Είναι ώρα όχι μόνο να τακτοποιηθούμε για να φύγουμε από την περιοχή της πτώσης,

αλλά να αποκτήσουμε και επαφή με τον ίδιο το Δημιουργό.

Κατάλαβα επίσης ότι όλες οι θρησκείες και ειδικότερα της Ανατολής πετυχαίνουν την τακτοποίηση του ανθρώπου στην πλαγιαστή μορφή

και φέρνουν σ΄επαφή και ελεύθερη κυκλοφορία με την δημιουργία κι όχι με το Δημιουργό.

Έτσι στη βάση τους είναι ηδονιστικές και ανεύθυνες. Βρίσκονται δηλαδή στην θηλυκή, την παθητική Αρχή, και όλα αυτά μ΄εκαναν να καταλάβω το σαφέστατο νόημα της λέξης ώριμος στις προεκτάσεις της.

Παλιότερα έλεγα ότι ώριμος ήταν εκείνος που ήξερε τι ήθελε, επιδερμικός ορισμός, αργότερα διέκρινα ότι ωριμότητα σήμαινε ένα πέρασμα από την απαίτηση στην προσφορά.

Και πολύ αργότερα όταν μπόρεσα να κάνω λεπτές διακρίσεις στις διαβαθμίσεις της ωριμότητας και να συνειδητοποιήσω το εσχατολογικό της νόημα ως υπέρτατης αξίας,

είδα ότι ο πρώτος ορισμός αναφερόταν στην εγωκεντρική χρήση του όρου, δηλ. ο άνθρωπος που ξέρει τι θέλει φανερώνει ένα βαθμό τακτοποίησης, συγκρότησης έστω κι αν δεν μπορεί να παραιτηθεί από τα θέλω του.

Ο δεύτερος ορισμός ένα σκαλοπάτι παραπάνω, το μόνο όμως, είδος, ωριμότητας που μπόρεσα να διακρίνω, στους ανθρώπους, ως προς αυτό το σημείο της προσφοράς, ήταν το είδος της βιολογικής ωριμότητας, και κάποιες σπάνιες χαρισματικές περιπτώσεις.

Όταν όμως διέκρινα το νοηματικό απώγειο της λέξης ώριμος , ήταν σαν να κοίταζα απ’ τα ριζά ενός πανύψυλου βουνού προς την κορυφή του,που χανόταν σε ουράνια ύψη.

Είδα ότι ωριμότητα είναι το επίτευγμα εκείνου του ανθρώπου, ο οποίος αφού ολοκληρωθεί κατά πάντα,
απεκδύεται τον εαυτό του και τον προσφέρει στον Δημιουργό, για να τον διαθέσει Εκείνος όπως και όπου θέλει.

Όλες οι αξίες έχουν ένα κορύφωμα που είναι σωστός άθλος για τον άνθρωπο να τις κατακτήσει.
Αλλά η κατάκτησή τους τον μεγαλύνει σε τέτοιο σημείο ώστε να τον κάνει ισόθεο.

Το ότι αυτό το πράγμα είναι ε φ ι κ τ ό γι’ αυτούς που η φύση τους το αποζητά πραγματικά
και παρ’ όλες τις δυσκολίες και τ’ ανυπέρβλητα καμιά φορά εμπόδια, είναι το μεγαλειώδες και παρήγορο μήνυμα,

να στείλουν κι άλλοι πολλοί, βιωματικές εμπειρίες , διότι είναι πολλοί, ώστε για να αλλάξει εκ των Έσω ο Πλανήτης Γη ,
γνώριζέ το αυτό Πλάτωνα..

αλλά να αποκτήσουμε και επαφή με τον ίδιο το Δημιουργό.
...........

Καλημέρα Αγγέλε,

Θα έλεγα πως συμφωνώ μαζί σου όσο αφορά την τακτοποίηση, όσο αφορά την πτώση και την επαφή που γράφεις, μπορούμε να τα κοιτάξουμε καλύτερα.

Άγγελος.
Κατάλαβα επίσης ότι όλες οι θρησκείες και ειδικότερα της Ανατολής πετυχαίνουν την τακτοποίηση του ανθρώπου στην πλαγιαστή μορφή

και φέρνουν σ΄επαφή και ελεύθερη κυκλοφορία με την δημιουργία κι όχι με το Δημιουργό.
...................

Για μένα Αγγέλε (προσωπικά μιλάω) καμία θρησκεία, ανατολική η δυτική, δεν επιφέρει τακτοποιηση, μα χωρισμό στους ανθρώπους. Και είναι απλο να το δεις. Η θρησκεία μου και η θρησκεία σου. Η θρησκεία μου είναι η Μονή πραγματική, η άλλες είναι ηδονιστικες και ανεύθυνες, έτσι δεν γράφεις?

Άγγελος
Έτσι στη βάση τους είναι ηδονιστικές και ανεύθυνες. Βρίσκονται δηλαδή στην θηλυκή, την παθητική Αρχή, και όλα αυτά μ΄εκαναν να καταλάβω το σαφέστατο νόημα της λέξης ώριμος στις προεκτάσεις της.

Παλιότερα έλεγα ότι ώριμος ήταν εκείνος που ήξερε τι ήθελε, επιδερμικός ορισμός, αργότερα διέκρινα ότι ωριμότητα σήμαινε ένα πέρασμα από την απαίτηση στην προσφορά.

Και πολύ αργότερα όταν μπόρεσα να κάνω λεπτές διακρίσεις στις διαβαθμίσεις της ωριμότητας και να συνειδητοποιήσω το εσχατολογικό της νόημα ως υπέρτατης αξίας,
.................

Έχεις δρόμο ακόμα, αυτα βλέπω με με όσα γράφεις, μα ίσως να μην βλέπω καλα.

Άγγελος.
είδα ότι ο πρώτος ορισμός αναφερόταν στην εγωκεντρική χρήση του όρου, δηλ. ο άνθρωπος που ξέρει τι θέλει φανερώνει ένα βαθμό τακτοποίησης, συγκρότησης έστω κι αν δεν μπορεί να παραιτηθεί από τα θέλω του.

Ο δεύτερος ορισμός ένα σκαλοπάτι παραπάνω, το μόνο όμως, είδος, ωριμότητας που μπόρεσα να διακρίνω, στους ανθρώπους, ως προς αυτό το σημείο της προσφοράς, ήταν το είδος της βιολογικής ωριμότητας, και κάποιες σπάνιες χαρισματικές περιπτώσεις.

Όταν όμως διέκρινα το νοηματικό απώγειο της λέξης ώριμος , ήταν σαν να κοίταζα απ’ τα ριζά ενός πανύψυλου βουνού προς την κορυφή του,που χανόταν σε ουράνια ύψη.
....................
Φίλε Αγγέλε, όταν ένα φρούτο είναι ώριμο, εχει γευση, όταν ένα λουλούδι είναι ώριμο, ανθίζει και ευωδιαζει, όταν ο άνθρωπος είναι ώριμος, αγαπά. Ο Χριστός που τόσο αγαπάς, για αγάπη μίλησε. Σωστά?

Άγγελος.
Είδα ότι ωριμότητα είναι το επίτευγμα εκείνου του ανθρώπου, ο οποίος αφού ολοκληρωθεί κατά πάντα,
απεκδύεται τον εαυτό του και τον προσφέρει στον Δημιουργό, για να τον διαθέσει Εκείνος όπως και όπου θέλει.
............
Όταν ο άνθρωπος ολοκληρωθεί, ο ίδιος δεν θέλει τίποτα. Απλα οι πράξεις και οι σκέψεις του, ευωδιαζουν με αγάπη και κατανόηση.

Άγγελος
Όλες οι αξίες έχουν ένα κορύφωμα που είναι σωστός άθλος για τον άνθρωπο να τις κατακτήσει.
Αλλά η κατάκτησή τους τον μεγαλύνει σε τέτοιο σημείο ώστε να τον κάνει ισόθεο.
.............
Όταν αγαπάς Αγγέλε, δεν υπάρχουν άθλοι και κατακτήσεις. Υπάρχει αγάπη και αδιαχωριστα η δράση της. Το άλλο πράγμα που υπάρχει, είναι η σιωπή της, που στον (ώριμο) παρουσιάζεται σαν κενό στο νου. Αυτα ζω, αυτα γράφω Αγγέλε μου, αν εσύ νομίζεις πως γίνεσαι ισοθεος, γιατι να στο χάλασω?

άγγελος
Το ότι αυτό το πράγμα είναι ε φ ι κ τ ό γι’ αυτούς που η φύση τους το αποζητά πραγματικά
και παρ’ όλες τις δυσκολίες και τ’ ανυπέρβλητα καμιά φορά εμπόδια, είναι το μεγαλειώδες και παρήγορο μήνυμα,

να στείλουν κι άλλοι πολλοί, βιωματικές εμπειρίες , διότι είναι πολλοί, ώστε για να αλλάξει εκ των Έσω ο Πλανήτης Γη ,
γνώριζέ το αυτό Πλάτωνα..
...................

Και αν οι εμπειρίες είναι το πρόβλημα, το εξετάσες ποτέ σου Αγγέλε? 

συνήθως οι εμπειρίες ζητούν περισσότερη εμπειρία, είναι Χρονος Αγγέλε μας.

Βιώνεις τη φάση της αγάπης, σε καταλαβαίνω, γι αυτό λες,
---«οι πράξεις και οι σκέψεις του ευωδιάζουν από αγάπη και κατανόηση».---

Ίσως λίγο γκριζάρισες, ίσως διανύεις τα πρώτα –αντα,
όμως, ο νυμφίος ας ενδιαφέρεται για η νύφη!
Όσο για τα βιώματα θα έλεγα να δούμε μια άλλη ψυχή που πέρασε κι αυτή από φάσεις διάφορες,
κι ανέπτυξε την αγάπη, (δεν έχεις πρόβλημα με το λεγόμενο ωραίο φύλλο;)..

Σημ. Δεν γράφω το όνομά της για να μην καθηλωθούμε στο στενό κύκλωμα
που δημιουργεί ένα όνομα με το συναισθηματικό και το νοηματικό φορτίο του,
όταν αυτό προβάλλεται ασυναίσθητα και σκιάζει η νοθεύει τη μοναδικότητά του.

AΛΗΘΙΝΗ ΖΩΝΤΑΝΗ ΖΩΗ ΚΙ ΑΥΤΉ ΕΝ ΑΦΘΟΝΙΑ

Ίσως κάποιοι θυμάστε μια κοπέλα τη Ρ. για την οποία είχα γράψει, ας δούμε για λίγο την αρχή της ιστορίας της.

Θα μας βοήθησει μέσα από τα βιώματά της να προσεγγίσουμε την αληθινή Ζωή.
Η ζωή της, είχε καταντήσει ένας στεγανός χώρος που την απόκοβε από τα πάντα, ακόμα κι απ’ τον ίδιο της τον εαυτό.

"Θέλω να ζω, να ζω, να ζω, δεν αντέχω να έχω ένα σώμα και να μην είμαι ούτε ζωντανή ούτε νεκρή, δεν το αντέχω", ξέσπασε, καθώς διαπίστωνε για άλλη μια φορά ότι οι άλλοι δεν κάνουν, κατά κανόνα, κανένα διαχωρισμό, ανάμεσα στη σωματική και στην εσωτερική ζωή.

Αρκεί να κινήται κάποιος, να μιλάει, να σκέπτεται, να έχει σχέσεις με ανθρώπους, με πράγματα, με δουλειές για να χαρακτηριστεί ζωντανός. Ενώ μπορεί να τα κάνει κανείς όλα αυτά κι όμως μέσα του να μην είναι ζωντανός.

Ποιο είναι, λοιπόν το στοιχείο εκείνο που συνιστά την πραγματική ζωντάνια, Για τη Ρ. ήταν φανερό ότι τα ρεύματα της Ζωής ήταν τουλάχιστον δύο δηλ. το ένα, το γενικό, ήταν το βιολογικό ρεύμα της ζωής. Σ’ αυτό περιλαμβανόταν η κίνηση της ύλης, του υλικού σώματος, της σκέψης και του συναισθήματος.

Μ’ αυτή την έννοια, η σκέψη και το συναίσθημα, αφού δεν κατάφερναν να κάνουν τον άνθρωπο που βρισκόταν στην κατάσταση της Ρ. να νιώθει ζωντανός ανήκαν στο βιολογικό ρεύμα, ήταν δηλ. υλικής υφής. Το άλλο ρεύμα δεν ήταν μόνιμο, ερχόταν και έφευγε σύμφωνα με τους δικούς του νόμους.

Σε σύγκριση με το βιολογικό, που από μόνο του έδινε την αίσθηση της νέκρας, της ακινησίας, ήταν ένα ρεύμα ζωής αλλά όχι βιολογικής. Μ’ αυτό το ρεύμα μπορούσε να έρθει κανείς σε επαφή με ανθρώπους και με πράγματα, με ιδέες και με ψυχικές καταστάσεις. Αυτό ακριβώς το βαθύτερο ρεύμα έλειπε αυτή τη στιγμή από τη Ρ. γι αυτό η ζωή δεν είχε καμμιά ελκτική δύναμη πιά.

Το καράβι είναι ένας μαγικός κόσμος, σκεφτόταν η Ρ. και κάθε φορά που την έφερνε στην ιδιαίτερή της πατρίδα, είχε την τάση της περισυλλογής της μόνωσης, στέκονταν όρθια στο κατάστρωμα ακουμπώντας στην κουπαστή μα τίποτε δεν την διαπερνούσε, ήξερε πως αυτή την στιγμή ζούσε το θάνατο ένος κοματιού μέσα της. Είχε ξαναζήσει τέτοιους θανάτους και κάθε φορά είχε την ελπίδα πως θα αντίκρυζε την ζωή στην πεμπτουσία της και όχι πίσω από πέπλα.

Τα πέπλα ήταν οι προβολές από την κάθε εσωτερική περιοχή που κυριαρχούσε κάθε φορά, κι έτι η όψη του κόσμου πάντα άλλαζε, ήταν ρευστή, κι αυτό που ποθούσε με όλο της το είναι ήταν να απαλλαγεί, αν ήταν δυνατό, απ’ όλους του φλοιούς που την συνιστούσαν και να μείνει απόλυτα άδεια απέναντι στη Ζωή.

Τότε και μόνο τότε, θα ήξερε, αν αυτό που λέγεται Ζωή το έβλεπε στην αντικειμενική υπόστασή του, και όχι πίσω από τα υποκειμενικά παραπετάσματα. Τώρα λοιπόν καθώς ήταν ακουμπισμένη στην κουπαστή, σκεπτόταν αν ήταν ποτέ δυνατό να περάσει κανείς πέρα και πίσω από τις υποκειμενικές προβολές του.
Tο ερώτημα πήρε την παρακάτω μορφή μέσα της:

Μπορεί κανείς ποτέ να δει την Πραγματικότητα έτσι όπως είναι, έξω από τον ανθρώπινο εγκέφαλο και τις λειτουργίες του;
Μπορεί κανείς δικαιολογημένα να ελπίζει ότι θα δει κάποτε τα πράγματα στην αντικειμενική τους υπόσταση ή θα τα βλέπει πάντα χρωματισμένα ύποκειμενικά;
Μπορεί κανείς να ελπίσει ότι θα ξεπεράσει το σώμα του, τον εγκέφαλό του και το σφιχτοπλεγμένο δίχτυ των λειτουργιών τού;

Mέσα της κάτι την βεβαίωνε ότι ήταν δυνατό να ξεπεράσει κανείς το ένα μετά το άλλο, τα διάφορα εσωτερικά στρώματα, αλλά ήταν ποτέ δυνατό να ξεπεράσει τις βασικές, βιολογικές καταβολές που χρωματίζουν υποκειμενικά την πραγματικότητα;
Είναι δυνατό να σταματήσει ποτέ ο νους να προβάλει κάποιο περιεχόμενο;

Ένιωσε την ανάγκη να ζήσει μελλοντικά.
Nα ζεις έντονα, όμως να μην δένεσαι με καμιά εμπειρία σου, να αγαπάς χωρίς επιφυλάξεις, όμως να μην μπλέκεσαι στα δίχτυα της αγάπης όπως παλιά, που σημαίνει, ότι πρέπει να λείπει το στοιχείο της προσωπικής προσκόλλησης κι όμως να

αγαπάς χωρίς επιφυλάξεις, με όλο το είναι σου , να ξοδεύεσαι, χωρίς να χάνεις το αίμα σου, να θυσιάζεις τα πάντα, όχι για κάποιο κέρδος, αλλά να ζεις έτσι ώστε δίνοντας την ουσία σου, ώστε, τίποτα να μην μένει αβίωτο ή μισοβιωμένο.

Ο πόνος, λοιπόν ή ο φόβος του πόνου, είναι ανασταλτικός παράγοντας, κι ο λόγος που δεν είχε ζήσει έτσι ανεπιφύλακτα, ήταν πάντα ο κίνδυνος να πονέσει και να πληγωθεί.

Κάπου όμως σε μια βαθύτρη περιοχή ο άνθρωπος θα πρέπει να έχει την ικανότητα να ζει με μεγάλη

ένταση, χωρίς επιφύλαξη, γιατί δεν θα προσκολλάται στις εμπειρίες του κι έτσι δεν θα πονά.

Eίσαι μοναδικός, όπως όλοι, θα παρακαλέσω όλους να γράψουν πως το βιώσαν ή το βιώνουν, αυτό το περίπλοκο και ακανθώδες θέμα!

το θέμα μας σ’ αυτή τη φάση δεν είναι ακόμα το «έγω» μας αλλά η συνειδητότητα,
αν το ξύπνημα των δυο εγκεφάλων δεν είναι ικανοποιητικό ας κάνουμε μια επισκόπηση όλης της πορείας
για να δούμε τη σύνδεσή της με τον φυσικό εγκέφαλο, γι αυτό γράφω τα παρακάτω:

Ο άνθρωπος αποελείται από δύο ημισφαίρια, το ΦΩΤΕΙΝΟ που είναι το βασίλειο ενός ΝΟΥ της ανδρικής αρχής,
και το ΣΚΟΤΕΙΝΟ που είναι το βασίλειο της ΚΑΡΔΙΑς της θηλυκής αρχής.

Το βασίλειο τη Καρδιάς έχει την έδρα του στην παρεγκεφαλίδα και το βασίλειο του Νου στον εγκέφαλο.
Η ανθρωπότητα, στο σύνολο της, λειτουργεί, κατα κύριο λόγο, με το κέντρο της την παρεγκεφαλίδα και ελάχιστα μόνο με τον εγκέφαλο.

Τα λίγα άτομα που ο εγκέφαλός τους έχει αναπτυχθεί ως ένα σημείο, είναι διανοητικοί και γεμάτοι από τα προβλήματα και τη στενότητα που χαρακτηρίζουν τη διανόηση.

Όταν η διανοητικότητα φτάσει στο απόγειό της αρχίζει να τους βασανίζει μια αίσθηση δυσαρέσκειας και θέλουν να σπάσουν τα όρια τους και να ανακαλύψουν κατι άλλο.

Επειδή μια τέλεια ανεπτυγμένη διανόηση προϋποθέτει χωρισμό από τον αντίθετο πόλο της, που είναι η "Φύση", ο τομέας της φύσης είναι το πρώτο πράγμα που ένας πρώην διανοητικός συναντά αφού καταλύσει τους περιορισμούς της διανόησης.

Μ’ αυτό τον τρόπο, πετυχαίνει μερική ένωση με την παρεγκεφαλίδα ή την "ΚΑΡΔΙΑ" του ΚΟΣΜΟΥ, με αλλά λόγια αρχίζει να λειτουργεί σαν ανδρόγυνο ον.

Ο γάμος ανάμεσα στους δυό εγκεφάλους ή στα δύο φύλα έχει σαν αποτέλεσμα μια κατάσταση "ισορροπίας και ολοκλήρωσης".

______________Αλχημεία____________________________________________________________________________________________________________

Αυτή την ένωση των στοιχείων προσπαθούσαν να πετύχουν οι παλιοί αλχημιστές!

Όρος της αλχημείας το: "σπαγγειρό δοχείο" της τήξης και της πήξης.
Όπου γίνονται όλες οι σπαγειρικές διαδικασίες.

Το ρήμα σπαν = σημαίνει: χωρίζω, διαλύω, διασπώ και το,

Αγείρειν = σημαίνει: συναθροίζω, συνθέτω, συνενώνω,

Τώρα, αν μπεις ο ίδιος στο αλχημικό δοχείο της τήξης και της πήξης των μετάλλων,

Και περνώντας από μια μεταμόρφωση, αυτό,
μπορεί να σε οδηγήσει στην Ολοκλήρωση του Είναι σου.
Μ’ άλλα λόγια είναι μια εσωτέρική συνένωση,
Ανάμεσα στο ανδρικό και το γυναικείο κομμάτι του Όντος σου!

Αυτή η συνένωση έχει άμεση εξάρτηση με το πόσο ευαίσθητο έιναι το όν,
Να πραγματοποιήσει την εσωτέρική συνένωση, κι από την ικανότητα, ή την ανάγκη, να βυθιστεί εντός του
για να συναντήσει την Αγαπημένη του — τον Αγάπημένο της ΨΥΧΗς του!..

Τώρα εκτός απο αυτά τα δυο, ύπάρχει και ένα τρίτο στοιχείο: το παιδί!
«που γεννιέται από την ένωση των δύο».

(Αυτό το τρίτο το ονομάζουμε και Μεσολόβιο, Τύλωμα, Άμοθεν!)
(Στον Εσωτερικό Χρ. το "Παίδί!" αυτό το λέμε: "Παράκλητο-Αγαθό ή Πν. Άγιο!")

Οι αλχημιστές έλεγαν...1+1=3!...
Αυτό το κατάλαβα όταν ένωνα στη χημεία δύο στοιχεία,
Π.χ. θεογλυκολικό οξύ και αμμωνία , όμως δεν πετυχαίνω το αποτέλεσμα,
αν δεν ακολουθούσε κι ένα τρίτο στοιχείο που το ονόμασα –εξουδετέρωση!-
Μόνο το τελευταίο εξουδετερώνει τα δύο πρώτα! Και όλα ,αλλάζουν όταν έρχεται το παιδί!.

"ΚΙ ΈΣΤΕΙΛΕ ΣΤΗ ΓΗ, ΠΑΡΑΚΛΗΤΟ ΑΓΑΘΟ,
ΝΑ ΜΕΣΊΤΕΥΕΙ ΓΙΑ ΜΑΣ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΕ ΣΤΕΝΑΓΜΟΥΣ ΑΛΑΛΗΤΟΥΣ"
"ΑΓΆΠΗ ΕΙΡΗΝΗ ΧΑΡΑ"...

H ΛΕΞΗ ΕΞΟΥΔΕΤΈΡΩΣΗ ισχύει για τα δύο χημικά στοιχεία,
που εξουδετερώνονται από ένα τρίτο,
στην ορολογία του Πνεύματος τώρα,
η λέξη που αρμόζει,

είναι "ΣΥΝΕΝΩΣΗ",
ΔΙΟΤΙ ΕΝΌΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ,
ΟΤΙ ΣΥΝ-ΕΝΩΝΕΤΑΙ,
ΟΛΗ Η ΤΡΙΑΔΑ ΕΝΤΟΣ ΣΟΥ!
ΠΑΤΈΡΑΣ, ΥΙΟΣ,
ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ ΑΓΙΟ!

Είναι κατανοητό?

Κοσμικές δυνάμεις

Aναζητητή, μαθητή της Ατραπού, κατάλαβε γιατί οι φίλοι σου και οι φίλες σου δεν μπορούν να μην σου επιτίθενται με εχθρότητα:
Κατάλαβε ότι οι επιθέσεις που θα δέχεσαι δεν θα είναι στην ουσία προσωπικές, αλλά κοσμικές δυνάμεις.
Έτσι ο προβολέας σου από το προσωπικό θα μεταφερθεί στο παγκόσμιο, στο απρόσωπο, στο Κοσμικό, ή στις γενικές τάσεις της Ζωής.

Γι αυτό δεν θα βλέπεις πια ένα ορισμένο πρόσωπο να σου επιτίθεται προσωπικά,
αλλά μια σκοτεινή φυλακισμένη δύναμη Ζωής που περνά μέσα από την κάθε μια, και τον κάθε ένα και που επιτίθεται
εναντίον μιας φωτεινής και ελεύθερης δύναμης Ζωής που συμβαίνει να περνάει από μέσα σου.

Δεν έχεις να κάνεις με τούτο ή με εκείνο το πρόσωπο, ούτε έχεις να κάνεις με τον εαυτό σου σαν άτομο,
αλλά με τη ζωή, με τις κοσμικές δυνάμεις που περνούν από μέσα τους κι από μέσα σου.

Αυτή η διαπίστωση, μολονότι απαλή, ευγενικιά και αδιόρατη, είναι πολύ σημαντική, γιατί μετακίνησε το κέντρο βάρους,
από το προσωπικό, το ,περιορισμένο, το καθορισμένο, στο απρόσωπο, στο τεράστιο, το ακαθόριστο.

Τα ανθρώπινα όντα είναι δυνάμεις, η εξωτερίκευση δυνάμεων της Ζωής, που εκφράζονται όχι μόνο μέσα από τους ανθρώπους,
αλλά μέσα από το κάθε τι που υπάρχει, οργανικό και ανόργανο.
Ολόκληρο το στερέωμα είναι ένα πεδίο μάχης κοσμικών δυνάμεων και τα ανθρώπινα όντα δεν είναι διαφορετικά από τον τεράστιο Κόσμο.

Αγάπη Ειρήνη Χαρά

"Tην Σοφία ηγάπησα, όμως αυτή υσχυρίζεται ότι ζει με το Θεό γιατί ο Κυρίαρχος των Πάντων την αγάπησε".

"Αυτή γνωρίζει τα Μυστήρια που οδηγούν στη Γνώση, Αυτή αποφασίζει τι θα Δημιουργήσει Αυτός!".

«Ενδύθητι την ωραιότητά σου Πόλη αλάλαζε, ευφράνσου από χαρά, εντός σου είναι ο Λυτρωτής σου,
η φωνή Του δεν θα ακουστή στις πλατείες και στα στάδια,
Μόνο εντός σου πραγματοποιήται το Μέγα αυτό Θαύμα, διότι την καρδιά σου επιθύμησε ο Ύψιστος!

Πόσα χρόνια ο παλιός Προμηθέας μέσα σου αλυσοδεμένος κράζει για να απελευθερωθεί;
Παραδίδει το παλιό εγώ, ο παλιός Προμηθέας, κι Ο Νέος Προμηθέας ενδύεται ΤΟ ΝΈΟ ΕΓΩ!, την Νέα Ζωή!, κι ο Ύψιστος τον θεράπεύει δια του Ακτίστου Φωτός!
Πως θα έρθεις να παραταχθείς στην μάχη της Ειρήνης;

Περιεζώσου λοιπόν την οσφύν σου με Αλήθεια, ενδύσου τον Θώρακα της Δικαιοσύνης ανέλαβε της Ασπίδα της Πίστεως,
Για να μπορείς να σβήνεις όλα τα βέλη του πονηρού τα πεπυρωμένα,

φόρεσε τα Υποδήματα της Ειρήνης, λάβε και την Μάχαιρα του Πνεύματος ήτις είναι ο Λόγος του Θεού!
ΑΝEΛΑΒΕ ΛΟΙΠΌΝ ΤΗΝ ΠΑΝΟΠΛIΑ ΤΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΥΝΗΘΕΙς ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙς ΚΑΙ ΑΦΟY ΚΑΤΑΠΟΛΕΜIΣΕΙς ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙς!
Αγάπη Ειρήνη Χαρά!

Ερευνητή, αφού αποκτήσεις μια λίγο πολύ συγκροτημένη εικόνα της νέας εσωτερικής σου κατάστασης,
Θα νιώσεις την ανάγκη να αρχίσεις έμπρακτα να ζεις σ’ αυτή την νέα διάσταση,
που θα σου προκαλεί η Παρουσία του Εγώ και να παρατηρείς απ’ αυτήν,

τα δρώμενα στην περιοχή της σκέψης, του συναισθήματος και των αισθήσεων.
θα μπορείς να αρχίσεις μια πραγματική ερεύνα των τάσεων που διαπερνούν τις τρείς περιοχές,

Δηλαδή, βρίσκεσαι μπροστά στο αντικείμενο της έρευνάς σου.
Θα νιώσεις απόλυτα δικαιωμένος καθως θα χρησιμοποιείς την κτητική αντωνυμία «μου».

Γιατί τώρα θα ζεις ενσυνείδητα στην Παρουσία του Εγώ.
Θα διαπιστώσεις ότι δεν ήξερες τι επιδίωκαν οι τρεις περιοχές,(σκέψη -συναίσθημα,-αίσθηση),
που σκόπευες να εξερευνήσεις δεν ήξερες που σε πήγαιναν τι ζητούσαν από σένα.

Είχες βέβαια μέχρι τώρα τάξει στόχους στη ζωή σου και είχες επιδιώξει την επίτευξή τους, αλλά ποιος
Θα σε βεβαίωνε ότι οι στόχοι σου ήταν αυθεντικοί και όχι προιόν κρυφής μίμησης και πλαστών προτύπων;
Έπειτα οι επιδιώξεις σου συχνά τορπιλίζονταν από κάποια αντίθετη τάση που εμφανιζόταν απροσδόκητα στο προσκήνιο.

Είχες ζήσει μέχρι τώρα χωρίς να ξέρεις τι περιείχε το μέσα σου, ούτε πως σε οδηγούσαν τα περιεχόμενά σου. Είχες έναν εαυτό με τρεις ορόφους-σκέψη-συναίσθημα-αισθήσεις, κι ένα Εγώ σε κατασταση ύπνου, κι όμως δεν γνώριζες τίποτα.

Μην αφήσεις να σε κατακλύσει το αίσθημα ντροπής, καθώς θα αναλογιστείς ότι είχες δοσμένη την προσοχή σου σε εξωτερικές γνώσεις.

Μπορεί να είχες κάνει ανώτερες σπουδές, όμως δεν ήξερες το σπουδαιότερο, το πιο κοντινό και το πιο οικείο, τον εαυτό σου. Ευτυχώς όμως για σένα, έχει σημάνει η στιγμή να αλλάξεις κατεύθυνση.
Συνεχίζω..

Διότι αν κάποιος ήθελε να κάνει σωστή δουλειά,
Θα έπρεπε να παραμερίσει ότι γνώσεις είχε συσσωρεύσει, γύρω απ’ το εσωτερικό του ανθρώπου.

Δεν ήταν λίγες αυτές οι δανεικές γνώσεις. Και τι δεν έχουν διαβάσει οι άνθρωποι!
Φρόυδ, Άντλερ, Γιούγκ, Ράιχ, Τζάνωφ, Έριχ Φρόμ, Ζαγκό!
Ο κάθε ένας απ’ αυτους έδινε και διαφορετική ερμηνεία στο υλικό που παρατηρούσε.

Πέρα απ’ αυτό, κανείς τους δεν είχε αφυπνίσει το Εγώ, σαν μια Παρουσία ξέχωρη από τις τρεις λειτουργίες
Της σκέψης, του συναισθήματος και των αισθήσεων.

Και το χειρότερο όλοι τους ονόμαζαν Εγώ, τον εγωκεντρισμό. Θα νιώσεις σύγκρυο καθώς θα διαπιστώσεις πόσο στραβά καθοδηγούσαν
τους οπαδούς τους.

Θα σου φανούν τυφλοί οδηγοί άλλων τυφλών. Έ λοιπόν όλα αυτά θα τα παραμερίσεις όπως τους αξίζει,
και θα άρχίσεις την έρευνά σου σαν πρωτοπόρος με παρθένο βλέμμα, σαν να μην ήξέρες τίποτα για τον εαυτό σου.

Λες και ξέραμε κάτι το παραμικρό γι’ αυτόν!
Μια μέρα λοιπόν θα πεις: «τώρα θα παρακολουθήσω το εαυτό μου,
δηλ. τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις αισθήσεις μου για πέντε λεπτά κι ύστερα θα καταγράψω αυτά που παρατήρησα».

συνεχίζω..

Με χαρά θα διαπιστώσεις ότι η ασκήση ήταν εύκολη. Στο βάθος –βάθος του εσωτερικού σου χώρου,
Θα νιώθεις την αόριστη παρουσία του Eγώ σου στην πράξη της παρατήρησης.
Λίγο πιο έξω από το Εγώ θα περνούν διάφορες σκέψεις, ασύνδετες μεταξύ τους οι περισσότερες.

Πιο έξω από τις σκέψεις, θα νιώθεις την ροή των συναισθημάτων.
Είχαν αραιώσει πολύ την ώρα της παρατήρησης.
Πιο έξω από τα συνασθήματα θα νιώθεις το σώμα με τις εσωτερικές και εξωτερικές αισθήσεις του.

Οι εσωτερικές αισθήσεις μεταβίβασαν μιαν αίσθηση θερμότητας στο πόδι ίσως,
ή μια περισταλτική κίνηση των εντέρων, ή μια περαστική ζαλούρα στο κεφάλι.
Οι εξωτερικές αισθήσεις μεταβίβασαν εντυπώσεις απο τον έξω κόσμο, οπτικές, ακουστικές, απτικές, οσμητικές.

Όταν τελειώσεις το πεντάλεπτο πείραμά σου, θα νιώθεις μια πλατειά γαλήνη να γεμίζει το είναι σου και μιάν ελαφρά χαλάρωση να απλώνεται στα μέλη σου.
Θα έχεις την εσωτερική αίσθηση ότι όλα κυκλοφορούσαν ομαλά μέσα σου, σε τάξη.

Κάποιοι θυμήθηκαν την αναρχία που επικρατούσε στο εσωτερικό πιο παλιά και ανατρίχιασαν, σε τι χάος είχαν ζήσει τόσα χρόνια αλήθεια!

Μέσα σ’ αυτό το χάος είχαν εργαστεί και είχαν «αγαπήσει». Τώρα, όμως , το Εγώ είχε αποκτήσει ένα Tροχονόμο,
που με την παρατήρηση του εαυτού, είχε βάλει σε τάξη το προηγούμενο χαος.
συνεχίζω..

Oταν νιώσεις ότι μπορείς να κάνεις το πείραμα για είκοσι λεπτά,
και όχι πια μέσα στο σπίτι, αλλά έξω στους πολυσύχναστους δρόμους,
βγες έξω για να δεις αν οι θόρυβοι και η ποικιλομορφία των εντυπώσεων θα διασπούσαν την συνοχή της παρατήρησης.

Θα δεις ότι δεν είναι σωστό να μένει έξω από την παρατήρηση ή εξωτερική ζωή, αφού ο άνθρωπος ζει μέσα σ’ αυτήν και είναι μέρος της.
Έπειτα, ο πρώτος όροφος, οι αισθήσεις, για την ακρίβεια οι εξωτερικές αισθήσεις, έχουν δοθεί στον άνθρωπο για να έρχεται σε επαφή με τον έξω κόσμο.
Είναι οι γέφυρες που συνδέουν τον άνθρωπο με την εξωτερική πραγματικότητα.

Επομένως, παρατηρώ τις αισθήσεις σημαίνει παρατηρώ τον έξω κόσμο.
Συνέχισε να παρατηρείς και να γράφεις της παρατηρήσεις σου, θα ήταν καλό να κάνεις το πείραμα αυτό κάθε μία ώρα.

Τι γινόταν, ωστόσο, τις υπόλοιπες στιγμές; Δυστυχώς το Eγώ έχανε τη θέση του στις επάλξεις της παρατήρησης και βυθιζόταν στην αναρχική κίνηση κάποιας λειτουργίας.

Αυτή η κατάσταση εξοργίζει πολλούς. Κατι μέσα σου θα αρχίσει να μην ανέχεται τις "πτώσεις" του Eγώ από την πλευρά του.
Τι να ήταν άραγε αυτό το "κάτι" που απαιτούσε αμείλικτα από το Eγώ να είναι πάντα στη θέση του -αποσπασμένο από τις τρεις λειτουργίες- και να εκτελεί το έργο του;

Στη συνέχεια θα δούμε το: «Κάτι πίσω από το Εγώ».

Αγάπη Ειρήνη Χαρά

quote:

---

Μ’ άλλα λόγια είναι μια εσωτέρική συνένωση,
Ανάμεσα στο ανδρικό και το γυναικείο κομμάτι του Όντος σου!

---

σημ.Έχεις δίκιο,για κάποιον που δεν βίωσε την Άνωθεν Γέννηση, δεν μπορεί να δει το Βασίλειο,
δεν μπορεί να κάνει την σύνθεση, το Πνεύμα της Λατρείας και του Θαυμασμού το θεωρεί παραλήρημα, ωστόσο τις Βάσεις και το Θεμέλιο της Πίστης η άννα τα έθεσε εντός μου,-θα ήταν χρήσιμο να υπήρχαν τα ποστ της άννας διότι θα βοηθούσαν πολλούς-στην πορεία προχώρησα περισσότερο..
έχε υπομονή όλα ξεκαθαρίζουν..

Και τι άλλο κατεβάζει τους ανθρώπους από τα ύψη και τους γεμίζει με γήινη βαρύτητα;
Το πολύ και πλούσιο φαγητό, διότι με τέτοιου είδους φαγητά αμβλύνεται η σκέψη
και τον στέλνει αποχαυνωμένο για ύπνο παρ’ όλες τις καλές προθέσεις του τελευταίου να αρχίσει να παρακολουθεί τον εαυτό του.

Eπειδή το είδος και η ποσότητα της τροφής που τρώει ένας απόγονος του Αδάμ μπορεί
ή να τον κάνει να γείρει «ψυχικά» προς την ύλη,
ή να αρθεί στις περιοχές του «άλλου κόσμου».
Με τα παραπάνω δεν θα πούμε ότι με μια προσεκτικά διαλεγμένη διατροφή
θα μπορούσε κανείς χωρίς καμιά εσωτερική εργασία, να πολιτογραφηθεί υπήκοος της βασιλείας του «άλλου κόσμου.»

Δεν είναι ασφαλώς, δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι οι λεπτές ουσίες και οι λεπτές ενέργειες φυσικό είναι
να απαιτούν ανάλογη τροφή, δηλ. τροφή ανάλαφρη, που να μην αποθέτει λίπη στον εντερικό σωλήνα.
Και τέτοια τροφή, απ’ ότι φαίνεται , προσφέρει το φυτικό βασίλειο.

θα αποτολμήσω μια άλλη κλημάκωση σε συνάρτηση
με τις τέσσερις εσωτερικές καταστάσεις που μπορεί να φτάσει κανείς.
(1) Απόλυτο – η Βασιλεία του Θεού... Νωπόι καρποί.
(2) Πνευματική περιοχή... Φυτικές τροφές.
(3) Ψυχική περιοχή... Θαλασινές τροφές.
(4) Περιοχή της φύσης... Ζωικές τροφές.

Δεν φτιάχνω εικόνες για τους άλλους, απλα μου έτυχε κάτι ανάλογο της εμπειρίας, (υποθέτω πως είσαι η Ρ, όχι η besant) μα εξελίχθηκε αρκετά διαφορετικα. Αν και γεννήθηκα και διδάχτηκα το χριστιανισμό, μέσα μου δεν ακολούθησα τίποτα άλλο εκτος του οτι εφαρμωσα στη ζωη, ορισμένα στολίδια του, όπως ο έχων καθαρή καρδιά, κλπ.

Η διατροφή που εγραψες πιο πάνω, ήταν ένα άλλο που εφάρμοσα, για δυο δεκαετιες τίποτα απο ζωική τροφή, όσο για τα φρούτα μόνο, ήταν μια καλοκαιρινή περίοδο που το εφάρμοσα....και άρχισε το αιώνιο παρόν.

Δεν έχω στο μυαλο μου προσευχές, παρακάλια, αγίους, φόβους, ταπεινωσεις, προσπάθειες, κύριους, πνεύματα, διαβολους, και όλα τα συναφή της κάθε θρησκείας, μα γνώση του το είναι ύλη.

Αυτη, (και το σώμα μου) παρατηρώ...και στον ύπνο ακόμα, συνεχίζει.

Ειλικρινά σου γράφω, δεν με απασχολεί ποτε ο θεός η το καλο, απλα προσέχω τι δεν είναι σωστο, και το αποφεύγω.

Τι δεν είναι σωστο, το φέρνω στο αιώνιο παρόν, και δεν υπάρχει να κάνω θέμα εκλογής, να το κάνω η όχι...απλα το βάζω στην άκρη.

Πάντως τα πόστ σου έχουν πολυ απο besant και άνθρωπο σοφία μέσα, σωστά?

"Kαι πως γίνεται αυτή η ένωση άγγελε;"

Διαπίστωσα ότι το κλειδί βρίσκεται στο να αφήνει κανείς το βάθος του να αντιδρά στη Ζωή.
Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι στην αρχή δεν θα είναι παρά η έξοδος από τη στενή περιοχή του αυστηρά λογικού,
ώστε η επιφάνεια και το βάθος θα έχουν την ευκαιρία να πλησιάσουν για να έρθει μια ολόπλευρη δράση από το σύνολο του ανθρώπου.
Μ' άλλα λόγια δράση - αντίδραση αποτελεί το επίτευγμα της Ιερής Ένωσης μέσα σου.
Για παράδειγμα, το θηλυκό κομμάτι μέσα στον άνδρα (συναίσθημα- αίσθηση),
και το ανδρικό κομμάτι (διανόηση-διαίσθηση) θα έρθουν σε συμφωνία.

Tα δύο "άλογα" θηλυκά στοιχεία θα μπολιαστούν από τα "έλλογα" στοιχεία, χωρίς αυτό να σημαίνει υποταγή σε μια στείρα εξωτερική λογική, αλλά μάλλον ανάπτυξη μιας ιδιότυπης "λογικής" έμφυτης στις θηλυκές λειτουργίες, ενώ η διανόηση θα πάψει να λειτουργεί με εξωτερικά κλισέ και θα γονιμοποιείται από τη θηλυκή πλευρά.
Η σχέση λοιπόν των δυο πλευρών θα είναι μια σχέση αμοιβαίας γονιμοποίησης και αλληλεπίδρασης, οπότε το άτομο θα βρίσκεται διαρκώς στην κατάσταση της Ιερής Ένωσης!

Τι ήταν αυτό το «κάτι», να ήταν ή σκέψη; Η σκέψη έχει μορφή και σχήμα και της αρέσει να λειτουργεί χωρίς να την παρατηρούν.
Να ήταν το συναίσθημα; Αυτό θα σου φανεί ακόμα πιό αστείο. Άσε πια τις αισθήσεις. Τι ήταν αυτό το «κάτι» από ποιά περιοχή πρόβαλε τις αμείλικτες, τις αυταρχικές απαιτήσεις του;

Kαι ήταν δυνατό να υπάρχουν περιοχές μέσα του άλλες από τις γνωστές τρεις;
Όλα αυτά, βέβαια, τα έλεγε η σκέψη που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό της και πιστεύει μάλιστα πως έχει αυτογνωστικές τάσεις.
Ευτυχώς, όμως, ο ερευνητής έχει πια δει την περιφεριακή θέση της και δεν επειρεάσθηκε απ’ αυτήν.

Άλλωστε, η παρουσία του Εγώ στην εσωτερική ζωή του του είχε δείξει ότι υπήρχαν διαστάσεις μέσα του πέρα από τις τρείς γνωστές.
Τι το περίεργο, λοιπόν, αν υπήρχε και άλλη μια διάσταση πέρα απ’ αυτήν του Εγώ δεν είναι καθόλου περίεργο ασφαλώς, ωστόσο κάτι στην όλη υπόθεση ξενίζει και δεν άργησε να βρει την αιτία.

Χωρίς ο ίδιος να ξέρει πως, είχε σχηματίσει την εντύπωση ότι πέρα από το Εγώ, από την αίσθηση της μοναδικότητάς του, του υποκειμένου του πυρήνα της ύπαρξης του δεν είναι δυνατόν να υπάρχει τίποτ’ άλλο.
Ένας πυρήνας είναι πάντα η αρχή και το τέλος, το Απόλυτο.

Απ’ αυτόν ξεκινούν όλα και σ’ αυτόν τελειώνουν, κι όμως αυτός ο πυρήνας της ύπαρξης, δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του αφ’ εαυτού του. Ούτε βέβαια,μπορούσαν να τον στηρίξουν στην θέση του οι τρεις λειτουργίες. Η αφυπνισμένη ύπαρξη του είχε άμεση συνάρτηση με εκείνο το αγνωστο «κάτι» που υπήρχε και δρούσε πίσω απ’ αυτόν.

Θα 'λεγε κανείς ότι κάποια ανώτερη δύναμη είχε λόγους να θέλει να στήσει το Εγώ στη σωστή του θέση και να εκτελέσει το έργο της παρακολούθησης για σκοπούς που μόνο εκείνο το "κάτι" γνώριζε.
Και τότε μιά αστραπή φώτισε την θολή του σκέψη, φέρνοντας στο προσκήνιο κάποιες διαπιστώσεις για την θέση του ανθρώπου ανάμεσα στο ζωικό και το πλανητικό βασίλειο.

Τώρα μάλιστα άρχισε να καταλαβαίνει κάτι κι αυτό τον γέμισε με θάμβος. Μ’ άλλα λόγια, είδε ότι η ανακάλυψη του Εγώ του ήταν η ανακάλυψη του καθαρά ανθρώπινου στοιχείου μέσα του.

Κάτω από το ανθρώπινο στοιχείο, υπάρχει το ζωικό βασίλειο, και πάνω απ’ αυτό, η πλανητική περιοχή. Μέσα του ωστόσο, έκείνο που ήταν κάτω από το Εγώ ήταν το τρίπτυχο Σκέψη- Συναίσθημα –Σώμα.

Άρα, ολόκληρο αυτό το τρίπτυχο αντιπροσώπευε το ζωικό βασίλειο. Δεν υπήρχε αμφιβολία γι αυτό, έπειτα από την εμπειρία του Εγώ σαν πυρήνα της ανθρώπινης υπόστασής του. Όσο λοιπόν ζούσε χωρίς το Εγώ, ζούσε στην περιοχή του ζωικού βασιλείου, που την νόμιζε για ανθρώπινη.

Άρα λοιπόν, αφού το «κάτι» ανήκε σε μια περιοχή πέρα από το Εγώ και ήταν πολύ ισχυρότερο απ’ αυτό, θα μπορούσε να πει κανείς ότι αντιπροσώπευε την πλανητική περιοχή μέσα στον ανθρωπο.

quote:

---

Διαπίστωσα ότι το κλειδί βρίσκεται στο να αφήνει κανείς το βάθος του να αντιδρά στη Ζωή.
Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι στην αρχή δεν θα είναι παρά η έξοδος από τη στενή περιοχή του αυστηρά λογικού,
ώστε η επιφάνεια και το βάθος θα έχουν την ευκαιρία να πλησιάσουν για να έρθει μια ολόπλευρη δράση από το σύνολο του ανθρώπου.
Μ' άλλα λόγια δράση - αντίδραση αποτελεί το επίτευγμα της Ιερής Ένωσης μέσα σου.
Για παράδειγμα, το θηλυκό κομμάτι μέσα στον άνδρα (συναίσθημα- αίσθηση),
και το ανδρικό κομμάτι (διανόηση-διαίσθηση) θα έρθουν σε συμφωνία.

Tα δύο "άλογα" θηλυκά στοιχεία θα μπολιαστούν από τα "έλλογα" στοιχεία, χωρίς αυτό να σημαίνει υποταγή σε μια στείρα εξωτερική λογική, αλλά μάλλον ανάπτυξη μιας ιδιότυπης "λογικής" έμφυτης στις θηλυκές λειτουργίες, ενώ η διανόηση θα πάψει να λειτουργεί με εξωτερικά κλισέ και θα γονιμοποιείται από τη θηλυκή πλευρά.
Η σχέση λοιπόν των δυο πλευρών θα είναι μια σχέση αμοιβαίας γονιμοποίησης και αλληλεπίδρασης, οπότε το άτομο θα βρίσκεται διαρκώς στην κατάσταση της Ιερής Ένωσης!

---

Κατάλαβα, νομίζω, τι θες να πεις. But there is more to this.

quote:

---

σημ.Έχεις δίκιο,για κάποιον που δεν βίωσε την Άνωθεν Γέννηση, δεν μπορεί να δει το Βασίλειο,
δεν μπορεί να κάνει την σύνθεση, το Πνεύμα της Λατρείας και του Θαυμασμού το θεωρεί παραλήρημα, ωστόσο τις Βάσεις και το Θεμέλιο της Πίστης η άννα τα έθεσε εντός μου,-θα ήταν χρήσιμο να υπήρχαν τα ποστ της άννας διότι θα βοηθούσαν πολλούς-στην πορεία προχώρησα περισσότερο..
έχε υπομονή όλα ξεκαθαρίζουν..

---

Edited by - Dr Jekyll Mr Hyde on 09/01/2012 14:22:21

Διέκοψε τις σκέψεις του για να κάνει το γνωστο πιά πείραμα της Εαυτοπαρατήρησης. Όταν τελείωσε το πείραμά του τον κατέκλυσαν κι άλλες διαπιστώσεις. Μ’ άλλα λόγια, σαν κάτι να του αποκάλυψε ότι μόνον οι σκέψεις του ανθρώπου διαμορφώνονται από τις δυνάμεις του ζωικού βασιλείου.

Τα συναισθήματα του διαμορφώνονται από τις δυνάμεις του φυτικού βασιλείου, ενώ το σώμα του διέπεται από τις δυνάμεις του ορυκτού βασιλείου.
Τις αποκαλύψεις αυτές γρήγορα τις ακολούθησαν κι άλλες, πιό αόριστες και άμορφες. Σε συνοπτική μορφή, του μεταβιβάστηκε ή «ΓΝΏΣΗ» ότι ακριβώς όπως υπήρχε μέσα του ολόκληρη ή κλιμάκωση του βασιλείου της ζωής, ορυκτού, φυτικού, ζωικού έτσι υπήρχε και μια άλλη, ανώτερη κλιμάκωση μέσα του, πλανητική, ηλιακή, γαλαξιακή και τα λοιπά.

Τώρα που είχαν εξελιχτεί έτσι τα πράγματα, δεν μπορούσε να είναι βέβαιος, ότι το «κάτι» που υπήρχε πέρα από το Εγώ προερχόταν οπωσδήποτε από την πλανητική περιοχή και όχι από την ηλιακή, την γαλαξιακή, ίσως κι από κάποια πιό μακρινή διάσταση.
Ακριβώς όπως όταν έχουμε μια άμεση σωματική αίσθηση νιώθουμε το Εγώ μας πολύ κοντά σ’ αυτήν,

-κι όχι κοντά στην σκέψη ή στο συναίσθημα- έτσι μπορεί, επήρειες προερχόμενες από πολύ μακρυνές περιοχές να γίνονται αισθητές στο Εγώ με την αμεσότητα της γειτνίασης.

ΣΤΟ ΕΠΌΜΕΝΟ: Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΓΩ

Καποιος είχε γνωρίσει την Ρ. έγραψε τα παρακάτω:

"Ακολουθώντας την ηρωίδα βήμα προς βήμα στο ταξίδι των εσωτερικών της αναδιφήσεων,πήρα δύναμη από την δύναμή της, βεβαιότητα από τη δική της βεβαιότητα και αγνότητα από την αγνότητά της και βγήκα ενισχυμένος όπως βγαίνει κανείς μέσα από ένα καθαρτήριο λουτρό.
Κοίταξα τον εαυτό μου κι ένιωσα με όλο μου το είναι να ποθώ να γίνω μια άδολη ψυχή, να μπορώ να γεμίσω μόνο από τη Σοφία Του και να αφιερώσω την ζωή μου χωρίς κανένα περιορισμό και το σπουδαιότερο, να λατρέψω την Σοφία Του, Αυτήν την Ίδια.
Πόθησα την στιγμή που θα γλίτωνα από τη μικρότητα του εγωισμού μου και θα κατάφερνα να μοιραστώ με ειλικρίνεια τη χαρά και την λύπη των άλλων ,κι ευχήθηκα να ρθει και για μένα η στιγμή που θα καταλυόταν ο φραγμός ανάμεσα στο εγώ και στο εσύ.
και θαμποχάραξε η ελπίδα ότι θα μπορούσα...."

ΣΗΜ.ΘΑ ΓΡΑΦΩ ΣΤΟ ΨΥΧΗ ΓΙΑ ΤΗ Ρ, ΕΊΝΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ..ΕΒΡΑΜ..

quote:

---

quote:

---

Διαπίστωσα ότι το κλειδί βρίσκεται στο να αφήνει κανείς το βάθος του να αντιδρά στη Ζωή.
Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι στην αρχή δεν θα είναι παρά η έξοδος από τη στενή περιοχή του αυστηρά λογικού,
ώστε η επιφάνεια και το βάθος θα έχουν την ευκαιρία να πλησιάσουν για να έρθει μια ολόπλευρη δράση από το σύνολο του ανθρώπου.
Μ' άλλα λόγια δράση - αντίδραση αποτελεί το επίτευγμα της Ιερής Ένωσης μέσα σου.
Για παράδειγμα, το θηλυκό κομμάτι μέσα στον άνδρα (συναίσθημα- αίσθηση),
και το ανδρικό κομμάτι (διανόηση-διαίσθηση) θα έρθουν σε συμφωνία.

Tα δύο "άλογα" θηλυκά στοιχεία θα μπολιαστούν από τα "έλλογα" στοιχεία, χωρίς αυτό να σημαίνει υποταγή σε μια στείρα εξωτερική λογική, αλλά μάλλον ανάπτυξη μιας ιδιότυπης "λογικής" έμφυτης στις θηλυκές λειτουργίες, ενώ η διανόηση θα πάψει να λειτουργεί με εξωτερικά κλισέ και θα γονιμοποιείται από τη θηλυκή πλευρά.
Η σχέση λοιπόν των δυο πλευρών θα είναι μια σχέση αμοιβαίας γονιμοποίησης και αλληλεπίδρασης, οπότε το άτομο θα βρίσκεται διαρκώς στην κατάσταση της Ιερής Ένωσης!

---

Κατάλαβα, νομίζω, τι θες να πεις. But there is more to this.

---

Ίσως βοηθούσες τους νεώτερους αν απαντούσες .. χρόνος για να το ψάξουν δεν έμεινε..
ένας μήνας φωτιά έρχεται σε λίγο η σπάνια κι επικίνδυνη όψη του τετραγώνου Ουρανού-Πλούτωνα,
όψη που ανοίγει το κουτί της Πανδώρας και αλλάζει το πρόσωπο του πολιτισμού..
θα γράψω ..ότι προλάβω...
Αγάπη Ειρήνη Χαρά

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr