quote:

---

Πω πω τις ξεκανες Αγγέλε μας! t

Αυτοκτονήσαν!

Βρε προτίμησαν τον κύριο..... απο το κυρηγμα!

Διλ ρε Αγγέλε, αρκούδες αρκούδες? αποτριχωση δεν κάνανε?

Να ρε γιατι κάποιος γίνεται άγγελος στο τέλος, και το ρίχνει στο διάβασμα 28 χρόνια... και γλυτωνει τις αρκούδες.

Εμας μας ρωτάς Αγγέλε τι φταίμε?

Πλάτωνας,( εγκαταλείποντας το καράβι,)K

ΚΑΤΕΒΑΙΝΩ ;... ΜΕΣΟΠΕΛΑΓΑ ;πως κατεβαίνεις; θα σε φαν οι καρχαρίες! ΤΑ ΠΙΡΆΝΧΑς! άκου καθε λίγω βρε Στιβ, αυτός κατεβαίνει! :)

Edited by - ΠΛΑΤΩΝΑΣ on 20/02/2012 14:25:21

---

quote:

---

agelos
NAI GIOYGKI,ΘΑ ΤΟ ΚΆΝΩ,
δηλ. το έκανα...
Κι αν στο κεφάλι σου,σου πεί ο Μεγάλος[ο ίδιος ή δια εκπροσώπου,και καλά] να παντρευτείς αρκούδα,ή να δέσεις πέτρα στο λαιμό να πάς να πνιγείς στο φάληρο,ειδάλλως είσοδο σε Ατραπό Νικητών γιόκ,θα το κάνεις;
-----------------------------------------------------------------------------
... αυτό το έκανα!..
Τρεις αρκούδες παντρεύτηκα, (-λάθος πανέμορφες ψυχές ήταν)και πέτρα στο λαιμό τις έδεσα και τις τρεις και πνίγηκα (όχι στο Φάληρο,)
εδώ στον κόλπο της Σαλονίκης,-κι εσύ γελάς;

---

το επικίνδυνος που έγραψα παραπάνω είναι λίγο τελικά ...
χρίζεις άμεσης ιατρικής φροντίδας ,
μακάρι να σε ήξερα να βοηθήσω
('η να προλάβω (?) τα χειρότερα)

Τέλος πάντων ... παλιότερα είχα πει οτι δεν θα ασχοληθώ μαζί σου
αλλα το εκανα, γιατι νόμιζα οτι μας έκανες πλάκα ...

Μετα απο ολα αυτά όμως ΕΠΙΒΑΛΕΤΕ να μην σε ερεθίζω άλλο !
οχι , τέτοιο κρίμα στο λαιμό μου δεν παίρνω .
ήδη ξεκανες 3 ... "αρκούδες" .

Μακάρι οι φωνές που ακούς, να συνεχίσουν να σου λένε
ΜΟΝΟ να γράφεις ... και οχι να πράττεις .

Hellas at War

Bρε αυτός δεν ξεκολλάει, έβαλε φτερά,
κι όλο πάνω απ'το καράβι πετάει,
...βρε δεν θέλουμε να μας σώσεις...
...μια χαρά είμαστε...
...όμως αυτός εκεί...ε,. ας του πω κι εγώ κάτι...
...αιθαιροβάμον;
...κανένας δεν κλωτσάει ένα ψόφιο σκυλί...

Mια μέρα ένα παλικάρι δήλωσε ότι ήθελε να αποσυρθεί να αναχωρήσει από την παρέα των φίλων που αγωνιζόταν να νικήσουν το νου.

Καποιος ζήτησε ευγενικά από το παλικάρι να επαναλάβει για τρίτη φορά όσα είχε πει κι εκείνος υπάκουσε.
Αυτός ο καποιος του είπε:
Είπες τρεις φορές ότι επιθυμείς να φύγεις.
Μπορείς να κάνεις ότι θέλεις,
αλλά εγώ ποτέ δεν πρόκειται να σε εγκαταλείψω,
ποτέ δεν πρόκειται να σε εγκαταλείψω,
ποτέ δεν πρόκειται να σε εγκαταλείψω,
όταν άκουσε την απάντηση το παλικάρι μεταπείστηκε κι αποφάσισε να καταβάλει περισσότερη προσπάθεια.

..για σένα..

Όταν με πολεμούσες αδελφέ μου,
ευχόμουνα για σένα
κι όταν τύφλωνες τα μάτια μου
δίχως έλεος,
σου 'λεγα ευχαριστώ.

Όταν μου έπαιρνες τις τελευταίες
σταγόνες ζωής,
κι έβλεπα με τρόμο το σκοτεινό χαμό
να με ντύνει με ομίχλες,
προσπαθούσα να σου πω
πως δεν είμαστε εχθροί.

Όταν με οδήγησες σε οδύνες θανάτου,
σε είδα με βλέμμα αγάπης
και συμπόνιας.

Όταν μου αφαιρούσες τα όνειρα
σου χρωμάτιζα τα μάτια σου
κι εκείνα έπαιρναν το χρώμα του ουρανού.

Μέσα στο χάος και στο χαμό μου
με χτύπησες χωρίς έλεος,
έτσι απλά σκληρά,
με πάτησες από θέσεως ισχύος.

Παρ όλα αυτά
δεν μ' άγγιξες αρνητικά
-πολέμιοι εμείς-
και ο χρόνος γιατρός.

Είδα την αύρα σου
τη γνώρισα
και σου 'δωσα έλεος.

Και, τώρα, οι δυο μας ΥUGI-OH!
Εσύ που τολμάς,και μιλάς, για ...αρκούδες!

Για τον άνθρωπο που έσωσε την αρκούδα από του δράκου το στόμα, η αρκούδα είχε γίνει κάτι σαν κατοικίδιο.
Όταν εκείνος ξάπλωσε να ξεκουραστεί η αρκούδα στεκόταν όρθια και τον φιλούσε.
Σε λίγο πέρασε ένας φίλος.
Πως συνδέθηκε μαζί σου αυτή η αρκούδα, αδερφέ μου;
Τότε αυτός του διηγήθηκε την περιπέτεια με το δράκο κι ο φίλος αποκρίθηκε:
Μην ξεχνάς ποιος είναι ο σύντροφός σου. Δεν είναι άνθρωπος ο φίλος σου!
Καλύτερα να διαλέξεις κάποιον απ' το δικό σου γένος.
Φαίνεται πως ζηλεύεις τον ασυνήθιστό μου βοηθό.
Δες την γλυκιά αφοσίωση του κι αγνόησε το αρκουδίσιο του σουλούπι!
Όμως ο φίλος δεν επείσθη.
Μην πας στο δάσος με τέτοιο σύντροφο! Άσε να έρθω κι εγώ μαζί σου.
Όχι, είμαι κουρασμένος, θέλω να μείνω μόνος.
Κι ο άνθρωπος άρχισε να φαντάζεται πως άλλα ήταν τα κίνητρα πίσω απ' του φίλου του την καλοσύνη.
Να δεις που έβαλε στοίχημα ότι μπορεί να με χωρίσει απ' την αρκούδα μου.
Η, θα μου επιτεθεί μόλις η αρκούδα φύγει.Κι έτσι άρχισε να σκέφτεται σαν αρκούδα!...
Οι δυο άνθρωποι πήραν διαφορετικό δρόμο, αυτός με την αρκούδα πήγε στο δάσος κι έπεσε πάλι να κοιμηθεί.
Η αρκούδα στεκόταν από πάνω του διώχνοντας τις μύγες μακριά.
Όμως αυτές ξανάρχονταν κι οργίστηκε η αρκούδα.
Ξεκόλλησε τότε μια κοτρόνα απ' τη βουνοπλαγιά και την κρατούσε πάνω από τον κοιμισμένο άντρα.
Ώσπου είδε τις μύγες να 'ρχονται ξανά και να κουρνιάζουν πάνω στο πρόσωπο του ανθρώπου.
Και τότε έριξε με ορμή την πέτρα όσια κάτω, κι έγιναν πρόσωπο και κρανίο σκόνη.

Πράγμα που επιβεβαιώνει το παλιό ρητό:
ΑΝ ΕΊΣΑΙ ΦΙΛΟς ΜΑ ΑΡΚΟΥΔΑ Η ΦΙΛΙΑ ΣΟΥ ΘΑ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ.
ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΧΘΡΟΣ...

Εχεις ακουστά τους Μπαχομέχ?
Και την μαμά τους?

Τι λές για αυτούς?

Πές μου ποιός Μπαχομέχ ευθύνεται για τον καρκίνο μου,να πάω να τού...γ@μ^7σω το σπίτι και όλη την κόλαση!!!

Α ρε Αγγελε,το απώλεσες εντελώς...!!!!

quote:

---

Να κάνω πώς δεν υπάρχουν,για να μην με πειράξουν?

Πές μου ποιός Μπαχομέχ ευθύνεται για τον καρκίνο μου,να πάω να τού...γ@μ^7σω το σπίτι και όλη την κόλαση!!!

Α ρε Αγγελε,το απώλεσες εντελώς...!!!!

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

---

quote:

---

quote:

---

Aυτή είναι η νέα ζωή ΥUGI,

χρειάζεται όμως εισιτήριο που να γράφει πάνω τις λέξεις:

..καλοσύνη, δικαιοσύνη, αγάπη, σοφία, αλήθεια.

Στη νέα ζωή δεν θα μπει κάποιος που δεν έχει αυτές τις αρετές, μπορεί να σε γνωρίζουν στη Σορβόνη στην Ακαδημία στη Βουλή...δεν θα μπεις όμως στη νέα ζωή αν δεν έχεις αυτές τις αρετές κι οι αρετές αυτές είναι τα εισιτήρια μας..

---

Αρε aggelos,ποιά νέα ζωή η αλά παλαιά;
Ξέρεις, η ανθρωπότητα μιλά κάτι δεκάδες αιώνες[και βάλε] γι'αρετές τύπου καλοσύνη,δικαιοσύνη,αγάπη,σοφία,αλήθεια.
Κι όσο πιο πολύ μιλά με λόγια γι'αρετές και τις ψάχνει μόνο στα λόγια,δες τριγύρω τι σκορπά...κακοσύνη,αδικία,μίσος,έχθρα,άγνοια,βλακεία,ψεύδος.
Οι αρετές,όχι με λόγια με πράξη.Κι δεκάδες αιώνες[και βάλε κάμποσους ακόμη] τα λόγια περισσεύουν.
Κι εν τω μεταξύ στη ποδιά κάθε αρετολέξης σφάζονται παλικάρια,άμαχοι εν πολέμω κι εν ειρήνη.
Ποιό εισητήριο,να ψάχνει μόνο σε λέξεις την ουσία κάθε αρετής δίχως εσωτερική έρευνα;

quote:

---

Αυτός που νόμισες ότι σε υποτίμησε κατ' ουσία σε ευεργέτησε! διότι σε έκανε να ΔΕΙς ότι είσαι εγωκεντρικός! άρα ακατάλληλος

...για την Ατραπό των Νικητών!, ...με το κεφαλάκι μου,- κεφαλάκι σου, στις παλάμες θα εισέλθω-εις ...να πεις το τραγούδι σου ,
κι εσύ, κι εγώ, κι ο Νικ κι όλοι! .....ΣΤΗΝ ΑΥΛΉ ΤΟΥ!

---

Πάλι η Ατραπός των Νικητών!
Πάλι κι ο Μεγάλος!
Αρε aggelos[με το συμπάθιο κιόλας] καλά τα λέει ο ΠΛΑΤΩΝΑΣ.
Στ'όνομα του Μεγάλου τα κάνεις όλα;
Κι αν στο κεφάλι σου,σου πεί ο Μεγάλος[ο ίδιος ή δια εκπροσώπου,και καλά] να παντρευτείς αρκούδα,ή να δέσεις πέτρα στο λαιμό να πάς να
πνιγείς στο φάληρο,ειδάλλως είσοδο σε Ατραπό Νικητών γιόκ,θα το κάνεις;
Άσε που αν υποτιμά εσένα για να υψωθεί ο Μεγάλος φροντίζοντας να υπάρχει Ατραπός για Νικητές και Ηττημένους,κάτι δε κολλάει[πολλά δε
κολλάνε],ο εγωκεντρισμός δηλαδή κάπου δε κολλάει βρε αδερφέ...αν κιόλας φορτώνεσαι τον εγωκεντρισμό στα πάντα και στον αέρα που αναπνέεις τότε είναι μαζοχισμός.
Και τι πανστοργικός Μεγάλος είναι αν στη ποδιά εισόδου της ΑΥΛΗΣ ΤΟΥ σφάζονται παλικάρια,άμαχοι εν πολέμω και εν ειρήνη;
Και τι Ατραπός Νικητών είναι αυτή;...χωρίζει δηλαδή ανθρώπους σε Νικητές και Ηττημένους, Αυλικούς ψάχνει ο Μεγάλος και τους υπόλοιπους τους θεωρεί δευτέρας διαλογής,ενώ εκείνος και καλά τους έπλασε σα στοργικός Μεγάλος τους αγαπά προσμένοντας την επιστροφή τους;
Διαλέγει Αυλικούς[Νικητές] στην Ατραπό και τους βάζει να διώχνουν τις μύγες[Ηττημένους,υπόλοιπη ανθρωπότητα] απ'το μέλι[ΗΧΟΣ και ΦΩΣ της ΕΠΟΥΡΑΝΙΑΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ];
Θυμίζει την ιστορία με το Μεγάλο,ένα Νικητή και το Μεσάζοντα.
Ο Μεσάζοντας,όντας βαρκάρης περνά κόσμο απέναντι απ'την όχθη των Ηττημένων στην όχθη των Νικητών,κάνει κάμποσα χρόνια τη δουλειά μεταφοράς Εκλεκτών ανθρώπων.Κάποια μέρα ρωτά ένα Νικητή στην όχθη των Νικητών για πόσο ακόμη θα κάνει αυτή τη φάμπρικα. Ο Νικητής γυρνά κι του απαντά,ότι ο Μεγάλος μπορεί να θέλει απ'τον Μεσάζοντα να κάνει αυτή τη δουλειά[να μεταφέρει Ηττημένους να γίνουν Νικητές] για όλη του τη ζωή ή για κάμποσες ζωές του ακόμη.
Τι σόι δηλαδή, φαίνεται να ναι επιλεκτικός ο Μεγάλος φτιάχνοντας ΑΥΛΗ γύρω του χωρίζοντας σε Νικητές κι Ηττημένους,Αυλικούς[εκλεκτούς] κι Μύγες[ανθρώπους δευτέρας διαλογής],κ.ο.κ;
Τι σόι σωτήρας σώζοντας κάποιους λίγους[Αυλικούς] αφήνοντας πολλούς άλλους[Μύγες] να υποφέρουν;
Μήπως τα χουμε παρεξηγήσει τα πράματα με τον Μεγάλο;
Πολλές αντιφάσεις βρε aggelos...

Υ.Γ. Σ'αυτά δεν υπάρχει κανένα είδος επίθεσης προς εσένα aggelos και γενικά προς κανένα,απλώς σκέψεις για εσωτερική έρευνα κάνουμε.

---

Δεν κρύφτηκα, Αγγέλε μας, έριξα μια σχέδια για καλο και για κακό...και ακολουθω..

.έχω ανάγκη κάθε τόσο τη μοναχικοτητα...

quote:

---

NAI GIOYGKI,ΘΑ ΤΟ ΚΆΝΩ,
δηλ. το έκανα...
Κι αν στο κεφάλι σου,σου πεί ο Μεγάλος[ο ίδιος ή δια εκπροσώπου,και καλά] να παντρευτείς αρκούδα,ή να δέσεις πέτρα στο λαιμό να πάς να πνιγείς στο φάληρο,ειδάλλως είσοδο σε Ατραπό Νικητών γιόκ,θα το κάνεις;
-----------------------------------------------------------------------------
... αυτό το έκανα!..
Τρεις αρκούδες παντρεύτηκα, (-λάθος πανέμορφες ψυχές ήταν)και πέτρα στο λαιμό τις έδεσα και τις τρεις και πνίγηκα (όχι στο Φάληρο,)
εδώ στον κόλπο της Σαλονίκης,-κι εσύ γελάς;
-Θα τα ξεμπερδέψω ΌΛΑ, απο συμβολικής άποψης σωστά είναι θα τα εγκρίνεις
Τώρα έφυγαν, είναι ψηλά αυτές, ..στα επάνω παλάτια, έφυγαν και οι τρεις αφού όμως με ελευθέρωσαν πρώτα, ιδίως η τελευταία η Ελευθερία...
Έχει όμως πολύ πόνο να χάνεις ότι αγαπάς Γιούγκι...
...Όμως αυτες μ' ελευθέρωσαν, κι ελευθερώθηκαν! κι εγώ παιδεύομαι μαζί σας, ας είναι...
Τέλειοι σύντροφοι, αξίζει να το ζήσει κάποιος, γι αυτό σου λέω πολλοί ευεργέτες, μονο ευγνωμοσύνη στέλνω τώρα ψηλά κάθε αναπνοή
και μια ευχαριστία και ένας θαυμασμός Γιούγκι...θα με καταλάβεις είμαι σίγουρος.. σιγά σιγά..

(όμως όλοι ΘΑ ..ανοίξετε καρδία, έτσι;
-εγώ την αρχή έκανα μόνο, η συνέχεια επί της οθόνης...)

---

agelos,τι να πρωτοπώ;...τι να πρωτοσχολιάσω;...
Τα χιουμοριστικά πλην όμως ουσιαστικά ήδη τα πάνε άλλοι.
Συμφωνώ μαζί σου ότι έχει πολύ πόνο να χάνεις ότι αγαπάς agelos...
Ωραία τα λες,κοίτα...
Το "σέρβις του άδερς"[υπηρεσία στους άλλους] είναι μεγάλο πράγμα,μεγάλη εκδήλωση αγάπης,ανοίγει τη καρδιά.
Το "σέρβις του άδερς"_ΕΓΩ [υπηρεσίας στους άλλους]_ΕΓΩ είναι διαφορετικό.
Φεύγοντας εκείνες στ'επάνω παλάτια...
Σ'ελευθέρωσαν;...δεν ήσουν ελεύθερος ενόσω ήταν εκείνες στα εδώ παλάτια;
Ελευθερώθηκαν;...δεν ήταν ελεύθερες εκείνες στα εδώ παλάτια περιμένοντας να πάνε στ'επάνω παλάτια για να ελευθερωθούν;
Πέρασε δηλαδή χρόνος για την απο κοινού ελευθέρωση...πολύς χρόνος δηλαδή.
Στο μεσοδιάστημα το "σέρβις του άδερς" εσένα προς εκείνες και τούμπαλιν ως χωρίς πέπλα μεγάλη εκδήλωση αγάπης δεν σας ελευθέρωνε;
Μήπως ήταν "σέρβις του άδερς"_ΕΓΩ με αναδυόμενη υπηρεσία αυτοαναζήτησης μέσω διάβάσματος προς αναζήτηση της ελευθέρωσης;

Σε καταλαβαίνω agelos,όσοι έρχονται στο διάβα μας,μας δίνουν μαθήματα.
Αλλά χρειάζεται προσοχή στο "σέρβις του άδερς" γιατί εύκολα γίνεται "σέρβις του άδερς"_ΕΓΩ.

Το επόμενο που γράφεις μήπως το δείχνει; :

quote:

---

κι εγώ παιδεύομαι μαζί σας, ας είναι...

---

Δε χρειάζεται να παιδεύεσαι με κανέναν, και δε χρειάζεται να κάνεις χάρη σε κανέναν.
Όταν βρείς κάτι ενδιαφέρον συζητάς με κάποιον κι όταν ο κάποιος βρεί κάτι ενδιαφέρον συζητά μαζί σου.
Αυτό είναι "σέρβις του άδερς" όλων προς όλων.
Έτσι δεν υπάρχει βάρος,παίδεμα,καταναγκασμός δηλαδή "σέρβις του άδερς"_ΕΓΩ.

quote:

---

Γιούγκι,

λες: Τι παν στοργικός Μεγάλος είναι αν στην ποδιά εισόδου της αυλής του σφάζονται παλικάρια...!

Τόσες μελέτες, δεν συν-απαντήθηκες ποτέ με το ποίημά του;

---

Εσύ λες: Ατραπό Νικητών στην ΑΥΛΗ ΤΟΥ
Σ'ατραπό Νικητών κι Ηττημένων,Αυλικών κι Λαικών,Εκλεκτών κι Παρακατιανών,όχι..

Mετά γράφεις στο ίδιο πόστ:

quote:

---

Ρώτησα

"Ρώτησα, τον πολυαγαπημένο της καρδιάς μου, ρώτησα,

γιατί το πρόσωπο σου κρύβεις πίσω από τα παραπετάσματα; είναι καιρός τον εαυτό σου να μου αποκαλύψεις!"

Κι Εκείνος απάντησε:

"Πάντοτε είμαι χωρίς πέπλο εγώ, για σένα,

το πέπλο εσύ το βλέπεις μόνο, το πέπλο που βλέπεις είναι ο εαυτός σου, που μένει χωρισμένος, από μένα,

εσύ είσαι με αναρίθμητα μαντήλια σκεπασμένος,

μπορούν εμένανε να δουν, μόνο, όσοι δεν έχουνε εγώ, μόνο όσοι δεν έχουν εαυτό!

μην προχωρήσεις όμως, ούτε ένα βήμα μες την αυλή μου,

αν δεν θελήσεις μ' όλη την ταπεινότητά σου να ρθεις, ψυχή μου,

δεν καλλιεργείται η αγάπη σ' όμορφα περιβόλια, ούτε πουλιέται στην αγορά,

αν θελήσεις να την αποκτήσεις, το ίδιο το κεφαλάκι σου οφείλεις να προσφέρεις ψυχή μου,

ναι, με το κεφάλι σου στα χέρια να ρθεις σ' εμένανε, ψυχή μου".

(σκέψεις για εσωτερική έρευνα..)

---

Έλεγα ν'απαντήσω αλλά δες τι απάντηση δίνεις εσύ σε πιο πάνω πόστ:

quote:

---

Mια μέρα ένα παλικάρι δήλωσε ότι ήθελε να αποσυρθεί να αναχωρήσει από την παρέα των φίλων που αγωνιζόταν να νικήσουν το νου.

Καποιος ζήτησε ευγενικά από το παλικάρι να επαναλάβει για τρίτη φορά όσα είχε πει κι εκείνος υπάκουσε.
Αυτός ο καποιος του είπε:
Είπες τρεις φορές ότι επιθυμείς να φύγεις.
Μπορείς να κάνεις ότι θέλεις,
αλλά εγώ ποτέ δεν πρόκειται να σε εγκαταλείψω,
ποτέ δεν πρόκειται να σε εγκαταλείψω,
ποτέ δεν πρόκειται να σε εγκαταλείψω,
όταν άκουσε την απάντηση το παλικάρι μεταπείστηκε κι αποφάσισε να καταβάλει περισσότερη προσπάθεια.

---

Ωραία γράφεις, μπορούμε να κάνουμε κάμποσα σχόλια.
Είπαμε όμως δίνεις και την απάντηση που έχεις κατά νού.
Δες όμως ένα βασικό...
Σ'όλα τούτα τα ωραία,μπαίνει το θέμα της προσπάθειας της αυτοαναζήτησης μέσα απ'τη προσπάθεια...μεγαλύτερης προσπάθειας,μη εγκατάλειψης,μην προχωρήσεις,αν θελήσεις,χωρίς εγώ,χωρίς εαυτό,χωρίς πέπλα,χωρίς μαντήλια,χωρίς τσεμπέρια,κ.ο.κ.
Βλέπεις τι γίνεται;
Μ'αυτά που γράφεις,η αίσθηση πραγματικής ταυτότητας χωρίς μαντήλια και τσεμπέρια έρχεται μέσα από προσπάθεια αίσθησης ταυτότητας σε υπηρεσία αυτοαναζήτησης.
Όταν μπαίνεις σ'ένα mode αναζήτησης της αυτοαναζήτησης,ορισμένοι φίλτατοι εδώ μέσα το αποκαλούν ότι μπαίνεις σε χρόνο,...
δηλαδή προσθέτεις κι άλλο ψυχολογικό χρόνο,...
δηλαδή μεταθέτεις σ'ένα μελλοντικό χρόνο για να βρείς ποιός είσαι,για να βρεθεί η ζητούμενη[ποθούμενη] αίσθηση ταυτότητας χωρίς πέπλα,μαντήλια και τσεμπέρια.
Αν και λες ότι Εκείνος ο Μεγάλος λέει "πρόσφερε το κεφάλι σου για να μπείς στην αυλή του", τα υπόλοιπα που λες έχουν κοινό στοιχείο ότι χρειάζεται χρόνος.
Αυτό λέει κι ο χρόνος,ότι χρειάζεται κι άλλος χρόνος.

Edited by - YUGI-OH on 21/02/2012 02:35:18

ότι ποτέ η ανθρώπινη ψυχή δεν είχε έμφυτη την τάση της προς το σχίσμα, γι αυτό λέμε ότι τα ψυχικά περιεχόμενα είναι κάτι κοινό για μας η επίδρασή τους δε είναι να αποσυνθέτουν το συνειδητό, δεν μπορούμε όμως να τις περιγράψουμε σαν απλές συγκινήσεις!

Γιατί είναι περίπλοκα και πολύπλοκα, αποσπασμένα συστήματα, και είναι επίσης αυτά που συνθέτουν την προσωπικότητα,(ή τις διπλές προσωπικότητες, κ.λ.π.).
Στην εξέλιξη της ψυχής μας τώρα, η συνείδηση αφομοιώνει τα περιεχόμενα και τα αναπλάθει σε συνειδητές ιδέες, στην πορεία αυτές οι ιδέες χάνουν τον αρχικό χαρακτήρα τους .

Όσο αυτό το απωθημένο υλικό εμφανίζεται στη συνείδηση με ακατάλληλη μορφή, ο ψυχικός κίνδυνος είναι μεγάλος και αυτό το απωθημένο υλικό εμφανίζεται στη συνείδηση κι επιβάλει μια στραβή στάση και να, η αιτία που ο -Χρόνος- κι ο -Καιρός- μας είναι τόσο άθεος,

ανίερος, και το ον αγνοεί κάθε γνώση της ασυνείδητης ψυχής, επιδιώκει να καλλιεργεί μόνο τη συνείδηση και παρουσιάζεται το φαινόμενο, κάποιοι να λένε:

"Δε φοβόμαστε το Θεό, εμείς πιστεύουμε ότι τα πάντα μπορούν να μετρηθούν με ανθρώπινα μέτρα".

Αυτή η "Ύβρις" δηλαδή η στενότητα της συνείδησης, είναι πάντα ο συντομότερος δρόμος για την παραφροσύνη...

"Δε φοβόμαστε το Θεό, εμείς πιστεύουμε ότι τα πάντα μπορούν να μετρηθούν με ανθρώπινα μέτρα".

Αυτή η "Ύβρις" δηλαδή η στενότητα της συνείδησης, είναι πάντα ο συντομότερος δρόμος για την παραφροσύνη...
................

Αυτα που νομίζεις Αγγέλε πως λέει η συνείδηση του καθενός, είναι η δικη σου διαμόρφωση, που έχει σαν γνώμονα και αγκυρα, την πίστη

Για τους ανθρώπους ομως τα πράγματα είναι διαφορετικα. Δεν είναι ούτε ύβρις ούτε παραφρονηση. Δεν είναι ανάγκη να είμαστε πότισμενοι αναγκαστικά με πίστη και καλα να σωθούμε απο κάτι. Εσυ μπορείς να το δεις σε αυτη του τη μορφή?

Αν το κανείς, δες και μια γνώμη κάποιου φιλοσόφου, πολυ κοντα σε ότι διακατέχεται, μα όχι πιστού, και που ο θεός (σου) θα διαλύσει...θα τιμωρήσει κλπ κλπ.

Υπάρχουν τρεις τύποι ανθρώπων.
Ο πρώτος αφορά τους ανθρώπους εκείνους που θεωρούν την επίγεια ζωή σαν την αρχή και το τέλος.
Ο δεύτερος αφορά αυτούς που είναι ικανοί σε κάποιο βαθμό να στρέφουν τη ψυχή τους σε πιο υψηλές αξίες.
Και τέλος υπάρχουν οι σοφοί άνθρωποι των οποίων τα μάτια στρέφονται προς το Φως..

Τα παραπάνω είναι απο πλωτινο, και έχουν γίνει σε μια προσπάθεια σοβαρής συζήτησης με τον πορφυριο, για το τι ακριβώς συμβαίνει με την ψυχη.

Μην ξεχνάς το αρχικό σου πόστ, (το πρωτο) δεν μιλά καν για πίστη, μα για αυτο παρατήρηση και οικοδόμηση, ανθρώπινα διλ. Μέτρα.

Τώρα πια, ...το καράβι σου μονο θεογερνει, καλύτερα η σχέδια μου!

Πάλι ο μύθος ΓΙΟΎΓΚΙ!
Τώρα το φως λάμπει, μπορούμε να δούμε μια ύδρα δίπλα στον ποταμό,
εκεί έχει κάνει τη φωλιά της, μέσα στο αηδιαστικό αυτό έλος
που η δυσωδία μόλυνε την ατμόσφαιρα σε απόσταση επτά μιλίων.

Εκεί βρίσκεται η τερατώδης ύδρα με τα εννιά κεφάλια όμως το ένα είναι αθάνατο.
Περιγράφεται ότι ο Ηρακλής έκαψε τα κεφάλια και πράγματι θα χρειαζόταν το ιερό πυρ για την καταστροφή αυτή.

Και τότε βλέπουμε την ισχυρή εικόνα του παγκόσμιου μαθητή, στην ύψιστη αυτή δοκιμασία,
να γονατίζει με ταπεινότητα και να σηκώνει το τέρας (όλα τα συσσωρευμένα κακά, λάθη κι αποτυχίες του μακρού παρελθόντος του.)

Πετώντας το ρόπαλο, να γονατίζει να αρπάζει την ύδρα με τα γυμνά του χέρια και τη σηκώνει ψηλά.
Κρεμασμένη στον αέρα, -ΣΤΟΝ ΑΈΡΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟς- η δύναμη της μειώθηκε.

Στα γόνατα του, κράτησε την ύδρα ψηλά, για να μπορέσει ο καθαρός αέρας και το φως να έχει αποτέλεσμα.
Το τέρας δυνατό στο σκοτάδι και στην ελώδη λάσπη, έχασε γρήγορα τη δύναμη του
όταν έπεσαν οι ακτίνες του ήλιου και το άγγιγμα του αέρα.

Πάλευε το θηρίο σπασμωδικά κι ένα ρίγος διαπερνούσε το αηδιαστικό κορμί του, ώσπου κερδήθηκε η νίκη.

Τα εννιά κεφάλια του έσκυβαν κι έπειτα με λαχανιασμένα στόματα και τα γυάλινα μάτια έπεσαν άψυχα.

Τότε έκοψε το μυστικό αθάνατο κεφάλι ο Ηρακλής και το "έθαψε κάτω από ένα βράχο", ενώ ακόμη σφύριζε άγρια.
(-ΚΡΥΜΜΈΝΟ ΚΆΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΡΆΧΟ ΤΗς ΘΈΛΗΣΗς- αυτό, μας δίνει έδαφος για πολλή σκέψη, καθώς η φράση είναι αποκαλυπτική).

Ποιο είναι Γιούγκι,

το θαρραλέο πρόσωπο το οποίο ζητά να κυριαρχήσει τον εαυτό του;

Τρία από τα κεφάλια της ύδρας συμβολίζουν

τις ορέξεις που συνδέονται με το σεξ, άνεση χρήμα.

Η δεύτερη τριάδα αφορά, τα πάθη: φόβου, μίσους, επιθυμίας για δύναμη.

Η τρίτη τριάδα αφορά : τις κακίες του αφώτιστου νου: υπερηφάνεια, χωριστικότητα , σκληρότητα.

Όταν ανακατευθυνθούν και μετουσιωθούν οι ενέργειες,
να, οι ποιότητες του χαρακτήρα που εκφράζει ο μαθητής:

ταπεινότητα, θάρρος και διάκριση,

ταπεινότητα για να δει την κατάστασή του αντικειμενικά,

και ν' αναγνωρίσει τα μειονεκτήματά του,

θάρρος για να επιτεθεί στο τέρας που βρίσκεται κουλουριασμένο στις ρίζες της φύσης του,

διάκριση για να ανακαλύψει μια τεχνική να χειρισθεί το θνητό εχθρό του.

Υστ.
Μια συμβουλή έδωσε ο Δάσκαλος στον Ηρακλή:

Σηκωνόμαστε γονατίζοντας,
νικάμε παραδιδόμενοι,
αποκτάμε αφήνοντας.

ΠΡΟΧΩΡΑ ΚΑΙ
ΝΙΚΗΣΕ.

quote:

---

Να κάνω πώς δεν υπάρχουν,για να μην με πειράξουν?

Πές μου ποιός Μπαχομέχ ευθύνεται για τον καρκίνο μου,να πάω να τού...γ@μ^7σω το σπίτι και όλη την κόλαση!!!

Α ρε Αγγελε,το απώλεσες εντελώς...!!!!

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

---

Edited by - Dr Jekyll Mr Hyde on 21/02/2012 15:34:32

-Σε σένα γράφω Γιούγκι, που γνωρίζεις την βιβλική παραίνεση και τη δέχεσαι, όταν διαβάζεις αυτό τι καταλαβαίνεις;

Και καθώς ουκ εδοκίμασαν τον Θεόν έχειν εν επιγνώσει, παρέδωκεν αυτούς ο Θεός -εις αδόκιμον νουν,- ποιείν τα μη καθήκοντα...
Ρωμ.α'28-32.

Με άλλα λόγια: αφού θεώρησαν περιττό να γνωρίσουν το Θεό ενσυνείδητα, κι ο Θεός τους παρέδωσε στη μωρία τους, κι έτσι κάνουν ανάρμοστα πράγματα και είναι γεμάτοι από κάθε λογής αδικία, πονηρία, κακία, δεν έχουν σύνεση, στοργή, διαλλακτικότητα, έλεος,κλπ. κλπ.

Κι όχι μόνο κάνουν όλα όσα αναφέραμε αλλά και επιδοκιμάζουν όσους βλέπουν να συμπεριφέρονται έτσι.

Δεν γνώριζε ο Παύλος όταν έλεγε -δαμάζω- και δουλαγωγώ αυτό το σώμα, για να μη γίνω -αδόκιμος-;(α'Κορ.9.27.)

Σημ. Δεν υπάρχει βάρος, παίδεμα, που λες Γιούγκι, με την έννοια ότι συνειδητοποιώ ότι, δεν εννοούν, και δεν εννοούν διότι τους Παρέδωσε "εις αδόκιμο νου", που είπαμε παραπάνω, απλά συμπάσχω για όλους ...

Παιδεύομαι να μεταδώσω κάτι, διότι οι διάνοιες είναι κλειστές!

Υπάρχει ένα μπέρδεμα, ωστόσο για να σε καταλάβω και να σου απαντήσω...δηλ. όταν γράφεις το _ΕΓΩ, τι εννοείς με τα κεφαλαία και τι με τα μικρά π.χ.(εγώ)

Τέλος υπάρχουν οι σοφοί άνθρωποι των οποίων τα μάτια στρέφονται προς το Φως. Πλωτίνος.
___________________________________________________________________________________________

Συμφωνώ Πλάτωνα,

κι αυτό, το είπε καποιος και είναι, πέρα για πέρα αληθινό:

Υπάρχει ένα πηγάδι που από αυτό πίνει όλος ο κόσμος!
Υπάρχει κι ένα δεύτερο πηγάδι που από αυτό πίνουν μόνο οι φιλόσοφοι και τα παιδιά τους!
Όμως υπάρχει κι ένα τρίτο πηγάδι που από αυτό πίνουν μόνο οι γιοί και οι θυγατέρες του Θεού!

Με τη διαφορά ότι στις μέρες μας, δηλαδή τώρα, διανύουμε περίοδο χάριτος και έχουν πρόσβαση στο τρίτο πηγάδι Πάντες!

Ωστόσο κάποιος, συνάντησε άνθρωπο, που δεν κοιτούσε προς το Φως, ήταν ο ίδιος Φως!

Κι έγραψε γι αυτόν!

Aυτόν τον άνθρωπο "έτυχε να τον συναντήσω"
και τον ρώτησα
ποιος είσαι από που έρχεσαι;
εκείνος στη σύντομη στιγμή της συναντήσεως μας
μου απάντησε
ότι εκ της Αλήθειας κατήλθε
για να καταστεί ερευνητής των
ουρανίων με τα σπουδής και παρρησίας,
και πάλι τον ρώτησα
"ποιος είσαι αδελφέ μου"
εσύ που σκορπίζεις το φως της ψυχής σου
στα πέτρινα χρόνια που βιώνουμε
εκείνος μου απάντησε

έλαβα τις ουσίες Του
και εντός του πλανήτη σας
"απελευθερώνομαι"
σκορπίζοντας τις πνοές μου
στα αδέλφια που συνάντησα
απελευθερώνομαι γιατί σας ελευθερώνω.

ΚΙ ΕΝΑ ΣΎΝΤΟΜΟ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑ ΛΈΕΙ:

Ο ΚΌΣΜΟς ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΓΈΦΥΡΑ ΠΈΡΑΣΕ ΤΗΝ, ΜΗ ΧΤΙΖΕΙς ΕΠΆΝΩ ΤΗΣ.

Αν σας πουν:
-Από που κατάγεστε ;
Να πείτε:
- Ήρθαμε από το Φως, όπου το Φως ξεκίνησε μέσω του Εαυτού Του.
...Αν σας πουν:
-Ποιοί είστε;
Να πείτε:
-Είμαστε παιδιά Του και είμαστε οι Εκλεκτοί του Ζωντανού Πατέρα.
Αν σας ρωτήσουν:
- Ποιο είναι το σημείο του Πατέρα μέσα σας;
Να τους πείτε:
-Είναι μια κίνηση και μια ηρεμία.

Σημ. Δεν θα πετάξουμε τίποτα Πλάτωνα, τον χρειαζόμαστε και τον Παππούλη με τα λευκά του γένια!

Δεν θα σου γράψω πως δεν θα βρεις πολλα απο όσα υποστείριζεις, μόνο πως εκείνη είναι η πηγή των πατέρων, που τα έγραψαν μετα στα μέτρα και στα σταθμά τα δικα τους.

Μιας και το καράβι σου λοιπόν θέλει να οδηγήσει την ψυχη μας, θα σε παρακαλούσα ξανά...διάβασε το πολυ προσεχτικα, και είμαι σίγουρος πως θα τα βρεις μόνο σου, όσα κατα καιρούς σου γράφω..

Υ.γ δεν συνήθιζω να βάζω κατέβατα φιλοσόφων, μα στη προκειμένη περίπτωση, το κάνω.

.............

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Ο Αμέλιος μου είπε Πλωτίνε, ότι για να φιλοσοφήσω πρέπει πρώτα να γνωρίσω τις παγκόσμιες αρχές. Γι' αυτό σε ερωτώ. Τι βρίσκεται πίσω απ' όλες τις μορφές της ζωής; Τι είναι η φύση; Πώς μπορεί να περιγραφεί;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Πάνω απ' όλα πρέπει να βρίσκεται κάτι που να είναι απλό. Γιατί αν δεν είναι απλό και δεν είναι το ΕΝ, τότε δεν θα είναι η αιτία. Η αιτία των πάντων πρέπει να είναι μία και μοναδική.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Μα το δημιουργημένο σύμπαν είναι πολλαπλασιαζόμενο και σύνθετο. Θέλεις να πεις ότι το σύνθετο προέρχεται από το απλό;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Δεν είναι δυνατό για τα πολλά να υπάρχουν εκτός κι αν υπάρχει το ΕΝ, απ' το οποίο αποτελούνται και το οποίο υπάρχει πριν απ' όλα τα άλλα. Το ΕΝ είναι η αιτία όλων.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Πώς μπορεί δάσκαλε το ΕΝ να περιγραφεί; Έχω την εντύπωση ότι το ΕΝ υπερβαίνει τη δυνατότητα της ανθρώπινης αντίληψης, και ότι η ανθρώπινη έκφραση θα μπορούσε μόνο το αλλοιώσει.

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Πώς αλήθεια μπορούμε να μιλήσουμε γι' αυτό; Μπορούμε να πούμε κάτι γι' αυτό, αλλά δεν μπορούμε να το περιγράψουμε. Ούτε έχουμε κάποια γνώση ή διανοητική αντίληψή του. Μπορούμε να πούμε τι δεν είναι και όχι τι είναι. Αυτό όμως δεν μας εμποδίζει να το γνωρίσουμε.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Μπορούμε να πούμε ότι το ΕΝ είναι η ύπαρξη;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Το ΈΝΑ δεν είναι η ύπαρξη, αλλά η ύπαρξη είναι η εκπόρευσή του, η πρώτη γέννηση. Για το λόγο αυτό δεν υπάρχει όνομα για το ΕΝ, είναι ανέκφραστο..

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Κατάλαβα. Είναι περισσότερο μη ύπαρξη παρά ύπαρξη. Δεν έχει όμως σχέση με την εκδηλωμένη πεπερασμένη ύπαρξη;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Το ΕΝ είναι τα πάντα, και ταυτόχρονα τίποτα. Το ΕΝ είναι τα πάντα, για το λόγο ότι όλα ενυπάρχουν μέσα του. Στους κόλπους του υπάρχουν, και ΘΑ υπάρξουν τα πάντα.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Κατάλαβα. Το ΕΝ αντιπροσωπεύει τη δυνατότητα. Ποια όμως η σχέση του Ενός με την ζωή;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Υπάρχει πριν από την ζωή και είναι η αιτία της, εφόσον η ενέργεια της ζωής δεν προηγείται αλλά αντίθετα απορρέει από την ανέκφραστη πηγή του ΕΝΟΣ.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Πρέπει να υποθέσουμε λοιπόν ότι το ΕΝ που υπάρχει πριν απ' όλα, δεν είναι το εκδηλωμένο σύμπαν. Που βρίσκεται λοιπόν το ΕΝ;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Το ΕΝ υπάρχει παντού. Δεν υπάρχει μέρος όπου δεν είναι, γι' αυτό και γεμίζει τα πάντα. Μέσω αυτού υπάρχουν τα πάντα. Το ΕΝ γεμίζει τα πάντα, παράγει τα πάντα, χωρίς να είναι αυτό που παράγει.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Μα Πλωτίνε ξέρεις καλά ότι το εκδηλωμένο σύμπαν χαρακτηρίζεται από την κίνηση. Είναι το ΕΝ η κίνηση; Ή είναι η δυνατότητα της κίνησης μία συνθήκη στάσης; Ποια η σχέση του ΕΝΟΣ με την κίνηση και τη στάση;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Το ΕΝ υπερέχει και της κίνησης και της στάσης. Είναι η δυνατότητα και της κίνησης και της στάσης, υπερέχει και των δύο.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Άλλη μία σκέψη με προβληματίζει δάσκαλε. Το σύμπαν εκδηλώνεται διανοητικά. Μπορείς να περιγράψεις το ΕΝ σαν διάνοια; Με άλλα λόγια το ΕΝ σκέπτεται;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Το ΕΝ δεν σκέπτεται γιατί εμπεριέχει τόσο την σκέψη, όσο και το σκεπτόμενο. Το ΕΝ δεν είναι η διάνοια, αλλά ανώτερο της διάνοιας. Κατά συνέπεια εφόσον είναι ανώτερο της διάνοιας η εκπόρευσή του θα είναι και διανοητική.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Είναι φανερό ότι το ΕΝ είναι πέρα από την ανθρώπινη αντίληψη. Δεν μπορείς όμως δάσκαλε να μου περιγράψεις περιοχές του ΕΝΟΣ που να μπορώ να αντιληφθώ ; Τι ακολουθεί τη συνθήκη της δυνατότητας ; πώς το σύμπαν εκδηλώνεται;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Οτιδήποτε υπάρχει μετά από το ΕΝ, προέρχεται απ' αυτό. Αλλά αυτό το δεύτερο στάδιο της ύπαρξης, δεν θα είναι πια το ΕΝ αλλά η πολλαπλότητα του ΕΝΟΣ. Διαπιστώνουμε ότι όλα τα πράγματα που πλησιάζουν την τελειότητα δεν μπορούν να παραμείνουν σε ανεκδήλωτη ύπαρξη, αλλά πρέπει να εκδηλώνονται. Αυτό παρατηρείται σε όλη τη φύση. Όχι μόνο στα όντα που είναι ικανά επιλογών, αλλά ακόμα και σ' αυτά που στερούνται της επιλογής, υπάρχει η τάση να μεταδίδουν ό,τι ενυπάρχει μέσα τους. Για παράδειγμα η φωτιά παράγει θερμότητα, το χιόνι παράγει κρύο. Γι' αυτό το λόγο, όλα τα πράγματα στη φύση τείνουν στην αθανασία με την εκδήλωση των ποιοτήτων τους. Το ΕΝ εκδηλώνει τον εαυτό του. Αυτό που εκδηλώνεται, εκδηλώνει παράλληλα τον εαυτό του.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Α μάλιστα. Διδάσκεις λοιπόν κι εσύ το δόγμα «της απόρροιας» των Γνωστικών. Ξεχνάς όμως Πλωτίνε, ότι όλα τα εκδηλωμένα είναι φτιαγμένα από ύλη. Πως μπορεί η ύλη να παράγει τον αυτό της;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Η ύλη δεν είναι νεκρή. Η ύλη δεν στερείται ζωής και νοημοσύνης. Το ένα δεν υπάρχει χωρίς το άλλο. Το σχήμα και η ύλη είναι αρχές αναγκαίες για οτιδήποτε έχει σώμα.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Καταλαβαίνω Πλωτίνε. Η θεωρία σου υποστηρίζει ότι το πνεύμα και η ύλη δεν πρέπει να θεωρούνται σαν ξεχωριστές οντότητες, αλλά σαν δύο όψεις του ΕΝΟΣ, που αποτελεί τη βάση της ύπαρξης. Αλλά τι συμβαίνει με τον άνθρωπο; Υπάρχει κάτι στον άνθρωπο που αντιστοιχεί στο ΕΝ;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Πρέπει να υπάρχει μια άλλη φύση, διαφορετική απ' το σώμα, που γεννά ύπαρξη απ' τον εαυτό της. Είναι αναγκαίο και πρέπει να υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρωταρχικό είδος ζωής, που είναι επίσης χωρίς μορφή και αιώνιο, και που είναι μέρος όλων των πραγμάτων . Είναι αναγκαίο να υπάρχει κάτι που είναι η πηγή της ζωής, κάτι που θα είναι πέρα από την σωματική φύση.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Μιλάς γι' αυτό που ονομάζουμε Ψυχή; Εάν ναι ποια είναι η σχέση της ψυχής με το ΕΝ;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Η ψυχή είναι ΕΝ και σέβεται το ΕΝ. Η ψυχή εμπεριέχει άφθονο μέρος της ουσίας του ΕΝΟΣ μέσα της.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Ποια είναι η φύση της ψυχής;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Η ψυχή δεν έχει σώμα όπως διδάσκουν οι Στωικοί. Κανένα άθροισμα ατόμων δεν θα μπορούσε να παράξει την ψυχή. Η ψυχή είναι μια ασώματη και αθάνατη ουσία. Η ψυχή μεταδίδει κίνηση σε όλα. Μεταδίδει ζωή στο σώμα. Αυτή μόνη κατέχει την αληθινή ζωή.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Πια είναι η γνώμη σου για τη σχέση των ψυχών με την παγκόσμια ψυχή;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Το σύμπαν ενυπάρχει στη ψυχή που είναι η ουσία του, και κανένα τμήμα του δεν στερείται της ψυχής που το υγραίνει με ζωή, όπως το δίχτυ στο νερό. Εάν όλες οι ψυχές γίνονται ΕΝ στη συμπαντική ψυχή, γιατί δεν θα μπορούσαν μαζί να σχηματίζουν το ΕΝ; Εάν η ψυχή μου και η ψυχή σου προέρχονται από την παγκόσμια ψυχή τότε όλες οι ψυχές σχηματίζουν το ΕΝ.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Πως τότε Πλωτίνε, θα όριζες τον άνθρωπο; Είναι ο άνθρωπος μία ψυχή ή κατέχει απλώς, κατέχει μία ψυχή;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Ο άνθρωπος είναι ψυχή κι έχει ένα σώμα. Η φύση και η ουσία αυτών των δύο πρέπει να διαχωριστεί. Από τη στιγμή που το σώμα είναι σύνθετο, η ανάγκη δεν μπορεί να το διατηρήσει για πάντα στην ίδια κατάσταση. Η γνώση ομοίως δείχνει πως, ότι διαλύεται κατά το θάνατο, δέχεται διαχωρισμούς μιας και κάθε τι που ενυπάρχει σε κάτι, τείνει στο όλο και όμοιό του απ' όπου προήλθε. Η ψυχή λοιπόν, διαχωρίζεται κατά το θάνατο απ' το σώμα.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Το σώμα μας δεν αποτελεί μέρος μας Πλωτίνε;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Εάν το σώμα είναι μέρος μας, τότε δεν είμαστε εξ' ολοκλήρου αθάνατοι. Όταν όμως διακρίνουμε σωστά, βλέπουμε ότι το σώμα είναι μόνο το όργανο της ψυχής, και ότι η ψυχή είναι ουσιαστικά ο άνθρωπος.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Μα Πλωτίνε, παρ' ότι το σώμα είναι ένα όργανο μόνο της ψυχής, παρ' όλα αυτά είναι ένα σημαντικό μέρος της. Δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε χωρίς αυτό.

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Δεν είμαστε το σώμα, αλλά δεν είμαστε και εντελώς χωρισμένοι απ' αυτό. Είναι εξαρτώμενο από μας. Γι' αυτό οι πόνοι και οι ηδονές που βιώνει το σώμα, μας επηρεάζουν. Όσο πιο αδύναμοι είμαστε, τόσο πιο πολύ ασχολούμαστε μ' αυτό. Μέσα σ' αυτό είναι δεμένο ένα μέρος του εαυτού μας, που αποτελεί την προσωπικότητα μας.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Γιατί τότε Πλωτίνε οι άνθρωποι μιλούν για τη ψυχή σαν να είναι το σώμα;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Λέγεται ότι η ψυχή είναι το σώμα, για το λόγο ότι το σώμα είναι ορατό. Αλλά αν μπορούσαμε να δούμε τη ψυχή, και αν μπορούσαμε να δούμε ότι περιβάλει το σώμα με τη ζωή που κατέχει, θα λέγαμε ότι η ψυχή δεν είναι με κανένα τρόπο το σώμα, αλλά αντίθετα το σώμα περιέχεται μέσα σ' αυτήν, αυτό που ρέει μέσα στο ακίνητο.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Μπορείς να μου δώσεις ένα παράδειγμα έτσι ώστε να μου γίνει πιο ξεκάθαρο;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Η ψυχή λέγεται ότι υπάρχει στο σώμα όπως ο καπετάνιος σ' ένα πλοίο. Αλλά αυτό δεν είναι σωστό. Γιατί αφ' ενός βρίσκεται στο πλοίο κατά τύχη και αφ' ετέρου γιατί ο καπετάνιος κυβερνά όλο το πλοίο, ενώ βρίσκεται σ' ένα μόνο μέρος του, ενώ η ψυχή κυβερνά το σώμα και είναι παρούσα παντού. Ένα καλύτερο παράδειγμα θα ήταν εάν λέγαμε ότι η ψυχή είναι παρούσα στο σώμα όπως το φως στον αέρα. Το φως είναι παρόν στον αέρα χωρίς να ανακατεύεται μ' αυτόν. Όταν το φως αποσύρεται απ' τον αέρα, μέσα στον οποίο ακτινοβολεί, αυτός (ο αέρας) δεν κρατά τίποτα απ' το φως, αλλά φωτίζεται μόνο για όσο ο αέρας παραμένει το μέσα του.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Σ' ευχαριστώ Πλωτίνε για τα παραδείγματα. Αλλά έχω άλλη μια ερώτηση που θα ήθελα να σου κάνω. Είπες πριν από λίγο ότι μέρος του εαυτού μας είναι δεμένο στο σώμα μας. Πρέπει να υποθέσω ότι και όλη η ψυχή δεν είναι παρούσα στο σώμα;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Η ψυχή δεν εισέρχεται ολοκληρωτικά στο σώμα. Το υψηλότερο μέρος μένει πάντα ενωμένο με τον νοήμονα κόσμο, ενώ το κατώτερο μέρος της παραμένει ενωμένο με τον αισθητό κόσμο. Το ανώτερο μέρος της είναι ανεπηρέαστο από την έλξη των παροδικών απολαύσεων και οδηγεί σε μια ατάραχη ζωή. Κάθε ψυχή έχει ένα κατώτερο μέρος που είναι στραμμένο προς το σώμα και ένα ανώτερο που είναι στραμμένο προς τη θεία διάνοια.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Μάλιστα. Η φύση της ψυχής γίνεται δυαδική μόλις εισέρχεται στο σώμα. Συνεπώς αυτό αναγκαστικά σημαίνει διπλή δράση.

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Ακριβώς. Η ψυχή έχει διπλή δράση στη σχέση της με το πάνω και το κάτω. Με την πρώτη της ενέργεια ελέγχει το σώμα και με τη δεύτερη, μελετά τις καταληπτές οντότητες.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Κατάλαβα. Η ψυχή είναι μια ενεργή οντότητα. Πως ενεργεί;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Η ψυχή έχει οντότητα με χαρακτηριστική φύση και ενέργειες. Μια απ' αυτές είναι η μνήμη, της οποίας η άσκηση εμποδίζεται μόνο απ' το σώμα. Όταν η ψυχή δένεται στο σώμα, ξεχνάει. Όταν διαχωρίζεται θυμάται. Γι' αυτό το λόγο, το σώμα είναι η πηγή της λήθης. Η μνήμη ανήκει μόνο στην ψυχή.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Πώς η ψυχή χρησιμοποιεί τα σώματα; Υπάρχει κάποιος νόμος που προκαλεί τη μετενσάρκωση σ' ένα σώμα;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Αυτό που ονομάζεται αναπόφευκτη ανάγκη και θεία δικαιοσύνη, κυβερνά τη φύση που προκαλεί κάθε ψυχή να εισέρχεται σ' εκείνο το σώμα που έχει επιλέξει. Όταν έρθει η κατάλληλη ώρα, η ψυχή πλησιάζει το σώμα σ' εκείνο όπου οφείλει να εισέλθει. Κάθε ψυχή έχει την δική της ώρα.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Πλωτίνε φαίνεται ότι διδάσκεις για μια δύναμη που βρίσκεται έξω από τον άνθρωπο. Ο νόμος για τον οποίο μιλάς που βρίσκεται; Από πού πηγάζει;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Ο καθένας από μας κουβαλά μαζί του αυτόν το νόμο, ένα νόμο του οποίου η ισχύς δεν πηγάζει απ' έξω, αλλά που είναι έμφυτη.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Ποιος είναι ο σκοπός της μετενσάρκωσης;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Η ψυχή κατέρχεται για να εξελίξει τις δυνάμεις της και για να στολίσει ότι βρίσκεται κάτω απ' αυτήν. Η ψυχή αλλάζει σώματα με τον ίδιο τρόπο που σ' ένα θεατρικό έργο ο ηθοποιός πεθαίνει, αλλά στην επόμενη σκηνή, αλλάζει ενδύματα και υποδύεται ένα άλλο πρόσωπο και επιστρέφει στη σκηνή.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Τι είναι τότε Πλωτίνε ο θάνατος;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Θάνατος είναι μόνο η αλλαγή του σώματος, όπως και να έχει, αυτός που αναχωρεί θα ξαναγυρίσει να παίξει..

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Δώσε μου ακόμα ένα παράδειγμα Πλωτίνε. Είναι ένα θέμα που πάντα με μπέρδευε.

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Η Ζωή είναι ένας συνεταιρισμός της ψυχής και του σώματος. Θάνατος είναι ο χωρισμός. Τόσο στη ζωή όσο και στο θάνατο, η ψυχή νοιώθει σαν στο σπίτι της.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Τι συνείδηση έχει η ψυχή μετά το θάνατο;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Υπάρχουν δυο στάδια μετά θάνατο. Στο πρώτο η ψυχή έλκεται απ' το σώμα που αναπολεί ό,τι ο άνθρωπος έκανε ή υπέφερε κατά την διάρκεια της ζωής του. Στη διάρκεια του χρόνου όμως η ανάμνηση προηγούμενων ζωών θα επιτευχθεί. Για το λόγο ότι με τον καιρό η ψυχή εξαρτάται όλο και λιγότερο απ' το σώμα κι έτσι αρχίζει να θυμάται πράγματα που είχε ξεχάσει στην παρούσα ζωή.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Και όταν η ψυχή επιστρέφει στη γήινη ύπαρξη Πλωτίνε, τι συμβαίνει;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Συναντά τις συνέπειες των προηγούμενων οφειλών της. Αυτοί που στην προηγούμενη ζωή τους, ήταν ιδιοκτήτες σκλάβων, εάν καταχράστηκαν την εξουσία τους, θα γίνουν αυτοί σκλάβοι. Δεν εναπόκειται μόνο στην τύχη το να γίνει κάποιος σκλάβος, φυλακισμένος ή ατιμασμένος. Θα πρέπει να έχει διαπράξει τη βία την οποία εισπράττει. Εάν επιθυμείς να ανακαλύψεις την διανεμόμενη δικαιοσύνη, δεν είναι αρκετό να εξετάζεις μόνο το παρόν αλλά τόσο το παρελθόν, όσο και το μέλλον. Το σύστημα αυτό ανταποδοτικότητας είναι απόλυτο, δίκαιο και σοφό. Η τάξη που κυριαρχεί στο σύμπαν είναι αιώνια. Επενεργεί στο κάθε τι ακόμα και στα μικρότερα πράγματα.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Μου υπέδειξες Πλωτίνε ότι ο άνθρωπος είναι ο υπαίτιος της μοίρας του και ο μοναδικός υπεύθυνος που ενεργοποιεί τις αιτίες τόσο της ευτυχίας όσο και της δυστυχίας του. Πώς όμως αυτός ο νόμος που κληρονομείται στον άνθρωπο ορίζει την ποιότητα και την ποσότητα της τιμωρίας που ο άνθρωπος πρέπει να υποφέρει;

ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Ο Θείος νόμος είναι αναπόφευκτος και περιέχει μέσα του τη δύναμη της δικαιοσύνης. Μέσω του νόμου καθορίζεται πώς και για πόσο είναι αναγκαίο κάποιος να υποφέρει. Οι τιμωρίες που εξαγνίζουν το κακό, πρέπει να προέρχονται απ' την τάξη που κυβερνά όλα τα πράγματα. Οι κακές πράξεις τα ατυχήματα και η δυστυχία που καταπιέζουν το καλό, μπορεί να ειπωθεί ότι είναι οι συνέπειες προηγούμενων σφαλμάτων. Η παγκόσμια τάξη δεν πρέπει να κατηγορείται ως άδικη , αλλά πρέπει να επιμένουμε στη διανομή του δίκαιου. Εάν δεν καταλαβαίνουμε κάποιες πτυχές του Θείου νόμου είναι λόγω κρυφών αιτιών που διαφεύγουν της γνώσης μας.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Διανεμητής δικαιοσύνης. Θα θυμάμαι αυτές τις λέξεις Πλωτίνε. Μου ξεκαθάρισες πολλά σημεία που με προβλημάτιζαν. Αλλά Πλωτίνε όλοι οι άνθρωποι υποβάλλονται στη διανομή της δικαιοσύνης με τον ίδιο τρόπο;

Μην ξεχνιόμαστε!

quote:

---

Σημ. Δεν υπάρχει βάρος, παίδεμα, που λες Γιούγκι, με την έννοια ότι συνειδητοποιώ ότι, δεν εννοούν, και δεν εννοούν διότι τους Παρέδωσε "εις αδόκιμο νου", που είπαμε παραπάνω, απλά συμπάσχω για όλους ...

Παιδεύομαι να μεταδώσω κάτι, διότι οι διάνοιες είναι κλειστές

---

agelos καλώς τα λες εδώ για βάρος,παίδεμα αν και με αφορμή το "κι εγώ παιδεύομαι μαζί σας, ας είναι..." που είπες, έγραψα εκείνες τις τρείς γραμμές σα παράδειγμα γενικώς για όλους(μας).
Καταλαβαίνω agelos,oι διάνοιες είτε κλειστές με υψωμένα τείχη,ή ανοιχτές με σκυλιά λυμένα.

quote:

---

Υπάρχει ένα μπέρδεμα, ωστόσο για να σε καταλάβω και να σου απαντήσω...δηλ. όταν γράφεις το _ΕΓΩ, τι εννοείς με τα κεφαλαία και τι με τα μικρά π.χ.(εγώ)

---

Δεν απέδωσα διαφορετικό νόημα μεταξύ _ΕΓΩ[κεφαλαία] και (εγώ)[μικρά],τουλάχιστον όχι ακόμη.
Με το επίθεμα _ΕΓΩ εννοώ τη διαμόρφωση που δημιουργείται απο μια ταύτιση και τη ταύτιση που ανατροφοδοτεί η δημιουργημένη διαμόρφωση,όταν αντλείται αίσθηση ταυτότητας μέσω μιας κατάστασης,μιας δραστηριότητας σε ταύτιση μ'αυτήν.
Το θέμα είναι η αίσθηση ταυτότητας[προσκόλληση] που αντλείται μέσω σκεπτοταύτισης[σκέψεις-συναισθήματα ταύτισης] με μια κατάσταση,μια δραστηριότητα, κι όχι μέσω σκεπτοεργαλείου[πρακτικής χρήσης σκέψης άνευ ταύτισης] μ'αυτήν[κατάσταση,δραστηριότητα] άνευ άντλησης αίσθησης ταυτότητας απ'αυτήν[κατάσταση,δραστηριότητα].
Με το "άντληση αίσθησης ταυτότητας" εννοείται η προσκολλημένη αναζήτηση για συνειδητοποίηση εσωτερικά του ποιός και τί πραγματικά είναι κανείς,η αναζήτηση για το μυστήριο δηλαδή που δε γνωρίζει κανείς και κάποιες φορές αναρωτιέται και ψάχνει απαντήσεις συνειδητά ή ασυνείδητα.
Το κάνει κανείς αυτό και για να νοιώθει καλά που λέμε,για να καλύπτει ενίοτε το κενό ή τα κενά που νοιώθει.
π.χ. επιστημονικό_ΕΓΩ, καλλιτεχνικό_ΕΓΩ, επαγγελματικό_ΕΓΩ, διανοητικό_ΕΓΩ, ναρκισιστικό_ΕΓΩ, ωραιοπαθές_ΕΓΩ, βουλιμικό_ΕΓΩ, λάγνο_ΕΓΩ, αλκοολικό_ΕΓΩ, κ.ο.κ.
Το θέμα δηλαδή δεν είναι η επιστήμη, το επάγγελμα, η καλλιτεχνία, η διανόηση, κ.ο.κ., μπορεί ο άνθρωπος να τα αναγνωρίζει ως δραστηριότητες,ως καταστάσεις και να τα χρησιμοποιεί πρακτικά ως εργαλεία[σκεπτοεργαλεία], ή να αποφεύγει την επιλογή τους π.χ. βουλιμία, λαγνεία, αλκοολισμό, κ.ο.κ.
Το θέμα είναι η διαμόρφωση που δημιουργείται μέσω σκεπτοταύτισης[σκέψεις-συναισθήματα ταύτισης] π.χ. επιστημονικό_ΕΓΩ, καλλιτεχνικό_ΕΓΩ, επαγγελματικό_ΕΓΩ, διανοητικό_ΕΓΩ, βουλιμικό_ΕΓΩ, λάγνο_ΕΓΩ, αλκοολικό_ΕΓΩ, κ.ο.κ και η ανατροφοδότηση της για άντληση αίσθησης ταυτότητας[προσκόλληση] εσωτερικά του ποιός και τί είναι πραγματικά κανείς,έχοντας βέβαια και αντανάκλαση εξωτερική.

Edited by - YUGI-OH on 22/02/2012 05:30:13

quote:

---

Χρυσα λογια............http://www.xrysalogia.gr/parousiaseis.html

---

Edited by - ΠΛΑΤΩΝΑΣ on 22/02/2012 06:22:30

Δεν απέδωσα διαφορετικό νόημα μεταξύ _ΕΓΩ[κεφαλαία] και (εγώ)[μικρά],τουλάχιστον όχι ακόμη.
Με το επίθεμα _ΕΓΩ εννοώ τη διαμόρφωση που δημιουργείται απο μια ταύτιση και τη ταύτιση που ανατροφοδοτεί η δημιουργημένη διαμόρφωση,όταν αντλείται αίσθηση ταυτότητας μέσω μιας κατάστασης,μιας δραστηριότητας σε ταύτιση μ'αυτήν.
Το θέμα είναι η αίσθηση ταυτότητας[προσκόλληση] που αντλείται μέσω σκεπτοταύτισης[σκέψεις-συναισθήματα ταύτισης] με μια κατάσταση,μια δραστηριότητα, κι όχι μέσω σκεπτοεργαλείου[πρακτικής χρήσης σκέψης άνευ ταύτισης] μ'αυτήν[κατάσταση,δραστηριότητα] άνευ άντλησης αίσθησης ταυτότητας απ'αυτήν[κατάσταση,δραστηριότητα].
Με το "άντληση αίσθησης ταυτότητας" εννοείται η προσκολλημένη αναζήτηση για συνειδητοποίηση εσωτερικά του ποιός και τί πραγματικά είναι κανείς,η αναζήτηση για το μυστήριο δηλαδή που δε γνωρίζει κανείς και κάποιες φορές αναρωτιέται και ψάχνει απαντήσεις συνειδητά ή ασυνείδητα.
Το κάνει κανείς αυτό και για να νοιώθει καλά που λέμε,για να καλύπτει ενίοτε το κενό ή τα κενά που νοιώθει.
π.χ. επιστημονικό_ΕΓΩ, καλλιτεχνικό_ΕΓΩ, επαγγελματικό_ΕΓΩ, διανοητικό_ΕΓΩ, ναρκισιστικό_ΕΓΩ, ωραιοπαθές_ΕΓΩ, βουλιμικό_ΕΓΩ, λάγνο_ΕΓΩ, αλκοολικό_ΕΓΩ, κ.ο.κ.
Το θέμα δηλαδή δεν είναι η επιστήμη, το επάγγελμα, η καλλιτεχνία, η διανόηση, κ.ο.κ., μπορεί ο άνθρωπος να τα αναγνωρίζει ως δραστηριότητες,ως καταστάσεις και να τα χρησιμοποιεί πρακτικά ως εργαλεία[σκεπτοεργαλεία], ή να αποφεύγει την επιλογή τους π.χ. βουλιμία, λαγνεία, αλκοολισμό, κ.ο.κ.
Το θέμα είναι η διαμόρφωση που δημιουργείται μέσω σκεπτοταύτισης[σκέψεις-συναισθήματα ταύτισης] π.χ. επιστημονικό_ΕΓΩ, καλλιτεχνικό_ΕΓΩ, επαγγελματικό_ΕΓΩ, διανοητικό_ΕΓΩ, βουλιμικό_ΕΓΩ, λάγνο_ΕΓΩ, αλκοολικό_ΕΓΩ, κ.ο.κ και η ανατροφοδότηση της για άντληση αίσθησης ταυτότητας[προσκόλληση] εσωτερικά του ποιός και τί είναι πραγματικά κανείς,έχοντας βέβαια και αντανάκλαση εξωτερική.

____________________________________________________________________________________________________________________________

YUGI,

αυτό το πρόβλημα με την ορολογία είναι τεράστιο! φέρει τέτοια σύγχυση και σύγκρουση ώστε, άλλα λέει ο ένας, άλλα καταλαβαίνει ο άλλος, ΒΑΒΕΛ, Σ' ΑΥΤΉ ΤΗΝ ΣΥΓΧΥΣΗ ΤΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ ΖΟΥΜΕ! -ΑΝΤΕ ΜΕΤΑ ΝΑ ΣΥΝΕΝΝΟΗΘΟΎΜΕ!!!

.. γράφεις π.χ. λάγνο ΕΓΩ, αλκοολικό ΕΓΩ και το μεγεθύνεις τόοοοοσσσσοοοοοο, (όχι εσύ -αλλά αυτός που σου το έμαθε έτσι-)ώστε ενώ είναι ένα χαμερπές -εγώ- ..υποσυνείδητα του δίνεις αξία Θεϊκή, (γιατί το γράφεις με κεφαλαία)!

δηλ.-κάνεις το κακό ανίκητο!-

Γι αυτό υπάρχει το ρητό:

... έκανε τον άνθρωπο με θάνατο, για να μη γίνει το κακό αθάνατο...

ΠΩς μπορεί το ον, να νικήσει αυτό το τεράστιο -ΕΓΩ-, ΠΟΥ Ο ΕΧΘΡΌς της ψυχής του, ΤΟ ΜΕΓΕΝΘΥΝΕ ΤΟΣΟ;

ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ, αυτό το ΕΓΩ, (δηλ. το ελάττωμα,το χούι) καταλαβαίνει ότι πρέπει πρώτα να το σμικρύνει να το δει ...εγώ...

-όπως είναι- και μετά να το -κατακάψει- μέσα του, -δια πίστεως- με τη δύναμη του -ΑΝΩΤΕΡΟΥ -ΕΓΩ- ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟς!
αυτή την αίσθηση έχω... δείτε το.

συνειδητοποιεί ότι ο Ι. Χ. ΕΘΡΙΑΜΒΕΥΣΕ πάνω σ' όλες αυτές τις δαιμονικές δυνάμεις τις αρχές και τις εξουσίες, ότι

τις διαπόμπευσε σέρνοντάς τες νικημένες και την εξουσία του τυράννου καθαίρεσε, και κατάργησε με το ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΘΆΝΑΤΟ,

...ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΕΞΟΥΣΙΑΖΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ, ..ΑΛΛΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΧΟΝΤΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟς ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΔΗΛ. ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ.

ΑΥΤΟς λοιπόν τώρα Ο Ι. Χ. επιτάσσει τον εχθρό για μας!

..και μας θεωρεί είδη ελευθερωμένους!

ΠΕΣ τώρα, κι εσύ, στο Όνομα του Ι.Χ., ΜΙΛΗΣΕ ΣΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΤΗς ΨΥΧΗς ΣΟΥ ΚΑΙ- ΝΙΩΣΕ -ΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟς!-

..εχθρέ της Ψυχής μου, ΝΑ ΦΟΒΗΘΕΊς ΝΑ ΕΞΈΛΘΕΙς ΝΑ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙς, από το πλάσμα του Θεού, ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΣΤΡΈΨΕΙς ΟΥΤΕ ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙς
ΜΈΣΑ ΜΟΥ, ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙς ΞΑΝΑ, ΝΑ ΜΗΝ ΕΝΕΡΓΗΣΕΙς ΚΑΤ' ΕΜΟΥ ΒΙΑΙΩς ΟΥΤΕ ΗΜΈΡΑ ΟΥΤΕ ΝΥΚΤΑ Η ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΝ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗΝ

ΑΛΛΆ ΑΠΕΛΘΕ ΕΙς ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΤΑΡΤΑΡΟΝ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΆΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΈΡΑ ΤΗς ΚΡΙΣΕΩς ΣΟΥ, ΕΞΕΛΘΕ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΑΝΑΧΩΡΗΣΟΝ ΑΠΌ ΕΜΕ ΑΠΌ ΤΟΝ ΟΙΚΟΝ ΜΟΥ (ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ)ΕΣΥ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΝΗΡΕς ΕΧΘΡΙΚΈς ΔΥΝΑΜΕΙς...

Όλο αυτό δόθηκε διότι υπάρχουν αυτοί, που είδη ετοιμάζουν, καθαρίζουν το έσωθεν της Ψυχής του Σώματος και του Πνεύματός τους..)

ειρήνη αγάπη χαρά

quote:

---

YUGI-OH,

Δεν απέδωσα διαφορετικό νόημα μεταξύ _ΕΓΩ[κεφαλαία] και (εγώ)[μικρά],τουλάχιστον όχι ακόμη.
Με το επίθεμα _ΕΓΩ εννοώ τη διαμόρφωση που δημιουργείται απο μια ταύτιση και τη ταύτιση που ανατροφοδοτεί η δημιουργημένη διαμόρφωση,όταν αντλείται αίσθηση ταυτότητας μέσω μιας κατάστασης,μιας δραστηριότητας σε ταύτιση μ'αυτήν.
Το θέμα είναι η αίσθηση ταυτότητας[προσκόλληση] που αντλείται μέσω σκεπτοταύτισης[σκέψεις-συναισθήματα ταύτισης] με μια κατάσταση,μια δραστηριότητα, κι όχι μέσω σκεπτοεργαλείου[πρακτικής χρήσης σκέψης άνευ ταύτισης] μ'αυτήν[κατάσταση,δραστηριότητα] άνευ άντλησης αίσθησης ταυτότητας απ'αυτήν[κατάσταση,δραστηριότητα].
Με το "άντληση αίσθησης ταυτότητας" εννοείται η προσκολλημένη αναζήτηση για συνειδητοποίηση εσωτερικά του ποιός και τί πραγματικά είναι κανείς,η αναζήτηση για το μυστήριο δηλαδή που δε γνωρίζει κανείς και κάποιες φορές αναρωτιέται και ψάχνει απαντήσεις συνειδητά ή ασυνείδητα.
Το κάνει κανείς αυτό και για να νοιώθει καλά που λέμε,για να καλύπτει ενίοτε το κενό ή τα κενά που νοιώθει.
π.χ. επιστημονικό_ΕΓΩ, καλλιτεχνικό_ΕΓΩ, επαγγελματικό_ΕΓΩ, διανοητικό_ΕΓΩ, ναρκισιστικό_ΕΓΩ, ωραιοπαθές_ΕΓΩ, βουλιμικό_ΕΓΩ, λάγνο_ΕΓΩ, αλκοολικό_ΕΓΩ, κ.ο.κ.
Το θέμα δηλαδή δεν είναι η επιστήμη, το επάγγελμα, η καλλιτεχνία, η διανόηση, κ.ο.κ., μπορεί ο άνθρωπος να τα αναγνωρίζει ως δραστηριότητες,ως καταστάσεις και να τα χρησιμοποιεί πρακτικά ως εργαλεία[σκεπτοεργαλεία], ή να αποφεύγει την επιλογή τους π.χ. βουλιμία, λαγνεία, αλκοολισμό, κ.ο.κ.
Το θέμα είναι η διαμόρφωση που δημιουργείται μέσω σκεπτοταύτισης[σκέψεις-συναισθήματα ταύτισης] π.χ. επιστημονικό_ΕΓΩ, καλλιτεχνικό_ΕΓΩ, επαγγελματικό_ΕΓΩ, διανοητικό_ΕΓΩ, βουλιμικό_ΕΓΩ, λάγνο_ΕΓΩ, αλκοολικό_ΕΓΩ, κ.ο.κ και η ανατροφοδότηση της για άντληση αίσθησης ταυτότητας[προσκόλληση] εσωτερικά του ποιός και τί είναι πραγματικά κανείς,έχοντας βέβαια και αντανάκλαση εξωτερική.

____________________________________________________________________________________________________________________________

YUGI,
αυτό το πρόβλημα με την ορολογία είναι τεράστιο! φέρει τέτοια σύγχυση και σύγκρουση ώστε, άλλα λέει ο ένας, άλλα καταλαβαίνει ο άλλος, ΒΑΒΕΛ, Σ' ΑΥΤΉ ΤΗΝ ΣΥΓΧΥΣΗ ΤΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ ΖΟΥΜΕ! -ΑΝΤΕ ΜΕΤΑ ΝΑ ΣΥΝΕΝΝΟΗΘΟΎΜΕ!!!

.. γράφεις π.χ. λάγνο ΕΓΩ, αλκοολικό ΕΓΩ και το μεγεθύνεις
τόοοοοσσσσοοοοοο, (όχι εσύ -αλλά αυτός που σου το έμαθε έτσι-)ώστε ενώ είναι ένα χαμερπές -εγώ- ..υποσυνείδητα του δίνεις αξία Θεϊκή, (γιατί το γράφεις με κεφαλαία)!

δηλ.-κάνεις το κακό ανίκητο!-

---

Σύ είπας φίλτατε!...Δεν έδωσα τέτοιες διαστάσεις που δίνεις εσύ!
Δε μου έμαθε κανείς τίποτα έτσι όπως το εννοείς[δικά σου λόγια:"(όχι εσύ -αλλά αυτός που σου το έμαθε έτσι-)"], ούτε με κατευθύνει κανείς.
Ας είναι καλά το ίντερνετ και τα βιβλιοπωλεία.
Ξέρεις, έχουν δεκάδες[χιλιάδες] πηγές,κείμενα και πληροφορίες.
Αν έχει κανείς κρίση και διάκριση,όποτε υπάρχει όρεξη για ψάξιμο και μελέτη,κάνει μερικά κλίκ με το ποντίκι στο google ή παίρνει τα πόδια του κάνοντας υγιεινό περίπατο σε κάνα βιβλιοπωλείο.
Δεν έχω υπάρξει ακόλουθος κανενός,ούτε δίνω αναφορά σε κανέναν.
Αυτά που έγραψα γενικά σ'αυτές τις δέκα γραμμές όπως τα έγραψα,δεν είναι ξεπατικοσούρα απο κανένα βιβλίο και κανένα κείμενο. Απλές κατανοήσεις είναι ύστερα απο χρόνια μελέτης,σκέψης,προσωπικής έρευνας μ'ανοιχτό μυαλό κι καρδιά δίχως δογματικούς παρωπιδισμούς.
Δε παπαγαλίζω φίλτατε...εγώ τα γράφω κατά νού και καρδιά,και δεν αντιγράφω.
Αυτό βρήκες να πείς;...Προς τί τέτοια αντίδραση;
...τόοοοοσσσσοοοοοο ποοοοοοοολύυυυυυυυυ σε πείραξε,σ'ενόχλησε για να έχεις τέτοια αντίδραση;
Γιατί το μεγενθύνεις εσύ;
Γιατί νοιώθεις την ανάγκη να βγεί τέτοια άμυνα εκ μέρους σου;
Μήπως αναγνωρίζεις εσύ ή κάποιο εγώ σου το καθρέφτισμα των λόγων σου σ'αυτές τις δέκα γραπτές γραμμές;

quote:

---

Γι αυτό υπάρχει το ρητό:

... έκανε τον άνθρωπο με θάνατο, για να μη γίνει το κακό αθάνατο...

ΠΩς μπορεί το ον, να νικήσει αυτό το τεράστιο -ΕΓΩ-, ΠΟΥ Ο ΕΧΘΡΌς της ψυχής του, ΤΟ ΜΕΓΕΝΘΥΝΕ ΤΟΣΟ;

ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ, αυτό το ΕΓΩ, (δηλ. το ελάττωμα,το χούι) καταλαβαίνει ότι πρέπει πρώτα να το σμικρύνει να το δει ...εγώ...

-όπως είναι- και μετά να το -κατακάψει- μέσα του, -δια πίστεως- με τη δύναμη του -ΑΝΩΤΕΡΟΥ -ΕΓΩ- ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟς!
αυτή την αίσθηση έχω... δείτε το.

---

Αυτά κατάλαβες απ'ότι είπα;...ή μήπως νοιώθεις την ανάγκη να καταλάβεις έτσι μ'αυτό το τρόπο.
Και έτσι βέβαια γίνεται κι η αντιστροφή.
Μήπως να το δείς κι εσύ καλύτερα.
Ξαναλέω λοιπόν μήπως εσύ αντικρίζεις το καθρέφτισμα στα τελευταία που έγραψα, και κάποιο εγώ τα βλέπει μεγενθυμένα σε τεράστιες διαστάσεις, και θέλει να τις δεί μικρές ή να μη τις βλέπει και καθόλου.
Φίλτατε έχω γράψει κάποια πράγματα όπως κι άλλοι[που γράφουν και στο καράβι σου] στο τόπικ των φόρουμ:"Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΕΓΩ" κατηγορία:"Η ΓΝΩΣΗ". Έχω γράψει εκεί,ότι δε χρειάζεται να σιτίζεται κάποιο εγώ,κι όταν δε τρέφεται τότε υποσιτίζεται,γίνεται ατροφικό. Προς χάριν της εκεί συζήτησης για να γίνει εμφανές,έγραψα ότι οι διαμορφώσεις δημιουργούν πολυποίκιλα _ΕΓΩ κάθε μορφής,ότι μπορεί και δε μπορεί να φανταστεί κανείς. Εδώ στο καράβι κάνα δυο φορές το ανέφερα μέσα σ'άλλα πολλά πόστ που έγραψα.
Νομίζεις φίλτατε ότι δε καταλαβαίνω τι γράφεις και που βρίσκεται η διαφορά του κεφαλαίου και του μικρού που με αντιστροφή θες τώρα να μου αποδώσεις.

Μάλλον κάποιοι φίλτατοι εδώ μέσα έχουν δίκιο[βλέπε AitheroVamon,zip,ΝΙΚΟΜΑΧΟΣ,ΠΛΑΤΩΝΑΣ],μάλλον έρχεται μη πώ ήρθε ώρα να το αφήσω ανενόχλητο[το καράβι] στο ταξίδι του και να ξεμπαρκάρω απ'το καράβι.
Ρίχνοντας φουσκωτή σωστική λέμβο σε ανοιχτές θάλασσες κατεβαίνω καλύτερα.

Edited by - YUGI-OH on 22/02/2012 14:00:30

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr