| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
StorM_GmA
Νέο Μέλος
Greece
46 Μηνύματα |
 Απεστάλη: 06/01/2003, 03:18:21
καλήσπερα σε όλους.
μετά από πολύύύύύύύύύύ καιρό,ξανακανω post στο forum και αφορμή το καταπληκτικό θέμα του strangewoderer.
strangewonderer άνοιξες ένα πολύ μεγάλο και με πολύ συζήτηση θέμα.
Η ιστορία του φίλου Λεωνίδα με συγκήνησε πραγματικά.
Η γνώμη μου στο θέμα είναι πως δεν μας βλέπουν απλά ξέρουν τα συναισθήματά μας.
Θα συμφωνήσω με τον φίλο tzo κάνοντας μια μικρή αλλαγή στα λεγώμενά του.
Πιστεύω πως οι συχνότητες δεν ειναι διαφορετικές μεταξύ ανθρώπου-πνεύματος αλλά μεταξύ των συναισθημάτων.τα ανθρώπινα συναισθήματα εκπέμπουν σε διαφορετικό μήκος με των πνευμάτων.Ειναι σαν τους ανθρώπους με τα ποντίκια.τα ποντίκια ακουν ήχους που δεν ακουει ο ανθρωπος αλλά υπαρχουν και μερικοι ήχοι οι οποιοι ακουγονται και απο τους 2.ετσι,ισως καποια συναισθηματα να εκπέμπουν σε συχνοτητες που γινονται αντιλιπτες απο τα πνευματα και ετσι μας καταλαβαίνουν.για να φτάσουν όμως αυτά τα συναισθήματα τις συχνότητες των πνευμάτων,πρεπει να περάσουν απο καποια ενισχυση.τον ρόλο του ενισχυτη τον παιζει η ψυχή η οποία όσο περισσότερο αγαπούσε αυτο το πρόσωπο,τοσο περισσότερο ενισχύει το "κύμα".
Οι παρομοιώσεις ίσως ειναι λιγο χαζές αλλά αυτές μου ήρθαν στο μυαλό καθώς έγραφα το post.Αυτά εχω να πω προς το παρών StorM_GmA |
Λεωνίδας
Μέλος 1ης Βαθμίδας
96 Μηνύματα |
Απεστάλη: 08/01/2003, 16:04:13
καταρχήν καλοί μου φίλοι να σας ευχαριστήσω για τα συλλυπητήρια σας αν και καθυστερημένα βέβαια . Ήταν αγένεια ,αλλά ειλικρινά ξεχάστηκα .
Επί της ουσίας τώρα .
Τzo , πράγματι οι ενδείξεις που έχω μέχρι τώρα με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι για ένα χρονικό διάστημα , που ενδεχομένως να αντιστοιχεί στο 40ήμερο που πιστεύει ο λαός μας (και δεν ξέρω και ποιοι άλλοι) , οι νεκροί μας περιτριγυρίζουν .
Οι ενδείξεις μου ξεκινούν αφενός από τα εξαγόμενα από τον υπνωτισμό , αφετέρου από προσωπικές εμπειρίες δικές μου και ανθρώπων του άμεσου περιβάλλοντός μου.
Ananass, θα σου πω κάτι ακραίο που μου έχει τύχει .
Στην κηδεία του παππού μου (από μητέρα) , την ώρα ακριβώς που τον αφήνανε μέσα , εκείνη την μέγιστη συγκινισιακά στιγμή , εμένα και 3 ξαδέλφια μου , μας είχε πιάσει νευρικό ,ασταμάτητο γέλιο , μετά από ένα γεμάτο φόρτιση ξενύχτι .
Κρυμμένοι σε μια γωνία , δεν πιστεύαμε και εμείς ότι μας συνέβη .
Φαντάσου ότι ήμασταν περίπου έφηβοι και ότι ειδικά τα ξαδέρφια μου είχαν ζήσει πολύ μαζί του , ώστε να τον έβλεπαν σαν δεύτερο πατέρα .
Ghost , o συγκεκριμένος παππούς μου , με «επισκέφθηκε» 15 μέρες μετά .
Strange , νομίζω δεν είναι τίποτα «εκεί» , όλα εδώ είναι στο μυαλό μας .
Αλλά επειδή το μυαλό μας δημιουργεί την αίσθηση του χρόνου και του κινούμενου σύμπαντος γενικότερα , νομίζουμε ότι «αυτοί» είναι εκεί ή τότε .
Το τι κάνουμε ή το τι κάνουνε εκεί ορίζεται από τους ίδιους κανόνες οι οποίοι ορίζουν και το παρών μας …
Storm , συμφωνώ ότι ο κόσμος μας τελικά είναι δύο σε ένα :-)
Και επίσης ότι ενδεχομένως ,είναι δυνατή η εναλλαγή –ανταλλαγή αυτή , παρομοίως με τον τρόπο που το φως υφίσταται ως σωματίδιο ή ως κύμα , ταυτόχρονα .
""βάλε στόχους μικρούς αν θες να ευτυχίσεις , βάλε στόχους μεγάλους για να παραμείνεις νέος""
|
strangewonderer
Μέλος 1ης Βαθμίδας
133 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/01/2003, 04:30:33
ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ;
quote:
Strange , νομίζω δεν είναι τίποτα «εκεί» , όλα εδώ είναι στο μυαλό μας .
Αλλά επειδή το μυαλό μας δημιουργεί την αίσθηση του χρόνου και του κινούμενου σύμπαντος γενικότερα , νομίζουμε ότι «αυτοί» είναι εκεί ή τότε .
Το τι κάνουμε ή το τι κάνουνε εκεί ορίζεται από τους ίδιους κανόνες οι οποίοι ορίζουν και το παρών μας …
|
strangewonderer
Μέλος 1ης Βαθμίδας
133 Μηνύματα |
Απεστάλη: 17/02/2003, 03:39:44
ΑΝ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΟΥΝ;
|
indigo_boy
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Western Sahara
493 Μηνύματα |
Απεστάλη: 17/02/2003, 16:47:02
ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΟΥΝ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕ ΜΕ ΓΗΙΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΡΚΕΤΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ? ΑΣ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΓΥΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥΣ ΗΣΥΧΟΙ.ΑΣ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΒΡΟΥΝΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥΣ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΦΩΣ
ΦΙΛΙΚΑ
Edited by - indigo_boy on 17/02/2003 16:49:27 |
cat
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Italy
589 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/02/2003, 22:50:07
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΑΥΤΟ ΤΟ SITE ΜΟΥ ΣΗΚΩΘΗΚΕ Η ΤΡΙΧΑ ΚΑΓΚΕΛΟ....
ΑΛΛΑ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΑ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ...
ΠΑΝΤΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ ΠΟΤΕ ΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΤΑ ???ΑΣ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟ "FLATLINERS" ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΑΝ ΘΕΜΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΕ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ .....ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ ΟΣΟΙ ΤΗΝ ΕΙΔΑΝ ΔΕΝ ΑΛΑΞΑΝΕ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ... ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ...ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΣΕ ΣΥΝΓΚΕΝΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ...(ΠΕΘΑΝΕ ΓΙΑ ΛΙΓΑ ΛΕΠΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΙΔΕ ΦΩΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΑΣΠΡΑ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ) ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ..
ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΝΤΙΜΕΤΟΠΙΖΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΟΧΙ ΜΕ ΦΟΒΟ ΠΙΑ ... ΟΠΟΤΕ ΚΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΤΑ ..ΚΑΙ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΘΑ ΤΟ ΑΝΑΚΑΛΥΨΟΥΜΕ // "ΚΑΙ μη ΧΕΙΡOΤΕΡΑ να ΛΕΜΕ"
|
strangewonderer
Μέλος 1ης Βαθμίδας
133 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/02/2003, 05:40:57
quote:
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΑΥΤΟ ΤΟ SITE ΜΟΥ ΣΗΚΩΘΗΚΕ Η ΤΡΙΧΑ ΚΑΓΚΕΛΟ....
ΑΛΛΑ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΑ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ...
ΠΑΝΤΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ ΠΟΤΕ ΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΤΑ ???ΑΣ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟ "FLATLINERS" ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΑΝ ΘΕΜΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΕ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ .....ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ ΟΣΟΙ ΤΗΝ ΕΙΔΑΝ ΔΕΝ ΑΛΑΞΑΝΕ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ... ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ...ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΣΕ ΣΥΝΓΚΕΝΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ...(ΠΕΘΑΝΕ ΓΙΑ ΛΙΓΑ ΛΕΠΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΙΔΕ ΦΩΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΑΣΠΡΑ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ) ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ..
ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΝΤΙΜΕΤΟΠΙΖΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΟΧΙ ΜΕ ΦΟΒΟ ΠΙΑ ... ΟΠΟΤΕ ΚΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΤΑ ..ΚΑΙ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΘΑ ΤΟ ΑΝΑΚΑΛΥΨΟΥΜΕ // "ΚΑΙ μη ΧΕΙΡOΤΕΡΑ να ΛΕΜΕ"
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣ ΤΙ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΑΥΤΟ;
|
ΕΧΕΜΒΡΟΤΟΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Sweden
2198 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/02/2003, 10:37:37
quote:
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΑΥΤΟ ΤΟ SITE ΜΟΥ ΣΗΚΩΘΗΚΕ Η ΤΡΙΧΑ ΚΑΓΚΕΛΟ....
THA HTHELA POLI NA TO EVLEPA AUTO!!!(MIAS KAI EISAI GATA)
(MA TI EXW PATHEI KAI PIRAZW TON KOSMO TWRA TELEUTEA???)PANTOS AN VREIS XRONO MILISE MAS GIA THN EMPIRIA AYTOU TOU PROSOPOU!
EINAI PANTOS GEGONOS,TO OTI H EMBIRIES AYTES DIAFEROUN APO ATOMA
POU EXOUN DIAFORETIKA (THRISKEYTIKA) PISTEVO.
ALOI VLEPOUN AGELOUS,ALOI APLA ENA TUNEL KAI STHN AKRH TOU FWS,ALOI
AGAPIMENA TOUS PROSOPA POU EXOUN FIGEI APO THN ZWH...KTLP
PANTOS GNOMH MOU EINAI OTI AYTO POU THA DEI KAPIOS,EINAI FANERA EPIREASMENO APO TON TROPO ZWHS TOU.APO THS ANAMNHSHS TOU,APO THS
EMPIRIES TOU.
O PAPOUS MOU GIA PARADIGMA,EYLEPE MIA GINEKA,POU YPOTITHETE HTAN
KAPOTE STA NIATA TOU EROTEUMENOS(AN TO METHENE H GIAGIA MOU)KAI
TOU TRAGOUDOUSE.TAYTOXRONA TRAGOUDOUSE KIEKEINOS.VEVEA AYTO HTAN
STO STADIO TOU ''PARALIRIMATOS''EAN MPORW NA TO PERIGRAPSW ETSI
LIGO PRIN KLIDEI TA MATIA TOU GIA PANTA. ALO ENA PERISTATIKO,SYNEVEI STON PATERA MOU.
EIDAI ENA ONEIRO ME TOUS GONEIS TOU(POU EXOUN FIGEI APO THN ZWH
POLA XRONIA TWRA)POU TOU ELEGAN..''SAS VLEPOUME!MHN NOMIZETE OTI
DEN SAS VLEPOUME!OLA TA PARATIROUME.)KAI SE KAPIA STHGMH TOU ONEIROU
O PATERAS TOU,TOU LEEI TO EXIS..(PANTOS PARE SE PARAKALW AYTE THS
DYO PETRES KAI THN PLITHA''ETSI LENE STO XORGIO MOU TON TSIMENTOLYTHO'' PANO APO TO KEFALI MOU,ME PLAKONOUN KAI DEN MPORW NA ANAPNEUSW!)
META APO ARKETO DIASTIMA,O PATERAS MOU EPISKEYTIKE TO MNHMA TON GONION TOU..''SIMIOTEON HXE NA TO EPISKEYTEI ARKETA XRONIA''
KAI EPANO AKRIVOS APO TO MNHMA,STO YPSOS TOU ''KEFALIOU''TOU NEKROU
YPIRHAN DIO MEGALES PETRES.KAI MIA ''PLITHA''
AYTO HTAN ALO ENA KLASIKO PARADIGMA,APO TA SYNITHISMENA POU VIONOUN
ANTHROPOI POU EXOUN XASEI DIKA TOUS PROSOPA.
TI NA PEI KANEIS!!
|
indigo_boy
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Western Sahara
493 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/02/2003, 23:15:00
ΤΩΡΑ ΘΥΜΗΘΙΚΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΑ ΠΡΟΣΦΑΤΑ.
ΡΩΤΗΣΕ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΝ CASTANEDA
ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕ:
ΟΤΑΝ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΠΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΣΟΥ ΟΤΙ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ
ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ
ΦΙΛΙΚΑ
Υ.Γ Η ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ ΦΡΑΣΗ ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΦΩΤΕΙΝΟ ΤΟΥΝΕΛ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ¨ΘΑΛΛΑΣΑ ΑΓΑΠΗΣ¨
|
buda36gr
Μέλος 1ης Βαθμίδας
Greece
149 Μηνύματα |
Απεστάλη: 09/03/2003, 09:18:42
Η ΘΙΒΕΤΑΝΙΚΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ(ΠΟΥ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ 4000 ΕΤΩΝ!)ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΟΛΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ,ΑΠ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ,ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ(ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ)ΕΩΣ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΣΑΡΚΩΣΗ..ΟΣΟΙ ΕΙΧΑΝ Η ΘΑΘΕΛΑΝ ΝΑΧΟΥΝ ΕΠΑΦΕΣ,ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΟ ΒΡΙΣΚΩ ΦΡΙΚΤΟ ΚΑΙ ΑΝΟΗΤΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΔΙΑΜΕΣΟ(ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΑΠΑΙΣΙΑ ΑΙΣΘΗΣΗ,ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ),ΝΟΜΙΖΩ ΘΑΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΟ ΒΙΒΛΙΑ..ΟΤΑΝ Η ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ,Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ |
strangewonderer
Μέλος 1ης Βαθμίδας
133 Μηνύματα |
Απεστάλη: 12/03/2003, 02:44:35
ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΝΕΝΟΣ ΕΙΔΟΥΣ ΕΠΑΦΗ " ΣΚΙΑΖΟΜΕ " ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΠΛΑ ΕΧΩ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΠΟΡΙΑ.ΑΝ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΠΩΣ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ,ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ Η ΟΧΙ;
|
bubu
Νέο Μέλος
17 Μηνύματα |
Απεστάλη: 12/03/2003, 16:17:03
Θα σας πω και εγώ με λίγα λόγια μια αντιστοιχη οικογενειακή εμπειρία...
Πρίν 12 χρόνια ο αδερφός μου διέσχιζε αμέριμνος ένα περιφερειακό δρόμο μίας μικρης πόλης. Ξαφνικά μία μηχανή τον χτύπησε και εκτινάχτηκε για 10 μέτρα τουλάχιστον πέφτοντας πάνω σε μία σταθμευμένη νταλίκα. Σηκώθηκε χώρις κανένα σχεδόν εμφανή τραύμα και ήρθε σπίτι πονώντας βέβαια σε όλο του το κορμί. Οι γονείς μου τρομοκρατήθηκαν...φοβόντουσαν για εσωτερική αιμοραγία και κάλεσαν αμέσως έναν φίλο γιατρό. Τα πράγαματα ήταν τελικά αρκετά άσχημα γιατί είχε χτυπήσει στο κεφάλι και αυτό με την κατάποση νερού του προκάλεσε επιληψία. Με την εκδήλωση της επιληπτικής κρίσης εφύγαν όλοι εσπευσμένα για το νοσοκομείο. Στο περιφεριακό νοσοκομείο που τον πήγαμε δεν τον κράτησαν λέγοντας ότι το περιστατικό ήταν πολύ σοβαρό και δηλώνοντας απλά σοτυς γονείς μου ότι έχει ελάχιστες ελπίδες να γλυτώσει.
Μπήκαν στο ασθενοφόρο οι γονείς μου και έφυγαν μαζί με τον αδερφό μου... Με μεγάλη προσπάθεια φίλων γιατρών αλλά και του ιδίου ο οποίος είχε πολύ καλή φυσική κατάσταση κατάφερε να γινεί μετά από ένα χρόνο ταλαιπωρίας εντελώς καλά... Όταν μιλάμε για την διακομιδή του από το περιφερειακό νοσοκομείο στο νοσοκομείο της Αθήνας πάντα έχει ένα μελαγχολικό ύφος...Μου λέει "...δεν με άφηναν να κοιμηθώ στο ασθενοφόρο μου μιλούσαν συνέχεια, όταν για ελάχιστα δευτερόλεπτα κατάφερνα να κλείσω τα μάτια μου έβλεπα ένα τούνελ σκοτεινό και στο βάθος ένα λαμπερό φως. 'Ηθελα τόσο πολύ να πάω εκεί. Νευρίαζα που δεν με άφηναν αλλά δεν μπορούσα να αντιδράσω να τους το πω...Ήταν υπέροχα ακόμη και τώρα που καταλαβαίνω ότι αν έφτανα στο φως ίσως να μην ήμουν μαζί σας μελαγχολώ. Δεν μπορώ να σου περιγράψω πόσο ζεστά και υπέροχα ένιωσα..." Εγώ βέβαια πάντα εναντιώνομαι όταν κάνουμε αυτή τη συζήτηση και του λέω ότι έμεινε και κέρδισε μία πανέμορφη κόρη αλλά ποτέ δεν κατάφερα να τον πείσω ότι εδώ είναι καλύτερα.... Το μόνο σίγουρο είναι ότι από τότε δεν τον ενόχλησε ποτέ η ιδέα του θανάτου.
|
cassiopeia
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Guadeloupe
252 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/03/2003, 01:18:45
Γεια σου strangewonderer...Θα σου πω κάτι.. Όταν μας κάνουν κάποια ερώτηση, και ψάχνουμε να βρούμε μία απάντηση, αυτομάτως επιλέγουμε ανάμεσα στο 'ξέρω' και στο 'δεν ξέρω..' .
Διαβάζοντας τον τίτλο του θέματος, προσωπικά δεν έκανα κάποια επιλογή(ανάμεσα στο ξέρω και στο δεν ξέρω.Σαν να νιώθω, οτι η απάντηση είναι γραμμένη μέσα μου.Το θεωρώ φυσικό . .να υπάρχουν!
Δεν ξέρω αν είναι δική μας η ανάγκη, το να θέλουμε να πιστεύουμε οτι υπάρχουν νεκροί γύρω μας.. οτι πρόσωπα που έφυγαν από κοντά μας, είναι ακόμη μαζί μας έστω και αϋλα..
Θυμάμαι μία φορα ..(νομίζω πρεπει να ήταν το 'κάτσε καλά' με την τότε Αννα Δρούζα) .. και είχαν κάνει μια συνέντευξη στο εξωτερικό σε μία μέγαλη γυνάικα(ηλικιακά), που ήταν μέντιουμ..Λοιπόν όταν η συνέντευξη έφτανε στο τέλος ο δημοσιογράφος την ρώτησε εάν μπορεί να δεί άτομα τα οποία έχουν πεθάνει.Και τότε εκέινη του είπε οτι γύρω μας υπάρχουν πάρα πολλοί ανθρωποι που όμως δεν τους βλέπουμε.. και συνέχισε λέγοντάς του οτι εκείνη την στιγμή στο ίδιο δωμάτιο βρισκόταν και η γιαγιά του!(η οποία είχε πεθάνει πριν χρόνια)! Ο δημοσιογράφος φυσικά δεν την πίστεψε .. και της ζήτησε να την περιγράψει!Είπε με λεπτομέρεια τι φορούσε, πως ήταν τα μαλλιά της, ακόμη και κάποια λόγια χαρακτηριστικά που του έλεγε όταν ήταν μικρος..
Δεν έχω κανένα λόγω να μήν το πιστέψω γιατι φάνηκε πως δεν ήταν στημένο.. από την εκπληξη του ίδιου του δημοσιογράφου... Ελπίζω να πήρες κάτι από αυτό το μικρό κομμάτι ...
Ό,τι δε γράφει η μοίρα δεν μπορεί να το φτάσει το χέρι σου
και ό,τι είναι γραμμένο θα σ'εύρει όπου κι αν είσαι..
|
strangewonderer
Μέλος 1ης Βαθμίδας
133 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/03/2003, 03:38:33
quote:
Γεια σου strangewonderer...Θα σου πω κάτι.. Όταν μας κάνουν κάποια ερώτηση, και ψάχνουμε να βρούμε μία απάντηση, αυτομάτως επιλέγουμε ανάμεσα στο 'ξέρω' και στο 'δεν ξέρω..' .
Διαβάζοντας τον τίτλο του θέματος, προσωπικά δεν έκανα κάποια επιλογή(ανάμεσα στο ξέρω και στο δεν ξέρω.Σαν να νιώθω, οτι η απάντηση είναι γραμμένη μέσα μου.Το θεωρώ φυσικό . .να υπάρχουν!
Δεν ξέρω αν είναι δική μας η ανάγκη, το να θέλουμε να πιστεύουμε οτι υπάρχουν νεκροί γύρω μας.. οτι πρόσωπα που έφυγαν από κοντά μας, είναι ακόμη μαζί μας έστω και αϋλα..
Θυμάμαι μία φορα ..(νομίζω πρεπει να ήταν το 'κάτσε καλά' με την τότε Αννα Δρούζα) .. και είχαν κάνει μια συνέντευξη στο εξωτερικό σε μία μέγαλη γυνάικα(ηλικιακά), που ήταν μέντιουμ..Λοιπόν όταν η συνέντευξη έφτανε στο τέλος ο δημοσιογράφος την ρώτησε εάν μπορεί να δεί άτομα τα οποία έχουν πεθάνει.Και τότε εκέινη του είπε οτι γύρω μας υπάρχουν πάρα πολλοί ανθρωποι που όμως δεν τους βλέπουμε.. και συνέχισε λέγοντάς του οτι εκείνη την στιγμή στο ίδιο δωμάτιο βρισκόταν και η γιαγιά του!(η οποία είχε πεθάνει πριν χρόνια)! Ο δημοσιογράφος φυσικά δεν την πίστεψε .. και της ζήτησε να την περιγράψει!Είπε με λεπτομέρεια τι φορούσε, πως ήταν τα μαλλιά της, ακόμη και κάποια λόγια χαρακτηριστικά που του έλεγε όταν ήταν μικρος..
Δεν έχω κανένα λόγω να μήν το πιστέψω γιατι φάνηκε πως δεν ήταν στημένο.. από την εκπληξη του ίδιου του δημοσιογράφου... Ελπίζω να πήρες κάτι από αυτό το μικρό κομμάτι ...
Ό,τι δε γράφει η μοίρα δεν μπορεί να το φτάσει το χέρι σου
και ό,τι είναι γραμμένο θα σ'εύρει όπου κι αν είσαι..
ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΞΑΝΑΚΟΥΣΕΙ ΑΥΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Edited by - strangewonderer on 13/03/2003 03:38:59 |
indigo_boy
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Western Sahara
493 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/03/2003, 15:29:07
quote:
όταν για ελάχιστα δευτερόλεπτα κατάφερνα να κλείσω τα μάτια μου έβλεπα ένα τούνελ σκοτεινό και στο βάθος ένα λαμπερό φως. 'Ηθελα τόσο πολύ να πάω εκεί. Νευρίαζα που δεν με άφηναν αλλά δεν μπορούσα να αντιδράσω να τους το πω...Ήταν υπέροχα ακόμη και τώρα που καταλαβαίνω ότι αν έφτανα στο φως ίσως να μην ήμουν μαζί σας μελαγχολώ. Δεν μπορώ να σου περιγράψω πόσο ζεστά και υπέροχα ένιωσα..."
Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΟΥΝΕΛ ΕΙΝΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ ΑΓΑΠΗΣ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ........
|
buda36gr
Μέλος 1ης Βαθμίδας
Greece
149 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/03/2003, 16:02:07
ΑΠ ΤΑ 15 ΜΟΥ ΧΑΝΩ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΝΑ ΧΑΙΡΕΤΗΣΟΥΝ..ΒΛΕΠΩ ΕΚΤΟΤΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΟΡΦΕΣ,ΠΟΛΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΛΕΣΑ ΚΙΟΛΑΣ..ΚΥΡΙΩΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ Η ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΒΑΘΙΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ(ΟΤΑΝ ΠΑΙΖΩ ΚΙΘΑΡΑ,ΟΤΑΝ ΤΡΑΓΟΥΔΑΩ...)..ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΟΡΦΗ ΠΟΥ Μ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΕ(ΔΕ ΘΑΘΕΛΑ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΚΟΝΤΙΝΟΥΣ ΜΟΥ)ΜΙΑ ΚΟΥΚΛΙΤΣΑ ΕΦΗΒΗ,ΣΓΟΥΡΑ ΜΑΥΡΑ ΜΑΛΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΛΟΥΛΟΥΔΑΤΟ ΦΟΡΕΜΑ..ΣΤΕΚΟΤΑΝ ΚΑΙ Μ ΑΚΟΥΓΕ ΝΑ ΠΑΙΖΩ,ΩΣ ΠΟΥ ΕΝΟΙΩΣΑ ΝΑ ΜΕ ΚΟΙΤΟΥΝ ΕΠΙΜΟΝΑ,ΑΛΛΑ ΗΜΟΥΝ ΜΟΝΟΣ!!!ΓΥΡΙΣΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΔΑ ΝΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑ ΚΑΤΑΜΑΤΑ,ΘΛΙΜΜΕΝΗ ΜΕ ΜΙΣΟΓΕΡΜΕΝΟ ΚΕΦΑΛΙ..ΜΟΛΙΣ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΑ,ΔΑΚΡΥΣΕ ΚΙ ΕΦΥΓΕ..ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ..
ΝΟΙΩΘΩ ΠΩΣ ΕΜΠΛΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΙ ΕΜΑΣ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΚΟ..ΟΤΑΝ Η ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ,Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ |
oneiric1
Πλήρες Μέλος
Greece
1229 Μηνύματα |
Απεστάλη: 11/04/2003, 17:30:34
Ένα από τα θέματα που έχω απόλυτη γνώμη (προσπαθώ να μην είμαι απόλυτη σε τίποτα αλλά ....), είναι η ύπαρξη της ψυχής. Έχω νιώσει τόσα πολλά σε αυτό το θέμα που είναι μάλλον αδύνατον να μου αλλάξει κάποιος γνώμη. Έχασα την μητέρα μου στα 7 μου χρόνια. Κι όμως νιώθω ότι είναι πάντα δίπλα μου, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Όσες φορές είναι να μου συμβεί κάτι πολύ άσχημο (ατύχημα, σοβαρή ασθένεια) πάντα εμφανίζεται στον ύπνο της γιαγιάς μου (της πεθεράς της) όπου και με μεγάλωσε. Δεν μιλάει, δεν λέει τίποτα. Μόνο κοιτάει στα μάτια την γιαγιά μου και είναι βαμμένα τα χείλη της κόκκινα (δεν βαφόταν ποτέ όσο ζούσε). Πιστεύω ότι δεν έρχεται σε δικό μου όνειρο μετά το εξής περιστατικό:
Στα 15 μου ήρθε επιτέλους στον ύπνο μου (ζητούσα πολύ να με «επισκεφτεί» ώστε να μπορέσω να την ξαναδώ) και ειλικρινά ήταν ένα όνειρο υπέροχο. Ήταν τόσο όμορφη, τόσο ήρεμη, ακριβώς όπως την θυμόμουν, μόνο ομορφότερη. ... Και μιλήσαμε. Δυστυχώς ενώ το όνειρο ήταν υπέροχο και ζωντανό, όταν ξύπνησα τα συναισθήματά μου άλλαξαν άμεσα. Αισθάνθηκα χάλια, με πήρε τελείως από κάτω και έκλαιγα την υπόλοιπη ημέρα. Έτσι συνέχισε και όλη η επόμενη εβδομάδα... κλαίγοντας. Δεν ξέρω, αλλά συνειδητοποίησα πόσο μου είχε λείψει. Αυτό ήταν, δεν ξαναήρθε στον ύπνο μου ποτέ. * Irene *
~ Love is the only truth ~
 |
strangewonderer
Μέλος 1ης Βαθμίδας
133 Μηνύματα |
Απεστάλη: 29/04/2003, 01:14:25
?
|
bladerunner
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
391 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/05/2003, 00:13:39
Προσωπικά πιστεύω ότι αν κάποιος πεθαίνει, πάει κάπου αλλού από όπου και μας βλέπει...Μια άλλη ερώτηση παρόμοια που με προβληματίζει εδώ και καιρό... Αυτό το άτομο που μας βλέπει, μαθαίνει για εμάς πράγματα που είχαμε κρυφά; Μαθαίνει την αληθινή άποψη που είχαμε για αυτόν/αυτήν; Και αν ναι γιατί συνεχίζουν να είναι διπρόσωπα κάποια άτομα;
Αυτό που κάνεις, να το πιστεύεις.... Ζήσε όλες τις στιγμές.... Καλές ή και κακές (και αυτές χρειάζονται...) Έτσι και αλλιώς όλα κάποια στιγμή θα χαθούν σαν δάκρυα στη βροχή.... |
ektos_oriwn
Μέλος 1ης Βαθμίδας
Greece
53 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/05/2003, 02:31:27
Πολύ ωραίο το θέμα..
Έχω διαφορετικές εμπειρίες όμως.. Πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου διαισθητικό όπως και ο κτοντινός μου κύκλος (Χωρίς αυτό να σημαινει και οτι είμαι).Πάντα λειτουργούσα ανάλογα με την "αίσθηση" που μου έδιναν οι άνθρωποι και οι καταστάσεις.
Έχασα τη μητέρα μου την οποία λάτρευα πριν ένα χρόνο.. όταν την είδα στο φέρετρο αυτό που "ένοιωσα" ήταν ότι δεν ήταν πια αυτή.Όπως όταν έβλεπα τα ρούχα της.. Στον τάφο κάθησα πολλές φορές προσπαθώντας να τη "νοιώσω".. τίποτα
Αυτό που εγώ πιστεύω είναι οτι η ψυχή της φυσικά υπάρχει, και συνεχίζει την πορεία της.. Η Ελένη όμως που υπήρχε και ήταν η μητέρα μου δεν υπάρχει πια.. Η ψυχή διαλλέγει ρόλους μέσα στο ταξίδι της ολοκλήρωσης της.. Ο ρόλος της μητέρας μου τελείωσε..
Την αγαπάω και τη λάτρευω για όλη την αγάπη που μου έδωσε..Πονάω που δεν είναι μαζί μου αλλά αφού έπρεπε να φύγει..
Θεωρώ εγωιστικό από μέρους μου να πιστεύω ότι υπήρξε μόνο για να φέρει στη ζωή έμενα και πως μέτα το θάνατο της πάλι με μένα θα ασχολέιται.. (ή όσους αγάπησε όσο ήταν εδώ)
Καλό της ταξίδι..otan den exeis kati na peis tote kalytera na swpaineis.. |
strangewonderer
Μέλος 1ης Βαθμίδας
133 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/05/2003, 03:52:01
quote:
Πολύ ωραίο το θέμα..
Έχω διαφορετικές εμπειρίες όμως.. Πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου διαισθητικό όπως και ο κτοντινός μου κύκλος (Χωρίς αυτό να σημαινει και οτι είμαι).Πάντα λειτουργούσα ανάλογα με την "αίσθηση" που μου έδιναν οι άνθρωποι και οι καταστάσεις.
Έχασα τη μητέρα μου την οποία λάτρευα πριν ένα χρόνο.. όταν την είδα στο φέρετρο αυτό που "ένοιωσα" ήταν ότι δεν ήταν πια αυτή.Όπως όταν έβλεπα τα ρούχα της.. Στον τάφο κάθησα πολλές φορές προσπαθώντας να τη "νοιώσω".. τίποτα
Αυτό που εγώ πιστεύω είναι οτι η ψυχή της φυσικά υπάρχει, και συνεχίζει την πορεία της.. Η Ελένη όμως που υπήρχε και ήταν η μητέρα μου δεν υπάρχει πια.. Η ψυχή διαλλέγει ρόλους μέσα στο ταξίδι της ολοκλήρωσης της.. Ο ρόλος της μητέρας μου τελείωσε..
Την αγαπάω και τη λάτρευω για όλη την αγάπη που μου έδωσε..Πονάω που δεν είναι μαζί μου αλλά αφού έπρεπε να φύγει..
Θεωρώ εγωιστικό από μέρους μου να πιστεύω ότι υπήρξε μόνο για να φέρει στη ζωή έμενα και πως μέτα το θάνατο της πάλι με μένα θα ασχολέιται.. (ή όσους αγάπησε όσο ήταν εδώ)
Καλό της ταξίδι..otan den exeis kati na peis tote kalytera na swpaineis..
me erixe poli file mou to mynima sou.............
|
Amanda
Μέλος 1ης Βαθμίδας
Greece
53 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/05/2003, 16:19:00
Πιστεύω πως δεν γίνεται άνθρωποι που έχουμε αγαπήσει και δυστυχώς έχουν "φύγει", ότι πηγαίνουν κάπου και ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους και δεν ενδιαφέρονται για το τι άφησαν πίσω τους.
Έχοντας η ίδια πολλές προσωπικές εμπειρίες μπορώ να πω οτι είναι κοντά μας με το δικό τους τρόπο και είναι κάτι σαν ένα είδος φύλακα αγγέλου.
Πριν μερικά χρόνια "έφυγε" ένας καλός μου φίλος τόσο ξαφνικά που το γεγονός αυτό με έριξε μέσα σε μια βαθιά και ανυπέρβλητη θλίψη.Ένιωθα τύψεις και ενοχές γιατί ένιωθα υπεύθυνη που δεν μπόρεσα να τον σώσω και αυτό γιατί 2 εβδομάδες πριν τη "φυγή" του,το είχα προβλέψει και δεν έκανα κάτι για να τον προειδοποιήσω, να του πω έστω να προσέχει.Επιπλέον το είχα βαρύ μέσα μου που δεν μπόρεσα να τον αποχαιρετήσω μιας και ήμουν πολύ μακρυά και δεν μπόρεσα να παρευρεθώ στην κηδεία.Έτσι επί ένα μήνα έκλαιγα,δεν κοιμόμουν και έριχνα το δριμύ κατηγορώ στον εαυτό μου που δεν έκανα κάτι για τον φίλο μου και κυρίως που δεν μπόρεσα να του πω ένα τελευταίο αντίο.Κι όμως εκείνος δεν με ξέχασε!Ένα βράδυ που κατάφερα να κοιμηθώ ήρθε και με αποχαιρέτησε!Ήρθε στο όνειρο μου και μου είπε να μην κλαίω γιατί είναι καλά και να μην κατηγορώ τον εαυτό μου για τίποτα.Με αγκάλιασε και μου είπε αντίο.Οι γονείς μου εκείνο το βράδυ με βρήκαν όρθια να αγκαλιάζω κάτι στον αέρα και να κλαίω με λυγμούς.Εγώ ξύπνησα μετά από το άγριο ταρακούνημα του πατέρα μου κλαίγοντας ακόμα.Από εκείνο το βράδυ σταμάτησα πια να κλαίω για τον φίλο μου και ένιωσα καλύτερα ψυχολογικά.Και κάθε φορά που τον σκέφτομαι πάντα χαμογελώ γιατί είμαι σίγουρη οτί με βλέπει και χαίρεται για μένα.Δεν με ξαναεπισκέφθηκε από τότε αλλά ξέρω οτι είναι καλά και ότι όταν ξαναβρεθούμε κάποτε έχει πολλά να μου πει.
Κλείνοντας το μόνο που έχω να πω είναι ότι είναι πολύ οδυνειρό να χάνουμε κάποιον δικό μας αλλά με τον τρόπο του είναι πάντα κοντά μας.Γι' αυτό αντί να κλαίμε στην σκέψη του ας χαμογελάμε γιατί μπορεί να μας βλέπει εκείνη την στιγμή!!!
ΦιλικάP.S. |
VIKING
Πλήρες Μέλος
Germany
1034 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/06/2003, 00:02:30
quote:
Όταν μιλάμε για την διακομιδή του από το περιφερειακό νοσοκομείο στο νοσοκομείο της Αθήνας πάντα έχει ένα μελαγχολικό ύφος...Μου λέει "...δεν με άφηναν να κοιμηθώ στο ασθενοφόρο μου μιλούσαν συνέχεια, όταν για ελάχιστα δευτερόλεπτα κατάφερνα να κλείσω τα μάτια μου έβλεπα ένα τούνελ σκοτεινό και στο βάθος ένα λαμπερό φως. 'Ηθελα τόσο πολύ να πάω εκεί. Νευρίαζα που δεν με άφηναν αλλά δεν μπορούσα να αντιδράσω να τους το πω...Ήταν υπέροχα ακόμη και τώρα που καταλαβαίνω ότι αν έφτανα στο φως ίσως να μην ήμουν μαζί σας μελαγχολώ. Δεν μπορώ να σου περιγράψω πόσο ζεστά και υπέροχα ένιωσα..."Φαντάζομαι πως έχετε ακούσει για κάποιους ανθρώπους που κατόρθωσαν
να επιζήσουν ύστερα απο κάποιο σοβαρό ατύχημα και έιχαν μια επιθανάτια εμπειρία.Για π.χ κάποιος ισχυρίστηκε(και στην Ελλάδα είχαμε τέτοια
παραδείγματα)ότι αμέσως μετά το ατύχημα είχε τήν αίσθηση ότι βγήκε από το σώμα του καί άρχισε να αιωρείται,μετά είδε ένα σκοτεινό
τούνελ όπου άκουσε μια φωνή να του λέει "αν μπείς μέσα στο τούνελ
(οπου υπηρχε πολυ φως και ωραια μουσικη)δεν θα ξαναγυρίσεις πίσω".Μαλιστα άκουσε και φωνές συγγενών του που είχαν πεθάνει παλιά.Εσείς τι πιστεύεται ότι όντως είχαν αυτή την εμπειρία ή
απλώς ήταν το αποτέλεσμα των διαφόρων σταδίων που πέρασε ο εγκέφαλος του ανθρώπου που είχε την επιθανάτια αυτη εμπειρία κατα την νέκρωση;Διότι πολλοί επιστήμονες είπαν ότι η έντονη δραστηριότητα
των νευρώνων του εγκεφάλου και οι κινήσεις του αμφιβληστροειδή του
ματιού ερμηνεύουν την εμπειρία διεύλεσης τούνελ και την εναλλαγή
απο το βαθύ σκοτάδι στο έντονο φώς.Πρέπει ακόμα να σάς πώ ότι
υπήρξαν και κάποιο άνθρωποι που είχα και δυσάρεστες επιθανάτιες
εμπειρίές π.χ βλέπανε δαίμονες και ανθρώπους να υποφέρουν.Άραγε
μήπως μελέτες σε όλα αυτά αποκαλύψουν κάποτε τα ψυχολογικά "μυστικά...
υπερφυσικών,υπερβατικών εμπειριών;
Εγώ βέβαια πάντα εναντιώνομαι όταν κάνουμε αυτή τη συζήτηση και του λέω ότι έμεινε και κέρδισε μία πανέμορφη κόρη αλλά ποτέ δεν κατάφερα να τον πείσω ότι εδώ είναι καλύτερα.... Το μόνο σίγουρο είναι ότι από τότε δεν τον ενόχλησε ποτέ η ιδέα του θανάτου.
|
Menia21
Νέο Μέλος
19 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/06/2003, 21:40:02
θα ηθελα να συμφωνησω απολυτα με τη φιλη Amanda.Εχω ακριβως την ιδια εμπειρια,αλλα εμενα αυτος που "εφυγε" δεν ηταν απλα φιλος αλλα κατι πολυ παραπανω.Σε 2 βδομαδες περιπου κλεινουν 3 χρονια απουσιας του αλλα συνεχιζει να ειναι εδω με τον δικο του τροπο.Ειναι αληθεια οτι οταν εχεις διαφορα στο κεφαλι σου τοτε εξασθενιζει η ικανοτητα σου να νιωθεις τα πνευματα.Εχω καιρο να τον δω στον υπνο μου,να τον νιωσω σαν παρουσια κι αυτο γιατι με απασχολουσαν καποια πραγματα και με ειχαν αποσπασει απο αυτον.Και αυτο το πραγμα με στενοχωρουσε πολυ.Την προηγουμενη βδομαδα,μετα απο πολλους μηνες, πηγα στο νεκροταφειο να του αφησω ενα λουλουδι.Ξαφνικα,εκει που παρακαλουσα να μου δειξει ενα σημαδι οτι ειναι εκει,ενιωσα μια ανατριχιλα να με διαπερναει,Ενα τρεμουλο και ενιωθα οτι καποιος ηταν στα αριστερα μου.Το ενιωθα πολυ εντονα.Ηταν σαν να προσπαθουσε να μου μιλησει,να επικοινωνησει μαζι μου αλλα δεν εκπεμπαμε στην ιδια συχνοτητα κι ετσι η επικοινωνια δεν γινοταν εφικτη. Θα ηθελα να ρωτησω οσους εχουν νιωσει παρουσιες,πως τις νιωθουν.Καταλαβαινουν κι αυτοι αυτο το τρεμουλο,αυτην την ανατριχιλα?Η μηπως ειναι απλα η ιδεα μου?Αν και δεν το νομιζω,γιατι ειμαι σιγουρη μεσα απο προσωπικες εμπειριες οτι μας βλεπουν και καποιες φορες προσπαθουν να επεμβουν μεσα απο καποια γεγονοτα.Το θεμα ειναι κατα ποσο εχουμε "ανοιχτα ματια" για να τα δουμε και να τα καταλαβουμε.
Ευχαριστω
|
oneiric1
Πλήρες Μέλος
Greece
1229 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/06/2003, 15:05:29
Φίλοι μου καλησπέρα σας.Φίλη menia, εκτός από τα όνειρα που βλέπω κατά καιρούς) αισθάνομαι κάποιες (όχι όσες θα ήθελα) φορές την μητέρα μου. Προσωπικά δεν νιώθω ανατριχίλα ούτε τρέμουλο. Απλά... το νιώθω... Σε κάποιο γεγονός / σε κάποια συζήτηση... δεν ξέρω πως αλλά εκείνη την στιγμή χωρίς κανένα λόγο νιώθω την παρουσία της. * Irene *
~ Love is the only truth ~ |
Το ξωτικό
Μέλος 3ης Βαθμίδας
641 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/11/2003, 16:04:39
Καλησπερα σας.
Θα ηθελα να αφησω και την δικη μου εμπειρια..
Δεν ξερω ως ποια <βαθμιδα> μας βλεπουν οι νεκροι συγγενεις μας και φιλοι μας αλλα οτι μας βλεπουν και ερχονται ειτε να μας υπενθυμισουν κατι,ειτε να μας παρηγορησουν(οπως διαβασα),συμβαινει.
Ο παππους μου εφυγε οταν εγω ημουν 7 χρονων(πολυ μικρη για να ξερω και για να μου πουν οι δικοι μου τον μηνα που εφυγε),και για να θυμαμαι μετα την χρονικη περιοδο .
Μετα 10 χρονια ημουν διακοπες στην θεια μου(την κορη του)και επεσα για υπνο το μεσημερι(σημειωνω οτι πλησιαζε η ημερα που ειχε φυγει και το οτι ποτε δεν κοιμομουν μεσημερι),και τον ονειρευτηκα να ειμαστε εμεις οι δυο μονο μπροστα σε ενα τραπεζι πανω στο οποιο υπηρχαν διαφορα χαρτια,και ειχαμε αρχισει κουβεντα...καποια στιγμη τον ρωτησα πως τα περναει και μου ειπε οτι τα περναει καλα.
Θυμαμαι οτι περιμεναμε να ερθουν και αλλοι και καποια στιγμη ακουσα απο μακρυα φωνες.
Καπου εκει σταματησε το ονειρο.Οταν μετα το ειπα στην γιαγια μου μου ειπε οτι εκεινη την περιοδο πλησιαζαν τα 10 χρονια και οτι ο παππους μου ηθελε να μας ειδοποιησει οτι πλησιαζει η μερα που ειχε φυγει.Δεν ξερω γιατι ο παππους μου διαλεξε να ερθει σε μενα για να μου υπενθυμισει το μνημοσυνο του,αλλα αυτο που ξερω ειναι οτι ηθελε να του κανουμε μνημοσυνο και για αυτο παρουσιαστηκε στον υπνο μου.
Εχουν περασει απο εκεινη την μερα 11 χρονια αλλα εκεινο το <ονειρο> δεν το εχω ξεχασει. Καλο σας απογευμα |
manos
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2467 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/11/2003, 17:44:47
αληθεια θαυμασιο θεμα με πολλα μοναχικα μονοπατια που εναλλασονται απο δακρυα λυπης σε δακρυα χαρας.απο δακρυα λεισμονιας σε δακρυα ανακουφισης ,μα τα περισσοτερα ειναι σε δρομους ονειρων μια σκεψη του πως ηταν ο ανθρωπος μας και του πως ειναι μεσα σε μια κασα ,μια στιγμη-ενα δευτερολεπτο ενα κλικ σκεψης-σαν αστραπη ..φτανει για να σηκωθει η τριχα των μαλλιων και των χεριων μας μια τοσο δα σκεψουλα ,φτανει για να μας φερει στο μυαλο ολα οσα ειχαμε φιλια-αγαπη ,ολα οσα χασαμε και τοτες ειναι πολυ δυσκολο ,τοτες ειναι που η μοναξια γινεται πιο αβασταχτη θελω να πω σε οσους αγαπησα και με αγαπησαν ,φιλους και συγγενεις πως εξακολουθω να τους αγαπω,πως μου λειπουν ,πως τους σκεφτομαι ,πως ειναι στιγμες που ο χρονος μοιαζει παγωμενος σα.... θα δανειστω κατι απο ενα αλλο παιδι ,ας με συγχωρεσει που δεν θυμαμαι το ονομα του,κατι που αναρωτιεμαι το καθε δευτερολεπτο..αραγες ποιοι αληθεια ειναι οι νεκροι και ποιοι οι ζωντανοι ;;;;; με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας Edited by - manos on 20/11/2003 19:01:54 |
demo
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
296 Μηνύματα |
Απεστάλη: 08/07/2004, 14:27:47
Διάβασα πολλές απο τις απόψεις σας & έχω κι'εγώ πολλές εμπειρίες απο άτομα τα οποία ήταν κοντά στον θάνατο που έβλεπαν ονειρεμένους τόπους, & άκουγαν πανέμορφους ήχους!!! Ο Άνθρωπος υπάρχει και μετά τον Βιολογικό θάνατο, & όσον αφορά τα πανέμορφα τοπία & τους ήχους υπάρχουν πολλές εξηγήσεις: Η πιθανότερη είναι οτι με την απαλλαγή της ψυχής απο την ύλη εισέρχεται σε πρώτη φάση στον κόσμο των Ονείρων, καταστάσεις οι οποίες δέν υπάρχουν με σάρκα & Οστά στην Γή αλλά θα προτιμούσε πολύ σάν Ανθρωπος να ζήσει!! Είναι μια κατάσταση παρόμοια με του βαθύτατου Ύπνου, άλλωστε οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν τον ύπνο σάν αδελφό του Θανάτου!! Οσον αφορά τις ψυχές υπάρχουν στην Γή & μετά τον θάνατο του Ανθρώπου με τον οποίο ήταν συνδεδεμένες αλλά όχι για πάντα!! Οι ψυχές των Ανθρώπων οι οποίοι έχουν προσεγγίσει τον Θεό, ανέρχονται σε Ανώτατες μορφές Πνευματικής Ζωής γίνονται Αγγελοι,Ουράνιοι & τείνουν να ενωθούν με το Απόλυτο Θείο!! Αυτοί μπορούν να εμφανίζονται όποτε θελήσουν σε οποιονδήποτε Άνθρωπο!! Οι υπόλοιπες ψυχές υπάρχουν & περιπλανούνται στην Γή για μεγάλο διάστημα μέχρι οι ίδιες να αποφασίσουν την μετέπειτα τύχη τους η οποία πιθανώς είναι ΜΕΤΕΜΨΥΧΩΣΗ σε άλλον Ανθρωπο ή ζώο, & νέα προσπάθεια της απο την αρχή για την Σωτηρία της!! Τον καιρό που περιπλανάται στην Γή είναι πιθανότατη η οποιαδήποτε Άυλη & Πνευματική επαφή με πρόσωπα στην Γή τα οποία υπεραγαπούσε & ήταν στενότατα δεμένη(πχ. παιδιά)!!
|
AFMA
Μέλος 1ης Βαθμίδας
124 Μηνύματα |
Απεστάλη: 10/07/2004, 11:17:44
ποτε μην ξεχνάτε ότι οι άνθρωποι που είναι δίπλα στο θάνατο "ζουν" σε μία κατασταση λίγο περίεργη, να κάτι σαν εκείνους που πέρνουν ναρκωτικά έστι ζουν μία παθολογική ΄ φάση κάπως λίγο .... Από απέναντι
χμ τώρα για τον θάνατο και τους νεκρούς ;
δεν θυμάμαι τίποτα!
ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ..
ΚΡΙΣΝΑ
|
Crystal_tear
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
250 Μηνύματα |
Απεστάλη: 12/07/2004, 13:07:23
Υπάρχουν κάποιες καταστάσεις οι οποιές λεγετε οτι ειναι ικανές να κρτατίσουν κάποιον ο ποιος εχει πεθάνει στα κατότερα πεδία του αστρικού και να μην του επιτέψουν να ανέβουν προς τα επάνω , τετοιες ειναι η υπερβόλικη αγαπη που μπορει να τρέφει ο αποθανόν για καποιο πρόσοπο στη γη ή η προσπάθεια καποιου ανθρώπου απο να ερθει σε επικοινονία μαζι του, με ΑΠ για παραδηγμα, αυτο δεν ειναι καλο οπως προανεφεραν καποια αλλα μελοι του φόρουμ , ειναι και εγωιστικο θελουμε να δουμε ενα αγαπημενο μας πρόποσο για να ικανοποιησουμε τη δικημας αναγκη , καλο θα ειναι να γνωριζουμε οτι κανουμε κακο και να μην θελουμε να ερθουμε σε επαφη οσο σκλιρο και αν ειναι αυτο ειναι για το καλο τους.
|
ΑΡΑΓΕ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΑΠΟ ΚΑΠΟΥ....
