ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΑΘΕΟ

ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ

Ένα πρωινό συζητά ο Γέροντας με δυο-τρεις επισκέπτες στο σπίτι του. Ο ένας είναι ιδεολόγος κομμουνιστής. Σε μια στιγμή έρχεται κάποιος απ’ έξω και τους πληροφορεί ότι η Αθήνα έχει γεμίσει από φωτογραφίες του Μαο Τσε Τουγκ με την επιγραφή: «Δόξα στον μεγάλο Μάο». Ήταν η ημέρα κατά την οποία είχε πεθάνει ο Κινέζος δικτάτορας.

Γέροντας: Έτσι είναι, παιδάκι μου. Δεν υπάρχουν άθεοι. Ειδωλολάτρες υπάρχουν, οι οποίοι βγάζουν τον Χριστό από τον θρόνό Του και στη θέσι Του τοποθετούν τα είδωλά τους. Εμείς λέμε: «Δόξα τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι». Αυτοί λένε: «Δόξα στον μεγάλο Μάο». Διαλέγεις και παίρνεις.

Κομμουνιστής: Και σεις, παππούλη, το παίρνετε το ναρκωτικό σας. Μόνο που εσείς το λέτε Χριστό, ο άλλος το λέει Αλλάχ, ο τρίτος Βούδα, κ.ο.κ.

- Ο Χριστός, παιδί μου, δεν είναι ναρκωτικό. Ο Χριστός είναι ο Δημιουργός του σύμπαντος κόσμου. Αυτός που με σοφία κυβερνά τα πάντα: από το πλήθος των απέραντων γαλαξιών μέχρι τα απειροελάχιστα σωματίδια του μικροκόσμου. Αυτός που δίνει ζωή σε όλους μας. Αυτός που σ’ έφερε στον κόσμο και σου’ χει δώσει τόση ελευθερία, ώστε να μπορής να Τον αμφισβητής, αλλά και να Τον αρνήσαι ακόμη.

- Παππούλη, δικαίωμά σας είναι να τα πιστεύετε όλα αυτά. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι και αληθινά. Αποδείξεις έχετε;

- Εσύ όλα αυτά τα θεωρείς παραμύθια, έτσι δεν είναι;

- Βεβαίως.

- Αποδείξεις έχεις; Μπορείς να μου αποδείξεις ότι όσα πιστεύω εγώ είναι ψεύτικα;

- ...

- Δεν απαντάς, διότι και συ δεν έχεις αποδείξεις. Άρα και συ πιστεύεις ότι είναι παραμύθια. Κι εγώ μεν ομιλώ περί πίστεως, όταν αναφέρωμαι στον Θεό. Εσύ όμως, ενώ απορρίπτεις τη δική μου πίστη, στην ουσία πιστεύεις στην απιστία σου, αφού δεν μπορείς να την τεκμηριώσης με αποδείξεις. Πρέπει όμως να σου πω ότι η πίστη η δική μου δεν είναι ξεκάρφωτη. Υπάρχουν κάποια υπερφυσικά γεγονότα, πάνω στα οποία θεμελιώνεται.

- Μια στιγμή! Μια και μιλάτε για πίστη, τι θα πήτε στους Μωαμεθανούς π.χ. ή στους Βουδδιστές; Διότι κι εκείνοι ομιλούν περί πίστεως. Κι εκείνοι διδάσκουν υψηλές ηθικές διδασκαλίες. Γιατί η δική σας πίστη είναι καλύτερη από εκείνων;

- Μ’ αυτή την ερώτησή σου τίθεται το κριτήριο της αληθείας∙ διότι βεβαίως η αλήθεια είναι μία και μόνη. Δεν υπάρχουν πολλές αλήθειες. Ποιος όμως κατέχει την αλήθεια; Ιδού το μεγάλο ερώτημα. Έτσι, δεν πρόκειται για καλύτερη ή χειρότερη πίστη! Πρόκειται για τη μόνη αληθινή πίστη!

Δέχομαι ότι ηθικές διδασκαλίες έχουν και τα άλλα πιστεύω. Βεβαίως οι ηθικές διδασκαλίες του Χριστιανισμού υπερέχουν ασυγκρίτως. Εμείς όμως δεν πιστεύουμε στον Χριστό για τις ηθικές Του διδασκαλίες. Ούτε για το «Αγαπάτε αλλήλους», ούτε για τα κηρύγματά Του περί ειρήνης και δικαιοσύνης, ελευθερίας και ισότητος. Εμείς πιστεύουμε στον Χριστό, διότι η επί γης παρουσία Του συνοδεύθηκε από υπερφυσικά γεγονότα, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι είναι Θεός.

- Κοιτάξτε. Κι εγώ παραδέχομαι ότι ο Χριστός ήταν σπουδαίος φιλόσοφος και μεγάλος επαναστάτης, αλλά μην τον κάνουμε και Θεό τώρα...

- Αχ, παιδί μου! Όλοι οι μεγάλοι άπιστοι της ιστορίας εκεί σκάλωσαν. Το ψαροκόκκαλο που τους κάθησε στο λαιμό και δεν μπορούσαν να το καταπιούν, αυτό ακριβώς ήταν. Το ότι ο Χριστός είναι και Θεός.

Πολλοί από αυτούς ήσαν διατεθειμένοι να πουν στον Κύριο: Μη λες ότι είσαι Θεός ενανθρωπήσας. Πες ότι είσαι απλός άνθρωπος και μεις είμαστε έτοιμοι να σε θεοποιήσουμε. Γιατί θέλεις να είσαι Θεός ενανθρωπήσας και όχι άνθρωπος αποθεωθείς; Εμείς δεχόμαστε να σε αποθεώσουμε, να σε αποκηρύξουμε τον μέγιστο των ανθρώπων , τον αγιώτατο, τον ηθικώτατο, τον ευγενέστατο, τον ανυπέρβλητο, τον μοναδικό, τον ανεπανάληπτο. Δεν σου αρκούν όλα αυτά;

Ο κορυφαίος του χορού των αρνητών, ο Ερνέστος Ρενάν, βροντοφωνεί περί του Χριστού: «Για δεκάδες χιλιάδες χρόνια ο κόσμος θα ανυψώνεται δια σου», είσαι «ο ακρογωνιαίος λίθος της ανθρωπότητος ώστε το να αποσπάση κάποιος το όνομά σου από τον κόσμο τούτο θα ήταν ίσο με τον εκ θεμελίων κλονισμό του», «οι αιώνες θα διακηρύσσουν ότι μεταξύ των υιών των ανθρώπων δεν γεννήθηκε κανένας υπέρτερός» σου. Εδώ όμως σταματούν, και αυτός και οι όμοιοί του. Η επόμενη φράσι τους; «Θεός όμως δεν είσαι!»

Και δεν αντιλαμβάνονται οι ταλαίπωροι ότι όλα αυτά συνιστούν για την ψυχή τους μια ανέκφραστη τραγωδία! Το δίλημμα αναπόφευκτα είναι αμείλικτο: Ή είναι Θεός ενανθρωπήσας ο Χριστός, οπότε πράγματι, και μόνον τότε, αποτελεί την ηθικωτέρα, την αγιωτέρα και την ευγενεστέρα μορφή της ανθρωπότητος∙ ή δεν είναι Θεός ενανθρωπήσας, οπότε όμως δεν είναι δυνατόν να είναι τίποτε απ’ όλα αυτά. Αντιθέτως∙ αν ο Χριστός δεν είναι Θεός, τότε πρόκειται για την απαισιοτέρα, τη φρικτοτέρα και την απεχθεστέρα ύπαρξη της ανθρωπίνης ιστορίας.

- Τι είπατε;

- Αυτό που άκουσες! Βαρύς ο λόγος, απολύτως όμως αληθής. Και ιδού γιατί: Τι είπαν για τον εαυτό τους, ή ποια ιδέα είχαν για τον εαυτό τους όλοι οι πράγματι μεγάλοι άνδρες της ανθρωπότητος;

Ο «ανδρών απάντων σοφώτατος» Σωκράτης διεκήρυσσε το: «Εν οίδα ότι ουδέν οίδα».

Όλοι οι σπουδαίοι άνδρες της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, από τον Αβραάμ και τον Μωϋσή μέχρι τον Ιωάννη τον Πρόδρομο και τον Παύλο, αυτοχαρακτηρίζονται «γη και σποδός (=στάχτη)», «ταλαίπωροι», «εκτρώματα» κ.τ.τ.[1]

Η συμπεριφορά, αντιθέτως, του Ιησού είναι παραδόξως διαφορετική! Και λέω παραδόξως διαφορετική, διότι το φυσικό και το λογικό θα ήταν να είναι παρόμοια η συμπεριφορά Του. Αυτός μάλιστα, ως ανώτερος και υπέρτερος από όλους του άλλους, θα έπρεπε να έχη ακόμα κατώτερη και ταπεινότερη ιδέα για τον εαυτό Του[2]. Ηθικώς τελειότερος από κάθε άλλον έπρεπε να υπερακοντίζη σε αυτομεμψία και ταπεινό φρόνημα όλους τους παραπάνω και οποιονδήποτε άλλον, από την δημιουργία του κόσμου μέχρι τη συντέλεια των αιώνων.

Συμβαίνει όμως το ακριβώς αντίθετο!

Πρώτα – πρώτα διακηρύσσει ότι είναι αναμάρτητος: «Τις εξ υμών ελέγχει με περί αμαρτίας;» (Ιωάν. η’ 46). «Έρχεται ο του κόσμου τούτου άρχων, και εν εμοί ουκ έχει ουδέν» (Ιωάν. ιδ’ 30).

Εκφράζει επίσης πολύ υψηλές ιδέες περί Εαυτού: «Εγώ ειμί το φως του κόσμου» (Ιωάν. η’ 12). «Εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή» (Ιωάν. ιδ’ 6).

Εκτός όμως αυτών, προβάλλει και αξιώσεις απολύτου αφιερώσεως στο Πρόσωπό Του. Εισχωρεί ακόμη και στις ιερώτερες σχέσεις των ανθρώπων και λέει: «Ο φιλών πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος∙ και ο φιλών υιόν ή θυγατέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος» (Ματθ. ι’ 37). «Ήλθον διχάσαι άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής» (Ματθ. ι’ 35). Απαιτεί ακόμη και μαρτυρική ζωή και θάνατο από τους μαθητές Του: «Παραδώσουσιν υμάς εις συνέδρια και εν ταις συναγωγαίς αυτών μαστιγώσουσιν υμάς∙ και επί ηγεμόνας δε και βασιλείς αχθήσεσθε ένεκεν εμού... Παραδώσει δε αδελφός αδελφόν εις θάνατον και πατήρ τέκνον, και επαναστήσονται τέκνα επί γονείς και θανατώσουσιν αυτούς∙ και έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων δια το όνομά μου∙ ο δε υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται... Μη φοβηθήτε από των αποκτεννόντων το σώμα... Όστις αν αρνήσηταί με έμπροσθεν των ανθρώπων, αρνήσομαι αυτόν καγώ... Ο απολέσας την ψυχήν αυτού ένεκεν εμού ευρήσει αυτήν» (Ματθ. ι’ 17 κ.ε.).

Και τώρα σε ρωτώ: Τόλμησε ποτέ κανείς να διεκδικήση υπέρ αυτού την αγάπη των ανθρώπων πάνω κι απ’ την ίδια τους τη ζωή; Τόλμησε ποτέ κανείς να διακηρύξη την απόλυτη αναμαρτησία του; Τόλμησε ποτέ κανείς να εκστομίση το: «Εγώ ειμί η αλήθεια»; (Ιωάν. ιδ’ 6). Κανείς και πουθενά! Μόνο ένας Θεός θα μπορούσε να τα κάνη αυτά. Φαντάζεσαι τον δικό σας τον Μαρξ να ‘λεγε κάτι τέτοια; Θα τον περνούσαν για τρελλό και δεν θα βρισκόταν κανείς να τον ακολουθήση.

Για σκέψου, τώρα, πόσα εκατομμύρια άνθρωποι θυσίασαν τα πάντα για χάρη του Χριστού, ακόμα και αυτή τη ζωή τους, πιστεύοντας στην περί εαυτού αλήθεια των λόγων Του! Εάν οι περί εαυτού διακηρύξεις του ήσαν ψευδείς, ο Ιησούς θα ήταν η απαισιοτέρα μορφή της ιστορίας οδηγώντας τόσους πολλούς σε τόσο βαρειά θυσία. Ποιος άνθρωπος, όσο μεγάλος, όσο σπουδαίος, όσο σοφός κι αν είναι, θα άξιζε αυτή τη μεγάλη προσφορά και θυσία; Ποιος; Κανένας! Μόνο εάν ήταν Θεός!

Μ’ άλλα λόγια: Όποιος άνθρωπος απαιτούσε αυτή τη θυσία από τους οπαδούς του, θα ήταν η απαισιοτέρα μορφή της ιστορίας. Ο Χριστός όμως και την απαίτησε και την πέτυχε. Παρά ταύτα από τους αρνητές της θεότητός Του αναγορεύθηκε η ευγενεστέρα και αγιωτέρα μορφή της ιστορίας. Οπότε: Ή παραλογίζονται οι αρνητές ονομάζοντας αγιώτερο τον απαισιώτερο, ή, για να μην υπάρχη παραλογισμός, αλλά να έχη λογική η συνύπαρξι απαιτήσεων του Χριστού και αγιότητός Του, θα πρέπει αναγκαστικά να δεχθούν ότι ο Χριστός εξακολουθεί να παραμένη η ευγενεστέρα και αγιωτέρα μορφή της ανθρωπότητος μόνο όμως υπό την προϋπόθεσι ότι είναι και Θεός! Αλλοιώς είναι, όπως είπαμε, όχι η αγιωτέρα, αλλά η φρικτοτέρα μορφή της ιστορίας, ως αιτία της μεγαλυτέρας θυσίας των αιώνων, εν ονόματι ενός ψεύδους! Έτσι η θεότητα του Χριστού αποδεικνύεται με βάση αυτούς τους ίδιους τους περί αυτού χαρακτηρισμούς των αρνητών Του!...

- Όσα είπατε είναι πράγματι εντυπωσιακά, δεν αποτελούν όμως παρά συλλογισμούς. Ιστορικά στοιχεία, που να θεμελιώνουν την Θεότητά του, έχετε;

- Σου είπα και προηγουμένως ότι τα πειστήρια της Θεότητός Του είναι τα υπερφυσικά γεγονότα που συνέβησαν όσο καιρό ήταν εδώ στη γη. Ο Χριστός δεν αρκέσθηκε μόνο να διακηρύσση τις παραπάνω αλήθειες, αλλά επικύρωνε τους λόγους Του και με πλήθος θαυμάτων. Έκανε τυφλούς να βλέπουν, παράλυτους να περπατούν, έθρεψε με δύο ψάρια και πέντε ψωμιά πέντε χιλιάδες άνδρες και πολλαπλάσιες γυναίκες και παιδιά, διέτασσε τα στοιχεία της φύσεως και αυτά υπάκουαν, ανέστησε νεκρούς μεταξύ των οποίων και τον Λάζαρο τέσσερεις μέρες μετά τον θάνατό του. Μεγαλύτερο όμως από όλα τα θαύματα είναι η Ανάστασή Του.
Όλο το οικοδόμημα του Χριστιανισμού στηρίζεται στο γεγονός της Αναστάσεως. Αυτό δεν το λέω εγώ. Το λέει ο Απόστολος Παύλος: «Ει Χριστός ουκ εγήγερται, ματαία η πίστις ημών» (Α’ Κορ. ιε’ 17). Αν ο Χριστός δεν ανέστη, τότε όλα καταρρέουν. Ο Χριστός όμως ανέστη, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι είναι Κύριος της ζωής και του θανάτου, άρα Θεός.

- Εσείς τα είδατε όλα αυτά; Πως τα πιστεύετε;

- Όχι, εγώ δεν τα είδα. Τα είδαν όμως άλλοι, οι Απόστολοι. Αυτοί στη συνέχεια τα γνωστοποίησαν και μάλιστα προσυπέγραψαν τη μαρτυρία τους με το αίμα τους. Κι όπως όλοι δέχονται, η μαρτυρία της ζωής είναι η υψίστη μαρτυρία.

Φέρε μου και συ κάποιον να μου πη πως ο Μαρξ απέθανε και ανέστη και να θυσιάση τη ζωή του για την μαρτυρία αυτή κι εγώ θα τον πιστεύσω ως τίμιος άνθρωπος.

- Να σας πω. Χιλιάδες κομμουνιστές βασανίσθηκαν και πέθαναν για την ιδεολογία τους. Γιατί δεν ασπάζεσθε και τον κομμουνισμό;

- Το είπες και μόνος σου. Οι κομμουνιστές πέθαναν για την ιδεολογία τους. Δεν πέθαναν για γεγονότα. Σε μια ιδεολογία όμως είναι πολύ εύκολο να υπεισέλθη πλάνη. Επειδή δε είναι ίδιον της ανθρωπίνης ψυχής να θυσιάζεται για κάτι στο οποίο πιστεύει, εξηγείται γιατί πολλοί κομμουνιστές πέθαναν για την ιδεολογία τους. Αυτό όμως δεν μας υποχρεώνει να την δεχθούμε και ως σωστή.

Είναι άλλο πράγμα να πεθαίνεις για ιδέες κι άλλο για γεγονότα. Οι Απόστολοι όμως δεν πέθαναν για ιδέες. Ούτε για το «Αγαπάτε αλλήλους» ούτε για τις άλλες ηθικές διδασκαλίες του Χριστιανισμού. Οι Απόστολοι πέθαναν μαρτυρούντες υπερφυσικά γεγονότα. Κι όταν λέμε γεγονός, εννοούμε ό,τι υποπίπτει στις αισθήσεις μας και γίνεται αντιληπτό από αυτές. Οι Απόστολοι εμαρτύρησαν δι’ «ο ακηκόασι, ο εωράκασι τοις οφθαλμοίς αυτών, ο εθεάσαντο και αι χείρες αυτών εψηλάφησαν» (Α’ Ιωάν. α’ 1)[3].

Με βάση έναν πολύ ωραίο συλλογισμό του Πασκάλ λέμε ότι με τους Αποστόλους συνέβη ένα από τα τρία: Ή απατήθηκαν ή μας εξαπάτησαν ή μας είπαν την αλήθεια.

Ας πάρουμε την πρώτη εκδοχή. Δεν είναι δυνατόν να απατήθηκαν οι Απόστολοι, διότι όσα αναφέρουν δεν τα έμαθαν από άλλους. Αυτοί οι ίδιοι ήσαν αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες όλων αυτών. Εξ άλλου δεν ήσαν καθόλου φαντασιόπληκτοι ούτε είχαν καμμιά ψυχολογική προδιάθεση για την αποδοχή του γεγονότος της Αναστάσεως. Αντιθέτως ήσαν τρομερά δύσπιστοι. Τα Ευαγγέλια είναι πλήρως αποκαλυπτικά αυτών των ψυχικών τους διαθέσεων: δυσπιστούσαν στις διαβεβαιώσεις ότι κάποιοι Τον είχαν δει αναστάντα[4].

Και κάτι άλλο. Τι ήσαν οι Απόστολοι πριν τους καλέσει ο Χριστός; Μήπως ήσαν φιλόδοξοι πολιτικοί ή οραματιστές φιλοσοφικών και κοινωνικών συστημάτων, που περίμεναν να κατακτήσουν την ανθρωπότητα και να ικανοποιήσουν έτσι τις φαντασιώσεις τους; Κάθε άλλο. Αγράμματοι ψαράδες ήσαν. Και το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να πιάσουν κανένα ψάρι να θρέψουν τις οικογένειές τους. Γι’ αυτό και μετά τη Σταύρωση του Κυρίου, παρά τα όσα είχαν ακούσει και δει, επέστρεψαν στα πλοιάρια και στα δίχτυα τους. Δεν υπήρχε δηλ. σ’ αυτούς, όπως αναφέραμε, ούτε ίχνος προδιαθέσεως για όσα επρόκειτο να επακολουθήσουν. Και μόνο μετά την Πεντηκοστή, «ότε έλαβον δύναμιν εξ ύψους», έγιναν οι διδάσκαλοι της οικουμένης.

Η δεύτερη εκδοχή: Μήπως μας εξαπάτησαν; Μήπως μας είπαν ψέματα; Αλλά γιατί να μας εξαπατήσουν; Τι θα κέρδιζαν με τα ψέματα; Μήπως χρήματα, μήπως αξιώματα, μήπως δόξα; Για να πη κάποιος ένα ψέμα, περιμένει κάποιο όφελος. Οι Απόστολοι όμως, κηρύσσοντες Χριστόν και Τούτον εσταυρωμένον και Αναστάντα εκ νεκρών, τα μόνα τα οποία εξασφάλισαν ήσαν: ταλαιπωρίες, κόποι, μαστιγώσεις, λιθοβολισμοί, ναυάγια, πείνα, δίψα, γυμνότητα, κίνδυνοι από ληστές, ραβδισμοί, φυλακίσεις και τέλος ο θάνατος. Και όλα αυτά για ένα ψέμα; Είναι εντελώς ανόητο και να το σκεφθή κάποιος.

Συνεπώς ούτε εξαπατήθηκαν ούτε μας εξαπάτησαν οι Απόστολοι. Μένει επομένως η Τρίτη εκδοχή∙ ότι μας είπαν την αλήθεια.

Θα πρέπει μάλιστα να σου τονίσω και το εξής: Οι Ευαγγελιστές είναι οι μόνοι οι οποίοι έγραψαν πραγματική ιστορία. Διηγούνται τα γεγονότα και μόνον αυτά. Δεν προβαίνουν σε καμμία προσωπική κρίση. Κανένα δεν επαινούν, κανένα δεν κατακρίνουν. Δεν κάνουν καμμία προσπάθεια να διογκώσουν κάποιο γεγονός ή να εξαφανίσουν ή να υποτιμήσουν κάποιο άλλο. Αφήνουν τα γεγονότα να μιλούν μόνα τους.

- Αποκλείεται να έγινε στην περίπτωσι του Χριστού νεκροφάνεια; Τις προάλλες έγραψαν οι εφημερίδες για κάποιον Ινδό, τον οποίο έθαψαν και μετά από τρεις μέρες τον ξέθαψαν και ήταν ζωντανός.

- Αχ, παιδάκι μου. Θα θυμηθώ και πάλι το λόγο του ιερού Αυγουστίνου: «Άπιστοι, δεν είσθε δύσπιστοι. Είσθε οι πλέον εύπιστοι. Δέχεσθε τα πιο απίθανα, τα πιο παράλογα, τα πιο αντιφατικά, για να αρνηθήτε το θαύμα!».

Όχι, παιδί μου. Δεν έχουμε νεκροφάνεια στον Χριστό. Πρώτα – πρώτα έχουμε την μαρτυρία του Ρωμαίου κεντυρίωνος, ο οποίος βεβαίωσε τον Πιλάτο ότι ο θάνατος είχε επέλθει.

Έπειτα το Ευαγγέλιο μας πληροφορεί ότι ο Κύριος κατά την ίδια την ημέρα της Αναστάσεώς Του συμπορεύθηκε συζητώντας με δύο μαθητές Του προς Εμμαούς, που απείχε πάνω από δέκα χιλιόμετρα από τα Ιεροσόλυμα.

Φαντάζεσαι κάποιον να έχη υποστή όσα υπέστη ο Χριστός και τρεις μέρες μετά το «θάνατό» του να του συνέβαινε νεκροφάνεια; Αν μη τι άλλο θα ‘πρεπε για σαράντα μέρες να τον ποτίζουν κοτόζουμο για να μπορή να ανοίγη τα μάτια του, κι όχι να περπατά και να συζητά σαν να μη συνέβη τίποτα.

Όσο για τον Ινδό, φέρε τον εδώ να τον μαστιγώσουμε με φραγγέλιο – και ξέρεις τι εστί φραγγέλιο; Μαστίγιο στα άκρα του οποίου πρόσθεταν σφαιρίδια μολύβδου ή σπασμένα κόκκαλα ή μυτερά καρφιά -, φέρε τον, λοιπόν, να τον φραγγελώσουμε, να του φορέσουμε ακάνθινο στεφάνι, να τον σταυρώσουμε, να του δώσουμε χολή και ξύδι, να τον λογχίσουμε, να τον βάλουμε στον τάφο, κι αν αναστηθή, τότε τα λέμε.

- Παρά ταύτα όλες οι μαρτυρίες, τις οποίες επικαλεσθήκατε, προέρχονται από Μαθητές του Χριστού. Υπάρχει κάποια μαρτυρία περί αυτού, που να μην προέρχεται από τον κύκλο των Μαθητών του; Υπάρχουν δηλ. ιστορικοί, που να πιστοποιούν την Ανάσταση του Χριστού; Αν ναι, τότε θα πιστέψω κι εγώ.

- Ταλαίπωρο παιδί! Δεν ξέρεις τι ζητάς! Αν υπήρχαν τέτοιοι ιστορικοί που να είχαν δει τον Χριστό αναστημένο, τότε αναγκαστικά θα πίστευαν στην Ανάστασή Του και θα την ανέφεραν πλέον ως πιστοί, οπότε και πάλι θα αρνιόσουν τη μαρτυρία τους, όπως ακριβώς απορρίπτεις τη μαρτυρία του Πέτρου, του Ιωάννου κ.λ.π. Πως είναι δυνατόν να βεβαιώνη κάποιος την Ανάσταση και ταυτόχρονα να μη γίνεται Χριστιανός; Μας ζητάς «πέρδικα ψητή σε κέρινο σουβλί και να λαλή»! Αι, δεν γίνεται!

Σου θυμίζω πάντως, εφ’ όσον ζητάς ιστορικούς, αυτό το οποίο σου ανέφερα και προηγουμένως: ότι δηλ. οι μόνοι πραγματικοί ιστορικοί είναι οι Απόστολοι.

Παρ’ όλα αυτά όμως έχουμε και μαρτυρία τέτοια όπως την θέλεις: από κάποιον δηλ. που δεν ανήκε στον κύκλο των Μαθητών Του. Του Παύλου. Ο Παύλος όχι μόνο δεν ήταν Μαθητής του Χριστού, αλλά και εδίωκε μετά μανίας την Εκκλησία Του.

- Γι’ αυτόν όμως λένε ότι έπαθε ηλίαση και εξ αιτίας της είχε παραίσθηση.

- Βρε παιδάκι μου, αν είχε παραίσθηση ο Παύλος, αυτό που θα ανεδύετο θα ήταν το υποσυνείδητό του. Και στο υποσυνείδητο του Παύλου θέση υψηλή κατείχαν οι Πατριάρχες και οι Προφήτες. Τον Αβραάμ και τον Ιακώβ και τον Μωυσή έπρεπε να δη κι όχι τον Ιησού, τον οποίο θεωρούσε λαοπλάνο και απατεώνα!

Φαντάζεσαι καμμιά πιστή γριούλα στο όνειρό της ή στο παραλήρημά της να βλέπη τον Βούδα ή τον Δία; Τον Άι Νικόλα θα δη και την Αγία Βαρβάρα. Διότι αυτούς πιστεύει.

Και κάτι ακόμη. Στον Παύλο, όπως σημειώνει ο Παπίνι, υπάρχουν και τα εξής θαυμαστά: Πρώτον, το αιφνίδιο της μεταστροφής. Κατ’ ευθείαν από την απιστία στην πίστη. Δεν μεσολάβησε προπαρασκευαστικό στάδιο. Δεύτερον, το ισχυρόν της πίστεως. Χωρίς ταλαντεύσεις και αμφιβολίες. Και τρίτον, πίστη δια βίου. Πιστεύεις ότι αυτά μπορεί να λάβουν χώρα μετά από μια ηλίαση; Δεν εξηγούνται αυτά με τέτοιους τρόπους. Αν μπορής, εξήγησέ τα. Αν δεν μπορής, παραδέξου το θαύμα. Και πρέπει να ξέρης ότι ο Παύλος με τα δεδομένα της εποχής του ήταν άνδρας εξόχως πεπαιδευμένος. Δεν ήταν κανένα ανθρωπάκι να μην ξέρη τι του γίνεται.

Θα προσθέσω όμως και κάτι επί πλέον. Εμείς, παιδί μου, ζούμε σήμερα σε εξαιρετική εποχή. Ζούμε το θαύμα της Εκκλησίας του Χριστού.

Όταν ο Χριστός είπε για την Εκκλησία Του ότι «και πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής» (Ματθ. ις’ 18), οι οπαδοί Του αριθμούσαν μόνο μερικές δεκάδες πρόσωπα. Έκτοτε πέρασαν δυο χιλιάδες περίπου χρόνια. Διαλύθηκαν αυτοκρατορίες, ξεχάσθηκαν φιλοσοφικά συστήματα, κατέρρευσαν κοσμοθεωρίες, η Εκκλησία όμως του Χριστού παραμένει ακλόνητη παρά τους συνεχείς και φοβερούς διωγμούς εναντίον της. Αυτό δεν είναι ένα θαύμα;

Και κάτι τελευταίο. Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο αναφέρεται πως, όταν η Παναγία μετά τον Ευαγγελισμό επισκέφθηκε την Ελισάβετ, τη μητέρα του Προδρόμου, εκείνη την εμακάρισε με τα λόγια: «Ευλογημένη συ εν γυναιξί». Και η Παναγία απάντησε ως εξής: «Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον.. Ιδού γαρ από του νυν μακαριούσί με πάσαι αι γενεαί» (α’ 48).

Τι ήταν τότε η Παναγία; Μια άσημη κόρη της Ναζαρέτ ήταν. Ποιος την ήξερε; Παρά ταύτα από τότε ξεχάσθηκαν αυτοκράτειρες, έσβησαν λαμπρά ονόματα γυναικών, λησμονήθηκαν σύζυγοι και μητέρες στρατηλατών. Ποιος ξέρει ή ποιος θυμάται τη μητέρα του Μεγ. Ναπολέοντος ή τη μητέρα του Μεγ. Αλεξάνδρου; Σχεδόν κανείς. Όμως εκατομμύρια χείλη σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης και σ’ όλους τους αιώνες υμνούν την ταπεινή κόρη της Ναζαρέτ, «την τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ». Ζούμε ή δεν ζούμε εμείς σήμερα, οι άνθρωποι του εικοστού αιώνα, την επαλήθευση του προφητικού αυτού λόγου της Παναγίας;

Τα ίδια ακριβώς συμβαίνουν όσον αφορά και σε μια «δευτερεύουσα» προφητεία του Χριστού: Όταν στην οικία του Σίμωνος του λεπρού μια γυναίκα περιέχυσε στο κεφάλι Του το πολύτιμο μύρο, είπε ο Κύριος: «Αμήν λέγω υμίν, όπου εάν κηρυχθή το ευαγγέλιον τούτο εν όλω τω κόσμω, λαληθήσεται και ο εποίησεν αύτη εις μνημόσυνον αυτής» (Ματθ. κς’ 13). Πόσος ήταν ο κύκλος των οπαδών Του τότε, για να πη κανείς ότι αυτοί θα έκαναν τα αδύνατα δυνατά ώστε να εκπληρωθή η προφητεία αυτή του Διδασκάλου τους; Και μάλιστα μια τέτοια προφητεία, η οποία με τα κριτήρια του κόσμου δεν έχει και καμμιά σημασία για τους πολλούς;
Είναι ή δεν είναι θαύματα αυτά; Αν μπορής, εξήγησέ τα. Αν δεν μπορής όμως, παραδέξου τα ως τέτοια.

- Ομολογώ ότι τα επιχειρήματα σας είναι ισχυρά. Έχω όμως να σας ρωτήσω κάτι ακόμη: Δεν νομίζετε ότι ο Χριστός άφησε το έργο του ημιτελές; Εκτός κι αν μας εγκατέλειψε. Δεν μπορώ να φαντασθώ έναν Θεό να παραμένη αδιάφορος στο δράμα του ανθρώπου. Εμείς να βολοδέρνουμε εδώ κι εκείνος από ψηλά να στέκεται απαθής.

- Όχι, παιδί μου. Δεν έχεις δίκιο. Ο Χριστός δεν άφησε το έργο Του ημιτελές. Αντιθέτως είναι η μοναδική περίπτωση ανθρώπου στην ιστορία, ο οποίος είχε τη βεβαιότητα ότι ολοκλήρωσε την αποστολή Του και δεν είχε τίποτα άλλο να κάνη και να πη.

Ακόμη κι ο μέγιστος των σοφών, ο Σωκράτης, ο οποίος μια ολόκληρη ζωή μιλούσε και δίδασκε, στο τέλος συνέθεσε και μια περίτεχνη απολογία και, αν ζούσε, θα είχε κι άλλα να πη.

Μόνο ο Χριστός σε τρία χρόνια δίδαξε ό,τι είχε να διδάξη, έπραξε ό,τι ήθελε να πράξη και είπε το «τετέλεσται». Δείγμα κι αυτό της θεϊκής Του τελειότητος και αυθεντίας.

Όσο για την εγκατάλειψη, την οποία ανέφερες, σε καταλαβαίνω. Χωρίς Χριστό ο κόσμος είναι θέατρο του παραλόγου. Χωρίς Χριστό δεν μπορείς να εξηγήσης τίποτε. Γιατί οι θλίψεις, γιατί οι αδικίες, γιατί οι αποτυχίες, γιατί οι ασθένειες, γιατί, γιατί, γιατί; Χιλιάδες πελώρια «γιατί».

Κατάλαβέ το! Δεν μπορεί ο άνθρωπος να προσεγγίση με την πεπερασμένη λογική του τα «γιατί» αυτά. Μόνο με τον Χριστό εξηγούνται όλα: Μας προετοιμάζουν για την αιωνιότητα. Ίσως εκεί μας αξιώση ο Κύριος να πάρουμε απάντηση σε μερικά από τα «γιατί» αυτά.

Αξίζει τον κόπο να σου διαβάσω ένα ωραίο ποίημα από τη συλλογή του Κωνσταντίνου Καλλινίκου «Δάφναι και Μυρσίναι» με τον τίτλο «Ερωτηματικά».

Είπα στον γέροντα ασκητή τον εβδομηκοντάρη,
που κυματούσε η κόμη του σαν πασχαλιάς κλωνάρι:
Πες μου, πατέρα μου, γιατί σε τούτη ‘δω τη σφαίρα
αχώριστα περιπατούν η νύχτα και η μέρα;
Γιατί, σαν να ‘σαν δίδυμα, φυτρώνουμε αντάμα
τ’ αγκάθι και το λούλουδο, το γέλιο και το κλάμα;
Γιατί στην πιο ελκυστική του δάσους πρασινάδα
σκορπιοί φωλιάζουν κι όχεντρες και κρύα φαρμακάδα;
Γιατί, προτού το τρυφερό μπουμπούκι ξεπροβάλει
και ξεδιπλώσει μπρος στο φως τ’ αμύριστά του κάλλη,
μαύρο σκουλήκι έρχεται, μια μαχαιριά του δίνει
κι ένα κουρέλι άψυχο στην κούνια του τ’ αφήνει;
Γιατί αλέτρι και σπορά και δουλευτάδες θέλει
το στάχυ, ώσπου να γενή ψωμάκι και καρβέλι
και κάθε τι ωφέλιμο κι ευγενικό και θείο
πληρώνεται με δάκρυα και αίματα στο βίο,
ενώ ο παρασιτισμός αυτόματα θεριεύει
κι η προστυχιά όλη τη γη να καταπιή γυρεύει;
Τέλος, γιατί εις του παντός την τόση αρμονία
να χώνεται η σύγχυσι κι η ακαταστασία;
Απήντησε ο ασκητής με τη βαρειά φωνή του
προς ουρανούς υψώνοντας το χέρι το δεξί του:
Οπίσω από τα χρυσά εκεί επάνω νέφη
κεντά ο Μεγαλόχαρος ατίμητο γκεργκέφι (=κέντημα).
Κι εφόσον εις τα χαμηλά εμείς περιπατούμεν
την όψι την ξανάστροφη, παιδί μου, θεωρούμε.
Και είναι άρα φυσικό λάθη ο νους να βλέπη
εκεί που να ευχαριστή και να δοξάζη πρέπει.
Πρέπει σαν Χριστιανός να έλθη η ημέρα
που η ψυχή σου φτερωτή θα σχίση τον αιθέρα
και του Θεού το κέντημα απ’ την καλή κοιτάξης
και τότε... όλα σύστημα θα σου φανούν και τάξις!

Ο Χριστός, παιδί μου, δεν μας εγκατέλειψε ποτέ. Παραμένει κοντά μας, βοηθός και συμπαραστάτης, μέχρι συντελείας των αιώνων. Αυτό όμως θα το καταλάβης, μόνο αν γίνης συνειδητό μέλος της Εκκλησίας Του και συνδεθής με τα Μυστήριά της.

________________________________________________________________

Π Α Ρ Α Π Ο Μ Π Ε Σ

[1] Από την ιερά ιστορία βλέπουμε τον Αβραάμ να αυτοαποκαλείται «γη και σποδός» (Γεν. Ιη’ 27). Ομοίως και τον Ιώβ (μβ’ 6). Ο μέγας Μωυσής διστάζει να αναλάβη την αποστολή της απελευθερώσεως των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο, θεωρώντας τον εαυτό του μικρό και ανεπαρκή για το έργο αυτό: «Και είπε Μωϋσής προς τον Θεόν∙ τις ειμί εγώ ότι πορεύσομαι προς Φαραώ βασιλέα Αιγύπτου; ... ουχ ικανός ειμί... ισχνόφωνος και βραδύγλωσσος εγώ ειμί...» (Εξ. Γ’ 11, δ’ 10). Παρόμοια λέει αργότερα και ο Κριτής Γεδεών: «Κύριέ μου, εν τίνι σώσω τον Ισραήλ; ... και εγώ ειμί μοκρότερος εν τω οίκω του πατρός μου...» (Κριτ. ς’ 15). Ο Δαυίδ ονομάζει τον εαυτό του «κύνα τεθνηκότα και ψύλλον» (Α’ Βασ. κδ’ 15), «σκώληκα και ουκ άνθρωπον, όνειδος ανθρώπων και εξουδένημα λαού» (Ψαλμ. κα’ 27). Ο Ησαΐας αναφωνεί: «ω τάλας εγώ ότι κατανένυγμαι (=ταλαίπωρος εγώ∙ έχω συνταραχθή), ότι άνθρωπος ων και ακάθαρτα χείλη έχων, εν μέσω λαού ακάθαρτα χείλη έχοντος εγώ οικώ και τον βασιλέα Κύριον Σαβαώθ είδον τοις οφθαλμοίς μου» (ς’ 5). Ο Ιερεμίας κραυγάζει: «Ω Δέσποτα Κύριε, ιδού ουκ επίσταμαι λαλείν ότι νεώτερος εγώ ειμί... ίασαί με, Κύριε, και ιαθήσομαι∙ σώσόν με, και σωθήσομαι∙ ότι καύχημά μου συ ει...» (α’ 6, ιζ’ 14). Οι τρεις Παίδες εξομολογούνται και για τους εαυτούς των και για όλο τον λαό: «... ότι ημάρτομεν και ηνομήσαμεν αποστήναι από σου (=με το να απομακρυνθούμε από Σένα) και εξημάρτομεν εν πάσι και των εντολών σου ουκ ηκούσαμεν... εν ψυχή συντετριμμένη και πνεύματι ταπεινώσεως προσδεχθείημεν (=ας γίνουμε δεκτοί)...» (Δανιήλ, Προσευχή Αζαρίου 56 και 15).
Ο «μείζων εν γεννητοίς γυναικών» Ιωάννης ο Βαπτιστής «ωμολόγησε και ουκ ηρνήσαντο∙ και ωμολόγησεν ότι ουκ ειμί εγώ ο Χριστός. Και ηρώτησαν αυτόν∙ τι ουν; Ηλίας ει συ; Ουκ ειμί. Ο Προφήτης ει συ; Και απεκρίθη Ου... Εγώ φωνή βοώντος εν τη ερήμω, ευθύνατε την οδόν Κυρίου... εγώ ουκ ειμί άξιος ίνα λύσω αυτού (=του Ιησού) τον ιμάντα του υποδήματος...» (Ιωάν. Α’ 20 κ.ε.). Ο μοναδικός, τέλος, και ανεπανάληπτος Παύλος θεωρεί τον εαυτό του «έκτρωμα» και ανάξιον «καλείσθαι απόστολον», «ταλαίπωρον άνθρωπον», «πρώτον των αμαρτωλών» (Α’ Κορ. ιε’ 89, Ρωμ. ζ’ 24, Α’ Τιμ. α’ 15). Αλλά ας μη μηκύνουμε περισσότερο τον λόγο...
[2] εφαρμόζοντας το: «όσω μέγας ει, τοσούτω ταπείνου σεαυτόν» (Σειρ. Γ’ 18)
[3] Στο Ευαγγέλιο του Ιωάννου αυτό ακριβώς τονίζεται: «ο εωρακώς μεμαρτύρηκε» (ιθ’ 35), δηλ. εκείνος ο οποίος τα έγραψε αυτά, ο ίδιος είδε κάποιον στρατιώτη να λογχίζη την πλευρά του Χριστού και να εξέρχεται αίμα και νερό.
[4] «Οι δε εδίστασαν» να Τον προσκυνήσουν (Ματθ. κη’ 17). «Κακείνοι (οι Απόστολοι) ακούσαντες ότι ζη και εθεάθη υπ’ αυτής (της Μαγδαληνής) ηπίστησαν» (Μάρκ. ις’ 11). «Ουδέ εκείνοις (στους δύο προς Εμμαούς) επίστευσαν» (Μάρκ. ις’ 13). «Ωνείδισε την απιστίαν αυτών και σκληροκαρδίαν ότι τοις θεασαμένοις αυτόν εγηγερμένον ουκ επίστευσαν» (Μάρκ. ις’ 14). «Εφάνησαν ενώπιον αυτών (των Αποστόλων) ωσεί λήρος (=ανοησία, παραλήρημα) τα ρήματα αυτών (των μυροφόρων) και ηπίστουν αυταίς» (Λουκ. κδ’ 11). «Ημείς ηλπίζομεν (παρατατικός) ότι αυτός εστιν ο μέλλων λυτρούσθαι τον Ισραήλ» (λουκ. κδ’ 21). «Εάν μη ίδω εν ταις χερσίν αυτού τον τύπον των ήλων, και βάλω τον δάκτυλόν μου εις τον τύπον των ήλων, και βάλω την χείρά μου εις την πλευράν αυτού, ου μη πιστεύσω» (: Θωμάς, Ιωάν. κ’ 25) κλπ.

quote:

---

Γέροντας: Έτσι είναι, παιδάκι μου. Δεν υπάρχουν άθεοι. Ειδωλολάτρες υπάρχουν, οι οποίοι βγάζουν τον Χριστό από τον θρόνό Του και στη θέσι Του τοποθετούν τα είδωλά τους. Εμείς λέμε: «Δόξα τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι». Αυτοί λένε: «Δόξα στον μεγάλο Μάο». Διαλέγεις και παίρνεις.

---

από πότε οι κομμουνιστές είναι άθεοι και από πότε οι άθεοι είναι κομμουνιστές;

quote:

---

Αποδείξεις έχεις; Μπορείς να μου αποδείξεις ότι όσα πιστεύω εγώ είναι ψεύτικα;

---

από πότε οφείλει να φέρει αποδείξεις για έναν ισχυρισμό όχι αυτός που ισχυρίζεται κάτι αλλά αυτός που δεν δέχεται ως σωστό τον ισχυρισμό
με αυτή την λογική εγώ πιστεύω ότι στο σπίτι σου κρύβεται ένας τεράστιος κακός δράκος που γίνετε αόρατος, απόδειξε μου ότι δεν είναι έτσι

“«Καταραμένε Έλληνα, τά βρήκες όλα, φιλοσοφία, γεωμετρία, φυσική, αστρονομία, τίποτα δέν άφησες γιά εμάς».
Φρίντριχ φον Σίλλερ

"Ο Χριστός, παιδί μου, δεν μας εγκατέλειψε ποτέ. Παραμένει κοντά μας, βοηθός και συμπαραστάτης, μέχρι συντελείας των αιώνων.

Αυτό όμως θα το καταλάβης, μόνο αν γίνης συνειδητό μέλος της Εκκλησίας Του και συνδεθής με τα Μυστήριά της.

Φαντασίες αναρρωτιέμαι ή συνειδητή επιλογή χειραγώγησης???
"Φαιδρές αστειότητες" θα έλεγα και αυτό διότι απο ΠΟΥΘΕΝΑ δεν προκύπτει η "ΘΕΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ" του "σώνει και καλά" Υιού του Γιαχβέ Γιοσούα...
Πάντα θα υπάρχει ο Αριστοτέλης για να μας υπενθυμίζει την σοφή σκέψη και οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες και αδυσώπητες...πάντα θα υπάρχει ο Επίκουρος και μια σειρά Ωκεανών πνεύματος που ο Γιοσούα και η παρέα του θα φαντάζουν σαν κουκίδες στην άμμο...
Λόγια - λόγια μια ζωή ολόκληρη...και παραβολές που μόνο ορισμένοι "ειδικοί" ερμηνεύουν και αποδίδουν όπως τους βολεύει!!!
Κατά τ'αλλα , ότι καλύτερο στο θέμα σου φίλε μου..."καλή τύχη"!!!

Όσον αφορά το δεύτερο ερώτημά σου, έλα στο σπίτι μου να το διαπιστώσεις αν υπάρχει δράκος ή όχι. Αν θέλεις έρχεσαι, οι πόρτες είναι ανοιχτές. Αν όμως αρνηθείς να έρθεις, πως μπορείς να ισχυρίζεσαι με βεβαιότητα μια πλάνη;

@Εαρινός, δεν συνέταξα εγώ το κείμενο, σε ευχαριστώ για τα σχόλιά σου, η διδασκαλία του Κυρίου όμως είναι διαχρονική και δεν μπορεί να αλλάζει ανάλογα με τις "ανάγκες" οι οποίες μάλιστα πολλές φορές είναι κατευθυνόμενες κι επιβλαβείς. Όσον αφορά το συμβολικό χαρακτήρα, κι εγώ κάποτε ήμουν σίγουρος γι' αυτό. Τελευταίως όμως άρχισα να αμφιβάλλω. Γνωρίζεις πχ ότι η δαρβινική θεωρία αμφισβητείται έντονα; Δεν μπορώ να αναλύσω γιατί θα βγούμε εκτός θέματος, αν σε ενδιαφέρει όμως μια επιστημονική προσέγγιση, διάβασε το βιβλίο «Η συνωμοσία της σιωπής», του Απόστολου Φράγκου, Εκδόσεις «Ο Σταυρός» στην Αθήνα.

quote:

---

Όσον αφορά το δεύτερο ερώτημά σου, έλα στο σπίτι μου να το διαπιστώσεις αν υπάρχει δράκος ή όχι. Αν θέλεις έρχεσαι, οι πόρτες είναι ανοιχτές. Αν όμως αρνηθείς να έρθεις, πως μπορείς να ισχυρίζεσαι με βεβαιότητα μια πλάνη;

---

εγώ είμαι πεπιεσμένος ότι υπάρχει αν θες να έρθω θα μου κάνεις τα έξοδα και το σίγουρο είναι ότι εγώ θα τον δω, αλλά εσύ επειδή θα είσαι πλανεμένος από τον διάβολο δεν θα τον βλέπεις
το πρόβλημα είναι καθαρά δικό σου

“«Καταραμένε Έλληνα, τά βρήκες όλα, φιλοσοφία, γεωμετρία, φυσική, αστρονομία, τίποτα δέν άφησες γιά εμάς».
Φρίντριχ φον Σίλλερ

Να σου δώσω ένα παράδειγμα (χωρίς να κάτσω να διαβάσω το κατεβατό που αντέγραψες και που αναφέρεται στα λόγια ενός αρνησίζωου, χωρίς έννοιες, που περνάει τον καιρό του μπουρδολογώντας): Αν το sex είναι μόνον για αναπαραγωγή, όπως διδάσκουν οι τύποι σαν τον παραπάνω, τότε ο άνθρωπος δεν θα είχε ερωτική επιθυμία, παρά μόνον 2-3 φορές στη ζωή του (ίσως και μία), όποτε θα ήθελε να κάνει παιδί. Οι δε ανύπαντροι δεν θα είχαν ποτέ!

Για να έχει όμως ο άνθρωπος την ερωτική επιθυμία σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, σημαίνει πως αυτό είναι φυσικό. Και τι λένε οι καλόγεροι; Καταπιέστε την! Καταπνίξτε την! Άμα σας έρθει, διαβάστε μια προσευχή.

Βρε άει στο διάολο καλό από δω.

ΥΓ: Τελικά, στο διάλογο δε λες πολλά πράματα. Στο κήρυγμα όμως, σε βλέπω δυνατό (αν και αντιγράφεις απ'αλλού). Τελικά, ποιός ο σκοπός του θέματος που άνοιξες; Τι ακριβώς θα συζητήσουμε;

Τώρα εσύ αρνείσαι να διαβάσεις, οπότε ό,τι λέμε είναι αερολογίες. Είσαι δηλωμένος αρνητής, δικαίωμά σου φυσικά και απολύτως σεβαστό, είσαι όμως σαν το καναρίνι στο κλουβί, γνωρίζεις τα πάντα για το κλουβί και τίποτα για το παραέξω. Νομίζεις ότι η Εκκλησία απορρίπτει το σεξ. Μάλλον το πρόβλημά σου είναι (και) το σεξ. Δεν είσαι υποχρεωμένος να καταπνίξεις την επιθυμία σου. Αλλά είναι δικαίωμα και των καλόγερων προκειμένου να φτάσουν στα πνευματικά επίπεδα που εκείνοι θέλουν, να τηρήσουν αγαμία. Ο Απόστολος Παύλος πάντως δίδασκε πως όποιος θέλει μπορεί να έχει τη γυναίκα του. Αν εσένα δεν σου φτάνει μία, έχε 500, αν θέλεις πήγαινε και με άντρες, μην κατακρίνεις την Εκκλησία όμως που δεν αποδέχεται αυτά που αποζητάς κι αυτό επειδή προάγει την πνευματικότητα απέναντι στον υλισμό. Είναι σαν να παραπονιέσαι όλη την ώρα γαι το οφσάιντ στο ποδόσφαιρο, αν δεν σου αρέσει ο κανονισμός τράβα δες μπάσκετ και μην περιμένεις να αλλάξεις τον κανονισμό προκειμένου να διεξάγεται ο αγώνας όπως θέλεις εσύ

quote:

---

μήπως ο Ιούδας δεν ήταν μαθητής του Χριστού;

---

Όχι βέβαια.

quote:

---

Τώρα εσύ αρνείσαι να διαβάσεις, οπότε ό,τι λέμε είναι αερολογίες.

---

Κοίταξε να δεις... Διαβάζω πάντοτε ό,τι νομίζω ότι μπορεί να μου προσφέρει κάτι. Το συγκεκριμένο δεν μπορεί να μου προσφέρει τίποτε περισσότερο από το παραλήρημα ενός χασικλή όταν είναι "φτιαγμένος". Εσύ θα άκουγες έναν τέτοιο τύπο;

Το ότι εσύ ακούς τον κάθε αρνητή της ζωής, τον κάθε αγράμματο, τον κάθε ταλαίπωρο ... επειδή φοράει ράσο... προφανώς είναι δικό σου πρόβλημα.

quote:

---

Είσαι δηλωμένος αρνητής, δικαίωμά σου φυσικά και απολύτως σεβαστό, είσαι όμως σαν το καναρίνι στο κλουβί, γνωρίζεις τα πάντα για το κλουβί και τίποτα για το παραέξω.

---

Άσε τι γνωρίζω εγώ. Έχεις αναρωτηθεί τι γνωρίζεις εσύ γι' αυτά που πιστεύεις; Προφανώς τίποτε, γιατί αν γνώριζες δεν θα πίστευες. Πιστεύουμε μόνον ό,τι δεν γνωρίζουμε, έτσι δεν είναι;

quote:

---

Νομίζεις ότι η Εκκλησία απορρίπτει το σεξ.

---

Για διαφώτισέ με επί του προκειμένου. Είναι υπέρ; Πρόσεξε τι θα απαντήσεις (στοιχεία δεν περιμένω βέβαια, αλλά εγώ έχω να σου δείξω πέντε-έξι ... τόμους).

quote:

---

Μάλλον το πρόβλημά σου είναι (και) το σεξ.

---

Το πρόβλημά μου είναι η βλακεία, την οποία δυσκολεύομαι να ανεχτώ.

quote:

---

Αλλά είναι δικαίωμα και των καλόγερων προκειμένου να φτάσουν στα πνευματικά επίπεδα που εκείνοι θέλουν, να τηρήσουν αγαμία.

---

Καλά, άσε τι πρέπει να τηρήσουν. Γνωρίζουμε τι γίνεται με τους καλογέρους. Αλλά, την επόμενη φορά που θα δεις κάποιον από δαύτους, μπορείς να του μεταφέρεις μια ερώτηση εκ μέρους μου; Ρώτησέ τον, εφ'όσον ο θεός του έδωσε συγκεκριμένα όργανα και συγκεκριμένες επιθυμίες, το να προσπαθεί να τις καταπνίξει δεν έρχεται σε αντίθεση με το θέλημά του; Τώρα βέβαια μπορεί να σου πει ότι το θέλημα του θεού ... μπλα ... μπλα... (βλέπεις, οι χριστιανοί γνωρίζουν πιο καλά το θέλημα του θεού από τον ίδιο το θεό).

quote:

---

Ο Απόστολος Παύλος πάντως δίδασκε πως όποιος θέλει μπορεί να έχει τη γυναίκα του.

---

Δίδασκε ε; Πού ακριβώς το βρήκες αυτό; Σε ρωτάω γιατί στα ιστορικά βιβλία δεν αναφέρεται. Μήπως διαβάζω λάθος ιστορία; Έχεις να μου προτείνεις κάτι καλό;

quote:

---

Είναι σαν να παραπονιέσαι όλη την ώρα γαι το οφσάιντ στο ποδόσφαιρο, αν δεν σου αρέσει ο κανονισμός τράβα δες μπάσκετ και μην περιμένεις να αλλάξεις τον κανονισμό προκειμένου να διεξάγεται ο αγώνας όπως θέλεις εσύ

---

Ήθελα να ξέρω, αυτά τα παραδείγματα που φέρνεις, τα σκέφτεσαι μόνος σου ή σου τα λένε άλλοι; Μην απαντήσεις, η ερώτηση είναι ρητορική.

Σειρά σου τώρα. Απαντάς στην ερώτηση που σου έκανα για τη θέση της εκκλησίας και παραθέτεις τα στοιχεία σου.

Αλλά ακόμη δεν μου απάντησες στο ερώτημα που σου έθεσα σε προηγούμενο θέμα. Να στο θυμίσω:

Αφού ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει πως ο Ιησούς πήρε το σταυρό μαζί του όταν αναστήθηκε και η εκκλησία σου λέει ότι τον βρήκε η Ελένη, ποιός από τους δύο λέει ψέματα; Ο Χρυσόστομος ή η εκκλησία σου;

macedon

Σκοπός μου δεν είναι να κάνω κήρυγμα αλλά να δώσω μια μαρτυρία περί ύπαρξης του φωτός. Τώρα επειδή ΕΣΥ δεν το έχεις δει, δεν αποδέχεσαι εκείνους που το έχουν δει. Και δεν αρκείσαι σε αυτό αλλά τους πολεμάς κιόλας φέρνοντας ως επειχείρημα την ιδιοτέλεια κάποιου μοναχού που ασκητεύει σε μια σπηλιά τηρώντας αγαμία. Ξεπερνά κάθε όριο εγωισμού να θεωρείς πως επειδή δεν είδες ΕΣΥ το φως, δεν το έχουν δει άλλοι άνθρωποι. Δεν θα μου πεις εσύ αν γνωρίζω τι πιστεύω, φυσικά και γνωρίζω, η γνώση μου όμως δεν περιορίζεται στην κατανόηση κάποιων ιερών ή μη κειμένων αλλά και σε μια βιωματική σχέση με το φως. Τον πιο ωραίο είναι πως η βιωματική μου σχέση προηγήθηκε της ανάγνωσης ιερών κειμένων, αν νομίζεις πως είμαι από κούνια χριστιανός, που πιστεύει τα επιχειρήματα που του έχουν πασάρει κάποιοι ζηλωτές, πέφτεις έξω.

Αν θέλεις λοιπόν να αμφισβητήσεις ότι ο Παύλος, ο μεγαλύτερος πολέμιος του Χριστιανισμού έγινε σε μία στιγμή μέγας Χριστιανός με μόνη φιλοδοξία να διωχθεί, να φάει ξύλο, να θανατωθεί, αν θέλεις να αμφισβητήσεις το φως που εκείνος είδε, μπορείς να το κάνεις, δεν μπορείς όμως να αμφισβητήσεις για λογαριασμό μου το φως που είδα εγώ ούτε να αμφισβητήσεις τι γνωρίζω ΕΓΩ γι' αυτά που πιστεύω για τον απλούστατο λόγο ότι οι βιωματικές εμπειρίες ήταν δικές μου κι όχι δικές σου.

Τα υπόλοιπα τα λέει ο γέροντας καλύτερα από εμένα. Έχεις από τον Θεό την ελεύθερη βούληση να τα απορρίψεις.

Πρώτα πρώτα αυτό το κείμενο τι είναι; Αντιγραφή από κάπου; Ιστορικό γεγονός; Γεγονός της επικαιρότητας; Πότε έγιναν όλα αυτά; Λεπτομέρειες...

quote:

---

Έτσι είναι, παιδάκι μου. Δεν υπάρχουν άθεοι. Ειδωλολάτρες υπάρχουν, οι οποίοι βγάζουν τον Χριστό από τον θρόνό Του και στη θέσι Του τοποθετούν τα είδωλά τους. Εμείς λέμε: «Δόξα τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι». Αυτοί λένε: «Δόξα στον μεγάλο Μάο». Διαλέγεις και παίρνεις.

---

quote:

---

Stellar

Σκοπός μου δεν είναι να κάνω κήρυγμα αλλά να δώσω μια μαρτυρία περί ύπαρξης του φωτός.

---

quote:

---

Υπάρχουν ένθεοι κομουνιστές και άθεοι δεξιοί.

---

quote:

---

Stellar

Το σκοτάδι δεν είναι τίποτε άλλο παρά έλλειψη φωτός.

---

quote:

---

Stellar
Το σκοτάδι δεν είναι τίποτε άλλο παρά έλλειψη φωτός. Κι ενώ με το φως βλέπεις τα πάντα, στο σκοτάδι δεν βλέπεις τίποτα.

---

Εκτός κι αν είσαι γάτα ή έχεις γυαλιά με υπέρυθρες .

*

Εαρινός:
----------------------------------------------------------------------
Φαντασίες αναρρωτιέμαι ή συνειδητή επιλογή χειραγώγησης???
"Φαιδρές αστειότητες" θα έλεγα και αυτό διότι απο ΠΟΥΘΕΝΑ δεν προκύπτει η "ΘΕΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ" του "σώνει και καλά" Υιού του Γιαχβέ Γιοσούα...
Πάντα θα υπάρχει ο Αριστοτέλης για να μας υπενθυμίζει την σοφή σκέψη και οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες και αδυσώπητες...πάντα θα υπάρχει ο Επίκουρος και μια σειρά Ωκεανών πνεύματος που ο Γιοσούα και η παρέα του θα φαντάζουν σαν κουκίδες στην άμμο...
----------------------------------------------------------------------

Αριστοτέλης: «πρώτος τούτων(των φιλοσόφων)ενίσας...εις τον όλον ουρανόν αποβλέψας το εν είναι φησί τον Θεόν»

macedon:
----------------------------------------------------------------------
Ό,τι δεν είναι με τη φύση είναι παρά φύση. Και από τη στιγμή που ο χριστιανισμός (όπως και άλλες θρησκείες) καταπιέζουν τη φύση του ανθρώπου, είναι παρά φύση δημιουργήματα. Καρκινώματα.

Να σου δώσω ένα παράδειγμα (χωρίς να κάτσω να διαβάσω το κατεβατό που αντέγραψες και που αναφέρεται στα λόγια ενός αρνησίζωου, χωρίς έννοιες, που περνάει τον καιρό του μπουρδολογώντας): Αν το sex είναι μόνον για αναπαραγωγή, όπως διδάσκουν οι τύποι σαν τον παραπάνω, τότε ο άνθρωπος δεν θα είχε ερωτική επιθυμία, παρά μόνον 2-3 φορές στη ζωή του (ίσως και μία), όποτε θα ήθελε να κάνει παιδί. Οι δε ανύπαντροι δεν θα είχαν ποτέ!

Για να έχει όμως ο άνθρωπος την ερωτική επιθυμία σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, σημαίνει πως αυτό είναι φυσικό. Και τι λένε οι καλόγεροι; Καταπιέστε την! Καταπνίξτε την! Άμα σας έρθει, διαβάστε μια προσευχή.
----------------------------------------------------------------------

Φίλε μου ο Χριστιανισμός σαν έννοια δεν υπάρχει περίπτωση στο ότι δεν έχει φθαρεί στα 2.000 χρόνια μετά την ίδρυσή του.Όμως δεν απαγορεύει τις προγαμιαίες σχέσεις ούτε και καταπιέζει τη φύση του ανθρώπου.
Αυτές που αναφέρεις είναι θέσεις της εκκλησίας και κάποιων ιερέων αλλά "μετά Χριστόν εποχή" με τις οποίες ούτε και εγώ βρίσκομαι σύμφωνος.Ο Χριστός δεν θα ήταν δυνατόν να είχε αυτή την ανάγκη όσο ήταν επι της γης και γι'αυτο το λόγο η εκκλησία πήρε αυτές τις θέσεις.
Κατά την άποψή μου λανθασμένα.
Οι μοναχοί προς τους οποίους με αυτά τα όμορφα λόγια απευθύνεσαι έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στο Θεό,ζουν δηλαδή σύμφωνα με το «εισίν ευνούχοι οίτινες ευνούχισαν εαυτούς διά την βασιλεία των ουρανών».
Εάν είχες διαβάσει ίσως και να κατανοούσες το πραγματικό νόημα.
Προφανώς τώρα αν αναφέρεσαι στην έβδομη εντολή δηλαδή το "ου μοιχεύσεις" δεν έχεις καταλάβει την έννοια ακόμα.
ΟΥ ΜΟΙΧΕΥΣΕΙΣ δηλαδή να μην υποβάλλεις το σώμα σου στην απάτη δηλαδή να μην εξαπατήσεις τη συντροφό σου εφόσον έχεις δεθεί μαζί της με τα ιερά δεσμά του γάμου.
Επίσης η εντολή ταιριάζει και στο "ου πορνεύσεις" δηλαδή να μην εκπορνεύεις το σώμα σου σύμφωνα με το «Ὑµεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος».
Το sex όπως το αποκαλείς απο την άλλη δε γίνεται μόνο για αναπαραγωγή.Γίνεται και για άλλο σκοπό με πολύ πιο βαθύ νόημα για να το καταλάβεις.

----------------------------------------------------------------------
Άσε τι γνωρίζω εγώ. Έχεις αναρωτηθεί τι γνωρίζεις εσύ γι' αυτά που πιστεύεις; Προφανώς τίποτε, γιατί αν γνώριζες δεν θα πίστευες. Πιστεύουμε μόνον ό,τι δεν γνωρίζουμε, έτσι δεν είναι;
----------------------------------------------------------------------

Είμαι βέβαιος ότι το ίδιο ερώτημα θα πρέπει να θέσεις και εσύ στον εαυτό σου.

----------------------------------------------------------------------
Αφού ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει πως ο Ιησούς πήρε το σταυρό μαζί του όταν αναστήθηκε και η εκκλησία σου λέει ότι τον βρήκε η Ελένη, ποιός από τους δύο λέει ψέματα; Ο Χρυσόστομος ή η εκκλησία σου;
----------------------------------------------------------------------

Φίλε μου ο Χριστός όπως θα καταλαβαίνεις δεν είχε κανένα σκοπό να πάρει το σταυρό μαζί του.
Γι'αυτόν ήταν ένα κομμάτι ξύλο,για μας όμως με την ανθρώπινη υπόστασή μας έχει διαφορετική αξία.

IndustrialAngel:
----------------------------------------------------------------------
1. "οι ηθικές διδασκαλίες του Χριστιανισμού υπερέχουν ασυγκρίτως". Τι όμορφα, αντιρατσιστικά μηνύματα είναι αυτά! Μπράβο γέροντα. ΕΜΕΙΣ είμαστε οι καλύτεροι

2. Με πόσες θρησκείες και με τι γνώσεις συγκρίνει το χριστιανισμό για να τον βγάλει πρώτο;

3. "Εμείς δεν πιστεύουμε στο Χριστό για τις ηθικές του διδασκαλίες αλλά γιατί είναι Θεός". Δηλαδή αν μας δίδασκε ΑΝΗΘΙΚΑ πράγματα θα έπρεπε να τον πιστέψουμε;;;;;; ΕΛΕΟΣ!!!

4. Δεν απαντάει επί της ουσίας. Υπερφυσικά γεγονότα ΟΛΕΣ οι θρησκείες έχουν. Για την ακρίβεια ΔΟΜΟΥΝΤΑΙ πάνω σε τέτοια. Ο Βούδας έκανε θαύματα, ο Μωάμεθ ανελήφθη στους ουρανούς κτλ κτλ. Άρα τελικά ΠΟΙΟΣ λέει την αλήθεια;

5. Αφού έχει την αλήθεια ο Χριστιανισμός γιατί από 6 δις της ανθρωπότητας ΜΟΛΙΣ και μετά βίας το 1 είναι Χριστιανοί;
----------------------------------------------------------------------

1. Εάν διαβάσεις όλες τις θρησκείες και όλα τα δόγματα που υπάρχουν φίλε μου είμαι σίγουρος ότι σε κάτι θα καταλήξεις όπως έκανα και εγώ.
Και εάν οι διδασκαλίες του Χριστιανισμού υπερέχουν ασυγκρίτως μπορείς να το διαπιστώσεις και μόνος σου.
Το θέμα όμως είναι πως όσοι βγάζετε "χολή" για την Ορθοδοξία και το Χριστιανισμό γενικότερα δεν έχετε πάρει και μια δεύτερη γνώμη,να το ψάξετε δηλαδή και με τις άλλες θρησκείες καλύτερα,να γνωρίσετε καινούργια πράγματα και να δείτε που υπερέχει ο Χριστιανισμός.
Το πιο σημαντικό όμως που έχω να παρατηρήσω είναι το ότι όποιος δε σέβεται τον άλλο,δε σέβεται ούτε τον ίδιο του τον εαυτό.

2. Προσωπικά έχω συγκρίνει την Ορθοδοξία με όλα.

3. Δε δίδαξε ποτέ ανήθικα πράγματα.Οι Απόστολοι όμως πέρα απο τις διδασκαλίες Του γι'αυτό τον πίστεψαν περισσότερο,από τα γεγονότα που έζησαν μαζί Του.

4. Όντως με τη βαθειά πίστη μπορούν να γίνουν θαύματα.
Την αλήθεια που αποζητάς όμως για να τη βρει κάποιος πρέπει να ψάξει αρκετά.Δε γράφω εδώ για να καταργήσω καμία θρησκεία αλλά είμαι σίγουρος πως όποιος λειτουργεί υπέρ του φωτός ανεξαρτήτως θρησκείας τελικά θα σωθεί.

5. Αν είχαν πρόσβαση στη γνώση όλοι οι λαοί του κόσμου να είσαι βέβαιος πως οι Χριστιανοί θα ήταν πολλοί περισσότεροι.
Υπάρχουν και άλλα συμφέροντα στη μέση και η προπαγάνδα βρίσκεται παντού.

"Εαρινός:
----------------------------------------------------------------------
Φαντασίες αναρρωτιέμαι ή συνειδητή επιλογή χειραγώγησης???
"Φαιδρές αστειότητες" θα έλεγα και αυτό διότι απο ΠΟΥΘΕΝΑ δεν προκύπτει η "ΘΕΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ" του "σώνει και καλά" Υιού του Γιαχβέ Γιοσούα...
Πάντα θα υπάρχει ο Αριστοτέλης για να μας υπενθυμίζει την σοφή σκέψη και οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες και αδυσώπητες...πάντα θα υπάρχει ο Επίκουρος και μια σειρά Ωκεανών πνεύματος που ο Γιοσούα και η παρέα του θα φαντάζουν σαν κουκίδες στην άμμο...
----------------------------------------------------------------------

Αριστοτέλης: «πρώτος τούτων(των φιλοσόφων)ενίσας...εις τον όλον ουρανόν αποβλέψας το εν είναι φησί τον Θεόν»

Εν αντιθέσει με τον Πλάτωνα φίλε μου και την Πλατωνική σύλληψη της αρετής και του αγαθού ως ιδέας , απόμακρης σε έναν κόσμο ΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ , που είχε σχεδόν αφαιρέσει απο την αρετή τα χαρακτηριστικά μιας ανθρώπινης ιδιότητας και την είχε περιβάλλει με με χαρακτηριστικά "Θεϊκά" ή τουλάχιστον με τα χαρακτηριστικά μιας ιδιότητας που μόνο κατα παραχώρηση ή εύνοια των Θεών μπορούσε να γίνει κτήμα του ανθρώπου....ο Αριστοτέλης απέδωσε την αρετή και την συγκρότησή της , στον ίδιο τον άνθρωπο αναφερόμενος στην "μεσότητα" σε σχέση με την υπερβολή και την έλλειψη...!!!
Το λιγότερο και το περισσότερο απο το "δέον"...και ασχέτως της πλήρους ορθότητας των λεγομένων του , σε εκείνο το οποίο θα πρέπει να σταθούμε είναι ο τρόπος με τον οποίο ο ίδιος διεχώρισε την θέση του σε σχέση με τον Πλάτωνα ως προς την αρετή και την ευδαιμονία!!!
Θέλησε να ξεφύγει απο τα δεσμά της δαιμονολοψίας και της Θρησκειολαγνείας....
Τώρα τι σχέση έχει ή θα μπορούσε ο Αριστοτέλης να έχει με τον Χριστιανισμό , μόνο εσύ το γνωρίζεις αυτό και που αγνοεί όλη η ανθρωπότητα...

quote:

---

Τώρα τι σχέση έχει ή θα μπορούσε ο Αριστοτέλης να έχει με τον Χριστιανισμό , μόνο εσύ το γνωρίζεις αυτό και που αγνοεί όλη η ανθρωπότητα...

---

Εαρινός:
------------------------------------------------------------------------
Εν αντιθέσει με τον Πλάτωνα φίλε μου και την Πλατωνική σύλληψη της αρετής και του αγαθού ως ιδέας , απόμακρης σε έναν κόσμο ΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ , που είχε σχεδόν αφαιρέσει απο την αρετή τα χαρακτηριστικά μιας ανθρώπινης ιδιότητας και την είχε περιβάλλει με με χαρακτηριστικά "Θεϊκά" ή τουλάχιστον με τα χαρακτηριστικά μιας ιδιότητας που μόνο κατα παραχώρηση ή εύνοια των Θεών μπορούσε να γίνει κτήμα του ανθρώπου....ο Αριστοτέλης απέδωσε την αρετή και την συγκρότησή της , στον ίδιο τον άνθρωπο αναφερόμενος στην "μεσότητα" σε σχέση με την υπερβολή και την έλλειψη...!!!
Το λιγότερο και το περισσότερο απο το "δέον"...και ασχέτως της πλήρους ορθότητας των λεγομένων του , σε εκείνο το οποίο θα πρέπει να σταθούμε είναι ο τρόπος με τον οποίο ο ίδιος διεχώρισε την θέση του σε σχέση με τον Πλάτωνα ως προς την αρετή και την ευδαιμονία!!!
Θέλησε να ξεφύγει απο τα δεσμά της δαιμονολοψίας και της Θρησκειολαγνείας....
Τώρα τι σχέση έχει ή θα μπορούσε ο Αριστοτέλης να έχει με τον Χριστιανισμό , μόνο εσύ το γνωρίζεις αυτό και που αγνοεί όλη η ανθρωπότητα...
----------------------------------------------------------------------

Εαρινέ φίλε μου δε θα διαφωνήσω με όσα λες.Ο Αριστοτέλης φρόντισε να διαχωρίσει τις θέσεις του αυτές με το Πλάτωνα.
Τοποθέτησε τη λογική σε πρωταρχικό στάδιο για τον άνθρωπο.
Πίστευε στην απόκτηση της γνώσης μέσω των αισθήσεων και της εμπειρικής παρατήρησης.
Αυτός όμως ήταν που δίδαξε και για τη πέμπτη ουσία(πεμπτουσία της φύσης)τον αιθέρα,που εντοπίζεται στον "άνω τόπο" που όπως μας είπε "κατοικεί η θεότητα".
Αρνήθηκε επίσης ότι οι Ολύμπιοι ήταν οι δημιουργοί του κόσμου τούτου.
Γι'αυτό το λόγο κατηγορήθηκε και ως άθεος.

----------------------------------------------------------------------
Ο Γιοσούα δεν ήταν Έλληνας και δεν θα γίνει ΠΟΤΕ...δεν είχε Ελληνική Παιδεία -και αυτό εμφανίζεται απο τον λόγο του..ποιό λόγο του θα μου πεί κάποιος αλλα ας τον πούμε λόγο- και ουδέποτε θα αποκτήσει...εσύ μπορείς και ο καθένας μας αλλα συμβιβαστικές λύσεις , προσωπικά τις θεωρώ -και είναι- εκτρώματα...και δεν μιλώ για αρχαιολατρεία αλλα για Ελληνική φιλοσοφία και σκέψη , κάτι που δεν έχει ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με όλα όσα ο Χριστιανισμός "προτάσσει"!!!
----------------------------------------------------------------------

Διάβασε το παρακάτω φίλε μου.

Αριστοτέλης - Μετά τα Φυσικά:

«Θεός ἔστι τι ἀεὶ κινούμενον κίνησιν ἄπαυστον, αὕτη δ΄ ἡ κύκλῳ (καὶ τοῦτο οὐ λόγῳ μόνον ἀλλ΄ ἔργῳ δῆλον), ὥστ΄ ἀΐδιος ἂν εἴη ὁ πρῶτος οὐρανός. ἔστι τοίνυν τι καὶ ὃ κινεῖ. ἐπεὶ δὲ τὸ κινούμενον καὶ κινοῦν [καὶ] μέσον, τοίνυν ἔστι τι ὃ οὐ κινούμενον κινεῖ, ἀΐδιον καὶ οὐσία καὶ ἐνέργεια οὖσα. κινεῖ δὲ ὧδε τὸ ὀρεκτὸν καὶ τὸ νοητόν· κινεῖ οὐ κινούμενα. τούτων τὰ πρῶτα τὰ αὐτά. ἐπιθυμητὸν μὲν γὰρ τὸ φαινόμενον καλόν, βουλητὸν δὲ πρῶτον τὸ ὂν καλόν· ὀρεγόμεθα δὲ διότι δοκεῖ μᾶλλον ἢ δοκεῖ διότι ὀρεγόμεθα· ἀρχὴ γὰρ ἡ νόησις. νοῦς δὲ ὑπὸ τοῦ νοητοῦ κινεῖται, νοητὴ δὲ ἡ ἑτέρα συστοιχία καθ΄ αὑτήν· καὶ ταύτης ἡ οὐσία πρώτη, καὶ ταύτης ἡ ἁπλῆ καὶ κατ΄ ἐνέργειαν (ἔστι δὲ τὸ ἓν καὶ τὸ ἁπλοῦν οὐ τὸ αὐτό· τὸ μὲν γὰρ ἓν μέτρον σημαίνει, τὸ δὲ ἁπλοῦν πὼς ἔχον αὐτό). ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ καλὸν καὶ τὸ δι΄ αὑτὸ αἱρετὸν ἐν τῇ αὐτῇ συστοιχίᾳ· καὶ ἔστιν ἄριστον ἀεὶ ἢ ἀνάλογον τὸ πρῶτον. ὅτι δ΄ ἔστι τὸ οὗ ἕνεκα ἐν τοῖς ἀκινήτοις, ἡ διαίρεσις δηλοῖ· ἔστι γὰρ τινὶ τὸ οὗ ἕνεκα καὶ τινός, ὧν τὸ μὲν ἔστι τὸ δ΄ οὐκ ἔστι. κινεῖ δὴ ὡς ἐρώμενον, κινούμενα δὲ τἆλλα κινεῖ. εἰ μὲν οὖν τι κινεῖται, ἐνδέχεται καὶ ἄλλως ἔχειν, ὥστ΄ εἰ [ἡ] φορὰ πρώτη ἡ ἐνέργειά ἐστιν, ᾗ κινεῖται ταύτῃ γε ἐνδέχεται ἄλλως ἔχειν, κατὰ τόπον, καὶ εἰ μὴ κατ΄ οὐσίαν· ἐπεὶ δὲ ἔστι τι κινοῦν αὐτὸ ἀκίνητον ὄν, ἐνεργείᾳ ὄν, τοῦτο οὐκ ἐνδέχεται ἄλλως ἔχειν οὐδαμῶς. φορὰ γὰρ ἡ πρώτη τῶν μεταβολῶν, ταύτης δὲ ἡ κύκλῳ· ταύτην δὲ τοῦτο κινεῖ. ἐξ ἀνάγκης ἄρα ἐστὶν ὄν· καὶ ᾗ ἀνάγκῃ, καλῶς, καὶ οὕτως ἀρχή. τὸ γὰρ ἀναγκαῖον τοσαυταχῶς, τὸ μὲν βίᾳ ὅτι παρὰ τὴν ὁρμήν, τὸ δὲ οὗ οὐκ ἄνευ τὸ εὖ, τὸ δὲ μὴ ἐνδεχόμενον ἄλλως ἀλλ΄ ἁπλῶς. ἐκ τοιαύτης ἄρα ἀρχῆς ἤρτηται ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ φύσις. διαγωγὴ δ΄ ἐστὶν οἵα ἡ ἀρίστη μικρὸν χρόνον ἡμῖν (οὕτω γὰρ ἀεὶ ἐκεῖνο· ἡμῖν μὲν γὰρ ἀδύνατον), ἐπεὶ καὶ ἡδονὴ ἡ ἐνέργεια τούτου (καὶ διὰ τοῦτο ἐγρήγορσις αἴσθησις νόησις ἥδιστον, ἐλπίδες δὲ καὶ μνῆμαι διὰ ταῦτα). ἡ δὲ νόησις ἡ καθ΄ αὑτὴν τοῦ καθ΄ αὑτὸ ἀρίστου, καὶ ἡ μάλιστα τοῦ μάλιστα. αὑτὸν δὲ νοεῖ ὁ νοῦς κατὰ μετάληψιν τοῦ νοητοῦ· νοητὸς γὰρ γίγνεται θιγγάνων καὶ νοῶν, ὥστε ταὐτὸν νοῦς καὶ νοητόν. τὸ γὰρ δεκτικὸν τοῦ νοητοῦ καὶ τῆς οὐσίας νοῦς, ἐνεργεῖ δὲ ἔχων, ὥστ΄ ἐκείνου μᾶλλον τοῦτο ὃ δοκεῖ ὁ νοῦς θεῖον ἔχειν, καὶ ἡ θεωρία τὸ ἥδιστον καὶ ἄριστον. εἰ οὖν οὕτως εὖ ἔχει, ὡς ἡμεῖς ποτέ, ὁ θεὸς ἀεί, θαυμαστόν· εἰ δὲ μᾶλλον, ἔτι θαυμασιώτερον. ἔχει δὲ ὧδε. καὶ ζωὴ δέ γε ὑπάρχει· ἡ γὰρ νοῦ ἐνέργεια ζωή, ἐκεῖνος δὲ ἡ ἐνέργεια· ἐνέργεια δὲ ἡ καθ΄ αὑτὴν ἐκείνου ζωὴ ἀρίστη καὶ ἀΐδιος. φαμὲν δὴ τὸν θεὸν εἶναι ζῷον ἀΐδιον ἄριστον, ὥστε ζωὴ καὶ αἰὼν συνεχὴς καὶ ἀΐδιος ὑπάρχει τῷ θεῷ· τοῦτο γὰρ ὁ θεός. ὅσοι δὲ ὑπολαμβάνουσιν, ὥσπερ οἱ Πυθαγόρειοι καὶ Σπεύσιππος τὸ κάλλιστον καὶ ἄριστον μὴ ἐν ἀρχῇ εἶναι, διὰ τὸ καὶ τῶν φυτῶν καὶ τῶν ζῴων τὰς ἀρχὰς αἴτια μὲν εἶναι τὸ δὲ καλὸν καὶ τέλειον ἐν τοῖς ἐκ τούτων, οὐκ ὀρθῶς οἴονται. τὸ γὰρ σπέρμα ἐξ ἑτέρων ἐστὶ προτέρων τελείων, καὶ τὸ πρῶτον οὐ σπέρμα ἐστὶν ἀλλὰ τὸ τέλειον· οἷον πρότερον ἄνθρωπον ἂν φαίη τις εἶναι τοῦ σπέρματος, οὐ τὸν ἐκ τούτου γενόμενον ἀλλ΄ ἕτερον ἐξ οὗ τὸ σπέρμα. ὅτι μὲν οὖν ἔστιν οὐσία τις ἀΐδιος καὶ ἀκίνητος καὶ κεχωρισμένη τῶν αἰσθητῶν, φανερὸν ἐκ τῶν εἰρημένων· δέδεικται δὲ καὶ ὅτι μέγεθος οὐδὲν ἔχειν ἐνδέχεται ταύτην τὴν οὐσίαν ἀλλ΄ ἀμερὴς καὶ ἀδιαίρετός ἐστιν (κινεῖ γὰρ τὸν ἄπειρον χρόνον, οὐδὲν δ΄ ἔχει δύναμιν ἄπειρον πεπερασμένον· ἐπεὶ δὲ πᾶν μέγεθος ἢ ἄπειρον ἢ πεπερασμένον, πεπερασμένον μὲν διὰ τοῦτο οὐκ ἂν ἔχοι μέγεθος, ἄπειρον δ΄ ὅτι ὅλως οὐκ ἔστιν οὐδὲν ἄπειρον μέγεθος)· ἀλλὰ μὴν καὶ ὅτι ἀπαθὲς καὶ ἀναλλοίωτον· πᾶσαι γὰρ αἱ ἄλλαι κινήσεις ὕστεραι τῆς κατὰ τόπον.»

Ο Αριστοτέλης ασφαλώς είπε πολύ σοφά πράματα που για την εποχή του ήταν "ασύλληπτα" και πάνω σε δικές του θέσεις πάτησαν φιλόσοφοι αλλα και ψυχολόγοι και όχι μόνο , προκειμένου να διερευνήσουν ακόμα περισσότερο τα της ανθρώπινης φύσης και όχι μόνο...όμως δεν συμφωνώ με όλα όσα είπε..αλλοίμονο!

Ο Αριστοτέλης δεν είχε γνώσεις επαρκείς που σήμερα έχουμε ως ανθρωπότητα προκειμένου να προσεγγίσουμε με μεγαλύτερη "ασφάλεια" το υποκείμενο άνθρωπος , ούτε γνώσεις βιολογίας είχε αλλα ούτε νευρο-βιολογίας αλλα και άλλων επιστημών που πλέον "εμπλέκονται" στην όλη αυτή διαδικασία απόκτησης γνώσης των λειτουργιών του ανθρώπου!

Π.Χ Πλέον , μπορούμε να πούμε ότι τόσο η έλλειψη όσο και η υπερβολή μπορεί να αποτελούν ψυχικά προβλήματα αλλα ας μην ξεφύγουμε απο το θέμα μας!
Προσωπικά θαυμάζω τον Αριστοτέλη αλλα δεν τον θεωρώ Θεό -και κείνος δεν θα το ήθελε πιθανολογώ- κοντά στα τόσα σοφά που είπε ... έκανε και κείνος και ορισμένες λαθεμένες εκτιμήσεις!!!
Ωστόσο ήταν εκείνος που θέλησε να καταστήσει τον άνθρωπο κεντρικό στον λόγο του αλλα και υπεύθυνο για τον χαρακτήρα του , κάτι που αντίκειτο σε όλα όσα μέχρι εκείνη μια ολόκληρη κοινωνία και Οικουμένη θεωρούσε ως ορθά...κατ'εμέ ένας επαναστάτης -Ροκ- με την καλή έννοια του όρου που όρθωσε το ανάστημά του άφοβα!
Εκείνος έδειξε τον δρόμο , εμείς θα πισογυρίσουμε μην θεωρηθούμε απο την πλειοψηφία Άθεοι???
Μένουμε Ελλάδα φίλε μου και αφουγκραζόμαστε ασφαλώς και όλο τον κόσμο αλλα παραμένουμε Έλληνες και μη λησμονούμε το πανέμορφο κείμενο του Σοφιστή Αντιφώντα..."Το πρώτο θαρρώ , ανάμεσα στα ανθρώπινα πράγματα είναι η παιδεία και αυτό διότι όταν κάνει σωστά κανείς την αρχή ενός οποιουδήποτε πράγματος , το πιθανότερο είναι ότι σωστό θα είναι και το τέλος".
Λατρέψαμε και οικειοποιηθήκαμε ότι ξένο υπήρξε και υπάρχει -απο Θρησκείες μέχρι πολιτικο-οικονομικά συστήματα κοκ- και ξεχάσαμε τον εαυτό μας , με αποτέλεσμα να μας ξεχάσει και αυτός....

quote:

---

quote:

---

Stellar

Το σκοτάδι δεν είναι τίποτε άλλο παρά έλλειψη φωτός.

---

zip
Κι εγώ σου λέω πως το φως δεν είναι τίποτε άλλο παρά έλλειψη σκότους. Νομίζεις ότι εννοούμε κάτι διαφορετικό ;

---

quote:

---

Την ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗ διδαχή του Χριστού από τους ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΣ "Χριστιανούς" που την εκμεταλλεύτηκαν;

---

Δύο ερωτήσεις πάνω σ' αυτό φίλε μου και, φυσικά, δεν θα σε... ανακρίνω, απλά θέλω να καταλάβω το παραπάνω.

1. Ο χριστιανισμός που βιώνουμε σαν διαμορφωμένη θρησκεία, είναι η ανιδιοτελής διδασκαλία του χριστού ή το σύνολο των πράξεων των ιδιοτελών χριστιανών;;

και

2. Εσύ ανάμεσα σ' αυτά τα δύο που αναφέρεις, πού τοποθετείς τον εαυτό σου;

ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ
http://www.mindfloga.blogspot.com/

http://diakiros.blogspot.com/

quote:

---

1. Ο χριστιανισμός που βιώνουμε σαν διαμορφωμένη θρησκεία, είναι η ανιδιοτελής διδασκαλία του χριστού ή το σύνολο των πράξεων των ιδιοτελών χριστιανών;;

---

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr