετσι τα πολλα πολλα... τα έκοψα…!!

Το πιο πιθανό είναι….να τα βρουν μόνες τους… *(παρενθεση)

Αλήθεια Αγαπητέ, γράφεις,

quote:

---

Μπορώ μέσα σε λίγες γραμμές κειμένου να ανατρέψω οποιαδήποτε φιλοσοφία

---

Edited by - ΠΛΑΤΩΝΑΣ on 23/06/2005 01:08:35

quote:

---

ATMA, έκανες καλή μου την "άσκηση"?

Ένας Deva...

Έγινε, τα λέμε...

---

ρωτας--ομως σου απαντησα ηδη αγαπητε μου Deva.)

quote:

---

O άνθρωπος διαβάζοντας, λίγα μαθαίνει, βλέποντας και ακούγοντας, μαθαίνει περισσότερα. Όταν καρδιοχτυπήσει, τα μαθαίνει όλα.

---

http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?whichpage=2&ARCHIVEVIEW=&TOPIC_ID=6223

quote:

---

-μηπως και το καρδιοχτυπι δεν δηλωνει πως ο θεος εντος ειναι επιτελους ζωντανος;...και τοτε δεν φτανεις να εισαι ετοιμος να τον συναντησεις...; εκει σε θελω ομως...το αντεχεις;--
ο διδασκαλος ελεγε πως αν βρεις που μενει...καλυτερα να τρεξεις μακρυα...
--εσυ τι λες; ειναι καλυτερα; ...--

και κατι ακομη-
το να σε διαβαζω ειναι φυσικο-κι εσυ με διαβαζεις-και τον μοζ και τον ραιχ και την λιλιθ και τη φιλη σου με τα συναισθηματικα και ουχι εσωτεριστικα της και οσους διαφαινεται απο τον αερα της παρουσιας σου --διατι διαφαινεται ξερεις...:)
τι περιμενες να σου γραψουμε;
αφου εμεις απλα ζουμε...
θες παραδειγμα καλομ;
να σου πω πως οταν μαγειρευω ειμαι ολα τα υλικα;
ολα ομως-κι οταν φτανω να δωσω στους συνδαιτημονες το φαγητο που εφτιαξα ειναι παντα τελειο-πως αλλιως θα μπορουσε να ηταν; αφου τιποτε λιγοτερο δεν θα μπορουσα να προσφερω σε οσους τιμουν την κουζινα μου;.... αυτο μαλλον σου εγραψε και το μελος Μοζ.....

---

quote:

---

Τιτοτα…απλα το εκανα!

---

ακριβως.)
-----
*την ασκητικη την βιωνεις*
θα ελεγε ο Μοζ---
η Ατμα θαλεγε *ενωσουμεταπαντα...*
ετσι δεν ειναι αγαπητε Πλατωνα;)

Το πετραδι στο Λωτο

cprtght@tm@2005

Edited by - ΑΤΜΑ on 23/06/2005 01:40:19

σίγουρα, όποιος ψάχνει βρίσκει... όποιος ζητά θα λάβει...
όποιος νιώθει να είναι κομματιασμένος, θα ενωθεί σε ένα...
είναι στη φύση του Θεού η πληρότητα, πώς θα μπορούσε να τη
στερήσει από τα τέκνα του;

quote:

---

Τι θέλεις πραγματικά ? Ό,τι ζητάς πραγματικά, αυτό θα πάρεις και πραγματικά. Αυτός είναι ο Νόμος, το συνολικό, καθολικό και συμπαντικό κάρμα του παντός.

---

ολα ειναι δρομος...

cprtght@tm@2005

quote:

---

- πλην εκείνο το «εξυπνακίστικο» του Moz, που εγκατέλειψε με την πρώτη και με την ουρά στα σκέλια -

---

Μ©z_em?...
---------------------------
((* Πώς λέμε, «Κύριε Γκουρτζίεφ... να το πάρω το μπολ»;))

Ωραία, αλλά γιατί δεν γράφεις κάτι για τα χέρια σου ? Αλήθεια, τα αισθάνεσαι όταν κάνεις αυτήν την δουλειά ? Δεν λες τίποτε για τα χέρια σου. Λες για το νου σου. Μην παρατηρείς τον νου σου. Ναι, είναι μέρος του εαυτού σου, αλλά τα καημένα τα χεράκια δηλ. δεν είναι μέρος του εαυτού μας κι αυτά ? Πως τα αισθάνεσαι ? Για παράδειγμα, τι αισθάνεσαι όταν πέφτει το νερό επάνω τους ? Είναι ζεστό ? κρύο ? χλυαρό ? δροσερό ? Παρατήρησε τα χέρια σου, όχι τι σκέφτεσαι. Συγκεντρώσου στα χέρια σου. Πόσο επιδέξια κινούνται, για παράδειγμα.

Θυμήσου, όταν ζεις το τώρα, όπως λες, η μνήμη σου είναι τέλεια. Μπορείς να περιγράψεις και την παραμικρή λεπτομέρεια από το συμβάν που συμμετείχες ως ολότητα, με όλο σου το "είναι". Εγώ θα μπορούσα να σου γράψω 5 σελίδες περιγράφοντας μια τέτοια απλή δουλειά. Εσύ γράφεις 5 σειρές. Λεπτομέρεια. Πως είναι το νερό ? Πως το αισθάνεσαι? Για παράδειγμα, πως αισθάνεσαι τις σταγόνες του ? Στα χέρια σου Λίλιθ, εκεί, συγκεντρώσου εκεί.

Θυμήσου, ο άνθρωπος αισθάνεται μέσω των 5 αισθήσεών του. Ποια είναι η αίσθηση που σου δίνουν τα χέρια σου ? Για παράδειγμα, πως κινούνται ? Γρήγορα ? Αργά ? Επιδέξια ? Σταθερά ? Χαλαρά ?

Προσπάθησε να ξανακάνεις την "άσκηση". Μην αφήνεις καμία σκέψη να εξελιχθεί. Θα σε αποσπάσει από το "τώρα". Παρατήρησε τα χέρια σου. Πως τα χρησιμοποιείς ? Θυμήσου, ο νους πάντα σκέφτεται. Αυτή είναι η δουλειά του. Παρέκαμψέ τον. Εσύ το είπες αυτό. Συγκεντρώσου στην αίσθηση που σου δίνουν τα χέρια σου όταν κάνεις αυτήν την δουλειά.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Θυμήσου, ο νους δεν μπορεί να αδρανοποιηθεί περισσότερο από 2 με 3 δευτερόλεπτα. Διαχώρησε την φαντασία από την πραγματικότητα. Μην φανταστείς τίποτε. Θα είναι λάθος. Αν σου συμβεί αυτό, τότε συνέχισε να κάνεις αυτό που έκανες πριν, χωρίς να πιέσεις και να πιεστείς από τίποτα. Μην πιέζεις το νου σου να αδρανοποιηθεί. Θα αντιδράσει.Πρόσεχε, και κάνε απλά την δουλειά σου, φυσικά, κανονικά. Αν ασκήσεις δράση στον νου, ο νους θα αντιδράσει, δεν το λέω εγώ αυτό, το λέει η Φύση.

Κοίτα τι λέει η Zadok. Είναι μια αλήθεια αυτό.

quote:

---

Μέλος : Zadok Από το θέμα : Τα δόγματα δυστυχώς, τα 'χουμε μέσα στο μυαλό μας.

Η ίδια η φύση μας διδάσκει, αγαπητοί φίλοι.

---