quote:

---

Επίσης δεν προκύπτει από το διάταγμα ο λόγος που συνέβηκε αυτό. Θα μπορούσα για παράδειγμα να σου πω ότι τα χρήματα αυτά αποτελούσαν "προϊόν εγκλήματος" μια και οι χριστιανοί αποτελούσαν γνωστή εγκληματική ομάδα της Ρώμης, όπως ομολογούν οι ιστορικοί της εποχής.

---

quote:

---

για τους Χριστιανους της εποχης η κλοπη και ο φονος ηταν αδιανοητα πραγματα...

---

Περίεργο... Γιατί οι αναφορές των ιστορικών της εποχής λένε άλλα πράγματα... Ότι ήταν εγκληματίες, προκαλούσαν ταραχές, βεβήλωναν ιερά, έκαιγαν τη Ρώμη, έκαιγαν ανάκτορα (μάλιστα κάποιος σύγχρονος Ρωμαίος τενεκές εξέφρασε τη λύπη του που δεν έκαψαν και τον αυτοκράτορα).

quote:

---

εδω ο αλλος σου λεει οτι σε καποιες σπανιες περιπτωσεις παραδινοντουσαν ωστε να μαρτυρησουν θεληματικα, εσυ φανταζεσαι οτι θα εμπλεκαν σε γεγονοτα που θα τους κηλιδωναν ψυχικα...

---

Οι αναφορές που έχουμε από τους ιστορικούς (και όχι από τις ανοησίες που διαβάζουν οι χριστιανοί) μιλάνε για εγκληματική συμπεριφορά. Και η εγκληματική συμπεριφορά τιμωρείται από το νόμο.

Μπορεί οι τυφλοί και ημίτυφλοι χριστιανοί νεορωμαίοι να τη θεωρούν "έκφραση του θελήματος του θεού" αλλά η νομοθεσία είχε άλλη άποψη...

Και φυσικά δεν έχει καμία σημασία τι "φαντάζομαι" εγώ, όπως δεν έχει καμία σημασία τί φαντάζεσαι εσύ. Σημασία έχει τι λένε οι ιστορικές πηγές της εποχής

macedon

quote:

---

"Άτινα ούτως αρέσκειν ημίν αντιγράψαι ακόλουθον ήν, ίν' αφαιρεθεισών παντελώς των αιρέσεων, αίτινες τοις προτέροις ημών γράμμασιν τοις προς την σην καθοσίωσιν αποσταλείσι περί των Χριστιανών ενείχοντο, και άτινα πάνυ σκαιά και της ημετέρας πραότητος αλλότρια είναι εδόκει, ταύτα υφαιρεθή και νυν ελευθέρως τε και απλανώς έκαστος αυτών των την αυτήν προαίρεσιν εσχηκότων του φυλάττειν την των χριστιανών θρησκείαν, άνευ τινός οχλήσεως, τούτο αυτό παραφυλάττοι".

---

Edited by - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΩΝ3 on 24/07/2010 02:21:24

quote:

---

(μάλιστα κάποιος σύγχρονος Ρωμαίος τενεκές εξέφρασε τη λύπη του που δεν έκαψαν και τον αυτοκράτορα).

---

quote:

---

Οι αναφορές που έχουμε από τους ιστορικούς (και όχι από τις ανοησίες που διαβάζουν οι χριστιανοί) μιλάνε για εγκληματική συμπεριφορά. Και η εγκληματική συμπεριφορά τιμωρείται από το νόμο.

---

quote:

---

αυτα που το αγγλικο κειμενο ονομαζει rescripts κι εγω το μεταφραζω εδικτα o Ευσεβιος το αποκαλει γραμμασιν που αποσταλθηκαν στους Χριστιανους...

---

Μάλιστα. Για λέγε...

quote:

---

υπαρχει καποια αντιρηση οτι αυτα τα γραμματα ηταν αυτοκρατορικα διαταγματα η πιστευεις πως ο Αυτοκρατορας τους εστελνε προσωπικη του αλληλογραφια;

---

Λες να τους έστελνε τα έδικτα; Με εξώδικο; Με συστημένο; Με courrier? Με ατομική πρόσκληση όπως στην επιστράτευση;

quote:

---

οτι τα αυτοκρατορικα αυτα "γραμματα" παρεξηγουσαν την αγαθη φυση των Χριστιανων...

---

"της ημετέρας πραότητος αλλότρια είναι εδόκει" δε σημαίνει "παρεξηγούσαν την αγαθή φύση των χριστιανών"
Σημαίνει ότι "είναι ξένα προς την δική μας πραότητα..."

Ασε τα ελληνικά. Συνέχισε με τα αγγλικά, πιο καλά τα πας...

quote:

---

το μονο που θα μπορουσε να αφαιρεθει ειναι η ισχυς των προηγουμενων "γραμματων" που εγω λεω οτι ηταν εδικτα και που ηταν αυτα που δεν επετρεπαν την ελευθερη ασκηση της χριστιανικης θρησκειας...

---

Λες; Ε, άμα φαντάζεσαι ότι είναι έδικτα (ξέρεις, εκείνα που δεν τα έχει δει κανείς), εγώ τι να πω; Μπορείς να φαντάζεσαι ό,τι θέλεις. Είπαμε. Έδικτα θέλεις να είναι; Έδικτα είναι.

quote:

---

οχι που θα εξυπηρετουσε εσενα ο Ευσεβιος και οχι εμενα

---

Χαίρομαι που σε εξυπηρέτησε ο Ευσέβιος, άσχετα αν δεν κατάλαβες γρι τι διάολο γράφει...

quote:

---

τον πουλο αρμ...
ειχα μια φαγουρα για το Διοκλητιανο

---

Λες τυχαία "κρετίνος" και "χριστιανός" να σήμαιναν το ίδιο;

macedon

ετσι κι αλλιως δεν αλλαζει το συνολικο νοημα...

τα "τοις προτέροις ημών γράμμασιν τοις προς την σην καθοσίωσιν αποσταλείσι περί των Χριστιανών ενείχοντο"...

ειναι τα περιφημα εδικτα που ψαχνεις και δεν βρισκεις και που τελικα στα φανερωσε ο Ευσεβιος που στην εφερε...

quote:

---

το ημετερας πραοτητας προς στιγμην το ειδα υμετερας οποτε εγραψα οτι εγραψα

---

Ναι, γνωστή πάθηση στους χριστιανούς. Λέγεται "τυφλότητα".

quote:

---

ειναι τα περιφημα εδικτα που ψαχνεις και δεν βρισκεις

---

Εγώ δεν ψάχνω τίποτε. Περιμένω να μου τα φέρουν αυτοί που υποστηρίζουν ότι υπάρχουν. Ο Ψηλός ψάχνει, από το 2004. Αλλά πρέπει να χάθηκαν στη μετακόμιση...

quote:

---

και που τελικα στα φανερωσε ο Ευσεβιος που στην εφερε...

---

Μου την έφερε ο Ευσέβιος, γιατί; Αναφέρει πουθενά στο έδικτο του Μιλάνου θρησκευτικούς διωγμούς, έδικτα ή οτιδήποτε άλλο φαντάζεσαι εσύ;

quote:

---

καληνυχτα και σκεψου τιποτα πιο εξυπνο για αυριο...

---

Α, τα έξυπνα τα κρατάω για τους έξυπνους... Για τους κρετίνους προσφέρω μόνο τη συμπάθειά μου για το χάλι που τους επεφύλαξε η φύση...

macedon

quote:

---

Ναι, γνωστή πάθηση στους χριστιανούς. Λέγεται "τυφλότητα".

---

τωρα το πως οι κρετινοι Χριστιανοι την εφεραν στη Ρωμη και σε ολη την Ευρωπη αυτο κατσε ψαξτο...

1. Έγιναν θρησκευτικοί διωγμοί αλλά δεν ξέρουμε πώς.

2. Βεβαίως διώχθηκαν οι χριστιανοί αλλά δεν ξέρουμε για ποιον λόγο.

3. Δίωκαν τη χριστιανική πίστη αλλά δεν ξέρουμε με ποιον τρόπο.

4. Οι διωγμοί θεσμοθετήθηκαν από διατάγματα τα οποία δεν έχει δει κανείς.

5. Υπήρχαν ποινές κατά των χριστιανών αλλά δεν ξέρουμε ποιές.

6. Μπορούσαν να αποφύγουν τους διωγμούς οι χριστιανοί αλλά δεν ξέρουμε με ποιον τρόπο.

7. Παρ'όλο που δεν υπάρχει κανένα έδικτο διαθέσιμο, κανείς μας (χριστιανός) δεν έχει δει κανένα, δεν έχουμε ιδέα τι λένε, εντούτοις είμαστε σίγουροι ότι υπήρχαν και έγραφαν αυτά: (ο καθένας εδώ μπορεί να παραθέσει ό,τι του αρέσει.).

8. Τα έδικτα οι αυτοκράτορες τα έστελναν στους χριστιανούς (!!) (κάτι σαν εξώδικα της εποχής) (αυτό ανήκει στο "μεταφραστή" της ομάδας).

9. Τα αυτοκρατορικά έδικτα ήταν το ίδιο με τις μυστικές αποφάσεις των σύγχρονων κρατών (αυτό ανήκει στον ψηλό της παρέας ο οποίος αντιμετωπίζει πρόβλημα με τον τελευταίο όροφο... Δεν κατοικεί κανείς εκεί).

10. Οι ανύπαρκτοι διωγμοί που κηρύχτηκαν από ανύπαρκτα έδικτα και προέβλεπαν ανύπαρκτες ποινές είχαν εκατομμύρια νεκρούς χριστιανούς, όταν ο αριθμός τους έφτανε με το ζόρι τις μερικές χιλιάδες (αυτό ανήκει στον ... γνωστό).

Δεν μπορώ να πω. Σαν ερευνητική ομάδα τα πάτε ...περίφημα! Θα σκάσουν από τη ζήλια τους οι αντίπαλοι που δεν έχουν τέτοια ερευνητικά μυαλά...

1. Οι διωγμοι δεν εγιναν γιατι δεν διασωθηκαν τα αυτοκρατορικα διαταγματα...Οι Χριστιανοι εστησαν την φαμπρικα των διωγμων και σε διαφορα μυστικοσυμβουλια που προηδρευε ο Ευσεβιος επιναν την μπυριτσα τους και ξεκαρδιζοντουσαν εις υγειαν των κοροιδων που θα τους πιστευαν..

2. Η αρχαια Ρωμη ηταν υποδειγμα θρησκευτικης ανεκτικοτητας, τωρα το οτι εσφαξε τους Γαλατες Δρυιδες και οσους ακολουθουσαν αυτη τη θρησκεια εγινε επειδη οι Δρυιδες δεν ακολουθουσαν το αυτοκρατορικο πνευμα της ανεκτικοτητας...Εξαλλου οι θηριομαχιες και οι μονομαχιες στο Κολοσσαιο ηταν δειγμα υψηλου πολιτισμου και της λαικης κουλτουρας του surviving κατω απο δυσκολες συνθηκες και σε προσομειωση ζουγκλας με αυθεντικα θηρια...

3. Στα πλαισια της θρησκευτικης ανεκτικοτητας της αρχαιας Ρωμης ηταν η προσταγη καποιων Αυτοκρατορων να λατρευονται ως Θεοι και να θυσιαζουν οι υπηκοοι τους και σ'αυτους...Ο Ηλιογαβαλος που ηταν ο ανεκτικοτερος ολων επεβαλε να προσκυνουν σε ολη την Αυτοκρατορια εκτος του ιδιου και το αλογο του...Πληροφοριες λενε οτι ο προωρος θανατος του δεν του επετρεψε να αξιωσει να τιμαται ως Θεος και ο σανος που ετρωγε το αλογο του...

4. Ο Διοκλητιανος ουδεποτε καταδιωξε τους Χριστιανους για οποιοδηποτε λογο, μαλιστα παντρεψε τις κορες του στη Δαλματια με Χριστιανους αξιωματουχους του κρατους και ο γαμος εγινε συμφωνα με το χριστιανικο τυπικο...

5. Το Εδικτο του Μεδιολανου δεν εγινε για να απαλλαξει τους Χριστιανους απο προηγουμενες διωξεις αλλα εξαιτιας μιας παρεξηγησης...επειδη τσακωθηκε ο Διοκλητιανος με τους Χριστιανους γαμπρους του σε μια βεγγερα στη Δαλματια, εβρισε τον ενα και τον αποκαλεσε αχαιρευτο, τωρα η κορη του Διοκλητιανου που ηταν παντρεμενη με τον προσβληθεντα το εφερε βαρεως και παρακαλεσε τους Κωνσταντινο και Λικινιο να κανουν το Εδικτο για να μην τολμησει καποιος μαλλοντικος αυτοκρατορας να προσβαλει ξανα το συζυγο της και το συζυγο της αδελφης της...

6. Οτιδηποτε γραφουν οι Χριστιανοι για τους διωγμους ειναι εκ προοιμιου ψευδες, το οτι για παραδειγμα ο Ωριγενης φυλακιστηκε και βασανιστηκε επι Δεκιου ειναι πατατα...στην πραγματικοτητα ηταν καλεσμενος του Δεκιου και της συζυγου του σε μια δεξιωση προς τιμην των Χριστιανων της Αλεξανδρειας αλλα μεθυσε και στην εξοδο επεσε απο τις σκαλες οπου εσπασε ποδι, χερι και καποια παιδια...

7. Ο Νερων δεν βιαστηκε να στησει στο ποδι κατηγορητηριο για τους Χριστιανους επειδη εξαπλωθηκε η φημη στην πολη οτι η φωτια μπηκε απο δικη του διαταγη αλλα σαφως και υπηρξαν καμερες που εδειχναν οτι αυτοι που εβαλαν τις φωτιες ειχαν περασμενα στο λαιμο τους χρυσα σταυρουδακια ενω βρεθηκε και προκηρυξη που μετεφεραν καποιοι ευνουχοι στο Νερωνα και η οποια υπογραφοταν απο την οργανωση Χριστιανοι Μονομαχοι Ζηλωτες-Κινημα 25ης του Δεκεμβρη...

8. Το οτι οι Χριστιανοι Επισκοποι στην Συνοδο της Νικαιας ειχαν λειψα χερια η ποδια και σημαδια-δωρακια απο παλιοτερους βασανισμους δεν οφειλεται τελικα στους βασανισμους αλλα στο οτι οι Επισκοποι πριν γινουν Χριστιανοι ηταν μπερμπαντηδες συζυγοι ζηλιαρογατων γυναικων, τους ελεγε ας πουμε η συζυγος, μην σε δω κακομοιρη μου να κανεις τα γλυκα ματια στην Ελπινικη θα σου κοψω το χερι, ο μελλοντικος Επισκοπος δεν ακουγε και ιδου τα αποτελεσματα...

9. Το πιστοποιητικο θυσιας στους Θεους της Ρωμης που βρεθηκε επι εποχης Δεκιου σε παπυρο της Οξυρυγχου προκειμενου να βεβαιωθει οτι ο ταδε Χριστιανος θυσιασε τελικα και αρα δεν χρειαζεται να του επιβληθουν κυρωσεις ειναι αποτελεσμα παραχαραξης του Ευσεβιου, ο οποιος συνεταξε τον συγκεκριμενο παπυρο και μετα πηγε και τον εθαψε στην Οξυρυγχο κανοντας ενα χριστιανικο ξορκι ωστε να βρεθει σε μελλοντικη εποχη που η νεα θρησκεια θα δεχοταν επιθεσεις...

Εγώ θεωρώ τη γενοκτονία των Ποντίων ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ...Δεν ξέρω εσύ τι θεωρείς...Είναι αντεθνικές οι θέσεις σου άραγε;

quote:

---

Ο Ψηλός ρώτησε αν υπάρχει νόμος πού αναφέρεται στη γενοκτονία των Ποντίων.

---

Προφανώς και δεν μπορούσε να υπάρχει νόμος, αυτό δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό να το καταλάβει ο Ψηλός (με κάθε επιφύλαξη πάντως...).

quote:

---

είμαι σίγουρος ότι αν ψάξουμε τη διοικητική δομή, ξεκινώντας από τους ανώτατους πολιτικούς ηγέτες και φτάνοντας στους κατώτατους αξιωματικούς των ενόπλων δυνάμεων θα υπάρχει κάποια έγγραφη διαταγή, οδηγία, διάβημα ή ότι άλλο για να ξέρουν τέλος πάντων τι θα κάνουν

---

Το έγγραφο που διέρρευσε για τη γενοκτονία των Αρμενίων δίνει μια καλή εικόνα του τι ακριβώς γίνεται στις περιπτώσεις αυτές. Παίρνεται μια απόφαση "εθνικής εκκαθάρισης" σε πολύ υψηλό επίπεδο και με την παρουσία όσως είναι απαραίτητο να γνωρίζουν. Συνήθως στα πρώτα στάδια, στα μεμονωμένα επεισόδια και σαν υποκινητές των ταραχών συμμετέχουν παρακρατικοί με τις τακτικές δυνάμεις να εμφανίζονται αμέτοχες ή να επεμβαίνουν όταν και αν χρειάζεται, σύμφωνα πάντα με το πνεύμα των οδηγιών που εκπορεύονται από τα ανώτατα κλιμάκια.

Πολλές φορές οι οδηγίες δεν είναι καν γραπτές αλλά προφορικές και η όλη οργάνωση έχει σαν στόχο την ενεργή ανάμιξη του όχλου, συνήθως με κάποια πράξη προβοκάτσιας, όπως στην περίπτωση των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης ήταν η υποτιθέμενη επίθεση στο τουρκικό προξενείο της Θεσσαλονίκης και στη "βεβήλωση" του σπιτιού του Κεμάλ Ατατούρκ.

quote:

---

Κάπου θα έχουν γραμμένο το τι πρέπει να κάνουν...

---

Μπορεί ναι, μπορεί και όχι.

Στις σύγχρονες κοινωνίες, αν αποδειχτεί πως έγιναν σφαγές με βάση οργανωμένο κυβερνητικό σχέδιο, υπάρχει πιθανότητα να υπάρξουν πολύ δυσμενείς επιπτώσεις με τη μορφή κυρώσεων από διεθνείς οργανισμούς, διεθνή δικαστήρια... Μπορεί επίσης να τεθεί θέμα αποζημιώσεων των θυμάτων από την κυβέρνηση (εφ'όσον αυτή ήταν ο υποκινητής και εκτελεστής των παράνομων πράξεων). Αν όμως η όλη αναταραχή εμφανιστεί σαν "αυθόρμητη αντίδραση" του όχλου, τότε δεν υπάρχει σχεδόν καμία ευθύνη για την κυβέρνηση...

quote:

---

Εγώ θεωρώ τη γενοκτονία των Ποντίων ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ...Δεν ξέρω εσύ τι θεωρείς

---

Όλος ο κόσμος τη θεωρεί ιστορικό γεγονός. Τόσο τη γενοκτονία από τους Τούρκους όσο και από το Στάλιν.

quote:

---

Είναι αντεθνικές οι θέσεις σου άραγε;

---

Ποιές θέσεις μου ακριβώς;

quote:

---

Δηλαδή για να καταλάβω ΠΩΣ έχουν αποδείξει οι ιστορικοί μας το γεγονός της γενοκτονίας;;;

---

Από τις μαζικές εκτοπίσεις ελληνικών πληθυσμών στην ενδοχώρα, που αποτέλεσε την πρώτη φάση της γενοκτονίας, από την αλληλογραφία των ευρωπαϊκών υπουργείων εξωτερικών με την τουρκική κυβέρνηση που αποδεικνύει πως επρόκειτο για οργανωμένο σχέδιο εξόντωσης, από τις αναφορές παρατηρητών και διπλωματών προς τις κυβερνήσεις τους, από τις σφαγές και τις λεηλασίες σε ποντιακές περιοχές...

Για παράδειγμα το μνημόνιο του Τζ. Ρέντελ του βρεττανικού υπουργείου εξωτερικών έχει σαν τίτλο "Μνημόνιο για τις τουρκικές σφαγές και διώξεις των μειονοτήτων" ενώ η επιστολή του Γάλλου ύπατου επιτρόπου της Κωνσταντινούπολης στην κυβέρνησή του κάνει λόγο για "μαζικούς εκτοπισμούς Ελλήνων".

Γενικά, σ' αυτές τις περιπτώσεις, οι ιστορικοί δεν αναζητούν αν όντως έγιναν τα γεγονότα... αυτά είναι αναμφισβήτητα. Αυτό που αναζητούν είναι αν στοιχειοθετείται ο όρος "γενοκτονία", που σημαίνει "οργανωμένη εθνική εκκαθάριση από την κυβέρνηση". Και στην περίπτωση των Ελλήνων (όπως και στην περίπτωση των Αρμενίων αλλά και άλλων εθνικών μειονοτήτων στην Τουρκία) τα στοιχεία που έχουμε επιβεβαιώνουν πως επρόκειτο για γενοκτονία.

Ισως να έχει σημασία ότι το ελληνικό κ(υ)νοβούλιο αναγνώρισε τη γενοκτονία των Ποντίων μόλις το 1994...

macedon

quote:

---

IndustrialAngel
Ο Ψηλός ρώτησε αν υπάρχει νόμος πού αναφέρεται στη γενοκτονία των Ποντίων. Μπορεί να μην υπάρχει νόμος, θεωρώ πιθανότερο να μην υπάρχει τέτοιος νόμος ,

---

quote:

---

Τότε, αν δεν υπάρχει, σύμφωνα με την λογική του μάτσεντον, αφού δεν πιστοποιείται από κανένα έδικτο/νόμο, δεν έγινε ποτέ η γενοκτονία των Ποντίων

---

Κι ένας καθυστερημένος μπορεί να κατανοήσει πως διαφορετική θέση έχει μια εθνική εκκαθάριση σε ένα σύγχρονο κράτος που βρίσκεται εξαρτημένο από διάφορους διεθνείς οργανισμούς ή/και δικαστήρια και δεσμεύεται από διεθνείς συμφωνίες και άλλη θέση έχει ένας θρησκευτικός διωγμός που κηρύσσεται από μια αυτοκρατορία που δεν δεσμεύεται από τίποτε.

Ακόμη και οι εκκαθαρίσεις των Εβραίων στη Γερμανία, επειδή ο Χίτλερ δεν δεσμευόταν από κανένα και δεν ελεγχόταν από κανένα, με νόμο έγιναν.

Αλλωστε, η πληρέστατη νομοθεσία των θρησκευτικών διωγμών του Βυζαντίου το πιστοποιεί: 4 διαφορετικοί νομοθετικοί κώδικες με πληθώρα νόμων που κήρυσσαν θρησκευτικούς διωγμούς και επέβαλλαν ένα σωρό διαφορετικές ποινές, τόσο σε αστικό όσο και σε διοικητικό ή ποινικό επίπεδο σε ένα ετερόκλητο σύνολο που είχαν ένα κοινό: Δεν ήταν χριστιανοί ή χριστιανοί ορθόδοξοι.

Κι επειδή ένας θρησκευτικός διωγμός στη Ρώμη θα κηρυσσόταν μόνο με ένα αυτοκρατορικό έδικτο κι επειδή τέτοια έδικτα δεν υπάρχουν, όπως δεν υπάρχουν ούτε αναφορές των ιστορικών της εποχής για θρησκευτικούς διωγμούς, συμπεραίνουμε αβίαστα πως "θρησκευτικοί διωγμοί δεν έγιναν ποτέ κατά των χριστιανών".

quote:

---

Εγώ ζήτησα από τον μάτσεντον να μου παραθέσει το "έδικτο" για τους Ποντίους και αυτός μου έφερε κάτι εκεί για τους Αρμενίους.

---

Η γενοκτονία των Αρμενίων και των Ποντίων έγινε με τον ίδιο τρόπο, από την ίδια κυβέρνηση, στον ίδιο τόπο και την ίδια χρονική στιγμή. Συγκρίνοντας το έγγραφο αυτό με τις αναφορές των διπλωματών της εποχής που αναφέρονται στους Έλληνες, μπορεί κανείς να συμπεράνει αβίαστα πως αν υπήρχε κάτι γραπτό σχετικά με τις εκκαθαρίσεις των Ελλήνων, θα ήταν του ίδιου περιεχομένου μ'αυτό των Αρμενίων.

quote:

---

Θα πάρω και εγώ καμιά συνταγή από κάνα τσελεμεντέ και θα του την παραθέσω

---

Γιατί, εδώ και 5 χρόνια τι διαφορετικό κάνεις; Από θρησκευτικά μέχρι ιστορικά θέματα από τον τσελεμεντέ ενημερώνεσαι...

Αλλωστε, η ανοησία σου είναι γνωστή στο forum, δεν χρειάζεται να την διατυμπανίζεις κάθε τρεις και λίγο. Δεν είναι κακό να είσαι ανόητος, απλά μην είσαι περήφανος γι'αυτό...

macedon

Edited by - macedon on 25/07/2010 02:48:46

quote:

---

Καλά είναι όμως, αγαπητέ Μακεδών, οι προσωπικές κρίσεις για τον αλλο, να μην δείχνουν, ποσο αλλαζονία αισθανόμαστε...
Για να μην πω, ελαφρύτητα,καυχησιά,εμπαιγμό,ανοησία και λοιπά, που εμποδίζουν τον διάλογο

---

Δεν τίθεται θέμα διαλόγου ούτε με τον Ψηλό ούτε με σένα. Για τα πανηγύρια είστε και οι δυο.

macedon

quote:

---

Το ότι τους κρατούσε στην έρημο, γιατί, δεν είχαν ξεφύγει, απο την ειδωλολατρεία που γνώρισαν στην Αίγυπτο και κουβαλήσαν μετά, μαζί τους,όπως λέει και η Παλαιά Διαθήκη, το σκέφτηκες, καθόλου, αγαπητέ opsimos;...
Ότι, όπως, γράφει, ηθελε να είναι καθαροί, γιατί και στη γή Χαναάν, βασίλευε, η ειδωλολατρεία και ήθελε,να ασκηθούν, στην έρημο, να
μην λατρεύουν, είδωλα,δεν σου κάνει για αιτία;
Γιατί, γι αυτό έγινε, όπως λέει η Παλαιά Διαθήκη...
Αν τη διαβαζάτε,δε, χωρίς τις παραπομπές του κάθε εθνικολάτρη Δαυλού, καμιά φορά, θα γλυτώναμε, τις τζουφιες...

---

Έλα τώρα πιστεύεις σ'αυτές τις ανοησίες;
Γυρόφερνε μέσα στην έρημο 40 χρόνια μερικά εκατομμυρια λαου (4.000.000 τους υπολογιζουν)για να τους αλλάξει την πίστη,τι μου λες τώρα,με τι θεό εχουμε να κάνουμε;
ΠΆΡΤΕ ΤΗΝ Π.Δ. ΚΑΙ ΒΑΛΤΕΤΗΝ ΣΤΗΝ ΤΟΥΑΛΕΤΑ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΧΑΡΤΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ (κοινώς κωλόχαρτο)ΕΠΕΙΔΗ ΕΚΕΙ ΠΡΕΠΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΦΥΣΙΚΗ ΤΗΣ ΘΕΣΗ,ΜΟΝΟ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΝΑ΄ΧΕΤΕ ΓΙΑ ΡΕΖΕΡΒΑ ΚΑΙ ΤΗΝ Κ.Δ.

quote:

---

quote:

---

Το ότι τους κρατούσε στην έρημο, γιατί, δεν είχαν ξεφύγει, απο την ειδωλολατρεία που γνώρισαν στην Αίγυπτο και κουβαλήσαν μετά, μαζί τους,όπως λέει και η Παλαιά Διαθήκη, το σκέφτηκες, καθόλου, αγαπητέ opsimos;...
Ότι, όπως, γράφει, ηθελε να είναι καθαροί, γιατί και στη γή Χαναάν, βασίλευε, η ειδωλολατρεία και ήθελε,να ασκηθούν, στην έρημο, να
μην λατρεύουν, είδωλα,δεν σου κάνει για αιτία;
Γιατί, γι αυτό έγινε, όπως λέει η Παλαιά Διαθήκη...
Αν τη διαβαζάτε,δε, χωρίς τις παραπομπές του κάθε εθνικολάτρη Δαυλού, καμιά φορά, θα γλυτώναμε, τις τζουφιες...

---

Έλα τώρα πιστεύεις σ'αυτές τις ανοησίες;
Γυρόφερνε μέσα στην έρημο 40 χρόνια μερικά εκατομμυρια λαου (4.000.000 τους υπολογιζουν)για να τους αλλάξει την πίστη,τι μου λες τώρα,με τι θεό εχουμε να κάνουμε;
ΠΆΡΤΕ ΤΗΝ Π.Δ. ΚΑΙ ΒΑΛΤΕΤΗΝ ΣΤΗΝ ΤΟΥΑΛΕΤΑ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΧΑΡΤΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ (κοινώς κωλόχαρτο)ΕΠΕΙΔΗ ΕΚΕΙ ΠΡΕΠΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΦΥΣΙΚΗ ΤΗΣ ΘΕΣΗ,ΜΟΝΟ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΝΑ΄ΧΕΤΕ ΓΙΑ ΡΕΖΕΡΒΑ ΚΑΙ ΤΗΝ Κ.Δ.

---

Φίλε Όψιμε γειά σου!

Μολονότι οι απόψεις διϊστανται και αυτο είναι εμφανές , έχω την αίσθηση ότι θα πρέπει να είμαστε εγκρατείς στις εκφράσεις μας και στους χαρακτηρισμούς μας...!

Μπορεί να μην συμφωνώ με τις απόψεις πολλών φίλων συνδικτύων ή εκείνοι με τις δικές μου αλλα παρ'ολ'αυτά όσα πιστεύει ο καθένας ξεχωριστά , "μπορεί" να αποτελουν παράγοντα ηρεμίας και ψυχικής γαλήνης..!

Δεν συμφωνώ με τόσο ακραίες απόψεις και αυτό διότι ο καθένας μας θα μπορούσε να τις υιοθετήσει για τις απόψεις του άλλου...ας μείνουμε -πιστεύω ότι το θές και σύ- μέσα σε πλαίσια που θα μπορούν να συντελλέσουν σε μια όσο το δυνατόν καλύτερη πρόοδο ανταλλαγής απόψεων και ένδειξης σεβασμού στις ιδέες ή πίστεις των άλλων...σσχέτως αν συμφωνούμε ή όχι με αυτές!

Νά'σαι καλά...

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

Edited by - Εαρινός on 08/08/2010 16:26:59

Edited by - Εαρινός on 08/08/2010 16:27:53

quote:

---

Το έγγραφο που διέρρευσε για τη γενοκτονία των Αρμενίων δίνει μια καλή εικόνα του τι ακριβώς γίνεται στις περιπτώσεις αυτές. Παίρνεται μια απόφαση "εθνικής εκκαθάρισης" σε πολύ υψηλό επίπεδο και με την παρουσία όσως είναι απαραίτητο να γνωρίζουν. Συνήθως στα πρώτα στάδια, στα μεμονωμένα επεισόδια και σαν υποκινητές των ταραχών συμμετέχουν παρακρατικοί με τις τακτικές δυνάμεις να εμφανίζονται αμέτοχες ή να επεμβαίνουν όταν και αν χρειάζεται, σύμφωνα πάντα με το πνεύμα των οδηγιών που εκπορεύονται από τα ανώτατα κλιμάκια.

---

quote:

---

Εγώ αυτό που έχω να πω εδώ, ειναι ότι δεν μπορεί ο καθένας, να αμφισβητεί τα πάντα,πράγματα θέσφατα, εκτός όσων στηρίζουν τη δική του θεωρία λες και δεν υπάρχει αλήθεια και υπάρχει μόνο το πόσο θα προωθήσουμε, τη θέση μας....
Λίγη αποδοχή κάποιων κοινών δεδομένων, αποδεκτών όρων, αριθμών, γεγονότων, που έχουν γίνει αποδεκτά,είναι τουλάχιστον, απαραίτητος..Έστω, σε πηγές που επικαλείται ο κάθε Μακεδών,συγνωμη Κώστα ΜΟΥ, δεν σε θίγω, γενικά μιλάω....Δεν μπορεί να γίνονται δεκτές,γιατί μας συμφέρει και όχι δεκτές, επειδή δεν μας συμφέρει.....Στοιχειώδη πράγματα...
Αν κάποιο αμφισβητείται, να γίνεται διάλογος με στοιχεία,όπου,ομως, να ξέρουμε ότι δεν μπορεί να μην γίνονται δεκτά,στοιχεία, που αιώνες, πιστεύει ο άνθρωπος, για την ιστορία του, όταν συνοδεύονται απο αναλογες αποδείξεις...
Για θρησκευτικά ζητήματα , πάντα, που δεν είναι το ίδιο με ότι σήμερα υπάρχει, ή έχει καταγραφεί με σύγχρονα δεδομένα....
Δεν αμφισβητείς μια στιγμή , ή περισσότερες, απο το παρελθόν,
επειδή δεν υπάρχει,ας πούμε, φωτογραφία του στο γκούγκλ...
Lets get...sensible...

---

Βαγγέλη , κάνεις αναφορά σε "στοιχειώδη πράματα" και σε αποδοχή κοινωνικών όρων που οι περισσότεροι καθημερινα χρησιμοποιουν , χωρίς καν να γνωρίζουν τι ακριβώς σημαίνει καθε όρος...!

-Λές..."Δεν μπορεί να γίνονται δεκτές,γιατί μας συμφέρει και όχι δεκτές, επειδή δεν μας συμφέρει.....Στοιχειώδη πράγματα..."

Αυτή πρόκειται για μια προσωπική δική σου στοιχειώδη σκέψη και δεν σημαίνει σε καμμιά περίπτωση , ότι αποτελεί "ορισμό σκέψης"...και που θα πρέπει να γίνει αποδεκτή..."σεβαστή" μπορεί αλλα αποδεκτή όχι...

Αν ήταν έτσι τα πράματα , τότε πολλά απ'οσα θεωρούντο ως δεδομμένα παλαιότερα δεν θα είχαν σήμερα απορριφθεί , αποκαλύπτοντας την πραγματική αλήθεια...και την "πλάνη" με την οποία είχαν διαποτισθεί γενεές επι γενεών ....!

Και τα θρησκευτικά ζητήματα -κατα την άποψή μου- είναι προσωπικά ζητήματα...και δεν αντέχουν σε συζητήσεις...και δεν χρειάζεται κιόλας..μιας και έχουν εντελώς υποκειμενικά κριτήρια!!!

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

quote:

---

Άρα κάπου υπάρχει κάποια ΓΡΑΠΤΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ του γεγονότος της γενοκτονίας όχι όμως νόμος

---

Δεν θα μπορούσε να υπάρξει "νόμος" (δηλαδή δεδηλωμένη κυβερνητική πρόθεση και εκτέλεση) για τη γενοκτονία οποιουδήποτε πληθυσμού στην Τουρκία, για πολλούς λόγους. Υπήρξε όμως στη Σοβιετική Ένωση με πολλές εθνότητες.

Επίσης, δεν θα πρέπει να συγχέουμε τις έννοιες "φυλετικές διακρίσεις", "γενοκτονία" και "εγκλήματα πολέμου". Οι "Νόμοι της Νυρεμβέργης" του 1935, για παράδειγμα, συνιστούσαν "φυλετικές διακρίσεις" ενώ η απέλαση των Εβραίων και ο εγκλεισμός τους στα στρατόπεδα συνιστούσε δικαίωμα της γερμανικής κυβέρνησης, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, καθώς αυτοί είχαν κηρύξει επίσημα τον πόλεμο στη Γερμανία (6 Σεπτεμβρίου 1939) αφού είχαν προηγηθεί 6 χρόνια οικονομικού και εμπορικού πολέμου από μέρους τους. Στην ίδια ενέργεια προχώρησε και η κυβέρνηση των ΗΠΑ, μαζεύοντας όλους τους Ιάπωνες που βρισκόταν στο έδαφός τους, μετά την κήρυξη του πολέμου από την Ιαπωνία. Μπορεί λοιπόν να προπαγανδίστηκε σαν "γενοκτονία" αλλά δεν ήταν. Όπως ακριβώς και οι υποτιθέμενοι διωγμοί των χριστιανών από τους Ρωμαίους.

quote:

---

Άρα υπάρχει κάτι απτό για τη γενοκτονία...Μπορείς να επεκταθείς λίγο περισσότερο Μακεδών; Συνοπτικά για να μην παραστρατήσουμε...

---

Το θέμα για την Τουρκία δεν ήταν αν έγιναν εθνικές εκκαθαρίσεις. Το θέμα ήταν αν οι εκκαθαρίσεις αυτές σχεδιάστηκαν και εκτελέστηκαν από την κυβέρνηση στη βάση ενός οργανωμένου σχεδίου εξόντωσης και με στόχο μια συγκεκριμένη εθνική ομάδα, χωρίς καμία αιτία παρά μόνο την ίδια την εθνότητά τους. Αυτό συνιστά γενοκτονία και αυτό είναι που αρνείται η Τουρκία, γιατί ακριβώς οι αποφάσεις αυτές δεν πήραν τη μορφή ενός επίσημου "νόμου" (ώστε να είναι αδιαμφισβήτητες) αλλά παρέμειναν σε επίπεδο "οδηγιών" (εν πολλοίς μυστικών) προς τις διάφορες υπηρεσίες. Έτσι, τις υποκινούμενες από το κράτος σφαγές τις παρουσιάζουν οι Τούρκοι σαν "λαϊκές αντιδράσεις" (περίπτωση Κωνσταντινούπολης, 1955), τα "τάγματα εργασίας" τα ονομάζουν "εναλλακτική θητεία", τις σφαγές των Αρμενίων τις ονομάζουν "μάχη", κτλ.

Στο μεταίχμιο της πολιτικής αλλαγής στην Τουρκία το 1915, και ενώ μαινόταν ο Α΄παγκόσμιος πόλεμος, η Τουρκία δεν θα μπορούσε να δηλώσει επίσημα και απροκάλυπτα ότι "διώκω τους Έλληνες, τους Αρμένιους και τους Ασύριους" γιατί αυτό θα ξεσήκωνε όλη την Ευρώπη και η Τουρκία δεν ήθελε επιπλέον μπελάδες στο κεφάλι της. Από την άλλη, επειδή υπήρχε ήδη εμπόλεμη κατάσταση, ήταν σχετικά εύκολο να γίνουν εθνικές εκκαθαρίσεις υπό το πρόσχημα "πολεμικών ενεργειών".

Η ουσία είναι ο ίδιος ο όρος "γενοκτονία". Δεν είναι τυχαίο ότι η ελληνική κυβέρνηση χρειάστηκε 75 χρόνια για να αναγνωρίσει τις σφαγές των Ποντίων σαν "γενοκτονία". Κι αυτό γιατί θα έπρεπε να τεκμηριωθεί με έγγραφα πως όντως, ήταν κρατικά οργανωμένο και εκτελεσμένο σχέδιο εναντίον της συγκεκριμένης εθνικής ομάδας που διώχθηκε εξαιτίας της εθνικότητάς της και μόνο.

Στο ίδιο πλαίσιο, νόμοι ή οτιδήποτε άλλο σχετικό με τη δίωξη χριστιανών από τους Ρωμαίους, εξαιτίας μόνον του θρησκεύματός τους, δεν υπήρξαν! Ποτέ! Απλά οι χριστιανοί αρνούνταν να υπακούσουν στους νόμους, καταστρέφανε ναούς, βωμούς και αγάλματα, και γενικά είχαν εγκληματική συμπεριφορά. Την παραβατική αυτή συμπεριφορά δίωκε ο νόμος, όχι το θρήσκευμά τους.

Με τον ίδιο τρόπο, ο Ασημάκης Κατσούλας δεν δικάστηκε επειδή ήταν σατανιστής. Δικάστηκε για ανθρωποκτονία, χωρίς να ενδιαφέρει το δικαστήριο αν ήταν οπαδός του σατανά ή του συνεταίρου του, του Ιησού. Την παραβατική συμπεριφορά δίωξε ο νόμος, όχι την πεποίθηση. Και η ιστορία λέει πως η θρησκευτική πεποίθηση των χριστιανών στη Ρώμη δεν διώχθηκε ποτέ, σε αντίθεση με το Βυζάντιο που δίωξε όλες τις μη ορθόδοξες πεποιθήσεις.

macedon

"Κατὰ τὸ Συνοδικὸ τῆς Ὀρθοδοξίας, Ἅγιοι εἶναι οἱ γνήσιοι θεράποντες τοῦ Χριστοῦ. «Ἅγιοι εἶναι οἱ εὐσεβεῖς ὀρθόδοξοι χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι διὰ μὲν τῆς τελείας ἀγάπης των πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τῆς ἀκριβεστέρας ὑπακοῆς των εἰς τὸν Νόμoν Του εὐηρέστησαν ἐνώπιόν Του, διὰ δὲ τῆς δωρεᾶς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἠγιάσθησαν, ἐθεώθησαν καὶ ἐδοξάσθησαν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, καὶ ζῶντες καὶ μετὰ τὴν κοίμησίν των... καὶ διὰ τῆς δοθείσης εἰς αὐτοὺς παρρησίας πρεσβεύουν ὑπὲρ ζώντων καὶ κεκοιμημένων» (Ἐπισκόπου Μελετίου, Ἁγιολογία).
Ἡ ὀνομασία Ἅγιος δίδεται κατ᾿ ἀρχὰς στοὺς Μάρτυρες ποὺ ὁμολόγησαν τὴν πίστη τους στὸν Χριστὸ καὶ γι᾿ αὐτὸ τοὺς ἐθανάτωσαν (μαρτύρησαν). Μετὰ τὸ τέλος τῶν διωγμῶν ἡ ὀνομασία δίνεται καὶ σ᾿ αὐτοὺς ποὺ διακρίθηκαν γιὰ τὴν ἁγία ζωή τους.
Τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας σέβονται καὶ τιμοῦν τοὺς Ἁγίους «ἐν λόγοις, ἐν συγγραφαῖς, ἐν νοήμασι (μὲ ὕμνους καὶ τροπάρια), ἐν θυσίαις (θεῖες Λειτουργίες), ἐν ναοῖς, ἐν εἰκονίσμασι» (Συνοδικὸ Ζ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδoυ), ἐπειδὴ αὐτοὶ ἀπολαμβάνουν τιμὴ καὶ δόξα στὴ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ἔχουν παρρησία στὸ θρόνο τοῦ Θεοῦ καὶ μεσιτεύουν ὑπὲρ ἡμῶν.
Προσφέρουμε τὴν τιμή μας στοὺς Ἁγίους ὅλους καὶ στὴν Παναγία καὶ στοὺς ἁγίους Ἀγγέλους, ἀλλὰ λατρεία προσφέρουμε μόνο στὸν Τριαδικὸ Θεό, τὸν Πατέρα, τὸν Υἱὸ καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Προσκυνοῦμε καὶ ἀσπαζόμαστε τὶς ἱερὲς εἰκόνες τῶν Ἁγίων τιμητικὰ (ἡ προσκύνηση διαβαίνει στὸ πρωτότυπο, τὸ εἰκονιζόμενο πρόσωπο καὶ ὄχι στὸ ὑλικὸ τῆς εἰκόνας) καὶ τοῦ Θεοῦ λατρευτικὰ (τιμητικὴ - λατρευτικὴ προσκύνηση).
Ἡ Ἐκκλησία μας τὴν τιμὴ αὐτὴ στοὺς Ἁγίους τὴν ἐκδηλώνει:
α. Μὲ ἀνέγερση Ναῶν στὸ ὄνομά τους καὶ τὴν τοποθέτηση ἱερῶν λειψάνων τους στὴν Ἁγία Τράπεζα.
β. Μὲ προσκύνηση τῶν Ἱερῶν εἰκόνων καὶ λειψάνων τους.
γ. Μὲ θέσπιση ἑορτῶν πρὸς τιμή τους.
δ. Μὲ συγγραφὴ ἀσματικῶν ἀκολουθιῶν, ἐγκωμίων κ.λπ.
ε. Μὲ ἐπίκληση τῶν πρεσβειῶν τους καὶ πίστη στὴν ἀποτελεσματικότητα τῆς μεσιτείας τους. Συγχρόνως μας προτρέπει νὰ τοὺς μιμηθοῦμε στὸ φρόνημα καὶ τὴ ζωή τους, ὑπενθυμίζοντάς μας τὸ «Ἅγιοι γίνεσθε ὅτι ἐγὼ Ἅγιος εἰμί» (Α´ Πέτρ. α´, 16) καὶ ὅτι «Μνήμη Ἁγίου, μίμηση Ἁγίου» (Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας).
Σ᾿ αὐτὴ τὴ μίμηση διευκολύνει ἡ Ἐκκλησία τοὺς πιστοὺς μὲ τὴν καθιέρωση ἑορτῶν πρὸς τιμή τους. Καὶ ὑπάρχουν;
α. Ἐπέτειοι τοῦ Μαρτυρίου ἢ τῆς κοιμήσεως τῶν Ἁγίων. Ἡ ἡμέρα αὐτὴ ὀνομάζεται «μνήμη Ἁγίου» ἢ «γενέθλιος ἡμέρα» τοῦ Ἁγίου (εἰσῆλθε - γεννήθηκε στὴν αἰώνια ζωή)1.
β. Συνάξεις. Πρόκειται γιὰ ἑορτὲς ποὺ τελοῦνται τὴν ἑπόμενη ἡμέρα μιᾶς Δεσποτικῆς ἢ Θεομητορικῆς ἑορτῆς. Συνάζονται οἱ πιστοὶ γιὰ νὰ τιμήσουν τὸ πρόσωπο τὸ ὁποῖο συμμετεῖχε ἢ συνέβαλε στὴν ἑορτή. Ἔτσι ἔχουμε: Σύναξη τῆς Θεοτόκου στὶς 26 Δεκεμβρίου (αὐτὴ ἐγέννησε τὸν Χριστό), Σύναξη τοῦ Προδρόμου στὶς 7 Ἰανουαρίου (αὐτὸς βάπτισε τὸν Χριστό), Σύναξη τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριὴλ στὶς 26 Μαρτίου κ.λπ.
γ. Εὑρέσεις καὶ ἀνακομιδὲς ἢ μετακομιδὲς ἁγίων λειψάνων.
δ. Ἐπέτειοι θαυμάτων καὶ σπουδαίων γεγονότων ἀπὸ τὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας ἢ τῶν Ἁγίων.
Ἐπὶ πλέον γιὰ νὰ τιμηθοῦν ὅλοι μαζὶ οἱ Ἅγιοι, γνωστοὶ καὶ ἄγνωστοι, θεσπίστηκε καὶ ἡ ἑορτὴ «Τῶν Ἁγίων Πάντων», ποὺ ἑορτάζεται τὴν πρώτη Κυριακὴ μετὰ τὴν Πεντηκοστή.
Καὶ οἱ πιστοὶ ἀνταποκρινόμενοι στὴ φροντίδα αὐτὴ καὶ ἀγάπη τῆς Ἐκκλησίας προστρέχουν στοὺς Ναοὺς γιὰ νὰ τοὺς τιμήσουν, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ ζητήσουν τὴν πρεσβεία καὶ μεσιτεία τους: «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ... πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν». Αὐτὸ τὸ πνεῦμα ἐκφράζει καὶ τὸ τροπάριο τοῦ Μεγάλου Ἀποδείπνου; «Κύριε, εἰ μὴ τοὺς ἁγίους σου ἔχομεν πρεσβευτὰς καὶ τὴν ἀγαθότητά σου συμπαθοῦσαν ὑμῖν, πῶς τολμῶμεν, Σωτὴρ ὑμνῆσαι σε...».
1. Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ
Ἀρχίζουμε τὴν ἀπαρίθμηση τῶν Ἁγίων ἀπὸ τὴν Θεοτόκο, ἡ ὁποία εἶναι καὶ ΠΑΝ-ΑΓΙΑ.
Τὸ κύριο ὄνομα τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ εἶναι Μαρία (Μαριάμ). Ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι ἐπίθετα - προσωνυμίες ποὺ δείχνουν ἰδιότητες ἢ χαρίσματά της.
Θεοτόκος λέγεται γιατί ἐγέννησε τὸν Χριστὸ ποὺ εἶναι Θεός. Παναγία λέγεται γιατί συγκεντρώνει ὅλη τὴν ἁγιότητα σὲ ὅλη τὴ ζωή της καὶ στὸν ὑπέρτατο βαθμό.
Ἀειπάρθενος λέγεται γιατί συνέλαβε ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ γέννησε ὑπερφυσικὰ Θεὸ καὶ Ἄνθρωπο μυστήριο ποὺ γίνεται κατανοητὸ μόνο μὲ πίστη. Αὐτὸ δηλώνεται στὴν Ἁγιογραφία μὲ τὰ τρία ἀστέρια ποὺ ἔχει στὸ μέτωπο καὶ ὤμους της καὶ σημαίνουν ὅτι ἡ Παναγία ἦταν Παρθένος πρὸ τοῦ τόκου, κατὰ τὸν τόκο καὶ μετὰ τὸν τόκο (τὴ γέννα).
Ἡ Δέσποινα τοῦ κόσμου καὶ Βασίλισσα τῶν Οὐρανῶν ὑπερέχει ὄχι μόνο τῶν Ἁγίων ὅλων, ἀλλὰ καὶ τῶν ἁγίων Ἀγγέλων. Γι᾿ αὐτὸ χαιρετίζεται καὶ τιμᾶται ὡς «Τιμιωτέρα τῶν Χερουβεὶμ καὶ ἐνδοξότερα ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ». Μόνο ἡ Ἁγία Τριάδα ὑπερέχει τῆς Παναγίας. Γι᾿ αὐτό:
α. Κατέχει τὰ «Δευτερεῖα τῆς Ἁγίας Τριάδος».
β. Στὴν Ἁγία Πρόθεση πρὶν ἀπὸ τοὺς Ἀγγέλους καὶ τοὺς Ἁγίους αἴρεται (βγαίνει) μερίδα πρῶτα γιὰ τὴν Παναγία.
γ. Ἑορτάζεται κάθε χρόνο περισσότερο ἀπὸ ἐννέα φορές: (1) 25 Μαρτίου - Εὐαγγελισμός (2) 2 Ἰουλίου - Κατάθεση ἁγίας Ἐσθῆτος της (3) 15 Αὐγούστου - Κοίμηση (4) 31 Αὐγούστου - Κατάθεση ἁγίας Ζώνης της (5) 8 Σεπτεμβρίου - Γενέσιο (6) 28 Ὄκτωβριου - Ἁγία Σκέπη (7) 21 Νοεμβρίου - Εἰσόδια (8) 9 Δεκεμβρίου -Σύλληψη Ἁγίας Ἄννας (9) 26 Δεκεμβρίου - Σύναξη τῆς Παναγίας κ.ἄ.
δ. Ἡ Τετάρτη κάθε Ἑβδομάδας εἶναι ἀφιερωμένη στὴ Θεοτόκο.
ε. Ὑπάρχει πλῆθος ἑορτῶν πρὸς τιμὴ τῆς ἀνευρέσεως παλαιῶν ἀπωλεσθεισῶν εἰκόνων της.
στ. Ὑπάρχει μέγα πλῆθος Ἐκκλησιῶν ἀφιερωμένων στὴ Χάρη της.
ζ. Καθιερώθηκαν οἱ Χαιρετισμοὶ τῆς Θεοτόκου ποὺ ψάλλονται ὁλόκληρο τὸ χρόνο, ἰδιαίτερα ὅμως τὴ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ ὡς Ἀκάθιστος Ὕμνος μὲ τέσσερις Στάσεις.
η. Ὁλόκληρος ὁ Αὔγουστος εἶναι ἀφιερωμένος στὴν Παναγία μας: μὲ τὴν Κοίμησή της, τὶς Παρακλήσεις, τὰ Μεθεόρτια, τὰ Ἐννιάμερα καὶ στὶς 31 μὲ τὴν κατάθεση τῆς Ἁγίας Ζώνης μὲ ἑορτὴ τῆς Παναγίας τελειώνει τὸ ἐκκλησιαστικὸ ἔτος!
θ. Οἱ ἀκολουθίες ὅλων τῶν ἑορτῶν τῆς Ἐκκλησίας περιέχουν πλῆθος τροπαρίων πρὸς τιμὴ τῆς Παναγίας καὶ δὲν ὑπάρχει ᾠδὴ Κανόνος Ἁγίου ποὺ νὰ μὴν καταλήγει σὲ Θεοτοκίο, δηλαδὴ τροπάριο ποὺ ὑμνεῖ τὴν Παναγία μας.
Εἶναι κατὰ συνέπεια πλήρως δικαιολογημένη ἡ ἀπεριόριστη εὐλάβεια καὶ τιμὴ ποὺ ἔχει ὁ ὀρθόδοξος Λαὸς στὴ Θεοτόκο Παναγία, καὶ ἡ καταφυγή του στὶς σωστικὲς μεσιτεῖες της πρὸς τὸν Υἱόν της. Καὶ ὁ Χριστός, ὁ Υἱός της, πάντοτε εἰσακούει τὶς αἰτήσεις της καὶ τὶς ἱκανοποιεῖ. Γι᾿ αὐτὸ λέγουμε ὅτι οἱ πρεσβεῖες τῆς Παναγίας μας εἶναι σωστικὲς καὶ αἰτούμενοι τὴν πρεσβεία της λέγουμε ἢ ψάλλουμε «Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς».
2. ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ
Οἱ Ἄγγελοι δημιουργήθηκαν πρὶν ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο καὶ πρὶν ἀπὸ τὴ δημιουργία τοῦ ὁρατοῦ κόσμου. Εἶναι «Λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν» (Ἑβρ. α´, 14), Ὡς πνεύματα εἶναι ἄυλοι καὶ ἀσώματοι, δὲ διακρίνονται σὲ φύλα, δὲν πολλαπλασιάζονται, οὔτε ἀποθνήσκουν. Ὁ ἀριθμός τους εἶναι ἀναρίθμητος καὶ χωρίζονται σὲ ἐννέα ἀγγελικὰ τάγματα:
Ἄγγελοι - Ἀρχάγγελοι - Δυνάμεις
Ἀρχαὶ - Ἐξουσίαι - Θρόνοι
Κυριότητες - Χερουβεὶμ - Σεραφείμ.
Πίστη τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὅτι γιὰ κάθε ἄνθρωπο, Ἐκκλησία καὶ πόλη ὑπάρχει Ἄγγελος φύλακας - προστάτης.
Τὸ ἔργο τῶν Ἀγγέλων εἶναι νὰ ὑμνοῦν καὶ νὰ δοξολογοῦν τὸν Θεὸ ἀκατάπαυστα καὶ νὰ πρεσβεύουν σ᾿ Αὐτὸν ὑπὲρ τῶν ἀνθρώπων. Ἐπίσης ἀποστέλλονται ἀπὸ τὸν Θεὸ γιὰ νὰ ἐνισχύουν, νὰ βοηθήσουν ἢ νὰ σώσουν ἀτομικὰ ἢ ὁμαδικὰ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν ἀνάγκη. Γενικά, εἶναι λειτουργοὶ τῆς Θείας Πρόνοιας καὶ στὶς ἐμφανίσεις τους, ὅταν ποτὲ συμβεῖ (Ἀγγελοφάνειες), προσλαμβάνουν ἀνθρώπινη μορφὴ ἀνδρική, ἢ νεανική. Ἔτσι ἐμφανιζόταν ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ (στὴν ἐποχὴ κυρίως τῆς Π. Διαθήκης) καὶ ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριὴλ (στὴν ἐποχὴ τῆς Κ. Διαθήκης)2.

Ἡ Ἐκκλησία μας κατεδίκασε τὴ λατρευτική τους προσκύνηση καὶ τιμάει τοὺς Ἀγγέλους ὅπως καὶ τοὺς Ἁγίους:
α. Μὲ γιορτὲς πρὸς τιμή τους.
β. Ἀφιερώνοντας τὴ Δευτέρα κάθε Ἑβδομάδας ὑμνολογικὸ σ᾿ αὐτούς.
γ. Βγάζοντας μερίδα «εἰς τιμὴν καὶ μνήμην τους» καὶ μάλιστα ἀμέσως μετὰ τὴ μερίδα τῆς Παναγίας.
δ. Μὲ τὴν εἰδικὴ εὐχὴ τοῦ Ἀποδείπνου «Εἰς φύλακα Ἄγγελον», τὸν Παρακλητικὸ Κανόνα στὸ φύλακα Ἄγγελο καὶ ἄλλον ἕνα στοὺς Ἁγίους Ἀγγέλους.

Μὲ αὐτοὺς τοὺς τρόπους δίδεται ἀφορμὴ στοὺς πιστοὺς νὰ ζητοῦν τὴ βοήθεια καὶ τὴ μεσιτεία τους.

3. Ο ΤΙΜΙΟΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ
«Ἕνας εἶναι ὁ Κύριος, δεύτερ᾿ εἶναι ἡ Παναγιά, τρίτος εἶν᾿ ὁ Πρόδρομος,.». Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος ἀκολουθεῖ μόνο τὴν Παναγία καὶ βρίσκεται πάνω ἀπὸ κάθε ἄλλο Ἅγιον τῆς Ἐκκλησίας μας, σύμφωνα μὲ τὸ λόγο τοῦ Κυρίου «...οὐκ ἐγήγερται ἐν γεννητοῖς γυναικῶν μείζων Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ» (Ματ. ια´, 110).

α. Ἀναγνωρίζεται ὡς ὁ μεγαλύτερος τῶν Προφητῶν ὅπως ἀναφέρεται στὸ Ἀπολυτίκιό του.
β. Ὑπῆρξε Πρόδρομος τοῦ Κυρίου καὶ προετοίμασε ζωντανοὺς καὶ νεκρούς, ὅπως πάλι ἀναφέρεται στὸ Ἀπολυτίκιό του, γιὰ νὰ δεχθοῦν τὸν Χριστό.
γ. Ὀνομάστηκε καὶ Βαπτιστὴς τοῦ λαοῦ καὶ τοῦ Χριστοῦ στὸν Ἰορδάνη ποταμό.
δ. Ὑπῆρξε καὶ Μάρτυρας γιατί ἀποκεφαλίστηκε ἐπισφραγίζοντας τὸ ἔργο του μὲ τὸ αἷμα του.
ε. Εἰκονίζεται στὰ εἰκονοστάσια τῶν Ναῶν (τέμπλο) κατὰ κανόνα ἀριστερὰ τοῦ Κυρίου.
στ. Ἡ Ἐκκλησία βγάζει εἰδικὴ μερίδα στὴν Ἁγία Πρόθεση στὸ ὄνομά του.
ζ. Κάθε Τρίτη εἶναι ὑμνολογικὰ ἀφιερωμένη στὴ μνήμη του.
η. Τιμᾶται ἡ μνήμη τοῦ ἕξι φορὲς τὸ χρόνο (1) 7 Ἰανουαρίου - Σύναξη (2) 24 Φεβρουαρίου - α´ καὶ β´ εὕρεση τῆς τιμίας Κεφαλῆς του (3) 25 Μαΐου - γ´ εὕρεση τῆς τιμίας Κεφαλῆς του (4) 24 Ἰουνίου - Γενέθλια (5) 29 Αὐγούστου - Ἀποτομὴ τιμίας Κεφαλῆς του καὶ (6) 23 Σεπτεμβρίου - Σύλληψη.

4. ΑΓΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ
Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι ἐξελέγησαν ἀπὸ τὸν Κύριο καὶ Τὸν ὑπηρέτησαν μέχρι θανάτου. "Ἔγιναν φορεῖς τῆς ἐν Χριστῷ ἀποκαλύψεως, φωτίστηκαν ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μὲ ὅλα τὰ Χαρίσματα καὶ ἀποτελοῦν τὰ θεμέλια τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία γι᾿ αὐτὸ καλεῖται καὶ «Ἀποστολική». Θεωροῦνται ἀνώτεροι ὅλων τῶν ἄλλων Ἁγίων.

Ἕκτος ἀπὸ τοὺς δώδεκα Ἀποστόλους ποὺ ἀποτέλεσαν τὸ στενὸ κύκλο τῶν Μαθητῶν Του, ὁ Χριστὸς διάλεξε καὶ ἄλλους ἑβδομήκοντα οἱ ὁποῖοι συμπλήρωναν τὸ ἔργο τῶν δώδεκα.

Ἡ Ἐκκλησία τοὺς τιμᾶ τὸν καθένα σὲ ἰδιαίτερη ἡμερομηνία τοῦ ἔτους ἀλλὰ καὶ ὅλους μαζΐ τοὺς δώδεκα στὴ Σύναξη τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων στὶς 30 Ἰουνίου καὶ τοὺς Ἑβδομηκοντὰ στὴ Σύναξη τῶν Ἑβδομήκοντα στὶς 4 Ἰανουαρίου.

Ἔχει ἀφιερώσει ὑμνολογικὸ τὴν ἡμέρα Πέμπτη τῆς Ἑβδομάδας γιὰ νὰ τιμήσει αὐτοὺς γιὰ τὸ μεγάλο ἔργο τους, ἐνῶ ἐξάγει ἰδιαίτερη μερίδα στὴν Ἱερὰ Πρόθεση γιὰ τοὺς δώδεκα καὶ ἑβδομήκοντα.

5. ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ
Ἀποστολικοὶ λέγονται οἱ Πατέρες ποὺ ἀποτέλεσαν τὴν πρώτη μεταποστολικὴ γενιὰ στὴν κορυφὴ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱεραρχίας. Ὑπῆρξαν Μαθητὲς τῶν Ἀποστόλων, συνοδοί, αὐτόπτες καὶ αὐτήκοοι τῶν Ἀποστόλων.

Τὰ γραπτά τους ἔργα ἔχουν μεγάλο κύρος, γιατί γράφτηκαν στοὺς χρόνους ἀμέσως μετὰ τοὺς Ἀποστόλους καὶ διατηροῦν πολλὲς Ἀποστολικὲς παραδόσεις.

Οἱ σημαντικότεροι ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι:
- Ἅγιος Κλήμης, ἐπίσκοπος Ρώμης
- Ἅγιος Ἰγνάτιος, ἐπίσκοπος Ἀντιοχείας
- Ἅγιος Πολύκαρπος, ἐπίσκοπος Σμύρνης
- Ὁ Ἐρμᾶς, ποὺ ἔγραψε τὸ ἔργο «Ποιμήν» καὶ ὁ Παπίας, ποὺ ἔγραψε τὸ ἔργο «Λογίων Κυριακῶν Ἐξηγήσεις».

6. ΟΙ ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΙ
Τὸν τίτλο τοῦ Ἰσαποστόλου ἡ Ἐκκλησία τὸν ἀπένειμε σὲ Ἁγίους ποὺ ἀφιέρωσαν τὴ ζωή τους στὴ διάδοση τοῦ Χριστιανισμοῦ.

Τέτοιοι ἰσαπόστολοι εἶναι:
- Ἡ Ἁγία Φωτεινὴ ἡ Σαμαρείτιδα (26 Φεβρουαρίου καὶ Ε´ Κυριακὴ ἀπὸ τοῦ Πάσχα).
- Ἡ Ἁγία Μαρία Μαγδαληνὴ ἡ Μυροφόρος (22 Ἰουλίου).
- Οἱ Θεόστεπτοι Βασιλεῖς Κωνσταντῖνος καὶ Ἑλένη (21 Μαΐου).
- Ἡ Ἁγία Θέκλα (24 Σεπτεμβρίου).
- Οἱ Θεσσαλονικεῖς Φωτιστὲς τῶν Σλάβων Κύριλλος καὶ Μεθόδιος (11 Μαΐου).
- Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς (24 Αὐγούστου).
- Ἡ Ἁγία Νίνα, Φωτίστρια τῆς Γεωργίας.
- Ὁ Ἅγιος Βλαδίμηρος Βασιλιὰς τῶν Ρώσων, ἡ μητέρα του Ἁγία Ὄλγα (11 Ἰουλίου) κ.ἄ.

7. ΟΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ - ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὀνομάζονται ὅσοι ἀπὸ τοὺς κληρικοὺς τῆς Ἐκκλησίας, κυρίως Ἐπίσκοποι, διακρίθηκαν γιά:
-Τὴν ἁγιότητα τοῦ βίου τους, ἀκολουθώντας πιστὰ τὰ ἴχνη Χριστοῦ.
-Τὴν Ὀρθόδοξη διδασκαλία τους. Συστηματικὰ καὶ ὀρθὰ ἑρμήνευσαν καὶ ἐδίδαξαν τὴν Ἁγία Γραφή.
-Τὴν κοινὴ ἀναγνώρισή τους ἀπὸ τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας.

Οἱ περισσότεροι ἀπὸ αὐτοὺς ἔλαβαν μέρος στὶς Οἰκουμενικὲς ἢ Τοπικὲς Συνόδους, ἀγωνίστηκαν σθεναρὰ ἐναντίον τῶν αἱρέσεων καὶ πρωτοστάτησαν στὸν ἀγώνα ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας. Αὐτοὶ συστηματοποίησαν τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μὲ τοὺς Ὅρους, (Δογματικὲς ἀποφάσεις), τῶν Οἰκουμενικῶν καὶ Τοπικῶν Συνόδων, καθὼς καὶ μὲ τοὺς Κανόνες τῶν συγγραμμάτων τους.

8. ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Οἱ Χριστιανοὶ ποὺ διώχτηκαν καὶ βασανίστηκαν γιὰ τὴν πίστη τοὺς στὸ Χριστὸ καὶ τελικὰ μαρτύρησαν, ὀνομάζονται Μάρτυρες.

Τὸ μαρτύριο ποὺ εἶναι ἀποτέλεσμα ὁμολογίας τῆς πίστεως στὸ Χριστὸ καὶ τὴν Ὀρθοδοξία εἶναι ἐθελούσια μίμηση τοῦ πάθους τοῦ Χριστοῦ. Ἀπὸ τὴν πρώτη Ἐκκλησία θεωρήθηκε ὡς βάπτισμα, «βάπτισμα δι᾿ αἵματος» καὶ μάλιστα ἀνώτερο ἀπὸ τὸ βάπτισμα «δι᾿ ὕδατος». Τὸ μαρτύριο, ὅταν ὁ μάρτυρας ἔχει τὶς ἀπαραίτητες προϋποθέσεις σωτηρίας, παρέχει πλήρη ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν.

Μέγα νέφος Μαρτύρων δημιουργήθηκε στοὺς τρεῖς πρώτους αἰῶνες τοῦ Χριστιανισμοῦ ἀπὸ τοὺς διωγμοὺς τῶν Ῥωμαίων Αὐτοκρατόρων, οἱ ὁποῖοι μὲ δαιμονικὴ μανία ἐκκίνησαν τὸν ἕνα διωγμὸ μετὰ τὸν ἄλλο ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν, φέροντες τὰ ἀντίθετα ἀκριβῶς ἀποτελέσματα.

Οἱ Μάρτυρες διακρίνονται σέ:
α. Μεγαλομάρτυρες (λόγω ἀντοχῆς καὶ διαρκείας τῶν βασανιστηρίων, λαϊκοὶ ἢ κληρικοί).
β. Ἱερομάρτυρες (ὅσοι ἦσαν ἱερωμένοι).
γ. Ὁσιομάρτυρες καὶ Ὁσιοπαρθενομαρτυρες (ἄνδρες ἢ γυναῖκες, μοναχοὶ ἢ ἀσκητές).
δ. Μάρτυρες (οἱ λαϊκοί).
ε. Παρθενομάρτυρες (οἱ νέες ποὺ ζοῦσαν στὸν κόσμο).
στ. Νεομάρτυρες (λαϊκοὶ καὶ κληρικοὶ ποὺ μαρτύρησαν στὴν περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας, μετὰ ἀπὸ αὐτὴ καὶ ὅσοι θὰ μαρτυροῦν μέχρι τῆς συντέλειας τοῦ κόσμου.

9. ΟΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ
Ὅσοι ὁμολόγησαν τὸν Χριστό, ἀλλὰ δὲν μαρτύρησαν - εἴτε γιατί οἱ διῶκτες τους δὲν τοὺς βασάνισαν τόσο ὥστε νὰ ἀποθάνουν, εἴτε γιατί ἔπαυσαν τὴ δίωξή τους καὶ ἀπέθαναν τελικὰ μὲ φυσικὸ θάνατο - ὀνομάζονται Ὁμολογητές.

Ἡ Ἐκκλησία τιμάει τοὺς Ὁμολογητὲς βασιζόμενη στὴ διαβεβαίωση τοῦ Κυρίου «Πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου» (Ματ. ι´, 32).

10. ΟΙ ΑΠΟΛΟΓΗΤΕΣ
Ὁ Χριστιανισμὸς μὲ τὴν ἐμφάνισή του ἀνετάραξε τοὺς θεσμοὺς τῆς ἐποχῆς του καὶ γι᾿ αὐτὸ θεωρήθηκε «Ἰουδαίοις μὲν σκάνδαλον, Ἕλλησι δὲ μωρία...» (Α´ Κορ. α´, 23) καὶ κατηγορήθηκε καὶ διώχθηκε.

Ὅσοι ὑπερασπίστηκαν θεωρητικὰ τὸ Χριστιανισμὸ καὶ προέβαλλαν τὴν ἀλήθεια τοῦ μπροστὰ σὲ Αὐτοκράτορες καὶ γενικότερα μπρὸς στὴν πολιτικὴ ῥωμαϊκὴ ἐξουσία ἢ μπρὸς στὴν ἰουδαϊκὴ ἱεραρχία ὀνομάστηκαν Ἀπολογητές.

Μετὰ τοὺς Ἀπολογητὲς τῶν πρώτων αἰώνων, Ἀπολογητὲς ἐμφανίστηκαν καὶ μετὰ τὴν ἐξάπλωση τοῦ Μωαμεθανισμοῦ καὶ ἀνέζησαν στοὺς νεότερους χρόνους πρὸς ἀπόκρουση τῶν ἀθεϊστικῶν κηρυγμάτων.

Οἱ πιὸ γνωστοὶ Ἀπολογητὲς τῶν πρώτων αἰώνων ἦσαν οἱ Ἀθηναῖοι Κοδράτος, Ἀθηναγόρας καὶ Ἀριστείδης, ὁ Παλαιστίνιος Ἰουστίνος ὁ φιλόσοφος καὶ μάρτυς, Κλήμης ὁ Ἀλεξανδρεύς, Ὠριγένης καὶ οἱ Ἀφρικανοὶ Λατίνοι Τερτυλλιανὸς καὶ Κυπριανός. Μετὰ τοὺς διωγμοὺς ἀπολογητικὰ ἔργα συνέγραψαν οἱ μεγάλοι θεολόγοι Πατέρες τῶν Δ´ καὶ Ε´ αἰώνων.

11. ΟΙ ΟΣΙΟΙ
Μετὰ τὸ τέλος τῶν διωγμῶν ἐπεκράτησε ἡ ἄποψη ὅτι ἡ ἐνάρετη ζωὴ ἐν Χριστῷ εἶναι ἰσάξια μὲ τὸ μαρτυρικὸ θάνατο. Ἔτσι, ἐφαρμόζοντες τὸ λόγιο «διὸ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε (ἀποχωριστεῖτε)» (Β´ Κορ. στ´, 17), πολλοὶ ἐγκατέλειπαν τὸν κόσμο καὶ ἀφιερώθηκαν στὸν Χριστὸ ἐξ ὁλοκλήρου. Αὐτὸ θεωρήθηκε «μαρτύριο τῆς συνειδήσεως» καὶ ἐξομοιώθηκε μὲ τὸ «μαρτύριον τοῦ αἵματος». «Μάρτυρες τῇ βουλήσει ἄνευ μαστίγων καὶ διωγμῶν» (Μέγας Βασίλειος).

Αὐτοὶ εἶναι οἱ Μοναχοί, οἱ Ἀσκητὲς καὶ οἱ Ἀναχωρητές, ποὺ ἔζησαν ἢ σὲ Κοινόβια Μοναστήρια ἢ σὲ σπηλιές. Ἀποτέλεσμα τῆς αὐστηρῆς καὶ ἀσκητικῆς αὐτῆς ζωῆς εἶναι ἡ κάθαρση, ὁ φωτισμός, καὶ ἡ χαρίτωσή τους μὲ τὶς δωρεὲς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἡ προσφορά τους πρὸς τὸν κόσμο μὲ τὶς δεήσεις τους ὑπὲρ τοῦ σύμπαντος κόσμου, τὶς ποικίλες θαυματουργικὲς ἐπεμβάσεις τους, τὶς θεόπνευστες συγγραφές τους, τὶς ὁποῖες καὶ σήμερα ἀπολαμβάνουμε καὶ τοὺς ποικίλους ἀγῶνες τους ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁδήγησε τὴν Ἐκκλησία στὴν ἀναγνώριση τους ὡς ἐμπροσθοφυλακῆς τοῦ Σώματός της κατὰ τῶν ἐχθρῶν της πίστεως καὶ τοὺς τιμάει ὡς Ὁσίους καὶ Θεοφόρους Πατέρες.

Μερικοὶ ἀπὸ τοὺς ἐπιφανέστερους Ὁσίους εἶναι ὁ Μέγας Ἀντώνιος, ὁ Παχώμιος, Σάββας ὁ ἡγιασμένος, ὁ Μέγας Εὐθύμιος, Θεοδόσιος ὁ Κοινοβιάρχης, Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος, Ἀθανάσιος ὁ Ἀθωνίτης κ.λπ.

12. ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΙ
Ὅλοι ὅσοι ἔζησαν πρὸ Χριστοῦ σύμφωνα μὲ τὸ θεῖο Νόμο καὶ μὲ τὴν ἐλπίδα τῆς ἐλεύσεως τοῦ Μεσσία: Προπάτορες, Θεοπάτορες, Προφῆτες, Πατριάρχες, Βασιλεῖς κ.λπ. λέγονται Δίκαιοι, (δηλαδὴ Ἅγιοι πρὸ Χριστοῦ)."
Αυτοί εορτάζονται Μακεδών, ως άγιοι, υπήρξαν και για την πάρτη σου,
θα βάζουμε κάθε μέρα, κάποιες δεκάδες, χιλιάδες, μέχρι να τους αναγνωρίσεις...
Να αρχίσουμε με την πονεμένη Πολωνία, όπου οι καθολικοί, μέχρι
πρόσφατ,α σκοτώνανε χριστιανούς ορθόδοξους:

Πολωνοί Άγιοι που μαρτύρησαν από τους Παπικούς.
Διακήρυξις της Αγιώτητος των Νεομαρτύρων της Πολωνίας, 8 Ιουνίου 2003
Πράξις της Ιεράς Συνόδου
της Ορθοδόξου Πολωνικής Εκκλησίας
δια την κατάταξιν εις τον χορόν των Αγίων,
των Μαρτύρων του εικοστού αιώνος εις την επαρχίαν Χελμ και Ποντλάσκια
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Εις τας αρχάς της τρίτης χιλιετηρίδος της χρηστότητος Κυρίου, η Ορθόδοξος Εκκλησία της Πολωνίας δρέπει τους καρπούς της θείας σποράς, οι οποίοι ηυξήθησαν δια της ομολογίας της ορθοδόξου πίστεως και του μαρτυρικού τέλους του πιστού λαού της επαρχίας Χελμ και Ποντλάσκια.
Η περιοχή Χελμ και Ποντλάσκια (σημερινή νότιο-ανατολική Πολωνία), η οποία προ χιλίων ετών εδέχθη την ορθόδοξον πίστιν, πολλάκις υπέμεινε δυσχερείς περιστάσεις και διωγμούς υπό των αλλοθρήσκων. Παρ’ όλα ταύτα πάντοτε διετήρησε την αφοσίωσιν εις τον Χριστόν και εις την Αγίαν Εκκλησίαν, δια πρεσβειών της Θεοτόκου, η οποία εδώρησε εις την επαρχίαν Χελμ την θαυματουργόν εικόνα της. Ακόμη και εις τας δυσκολοτέρας δοκιμασίας της πίστεως, κατά τας οποίας εφαίνετο να σβήνη το φως της Ορθοδοξίας διεφύλαξεν αυτήν την αγίαν κληρονομίαν και παρακαταθήκη της πίστεως όπως την έλαβε απ’ τον Άγιο Βλαδίμηρο.
Αφού παρήλθαν λοιπόν οι φοβεροί διωγμοί και το μέγα σκότος, πάλιν η πίστις λαμπρύνεται, δια της αναδείξεως ομολογητών και μαρτύρων, οι οποίοι ιδιαιτέρως κατά τον εικοστόν αιώνα, επότισαν δια των μαρτυρικών αιμάτων αυτών την χώραν τους.
Το αποκορύφωμα των διωγμών της περιοχής Χελμ και Ποντλάσκια έλαβε χώραν το έτος 1944, και καθώς μαρτυρούν οι εντόπιοι του καιρού εκείνου: «Φοβερά και δυσχερή υπέστημεν από τους εχθρούς της πίστεως οι οποίοι επλημμύρισαν την περιοχή μας με ποταμούς αιμάτων και επυρπόλησαν τας οικίας μας. Κατ’ αυτάς δε τας ημέρας ορισμένοι έλαβον μαρτυρικόν στέφανον, αφιερώσαντες την καρδιάν τους και την πίστιν τους εις τον Θεόν και τον πλησίον τους».
Δια των μαρτυρικών τους αιμάτων και πρεσβειών ενισχύεται η σημερινή εκκλησιαστική μας κοινότης και εμείς διατηρούμε την μνήμην του μαρτυρίου τους, συμφώνως με την κατά το έτος 1944 μαρτυρίαν του τοπικού Ιεράρχου Ιλαρίωνος, ο οποίος είπε: «Εγώ ελπίζω ακραδάντως, ότι πολλούς από τους μαρτυρήσαντας ιερείς της επαρχίας μου, η Εκκλησία θα κατατάξη εις τον χορόν των Αγίων». Κατά τους πεντήκοντα μεσολαβήσαντας χρόνους ήταν αδύνατον να γίνη η αγιοποίησίς των, εξ αιτίας των μη ευνοϊκών προς τούτο περιστάσεων. Εν τούτοις η μνήμη αυτών παρέμεινε ζωντανή εις τον λαόν της περιοχής, μέχρις ότου η Ορθόδοξος τοπική Εκκλησία, επί τη βάσει ερευνών και στοιχείων ειδικής επιτροπής, απεφάσισε:

1. Καθορίζεται η σύναξις των Αγίων Μαρτύρων και ομολογητών της επαρχίας Χελμ και Ποντλάσκια, την πρώτην Κυριακήν του μηνός Ιουνίου.

2. Κατατάσσονται εις τον χορόν των Αγίων:

α) Ο Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Μαρτίς (μαρτυρήσας εις το χωρίον Τερατίν την 4ην Μαΐου 1945).

β) Ο Πρωθιερεύς Παύλος Σβάικο και η πρεσβυτέρα του Ιωάννα (μαρτυρήσαντες εις το χωρίον Γκραμπόβιετς την 28ην Αυγούστου 1943).

γ) Ο Ιερεύς Νικόλαος Χολτς (μαρτυρήσας εις Νοβοσιόλκι, την 2αν Απριλίου 1944).

δ) Ο Ιερεύς Λέων Κορόμπτσουκ (μαρτυρήσας εις Λάσκοφ την 10ην Μαρτίου 1944).

ε) Ο Ιερεύς Πέτρος Οχρίσκο (μαρτυρήσας εις Τσαρτόβιετς την 10ην Απριλίου 1944).

στ) Ο Ιερεύς Σέργιος Ζαχάρτσκουκ (μαρτυρήσας εις Νάμπρουζ την 6ην Μαΐου 1943).

ζ) Ο Μοναχός Ιγνάτιος (μαρτυρήσας εις την Μονήν του Αγίου Ονουφρίου εις Γιαμπλέτσνα, την 10ην Αυγούστου 1942).

3. Να συνταχθούν Απολυτίκιον, Κοντάκιον και μεγαλυνάριον των ανωτέρω Αγίων, ενώ η Ασματική Ακολουθία του ευρίσκεται εις το Μηναίον των Μαρτύρων.

4. Να τιμηθούν όσα άγια λείψανα αυτών ευρέθησαν και να αγιογραφηθή η Εικόνα αυτών.

5. Να ενημερωθούν τα ομόδοξα Πατριαρχεία και οι αυτοκέφαλοι Εκκλησίες.

Δια πρεσβειών πάντων των εν Χελμ και Ποντλάσκ μαρτυρησάντων Αγίων, οι οποίοι παρίστανται εμπρός εις τον θρόνον του Υψίστου, ικετεύοντες Αυτόν υπέρ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και του πιστού λαού της πατρίδος των, είθε ο Κύριος να ενισχύση την πίστιν μας και να μας δώση πλουσίαν την ευλογίαν Του. Αμήν.
† Μακαριώτατος Μητροπολίτης Σάββας,
Αρχιεπίσκοπος Βαρσοβίας και πάσης Πολωνίας.
† Σεβασμιώτατος Σίμων,
Αρχιεπίσκοπος Λοτς και Πόζναν.
† Σεβασμιώτατος Αδάμ,
Αρχιεπίσκοπος Πσέμισλ και Σάνοκ.
† Σεβασμιώτατος Ιερεμίας,
Αρχιεπίσκοπος Βρότσλαβ και Στσέτσιν.
† Σεβασμιώτατος Άβελ,
Αρχιεπίσκοπος Λούμπλιν και Χελμ.
† Θεοφιλέστατος Μύρων, Επίσκοπος Χαϊνούβκα.
† Θεοφιλέστατος Ιάκωβος,
Επίσκοπος Μπιαλύστοκ και Γκντανσκ.
† Θεοφιλέστατος Γρηγόριος, Επίσκοπος Μπιέλσκι.
Εν Λούμπλιν της 20η Μαρτίου 2003
Εκδόσεις: Ορθόδοξος Κυψέλη Θεσσαλονίκη
Άγιος Ιερομάρτυς Βασίλειος
Ο Άγιος Ιερομάρτυς Βασίλειος γεννήθηκε στην ευλογημένη από τον Θεόν επαρχία της Χελμ, στο χωρίον Τερατίν κατά τα τέλη του 19ου αιώνος. (24/10/08)
Άγιος Ιερομάρτυς Παύλος και η πρεσβυτέρα του Ιωάννα
…και έτσι οι παπικοί αντάρτες, την ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, συνέλαβαν τον ίδιο και την πρεσβυτέρα του και τους υπέβαλλαν σε φρικτά βασανιστήρια
(24/10/08)
Άγιος Ιερομάρτυς Νικόλαος
Ο Άγιος Ιερομάρτυς Νικόλαος κηδεύθηκε στον τόπον, όπου το 1938, η παπική κυβέρνηση κατεδάφισε τον προϋπάρχοντα ενοριακό Ναό… (24/10/08)
Άγιος Ιερομάρτυς Λέων
Ο εικοσιπεντάχρονος ιερεύς με την οικογένειά του και διακόσιους ενορίτες του στο Λάσκοφ, έλαβαν τον στέφανο του μαρτυρίου από τους παπικούς.
Άγιος Ιερομάρτυς Πέτρος
Ο Άγιος Μάρτυς Πέτρος γεννήθηκε το 1891 στο χωριό Ταρναβάτκα, νομού Τομάσουφ. (24/10/08)
Άγιος Ιερομάρτυς Σέργιος
Οι παπικοί τον βασάνισαν επί τόπου και τον κατακρεούργησαν. Παρέδωσε την ψυχή του, σε ηλικία 28 ετών. 24/10/08
Άγιος οσιομάρτυς Ιγνάτιος
Ο μοναχός Ιγνάτιος γεννήθηκε στην δεκαετία του 1860. (24/10/08)

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr