quote:

---

Αφου γίνει κατανοητό τι είναι και τι όχι, πες μου να πάω στο χριστο να του το πω...

Αν και την απάντηση την ξέρω...

Αγάπη πάλι θα μου πει.

---

Αυτός είναι ο τρόπος σου να μου πεις ότ με αγαπάς; Εντάξει, κανένα πρόβλημα, η αγάπη δεκτή, αρκεί να μη τρίβεσαι πάνω μου.

Επειδή ίσως στεναχώρω κάποιους και δεν το θέλω, ειδικά τον καπετάνιο μας,
και μιας και βρισκόμαστε σε πλοιο, επαναφέρω ότι είχα γράψει.

.......

Φανταστείτε πως κάνετε ένα ταξίδι, πάνω σε ένα πλοίο μαζί με άλλο κόσμο, κάτι σαν το ΤΙΤΑΝΙΚ. Έχει μεγάλη κακοκαιρία, ανεβαίνουν τα μποφόρ, και καταλαβαίνεται πως πάει για βρόντο.

Ο κόσμος φοβάται, ψάχνει για σωσίβια και βάρκες, μα εσείς καταλαβαίνεται πως δεν υπάρχει χρόνος και πέφτετε στη θάλασσα, έτσι το πλοίο δεν σας παρασέρνει στο βυθό. Αν και είσαστε γυμνασμένος, κολυμπάτε θαυμάσια, μετά από ώρες οι δυνάμεις σας αρχίζουν να σας εγκαταλείπουν, όποτε αρχίζετε να σκέφτεστε πως έφτασε η ώρα.…μα να που δεν έφτασε, γιατί ξαφνικά το χέρι σας ακουμπάει μια σανίδα.*(γνώση)

Τι τύχη σκέφτεστε… και αποκαμωμένος ακουμπάτε επάνω για να ανακτήσετε δυνάμεις. Περιμένετε λοιπόν πάνω στη σανιδά για βοήθεια που δεν φτάνει, έτσι μη βλέποντας τίποτα…. πεινάτε, διψάτε…(το ξεπερνάτε) αρχίζετε και κολυμπάτε ΜΟΝΟΣ ΣΑΣ! Τα χέρια σας γίνονται κουπιά, μέχρι που κάποια στιγμή βλέπεται μακριά ένα νησάκι. Η Ελπίδα σας δίνει φτερά, και εκεί που σκέφτεστε πως σε λίγο φτάνετε… βλέπεται το χάρο με τα μάτια σας!!!

Ένας καρχαρίας σας περιτριγυρίζει, με τους σάλιο αδένες σε ενέργεια! Μιας και περάσατε από τόσα…είσαστε και περίεργος τύπος, λέτε δεν πάει στην οργή, θα με φάει που θα με φάει……αρχίζετε και τον κοιτάτε στα ΔΟΝΤΙΑ! Ανεπάντεχα, ο καρχαρίας σας αφήνει ήσυχους, ψάχνει για φοβισμένους, και εσείς με τις εναπομείναντες δυνάμεις κολυμπάτε ίσα με την ακτή, όπου εξαντλημένος χάνεται τις αισθήσεις σας!

ΞΥΠΝΑΤΕ….και ξαφνικά σας φαίνονται όλα διαφορετικά…τα χρώματα τα λουλούδια, ο ήλιος η θάλασσα, όλα είναι πολύ μα πολύ πιο έντονα. Σηκώνεστε και αισθάνεστε το σώμα και το μυαλό σας τέλειο, καθόλου κουρασμένοι….Είσαστε μόνο εσείς και η ΦΥΣΗ… δεν σας λείπει η Τηλεόραση, τα Βιβλία, το ΣΕΧ…

Αρχίζετε να χορεύεται, τραγουδάτε σαν μεθυσμένοι…και ευλογείται την δημιουργία και την ΟΜΟΡΦΙΑ της!

Ξαφνικά, βλέπετε ένα περίεργο δένδρο! Δεν το έχετε ξαναδεί! Πλησιάζετε, απάνω έχει ένα καρπό, ούτε αυτόν τον έχετε ξαναδεί η γευτεί, και τι περίεργο. Είναι γεμάτο….με κάτι σαν μικρά κεράκια, όπου από ολα αυτά, είναι αναμμένο ΕΝΑ ΜΟΝΟ…. Μόλις φτάσει προς το ΤΕΛΟΣ του, αρχίζει και τρεμοσβήνει…και μόλις τελειώσει, στο ίδιο το δένδρο ανάβει ένα άλλο κεράκι… Καταλαβαίνεται πως έτσι ανάβουν και σβήνουν όλα τα κεράκια του δένδρου, είσαστε πολύ πεινασμένος…. αποφασίζεται να δοκιμάσετε το ΑΓΝΩΣΤΟ φρούτο…

Οοοπς.. το ΘΑΥΜΑ, αρχίζετε να βλέπεται γύρω σας ένα σωρό δένδρα με κεράκια, να κάνουν το ίδιο ακριβώς…όπως το δένδρο που γευτήκατε τον καρπό, και όλα τα δένδρα…. μαζί και το δικό σας, να είναι μέρος ενός πολύ μα πολύ μεγάλου δένδρου…

Ακουμπάτε στο δένδρο γοητευμένος….Ο Ήλιος είναι πανέμορφος …Φωτίζει, και ζεσταίνει την καρδιά όπως ποτέ….

Χωρίς το Φως … είναι ΝΥΧΤΑ!

Στον Άγγελο.

Να απαντήσω στο: « Θεέ μου, Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες» κ α, όμως αυτό το, κάτι... πάλι με σταματά,
ώστε να καταλάβεις κι εσύ γιατί σ’ αυτή τη φάση δεν ενδεικνύεται να τα μπαλώσω,

δεν είναι απλά, τα βαγγέλια είναι σύνθετα,

σίγουρα θα βοηθούσε να μου πεις, πως θα με καταλάβεις; με τη λογική σου, με το νου σου ή με τη νοήμονα καρδιά σου! Δες το, και μετα ..μου λες...

«Ο νους μεν καθαρός ορθά βλέπει τα πράγματα»

Ο όρος νους ταυτίζεται με την ψυχή, αλλά συγχρόνως είναι και μια ενέργεια της ψυχής, ο νους και η ψυχή είναι το κατ' εικόνα του Θεού.
Όπως η ψυχή διαιρείται σε ουσία και σε ενέργεια το ίδιο και ο νους διαιρείται σε ουσία και σε ενέργεια.

Όπως στο Θεό η ουσία και η ενέργεια διαιρούνται αδιαιρέτως το ιδιο γίνεται και στο νου..
Νου χαρακτηρίζουμε την ουσία δηλαδή την καρδιά, ο νους ταυτίζεται με την καρδιά ,(αποκτουμε νοήμονα καρδία),

Και σε άλλα σημεία, νου χαρακτηρίζουμε την ενέργεια, τα νοήματα και τους λογισμούς, γενικότερα νου χαρακτηρίζουμε την καρδιά, και την ψυχή,
Επειδή όμως πολλοί χάσανε την παράδοση, γι αυτό πολλοί ταυτίζουν το νου με τη λογική, δεν υποπτεύονται καθόλου ότι εκτός από την λογική, υπάρχει μια άλλη δύναμη

Που έχει μεγαλύτερη αξία, δηλαδή ο νους και η καρδιά. Ο πολιτισμός αυτός είναι πολιτισμός « απώλειας της καρδιάς», και κάτι που δεν έχει ο άνθρωπος μέσα του δεν μπορεί να το αντιληφθεί. H καρδιά νεκρώθηκε ο νους σκοτίστηκε και δεν μπορούν οι άνθρωποι να αντιληφθούν την παρουσία τους.

Ενώ για τον άνθρωπο που έχει το Πνεύμα το Άγιο είναι ξεκαθαρισμένο, ζει «Εν Αποκαλύψει» δεν χρειάζεται διασαφήσεις, γνωρίζει από την πείρα του την παρουσία και την ύπαρξη «του νοός της καρδιάς», έτσι το νου που διαχέεται δια των αισθήσεων προς τα έξω, τον συγκεντρώνουμε και τον επαναφέρουμε,(δηλ. αυτήν ταύτην την καρδία ) «προς το των λογισμών ταμείο».

Όπως ο οφθαλμός του σώματος που ασθενεί,και σκοτίζει όλο το σώμα, κατά τον ίδιο τρόπο, όταν ασθενεί ο οφθαλμός της ψυχής, που είναι ο νους τότε σκοτίζεται ολόκληρη η ψυχή του ανθρώπου.(Ματθαίος στ’23.)
«Αν ουν το φως το εν σοι σκότος εστί, το σκότος πόσον;».

Νους εξερχόμενος απο την καρδιά, ασθενεί και πεθαίνει, οπότε νεκρώνεται και ολόκληρη η ψυχή, θα το δούμε ..και στη συνέχεια.
Νους λοιπόν λέγεται και η ουσία της ψυχής δηλ. η καρδιά. Μ’ αυτή την έννοια νους και καρδιά ταυτίζονται αφού στο νου κατοικεί ο Χριστός!

ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΏ; Γιάννη; Στο νου σου, στη λογική σου, ή στη νοήμονα καρδιά σου;

(Το ίδιο ερώτημα κάνω και σε σένα Πλάτωνά μου! )

ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΏ; Γιάννη; Στο νου σου, στη λογική σου, ή στη νοήμονα καρδιά σου;

(Το ίδιο ερώτημα κάνω και σε σένα Πλάτωνά μου! )
..............

Δεν ρωτάνε ποτε τον αποδεκτη, Αγγέλε!

Αν πράγματι γνωρίζεις να ακούς, γνωρίζεις και να μιλάς...εκει που χρειαζεται, και οπως αρμόζει.

Ακούς τι σου λένε τα ατομα πανω στο καράβι, η ακούς μόνο τα Ευαγγελία, και ως εκ τούτου...δεν ακούς?

quote:

---

Άγγελος

ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΏ; Γιάννη; Στο νου σου, στη λογική σου, ή στη νοήμονα καρδιά σου;

(Το ίδιο ερώτημα κάνω και σε σένα Πλάτωνά μου! )
..............

Δεν ρωτάνε ποτε τον αποδεκτη, Αγγέλε!

Αν πράγματι γνωρίζεις να ακούς, γνωρίζεις και να μιλάς...εκει που χρειαζεται, και οπως αρμόζει.

Ακούς τι σου λένε τα ατομα πανω στο καράβι, η ακούς μόνο τα Ευαγγελία, και ως εκ τούτου...δεν ακούς?

---

Στεφάνι καταθέτω μεσούσης των αιώνων,
στον μέγιστο Άγνωστο φιλόσοφο,
αγάπης τέλειο μαθητή,
πόνου ιερού θεραπευτή,
υιοθεσίας μητέρας του παντός,
Ιωάννη τον λεγόμενο,
συνοδείας ευαγγελιστών
του πλήρη ανθρώπου τέταρτον,
του το σκίτσο προσώπου, κατά των μυστικών,
τέλειας κόσμου φωτίσεως τροφής δεικτικού,
των όρων της ύπαρξης ακριβώς σημειολογών,
φιλοσοφίας Ελλήνων σταθερός αγωγός
και ημετέρων εφέσεων πατήρ ταπεινός.

Εις Ιωάννην εν συνόρω βρίσκοντος
νήσου Ελληνικής
και βίβλον εκλάψαντος γένους,
αιωνίως ανθρωπιστικής.

quote:

---

Ιωάννη, «ψευτόγιαννε», να τα «μπαλώσω» ξεκίνησα ,

Να απαντήσω στο: « Θεέ μου, Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες» κ α, όμως αυτό το, κάτι... πάλι με σταματά,
ώστε να καταλάβεις κι εσύ γιατί σ’ αυτή τη φάση δεν ενδεικνύεται να τα μπαλώσω,

δεν είναι απλά, τα βαγγέλια είναι σύνθετα,

σίγουρα θα βοηθούσε να μου πεις, πως θα με καταλάβεις; με τη λογική σου, με το νου σου ή με τη νοήμονα καρδιά σου! Δες το, και μετα ..μου λες...

«Ο νους μεν καθαρός ορθά βλέπει τα πράγματα»

Ο όρος νους ταυτίζεται με την ψυχή, αλλά συγχρόνως είναι και μια ενέργεια της ψυχής, ο νους και η ψυχή είναι το κατ' εικόνα του Θεού.
Όπως η ψυχή διαιρείται σε ουσία και σε ενέργεια το ίδιο και ο νους διαιρείται σε ουσία και σε ενέργεια.

Όπως στο Θεό η ουσία και η ενέργεια διαιρούνται αδιαιρέτως το ιδιο γίνεται και στο νου..
Νου χαρακτηρίζουμε την ουσία δηλαδή την καρδιά, ο νους ταυτίζεται με την καρδιά ,(αποκτουμε νοήμονα καρδία),

Και σε άλλα σημεία, νου χαρακτηρίζουμε την ενέργεια, τα νοήματα και τους λογισμούς, γενικότερα νου χαρακτηρίζουμε την καρδιά, και την ψυχή,
Επειδή όμως πολλοί χάσανε την παράδοση, γι αυτό πολλοί ταυτίζουν το νου με τη λογική, δεν υποπτεύονται καθόλου ότι εκτός από την λογική, υπάρχει μια άλλη δύναμη

Που έχει μεγαλύτερη αξία, δηλαδή ο νους και η καρδιά. Ο πολιτισμός αυτός είναι πολιτισμός « απώλειας της καρδιάς», και κάτι που δεν έχει ο άνθρωπος μέσα του δεν μπορεί να το αντιληφθεί. H καρδιά νεκρώθηκε ο νους σκοτίστηκε και δεν μπορούν οι άνθρωποι να αντιληφθούν την παρουσία τους.

Ενώ για τον άνθρωπο που έχει το Πνεύμα το Άγιο είναι ξεκαθαρισμένο, ζει «Εν Αποκαλύψει» δεν χρειάζεται διασαφήσεις, γνωρίζει από την πείρα του την παρουσία και την ύπαρξη «του νοός της καρδιάς», έτσι το νου που διαχέεται δια των αισθήσεων προς τα έξω, τον συγκεντρώνουμε και τον επαναφέρουμε,(δηλ. αυτήν ταύτην την καρδία ) «προς το των λογισμών ταμείο».

Όπως ο οφθαλμός του σώματος που ασθενεί,και σκοτίζει όλο το σώμα, κατά τον ίδιο τρόπο, όταν ασθενεί ο οφθαλμός της ψυχής, που είναι ο νους τότε σκοτίζεται ολόκληρη η ψυχή του ανθρώπου.(Ματθαίος στ’23.)
«Αν ουν το φως το εν σοι σκότος εστί, το σκότος πόσον;».

Νους εξερχόμενος απο την καρδιά, ασθενεί και πεθαίνει, οπότε νεκρώνεται και ολόκληρη η ψυχή, θα το δούμε ..και στη συνέχεια.
Νους λοιπόν λέγεται και η ουσία της ψυχής δηλ. η καρδιά. Μ’ αυτή την έννοια νους και καρδιά ταυτίζονται αφού στο νου κατοικεί ο Χριστός!

ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΏ; Γιάννη; Στο νου σου, στη λογική σου, ή στη νοήμονα καρδιά σου;

(Το ίδιο ερώτημα κάνω και σε σένα Πλάτωνά μου! )

---

Edited by - gianipseftis on 12/02/2012 10:43:16

Εξασφαλισμένοι στα ιδανικά που ματώνουν την καρδιά, στης αφανέρωτης χαράς τις παρηγοριές, παρών
πάντοτε στις νυχτιές που ποθούν την ημέρα, όπως ο έρωτας την δική του φιλοξενία ποθεί στην έξοδο
του εαυτού και στην διαύγεια των ουρανών του την αποφυγή της πλέον ύπουλης βαρβαρότητας.

Ντύσαμε το σώμα της θλίψης, του πολιτισμού, για να κρύψουμε την κακότροπη μορφή της, για να
περιορίσουμε τάχα, την δυσωδία της εκλεπτυκότερης των θηριωδιών. Αχ! οι άμοιροι!

Πως παγιδευτήκαμε σαν τα πουλάκια στων αναγκών της αυτοπεποίθησης πηχτούς ίσκιους!

Και το φωτεινότερο των αστέρων; Η κατάργηση του εαυτού και η μεταμόρφωσή του σε σύμπαν;
Την ασφαλίσαμε κι αυτήν. Την σιγουρέψαμε στην εύρεση ενός εξωγήινου πολιτισμού αμελώντας
όμως οι δύστυχοι, τις ευθύνες να σηκώσουμε και τους δικούς του πόνους.

Μόνιμα τυφλωμένοι από τις λάμψεις των πλούσιων κληρονομιών μας ρίξαμε στον ποταμό της λήθης
για τους επόμενους τις ψυχές αιώνων που μέσα μας θέλησαν την λύτρωση. Μεγεθυντές της δυστυχίας
μυούμε σταθερά τις νεότερες γενιές στις ατραπούς εκλέπτυνσης της χαρακτηριστικής μας βαρβαρότητας.
Στην απρόσωπη υψιλή ανθρώπινη θηριότητα. Όχι στην εξευγένιση του προσώπου μα στην κατάκτηση
περισσότερων εδαφών της ανθρώπινης απρόσωπης διάστασης.

Τω καιρώ εκείνω ότε εσταύρωσαν τον Ιησούν
έλαβον τα ιμάτια αυτού και εποίησαν τέσσαρα
μέρη, εκάστω στρατιώτη μέρος, και τον χιτώνα'
ήν δε ο χιτών άρραφος, εκ των άνωθεν υφαντός
δι' όλου.

Κύριε! Πως τον αντέχεις τόσο πόνο;

Εξασφαλισμένοι στα ιδανικά που ματώνουν την καρδιά, στης αφανέρωτης χαράς τις παρηγοριές, παρών
πάντοτε στις νυχτιές που ποθούν την ημέρα, όπως ο έρωτας την δική του φιλοξενία ποθεί στην έξοδο
του εαυτού και στην διαύγεια των ουρανών του την αποφυγή της πλέον ύπουλης βαρβαρότητας.

Ντύσαμε το σώμα της θλίψης, του πολιτισμού, για να κρύψουμε την κακότροπη μορφή της, για να
περιορίσουμε τάχα, την δυσωδία της εκλεπτυκότερης των θηριωδιών. Αχ! οι άμοιροι!

Πως παγιδευτήκαμε σαν τα πουλάκια στων αναγκών της αυτοπεποίθησης πηχτούς ίσκιους!

Και το φωτεινότερο των αστέρων; Η κατάργηση του εαυτού και η μεταμόρφωσή του σε σύμπαν;
Την ασφαλίσαμε κι αυτήν. Την σιγουρέψαμε στην εύρεση ενός εξωγήινου πολιτισμού αμελώντας
όμως οι δύστυχοι, τις ευθύνες να σηκώσουμε και τους δικούς του πόνους.

Μόνιμα τυφλωμένοι από τις λάμψεις των πλούσιων κληρονομιών μας ρίξαμε στον ποταμό της λήθης
για τους επόμενους τις ψυχές αιώνων που μέσα μας θέλησαν την λύτρωση. Μεγεθυντές της δυστυχίας
μυούμε σταθερά τις νεότερες γενιές στις ατραπούς εκλέπτυνσης της χαρακτηριστικής μας βαρβαρότητας.
Στην απρόσωπη υψιλή ανθρώπινη θηριότητα. Όχι στην εξευγένιση του προσώπου μα στην κατάκτηση
περισσότερων εδαφών της ανθρώπινης απρόσωπης διάστασης.

Τω καιρώ εκείνω ότε εσταύρωσαν τον Ιησούν
έλαβον τα ιμάτια αυτού και εποίησαν τέσσαρα
μέρη, εκάστω στρατιώτη μέρος, και τον χιτώνα'
ήν δε ο χιτών άρραφος, εκ των άνωθεν υφαντός
δι' όλου.

Κύριε! Πως τον αντέχεις τόσο πόνο!

Στων οράσεων κρυφούς παλμούς

Φτερωτή οπτασία στη μνήμη φάνηκες αγγέλων.
Ανεξίτηλες αυστηρές οράσεις αρχαγγέλων,
πάνε κι έρχονται, στους απαλούς των βλέφαρων φωτεινούς ίσκιους
στων αιθέρων σου σταματούν τρυφερούς μίσχους,
στα σύνορα ουρανών και γης, υπάρχει μιά ξέχωρη σκάλα
επιστρωμένη με αύρινα φθογγόσημα του ποιητή που σάλα
των κόσμων του έκανε, της φωνής σου μελίρρυτο δράμα.

Αίθουσα υποδοχής ουράνιων δυνάμεων και ανθρώπων,
τόπος συνάντησης, οι επιφάνειες της γλώσσης σου στην κοινή τους υμνολογία,
στο αρχηγετικό εκείνο μυστικό αρχέγονο μυστήριο δράμα
που ασταμάτητα επιδοκιμάζουν οι αιώνες με νοσταλγικά αθόρυβους
σημαινώμενους ήχους και αόρατους φθόγγους και σήμαντρα σωτήριας
σήμανσης οδών επιστροφής προς την πηγαία συνάντηση του κάλλους
της πρώτης ζωής, της αρχαίας συμφωνικής ηχολογίας που το άνοιγμα
του στόματός σου προσκαλεί όλη την πλάση στην πανηγυρική της πληρότητα,
στον ιερό εορτασμό της συνάντησης με το κάλλος της πρώτης ζωής.


Χριστέ Ιησού, μυριάκης υπεσχέθην σοι ο τάλας, ω Ιησού μου,
την μετάνοιαν, αλλ' εψευσάμην ο άθλιος' όθεν Ιησού μου βοώ σοι'
Την αναίσθητον μένουσαν ψυχήν μου φώτισον Χριστέ,
ο των Πατέρων Θεός.

Καθυποκύψας Ιησού, ταις αλόγοις ηδοναίς άλογος ώφθην,
και τοις κτήνεσιν όντως ω Ιησού μου οικτρώς, ο τάλας
Σώτερ αφωμοίωμαι' όθεν Ιησού με, της αλογίας ρύσαι.


Της αγάπης σου τα ιδιώματα σχημάτισαν παππούλη περιβόλι
σχήματος και μέγεθους καρδιάς, μιας καρδιάς που χώρεσε
τα σύμπαντα όλα τρέφωντάς τα και ποτίζοντάς τα με καρπούς
του κάλλους της πρώτης ζωής, της μυστηριακής πρώτης αγάπης,
της υπέρτατης ιερής κοινωνίας, της συγκέντρωσης όλων των οράσεων
στην πλήρη φωτεινότητά τους οδηγώντας διάχυτα τις διαφάνειες τους
σε όλα τα σκοτάδια γεμίζοντας φως τις διψασμένες ψυχές που ήρθαν
κοντά σου να γνωρίσουν την αγάπη του αιώνιου
της ψυχής αλησμόνητου ποθητού.

Κλίμακα ζωντανή τα βάρη μας στις πλάτες σου σηκώνεις αιωνίως
να προλαβαίνουμε αγαπάς μαζί σου το αλληλούϊα και άλλες φωνηδίες
θυμίαμα θυσιαστικής αγάπης στο φίλο Χριστό, να προσφέρουμε
και την αγάπη στων ανθρώπων να ποθούμε, κρυφές αντιδωριδίες.

Υστ.Είδες τι γεννά η ησυχία της νύχτας Γιούγκι;

Που είναι όλοι οι Χριστιανοί να απαντήσουν στον Ιωάννη;
κι ο Πάνος (που ερεύνα τας γραφάς) που είναι;
Ποια η πηγή αυτού του Λόγου;
Ο Ιησούς γνώριζε τους Ψαλμούς του Δαυίδ!

Ο Προφητάναξ Δαυίδ είπε πρώτος αυτό το Λόγο, γιατί όμως;

Είπε το:

"Θεέ μου, Θεέ μου, διατί με εγκατέλειπες;

Δια τί ίστασαι μακράν από της σωτηρίας μου,
και από τον λόγων των στεναγμών μου;
Θεέ μου, κράζω την ημέραν, και δεν αποκρίνεσαι,
και την νύχτα, και δεν σιωπώ!

-ΜΉΠΩς ΤΟ ΕΊΠΕ ΔΙΌΤΙ ΓΝΩΡΙΖΕ, ΌΤΙ ΠΟΛΛΕς ΨΥΧΕς ΘΑ ΝΙΩΘΟΥΝ.. Εγκαταλελειμμένες;
-Αλήθεια πόσες ψυχές κράζουν και ο Θεός δεν απαντά...
-Είναι κακός ο Θεός γι αυτό δεν απαντά; Ή..είναι Σωστός που δεν απαντά;

Ψαλμός του Δαυίδ Κβ'.

quote:

---

Που είναι όλοι οι Χριστιανοί να απαντήσουν στον Ιωάννη;
κι ο Πάνος (που ερεύνα τας γραφάς) που είναι;
Ποια η πηγή αυτού του Λόγου;
Ο Ιησούς γνώριζε τους Ψαλμούς του Δαυίδ!

Ο Προφητάναξ Δαυίδ είπε πρώτος αυτό το Λόγο, γιατί όμως;

Είπε το:

"Θεέ μου, Θεέ μου, διατί με εγκατέλειπες;

Δια τί ίστασαι μακράν από της σωτηρίας μου,
και από τον λόγων των στεναγμών μου;
Θεέ μου, κράζω την ημέραν, και δεν αποκρίνεσαι,
και την νύχτα, και δεν σιωπώ!

-ΜΉΠΩς ΤΟ ΕΊΠΕ ΔΙΌΤΙ ΓΝΩΡΙΖΕ, ΌΤΙ ΠΟΛΛΕς ΨΥΧΕς ΘΑ ΝΙΩΘΟΥΝ.. Εγκαταλελειμμένες;
-Αλήθεια πόσες ψυχές κράζουν και ο Θεός δεν απαντά...
-Είναι κακός ο Θεός γι αυτό δεν απαντά; Ή..είναι Σωστός που δεν απαντά;

Ψαλμός του Δαυίδ Κβ'.

---

Άλλες ερμηνείες:
Θανάσης Γκαϊφύλλιας & Λήδα Χαλκιαδάκη ( Ντουέτο )

Και να αδερφέ μου
που μάθαμε να κουβεντιάζουμε
ήσυχα, ήσυχα κι απλά.
Καταλαβαινόμαστε τώρα
δε χρειάζονται περισσότερα.

Κι αύριο λέω θα γίνουμε
ακόμα πιο απλοί.
Θα βρούμε αυτά τα λόγια
που παίρνουνε το ίδιο βάρος
σ' όλες τις καρδιές,
σ' όλα τα χείλη,
έτσι να λέμε πια
τα σύκα-σύκα
και τη σκάφη-σκάφη.

Κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι
και να λένε:
"Τέτοια ποιήματα
σου φτιάχνω εκατό την ώρα".
Αυτό θέλουμε κι εμείς.
Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε
για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου,
απ' τον κόσμο.
Εμείς τραγουδάμε
για να σμίξουμε τον κόσμο.

"Μακάριοι οι καθαροί την καρδία ότι αυτοί τον Θεόν όψονται".

Διότι εκεί στην καρδιά γίνεται ο φωτισμός του Θεού εκεί τον γνωρίζει ο άνθρωπος, «ως έλαμψε εν ταις καρδίαις ήμων προς φωτισμόν της γνώσεως της δόξης του Θεού εν προσώπω Ιησού Χριστού.(Β.Κορ.δ’,6.)

Για να δώσει ο Πατήρ της Δόξης Πνεύμα Σοφίας και Αποκαλύψεως "εν επιγνώσει" Αυτού, και ακόμα να δώσει «πεφωτισμένους τους οφθαλμούς της καρδιάς» (Εφεσίους α’ 17,18.)

Η καρδιά δέχεται την αποκάλυψη της επιγνώσεως του Θεού. Αλλου αυτή η καρδιά αντικαθίσταται με το νου.
Μετά την Ανάσταση του ο Kυρίος «διήνοιξε τον νου των Μαθητών Του, να καταννοούν τις γραφές».

Πως θα εννοήσει σήμερα ο άνθρωπος εάν δεν ανοίξει ο οφθαλμός της καρδιάς; Και πως θα του εξηγηθούν τα Ευαγγέλια και θα μπορέσει να τα αποδεχθεί -χωρίς την μεταμόρφωση και αναγέννηση- του νοός ήμων; (Ρωμαίους ιβ’2.)

Άρα στο σημείο αυτό ο νους λέγεται καρδιά, και οι δυο όροι εναλλάσονται, ο νους λοιπόν λέγεται η ουσία της ψυχής, δηλαδή η καρδιά και μ’ αυτήν την έννοια νους και καρδιά ταυτίζονται αφού στο νου κατοικεί ο Χριστός.

Νους όμως λέγεται και η ενέργειά του, οι λογισμοί, που συνίστανται από νοήματα « Εάν γαρ προσεύχομαι γλώσση, το πνεύμα μου προσεύχεται, ο νους μου άκαρπος έστι τι ουν έστι» θα προσεύχομαι με το πνεύμα, θα προσεύχομαι και με το νου, θα δοξάζω με το πνεύμα θα δοξάζω και με το νου (εδώ το πνεύμα είναι το χάρισμα της γλωσσολαλιάς), ο νους είναι η διάνοια.
Ο νους εδώ ταυτίζεται με τη διάνοια, τη λογική.
Χαρακτηρίζοντας τη λογική- λόγο- και την καρδιά που είναι το κέντρο της υπάρξεως μας νου, με τον οποίο αποκτούμε την γνώση του Θεού, ο νους παρουσιάζει την διαφορά και την ενέργεια κάθε λειτουργίας «Νους καθαρός ορθά βλέπει τα πράγματα».
«Λόγος δε γεγυμνασμένος υπόψιν άγει τα οραθέντα».
Νους (καρδιά) είναι εκείνος που βλέπει καθαρά τα πράγματα και γι’ αυτό ας καθαρίζεται.
Ο λόγος η λογική, είναι εκείνη που διατυπώνει και εκφράζει τα οραθέντα.
Για να έχει κάποιος λόγο, και να ονομαστεί Ανηρ Πίστεως δεν πρέπει να έχει μόνο νου καθαρό, αλλά και έκφραση,
δηλαδή γεγυμνασμένο λόγο για να εκφράσει αυτές τις υπερ φύσιν πραγματικότητες κατά το δυνατόν.

Όταν κατ’ αυτόν τον τρόπο λειτουργούν οι δυνάμεις της ψυχής τότε «Όλος ο ένδον άνθρωπος λειτουργεί τω Κυρίω».

Δεν είναι ο νους λοιπόν απλώς οι λογισμοί, αλλά η λεπτοτέρα προσοχή, κι ας επιστρέψει ο νους στην καρδιά, στην ουσία της ψυχής, που βρίσκεται ως εν οργάνω μέσα στο σαρκικό όργανο της καρδιάς.

Και είναι «το του λογιστικού ταμείον» και πρώτο «σαρκικόν όργανο λογιστικόν».

Έτσι το νου που διαχέεται δια των αισθήσεων προς τα έξω, πρέπει να τον συγκεντρώνουμε και να τον επαναφέρουμε προς ταύτην την καρδίαν,το « των λογισμων ταμείο».

Έστι ο νους ταυτίζεται με την ψυχή, αλλά και μια ενέργεια της ψυχής.

1. Φωτισμό στην καρδια,
2. Αντικατάσταση με το Νου,
3. Καρδια=νους=ουσία της ψυχής.

4. Νους=(ενεργια, λόγισμοι/νοήματα,)
4. α γλώσσα=προσευχή άκαρπος.
4. β γλώσσα=πνεύμα=νους = διάνοια = λογική.
4. γ λογικη=λόγος=καρδια

5. Νους = προσοχη > διάνοια 

6. ΈΞΩ>νους>ΈΣΩ 

7. Νους=ψυχη=ενέργεια.

Αγγέλε ότι εγραψες τα έβαλα σε μια σειρα, και επειδή η προσευχή είναι optional και σε σένα, (η οποίος έγραψε τα παραπάνω) θέλω να σου πω να προσέξεις κάτι.

Σου δείχνουν όσα γραφήσαν, τον δρόμο προς την θέωση.

Αν η προσοχή είναι ανώτερη απο τη διάνοια, τότε φτάνει να είσαι προσεχτικος, και πας σίγουρα προς τα εκει. (θέωση) 
Πάρε ανάποδα το 5! Και πήγαινε πίσω στο 4...

Τώρα να σου πω αγγελε, με όσα διαδραματίζονται στη χώρα μας, θα πουν μερικοί...εδω καράβια  χάνονται, και αυτοι θεοαρμενιζουν...

Μα μιας και στη ζωη μου αυτο κάνω εδω και χρόνια, (ειμαι προσεχτικος, ουτε προσευχες ουτε παρακαλια) απλα σου γραφω πως η δουλεια, σε μενα, είναι η φροντίδα  προς επιβίωση του σώματος, και η ελευθερία που εχω, (μεταξυ αυτων να μπορω να προσέχω και να παρατηρω), να κάνω διλ. κάθε τι προσεχτικα, η ερώτηση έρχεται αυθόρμητα!

Αν ζεις οπως παραπανω....

Τι χρειάζεσαι  τα ευαγγελια? 

Σε τι οφελει το Άγιον όρος? (με το Άγιον όρος, ενωω και κάθε αποκλεισμό)

quote:

---

Έχουμε λοιπόν Άγγελε,

1. Φωτισμό στην καρδια,
2. Αντικατάσταση με το Νου,
3. Καρδια=νους=ουσία της ψυχής.

4. Νους=(ενεργια, λόγισμοι/νοήματα,)
4. α γλώσσα=προσευχή άκαρπος.
4. β γλώσσα=πνεύμα=νους = διάνοια = λογική.
4. γ λογικη=λόγος=καρδια

5. Νους = προσοχη > διάνοια 

6. ΈΞΩ>νους>ΈΣΩ 

7. Νους=ψυχη=ενέργεια.

Αγγέλε ότι εγραψες τα έβαλα σε μια σειρα, και επειδή η προσευχή είναι optional και σε σένα, (η οποίος έγραψε τα παραπάνω) θέλω να σου πω να προσέξεις κάτι.

Σου δείχνουν όσα γραφήσαν, τον δρόμο προς την θέωση.

Αν η προσοχή είναι ανώτερη απο τη διάνοια, τότε φτάνει να είσαι προσεχτικος, και πας σίγουρα προς τα εκει. (θέωση) 
Πάρε ανάποδα το 5! Και πήγαινε πίσω στο 4...

Τώρα να σου πω αγγελε, με όσα διαδραματίζονται στη χώρα μας, θα πουν μερικοί...εδω καράβια  χάνονται, και αυτοι θεοαρμενιζουν...

Μα μιας και στη ζωη μου αυτο κάνω εδω και χρόνια, (ειμαι προσεχτικος, ουτε προσευχες ουτε παρακαλια) απλα σου γραφω πως η δουλεια, σε μενα, είναι η φροντίδα  προς επιβίωση του σώματος, και η ελευθερία που εχω, (μεταξυ αυτων να μπορω να προσέχω και να παρατηρω), να κάνω διλ. κάθε τι προσεχτικα, η ερώτηση έρχεται αυθόρμητα!

Αν ζεις οπως παραπανω....

Τι χρειάζεσαι  τα ευαγγελια? 

Σε τι οφελει το Άγιον όρος? (με το Άγιον όρος, ενωω και κάθε αποκλεισμό)

Edited by - ΠΛΑΤΩΝΑΣ on 13/02/2012 18:17:32

---

ΑΠΟΣΤΟΛΉ

Αποστολή πρώτη
Σαν με κόπο φαίνεται πως φτάσαμε ν' αγγίξουμε τον εφιάλτη ενός απραγματοποίητου ονείρου,
κλείνοντας με ελαφριά ηδονή τα βλέφαρα στον βαθυστόχαστο κατακτητή που τις ψυχές των
πρωινών ήχων στα χείλη μας κούρσευε, αφήνοντας πίσω τα λάφυρα μιας διάτονης πορείας
γεμάτης με το νίκος όλων των φόβων.

Βιαστικά, με λίγη αγωνία, θελήσαμε να αγνοήσουμε την παρθένα των λέξεων που μάταια
προσπάθησε με το στεφάνι της να ποτίσει τα βήματά μας στη μεταμόρφωση μιας νέας σιωπής.
Στην μεταμόρφωση του ξημερώματος τρεμόπαιζε η φλόγα των ματιών μας μη αντέχοντας
το αίμα της, στη θέα της αύρας που το χειρόγραφο σφράγιζε.

Ω πύρινη ατάραχη θάλασσα στις επιφάνειες σου άφησε με γυμνά πέλματα να περπατήσω, τις
ακτές σου να γνωρίσω στις μεταμορφωμένες λάμψεις της δικής σου σιωπής.

Την αθωότητα νικήσαμε προσπερνώντας την φοβία μιας παρουσίασης σε στάση προσοχής
στην παρθένα λάμψη της έννοιας, ή νικηθήκαμε από έναν φόβο εμπρός σε μια παρθένα αλήθεια;
Με υλικά που απλόχερα δώρισαν οι αφανείς αγνοημένοι εκατασκευάσαμε τις άμαξες μας,
αμελώντας το σχέδιο της προσμονής τους, και η κούραση νάρκωσε τις οσφρήσεις μας, σχεδόν
τις νέκρωσε, μα δεν χάθηκαν οι εποχές αλλά εμείς δεν δώσαμε στον ήλιο τον κύκλο του.

Μάρτυρας της γυμνής άγνοιας, ανήμπορος την διπλή δυσκολία κτήμα να κάνω και σε μιά γωνιά
του κέντρου της σαν περιβολάρχης τους πρώτους καρπούς να προσφέρω στις φτωχές πληγές μου,
αναζητώ την αλισίβα αλμύρα να μαλακώσω τον άρτο που χθες μακρινοί ταξιδιώτες θυσίασαν στο
μοναδικό δικαίωμα της παντοδυναμίας τους. Στη θεραπεία της απαραίτητης φτώχειας που τον
χώρο αρωματίζει το υπέρλαμπρο σκορπισμένο στους αγρούς φόρεμα κρίνων.

Μην γελιόμαστε, ελπίδα είναι το ψηλάφισμα των χρωμάτων του ανθού, καθώς ευχαριστώντας
τον ήλιο υποκλίνει το ύψος της λάμψης των χρωμάτων του, πίστη είναι η φροντίδα να οδηγήσουμε
τον σπόρο να χαμογελάσει ο ανθός του σαν αντικρύσει τον ήλιο, και αγάπη είναι ο αρωματισμένος
γύρω του τόπος στο εκπληκτικό άνοιγμα της νέας στιγμιαίας παρθένας διάρκειας.

Αποστολή δεύτερη

η διαδρομή της είχε ένα αίσιο τέλος

Για πολλοστή φορά σύντροφε φτάσαμε τις επάλξεις των περιεργειών μας στο βήμα από το οποίο
τον λόγο της η τελευταία των συνειδήσεων εκμυστηρευτικά απαγγέλει στους άγνωστους ακόλουθους μας.
Μην δυσανασχετίσεις αν σου ζητήσουν το κατάλυμα τους. Δυνητική η ευθύνη μα όχι τα χρέη μας. Στην
ευγένεια όσων τους άνηκαν δεν ανταποδώσαμε την πλήρη επεξήγηση και οι δικοί μας νόμοι τους όρισαν
ακόλουθους. Είναι βαρύ το χρεόγραφο της εξάντλησης του υπέρτατου στολισμού της μονογενούς ψυχής
της ανθρωπότητας.

Δέξου τους ψιθύρους μου σύντροφε με την ίδια τρυφερότητα των πρωτερωτευμένων κάτω απ' τον έναστρο
ουρανό όταν με χάδια τα άστρα μετράνε και με τις λάμψεις τους τα ονόματά τους χαρίζουν ο ένας στον άλλο.
Αυτές τις στιγμές ανάγκη έχω μιά νέα ξεκούραστη δύναμη από τους φόβους να με περάσει της ανυπαρξίας
που ποτέ δεν θα έρθει στην ύπαρξη, και στις αφετηρίες που λείπουν από τις συλλογές των γεμάτων
κύκλων μου, να αναπαύσω τις ασυγκράτητες προς τα τέλη τόλμες μας περνώντας από τα σταθερά
σημεία των εμποδισμών της απόκλισης.

Όμως καλέ μου σύντροφε μην ξεχάσουμε πως προστασία δεν θά 'χουμε όταν οι συμβατότητες θα μας
αναγορεύσουν απόκληρους. Η δική τους πλησμονή δεν επέτρεψε μιά πορεία ανάδυσης κι ούτε θέλησαν να
έχουν κοντά τους τις συσπειρώσεις που μορφώνουν την απαραίτητη ένταση, φοβούμενοι στην ιδέα μιάς
δειλίας σαθρής, την ανάλυση ανάλεκτου έργου.

Εμείς πιστέ μου σύντροφε ας μην θυσιάσουμε την λαμπερή μας ένδεια προς δόξαν της πλησμονής που οι
συμβατότητες προσφέρουν μα ατάραχοι ας συνεχίσουμε με τα ενδύματα που ο δικός μας ποιητής
φόρεσε πάνω μας, στα ίδια εκείνα εδάφη της κληρονομιάς που αποκλειστικά για τον εαυτό τους
οι συμβατότητες θέλουν.

Κι ας ονομάσουμε γλυκέ μου σύντροφε τους εαυτούς μας οικιοθελώς, οι λαμπροί ρακοφόροι απόκληροι,
της κληρονομιάς που οι συμβατότητες χαίρουν.

Αποστολή τρίτη

Υπήρχε μία συμφωνία ακαθόριστων γεγονότων
πίσω από το μοναχικό παράθυρο

Στην μετεμψύχωση της απόλυτης μετουσίας αναζητήσαμε το μέλλον, κι ας εμάκρυνε αυτό στο ξημέρωμα
της νέας ημέρας που το φως της ήταν μιά διάχυτη ανάγκη για την διαδοχή πολλών μετενσαρκώσεων στον
διάκοσμο της μίας ψυχής. Η προσφορά ανεκτίμητη οδηγούμενη από την λάμψη της αρτιότερης άγνοιας,
στην απόλυτη μετουσία, όταν η κοινή πορεία ξεπροβάλει στην άρση της αμνησίας.

Στις επαγρυπνήσεις που πληρούν την αρτιότερη άγνοια ας βαφτίσουμε την έννοια με την αρμόδια σύνεση
στο δικό της αποκλειστικό σώμα, κι ας την γυμνάσουμε στην απόκτηση του παραστήματος που με συνέπεια
θα υπηρετήσει τον γεννήτορα της τρεφώμενη από το αίμα του.

Και τα σκήπτρα της διδαχής της ας είναι η λιτότητα του φυσικού της προορισμού.

Αποστολή τέταρτη

Όταν στης αγέννητης εφηβείας τα κύματα βαδίζαμε τους αμέριμνους ενθουσιασμούς
στις πορφυρένιες αμμουδιές της δειλινότητας απλώναμε της πλάσης το ατέρμονο χάδι

Τα χείλι σου, έκρηξη ενός άγνωστου κόσμου
έμελε στην αφάνεια μου να ανθίσει μια νέα
άνοιξη του πόνου την ιερότητα.

Τα βήματα μας πότιζε μιά διάφανη δίψα. Το θαύμα ξημέρωνε σαν αντίκρυζα
από την βορρινή βουνοκορφή των σκέψεων μου την λευκή κορδέλα που έδενες
τα μαλλιά σου και πλημμύριζε στους ανέμους εξωτικές φωταυγές πλάθοντας
στην κρυφή αποστολή της καρδιάς μου την ιερή βεβαιότητα του προσκυνητή.
Την ωραία χειραγωγήτρια. Την κρυφή μυσταγωγό της πτώχευσης που ποθεί
την απόλυτη χειραφέτηση απ' όλες τις νίκες. Που πόθησε την διαφάνεια όλων
των ελευθεριών για να πετύχει τον υψηλότερο έρωτα του αιώνιου ποθητού της.
Την φυγάδευση και του τελευταίου πόνου από το πρόσωπο του ήλιου.
Τον εξοστρακισμό κάθε μα και πιθανού εφιάλτη της ανθρωπότητας.

Στον αδελφό Πλάτωνα...
...............

Σ'ευχαριστω αδερφε!

Το διάβασα το πρωί,

Μετα πήγα και περασα την μερα σε ένα μουσείο,
αν και κοίταγα τα αντικείμενα,
η δύναμη της ποίησης που εγραψες Αγγέλε,
συνόδευαν την όραση και οτι έβλεπα...

Για ολα τα αλλα,
θα τα συζητήσουμε,
σιγά σιγά...και όπως αρμόζει.

Σ'ευχαροστω και πάλι.

Ας δούμε τώρα Πλάτωνα,

ότι υπάρχουν παντού ιερείς,οι οποίοι εξωτερικά έχουν την ιεροσύνη, (όμως ουσιαστικά έχουν -μολύνει- την ιεροσύνη κι αυτό φαίνεται, από το ότι, δεν μπορούν να θεραπεύσουν). Από την άλλη υπάρχουν λαικοί άνθρωποι που κατέχουν την Μυστικιστική Ιεροσύνη και μπορούν να θεραπεύσουν.

Ας μείνουμε λίγο σ’ αυτό το σημείο. Για μας τον λαό λέει: (Α’ Πέτρου β’ 9.) «Εμείς είμαστε η εκλεκτή γενιά το «Βασιλικό Ιερατείο» το άγιο έθνος, ο λαός που ο Θεός διάλεξε για να διακηρύξουμε τα Μεγαλεία Εκείνου, που μας οδηγεί από το σκοτάδι στο Φως.
Εμείς και όχι οι -δηλωμένοι Ιερείς- που έχασαν την Ιεροσύνη!

Εμείς που κάποτε δεν είμασταν καν λαός, τώρα γινόμαστε "Λαός Θεού", εμείς που κάποτε δεν είχαμε ελεηθεί τώρα βρίσκουμε Έλεος».
Και προς Ρωμαίους ιβ’1.) λέει: «Σας παρακαλώ αδέλφια να προσφέρετε όλο τον εαυτό σας, "Θυσία, Ζώσα, Αγία ευπρόσδεκτη στο Θεό" γιατι αυτή είναι η Λογική σας Λατρεία».

Δηλαδή, κάθε ένας από μας είναι Ιερέας του Θεού με την έννοια ότι, όπου υπάρχει (Πυρ), Φωτιά, υπάρχει και Λειτουργικό Θυσιαστήριο,(που είναι, τα σώματά μας εξαγνισμένα), είναι και μαχαίρι,(Η Μάχαιρα Του Πνεύματος, ήτις είναι ο Λόγος Του Θεού.) Αμφιβάλλει τις περί Ιεροσύνης;

Σκέψου τη θυσία του Αβραάμ, που ήταν διπλή, πρόσφερε και το μονογενή και το πρόβατο, πρόσφερε μάλλον δε προ πάντων την δική του γνώμη! Δεν είχε δικό του "θέλω" είχε παραδωθεί στο Έναν! Με το αίμα του προβάτου που θυσίασε, αγίασε το δεξί του χέρι, με την σφαγή του παιδιού του, (γιατί είχε πάρει την απόφαση να το κάνει,) αγίασε την ψυχή του, γι αυτό αν και δεν ήταν Ιερεύς ο Αβραάμ, χειροτονήθηκε Ιερεύς, διότι την θυσία «αίματι μονογενούς», τη Θυσία του Αμνού είχε αποφασίσει να κάνει.
"Έτσι γίνε κι εσύ, μας προτρέπει ο Ιερός Χρυσόστομος".

Γίνε, Βασιλεύς και Ιερεύς, ρίχνοντας χάμω τις πονηρές πράξεις, θυσιάζοντας αυτό το σώμα σου συμβολικά, «και σφαγείς εσύ αυτός» Βαφτισμένος στο Πνεύμα και ζώντας κατά το Θέλημα, γίνεσαι Ιερεύς και έχεις Πνευματική Ιεροσύνη, και όχι λαϊκή ιεροσύνη όπως οι κληρικοί, (γιάτί κι από αυτούς, δεν έχουν όλοι γίνει κατηκητήριο του Τριαδικού Θεού).

Πνευματική Ιεροσύνη έχουν οι Πιστοί που έφθασαν σε τέτοιο βαθμό Χάριτος, ώστε προσεύχονται για το καλό όλου του κόσμου, κι αυτοί είναι οι πραγματικοί Ιερουργοί της Οικουμένης, αυτοί θυσιάζονται υπερ πάντων και κρατούν τον κόσμο και θεραπεύουν, αλλάζουν, αφυπνίζουν ψυχες δια του Λόγου, εξορκιστές, με καθαρό Λόγο, εκδιώκουν δαιμόνια κυριαρχούν εν κρυπτό, στις ανθρώπινες κοινωνίες διότι αδιαλείπτως δέονται, υπέρ του Σύμπαντος Κόσμου, με «τη Μυστική του νοός Ιερουργία».

Μέσα μας είναι η ειδική Χάρη της Ιεροσύνης κι αυτήν την παρέδωσε στον Λαό Του ο Ζων Κύριος, είναι η Ενέργεια της Χάριτος μέσα στον κάθε έναν από μας, η οποία Χάρις, γίνεται Καθαρτική, Φωτιστική, Μυστικιστική, κι αυτή είναι η Εσωτερική Ιεροσύνη, κι όσοι φτάσουν σ΄αυτή την κατάσταση είναι Ιερείς «Ιερατείο Αληθινό» και προ της Μελλούσης Βιώσεως , δηλαδή, αυτή η Ιεροσύνη περνά και στο άλλο Βασίλειο των Ουρανών.. είναι αυτοί που βιώνουν την «χωρίς λογισμών καρδία», που ενεργεί «Εν Πνεύματι», τα πάντα εκεί τελούνται Πνευματικώς, σ’ αυτή την Πνευματική Ιεροσύνη!

Σ’ αυτό το Ιερατείο μπορούν να υπαχθούν οι πάντες, και οι γυναίκες, που έχουν τη δυνατότητα να γίνουν «το Αληθινό Ιερατείο» διότι ο Λόγος είναι σαφής, - Γίνεσθαι, "Ιερείς και Βασιλείς του Υψίστου", χρίονται αυτοί που ανακαινίστηκαν –μέσα στο Πνεύμα της Αλήθειας- στο Θυσιαστήριο της Ψυχής, και Ιερουργούν, μυστικά, αδιάλειπτα και ακατάπαυστα και μετέχουν,

«Στον Αρραβώνα Του Αμνού του Θεού», όπου μεταμορφωμένοι, γίνονται "ο Aμνός Του Θεού", αφού με προσήλωση και παράδωση του Εαυτού τους, έγιναν διορατικοί, θεραπευτές, αντιλαμβάνονται το πρόβλημα και θεραπεύουν εσωτερικά τους άλλους.

Αυτοί οι άνθρωποι είναι η παρηγοριά του λαού.
Σας ακούω..

Η αλήθεια είναι πως διαβάζω με ενδιαφέρον τα όσα γράφεις και αφορούν μια εσωτερική έρευνα, ένα διαφορετικο τροπο ζωής, που δεν έχει να κάνει με αυτο που ονομάζουμε, το γνωστο, τη γνωστή θρησκεία, τα γνωστά πιστεύω, τις γνωστές εικασίες.

Όχι γιατι θέλω άλλες, διαφορετικές στη θέση τους, μα γιατι απλούστατα σε μένα προσωπικά όλα όσα λες (και δεν αφορουν την αυτογνωσια) ειληκρινα δεν με απασχολούν στο παραμικρό.

Στο λέω καθαρά, ακόμα και δίκαιο να έχεις, διλαδη να είναι αλήθεια όσα γράφεις, όταν έρθει η στιγμη, θέλω να δώ στα ματια οτιδήποτε, και τον ίδιο το Θεό. 

Στα ματια Αγγέλε, δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα, ούτε κάν σκέφτομαι να προσκυνησω, ότι και να γίνει οποία και να είναι η απόφαση του, αν υπαρχει κατι ανωτερο, στα ματια θα το κοιτάξω.

Απο πρώτης άποψης τα γράφτα μου ίσως σε προκαλέσουν, ίσως σκεφθείς πως έχω αναίδεια, μα δεν είναι έτσι. Ίσως η τρελλα, γιατι κάποιος πρέπει να είναι τρελλος (για τους γνωστικους), όταν λέει πως δεν χρειάζεται Θεό, γιατι αυτός ό θεός που γράφουν οι γραφές και εσυ συνεχώς αναφέρεις, για το φτωχό μου το μυαλο, είναι ένας θεός φτιαγμένος, απο ένα μυαλο φτωχότερο.

Έτσι φίλε μου καλε, ίσως ήρθε η ώρα να αφήσω το καράβι σου, να σου ευχηθώ απο καρδιάς, καλη πλεύση, αίθριοι να ναι οι άνεμοι,

και να πλημμυρίζεις απο χαρα και αγάπη,

quote:

---

ότι υπάρχουν παντού ιερείς,οι οποίοι εξωτερικά έχουν την ιεροσύνη, (όμως ουσιαστικά έχουν -μολύνει- την ιεροσύνη κι αυτό φαίνεται, από το ότι, δεν μπορούν να θεραπεύσουν). Από την άλλη υπάρχουν λαικοί άνθρωποι που κατέχουν την Μυστικιστική Ιεροσύνη και μπορούν να θεραπεύσουν.

---

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

quote:

---

ΑΓΓΕΛΟΣ

quote:

---

ότι υπάρχουν παντού ιερείς,οι οποίοι εξωτερικά έχουν την ιεροσύνη, (όμως ουσιαστικά έχουν -μολύνει- την ιεροσύνη κι αυτό φαίνεται, από το ότι, δεν μπορούν να θεραπεύσουν). Από την άλλη υπάρχουν λαικοί άνθρωποι που κατέχουν την Μυστικιστική Ιεροσύνη και μπορούν να θεραπεύσουν.

---

Το κρατώ αυτο agelos.Αυριο πρόκειται να κάνω μια σοβαρή εξέταση και αναλόγως αποτελεσμάτων,τα λέμε!
Δεν κάνω πλάκα.

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

---

Αγελος! -Έχεις δίκιο, εγώ δεν ήθελα, δε ζητούσα κι όμως ήρθε, τον είδα!
Για να συμβεί αυτό θα σου πω τι να κάνεις..

-Πήγαινε απέναντι πάρε την άλλη θέση, σταμάτα να ζητάς, κι αμέσως αρχίζουν να συμβαίνουν πράγματα..όταν δεν θέλεις εσύ, θέλει ΕΚΕΊΝΟς!
-ΝΌΜΟς! ΣΠΟΥΔΑΣΕ ΤΟ ΝΟΜΟ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ!

-ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ να μη συμβεί αυτό που έγινε, σε μένα, δηλ. να είμαι στη στρωμνή του πόνου, οριζοντιωμένος (ξέρεις τι λένε ..ξαπλωμένος κοιτάς ουρανό.. όταν είσαι όρθιος βλέπεις τον απέναντι και λες ..λες...)

.. εκεί όμως στη σιγή ..στη στρωμνή..στην ησυχία.. ταπεινωμένος σφόδρα.. τι να πεις .. βουβαίνεσαι..κι αρχίζει ..το!

"εγώ ελατώνομαι ,ΕΚΕΙΝΟς! Αυξάνει!.. Ασύλληπτος ΘΕΌΣ ΣΟΥ ΛΕΩ ! Ακαταλαβίστικος!

ΦΤΙΑΓΜΕΝΟς ΟΧΙ ΑΠΟ ΜΥΑΛΌ... ΜΟΝΟ -ΝΟΥ-! ΥΠΕΡ ΝΟΥ!

Μην πας μακριά ΌΜΩς!.. τώρα αρχίζει η βεγγέρα .. άργησε λίγο .. Ο ΜΕΓΑΛΟς! ..μα έστρωσε ΤΡΑΠΕΖΑ! ΕΔΕΣΜΑΤΑ ..ΣΟΥ ΛΕΩ!

ΣΗΜ. ..ΤΙ ΠΛΆΚΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙς Νικ, όσο σοβαρά να το εξετάσεις πάντα, η Αλήθεια, όταν είναι γυμνή ..ξέρεις .. σοκάρει...

Ωστόσο..Η..Γιορτή ..ξεκινά..!

Με συγκλονιστικά ιδιαίτερα γεγονότα θα αρχίσει η προπαρασκευαστική πορεία από τον 21ο αιώνα όπου είμαστε
στο προστάδιο αυτό της αφύπνισης, που "περίεργα" θα αποφασίσει για όλους και για όλα.
Αιώνες επικίνδυνοι, αιώνες «Ολονύκτιας Επαγρύπνησης».
« Επαγρυπνείτε σκεπτόμενοι, Αναπαυθήτε σκεπτόμενοι» γιατί η σκέψη θα σας διδάξει το βασικό Νόμο της Σοφίας κατά το ρηθέν:

«Και δεν θα έχει χρείαν να διδάσκει ο εις τον άλλον, διότι Πάντες, θα είμαστε, διδακτοί του Θεού»,

θα λαμβάνουμε τη δική Του Σοφία με απόλυτη ελευθερία και ακρίβεια. Ο Ουρανός εισχωρεί σε ενεργειακά πεδία δράσης και τέμνει πεδία Αγάπης, ΚΙ ΕΎΛΟΓΑ ΘΑ ΑΠΟΡΟΎΜΕ ΌΛΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗς ΑΝΩΘΕΝ ΧΕΙΡΟΣ.

Τα "χέρια" Του με γνώμονα τον ήλιο θα υπολογίζουν ακριβέστερα τον πόνο, την δοκιμασία, τη φθορά την αφθαρσία. Ο Νους έχει ήδη εισχωρήσει στην ύλη και τέμνει τα ενεργειακά της πεδία. Η ύλη σταδιακά απορροφάται από τις πνευματικές απαιτήσεις, οι οποίες προκαλούν αναλαμπές. Όλο το σύμπαν λαμβάνει από τα πεδία της ενεργειακής θεμελίωσεως κραδασμικούς ερεθισμούς, ισχυρές τομές και δονείται.

Ο πλανήτης εντός του 21ου αιώνα θα διαφοροποιηθεί διακριτικά. Εντός των επόμενων τριών αιώνων θα ποιηθεί με χάρη και εντός των υπόλοιπων έξη (6 ) αιώνων θα υλοποιηθεί το Όραμα του Δημιουργού. Η γη θα κοσμηθεί με χειροποίητα "κομμάτια" φωτός από τα εργαστηρια του ήλιου και των αστέρων και θα λάβει όλη τη λάμψη των πλανητών ποιότητας, θα καταξιωθεί εντός της Ιεραρχίας του Σύμπαντος και θα ανοιχθούν σ’ αυτήν οι ουράνιες αίθουσες.

Εντός του 21ου αιώνα η γη θα ποιηθεί -Διακριτικά- δηλαδή η ευχέρια που διαθέτει το Σύμπαν για τη διαδικασία της « ποίησης»
της γης θα είναι διακριτική και όχι απόλυτη δύναμη. Η δύναμη της κυριαρχικής αγάπης θα φυλαχθεί στα άνωθεν θησαυροφυλάκια.
Η γη θα ποιηθεί με διάκριση,και όλα τα όντα θα ποιούνται με διάκριση, όλα τα φαινόμενα επίσης.
Η διάκριση θα έχει την έννοια της επενέργειας επί της γης και των όντων και όχι της ενέργειας ως πεδίο δύναμης,
μιας ενέργειας που θα είναι αποτέλεσμα έκφρασης, σκέψεως, στάσεως και έργου.

Η ενέργεια απευθύνεται πρωταρχικά στα όντα, όμως επενεργεί και στη γη την καθιστά οντότητα ανάλογα με τη συμπεριφορά των όντων.
Η συμπεριφορά σας καθορίζει όχι μόνο εσάς, αλλά και το χώρο της βίωσής σας, όπως και την σφαίρα της επιρροής σας, μέχρι εκεί οπου απευθύνεται και επεκτείνεται η συμπεριφορά σας. Μέχρι εκεί που συν -φέρεστε με Γνώση, ΕΠΗΡΕΑΖΟΝΤΑΙ τα ΠΑΝΤΑ από την ενσυνείδητη συμπεριφορά σας.

Με την ενσυνείδητη συμπεριφορά σας εμπλέκονται τα αρμονικά συμπαντικά κύματα και από αυτή την εμπλοκή επηρεάζονται τα πάντα,
με αποτέλεσμα να καθίσταται το έργο χάος από αφελείς ενέργειες. Προσέξτε τον 21ο αιώνα είναι αιώνας αυτογνωσίας και γνώσεως.

Η άγνοια θα αποβεί μήτηρ κακίας και δε θα δικαιολογείται η ύπαρξή της στον αιώνα αυτό της Αναγέννησης του Πνεύματος.
Κάθε είδους άγνοια γύρω από την οντολογική υπόσταση τη δική σας και των όντων γενικά θα αποβαίνει θανάσιμο αμάρτημα, γιατί ο αιώνας της Αποκάλυψης αποκαλύπτει και επικροτεί τη ΓΝΩΣΗ.

Βιώνετε τους αιώνες και αγνοείτε τον ΝΟΥ. Είναι δύνατόν; Πότε επιτέλους θα γίνετε σκεπτόμενα όντα; Είναι δυνατόν να ανακυκλώνεσθε στους αιώνες μόνο και μόνο για τις ανάγκες της ύλης και να λησμονείτε έτσι όλα τα παρελθόντα με συνολική απώλεια
του ειδικού βάρους της Πνευματικής σας υπόστασης;

Η Χάρη μέσα στους επόμενους πολύ δύσκολους αιώνες θα δοθεί μόνο στους σώφρονες και τους γνώστες. Προσέξτε, ακόμη, εσείς, οι "σοφοί", τα κέντρα εντός των οποίων κινείστε για την υφαρπαγή της σοφίας, γιατί όλα τα κέντρα που υπόσχονται σοφία δεν είναι τα κατάλληλα, έστω κι αν κοσμούνται φαινομενικά με μέταλλα αξίας.

με το χιλιαρικάκι, τι γίνεται ; Θα "πέσεις" άρχοντά μου, θα "πέσεις" ;

ΦΤΙΑΓΜΕΝΟς ΟΧΙ ΑΠΟ ΜΥΑΛΌ... ΜΟΝΟ -ΝΟΥ-! ΥΠΕΡ ΝΟΥ!
.......
Αυτο το καταλαβαίνω, και έτσι συμβαίνει...

Agelos
Μην πας μακριά ΌΜΩς!.. τώρα αρχίζει η βεγγέρα .. άργησε λίγο .. Ο ΜΕΓΑΛΟς! ..μα έστρωσε ΤΡΑΠΕΖΑ! ΕΔΕΣΜΑΤΑ ..ΣΟΥ ΛΕΩ!

.......

Αυτο δυσκολευομαι λιγο...

Τα κάνει για μας....η είναι πάντα εκει...απλα επειδή συμβαίνει το παραπάνω, αυτα συμβαίνουν?

Καταλαβαίνεις τι σου λέω, έτσι ?

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr