Κάποιος έχει πει κάτι πολύ σοφό. " οι θρησκείες έχουν ανάγκη το σκοτάδι για να λάμψουν". Σήμερα για παράδειγμα γεννιέται ένας άνθρωπος ..τι μπορούμε να του πούμε; μήπως.."έτσι είναι..ή ακολουθείς όλα αυτά που σου λέει η θρησκεία , ή θα καίγεσαι στο πυρ το εξώτερον" προσβολή της ανθρώπινης ύπαρξης και κατακερματισμός της δημιουργίας κατά την γνώμη μου.

Εν κατακλείδι..ύστερα από την ενασχόληση μου με όλα αυτά , κατάλαβα το εξής. Ότι δεν μιλάμε για αγάπη..μιλάμε για καταστροφή και για φόβο. Ο άνθρωπος πιστεύει από φόβο..αυτό είναι που δεν μου αρέσει. Δηλαδή έρχεσαι στον κόσμο αυτό χωρίς την θέληση σου, ως ήδη καταραμένος και μαθαίνεις να ακολουθείς κάποια πράγματα αλλιώς θα τιμωρηθείς; Και γιατί δηλαδή κάποιος που δεν θέλει να πιστέψει όλα αυτά ή απλά θέλει να ζήσει την ζωούλα του όσο καλύτερα γίνεται, γιατί θα πρέπει να πάει στο σκοτάδι όπως λένε οι θρησκείες, και για να ακριβολογούμε η δική μας θρησκεία.

Δεν γίνεται να υπάρχει Θεός , ο οποίος να απαγορεύει την έρευνα, να τιμωρεί την ελεύθερη κρίση ενός ατελούς όντος, όπως είμαστε εμείς. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι υπάρχει Θεός. Απλά δεν πιστεύω ότι αυτά που παρουσιάζει ο Χριστιανισμός και οι αποδέλοιπες θρησκείες είναι όντως έτσι όπως τα παρουσιάζουν. Αν ήθελε να γράψει κάτι Ο Χριστός θα το είχε γράψει ο ίδιος, δεν θα τα έγραφαν άλλοι άνθρωποι δεκαετίες μετά.

Θα ήθελα να συνδράμετε όλοι ώστε να γίνει μία εποικοδομητική για όλους συζήτηση. Ευχαριστώ

Εαρινέ..αυτά ακριβώς σκέφτομαι και γω και όσο και να ζητώ και να προσπαθώ να αναδιφώ γενικώς συγγράμματα και γενικώς πράγματα που έχουν γραφεί για το εν λόγω θέμα, κάτι πάντα με κάνει να πέφτω σε τοίχο και να μην τα δέχομαι έτσι. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να υπάρχει τέτοιος φόβος. Εν πρώτοις αυτό είναι που με βρίσκει αντίθετο.

"Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να υπάρχει τέτοιος φόβος"

Μα φίλε μου είναι ο κυρίαρχος παράγοντας ο φόβος , καθόλου τυχαία δεν επελέγη ο φόβος και η Διαβολική παρουσία που συμβολίζει την καταστοφή και τον όλεθρο...
Ο Φόβος χαλιναγωγεί και καθηλώνει τα πλήθη και τα χειραγωγεί δια βίου...ο φόβος είναι κείνος που χρησιμοποιούν εντέχνως -νομίζουν- οι "ειδήμονες" προκειμένου να υφαρπάξουν την θέληση των ανθρώπων για αυτοδιάθεση και ελευθερία και να τον κατευθύνουν εντέχνως εκεί που εκείνοι έχουν προ-αποφασίσει για ιδιοτελείς σκοπούς...
Τυχαία η εφεύρεση νομίζεις φίλε μου του Σατανά...???

Φυσικά αναφέρομαι στο θέμα του φόβου που όπως αναφέρεις και εσύ … «Ο άνθρωπος πιστεύει από φόβο..αυτό είναι που δεν μου αρέσει.»… και που έχει χρησιμοποιηθεί τόσο επιτηδευμένα από τις μονοθεϊστικές θρησκείες.

Το πρώτο ερώτημα που πρέπει να εξετάσουμε είναι αν ο «θρησκευτικός» ανθρώπινος φόβος προϋπήρχε της κάθε θρησκείας ή αν η θρησκεία (θεός) είναι αυτή που γέννησε τον θρησκευτικό φόβο, δηλαδή αν ο φόβος του άγνωστου και ο φόβος του θανάτου είναι οι αιτίες που γεννήθηκε η πρώτη θρησκεία ή αν η θρησκεία γέννησε το δέος (τρόμος) σε κάθε φυσικό φαινόμενο, ακόμα και στον ίδιο τον θάνατο, άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η ίδια η θρησκεία δεν απαλλάσσει τον άνθρωπο από την ιδέα του θανάτου αλλά την προβάλλει συνεχώς μπροστά του.

"...άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η ίδια η θρησκεία δεν απαλλάσσει τον άνθρωπο από την ιδέα του θανάτου αλλά την προβάλλει συνεχώς μπροστά του".

Em!!! βέβαια φίλε Σωτήρη...και όχι μόνο την προβάλλει αλλα και φροντίζει επιτηδευμένα να μην ξεχνιέται ΠΟΤΕ....ΤΥΧΑΙΟ???

Όσο για αυτό που ανέφερε ο elo για τις πολλές πτυχές του θέματος αυτού, θα συμφωνήσω ότι έχει πολλές παραμέτρους καθώς θα πρέπει να επεκταθούμε και σε ιστορικά ίσως γεγονότα που είναι συνδεδεμένα με τις παραδόσεις και τα έθιμα ενός λαού. Και εννοώ τους Εβραίους.

Φυσικά ίσως έχει και κοινωνικές προεκτάσεις , εκτός από θεολογικές και μεταφυσικές. Αλλά αυτό θα το δείξει η συνέχεια και η συμμετοχή, που πιστεύω να είναι μεγάλη, διότι αφορά τους πάντες. Στην τελική, ξεκίνησα το θέμα αυτό γιατί δεν μπορώ να δεχτώ τον φόβο σαν κύριο συστατικό της πίστης, όποιας κι αν είναι αυτής!

quote:

---

starstruck

Στην τελική, ξεκίνησα το θέμα αυτό γιατί δεν μπορώ να δεχτώ τον φόβο σαν κύριο συστατικό της πίστης, όποιας κι αν είναι αυτής

---

quote:

---

Αγαπητέ starstruck σε ποιο φόβο αναφέρεσαι;

---

quote:

---

Ψηλός:

quote:

---

Αγαπητέ starstruck σε ποιο φόβο αναφέρεσαι;

---

΅

Ψηλέ, αναφέρομαι στον φόβο που σου ενσταλάζουν σιγά σιγά από παιδί , ότι αν δεν κάνεις αυτό κι εκείνο θα βασανίζεσαι στο πυρ το εξώτερον.
Αν διαβάσει κανείς την Βίβλο θα δει ότι πάνω από αγάπη και ότι καλό συναίσθημα μπορεί να έχει κάποιος, υπάρχει ο φόβος της αιωνίου κολάσεως.

---

quote:

---

quote:

---

Ψηλός:

quote:

---

Αγαπητέ starstruck σε ποιο φόβο αναφέρεσαι;

---

΅

Ψηλέ, αναφέρομαι στον φόβο που σου ενσταλάζουν σιγά σιγά από παιδί , ότι αν δεν κάνεις αυτό κι εκείνο θα βασανίζεσαι στο πυρ το εξώτερον.
Αν διαβάσει κανείς την Βίβλο θα δει ότι πάνω από αγάπη και ότι καλό συναίσθημα μπορεί να έχει κάποιος, υπάρχει ο φόβος της αιωνίου κολάσεως.

---

Μα όλη μας η ζωή, από τα πρώτα βήματά μας έως και τα τελευταία σε αυτή τη σχέση δεν στηρίζεται;
Όταν είμαστε μικροί, οι γονείς μας με "απειλές" και με το "φόβο" της τιμωρίας προσπαθούν να μας προφυλάξουν από το να μη βάλουμε το κατσαβίδι στην πρίζα του τοίχου, να μην πάμε κοντά στο κάγκελο του μπαλκονιού, να μη βγούμε στο δρόμο χωρίς να ελέγξουμε για τυχόν διερχόμενα αυτοκίνητα, μας απειλούν πως θα μας πάρει ο μούμος αν δεν φάμε το φαγητό ή αν δεν κοιμηθούμε το μεσημέρι, ....... και άλλα πολλά.
Όλα αυτά γίνονται διότι δεν μας αγαπούν;

Και όταν μεγαλώνοντας, φεύγουμε από τη σκέπη της οικογένειάς μας, το ίδιο μοτίβο δεν συνεχίζεται; Μόνο που τα πράγματα, πλέον γίνονται, πιο σκληρά.
Η κοινωνία δεν σου δίνει τίποτα αν πρώτα εσύ δεν της δώσεις.
Αξιολογούμε και μας αξιολογούν. Κρίνουμε και κρινόμαστε. Δικάζουμε και δικαζόμαστε. Το σωστό και το δίκιο, μια συνεχής πάλη. Η μάχη του καλού με το κακό. Το ηθικό και το ανήθικο.
Πρέπει να δίνεις λόγο για αυτά που κάνεις και να είναι σύμφωνα με τις επιταγές της κοινωνίας, όπως αυτή έχει ορίσει.

Γιατί, λοιπόν, όλη αυτή τη δομή της κοινωνίας, όπως αυτή επηρεάζει και ρυθμίζει τη ζωή μας, να τη δεχόμαστε, ενώ δυσανασχετούμε στην ιδέα ή στην πιθανότητα, αν θες, πως μπορεί να υπάρχει ένας αδέκαστος κριτής, ο οποίος, αν και περιμένει ακόμη και έως την τελευταία μας πνοή μήπως τυχόν και μετανοήσουμε, θα μας φέρει το λογαριασμό στο τέλος;

Θέλουμε να υπάρχει η τάξη, ο νόμος που θα πιάνει και θα τιμωρεί τους παραβάτες, αυτούς που ενδέχεται και να μας βλάψουν, ενώ αντιδρούμε στη σκέψη πως μπορεί να υπάρχει ένας Θεός που βλέπει τη ζωή σου, την καταγράφει και βάσει αυτής θα δώσεις λόγο στο τέλος.

Μήπως, τελικά, αυτό που φοβόμαστε δεν είναι ο Θεός, αλλά τον ίδιο μας τον εαυτό;

---

αφού παραδέχεσαι ότι η αντιληπτική ικανότητα του εγκεφάλου σου είναι ίση με αυτή ενός 4χρονου παιδιού, είσαι άξιος συγχαρητήριων

“«Καταραμένε Έλληνα, τά βρήκες όλα, φιλοσοφία, γεωμετρία, φυσική, αστρονομία, τίποτα δέν άφησες γιά εμάς».
Φρίντριχ φον Σίλλερ

"Θέλουμε να υπάρχει η τάξη, ο νόμος που θα πιάνει και θα τιμωρεί τους παραβάτες, αυτούς που ενδέχεται και να μας βλάψουν, ενώ αντιδρούμε στη σκέψη πως μπορεί να υπάρχει ένας Θεός που βλέπει τη ζωή σου, την καταγράφει και βάσει αυτής θα δώσεις λόγο στο τέλος.

Μήπως, τελικά, αυτό που φοβόμαστε δεν είναι ο Θεός, αλλά τον ίδιο μας τον εαυτό";

Κατ'αρχάς φίλε μου , θα ήθελα να παρατηρήσω τα εξής..
Απο τη στιγμή που "δίνεις λόγο" παύει να υπάρχει το αυτεξούσιο και η ελευθερία...
Δεύτερον , ο Θεός -κατα τας γραφάς- δεν βλέπει αλλα προβλέπει , γνωρίζει δηλαδή εκ των προτέρων την ζωή σου , την ζωή μου κοκ...οπότε...???
Τρίτον , αν υποθέσουμε ότι όντως ο Θεός είναι αυτός που μας δημιούργησε τότε ακόμα και το μυαλό μας είναι χαρτογραφημένο όπως εκείνου του "έκοβε"...οπότε είτε τον εαυτό μας φοβόμαστε , είτε εκείνον το ίδιο πράγμα είναι....

Θα απαντήσω και για τα υπόλοιπα που ανέφερες...να είσαι καλά!

quote:

---

quote:

---

quote:

---

Ψηλός:

quote:

---

Αγαπητέ starstruck σε ποιο φόβο αναφέρεσαι;

---

΅

Ψηλέ, αναφέρομαι στον φόβο που σου ενσταλάζουν σιγά σιγά από παιδί , ότι αν δεν κάνεις αυτό κι εκείνο θα βασανίζεσαι στο πυρ το εξώτερον.
Αν διαβάσει κανείς την Βίβλο θα δει ότι πάνω από αγάπη και ότι καλό συναίσθημα μπορεί να έχει κάποιος, υπάρχει ο φόβος της αιωνίου κολάσεως.

---

Μα όλη μας η ζωή, από τα πρώτα βήματά μας έως και τα τελευταία σε αυτή τη σχέση δεν στηρίζεται;
Όταν είμαστε μικροί, οι γονείς μας με "απειλές" και με το "φόβο" της τιμωρίας προσπαθούν να μας προφυλάξουν από το να μη βάλουμε το κατσαβίδι στην πρίζα του τοίχου, να μην πάμε κοντά στο κάγκελο του μπαλκονιού, να μη βγούμε στο δρόμο χωρίς να ελέγξουμε για τυχόν διερχόμενα αυτοκίνητα, μας απειλούν πως θα μας πάρει ο μούμος αν δεν φάμε το φαγητό ή αν δεν κοιμηθούμε το μεσημέρι, ....... και άλλα πολλά.
Όλα αυτά γίνονται διότι δεν μας αγαπούν;

Και όταν μεγαλώνοντας, φεύγουμε από τη σκέπη της οικογένειάς μας, το ίδιο μοτίβο δεν συνεχίζεται; Μόνο που τα πράγματα, πλέον γίνονται, πιο σκληρά.
Η κοινωνία δεν σου δίνει τίποτα αν πρώτα εσύ δεν της δώσεις.
Αξιολογούμε και μας αξιολογούν. Κρίνουμε και κρινόμαστε. Δικάζουμε και δικαζόμαστε. Το σωστό και το δίκιο, μια συνεχής πάλη. Η μάχη του καλού με το κακό. Το ηθικό και το ανήθικο.
Πρέπει να δίνεις λόγο για αυτά που κάνεις και να είναι σύμφωνα με τις επιταγές της κοινωνίας, όπως αυτή έχει ορίσει.

Γιατί, λοιπόν, όλη αυτή τη δομή της κοινωνίας, όπως αυτή επηρεάζει και ρυθμίζει τη ζωή μας, να τη δεχόμαστε, ενώ δυσανασχετούμε στην ιδέα ή στην πιθανότητα, αν θες, πως μπορεί να υπάρχει ένας αδέκαστος κριτής, ο οποίος, αν και περιμένει ακόμη και έως την τελευταία μας πνοή μήπως τυχόν και μετανοήσουμε, θα μας φέρει το λογαριασμό στο τέλος;

Θέλουμε να υπάρχει η τάξη, ο νόμος που θα πιάνει και θα τιμωρεί τους παραβάτες, αυτούς που ενδέχεται και να μας βλάψουν, ενώ αντιδρούμε στη σκέψη πως μπορεί να υπάρχει ένας Θεός που βλέπει τη ζωή σου, την καταγράφει και βάσει αυτής θα δώσεις λόγο στο τέλος.

Μήπως, τελικά, αυτό που φοβόμαστε δεν είναι ο Θεός, αλλά τον ίδιο μας τον εαυτό;

---

αφού παραδέχεσαι ότι η αντιληπτική ικανότητα του εγκεφάλου σου είναι ίση με αυτή ενός 4χρονου παιδιού, είσαι άξιος συγχαρητήριων

“«Καταραμένε Έλληνα, τά βρήκες όλα, φιλοσοφία, γεωμετρία, φυσική, αστρονομία, τίποτα δέν άφησες γιά εμάς».
Φρίντριχ φον Σίλλερ

---

Μη μου πεις πως αντιλήφθηκες την αντιληπτική μου ικανότητα μόνος σου και δεν είχες βοήθεια από κανένα;

Μα καλά, τι αντίληψη κανόνι είναι αυτή που διαθέτεις;
Είσαι τέρας αντιληπτικής ικανότητας αφού αντιλαμβάνεσαι την αντιληπτική ικανότητα με την οποία αντιλαμβάνεται κάποιος άλλος αυτό που θα έπρεπε να αντιληφθεί αλλά δεν το αντιλήφθηκε λόγω αδυναμίας της αντιληπτικής του ικανότητας!!!

Τι να πω;;
Για μια ακόμη φορά μας αφήνει άφωνους αυτό το ξουράφι ο αθεος!!

**Να προσέχεις τον ήλιο. Λένε πως ο ήλιος του Αυγούστου είναι πολύ δυνατός. Να φοράς καπέλο και να πίνεις πολλά υγρά!!

quote:

---

Παραστατικότατο το άσμα σου Dr Jekyll!

---

quote:

---

Μα όλη μας η ζωή, από τα πρώτα βήματά μας έως και τα τελευταία σε αυτή τη σχέση δεν στηρίζεται;
Όταν είμαστε μικροί, οι γονείς μας με "απειλές" και με το "φόβο" της τιμωρίας προσπαθούν να μας προφυλάξουν από το να μη βάλουμε το κατσαβίδι στην πρίζα του τοίχου, να μην πάμε κοντά στο κάγκελο του μπαλκονιού, να μη βγούμε στο δρόμο χωρίς να ελέγξουμε για τυχόν διερχόμενα αυτοκίνητα, μας απειλούν πως θα μας πάρει ο μούμος αν δεν φάμε το φαγητό ή αν δεν κοιμηθούμε το μεσημέρι, ....... και άλλα πολλά.
Όλα αυτά γίνονται διότι δεν μας αγαπούν;
Και όταν μεγαλώνοντας, φεύγουμε από τη σκέπη της οικογένειάς μας, το ίδιο μοτίβο δεν συνεχίζεται; Μόνο που τα πράγματα, πλέον γίνονται, πιο σκληρά.
Η κοινωνία δεν σου δίνει τίποτα αν πρώτα εσύ δεν της δώσεις.
Αξιολογούμε και μας αξιολογούν. Κρίνουμε και κρινόμαστε. Δικάζουμε και δικαζόμαστε. Το σωστό και το δίκιο, μια συνεχής πάλη. Η μάχη του καλού με το κακό. Το ηθικό και το ανήθικο.
Πρέπει να δίνεις λόγο για αυτά που κάνεις και να είναι σύμφωνα με τις επιταγές της κοινωνίας, όπως αυτή έχει ορίσει.

Γιατί, λοιπόν, όλη αυτή τη δομή της κοινωνίας, όπως αυτή επηρεάζει και ρυθμίζει τη ζωή μας, να τη δεχόμαστε, ενώ δυσανασχετούμε στην ιδέα ή στην πιθανότητα, αν θες, πως μπορεί να υπάρχει ένας αδέκαστος κριτής, ο οποίος, αν και περιμένει ακόμη και έως την τελευταία μας πνοή μήπως τυχόν και μετανοήσουμε, θα μας φέρει το λογαριασμό στο τέλος;

Θέλουμε να υπάρχει η τάξη, ο νόμος που θα πιάνει και θα τιμωρεί τους παραβάτες, αυτούς που ενδέχεται και να μας βλάψουν, ενώ αντιδρούμε στη σκέψη πως μπορεί να υπάρχει ένας Θεός που βλέπει τη ζωή σου, την καταγράφει και βάσει αυτής θα δώσεις λόγο στο τέλος.

Μήπως, τελικά, αυτό που φοβόμαστε δεν είναι ο Θεός, αλλά τον ίδιο μας τον εαυτό;

---

quote:

---

Όταν είμαστε μικροί, οι γονείς μας με "απειλές" και με το "φόβο" της τιμωρίας προσπαθούν να μας προφυλάξουν από το να μη βάλουμε το κατσαβίδι στην πρίζα του τοίχου, να μην πάμε κοντά στο κάγκελο του μπαλκονιού, να μη βγούμε στο δρόμο χωρίς να ελέγξουμε για τυχόν διερχόμενα αυτοκίνητα, μας απειλούν πως θα μας πάρει ο μούμος αν δεν φάμε το φαγητό ή αν δεν κοιμηθούμε το μεσημέρι, ....... και άλλα πολλά.
Όλα αυτά γίνονται διότι δεν μας αγαπούν;

---

Μας αγαπούν ψηλέ, αλλά δεν έχουν τρόπο να μας επηρεάσουν διαφορετικά ώστε να μην κάνουμε την... κουτουράδα.

Προφανώς εννοείς ότι ούτε ο θεός έχει τρόπο και καταφεύγει στις απειλές και στον φόβο της τιμωρίας.

Καλό αυτό…

quote:

---

Γιατί, λοιπόν, όλη αυτή τη δομή της κοινωνίας, όπως αυτή επηρεάζει και ρυθμίζει τη ζωή μας, να τη δεχόμαστε,

---

Τη δεχόμαστε διότι δεν μπορούμε, πολλές φορές, να κάνουμε αλλιώς, αλλά είναι πολλοί λίγοι εκείνοι που δεν βλέπουν την αδικία και που δεν δυσανασχετούν μ’ αυτήν.
Οι κανόνες που διέπουν την κοινωνική συμπεριφορά, είναι δομημένοι από ανθρώπους που κατέχουν δύναμη την οποία θέλουν να διατηρήσουν πάση θυσία και με την εξουσία της δύναμης, τους επιβάλλουν.

Σε πάμπολλες περιπτώσεις δεν δεχόμαστε, αλλά εξαναγκαζόμαστε...

quote:

---

ενώ δυσανασχετούμε στην ιδέα ή στην πιθανότητα, αν θες, πως μπορεί να υπάρχει ένας αδέκαστος κριτής, ο οποίος, αν και περιμένει ακόμη και έως την τελευταία μας πνοή μήπως τυχόν και μετανοήσουμε, θα μας φέρει το λογαριασμό στο τέλος;

---

Πώς γίνεται ο "παντογνώστης" να... περιμένει να δει τι θα γίνει στο τέλος;;
Δεν το γνωρίζει αυτό;

Πώς γίνεται να την έχει στημένη στα δημιουργήματά του, με λογαριασμό στο τέλος;
Βέβαια, εσύ εννοείς τον απατεώνα θεό της "αγίας" γραφής και συμφωνούμε ότι όλα είναι δυνατά από τέτοιο "θεό", αλλά αν αναφερόμαστε σε κάποιον θεό ο οποίος έχει τις ιδιότητες που αποδίδεις στον γιαχβέ (ποιητής όλων, παντογνώστης, πανάγαθος κλπ. κλπ.) σίγουρα θα είχε τρόπο να κάνει τα δημιουργήματά του να μην φοβούνται τον... τελικό λογαριασμό.

quote:

---

Θέλουμε να υπάρχει η τάξη, ο νόμος που θα πιάνει και θα τιμωρεί τους παραβάτες, αυτούς που ενδέχεται και να μας βλάψουν, ενώ αντιδρούμε στη σκέψη πως μπορεί να υπάρχει ένας Θεός που βλέπει τη ζωή σου, την καταγράφει και βάσει αυτής θα δώσεις λόγο στο τέλος.

Μήπως, τελικά, αυτό που φοβόμαστε δεν είναι ο Θεός, αλλά τον ίδιο μας τον εαυτό;

---

Δεν περιγράφεις ενέργειες θεού ψηλέ, περιγράφεις ενέργειες καιροσκόπου.

ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ
http://www.mindfloga.blogspot.com/

http://diakiros.blogspot.com/

quote:

---

Η αποψή μου:
Καλως ηρθες Παραξενε στον τοπο μου...

---

ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΉΝΩΝ

quote:

---

Στην συνέχεια , ως προς την παρατήρηση-πεποίθησή σου ότι θεωρείς πως υπάρχει Θεός δεν θα έλεγα "ναί" ... αλλα ούτε και "όχι"...δεν γνωρίζω ειλικρινά.

---

ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΉΝΩΝ

quote:

---

Αυτός που πιστεύει στο Θεό, έχει μέσα του ένα νεκρό Θεό.
Αυτός που δεν πιστεύει στο Θεό έχει μέσα του έναν νεκρο άνθρωπο.
Είπε ο δάσκαλος

ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΉΝΩΝ

---

Κατ'αρχάς , για ποιό δάσκαλο ακριβώς μιλάμε???
Στη συνέχεια , θα ήθελα να μου πείς τι εννοείς με τα λεγόμενά σου....

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

quote:

---

quote:

---

Στην συνέχεια , ως προς την παρατήρηση-πεποίθησή σου ότι θεωρείς πως υπάρχει Θεός δεν θα έλεγα "ναί" ... αλλα ούτε και "όχι"...δεν γνωρίζω ειλικρινά.

---

Αυτός που πιστεύει στο Θεό, έχει μέσα του ένα νεκρό Θεό.
Αυτός που δεν πιστεύει στο Θεό έχει μέσα του έναν νεκρο άνθρωπο.
Είπε ο δάσκαλος

---

quote:

---

quote:

---

Στην συνέχεια , ως προς την παρατήρηση-πεποίθησή σου ότι θεωρείς πως υπάρχει Θεός δεν θα έλεγα "ναί" ... αλλα ούτε και "όχι"...δεν γνωρίζω ειλικρινά.

---

Αυτός που πιστεύει στο Θεό, έχει μέσα του ένα νεκρό Θεό.
Αυτός που δεν πιστεύει στο Θεό έχει μέσα του έναν νεκρο άνθρωπο.
Είπε ο δάσκαλος

ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΉΝΩΝ

---

quote:

---

Π.χ. η θηρσκεία......"μας" , παραδέχεται ότι υπήρξε ένας κακός δράκος που ταλαιπωρούσε τον κόσμο την εποχή του.....Αγ. Γεωργίου , τον οποίο φυσικά ο άγιος εξόντωσε θριαμβευτικά στο τέλος της ιστορίας . Οπότε............

---

quote:

---

Ακόμα και τα "άσχημα" συναισθήματα θα πρέπει εφόσον μας τα "ενστάλαξε" να αποτελού μέρος των δικών του και αυτό διότι ΑΝ ΔΕΝ ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΕ , πολύ απλά δεν θα μπορούσε να τα δημιουργήσει....
Άρα , εκ των πραγμάτων οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι οι Θρησκείες -δεν εξετάζω την χρησιμότητά τους , έστω και για μια χρονική περίοδο όπου οι γνώσεις εξέλειπαν..- έχουν ελλειπή γνώση ή καθολου γνώση για την δομή και σύσταση του Θεού , που κατα την γνώμη μου καμμιά σχέση δεν έχει με τα όσα προτάσσουν ως αληθή και δεν έχουν καμμιά αξιοπιστία....

---

quote:

---

Εαρινός -Κατ'αρχάς , για ποιό δάσκαλο ακριβώς μιλάμε???

---

Μιλάει για τον Δ. Λιαντίνη από το βιβλίο του "ΓΚΕΜΑ" και που σίγουρα δεν αναφερόταν στην γνωστή «πατρική φιγούρα» που γνωρίζουμε στον Θεό του Χριστιανισμού…

"Ποιος τολμάει να ειπεί πιστεύω στο θεό; Ποιος τολμάει να ειπεί δεν πιστεύω στο θεό;
Έτσι αποκρίθηκε ο Φάουστ στην ερώτηση της Μαργαρίτας.

Όποιος πιστεύει στο θεό, έχει μέσα του ένα νεκρό θεό. Όποιος δεν πιστεύει στο θεό, έχει μέσα του ένα νεκρό άνθρωπο. Όποιος πιστεύει αλλά και δεν πιστεύει στο θεό, έχει μέσα του ζωντανό το νόμο της φύσης. Απλά, καταληπτά, και στα μέτρα του ανθρώπου ζει το θαύμα του κόσμου".

quote:

---

starstruck -Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν: " Ο Θεός είναι υπερφυσικός, είναι υπερβατικός ,αλλά δεν είναι υπερλογικός. Διότι εφόσον υπάρχει ανήκει στην πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα διερευνάται" Οι αρχαίοι είχαν αποδείξει την ύπαρξη Θεού και αυτό το βλέπουμε από πολλά γραπτά κείμενα , όπως του Πλάτωνα και του Ερμή του τρισμέγιτσου.

---

starstruck δεν βρίσκεις αντιφατικό αυτό που γράφεις (γράφανε οι Α. Έλληνες) "υπερφυσικός"… «έξω από τους φυσικούς νόμους»… "υπερβατικός" «αυτό που ξεπερνά την εμπειρία των ανθρώπινων αισθήσεων και είναι προσιτός μόνο με τη ανθρώπινη νόηση ή τη διαίσθηση» και δεν είναι "υπερλογικός", δηλαδή «πέρα από τα όρια της λογικής» .
Πως είναι δυνατόν να είχαν αποδείξει την ύπαρξη του θεού (Ον, Κάτι…) και συγχρόνως να του έδιναν αυτές τις ιδιότητες;

Μήπως γι΄αυτό και ο Ξενοφάνης ασκούσε κριτική πάνω στον θρησκευτικό ανθρωπομορφισμό;

"Οι Αιθίοπες λένε ότι οι θεοί τους είναι μαύροι με κοντή μύτη Οι Θράκες πως οι δικοί τους είναι γαλανομάτηδες και κοκκινοτρίχηδες".
"Αν τα άλογα και τα βόδια είχαν τα χέρια και μπορούσαν να ζωγραφίσουν οι θεοί τους θα ‘μοιαζαν πολύ με άλογα και βόδια."

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr