Τα παραλειπόμενα της Μπαλάντας του κυρ Μέντιου του Κώστα Βάρναλη .

Κι ο παπάς με την κοιλιά του
Μ’ έπαιρνε για τη δουλειά του
και μου μίλαε κουνιστός :
-Σε καβάλησε ο Χριστός

Δούλευε για να στουμπώσει
όλ’ η χώρα κι οι καμπόσοι .
Μη ρωτάς το πως και τι ,
να ζητάς την αρετή !

-Δε βαστάω ! Θα πέσω κάπου !
-Ντράπου ! Τις προγόνοι ντράπου!
-Αντραλίζομαι !... Πεινώ !...
-Σουτ ! Θα φας στον ουρανό !

Κ’ έλεα : όταν μια ημέρα
Παρασφίξουνε τα γέρα ,
θα ξεκουραστώ κ’ εγώ
του Θεού τ’ αβασταγό!

Όχι ξύλο ! Φόρτωμα όχι !
Θα μου δώσουνε μια κόχη
Λίγο πιόμα και σανό
Σύνταξη τόσω χρονώ !

Κι όταν ένα καλό βράδι
Θα τελειώσει μου το λάδι
Κι αμολήσω την πνοή
(ένα πουφ ! ειν’ η ζωή) ,

Η ψυχή μου θένα δράμει
στη ζεστή αγκαλιά τ’ Αβράμη ,
τ’ άσπρα , τ’ αχερένια του
να φιλάει τα γένια του !...

Γέρασα κι ως δε φελούσα
Κι αχαΐρευτος κυλούσα
με πετάξανε μακριά
να με φάνε τα θεριά .

Κωλοσούρθηκα και βρίσκω
στη σπηλιά τον Άη Φραγκίσκο :
-«Χαίρε φως αληθινόν
και προστάτη των κτηνών !

Σώσε το γέρο κυρ Μέντη
απ’ την αδικιά τ’ αφέντη
συ που δίδαξες αρνί
τον κυρ λύκο να γενεί !

Τον σκληρόν αφέντη κάνε
από λύκο άνθρωπο κάνε !...»
Μα με την κουβέντα αυτή
πόρτα μού κλεισε κι αυτί .

Τότενες το μαύρο φίδι
το διπλό του το γλωσσίδι
πίσου από την αστοιβιά
βγάζει και κουνάει με βιά :

-«Φως ζητάνε τα χαϊβάνια
κ’ οι ραγιάδες απ’ τα ουράνια ,
μα θεοί κι όξαποδώ
κει δεν είναι παρά δώ .......

Με τσι υγείες σας .........

Η μπαλάντα του κυρ μέντιου Νίκος Ξυλούρης

"Ο πιο σοφός άνθρωπος μπρος στο Θεό θα φανεί πίθηκος και στη σοφία και στην ομορφιά και σ' όλα τ' άλλα."(Ηράκλειτος).

Τι εννοείς όμοιοι? Από απόψεως εμφανίσεως?
Ειδικά στα παράλια απ' ότι έχω διαβάσει μοιάζουμε αρκετά, όχι όμως και στα ενδότερα όπου ακόμη η μογγολική αυτή φυλή διατηρεί τα χαρακτηριστικά της γνωρίσματα στο ακέραιο.
Οι πρόγονοι της μογγολικής αυτής φυλής βρίσκονται αυστηρά και μόνο στην περιοχή της Μογγολίας!, άντε λίγο ποιο δυτικά.
-Δεν αντιλέγω όμως ως προς το δεύτερο σκέλος της παραγράφου σου. Όταν όμως θεωρούν τους εαυτούς τους Τούρκους οι πρόγονοί τους δεν βρίσκονται παρά εκεί.....στη Μογγολία.

quote:

---

skartados:
Καποια στιγμη υπηρχαν τρεις θεωρησεις για το πως επρεπε να ενεργησουν οι σκλαβωμενοι εναντια στον οθωμανικο ζυγο.

Η μια ηταν του ρηγα ,η οποια ελεγε να ξεσηκωθουν απαντες εναντιον του σουλτανου,ακομα και οι εξισλαμισθεντες ελληνες ,(τουρκοι)μια και οπως ορθα ειχε αντιληφθει,το συντριπτικο ποσοστο ολων προερχονταν απο την αυτοχθονη ελληνικη φυλη του αιγαιου.Η καινουρια αυτοκρατορια που οραματιζοταν ο ρηγας θα ειχε υπωχρεωτικη ελληνικη παιδεια και ανεξιθρησκεια.Φυσικα το θεμα της αυτοκρατοριας εγειρε το μισος των τοτε μεγαλων δυναμεων,ενω το θεμα της ανεξιθρησκειας εγειρε το μισος των εκκλησιαστικων.

Η δευτερη αποψη ηταν αυτη του πατριαρχειου και των τασεων που βρισκονταν κοντα σε αυτο,οπου ελεγε πως η αυτοκρατορια επρεπε να περασει αναιμακτα στα χερια των ελληνων ,οπως η ρωμαικη παλαιοτερα..

Η τριτη ,που τελικα επικρατησε ηταν αυτη των διαφωτιστων οπου μιλουσε για ιδρυση εστω και αρχικα ενος μικρου ελληνικου κρατιδιου.Για να ειναι ομως συμπαγης ο κορμος αυτου του κρατους ,αποφασισθηκε ο χωρισμος να γινει με βαση το θρησκευτικο πιστευω,ετσι χιλιαδες ελληνογενεις και ελληνοφωνοι ,χαθηκαν απο την αγκαλια της μανας ελλας,εξαιτειας της λαιλαπας των νομαδικων ασιατικων ισμων ,που ειχαν χωρισει τους ελληνες σε χριστιανους και μουσουλμανους.Με λιγα λογια πιστη εφαρμογη της παροιμιας ,2 γαιδαροι μαλωνανε σε ξενο αχυρονα....Αυτη η αποψη ειχε προαποφασισει και την ιδρυση ανεξαρτητης ελληνικης εκκλησιας,το οποιο φυσικα το πατριαρχειο το ηξερε ,για αυτο και η λυσσασμενη αντιδραση του....

---

"Ο πιο σοφός άνθρωπος μπρος στο Θεό θα φανεί πίθηκος και στη σοφία και στην ομορφιά και σ' όλα τ' άλλα."(Ηράκλειτος).

Η τρίτη αυτή τάση δεν υπήρχε.

Ως τρίτη τάση ήταν αυτή της -Απόσπασμα από «Ιστορία του Ελληνικού έθνους» Τομος ΙΒ’ σελ. 9 "Παράγοντες που οδήγησαν στην Ελληνική Επανάσταση"-ανανέωσης της παλαιάς προσδοκίας για απελευθέρωση του ‘Έθνους με πρωτοβουλία της Ρωσίας και η οποία συνδεόταν με τις ενέργειες του Καποδίστρια από την Υψηλή του θέση στη Ρωσική κυβέρνηση και τα σχέδια που είχε υποβάλει στον Αυτοκράτορα Αλέξανδρο από το 1816,
με την ελπίδα ότι θα κατόρθωνε να τα προωθήσει σε κατάλληλη στιγμή....

Η επικράτηση της τρίτης προοπτικής (Ως τρίτη αναφέρεται στην επανάσταση) οφειλόταν στην ισχυρή επενέργεια του ιδεολογικού παράγοντος και ποιο συγκεκριμένα της επαναστατικής ιδεολογίας, όπως εκφράστηκε μάλιστα κι εφαρμόστηκε στην πράξη από Ελληνική μυστική εταιρεία, την αξιοθαύμαστη Φιλική Εταιρεία......
......Η Φιλική Εταιρεία, ειδικότερα, πρόβαλε από την ίδρυσή της στην Οδησσό, το 1814 και επέβαλε τη νέα ιδέα –και σ’ αυτό καινοτόμησε απέναντι στην ως τότε εθνική επαναστατική παράδοση-, ότι οι Έλληνες έπρεπε να παύσουν να περιμένουν μάταια την απελευθέρωσή τους από τους ξένους, «από τη φιλανθρωπία των χριστιανών βασιλέων», ότι όφειλαν και μπορούσαν να την επιτύχουν με τις δικές τους μόνο δυνάμεις, υπό την προϋπόθεση ότι θα είχε προηγηθεί η ένωση των ομογενών και η πειθάρχησή τους σε μια κεντρική ηγεσία.......
Η γνώμη ότι οι Έλληνες τότε μπορούσαν να επιτύχουν την απελευθέρωσή τους με μόνες τις δυνάμεις τους, ήταν υπερβολικά αισιόδοξη.

Οι τρεις ιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας, Νικόλαος Σκουφάς, Αθανάσιος Τσακάλωφ και Εμμανουήλ Ξάνθος και όσοι σκέπτονταν όπως αυτοί, υποτιμούσαν τις δυνάμεις των αντιπάλων.
Οπωσδήποτε οι δυνάμεις του Έθνους ήταν τότε υπολογίσιμες.
Ο κλήρος, ανώτερος και κατώτερος, με επιρροή μεγάλη στις πόλεις και τα χωριά, οι μεγαλοκτηματίες πρόκριτοι με επιβολής την περιοχή τους, ο πλούσιοι έμποροι και πλοιοκτήτες με δυναμισμός και πρωτοβουλίες,
οι λόγιοι φορείς της ιστορικής παραδόσεως του Έθνους, αλλά και των νέων Ευρωπαϊκών ιδεών, και οι άλλοι μορφωμένοι Έλληνες, ιδίως φαναριώτικης καταγωγής που υπηρετούσαν σε ανώτερες θέσεις της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, οι αρματολοί και οι κλέφτες και οι Έλληνες ναυτικοί με τα εξοπλισμένα για την αντιμετώπιση των πειρατών εμπορικά πλοία τους, οι Έλληνες που υπηρετούσαν ή είχαν υπηρετήσει σε ξένους στρατούς και κατείχαν έτσι την πολεμική τέχνη, αντιπροσώπευαν όλοι μαζί, με την επιρροή τους, την πείρα, τις γνώσεις, τις ικανότητες και τις περιουσίες τους δύναμη σοβαρή, εφόσον θα είχαν κοινό φρόνημα και θα ενεργούσαν συντονισμένα.....

.....Η επιτυχία της Φιλικής Εταιρείας να οδηγήσει, 6,5 χρόνια μετά την ίδρυσή της, το Έθνος σε επανάσταση, οφειλόταν κυρίως:Στο βαθύ θρησκευτικό και εθνικό αίσθημα, των Ελλήνων της εποχής εκείνης, που ήταν προετοιμασμένοι να δεχθούν το πατριωτικό μήνυμα της Εταιρείας και να φυλάξουν μυστική την ύπαρξή της, στο ζήλο και στις ικανότητες των ιδρυτών της και των άλλων αρχηγών και εκλεκτών στελεχών της.......
στην τήρηση μυστικότητας για την ηγεσία της Εταιρείας, την άγνωστη «Αρχή» ,.....και έτσι εξασφάλιση υψηλού κύρους γι’ αυτή και υποβολή της ιδέας ότι υπήρχε Ρωσική υποστήριξε στο έργο της, στην ιδεολογική ευρύτητα της Εταιρείας, που δεν απέκλειε από τις γραμμές της ούτε συντηρητικούς ούτε νεωτεριστές, στηριζόταν στην Ορθόδοξη πίστη, ενώ δεχόταν και την ανεξιθρησκία,
απέφευγε να πάρει θέση σε συγκεκριμένα πολιτικά θέματα, σε ό,τι μπορούσε να χωρίσει τους ομογενείς, στην πολιτική της εθνικής ενότητας και

ειδικότερα στην ορθή στάση της απέναντι στον κλήρο και τους προκρίτους, δηλαδή την αποφυγή της εχθρότητας εναντίον τους και στην επιδίωξη, αντίθετα, και επιτυχία σε μεγάλο βαθμό της συμμετοχής τους και της συνεργασίας τους, ώστε και να προστατευθεί η ίδια και να ενισχυθεί στα χρόνια της εξαπλώσεως και της συνωμοτικής δράσεώς της και να διατηρήσει ακέραιη την υφιστάμενη οργάνωση τους Έθνους, που ήταν η Εκκλησία και το σύστημα των προκρίτων, ως πρόσφορη για την πραγματοποίηση της Επαναστάσεως, τέλος στην Απόκτηση τον Απρίλιο του 1820 ηγεσίας κύρους με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη.

Πολλοί και πολλαπλοί υπήρξαν άρα οι παράγοντες, που οδήγησαν στην Ελληνική Επανάσταση. Κατ΄ εξοχήν αποφασιστικός παράγων ήταν η Φιλική Εταιρεία. Που κατόρθωσε να ενεργοποιήσει και να συνενώσει τις δυνάμεις του Έθνους για την Επανάσταση.

Η ελληνική επανάσταση παρουσιάζει έντονη ιδιομορφία απέναντι στις άλλες επαναστάσεις.
Δεν ήταν τυχαία εξέγερση με αφορμή επεισόδια ή άλλες ευνοϊκές συγκυρίες, ούτε υποκινήθηκε από τους ξένους για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους.
Μολονότι όχι άσχετη με την ωρίμανση σε κάποιο βαθμό των αντικειμενικών συνθηκών, εμφανίζει την πρωτοτυπία να είναι αποτέλεσμα πολιτικής βουλήσεως, δηλαδή να έχει άμεσα προέλθει από ειδική απόφαση των Ελλήνων πατριωτών, που επέζησε με τον μηχανισμό μυστικής επαναστατικής Εταιρείας επί 6,5 χρόνια και έφθασε στην πραγματοποίησή της το 1821."

quote:

---

skartados:
Ποσες φορες πρεπει να σου πω οτι ολοι αυτοι θυσιασαν περιουσιες ,προνομια και βολεψια ,για την πατριδα ,σε αντιθεση με τον επισημο εκκλησιαστικο φορεα που δεν διεθεσε γροσι?

---

Η θρησκεία είναι το τροχοπέδη? ή το κράτος των Αθηνών?
Να σου φέρω ένα παράδειγμα:
O Καύκασος, η Κριμαία και η Μαύρη θάλασσα αποτελούν ιστορικά κέντρα ελληνικής πολιτιστικής παρουσίας και εθνικής ζωής.
Η απουσία μας τώρα από την περιοχή αυτή, ως αποτέλεσμα κρατικής αδιαφορίας, δεν αποκόπτει τους Έλληνες από έναν ιστορικό, γεωγραφικό και πολιτισμικό μας χώρο τη Μαύρη θάλασσα?
Έχει συνειδητοποιήσει το κράτος των Αθηνών αυτό το ιστορικό εθνικό ζήτημα? Όχι είναι η απάντηση......λες τώρα να φταίει η εκκλησία ή η θρησκεία?
Δε θα έπρεπε για παράδειγμα να εντάξει τα προβλήματα των Ελλήνων Ποντίων του Καυκάσου στα πλαίσια των ΕλληνοΡωσικών πολιτιστικών και επιστημονικών σχέσεων?
Δε θα έπρεπε άμεσα να προωθήσει τη δημιουργία ενός Ελληνικού προξενείου στο Σοχούμ?
.....Τι λέω τώρα ε?

Ας πάμε εδώ κοντά στη Θράκη. Ποιος ωθεί τους Πομάκους στην αγκαλιά των Τούρκων? η θρησκεία? ή και πάλι το εξαρτημένο Ελλαδικό κράτος των Αθηνών?
Δεν έχεις πάρει χαμπάρι ότι ο ορίζοντάς του όταν ξεπερνά το τρίγωνο Ομόνοια-Σύνταγμα-Κολωνάκι ή την Αττική πέφτει πριν το Θρακικό πέλαγος?

Αν δεν ήταν τόσο ανεπαρκές, θα είχε φροντίσει ώστε οι Πομάκοι να μην Τουρκοποιηθούν και να διδάσκονται την Πομακική γλώσσα και όχι την Τουρκική στα σχολεία, δημιουργώντας όλες εκείνες τις αναγκαίες συνθήκες διατήρησης και ανάπτυξης της ιδιαιτερότητάς τους, ένα δικαίωμα που εάν το κράτος των Αθηνών δεν ήταν υποτελές στον σύγχρονο Σουλτάνο, θα έπρεπε να το υπερασπιστούμε ακόμη και στους Διεθνείς οργανισμούς για την πολυπληθή κοινότητα των Πομάκων στην Ανατολική Θράκη, η οποία ζει σε συνθήκες εθνικής καταπίεσης.

Η μπαλάντα του κυρ μέντιου Νίκος Ξυλούρης

"Ο πιο σοφός άνθρωπος μπρος στο Θεό θα φανεί πίθηκος και στη σοφία και στην ομορφιά και σ' όλα τ' άλλα."(Ηράκλειτος).

ΠΟΝΤΟΣ :Εδώ είμαστε λίγοι, ΕΚΕΙ είμαστε πολλοί....

Δουλεύεις όλη ημέρα, σε ό,τι κι αν σε πει,
κι' αυτός πασχίζει πάλιν, το αίμα σου να πιει.
Ο Σούτζος, κι ο Μουρούζης, Πετράκης, Σκαναβής
Γκίκας και Μαυρογένης, καθρέπτης, είν' να ιδείς.

Ανδρείοι καπετάνοι, παπάδες, λαϊκοί,
σκοτώθηκαν κι αγάδες, με άδικον σπαθί.
Κι αμέτρητοι άλλοι τόσοι, και Τούρκοι και Ρωμιοί,
ζωήν και πλούτον χάνουν, χωρίς καμιά αφορμή.
................................................................
Βουλγάροι κι Αρβανίτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί,
Αράπηδες και άσπροι, με μια κοινήν ορμή,
Για την ελευθερίαν, να ζώσωμεν σπαθί,
πως είμαστ' αντρειωμένοι, παντού να ξακουσθεί.
..............................................................
Και συ που στο Χαλέπι, ελεύθερα φρονείς
πασιά καιρόν μη χάνεις, στον κάμπον να φανείς.
Με τα στρατεύματά σου, ευθύς να σηκωθείς,
στης Πόλης τα φερμάνια, ποτέ να μη δοθείς.

Του Μισιριού ασλάνια, για πρώτη σας δουλειά,
δικόν σας ένα μπέη, κάμετε βασιλιά.
Χαράτζι της Αιγύπτου, στην Πόλη ας μη φανεί,
για να ψοφήσει ο λύκος, όπου σας τυραννεί.

Με μια καρδιά όλοι, μια γνώμη, μια ψυχή,
χτυπάτε του τυράννου, την ρίζα να χαθεί.
Να ανάψουμε μια φλόγα, σε όλην την Τουρκιά,
να τρέξει από την Μπόσνα, και ως την Αραπιά.....

Ο Ρήγας απευθύνεται σε όλους τους υποτελείς του σουλτάνου ανεξαρτήτως φυλής και θρησκεύματος , ακόμα και σε Τούρκους , όχι όμως για τους λόγους που προσπαθείς να παρουσιάσης , η μάλλον να παρουσιάσουν αυτοί από τους οποίους αντέγραψες , και τους καλούσε να ξεσηκωθούν ενάντια στην καταπίεση σουλτάνου και των υπαλλήλων του κοτζαμπάσηδων , του Φαναρίου και των φαναριωτών ηγεμόνων των παραδουνάβιων περιοχών .

*

Edited by - Sesostris on 02/06/2010 01:25:59

Κάνεις μεγάλο λάθος, ο Πατριάρχης μπορούσε πολύ απλά να είχε αποφύγει το θάνατο δίνοντας τις απαραίτητες πληροφορίες στον Σουλτάνο και όχι να κάτσει να τον θανατώσουν τη στιγμή μάλιστα που μπορούσε να είχε αποφύγει το θάνατο και συγκεκριμένα:

ας δούμε όμως ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Διονυσίου Κόκκινου "Η Ελληνική Επανάσταση" της Ακαδημίας Αθηνών για τον Πατριάρχη Γρηγόριο.......
-Σελίδα 396-397 ....."Εις το Πατριαρχείον συγκεντρώθηκαν εκείνη την ημερά αρκετοί Έλληνες από τους παρακολουθούντας τα πράγματα και ικανούς ν’ αντιληφθούν τα μελετώμενα.
Ήσαν εκεί και άνθρωποι από τους φυγαδευόμενους εκείνους, που εκινδύνευαν περισσότερων των άλλων.
Η αντίληψις όλων, ότι ο κινδυνεύων προ παντός ήτο ο Πατριάρχης. Τον συμβούλευσαν άλλη μία φορά να φύγη.Ο Γρηγόριος ηρνήθη και κατ΄ αυτήν την κρίσημηνη ώραν. Ο Τερτσέτης μας διεφύλαξε τους λόγους του:

"Mη με προτρέπετε να φύγω.
Μάχαιρα θα περάση τους δρόμους της Κωνσταντινουπόλεως και των άλλων πόλεων των Χριστιανικών Επαρχιών.
Λέτε να καταφύγω μετεμφιεσμένος εις ένα πλοίον, ή να κλεισθώ εις το σπίτι κάποιου ευεργετικού πρεσβευτού και ν’ ακούω εκεί πως οι δήμιοι κατακρεουγούν τον χηρεύσαντα λαόν? Όχι.
Διά τούτο είμαι πατριάρχης για να σώσω το έθνος μου.
Όχι δια να εξολοθρευτή εξ αιτίας μου δια χειρός των γενιτσάρων.
Ο θάνατός μου θα ωφελήσει περισσότερο παρά η ζωή μου.

Οι ξένοι Χριστιανοί ηγεμόνες θα εκπλαγούν από τον άδικο θάνατό μου και δε θα μείνουν αδιάφοροι όταν η πίστη των εξυβρισθή εις το πρόσωπόν μου.
Οι Έλληνες, οι άνδρες της μάχης θα πολεμήσουν με μεγαλυτέραν μανία. Και τούτον φέρει ως δώρον την νίκην.
Είμαι βέβαιος διά αυτήν."

Σύμφωνα με τους Τούρκους ιστορικούς και συγκεκριμένα τον κορυφαίο Οθωμανό ιστορικό, Αχμέτ Ντζεβντέτ Πασά και το δωδεκάτομο έργο του «Γεγονότα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας»,

ο Γρηγόριος κατηγορήθηκε ότι διατηρούσε αλληλογραφία με τους Πελοποννήσιους.
Τα στοιχεία αυτά μας τα δίνει ο Νικηφόρος Μοσχόπουλος στο έργο του "Η Ελληνική Επανάστασις κατά τους Τούρκους Ιστοριογράφους"
Μεταφέρω σχετικό απόσπασμα:

<<Μία των πρώτων κυβερνητικών πράξεων του Μπεντερλή Αλή πασά, ήτο ο υπό τας γνωστάς εις ημάς τραγικάς συνθήκας διαπραχθείς απαγχονισμός του Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε’.

Το γεγονός τούτο, το οποίον ήσκησε τεραστίαν επίδρασιν επί της εξελίξεως της Επαναστάσεως και της ρωσικής πολιτικής απέναντι της Τουρκίας, αφηγείται ο Δζεβδέτ πασάς ως εξής:

"Η θανάτωσις, του δια τρίτην φορά πατριαρχεύοντος Γρηγορίου επί τω λόγω, ως διεπιστώθη, ότι διετήρει αλληλογραφίαν μετά των Μωραϊτών, διετυάχθη δια σουλτανικού φιρμανίου την 19ην Ρετζέπ (10ην Απριλίου 1821), Κυριακήν του Πάσχα των Ρωμηών.

Όταν το έγγραφον τούτο, δια του οποίου διετάσσετο και η εκλογή νέου Πατριάρχου, παρεδόθη εις τον δηερμηνέα του αυτοκρατορικού Διβανίου προς εκτέλεσιν, ούτος παρετήρησεν, ότι η εν αυτώ λέξις «κατλ» (=φόνος) θα ετρόμαζε την Σύνοδον και θα καθίστατο δυσχερής η εκλογή νέου Πατριάρχου.

Ως εκ τούτου η λέξις αύτη διεγράφη.
Αφού το φερμάνιον διωρθώθη, ο Σταυράκης μετέβη εις το Πατριαρχείον και συγκαλέσας τους μητροπολίτας ανέγνωσεν αυτό και επροκάλεσε την εκλογήν του μητροπολίτου Πισιδίας Ευγενίου εις το πατριαρχικόν αξίωμα.
Διαρκούσης της εκλογής ταύτης, ο μέγας βεζύρης εκάλεσε τον Γρηγόριον εις την Υψηλήν Πύλην ενώπιόν του και είπεν εις αυτόν:
- «Συ δεν είχες προηγουμένως γνώσιν της Επαναστάσεως, ώστε να μη ειδοποιήσεις καθόλου;» Εκείνου δε αρνηθέντος, ο μέγας βεζύρης ηρώτησε και πάλιν:
- «Ενώ η θρησκεία σας απαιτεί να γνωρίζης και την μοιχείαν και τας παρεκτροπάς μιας πόρνης, ημπορεί κανείς να σε πιστεύση, όταν λέγεις με προσποιητήν άγνοιαν, ότι δεν είχες γνώσιν μιας επαναστάσεως μεγάλης από επόψεως εθνικής;» Εις ταύτα, ο Γρηγόριος απήντησεν:
- "Εγώ Εξοχώτατε, είμαι γέρων αδύνατος τον νουν, ενενήκοντα και πλέον ετών. Αν γνωρίζη κανείς αυτό, θα το ήξευρεν η Δωδεκάς" (δηλαδή η Σύνοδος των 12 μητροπολιτών).

Επειδή όμως ήτο αδύνατον να μη γνωρίζη ο Πατριάρχης μίαν υπόθεσιν της οποίας από ημερών είχε γνώσιν και ο ελάχιστος παπάς, και ο ελάχιστος δημογέρων, ο μέγας βεζύρης τον απέπεμψεν διατάξας:
- Να τον πάτε προς το παρόν εις το Καδήκιοϊ (δηλ. την Χαλκηδόνα).
Ελθούσης όμως τότε της ειδήσεως ότι εξελέγη ο νέος Πατριάρχης, ο Γρηγόριος απεστάλη αμέσως εις το Φανάριον και απηγχονίσθη εις την μεσαίαν πύλη του πατριαρχείου…"....>>

quote:

---

skartados:
Γραφεις ομως
Το μίσος λοιπόν που λες από την εκκλησία, ούτε κατά διάνοια δεν υπήρχε, παρά μόνο σε όσους δεν έχουν ιδέα από τι θα πει διπλωματία."

Αμφισβητεις αυτη την επιστολη του γρηγοριου του ε

» Ιερώτατε μητροπολίτα Σμύρνης, υπέρτιμε και έξαρχε Ασίας εν αγίω πνεύματι αγαπητέ αδελφέ και συλλειτουργέ της ημών μετριότητος, κυρ Άνθιμε, χάρις είη τη αρχιερωσύνη σου και ειρήνη από Θεού!

» Δια της παρούσης ημετέρας πατριαρχικής επιστολής δηλοποιούμεν τη αρχιερωσύνη σου, ότι συνέπεσεν εις χείρας ημών εν σύνταγμα εις μίαν κόλλαν χαρτί ολόκληρον, μεγάλην, εις απλήν φράσιν ρωμαϊκήν (σ.σ. ελληνική), επιγραφόμενον “Νέα Πολιτική Διοίκησις των κατοίκων της Ρούμελης, των μικρών εν τη Μεσογείω νήσων και της Βλαχομπογδανίας”, και ανεμνήσθημεν του ποιμαντορικού χρέους.

» Και δια τούτο γράφομεν τη αρχιερωσύνη σου να επαγρυπνής εις όλα τα μέρη της επαρχίας σου με ακριβείς ερεύνας και εξετάσεις, όταν εμφανισθή τοιούτον σύνταγμα, ως άνωθεν, εις Τύπον η χειρόγραφον, να συνάξης άπαντα τα διασπειρόμενα, και να τα εξαποστέλλης εις ημάς εν τάχει, μη επιμένων τα πλείονα, αλλ’ αμέσως όσα αν εμπίπτωσι κατά μικρόν να εξαποστέλλης.

» Και πρόσεχε, αδελφέ, ίνα μη φανής παραμελών εις την τοιαύτην ποιμαντικήν και άγρυπνόν σου ταύτην αρχιερατικήν επιστασίαν• και εκ της επαρχίας σου εμφανισθή τοιούτον σύνταγμα διασπειρόμενον και δεν το φανερώσης προς ημάς και δεν εξαποστείλης τα τοιαύτα, αλλά δι’ άλλου τινός η σταλθή ενταύθα η ακουσθή, ότι αποδεικνύεις σεαυτόν ανίκανον και του ποιμαντικού χρέους ελλειπέστατον και αγρήγορον• και εκ τούτου υποπίπτεις εις ανυποληψίαν και ποινήν παρά Θεού και της εκκλησίας εξ αποφάσεως.

» Όθεν εντελλόμεθά σοι σφοδρώς να εγρηγορής όλαις δυνάμεσιν εν πάσι τοις μέρεσι της επαρχίας σου, και κώμαις και χωρίοις παραλίοις και μεσογείοις, να μη παρεμπέση τοιούτον σύνταγμα εις ανάγνωσιν τω χριστιανικώ εμπιστευθέντι σοι λαώ, όπερ να μη εμφανισθή πρώτον τη αρχιερωσύνη σου• ότι πλήρες υπάρχει σαθρότητος εκ των θολερών αυτού εννοιών, τοις δόγμασι της ορθοδόξου ημών πίστεως εναντιούμενον.

» Ούτω ποίησον και μη άλλως, εξ αποφάσεως, ίνα και η του Θεού χάρις είη μετά της αρχιερωσύνης σου!

αψϞή. Δεκεμβρίου ά.
† Ο Κωνσταντινουπόλεως εν Χριστώ αδελφός ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ»

Η πατριαρχική εγκύκλιος του Γρηγορίου Ε΄ (1798), όπως εκδόθηκε από το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών (Γεννάδειος Βιβλιοθήκη, 1998).

Στην περιπτωση του ρηγα ,τα συμφεροντα του πατριαρχειου,ευθυγραμιστηκαν με τα συμφεροντα των τοτε μεγαλων δυναμεων.Οι λογοι προφανεις.Ο ενας δεν ηθελε ελληνικη αυτοκρατορια και ο αλλος δεν ηθελε ανεξιθρησκεια.

Αυτα ειναι τα γεγονοτα φιλε μου.Ομως εγω μεχρι τωρα σου κανω απλη εξιστορηση,αν ενδιαφερεσαι θα σου πω τη γνωμη μου για το πατριαρχειο.... και για ολα αυτα τα γεγονοτα,που εκ πρωτης οψεως πραγματι φαινονται ανθελληνικα

---

«Ο Θεός εξέλεξε τον ισχυρό βραχίονα της Ρωσίας, να διασώσει τους Ορθόδοξους της Πίστης από τον κίνδυνον.
Ρωσία και Τουρκία αδελφωμένες, αποστέλλουν ισχυρές δυνάμεις κατά των εχθρών της πίστεως, κατά των Γάλλων.
Οι βδελυροί εχθροί - οι Γάλλοι- διέγειραν σε αποστασίαν τους λαούς κατά των νομίμων κυριάρχων, προξένησαν σφαγές και βεβηλώσεις και λεηλασίες χωρών.
Η παράλυτος ιδέα της Ελευθερίας ισοτιμίας και αρετής, ήτις επισκοτίζει τη δικαιοσύνη του Θεού, παρέσυρε τους λαούς εις το βάραθρον».

Και απευθυνόμενος με άλλη επιστολή στον Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης, γράφει:
«Συ ο Πατριάρχης των Ρωμαίων Κωνσταντινούπολεως, δήλου όντος ότι καθ΄ ό πατριάρχης έχεις εντελή πρόνοιαν και να φροντίζεις αδιαλείπτως, εις το να συνάγης μέσα περιποιητικά της ευταξίας του μιλετίου σου (= του ποιμνίου σου, της φυλής σου),
και να μη λείπης με συμβουλάς και παραινέσεις, να διδάσκεις πάντας τους βασιλικούς ραγιάδες τα της υπακοής τα χρέη, ...δια δε τους τη υψηλή τη θέλήσει ενάντια πράττοντες, να μας δηλοποιείς περί της παιδείας των (τιμωρίας των κ.λ.π...».

Μετά από αυτές τις αφόρητες πιέσεις και με την ήτα των Γάλλων που αρχίζει να διαγράφεται ο Γρηγόριος Ε΄ με εγκύκλιό του την 1η Δεκεμβρίου 1798 καταδίκασε το Σύνταγμα του Ρήγα, «ότι πλήρες υπάρχει σαθρότητος εκ των δολερών αυτού εννοιών, τοις δόγμασι της ορθοδόξου ημών πίστεως εναντιούμενον»,

Μετά τον πόλεμο των «τριών ιμπερίων» ή «αυτοκρατοριών» και τις συμφωνίες του Συστώβ (1791) και Ιασίου (1792) μεταξύ της Αυστρίας, της Ρωσίας και της Οθωμανικής Πύλης αντίστοιχα,
έχουμε τη διάψευση των ελπίδων, πως τάχα τα χριστιανικά κράτη θα απελευθερώσουν τους Έλληνες και τους άλλους Βαλκανικούς λαούς από τον Οθωμανό τύραννο.
Η επανάσταση αυτή στην οποία πρωτοστάτησαν και πλήθος επισκόπων είχε δυστυχή κατάληξη.
Στους Ορλόφ είχε δοθεί και οικονομική βοήθεια από τους Έλληνες του εξωτερικού, ολόκληρες περιουσίες διατέθηκαν από τους ομογενείς, όπως οι Ι. Μαρούτσης, Α. Αδαμοπούλου, Ι Παλατιανού και άλλοι, που είδαν την ευκαιρία για λευτεριά και δεν δίστασαν να κάνουν το χρέος τους προς το Έθνος.
Η σημαία της επανάστασης είχε σηκωθεί παντού στο Αίγιο από τον μητροπολίτη Παρθένιο, στην Κόρινθο από τον Γ Νοταρά και τον γιό του μητροπολίτη Μακάριο, στην επαρχία Φαναρίου από τον μητροπολίτη Ανδρίτσαινας Αναστάσιο Χριστόπουλο, στην Καλαμάτα από τον Μπενάκη, στο Βάλτο από τον Σταθά Γεροδήμο, στην Βόνιτσα και το Ξηρόμερο από τον Χ. Γρίβα, στο Αγγελόκαστρο από τον Γ. Λαχούρη, στο Μεσολόγγι από τον Π Παλαμά, κ.ο.κ.

Το αποτέλεσμα:
Η Αικατερίνη τα "βρήκε" με τον Σουλτάνο και απέσυρε την υποστήριξη της με αποτέλεσμα να ακολουθήσει πογκρόμ σφαγών του ελληνικού πληθυσμού από Αλβανούς σε όλο τον ελληνικό χώρο.

Μετά την απομάκρυνση των Ρώσων οι Τούρκοι σκέφτηκαν τη γενική σφαγή των Ελλήνων αλλά ένας σύμβουλος του Σουλτάνου ονόματι Χασάν με τελικό επιχείρημα «Αν φονευτούν οι Έλληνες, ποιος θα πληρώνει το χαράτσι;» κατάφερε να το αποτρέψει.

Οι επιπτώσεις της αποτυχημένης εξέγερσης των Ελλήνων στο πλευρό των «αδελφών μας» Ρώσων, που ονομάστηκε Ορλωφικά ήταν τραγικές διότι εκτός από τις σφαγές χιλιάδων Ελλήνων, τουλάχιστον 30.000 εγκατέλειψαν την Πελοπόννησο με προορισμό τα Ιόνια νησιά και τη Σικελία.
Στους οικισμούς της Πελοποννήσου και ειδικότερα της Μεσσηνίας κυριαρχούσε εικόνα καταστροφής και ερήμωσης......παντού βιασμοί λεηλασίες και σφαγές ακόμη και νηπίων!

Αυτά μόλις 6 χρόνια πριν.
Ας δούμε και τη συνέχεια:

Λίγα χρόνια αργότερα ο γαλλικός στρατός κατέλυσε το 1797 τη Γαληνότατη Δημοκρατία της Βενετίας και βρισκόταν στα Επτάνησα του Ιονίου πελάγους.
Οι κάτοικοι της Πελοποννήσου είχαν αναρτήσει εικονίσματα του Ναπολέοντα μαζί με τους αγίους στα εικονοστάσια, ενώ ο ελληνόφωνος χώρος δεχόταν πλήθος επαναστατικών φυλλαδίων εναντίον της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Στις 17 Ιουλίου 1797 ο Σουλτάνος έστειλε εντολή στον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε' στην οποία του ζητούσε «να διδάσκη πάντας τους βασιλικούς ραγιάδες τα της υπακοής των χρέη» και να καταδίδει«τους εναντία πράττοντας» ώστε να τιμωρηθούν.

Τον Οκτώβριο του 1797 ο Ρήγας Βελεστινλής εκδίδει το «Επαναστατικό Μανιφέστο» τον «Ηθικός Τρίπους», καθώς και η «Χάρτα» του.

Έτσι ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε' το καταδικάζει 1 χρόνο μετά από την έκδοσή του και 6 μήνες μετά το θάνατό του Ρήγα και αφού ήδη η ήττα των Γάλλων είχε αρχίσει να προδιαγράφεται.

Ευτυχώς όμως στη θέση του Πατριάρχη βρισκόταν ανοιχτομάτης που αγαπούσε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, περισσότερο ακόμη και από τον ίδιο του τον εαυτό τον οποίο και προς χάριν του θυσίασε, το ποίμνιό του και την Ελλάδα του, όχι μόνο δεν τα εγκατέλειψε αλλά τα υπερασπίστηκε μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματός του.

Ας δούμε λοιπόν τις "μικρές" λεπτομέρειες που προηγήθηκαν της ενέργειας του Πατριάρχη:
Ιούλιος 1798 : Η Ρωσία και η Τουρκία συνάπτουν συμμαχία και αποφασίζουν κοινή δράση του στόλου τους εναντίον των Γάλλων στη Μεσόγειο.

-Οκτώβριος 1798: Οι Ρώσοι και οι Τούρκοι καταλαμβάνουν τα Κύθηρα και τη Ζάκυνθο και λίγες μέρες αργότερα την Κεφαλονιά και την Ιθάκη.

-Νοέμβριος 1798: Οι Ρώσοι και οι Τούρκοι καταλαμβάνουν από κοινού τη Λευκάδα.
Ο Αλή πασάς επεκτείνει την κυριαρχία του προσαρτώντας τα πασαλίκια της Έδεσσας και της Νάουσας.

-1η Δεκεμβρίου 1798: o Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε', καταδικάζει το Σύνταγμα του Ρήγα.
Τελικά ο ρωσο-οθωμανικός στόλος εκδιώκει τους Γάλλους και καταλαμβάνει τα Επτάνησα.

Tον Φεβρουάριο του 1799 Η γαλλική παρουσία τερματίζεται.
Με τους Γάλλους λοιπόν, οι Έλληνες για μια ακόμη φορά αναθάρρησαν και γέμισαν πάλι με την ελπίδα της ελευθερίας.
Και τότε συνέβη το αδιανόητο η Ρωσία υπέρ της οποίας έχυσαν το αίμα τους οι Έλληνες συμμάχησε με την Οθωμανική αυτοκρατορία και ο ενωμένος Ρωσοτουρκικός στόλος βρέθηκε στα Επτάνησα
Αυτό που έκαναν οι Ενετοί, οι Φράγκοι, οι Ρώσοι και όλοι οι αυτόκλητοι προστάτες μας, αυτό ακριβώς σκέφτηκε ο Μ Ναπολέων, να χρησιμοποιήσει δηλαδή τους Έλληνες σαν όπλο αντιπερισπασμού κατά των Τούρκων.
Σε αυτόν απέβλεπε κι ο ήρωας Ρήγας..........αλλά οι μεγάλες δυνάμεις πάντα παίζανε παιχνίδια εις βάρος της Ελλάδας μας.....όπως φυσικά και ο Μ.Ναπολέων....ο εμπνευστής της Ελληνικής Νομαρχίας του Sesostris με εκτελεστή τον πατριώτη Ι.Κωλέττη....αυτόν ντε ήαν ο ιδρυτής του Γαλλικού κόμματος στην Ελλάδα και ο δημιουργός των εμφυλίων πολέμων! αυτός που τόλμησε να κλείσει στη φυλακή τον γέρο του Μοριά!
Ένα μίασμα και μία συμφορά του γένους! αυτός που δολοφόνησε τον Οδυσσέα Ανδρούτσο και φυλάκισε δεκάδες αγωνιστές όπως ο Κανέλλος Δεληγιάννης!

Ο Μ. Ναπολέων, έγραψε στον στρατηγό Γκεντιλί «Αν οι κάτοικοι αυτών των μερών θέλουν ανεξαρτησία, κολάκευσέ την επιθυμία τους και να μην παραλείψεις στις προκηρύξεις σου να μιλάς για Ελλάδα, Αθήνα και Σπάρτη» αλλού έγραψε
«....Η Ελλάδα , η Πελοπόννησος, τουλάχιστον , πρέπει να ανήκει στην ευρωπαϊκή δύναμη που κατέλαβε την Αίγυπτο.
Δική μας πρέπει να είναι . Και έπειτα προς βορρά ένα ανεξάρτητο βασίλειο η Κωνσταντινούπολη με τις επαρχίες της , για να χρησιμεύει ως φραγμός στην ρωσική δύναμη».
Αυτές ήταν οι σκέψεις εν ολίγοις των Γάλλων κυνικές και μακριά από τα εθνικά συμφέροντα των Ελλήνων.
Γύρω γύρω όλοι λοιπόν ! Και στη μέση ο Πατριάρχης Εθνάρχης των Ελλήνων στα μάτια του Σουλτάνου και υπόλογος σε αυτόν. Μόνο που η όποια απόφασή του δεν ήταν μία απόφαση ενός απλού ήρωα επαναστάτη, χωρίς επιπτώσεις! ή έστω με λίγες!
Στο λαιμό του είχε χιλιάδες Έλληνες της Πόλης και έπρεπε να βλέπει όχι μόνο έως τον τοίχο! αλλά και πίσω από αυτόν.
Οι κινήσεις του έπρεπε να είναι προσεκτικές διπλωματικές και Ελληνικές.

Mετά από όλα αυτά έκανε άσχημα ο Πατριάρχης που κοπάνησε μερικές κατάρες στον αέρα και έβαλε τον Σουλτάνο όταν χρειάστηκε, να κυνηγάει μόνο τους "ενόχους" όπως ο ίδιος ο Γέρος του Μοριά μας είπε?
Έχω αναφέρει σε παλαιότερα μηνύματα μου, τη σωτήρια επέμβαση του, για τις χιλιάδες Ελλήνων αδελφών μας στην Πόλη αλλά και στη λοιπή Ελλάδα.
Τη βοήθειά του στην Επανάσταση κάτω από τη μύτη του Σουλτάνου και τον τραγικό του θάνατο, έναν θάνατο που οικειοθελώς δέχτηκε με στόχο να συγκινήσει τους Ευρωπαίους Χριστιανούς όπως και έγινε.
Γι’ αυτό και οι Έλληνες επαναστάτες του 1821 όχι μόνο δεν εναντιώθηκαν στον Γρηγόριο αλλά τον σεβόντουσαν, τον δικαιολογούσαν και τον είχαν ως πρότυπό.
Αναγνωρίζοντας όχι μόνο τη δυσκολία της θέσης του, αλλά και τον βαθμό της επικιδυνότητάς της.
-Μία θέση υπεύθυνη για τις χιλιάδες ψυχές των Ελλήνων, που βρισκόταν την κατάλληλη στιγμή στα χέρια του κατάλληλου ανθρώπου.

Ενός πανέξυπνου Έλληνα Πατριάρχη διορατικού και "μπαμπέση" που κάτω ακριβώς από τα χνώτα του Σουλτάνου, έπραξε τα δέοντα, όπως ο ίδιος ο Καποδίστριας μας είπε, όπως ο ίδιος ο Υψηλάντης μας είπε, όπως οι Φιλικοί μας είπαν, ενώ ο Διονύσιος Σολωμός τον συμπεριέλαβε ακόμη και στον εθνικό μας Ύμνο.............και φυσικά όπως η ίδια η κατηγορία θανάτου του μας μαρτυρεί: "ΡΑΔΙΟΥΡΓΟΣ"

Σε καλώ να διαβάσεις με προσοχή το περιεχόμενο των τοποθετήσεων στις κάτωθι σελίδες και μετά να γράψεις την άποψή σου.

εδώ

κι εδώ

Ο ΓΙΑΦΤΑΣ ΤΟΥ ΣΟΥΛΤΑΝΟΥ: κι εδώ.....«Ο ΑΛΗΤΗΡΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ, ΔΕΝ ΕΠΑΙΔΕΥΣΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΤΗΓΓΕΙΛΕ ΩΣ ΟΦΕΙΛΕ…»
Όλες βέβαια οι σελίδες είναι αρκετά ενδιαφέρουσες.

Για όλα αυτά, αλλά και για πολλά άλλα που αν χρειαστεί θα «ξαναπαρουσιάσω», όχι μόνο κατανοώ την ενέργεια του ήρωα αυτού, αλλά την προσυπογράφω και κατατάσσω τον Γρηγόριο σε έναν από τους αποφασιστικούς ήρωες της επαναστάσεως του 1821.

ΘΑ ΕΡΘΕΙΣ ΣΑΝ ΑΣΤΡΑΠΗ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ

"Ο πιο σοφός άνθρωπος μπρος στο Θεό θα φανεί πίθηκος και στη σοφία και στην ομορφιά και σ' όλα τ' άλλα."(Ηράκλειτος).

?

αυτός κάνει προπόνηση για να σκοτώνει ζόμπι,λυκάνθρωπους,βρικόλακες κλπ κλπ έχω ακούσει ότι βαράει πάντα στον σταυρό

«Σε εκείνα τα μέρη του κόσμου όπου η μάθηση και η επιστήμη έχουν επικρατήσει, τα θαύματα έχουν παύσει· αλλά στα μέρη όπου επικρατεί βαρβαρότητα και αμάθεια, τα θαύματα είναι

ακόμα της μόδας.»