Πρωτομηνιά σήμερα.. χα!!!

Νοιώθω χρόνο με το χρόνο κάθε καινούργιο μήνα χειρότερο από τον παλιό.

Ισως επειδή είδα ...ουκ ολίγους ήλιους να ανεβοκατεβαίνουν το βουνό..
Τη θάλασσα να κοιμάται και να ξυπνάει απότομα.

Ίσως πάλι επειδή γέρασα λίγο ακόμα.

Κάπνισα όλα τα τσιγάρα που είχα μαζί μου κι άφησα δισεκατομύρια κύτταρα από τα χείλια μου πάνω σε γόπες.

Πέρασε λοιπόν κι αυτός ο μήνας από δίπλα μου και τον αγνόησα.

Είχε απολογητικό βλέμμα.

Περίμενε ίσως να τον βρίσω, να παραπονεθώ...
μα εγώ τίποτα...
Τον προσπέρασα με τεντωμένη την πλάτη έτσι για να δει πως μπορεί να μη μου φερε καινούργια πέρισυ μα μπορώ ακόμα να συναρμολογηθώ.

Βρωμιάρη κωλόγερε πόσα χρόνια ακόμη νόμιζες ότι θα με ξεγελάς;

Νύχτωνε και ξημέρωνε...

Μάταια περίμενα.

Καθρεφτίστηκα μέσα στην υγρασία του μυαλού μου και με είδα ολόιδιο.
Δεν άλλαξε τίποτα πάνω μου.

Πλάνη λοιπόν κι ο καινούργιος μήνας ...???

Έγδαρα μερικές στιγμές από πάνω μου και τις έκλεισα μέσα σε υποτιθέμενους φακέλους ζωής.
Έκοψα τις καλές συνήθειες και σήκωσα στους ώμους μερικές αποφάσεις.

Βαριέμαι αφόρητα όλους εκείνους που λένε τάχα πως θέλουν να γίνονται καινούργιοι κάθε φορά.

Εγώ απλά ξυπνάω καινούργιος κάθε μέρα χωρίς να έχει αλλάξει τίποτα πάνω μου.
Βλέπεις έχω συνηθίσει πια όλα τα δέρματα που έχω φορέσει.
Έτσι μ΄ όποιο κι αν ξυπνήσω βολεύομαι!.
Ακόμη και με 'κεινο κει.. ναι! εκείνο με τα αίματα πάνω.
Έτσι κι αλλιώς το κόκκινο το αγαπώ.

Είμαι.. ΝΑ ΄ΜΑΙ ΟΡΘΑΝΟΙΧΤΟΣ!!!
Δεν χρειάζεται κλειδί για να μπεις.
Τη σωστή χαραμάδα μόνο να βρεις.
Κλείνω τα μάτια αργά όπως σβήνει μια φωνή.
Περιμένω να νιώσω ένα χέρι...
Περιμένω κάπου βαθειά μέσα μου...
Ένα μυαλό να διαλύεται δίπλα στο δικο μου,
ένα δέρμα να ξεριζώνεται πάνω στο δέρμα μου,
μια γλώσσα να τρυπάει το πίσω μέρος του λαιμού μου.

Κάθε φορά που κάνω αυτή τη σκέψη όμως θυμάμαι
την παλιά πλάτη που δεν ήξερε ποτέ να πονάει,
που δεν άφηνε πεταλούδες να ξαποστάσουν πάνω της.

Βοήθεια μεγαλώνω!!!!!!

Βοήθεια ασχημαίνω!!
βοήθεια είμαι πιό άνθρωπος απο παλιά!!!
βοήθεια μπορώ ν'αγαπήσω... μα..

Ψάχνω κάτι να ...

πρέπει να με ψάξεις κι εσύ...

Με κλειστά μάτια.

Να με ψάχνεις κι όταν θα είσαι δίπλα μου.

Να κλείνεις τα μάτια και να πλευρίζεις το πρόσωπό σου στο δικό μου, σαν ένα μικρό πλεούμενο που δένει σε λιμάνι με καιρό.

Ξέμεινα από ευχές.

Ξέμεινα από χέρια...

Θα γείρω το κεφάλι μπροστά να ακούσω την πιό αγαπημένη μου φωνή, στο πιό αγαπημένο μου τραγούδι.

Θα μείνω έτσι μέχρι να νιώσω την ανάσα σου να με πλησιάζει...

Κι ύστερα θα γυρίσω απότομα να στην κόψω στα δύο.
Να σε σκοτώσω με την ασφυξία του φιλιού που κατασκευάζω και φέτος...

Μα.. και να μην έρθεις έτσι θα παραμείνω....

Ίσως όμως να σε προλάβει καμιά πεταλούδα και καθήσει πρώτη.
Μη φοβηθείς ...
Απλά αγνόησέ την... χαχαχα...

Καλό μας μήνα ρεεεεεεεεεεεεε!!!

"I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand."

--Confucius

Κάθε χειμώνα αυτό θέλουν τ'αυτιά μου, μπορεί και να μην αντέχουν χωρίς αυτό, και τα μάτια μου σε συνεργασία με τη ζωή μου φτιάχνουν καινούργιες εικόνες.Χώρεσα ο,τι έzησα αυτό το χρόνο σε 5 λεπτά και εννιά δεύτερα.Ακούω τη φωνή που πιό πολύ αγάπησα (L.C). Βγάζω την καρδιά μου, τη βουτάω σε σάλτσα ανθρώπων και την κάνω δώρο στην ... ετσι επειδή το λέγαμε χτες...

Its four in the morning, the end of december
Im writing you now just to see if youre better
New york is cold, but I like where Im living
Theres music on clinton street all through the evening.

I hear that youre building your little house deep in the desert
Youre living for nothing now, I hope youre keeping some kind of record.

Yes, and jane came by with a lock of your hair
She said that you gave it to her
That night that you planned to go clear
Did you ever go clear?

Ah, the last time we saw you you looked so much older
Your famous blue raincoat was torn at the shoulder
Youd been to the station to meet every train
And you came home without lili marlene

And you treated my woman to a flake of your life
And when she came back she was nobodys wife.

Well I see you there with the rose in your teeth
One more thin gypsy thief
Well I see janes awake --

She sends her regards.
And what can I tell you my brother, my killer
What can I possibly say?
I guess that I miss you, I guess I forgive you
Im glad you stood in my way.

If you ever come by here, for jane or for me
Your enemy is sleeping, and his woman is free.

Yes, and thanks, for the trouble you took from her eyes
I thought it was there for good so I never tried.

And jane came by with a lock of your hair
She said that you gave it to her
That night that you planned to go clear

sincerely, l. cohen

quote:

---

Θυμός?
Αγανάκτηση?
Γιατί?
.....................

---

"I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand."

--Confucius

http://www.youtube.com/watch?v=PVvBbfkGmZ8&feature=related

όλο δικό σου χαμογελαστό φιλαράκι

------------

Ναι! όλα είναι καλά...

http://www.youtube.com/watch?v=WK9nt1NF7Nw&feature=related

Καμιά φορά.. τις λέξεις..τις αφηνεις να περάσουν ανέμελα μπροστά σου.. αφήνουν μονο τον ήχο τους να σου θυμίζει οτι κατι εχει ειπωθεί.. κι ύστερα στη ζωη.. πιάνεις τις λέξεις και τις “στιβεις”.. προσπαθώντας να κρατηθείς απο τα λογια.. να τα νιώσεις

και θες να ξανάρθει εκεινη η ωρα που ειχαν ακουστεί.. να γύριζες το χρόνο πίσω.. ν' άλλαζες τη ζωη.. απο εκεινο το σημείο..
αλλά πάλι, ξέρεις οτι απλώς θα είχες δικαιολογίες καινούργιες, πολιτισμένες ..

ταιριαστές με το ύψος σου, ντυμένες απο το ξεχύλισμα της καρδιάς σου...

Καληνύχτα

Μου είπε οτι άφησε την φίλη του νευριασμένος επειδή δεν γνώριζε που ηταν ο ναός του Ποσειδώνα ...ύστερα αναφέρθηκε στην προσποίηση ..και μετά στο χαρτη της χώρα του..
Μα καλά << Νομίζεις οτι η ζωή περνάει με την γεωγραφία ?>>
Αλλά πίστευε οτι ήταν ελεύθερος και σίγουρος...μόνο που έτρεμε απο το φόβο που ηταν γραμμένος στο μέτωπο του....

Πρόλογος

Δεν είχανε χρονίσει ακόμα μήτε ο αρχάγγελος μήτε το ρόδο.
Όλα είταν πριν απ' το βέλασμα πριν απ' το κλάμα.
Όταν το φως δεν ήξερε καλά-καλά
αν η θάλασσα θα γεννούσε αγόρι ή κορίτσι.
Όταν ο άνεμος ονειρευότανε μαλλιά να τα χτενίζει,
γαρούφαλα και μάγουλα να κατακαίει η φωτιά
και το νερό να ξεδιψάει από δυο χείλη ράθυμα.
Όλα είταν πριν από το κορμί και τ' όνομα,
πριν απ' το χρόνο.

Λοιπόν θυμάμαι μια φορά στον ουρανό

...Σηκώθηκα απ΄ το πιάνο και πλησιάζω τον καθρέφτη.
Ήμουνα ξαναμμένος.
Είδα το είδωλό μου να κρατά φτερά του παγωνιού και δροσερούς καρπούς του Θέρους.
Κι είπα από μέσα μου:
Είμαι ο Λαχειοπώλης τ΄ Ουρανού. Μοιράζω αριθμούς σε ξωτικά κι αγγέλους.

Κι αποφασίζω ευθύς την πιο μεγάλη μου πράξη.
Σκόρπισα τα λαχεία μου στους γαλαξίες και στο άπειρο.
Έτσι δεν θά ΄ναι δυνατό κανείς να ξαναδημιουργήσει, να πράξει το καλό -που λεν- ή το κακό.
Σπατάλη η απόφασή μου, μα ο κόσμος πάει για να χαθεί.

Το λεω για να τ΄ ακούν οι νέοι, και να σκορπίσουν τα λαχεία τους κι αυτοί, όπου μπορέσουν κι όπου βρουν.
Να μην τ΄ αφήσουν κέρδος στους πολλούς.
Έτσι τουλάχιστον, θα κατακτήσουμε τη δυνατότητα να μας φοβούνται. Ποιους; Εμάς, τους ποιητές.

Μια και δεν είναι δυνατό να μας εντάξουν στα συρτάρια τους, σ΄ ό,τι μπορούν να ελέγξουνε και να προβλέψουν οι ανερχόμενοι πολλοί.
Τους φοβερίζει η άρνησή μας να δεχτούμε φάκελο, κατάταξη, τάξη κι αριθμό.
Τους φοβερίζει η άρνησή μας να ενταχθούμε στις ομάδες αυτών που όταν κοιμούνται, τα χέρια τους είναι από μέσα ή απ΄ έξω από το πάπλωμα.
Γιατί τα χέρια τα δικά μας την ώρα του ύπνου, ζωγραφίζουν ελεύθερα τους ανέμους, με χρώματα και με σχηματισμούς πτηνών, και μας τοποθετούν παντοτινά μες στους αιώνες, με την αθάνατη κι ερωτική μορφή του Λαχειοπώλη τ΄ Ουρανού...

..τί σημαίνει το " hai " του χαϊκού, ρωτήθηκε ο "Yamaguchi Seishi" πρωτοπόρος του σύγχρονου χαϊκού.

"Πνεύμα" απάντησε εκείνος και διάλεξε το παρακάτω χαϊκού ανάμεσα από πολλά σε Μαροκινό διαγωνισμό:

"Χιλιάδες άστρα-

λάμπει στην παλάμη μου

μια πυγολαμπίδα"

"Αρμονίη αφανής φανερής κρείττων" "η κρυμμένη αρμονία, είναι καλύτερη από τη φανερή"

Ηράκλειτος 5ος αιώνας π.Χ.

Ο χιονιάς που με ενθουσίασε κατέστρεψε τα περισσότερα απο τα φυτά μου και αυτό είναι αληθινό όπως και η λύπη που είναι διάχυτη σε όσα απέμειναν...
Σε αυτή την περίπτωση αδιαφορώ για τους κόσμους των μορφών και την παροδικότητα της ύλης, τους νόμους των αντιθέτων και την προσκόλληση στο θέαμα.
Αλήθεια είναι αυτό που έγινε και ελευθερία είναι το γεγονός οτι θα προσθέσω άλλα για να ζωντανέψουν αυτό το κρύο αδειανό του ματιού μου.

Και επειδή έχω πειραχτική διάθεση...
Ελένη 21 ος Αιώνας μ.χ

Καλημερούδια!

στ
Μεσα μας αναλυθηκεν η Σιωπη
Ο αρχαγγελος της αγγιξε τα μυχια
Σ'ακατοικητο χαος κυλησε τη μνημη
Οταν εχαρισθηκαμε σε μιαν απιστευτη οχθη
Οχθη των ελαφρων σκιων
Ονειρεμενη αλλοτε απο δακρυα
Τα χρυσα στιγματα μας κοιταξαν
Τοσο που αποσπασθηκαμε απ'το βαρος μας
Οπως αποσπασθηκαμε απ'την αμαρτια!

ζ
Νοητη λαμψη
Κυανο διαστημα
Καθαρση της ψυχης!
Σα να'λειψε ο επιγειος θορυβος
Σα να σταματησε η κακια της μνημης
Καθαρο παλλεται
Το καινουριο μας ονειρο
Μας τραβαει απ'το χερι αορατο χερι
Οπου Γαληνη γινεται ο αθωος ουρανος
Οπου η Ψυχη ελεγχεται αναλλοιωτη.............

Ελύτης

Θέμα διαλογισμού φίλοι η παρακάτω εικόνα

quote:

---

Με εντυπωσιάζει που δεν καταλαβαίνουμε ότι πραγματικά όλα
είναι
θέμα επιλογής μας...

---

* Βίλχεμ Ράϊχ *

quote:

---

Γιωργάκη , απαγορευεται η ρίψη μπαζών εδω πέρα. Εντελώς.
Εσωτερικά και εξωτερικά για να είμαι σαφής

---

quote:

---

Μα αυτή ήταν ή σκέψη μου εκείνη την στιγμή βρε … nst..!!!

---

υγ. καλό το βιντεάκι

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr