Σχολίαζα συγκεκριμένη τοποθέτησή σου στην ερώτηση “πως είσαι σίγουρος πως η σκέψη είναι ύλη”

H τοποθέτηση σου ήταν

quote:

---

“Θα σου πω φίλε. Απο παρατηρήσεις περισσοτερο, και όχι απο συμπεράσματα. Έχεις βρεθεί σε κλειστό χώρο, με άτομο που έχει αφιερώσει τη ζωη του σε κάτι? 
π.χ πριν χρόνια, συζητούσα με Ένα φίλο καθηγητή φιλοσοφίας, που περνάγε πολλες ώρες σε Ένα μέρος, επί χρόνια διαβάζοντας.
 Όταν βρισκόμαστε στη βιβλιοθήκη του, μου ερχόταν η ορεξη, να διαβασω, τι να διαβασω, να φάω τα βιβλία. Η φάση είναι πως και ο ίδιος να μην ήταν παρόν, στο μέρος που περνάγε τις ώρες του, ήταν διάχυτη αυτη η τάση. 
Μπορω να αναφερθώ σε παμπολες τέτοιες περιπτώσεις, που οι σκέψεις δημιουργούν την ιδιαιτερότητα του χώρου, και του σκεπτόμενου.”

---

Η Εκκλησία , ευθύς από την γέννησή του , βομβαρδίζει το άτομο με ηθικούς εξορκισμούς , από τους οποίους παραμένουν μερικές αγαθές επιδράσεις και όταν η πίστη του θα έχει εκλείψει .

Όσο το κύρος των γονέων και της Εκκλησίας φθίνει , το σχολείο σπεύδει να το υποκαταστήσει . Διεκδικεί την τιμή να προετοιμάσει το άτομο για οικονομικές και καλλιτεχνικές επιτυχίες .

Αλλά βαθμηδόν και λίγο λίγο , το διαμορφώνει ούτως ώστε , όπως συμβούλευε ο Αριστοτέλης , "να υπακούει στην κυβέρνηση κάτω από την οποία ζει" . Εμβάλλει στην ψυχή του τις ιδιαίτερες έξεις και τα ιδιαίτερα ήθη της κοινωνικής του ομάδας .

Και καλύπτει την γυμνή αλήθεια της ιστορίας με τόσο εξωραϊσμό του εθνικού παρελθόντος , ώστε ο πατριώτης πολίτης είναι έτοιμος να παροτρύνει τους πλησίον του εις οιανδήποτε θυσία , για την αύξηση της ισχύος της χώρας του .

Εάν το σχολείο αποτύχει σ’ αυτήν την στρατηγική της κοινωνικοποίησης ή αν το άτομο την αποφύγει όταν ενηλικιωθεί , το έργο διεκπεραιώνουν τα ΜΜΕ .

Οι μηχανικές εφευρέσεις συνεργάζονται με την αστυφιλία , για να κάνουν προσιτό στον καθένα το τετριμμένο εκείνο πράγμα που λέγεται "Ειδήσεις" και να τον κρατούν σε επαφή με εκείνη την κεκαλυμμένη διαφώτιση που κρύβεται μεταξύ των γραμμών .

Όταν λάβομε υπόψη αυτούς τους παράγοντες στο σύνολό τους , η ροπή προς την καλή συμπεριφορά φαίνεται τόσο ακατανίκητη , ώστε θα μπορούσε κανείς εύλογα να διερωτηθεί τι ανάγκη υπάρχει για την καθιέρωση νόμων οι οποίοι ρυθμίζουν την ηθική . Έως ένα μεγάλο βαθμό , η κοινωνία είναι εκείνη που υπάρχει και όχι το άτομο . Και αυτή ακόμη η συνείδηση είναι η φωνή του κυρίου του .

Και οινοποσία βεβαίως βεβαίως!!!!!!
Εκεί να δεις αμπελοφιλοσοφία...........

Όρε γλένιαααααα!!!!!!
...............

Η τοποθέτηση σου φίλε Γιάννη, της αυθυποβολης, μου είναι  αρκετα γνωστή, μα στην συγκεκριμενη περιπτωση, δεν επισκέφτηκα κάποιο άτομο το οποιο θαυμαζω, η θα γινοταν να ειμαι προδιαθετιμενος κατα κάποιο τροπο. 

Το ότι ο πιστός η ο Άγιος, βλέπουν αυτο που επιθυμούν, υπάρχουν και δικές μου  παλαιότερες αναφορές, πάνω σε κάτι τέτοιο.

Οίνος ευφραίνει καρδίαν

Προφανώς δεν κατάλαβες το χιουμορ το δικό μου, για τις ΑΥΛΕΣ, και το λογοπαίγνιο με την διπλή ανάγνωση της λέξης στα κεφαλαία
Καλά να περάσεις

Από βιολογικής κληρονομιάς , είμαστε δεμένοι με το ζωώδες μας παρελθόν .

Από κοινωνικής κληρονομιάς – λόγω της αφομοιώσεως των παραδόσεων και των ηθών της κοινωνικής μας ομάδας με την μίμηση και την παιδεία – είμαστε δεμένοι με το ανθρώπινο παρελθόν μας .

Και οι δυνάμεις της σταθερότητας , που έχουν κατ’ αυτόν τον τρόπο θεμελιωθεί στις ροπές μας και τις έξεις μας , πολύ λίγα αφήνουν μέσα μας , τα οποία να χρειάζονται την αφύσικη ηθική του κράτους .

Δεδομένου ότι αυτές οι θεμελιώδεις επιρροές επενεργούν σ’ εμάς κατά την πλέον ευαίσθητη ηλικία μας , την ηλικία της εύκολης πρόσκτησης πεποιθήσεων , δεν κατορθώνουμε να τις υπερνικήσουμε , παρά μόνο με σκληρό αγώνα , που βλάπτει και αυτή την ψυχική υγεία μας .

Μία νοσταλγία και ένα αίσθημα δυστυχίας μας κυριεύει όταν απομακρυνόμαστε από τα ήθη της χώρας μας και του καιρού μας .

Και όταν καταλήξουμε κάπου , στην ζωή , αυτό κάπου κείται συνήθως μέσα στο ένα ή το άλλο από τα αυλάκια που έχει χαράξει το παρελθόν .

Ευχαριστημένοι άνθρωποι είναι συνήθως όσοι δέχονται ασυζητητί τους τρόπους , τα έθιμα , τα ήθη , το λεξιλόγιο και την γραμματική της κοινωνικής ομάδας τους , γινόμενοι έτσι αναπόσπαστα και αδιαχώριστα μόρια της κοινωνικής μάζας και βυθιζόμενοι σε μια ατάραχη γαλήνη αποδοχής και συμβιβασμού , η οποία συναγωνίζεται σε νωχελή χαύνωση και αυτόν τον έρωτα .

Όσο μεγαλύτερη είναι η κοινωνική ομάδα , τόσο ισχυρότερη θα είναι η πίεση πάνω στο άτομο , να παραιτηθεί από την ατομικότητά του , ακόμη και στις καινοτομίες εκείνες της μόδας , οι οποίες δεν φαίνονται τόσο πολύ σαν καινοτομίες , αλλά μάλλον παραλλαγές ενός παλιού πρότυπου .

Τελικά ένας μεγάλος πληθυσμός καταντά ένα σχεδόν ακίνητο σώμα . Ο φυσικός συντηρητισμός της κοινωνίας υπερνικά τον σωβινισμό του κράτους .

Το άτομο , διαμορφωμένο κατ’ εικόνα και ομοίωση του συνόλου , γίνεται τόσο πράο , ώστε οι περιορισμοί και οι ποινές που επιβάλλει ο νόμος φαίνονται ως άνευ λόγου υπερβολές .

Και αισθανόμαστε προς στιγμή τον πειρασμό να προσυπογράψουμε προκλητικά τις ιδέες των δυστυχών εκείνων αναρχικών , τους οποίους απορρίπτομε ή εκτοπίζομε ή διασύρομε ή φυλακίζομε .

Διότι , πρώτον , υποτιμά την δύναμη επιβολής του ισχυρού : Η ίδια εκείνη αδίστακτη επιβολή που δημιουργεί το κράτος θα την ασκούσε με περισσότερο ωμή και άμεση βία και με αποτέλεσμα περισσότερα δεινά και περισσότερη αναρχία , εάν δεν υπήρχε καθόλου κράτος .

Ο πολιτισμός είναι εν μέρει η επικράτηση της τάξης και του εθίμου , με την οποία περιορίζεται η ευχέρεια του ισχυρού να μεταχειρίζεται κατά το δοκούν τον αδύνατο .

Η αδυναμία του διεθνούς δικαίου αποκαλύπτει ότι επικρέμαται διαρκώς ο κίνδυνος ασκήσεως βίας εκ μέρους των ισχυρών . Τα μικρά μόνον κράτη είναι φιλειρηνικά .

"Εάν, ενώ ζεις μέσα στην ανθρωπότητα", είπε ο Σωκράτης προς τον Αρίστιππο , "κρίνεις καλό να μην κυβερνάς ούτε να κυβερνάσαι , γρήγορα θ’ αντιληφθείς , νομίζω , ότι οι ισχυρότεροι γνωρίζουν πώς να μεταχειρίζονται τους ασθενέστερους ως δούλους".

Η κάθε εφεύρεση βοηθάει περισσότερο τους ισχυρούς και τους ευφυείς και ασυνείδητους στο να επιβάλλουν τις θελήσεις τους στους λιγότερο ευφυείς , τους ευσυνείδητους και τους αδύνατους . Το κάθε βήμα προόδου στην ζωή μεγαλώνει το χάσμα και κάνει δυσκολότερη την αντίσταση . Είναι θλιβερό να το διαπιστώνει κανείς .

Η κοινωνία όμως είναι θεμελιωμένη όχι πάνω στα ιδεώδη , αλλά πάνω στη φύση του ανθρώπου .

Αλλά οι κοινωνικές τάσεις , επί των οποίων στηρίζεται η φυσική τάξη , είναι πολύ λιγότερο ισχυρές μέσα μας , σε σύγκριση με τις ατομιστικές εκείνες ροπές της κτήσης και συσσώρευσης αγαθών , της απληστίας και της φιλαρχίας , οι οποίες αποτελούν το υπόβαθρο της οικονομικής μας ζωής .

Και αυτή ακόμη η κραυγή για ελευθερία προέρχεται από μία ψυχή η οποία ενδόμυχα επιθυμεί την δύναμη . Ακριβώς ένεκα αυτής της ενδόμυχης επιθυμίας του ανθρώπινου κτήνους περιορίζεται και δεσμεύεται η ελευθερία της βούλησης .

Έως ένα βαθμό , οι αδύνατοι είναι εκείνοι οι οποίοι , ασκώντας πίεση με τις ιδέες της πλειοψηφίας , προκαλούν ακρωτηριασμό των ελευθεριών του ατόμου , για να μη συμβεί ώστε η ανεξέλεγκτη δύναμη να ευρύνει το χάσμα μέχρι σημείου να τιναχθεί στον αέρα ο κοινωνικός οργανισμός με επανάσταση .

Πρώτη προϋπόθεση της ελευθερίας είναι ο περιορισμός της .

Η ζωή είναι μια ισορροπία αντιθέσεων και αλληλεπιδράσεων , όπως συμβαίνει με την ισορροπία της Γης στο διάστημα .

Οι άνθρωποι διαφέρουν τόσο πολύ μεταξύ τους σε ικανότητες και σθένος , ώστε , αν δεν υπήρχαν περιορισμοί , οι φυσικές διαφορές θα πολλαπλασιαζόντουσαν λόγω των αναρίθμητων τεχνητών τοιούτων και η ανθρωπότητα θα έφθανε σε πλήρες αδιέξοδο και αποτελμάτωση .

Οι Γάλλοι λάτρεψαν τον Ναπολέοντα επειδή , παρ’ όλο του τον δεσποτισμό , εξασφάλισε δυνατότητες σταδιοδρομίας σε κάθε άξιο άτομο ασχέτως της καταγωγής του και πρόσφερε σε πρωτοφανή έκταση εκείνη την ισότητα , την οποία οι δειλοί αγαπούν κάπως περισσότερο από την ελευθερία .

Αν και εσύ διαφωνείς όπως έχεις ήδη δηλώσει, για μένα υπάρχει μεγάλη διαφορά στην ελευθερία της βούλησης, με την ελευθερία της σκέψης, όπως και με την φυσική ελευθερία.
Και τα τρία αυτά διαφέρουν.
Παράδειγμα
Είσαι ελεύθερος να σκέφτεσαι και αυτά που δεν είσαι ελεύθερος να θέλεις.

quote:

---

Φίλε Κηφέα αν και οι προσεγγίσεις σου είναι φιλοσοφικές, τα συμπεράσματά σου προσεγγίζουν την δική μου άποψη που στην ουσία στηρίζεται στη νευροπαθολογία και στην εξελικτική φυσιολογία. Αυτή την προσέγγιση την θεωρώ ποιο ασφαλή γιατί τα αποτελέσματα της μπορούν να επιβεβαιωθούν με επιστημονικά πειράματα.
Η φιλοσοφική προσέγγιση που είχα επιδιώξει να εξετάσω το θέμα αρκετά χρόνια πριν, είναι μια διαδικασία υποκειμενική σε μεγάλο βαθμό, που μου ήταν αδύνατον να πίσω για την εγκυρότητα του αποτελέσματος.

Αν και εσύ διαφωνείς όπως έχεις ήδη δηλώσει, για μένα υπάρχει μεγάλη διαφορά στην ελευθερία της βούλησης, με την ελευθερία της σκέψης, όπως και με την φυσική ελευθερία.
Και τα τρία αυτά διαφέρουν.
Παράδειγμα
Είσαι ελεύθερος να σκέφτεσαι και αυτά που δεν είσαι ελεύθερος να θέλεις.

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Έχει πραγματικά το δικαίωμα της ελεύθερης βούλησης ;

Ερωτήσεις αυτού του τύπου διαπερνούν όλη την ιστορία της θεολογίας και της χριστιανικής ηθικής . Και ακόμη ποια είναι η φύση και ποια η ουσία της ελευθερίας ;

Για τον Σπινόζα ελευθερία είναι ο ολοστρόγγυλος ορθολογισμός .

Για τον Λάιμπνιτς ο αυθορμητισμός της ευφυΐας .

Για τον Χέγκελ η αποδοχή της ανάγκης . Όλες όμως αυτές οι ερμηνείες αφορούν την ελευθερία in interiore hominis , την εσωτερική ελευθερία του ατόμου .

Καμία δεν αφορά την εξωτερική του ελευθερία , το αναφαίρετο δικαίωμα να είναι ελεύθερος , ή και ανελεύθερος , σε σχέση με τους άλλους .

Αυτός ο δεύτερος τύπος ελευθερίας συνιστά την πολιτική ελευθερία , την ελευθερία συνύπαρξης με την ελευθερία του άλλου και την αντίσταση σε κάθε είδος ανελευθερίας .

Υπάρχει , κατά συνέπεια , μία τεράστια διαφορά μεταξύ της εσωτερικής ελευθερίας ή της ελευθερίας βούλησης και της εξωτερικής ελευθερίας ή ελευθερίας συμπεριφοράς .

Με την πρώτη (δηλαδή με την ελευθερία βούλησης) ασχολείται η φιλοσοφία , ενώ με την δεύτερη (δηλαδή με την εξωτερική ελευθερία) η πολιτική .

Η πολιτική ελευθερία , κατά συνέπεια , είναι ελευθερία εμπειρική και πρακτική .

Ο Τζον Λοκ στάθηκε ένας από τους πρώτους που αντιλήφθηκαν αυτή την σημαντική διαφορά .

Εκείνος όμως που έδωσε καλύτερα από κάθε άλλο τον ορισμό της πολιτικής ελευθερίας στάθηκε ο Τόμας Χομπς στον περίφημο “Λεβιατάνο” : “Ελευθερία σημαίνει απουσία . . . εξωτερικών δεσμεύσεων” .

Ο Χομπς αντιλαμβάνεται την έννοια της πολιτικής ελευθερίας στα πλαίσια της σχέσης πολίτη – κράτους από την οπτική γωνία του πολίτη . Αντίθετα , κάθε θεώρηση της πολιτικής ελευθερίας από την σκοπιά του κράτους ανοίγει το κεφάλαιο της αυθαιρεσίας της εξουσίας , ή ενός τυραννικού κράτους ελεύθερου να εξουσιάζει κατά βούληση .

Η ουσία είναι ότι η πολιτική ελευθερία αποτελεί την ασπίδα προστασίας του πολίτη από την καταπίεση (κάθε μορφής εξουσίας) . Με ποιο τρόπο ; Το περίγραφε , έξοχα περιεκτικά , ο Κικέρων πριν από 2000 χρόνια : “Είμαστε δούλοι των νόμων για να είμαστε ελεύθεροι” (Oratio pro Cluentio) .

Το επανέλαβε πιο περιεκτικά αλλά γλαφυρά , ο Λοκ τον XVII αιώνα : “Όπου δεν υπάρχει νόμος δεν υπάρχει ελευθερία" .

Εκείνος όμως που επέμενε περισσότερο από κάθε άλλον , στην θέση ότι η ελευθερία εδραιώνεται στον νόμο στάθηκε ο Ζαν – Ζακ Ρουσσώ : “Όταν ο νόμος είναι καθυποταγμένος στους ανθρώπους δεν απομένουν παρά αφεντικά και δούλοι . Είναι βεβαιότητα για την οποία είμαι περισσότερο από βέβαιος : η ελευθερία ακολουθεί πάντα την τύχη του νόμου , βασιλεύει ή χάνεται μαζί με αυτόν” .

Γιατί η ελευθερία έχει την ανάγκη την προστασία των νόμων ; Γιατί όταν εξουσιάζουν οι νόμοι – κανόνες απρόσωποι και γενικοί – δεν εξουσιάζουν οι άνθρωποι και αντ’αυτών η αυθαιρεσία , δεσποτική ή απλώς βλακώδης , ενός άλλου ανθρώπου .

Είναι αλήθεια ότι ο νόμος είναι πειθαναγκασμός και περιορισμός – δεδομένου ότι απαγορεύει και καταδικάζει – αλλά , ταυτόχρονα , προστατεύει καθόσον είναι σύστημα κανόνων που εφαρμόζονται υποχρεωτικά και αδιάκριτα σε όλους , συμπεριλαμβανομένων και αυτών που τους γράφουν . Τι το καλύτερο για την αποτροπή ακόμα και της σκέψης για αυθαιρεσία .

Λέγεται ότι η πολιτική ελευθερία είναι κατ’ανάγκη ένας αμυντικός τύπος ελευθερίας , μία ελευθερία "από . . ." .

Είναι εύλογο ότι μετά τηνκατάκτηση της ελευθερίας "από . . ." ακολουθεί η ελευθερία "του . . .".

Δίχως όμως την προστασία του νόμου , πρακτικά , δεν μπορεί να ακολουθήσει τίποτα .

Η ελευθερία "του . . ." δεν μπορεί να υπάρξει δίχως την κατοχύρωση της ελευθερίας "από . . ." . Και αυτό το εγγυάται μόνο ο νόμος .

http://prasinovelos.blogspot.com/2011/02/blog-post_27.html

Το ΑΠΟ και το ΤΟΥ λοιπόν, είναι η ΑΙΤΙΑ, μα πριν καιρο συζητώντας μαζι κάπου στα περί ΧΡΟΝΟΥ, προώθησα την ερώτηση, του ΑΝΑΙΤΙΟΥ τέλους, (στην εδω αναφορά, απο τα ΑΠΟ και τα ΤΟΥ), και το επαναφερω στην ευγενική σου παντα παρουσία, προς περεταιρω εξέταση.

Θα δεις πως ΔΕΝΟΥΝ και συγχρόνως ΛΥΝΟΥΝ, τον ΝΟΥ! (όμορφες λέξεις), όταν το ΕΣΩ δεν διαφέρει απο το ΕΞΩ, όταν χρόνος και αχρονο, εναρμονίζονται σε χορό ομορφιάς, η λέξη ΘΕΙΟ, (κίνηση) είναι κάτι ζωντανό, η λέξη ΘΕΟΣ, και ότι αντροσωπευει, καν δεν σε απασχολεί. 

quote:

---

O Giovanni φίλε κυφεα τα έχει θέσει όμορφα, με τάξη. Όλες αυτές οι σκέψεις, μας αφορούν άμεσα, και είναι επίκαιρες, σημαντικές ως προς το τι ΕΙΝΑΙ ελευθερία, γιατί δίχως την πραγματική κατανόηση, το ζησημο της, σαν άνθρωποι ειμαστε ανελευθεροι, είτε εσωτερικά το δεις, είτε εξωτερικά. Το ίδιο και η βούληση.

Το ΑΠΟ και το ΤΟΥ λοιπόν, είναι η ΑΙΤΙΑ, μα πριν καιρο συζητώντας μαζι κάπου στα περί ΧΡΟΝΟΥ, προώθησα την ερώτηση, του ΑΝΑΙΤΙΟΥ τέλους, (στην εδω αναφορά, απο τα ΑΠΟ και τα ΤΟΥ), και το επαναφερω στην ευγενική σου παντα παρουσία, προς περεταιρω εξέταση.

Θα δεις πως ΔΕΝΟΥΝ και συγχρόνως ΛΥΝΟΥΝ, τον ΝΟΥ! (όμορφες λέξεις), όταν το ΕΣΩ δεν διαφέρει απο το ΕΞΩ, όταν χρόνος και αχρονο, εναρμονίζονται σε χορό ομορφιάς, η λέξη ΘΕΙΟ, (κίνηση) είναι κάτι ζωντανό, η λέξη ΘΕΟΣ, και ότι αντροσωπευει, καν δεν σε απασχολεί.

......ελευθερία.

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Ο χρόνος παραμένει , εντούτοις , ένα πρωτόγονο μέγεθος , και δεν ορίζεται στη νευτώνεια φυσική : η κίνηση εξηγείται από το χρόνο , και όχι ο χρόνος από την κίνηση .

Ενώ μπορούμε να τοποθετήσουμε κατά βούληση ένα σώμα στο χώρο , αδυνατούμε να ελέγξουμε τη θέση του στο χρόνο .

Σε ένα νευτώνειο σύμπαν , τα ρολόγια που βρίσκονται σε ομαλή σχετική κίνηση συμφωνούν στο ρυθμό ροής του χρόνου ανεξάρτητα από τη θέση ή την ταχύτητά τους .

Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι αισθάνονται απόλυτη άνεση μ’ αυτή την οπτική του χρόνου , αυτή διαψεύδεται από τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν .

Υπάρχει ένα παράδοξο στο νευτώνειο χρόνο .

Η ανθρώπινη εμπειρία αποκαλύπτει ότι ο χρόνος τρέχει πάντοτε προς τα εμπρός .

Ακριβώς το πέρασμα του χρόνου μας παρέχει την δυνατότητα να παρατηρούμε την κίνηση ,όμως το αίτιο του βέλους του χρόνου (π.χ. από το παρελθόν στο μέλλον) παραμένει ανεξήγητο .

Παρά την ισχύ τους , οι εξισώσεις κίνησης του Νεύτωνα παράγουν αποτελέσματα αντίθετα με τη διαίσθησή μας : η συμμετρία τους ως προς το χρόνο τις κάνει να ξεχνούν τη φορά του χρόνου.

Μέσω της επαναφοράς του Poincaré (ας μην την αναλύσω πάλι εδώ) διασφαλίζουν την ατέλειωτη επανάληψη της ιστορίας , ενώ η αιτιοκρατία τους , καθιστά εφικτή την πρόβλεψη όλων των παρελθόντων και μελλοντικών συμβάντων , εφόσον υπάρχουν αρκετές πληροφορίες για ένα σύστημα .

Δεν είναι περίεργο , λοιπόν , που οι ρομαντικοί ποιητές μισούσαν τον τρόπο που έβλεπε ο Νεύτων τη φύση .

Ο Keats έγραφε στο έργο του “Lamia” (1819) :

Η φιλοσοφία τα φτερά του αγγέλου θα ψαλιδίσει ,
Όλα τα μυστήρια με κανόνα και γραμμή θα κατακτήσει ,
Τον αέρα από τα φαντάσματα
Και τον εαυτό μου απ’ τα στοιχειά θα αδειάσει
Και το ουράνιο τόξο θα αναλύσει .

Αν η νευτώνεια μηχανική έχει καθολική ισχύ , τότε πρέπει να συμπεράνουμε ότι όλες οι διαδικασίες που μπορούν να συμβούν είναι δυνατόν να εκφραστούν με την κίνηση των ατόμων και μορίων που συνθέτουν την ύλη .

Επειδή η μηχανική του Νεύτωνα είναι αιτιοκρατική , η μελλοντική και παρελθοντική συμπεριφορά μπορεί να προβλεφθεί εάν γνωρίζουμε αυτές τις κινήσεις σε οποιαδήποτε στιγμή .

Επειδή οι εγκέφαλοί μας είναι φτιαγμένοι από άτομα και μόρια , δεν μπορεί να υπάρξει κάτι σαν την ελεύθερη βούληση .

ΥΓ.: Επανέρχομαι σε λίγο.

Η ίδια δυσκολία οδήγησε έναν άλλο γάλλο φιλόσοφο της επιστήμης , τον Alexandre Koyré , να θεωρήσει την κίνηση που περιγράφεται από την μηχανική του Νεύτωνα ως “μια κίνηση που δεν σχετίζεται με το χρόνο ή , ακόμα πιο παράξενο , μια κίνηση που προχωρεί σ’ έναν αχρονικό χρόνο – μια έννοια τόσο παράδοξη όσο η αλλαγή χωρίς αλλαγή”.

Η νευτώνεια μηχανική παρέχει ένα ζωτικό θεωρητικό σώμα που , εντούτοις , τίθεται σε λειτουργία με πολλούς διαφορετικούς τρόπους , από την κίνηση των σφαιρών του μπιλιάρδου έως το σχηματισμό γαλαξιών και την τεχνολογία εξερεύνησης του διαστήματος . Τροχιές πλανητών , βλήματα , πύραυλοι , δορυφόροι και διαστημικά ερευνητικά σκάφη όπως ο Voyager , όλα έγιναν εφικτά χάρη σ’ αυτή τη θεωρία που έχει ηλικία τριών αιώνων .

Κατά την διατύπωση του Werner Israel και του Stephen Hawking : “Κάνει τη δουλειά της με απίστευτη ακρίβεια – καλύτερα από ένα εκατοντάκις εκατομμυριοστό για την κίνηση της Γης γύρω από τον Ήλιο – και παραμένει ένα πράγμα καθημερινής χρήσης” .

Συχνά , στην περιγραφή των τροχιών των πλανητών και άλλων “απλών” συστημάτων που αποτελούνται από πολύ λίγα κινούμενα σώματα , υπάρχουν μικρές αβεβαιότητες στη γνώση των θέσεών τους .

Αυτό δεν ενοχλεί επειδή οι εξισώσεις του Νεύτωνα προβλέπουν ένα μέλλον που δεν διαφέρει πολύ αν το παρόν δεν παραλάσσει αισθητά .

Μια τέτοια αιτιοκρατία, όμως , συχνά δεν έχει σημασία στον πραγματικό κόσμο , όπου είναι αδύνατο να υπάρχει τέλεια γνώση για το πώς συμπεριφέρεται ένα πολύπλοκο σύστημα αποτελούμενο από πολλά σώματα .

Υπάρχει ένα παράδοξο στο νευτώνειο χρόνο .

Η ανθρώπινη εμπειρία αποκαλύπτει ότι ο χρόνος τρέχει πάντοτε προς τα εμπρός 

Ακριβώς το πέρασμα του χρόνου μας παρέχει την δυνατότητα να παρατηρούμε την κίνηση ,όμως το αίτιο του βέλους του χρόνου (π.χ. από το παρελθόν στο μέλλον) παραμένει ανεξήγητο .
.......

Φίλε κηφεα, Νευτωνας σίγουρα δεν είμαι, μα θα κάνω μια προσπάθεια, να δουμε απο μια διαφορετικη πλευρα, το ανεξήγητο.

Το εμπρός, διχνει κατεύθυνση? 
φυσικά, γιατι για να πούμε εμπρός, υπάρχει και το πίσω. 
Αν ονομάσω το εμπρός Α και το πίσω Β, δεν θα λέγαμε πως ο χρόνος παει απο το Β προς το Α πάντα? 
σύμφωνα με την λογική, αν λείψει Ένα απο τα δυο, υπάρχει χρόνος? 
σύμφωνα πάντα με τι λογική, το πίσω υπάρχει πριν απο το μπροστά, επομενως αν κατανοήσουμε το πίσω, που σε μας αντιστοιχεί με το παρελθόν μας, (και τον εαυτο μας)  ο χρόνος συνεχίζει, η τελειώνει?  

Εδω και δυσκολία κατανόησης του βελους. (όσο υπάρχει χρόνος)

Κηφεας
Παρά την ισχύ τους , οι εξισώσεις κίνησης του Νεύτωνα παράγουν αποτελέσματα αντίθετα με τη διαίσθησή μας : η συμμετρία τους ως προς το χρόνο τις κάνει να ξεχνούν τη φορά του χρόνου.
.......
Ισως τα μαθηματικά, να είναι σωστά.

Κηφεας
Μέσω της επαναφοράς του Poincaré (ας μην την αναλύσω πάλι εδώ) διασφαλίζουν την ατέλειωτη επανάληψη της ιστορίας , ενώ η αιτιοκρατία τους , καθιστά εφικτή την πρόβλεψη όλων των παρελθόντων και μελλοντικών συμβάντων , εφόσον υπάρχουν αρκετές πληροφορίες για ένα σύστημα .

Δεν είναι περίεργο , λοιπόν , που οι ρομαντικοί ποιητές μισούσαν τον τρόπο που έβλεπε ο Νεύτων τη φύση .

Ο Keats έγραφε στο έργο του “Lamia” (1819) :

Η φιλοσοφία τα φτερά του αγγέλου θα ψαλιδίσει ,
Όλα τα μυστήρια με κανόνα και γραμμή θα κατακτήσει , 
Τον αέρα από τα φαντάσματα
Και τον εαυτό μου απ’ τα στοιχειά θα αδειάσει
Και το ουράνιο τόξο θα αναλύσει .
............

ο κεατς τα βλέπει ποιητικά, ο Νευτωνας μαθηματικά,
Η φιλοσοφία..... το παλεύει, και με τα δυο.

Κηφεας
Αν η νευτώνεια μηχανική έχει καθολική ισχύ , τότε πρέπει να συμπεράνουμε ότι όλες οι διαδικασίες που μπορούν να συμβούν είναι δυνατόν να εκφραστούν με την κίνηση των ατόμων και μορίων που συνθέτουν την ύλη .

Επειδή η μηχανική του Νεύτωνα είναι αιτιοκρατική , η μελλοντική και παρελθοντική συμπεριφορά μπορεί να προβλεφθεί εάν γνωρίζουμε αυτές τις κινήσεις σε οποιαδήποτε στιγμή .

Επειδή οι εγκέφαλοί μας είναι φτιαγμένοι από άτομα και μόρια , δεν μπορεί να υπάρξει κάτι σαν την ελεύθερη βούληση .
.........

Δεν υπάρχει ελεύθερη βούληση, όσο υπάρχει το βέλος. Εγραψες για τις άρκετες πληροφωριες πιο πάνω, και αναρωτιέμαι, μηπως για την πρόβλεψη, μα και τι σωστη λειτουργικότητα, η νευτωνια θέαση είναι λάθος, και θα έφθανε στον εγκέφαλο η μη καταγραφή αχρειστων και αχρειαστων πληροφοριών. Θα είχε σίγουρα στη διάθεση του μεγαλύτερο χώρο, (που στην πράξη και ουσία δεν έχει) το ΑΝΑΙΤΙΟ θα φλασαριζε συνεχώς σαν έμπνευση, και κάποια στιγμη, θα βιώνε τι δένει και τι λυνει, τη συσταση του παρατηρητή. Και περνάμε στον bergson.

Κηφεας.
Ο γάλλος φιλόσοφος Henri Bergson , ανάμεσα σε πολλούς άλλους , ανησυχούσε από αυτή τη μη πιθανή εικόνα του κόσμου επειδή διαισθανόταν ότι “όλα είναι άπαξ δια παντός δεδομένα στην κλασσική φυσική : η αλλαγή δεν είναι παρά η άρνηση του γίγνεσθαι , και ο χρόνος είναι μόνο μια παράμετρος”.
........
Βλέπεις κηφεα, αυτός την είδε καλα τη δουλεια, άρνηση του γίγνεσθαι, θα πει πως ρίχνεις τουμποφλο στον παρατηρητή!

Κηφεας
Η ίδια δυσκολία οδήγησε έναν άλλο γάλλο φιλόσοφο της επιστήμης , τον Alexandre Koyré , να θεωρήσει την κίνηση που περιγράφεται από την μηχανική του Νεύτωνα ως “μια κίνηση που δεν σχετίζεται με το χρόνο ή , ακόμα πιο παράξενο , μια κίνηση που προχωρεί σ’ έναν αχρονικό χρόνο – μια έννοια τόσο παράδοξη όσο η αλλαγή χωρίς αλλαγή”.
.......
Και σε ρωτώ. Τι πιο κοντα σε αυτο μα και για την ερευνα και ανκαλυψη του παρελθοντος μας, ( το Β) απο τη σωκρατια κατάσταση, του δεν γνωρίζω? 

Κηφεας.
Η νευτώνεια μηχανική παρέχει ένα ζωτικό θεωρητικό σώμα που , εντούτοις , τίθεται σε λειτουργία με πολλούς διαφορετικούς τρόπους , από την κίνηση των σφαιρών του μπιλιάρδου έως το σχηματισμό γαλαξιών και την τεχνολογία εξερεύνησης του διαστήματος . Τροχιές πλανητών , βλήματα , πύραυλοι , δορυφόροι και διαστημικά ερευνητικά σκάφη όπως ο Voyager , όλα έγιναν εφικτά χάρη σ’ αυτή τη θεωρία που έχει ηλικία τριών αιώνων .

Κατά την διατύπωση του Werner Israel και του Stephen Hawking : “Κάνει τη δουλειά της με απίστευτη ακρίβεια – καλύτερα από ένα εκατοντάκις εκατομμυριοστό για την κίνηση της Γης γύρω από τον Ήλιο – και παραμένει ένα πράγμα καθημερινής χρήσης” .

Συχνά , στην περιγραφή των τροχιών των πλανητών και άλλων “απλών” συστημάτων που αποτελούνται από πολύ λίγα κινούμενα σώματα , υπάρχουν μικρές αβεβαιότητες στη γνώση των θέσεών τους .

Αυτό δεν ενοχλεί επειδή οι εξισώσεις του Νεύτωνα προβλέπουν ένα μέλλον που δεν διαφέρει πολύ αν το παρόν δεν παραλάσσει αισθητά .

quote:

---

ΠΛΑΤΩΝΑΣ :
Το αδύνατο είναι μια λέξη. Ας δουμε τι μπορουμε να κάνουμε, σαν άνθρωποι, γνωρίζοντας πως συμπεριφέρεται Ένας πολύπλοκος οργανισμός όπως ο άνθρωπος, και ο εαυτος του, που αποτελείται απο παρα πολλές σκέψεις.

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Κηφεας
Η συνολική εικόνα της ζωής (σήμερα , τουλάχιστον) είναι σχεδόν πάρα πολύ οδυνηρή για να την παρατηρήσει κανείς .

Η ζωή εξαρτάται από το να μην την ξέρουμε πάρα πολύ καλά .
...........

Σκέφτομαι φίλε κηφεα, διαφορετικά. Σαν μέρος της ανθρωπότητας, χρειάζεται να γνωρίζουμε (και ας μην ειμαστε μέρος της), της αθλιότητας. Δεν στρουθοκαμιλιζουμε, την κοιτάμε στα ματιά, και την αρνιομαστε. 

Δεν αρνούμαι ότι υπάρχει, για την αθλιότητα ειμαστε υπεύθυνοι όλοι, γωνεις, παπουδες, προγωνοι, λαοί. Το ΤΩΡΑ που γράφω, είναι βήμα που κάνουμε ατομικά, όχι ομαδικά. Αυτο θα πει πως κάνοντας αυτο το βήμα, είμαι έξω απο όσα παρακάτω περιγράφεις, όχι πως δεν υπάρχουν. Στο γράφω πιο Λιάνα. Πχ κάποιος με προκάλει. Κατανοησα σε βάθος τι είναι η αντίδραση, πως δεν λύνει τίποτα, και προσπερνω. Δεν αντιδρώ εξωτερικά, μα και εσωτερικά, και ναι, είναι δυνατόν το ΈΞΩ (η αθλιότητα), να μην σε επιρεαζει. Μην το πάρεις πως γίνεσαι αναισθητος, κάθε άλλο, είναι σε κίνηση κάτι διαφορετικο, στις δυνατότητες κάθε ανθρώπου, που γνωρίζει πως λειτουργεί ο εαυτος.
...

Κηφεας
Αν βάζαμε σαφώς μπροστά στα μάτια ενός ανθρώπου τα τρομερά βάσανα και τις φοβερές αθλιότητες στις οποίες η ζωή του είναι συνεχώς εκτεθειμένη , θα καταλαμβανόταν από φρίκη . Και αν οδηγούσαμε τον δηλωμένο αισιόδοξο μέσα στα νοσοκομεία , στα άσυλα των ανιάτων και στα χειρουργεία , μέσα στις φυλακές , στους θαλάμους των βασανιστηρίων και στα ενδιαιτήματα των δούλων , στα πεδία των μαχών και στους τόπους των εκτελέσεων .

Αν θ’ ανοίγαμε γι’ αυτόν όλα τα ζοφερά άντρα της αθλιότητας , όπου αυτή κρύβεται από τα βλέμματα της ψυχρής περιέργειας και τελικά τον αφήναμε να κοιτάξει τα μπουντρούμια της πείνας του Ουγκολίνου , τότε κι αυτός θα καταλάβαινε επί τέλους τη φύση αυτού "του καλύτερου από όλους τους δυνατούς κόσμους" .
..........

Με μια λέξη, μήπως όλα αύτα τα δημιουργήσαμε? και αν ναι, ποιος άλλος απο έμας τους ίδιους?

Κηφεας
Γιατί ; από πού πήρε ο Δάντης το υλικό για την κόλασή του παρά από τον υπάρχοντα κόσμο μας ; και όμως έκανε απ’ αυτό μια πολύ σωστή κόλαση .

Αλλ’ όταν , από το άλλο μέρος , πήγε να περιγράψει τον παράδεισο και τις απολαύσεις του , συνάντησε ανυπέρβλητη δυσκολία , γιατί ο κόσμος μας δεν διαθέτει καθόλου υλικό γι’ αυτό . . .
......

Ο Δαντης φίλε κηφεα, είναι μέρος του παιχνιδιού, και της αθλιοτητας, πέραν του (καλλιτεχνηματος) που έγραψε, βύθισε περισσοτερο τον κόσμο σε φόβο. Κόλαση και παράδεισος, είναι οι ωψεις του ίδιου νομίσματος, για αυτο δεν βρίσκεται...υλικό!

κηφεας.
Κάθε επικό και δραματικό ποίημα μπορεί να παρουσιάσει μια πάλη , μια προσπάθεια , έναν αγώνα για ευτυχία . Ποτέ την ίδια διαρκή και πλήρη ευτυχία . Οδηγεί τους ήρωές του μέσα από χίλιους κινδύνους και άπειρες δυσκολίες στο τέρμα . Μόλις φθάσει σ’ αυτό σπεύδει να κατεβάσει την αυλαία . Γιατί τώρα δεν θα παρέμενε τίποτα να κάνει παρά να δείξει ότι το λαμπρό τέρμα στο οποίο ο ήρωας περίμενε να βρει την ευτυχία , μονάχα τον απογοήτευσε , και ότι μετά την επιτυχία του σκοπού του δεν βρισκόταν σε καλύτερη κατάσταση από πριν .
......

Αυτη είναι η πορεία του εαυτου. Περιμένει στο τέλος να βρει το ιδανικό λιμάνι, την ευτιχια. Το λιμάνι είναι η φυλακή, το ρηχό, η σιγουριά, η συνήθεια, ο χρόνος,  η κολλαση και ο παράδεισος. Ψάχνει για αποτέλεσμα, μόνο που η ζωη είναι στιγμη με στιγμη, είναι επικινδυνη και ζωντανή μόνο στο τώρα, σε αεναη κίνηση,

Μια και εξετάζετε απ ότι κατάλαβα και την επιστημονική προσέγγιση του χρόνου, και πολύ καλά αναφέρατε τον χρόνο στη μηχανική του Νεύτωνα, υπενθυμίζω και την γνωστή έννοια του χρόνου κατά την ΓΘΣ σύμφωνα με την οποία ο χρόνος σχετίζεται άμεσα με τον χώρο, αλά και με την ταχύτητα και με την επιτάχυνση (βαρύτητα κατά το Νεύτωνα)
Όπως όλοι ξέρουμε η ΓΘΣ υποστηρίζει πως η ύπαρξη υλοενεργειας παραμορφώνει-στρεβλώνει τον χωροχρόνο, παρασύροντάς αυτή την στρέβλωση καθώς κινείται. Ο στρεβλωμένο χωροχρόνος υποδεικνύει στην υλοενέργεια πως θα κινηθεί. Η κίνηση αυτή γίνεται με μια επιτάχυνση που την αισθανόμαστε σαν βαρύτητα.
Το βάρος μας δηλαδή στην γη είναι συνέπεια μιας επιτάχυνσης της επιφάνειας της γης προς τα έξω.
Μα θα πουν πολλοί, αφού η επιφάνεια της γης είναι σταθερή, για ποια κίνηση – και με επιτάχυνση – μιλάμε? Στο σημείο αυτό εμπλέκεται ο χρόνος που συζητάμε εδώ.
Ως γνωστό ταχύτητα είναι η απόσταση (χώρος) στη μονάδα του χρόνου.
Στην Νευτώνεια μηχανική η ροή του χρόνου είναι σταθερή, ενώ στην ΓΘΣ δεν είναι.
Στην ΓΘΣ θα μπορούσε η απόσταση να παραμένει ίδια και να αλλάζει η ροή του χρόνου, οδηγώντας και πάλι στην αίσθηση της βαρύτητας.
Αυτό συμβαίνει στην περίπτωση με την βαρύτητα της γης, που είναι αποτέλεσμα της αλλαγής της ροής του χρόνου, με αποτέλεσμα η επιφάνεια της γης να παραμένει σταθερά.

Προσπάθησα να περιγράψω όσο ποιο απλοϊκά μπορούσα, το “χρόνο” κατά την ΓΘΣ, για όσους παρακολουθούν την συζήτηση χωρίς να γνωρίζουν την ΓΘΣ.

Καλή σας συνέχεια.

quote:

---

gianipseftis :

Φίλοι μου Πλάτωνα , Κηφεα

Μια και εξετάζετε απ ότι κατάλαβα και την επιστημονική προσέγγιση του χρόνου, και πολύ καλά αναφέρατε τον χρόνο στη μηχανική του Νεύτωνα, υπενθυμίζω και την γνωστή έννοια του χρόνου κατά την ΓΘΣ σύμφωνα με την οποία ο χρόνος σχετίζεται άμεσα με τον χώρο, αλά και με την ταχύτητα και με την επιτάχυνση (βαρύτητα κατά το Νεύτωνα)
Όπως όλοι ξέρουμε η ΓΘΣ υποστηρίζει πως η ύπαρξη υλοενεργειας παραμορφώνει-στρεβλώνει τον χωροχρόνο, παρασύροντάς αυτή την στρέβλωση καθώς κινείται. Ο στρεβλωμένο χωροχρόνος υποδεικνύει στην υλοενέργεια πως θα κινηθεί. Η κίνηση αυτή γίνεται με μια επιτάχυνση που την αισθανόμαστε σαν βαρύτητα.
Το βάρος μας δηλαδή στην γη είναι συνέπεια μιας επιτάχυνσης της επιφάνειας της γης προς τα έξω.
Μα θα πουν πολλοί, αφού η επιφάνεια της γης είναι σταθερή, για ποια κίνηση – και με επιτάχυνση – μιλάμε? Στο σημείο αυτό εμπλέκεται ο χρόνος που συζητάμε εδώ.
Ως γνωστό ταχύτητα είναι η απόσταση (χώρος) στη μονάδα του χρόνου.
Στην Νευτώνεια μηχανική η ροή του χρόνου είναι σταθερή, ενώ στην ΓΘΣ δεν είναι.
Στην ΓΘΣ θα μπορούσε η απόσταση να παραμένει ίδια και να αλλάζει η ροή του χρόνου, οδηγώντας και πάλι στην αίσθηση της βαρύτητας.
Αυτό συμβαίνει στην περίπτωση με την βαρύτητα της γης, που είναι αποτέλεσμα της αλλαγής της ροής του χρόνου, με αποτέλεσμα η επιφάνεια της γης να παραμένει σταθερά.

Προσπάθησα να περιγράψω όσο ποιο απλοϊκά μπορούσα, το “χρόνο” κατά την ΓΘΣ, για όσους παρακολουθούν την συζήτηση χωρίς να γνωρίζουν την ΓΘΣ.

Καλή σας συνέχεια.

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

quote:

---

ΠΛΑΤΩΝΑΣ :

... Αυτη είναι η πορεία του εαυτου. Περιμένει στο τέλος να βρει το ιδανικό λιμάνι, την ευτιχια. Το λιμάνι είναι η φυλακή, το ρηχό, η σιγουριά, η συνήθεια, ο χρόνος, η κολλαση και ο παράδεισος. Ψάχνει για αποτέλεσμα, μόνο που η ζωη είναι στιγμη με στιγμη, είναι επικινδυνη και ζωντανή μόνο στο τώρα, σε αεναη κίνηση,
στο περίμενε....υπάρχει αποτελματοση, και αθλιότητα.

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Φίλε κηφεα, ξεπερνώντας τα της παντρειας και όσα αναφέρεις περί δυστυχίας, γνωστά και εμφανή πανταχωθεν, ας δουμε σε αυτο το ανθρώπινο Δράμα αν μπορουμε να κανουμε κάτι, μιλάω σαν μυαλά, πράξεις, γεγονότα, ΕΣΥ, ο Γιάννης, εγω, κλπ. Κλπ.

Μου έκανε εντύπωση όπως το έθεσες το παρακάτω, μιας και στη νεωτητα είχα σκέψεις όπως ακριβώς τις έθεσες,

Κηφεας.
Η νεότητα νομίζει ότι η βούληση και οι μόχθοι είναι χαρές .

Δεν ανακάλυψε ακόμα την κουραστική αδηφαγία της επιθυμίας και το άκαρπο της εκπλήρωσης .

Δεν βλέπει ακόμα το αναπόφευκτο της ήττας .
.............
Και σε αυτα θέλω να εστειασω την προσοχή, για να μην φθάσουμε σε ηλικία, που δεν επιδέχεται διόρθωση, (αλλαγή είναι ισως καλύτερη σαν έκφραση)

Σου γράφω λοιπόν το σκεπτικό εκείνων των χρόνων, που διέκρινα πρόωρα και σε όσα είχες παραθέσει όμορφα,

Κηφεας
Όλα είναι πολύ αστεία . Και "η ζωή του κάθε ατόμου , αν την εξετάσουμε σαν σύνολο , . . . και τονίσουμε μόνο τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά της , είναι στ’ αλήθεια πάντα μια τραγωδία . Αλλά άμα περάσουμε στις λεπτομέρειες έχει τον χαρακτήρα κωμωδίας" .

Με λίγα λόγια "η φύση της ζωής παρουσιάζεται παντού σ’ εμάς ότι προβλέπεται και είναι υπολογισμένη να ξυπνάει την πεποίθηση ότι τίποτε δεν αξίζει τον μόχθο μας , την προσπάθειά μας και τους αγώνες μας . Ότι όλα τα καλά πράγματα είναι ματαιότητα , ο κόσμος σε όλους τους σκοπούς του είναι χρεωκοπημένος και η ζωή είναι μια επιχείρηση που δεν καλύπτει τα έξοδά της" .
.........

Διλαδη, αν αυτα πραγματι ετσι συμβαίνουν, με ελάχιστες εξαιρέσεις, (που θεωρούμε εαυτούς και καλα (κάτι), δες χθεσινή παντρεια στην Αγγλία, και ο ελιτ και μη κόσμος να ασχολείται)  αργά η γρήγορα τα οσα συζηταμε, αν καποιος ειναι στο ελαχιστα σωβαρος, τα βρίσκει μπροστά του.

Τώρα κηφεα περνώ σε κάτι που θέλω να το σκεφθεις όπως ο πλατων, μα πριν μπεις σε κατάσταση, που δεν σε απασχολεί ποια τίποτα.

Γιατί ο άνθρωπος έχει πάθη? γιατί επικεντρώνεται σε κάτι, και αυτο το κάτι, γίνεται ο πειρηνας, όπου όλα τα αλλα γυρίζουν γύρω του. Θα σου θέσω λίγα παραδείγματα. Σεχ, Χρήμα, θρησκεία, ΤV, μουσική, πιοτο, τσιγγαρο, ποδόσφαιρο. 

Μην μου απαντήσεις . Απαντάω εγώ :

Παίζεις . Και μάλιστα , παίζεις καλό σκάκι !

Μου έκανες μια κίνηση forcé ( σε ελεύθερη σκακιστική μετάφραση : “εξαναγκαστική” ) !

Με ρωτάς :

quote:

---

ΠΛΑΤΩΝΑΣ :

Τώρα κηφεα περνώ σε κάτι που θέλω να το σκεφθεις όπως ο πλατων, μα πριν μπεις σε κατάσταση, που δεν σε απασχολεί ποια τίποτα.
Γιατί ο άνθρωπος έχει πάθη? γιατί επικεντρώνεται σε κάτι, και αυτο το κάτι, γίνεται ο πειρηνας, όπου όλα τα αλλα γυρίζουν γύρω του. Θα σου θέσω λίγα παραδείγματα. Σεχ, Χρήμα, θρησκεία, ΤV, μουσική, πιοτο, τσιγγαρο, ποδόσφαιρο.
Σταματώ εδω, γιατί με ενδιαφέρει να καταλάβουμε κάτι μαζι. Αν θέλεις βάλε στο σκεπτικό και την ίδια τη γνώση, δεν εξέταζω το σωστο και μη, μα το γιατί το μυαλο μας ασχολείται, γιατι παθιαζεται με κάτι.

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Παίζω καθημερινά σκάκι, με τον εαυτο μου!

Με σένα κηφεα, θέλω να πάω σε βάθος σε κάθε τι, μιας και έχεις δυνατοτητες, τη θέληση και τυν υπομονή, να συνομιλεις με Ένα (φευγατο) σαν και μένα.

Θα διαβάσω ομως πρωτα όσα γράψεις περί βούλησης, και μιας και συσχετιζεις  τη φιλοσοφική σκέψη με την πρόοδο της επιστήμης, θα έλεγα να μην ξεχασουμε αυτο που κυρίως ρώτησα.

γιατί το μυαλο μας παθιαζει με κάτι. Π.χ γιατί το σεχ, έχει τόσο έπαρση στους περισσότερους?
Γιατί το φαγητό, να έχει γίνει μια απο τις μεγαλύτερες απολαύσεις στον άνθρωπο?

Αν όλα είναι θέμα βούλησης για ζωη όπως γράφεις, θα έρθει κάποιος και θα ρωτήσει,
φίλοι,
απο πάχος, τις καρδιακές ανεπάρκειες, το αλκοόλ, τα ναρκωτικά,κλπ κλπ, πεθαίνει  μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων καθημερινά, αν  αυτη είναι η βούληση για ζωη, σε τι διαφέρει αυτο, απο την καθορισμενη πορεία θανάτου?

Για να μην χαθουμε κηφεα, σε ορισμους και μεταφράσεις, σε αναλυσεις και επαναπροδιορισμους των διαφόρων εννοιών, θα έλεγα να ολοκληρωσεις πρωτα το ενδιαφερον σκεπτικό σου περί βούλησης για ζωη, και μετα  τα κοιτάμε προσεχτικά, στο αν η βούληση μας για ζωη, ειναι και η τάση μας για σεχ και φαγητο,(Ένα παράδειγμα)
 η όλα αυτα, 
εχουν να κανουν με μια αναξερευνιτη ακομα πτυχη, της ανθρώπινης πραγματικότητας.

quote:

---

Κηφεύς

Sex , Χρήμα , θρησκεία , TV , μουσική , ποτό , τσιγάρο , ποδόσφαιρο , γνώση και πολλά άλλα : είχα την πρόθεση να προσπαθήσω να αποδείξω στα επόμενα μηνύματά μου ότι όλα αυτά είναι θέμα βούλησης , βούλησης για ζωή .

---

quote:

---

zip :
Συγνώμη, αλλά όταν γράφετε κάτι, όταν διατυπώνετε μια άποψη, την ξαναδιαβάζετε μετά να δείτε αν στέκει (αν έχει νόημα δηλ) ;

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Συνεπώς, και η υπακοή είναι ένα "στάδιο" που πρέπει κάποιος να το περάσει, να το διδαχθεί δηλ. για να μπορέσει μετά να εννοήσει καλύτερα τι σημαίνει να είναι και να πράττει κάποιος με ελευθερία βούλησης. Όμως ποιος ( από αυτούς που το παίζουν γνώστες, φιλόσοφοι & την μαύρη τους την τύφλα δηλ. ) είναι διατεθειμένος να θέσει τον εαυτό του σε κάποιον άλλον που θα του μάθει την υπακοή ; Κανένας. Γι' αυτό λοιπόν κανένας δεν έχει ελπίδα να γνωρίσει τι σημαίνει αυτό που κουβεντιάζετε : Ελευθερία βούλησης.

Μιλάτε για ελευθερία, όμως κανείς από εσάς δεν γνωρίζει την σκλαβιά, την φυλακή. Παρ' ότι λοιπόν όλοι σας είστε με κάποιο τρόπο "φυλακισμένοι", παρ' ότι ένα είδος "σκλαβιάς" κουβαλάτε όλοι μέσα σας, δεν μπορείτε να το αναγνωρίσετε, να το παραδεχθείτε και να το ομολογήσετε. Από την στιγμή λοιπόν που δεν μπορείτε να αναγνωρίσετε την σκλαβιά και την φυλακή σας, δεν μπορείτε να αναγνωρίσετε και ποια θα ήταν η ελευθερία της βούλησής σας. Το μόνο που κάνετε είναι να λέτε, να λέτε, να λέτε, να γράφετε, να γράφετε, να γράφετε, αλλά στην ουσία τίποτε δεν λέτε και τίποτε δεν γράφετε.

quote:

---

Κηφεύς

Εγώ, ούτε κανέναν συμβούλευσα τι να κάνει, ούτε προσπάθησα να τον πείσω για το αλάθητο αυτών που γράφω.

---

Πίστεψε (έστω για μια στιγμή) , ότι δεν έχω καμία κακή πρόθεση μ' αυτά που σου γράφω.

Απο ότι καταλαβαίνει κανείς, ( η ελεύθερη βούληση) πρέπει να είναι ελεύθερη απο τις κρίσεις, τις επιδοκοιμασιες και αποδοκιμασίες, όπως και απο τα λεγόμενα κάποιου.

Στην περίπτωση του zip, λέμε φίλε, ασε μας να τα λέμε, και αν είναι λάθος, εμείς μάθουμε απο τα λαθη μας. Δεν θα του την πούμε διλαδη αμέσως και καλα, ξέρεις ζιπακο, έχει άλλον έξυπνο η μαμά σου, και τέτοια...

Και αυτη είναι η διάφορα της ελεύθερης βούλησης,(δεν είναι ποτε αντίδραση) απο την αντίδραση του νου, με τις γνωστές ανα το ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ, διαμάχες.

Go on φιλε ΚΗΦΕΑ, ο ζιπ θα μας κάνει συντροφιά!

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr