Δημιουργεί ένα αόρατο τείχος και οποίος βρεθεί στην ακτίνα δράσης του καταλαμβάνεται από φρικτό αίσθημα καψίματος και πόνου σε ολόκληρο το σώμα, ενώ ακολουθούν άμεσα σπασμοί, εμετοί, απώλεια ισορροπίας και πλήρης αδυναμία προσανατολισμού και συγκέντρωσης." [ http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=59841&cid=4 ]

Ένας άντρας, μια γυναίκα, ορφανά της ζεστής γης
Ή περίλαμπροι ταξιδιώτες με χρυσαφένια πανιά,
Ή τσιγγάνοι που περιπλανώνται σ΄ αρχαία αστρικά μονοπάτια,
Ένα καραβάνι σ΄ αναζήτηση ενός ουράνιου λιμανιού.

Αν βαθιά στον παγερό αστρικό χώρο,
Κάποιο φοβερό μάτι κρυφοδεί τη ζωή στη σχεδία αυτή,
Θα δει την καρδιά μες την τέχνη μας,
Ένα πάλσαρ που χτυπά τους ρυθμούς της ειρήνης.
Μια αστρολάμψη του πνεύματος διαπερνά νέα σύνορα.
Και πατρίδα μας είναι μια Οδύσσεια ας δοξάσουμε τους Πρωτοπόρους

Πολύ μου αρέσει ο Ξυδάκης

Βουνό είναι κι η θάλασσα

Και τότε θα γίνουν όλα όπως τα νόμιζες μικρός κι ο κόσμος όπως τον νόμιζες αφού μπροστά απο τα σκούρα γυαλιά των ανθρώπων, ο κόσμος παραμένει χαμένος και μόνο πίσω απ ΄αυτά είναι αλλιώτικος, σαν φωτογραφία απο την αμμουδιά των παιδικών σου χρόνων με τον Ουρανό πάνω έτοιμο ναι ρίξει ένα ένα όλα του τα αστέρια για σένα.

Γιατί αυτός είναι ένας μεγάλος και γενναιόδωρος Ουρανός κι έχει ένα τρόπο ν' αγαπά και να χαρίζει, οχι τσιγκούνικα όπως η Γη κι οπως εμείς , αλλά με όλη του την ψυχή, κι όχι με την αγωνία οτι οι άλλοι του παίρνουν κάτι, αλλά με την χαρά οτι έχει για να πάρουν και η ψυχή του είναι πάντα γεμάτη και δεν στερεύει.

Ενας μεγάλος και παράφορος Ουρανός, φτιαγμένος ισα ισα να σκεπάζει ενα μεγάλο και παράφορο κόσμο...

Αφιερωμένο σε όσους ζούν επειδή

<< Οι άνθρωποι μερικές φορές νομίζεις πως ζούν λες και κάνουν πρόβα για να ξαναζήσουν.

Στην πυρά

Νηνεμια της καρδιας σε παρακαλω
Μα μονο σε σενα ουρανε προσευχομαι
Ταξιδεψε με.
Ταξιδεψε με μακρια απο κινδυνους οπως ταξιδευεις τα συννεφα,
Πανω απο τρικυμμιες και εφιαλτες,
οπως ταξιδεψες στα νιατα σου τον ξακουστο ιασονα
Και το πολυμηχανο οδυσσεα,
Τα δυο σου καμαρια.

Οπως ταξιδεψες τον μυθικο σεβαχ,
με την απαραμιλητη γενναιοτητα.
Σε σενα που απο θεους και ανθρωπους,
διαλεξα για μια ζωη να λατρευω και να υπηρετω.
εσενα και μονο εσενα παρακαλω ταξιδεψε με
γιατι εγιναν οι καιροι φριχτοι και ζοφεροι.
Καιροι που η ανασα μου βγαινει φοβισμενη και νοθρη

Μερες που ο ηλιος ειχε να φανει 60 ημερες.

Ω ανεμε γητευτη της βροχης,
Εραστη γυναικειων θεοτητων,
Παραξενων, αποκοσμων,ζηλευτων....
..προσευχομαι σε σενα , την γαια απαρνουμε και με τα πουλια τα παιδια σου συνταξιδευω.δωσε πνοη θεικη,δωσε ζωη παντοτινη,δωσε μου φτερα.στην νυχτα ταξιδευω με ματια τυφλα κλειστα,απο τ χερι της ψαχνω τα μαυρα βραδια να κρεμαστω μα παντα πεφτω και σκοτωνομαι..............

δεν γνωρίζω πια καρδιά ωδήγησε αυτο το χέρι να χαραξει ολη αυτη την λατρεία ...μπορω ομως να ''κλεψω'' λίγο απο το ροζ της και να στο χαρίσω...

quote:

---

Μερες που ο ηλιος ειχε να φανει 60 ημερες.

---

Καλημέρα εκλογικό μου σώμα ...

H Ελλάδα, αν και είναι μια χώρα άρρηκτα συνδεδεμένη με τη θάλασσα, εντούτοις δεν φαίνεται να είχε αναπτύξει κατά την αρχαιότητα αξιόλογο θαλάσσιο αθλητισμό. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι Ελληνες αγνοούσαν την κολύμβηση. Από μικροί μάθαιναν να δαμάζουν το υγρό στοιχείο θεωρώντας ότι όποιος δεν ήξερε κολύμπι και γράμματα «απαίδευτός εστι και βάρβαρος». H κολύμβηση ήταν, όπως και στις μέρες μας, πολλαπλώς χρήσιμη. Επρόκειτο για μια εξαίρετη άσκηση με ευεργετικές επενέργειες στην ανθρώπινη υγεία, για ένα χρήσιμο μέσο ψυχαγωγίας το οποίο συγχρόνως μπορούσε να φανεί σωτήριο στον ασχολούμενο με αυτό, ο οποίος μάλιστα θα μπορούσε να φανεί ωφέλιμος και σε άλλους συνανθρώπους του. Ο Ηρόδοτος μας πληροφορεί π.χ. ότι στην ονομαστή ναυμαχία της Σαλαμίνας τα θύματα από την πλευρά των Ελλήνων ήταν λιγοστά γιατί όποιοι από αυτούς βρέθηκαν στη θάλασσα, όταν το καράβι τους βυθίστηκε, κολύμπησαν και βγήκαν σώοι στις γειτονικές ακτές.

Απεναντίας οι περισσότεροι από τους «βαρβάρους» πνίγηκαν επειδή δεν ήξεραν κολύμπι. Ο ίδιος συγγραφέας, σε προηγούμενο σημείο της διήγησής του, μιλά για κάποιον Σκυλλία, από τη Σκιώνη της Χαλκιδικής, ο οποίος είχε ακολουθήσει χωρίς τη θέλησή του - αυτό ίσχυε και για πολλούς άλλους Ελληνες - τις ορδές του Ξέρξη κατά την πορεία τους προς τη Νότια Ελλάδα. Εψαχνε ευκαιρία να αυτομολήσει προς τα ελληνικά στρατεύματα και αυτή του δόθηκε όταν ο περσικός στόλος ναυλοχούσε στις Αφέτες, στην είσοδο του Παγασητικού κόλπου. M' ένα... ατέλειωτο μακροβούτι μήκους πάνω από 80 στάδια (γύρω στα 15 χλμ.!), χάθηκε από τα μάτια των εχθρών και έφτασε στις απέναντι ακτές της Εύβοιας, μεταφέροντας στους Ελληνες στρατηγούς πολύτιμες πληροφορίες για τα περσικά στρατεύματα και τα σχέδιά τους. Ωστόσο το υποβρύχιο αυτό... ταξίδι, ακόμη και για τον Ηρόδοτο, δεν έγινε πιστευτό εξαιτίας του απίθανα μεγάλου μήκους του. Υπενθυμίζω ότι και στην αρχαιότητα, η γνώση κολύμβησης ήταν πολλαπλώς χρήσιμη σε στρατιωτικές επιχειρήσεις. Ο Θουκυδίδης π.χ. κάνει λόγο για «ύφυδρους» κολυμβητές, με άλλα λόγια για δύτες, που κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου εξετέλεσαν ριψοκίνδυνες αποστολές, ανάλογες μ' αυτές των βατραχανθρώπων των ημερών μας!

http://www.youtube.com/watch?v=IZWfK5D4sN8&feature=related

"Για σένα μιλώ
Και για μένα.."

ταξιδεύω στις λέξεις
πίσω σ' απόμακρους καιρούς
και τόπους άγονους και μακρυνούς
όπου ξερνούν το μελάνι
σε σκοτεινές του μυαλού γωνιές
καλά κρυμένες
πίσω από κίβδηλα χαμόγελα
αερικά και σκεπτομορφές...

"Ακουστά σ’έχουν τά κύματα
Πώς χαιδεύεις,πώς φιλάς
Πώς λές ψιθυριστά τό "τί" καί τό "έ"
Τριγύρω στό λαιμό στόν όρμο
Πάντα εμείς τό φώς κι η σκιά"

καθρεφτίζετ΄η ψυχή στα μάτια σου
καθώς παραδομένη στην ηδονή
με κοιτάζεις....
Ασθμαίνοντας απογράφω
βουερές τις ψυχής λεπτομέρειες
άλλες παλιές, άλλες νωπές
ουρλιάζοντας βουβά από πάθος
σε κάθε σου μορφασμό διέγερσης..

"Επειδή σ’αγαπώ καί στήν αγάπη ξέρω
Νά μπαίνω σάν Πανσέληνος
Από παντού,γιά τό μικρό τό πόδι σού μές στ’αχανή
σεντόνια
Νά μαδάω γιασεμιά κι έχω τή δύναμη
Αποκοιμισμένη,νά φυσώ νά σέ πηγαίνω
Μές από φεγγαρά περάσματα καί κρυφές τής θάλασσας στοές
Υπνωτισμένα δέντρα μέ αράχνες πού ασημίζουμε"

Για σένα μιλώ
Και για μένα..

που βυζαίνοντας το μονόγραμμα του Ελύτη
γλυκά θ'αποκοιμιέμαι
στην αγκαλιά σου φεγγάρι μου
και θα ονειρεύμαι μαζί σου,
πίσω απ'τα γυρτά σου ματοτσίνορα..

Για σένα μιλώ
και για μένα..

"Επειδή σ' αγαπώ και στην αγάπη ξέρω
να μπαίνω σαν Πανσέληνος.."

''Οι δέκα βασικες Ουπανισαντ''

http://www.youtube.com/watch?v=vlde_l-fyes&feature=related

Η μοίρα διαλέγει ..εμεις νομίζουμε
Η ζωή αποφασίζει..εμεις περιμένουμε
Η αλήθεια πραγματοποιεί..εμεις φαντασιωνουμε
Η ορμή ζωντανεύει ...και η αγάπη δικαιωνει την ύπαρξη...

Βασιλιά μου

΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄

Αλλαζει πάλι ο κύκλος....εγινε πλέον συνήθεια....
Καλη συνέχεια παιδιά ... οπως κι αν θελήσετε...

ΕΡΩΤΑΣ !!!
Ερωτεύεσαι εκείνο το πρόσωπο στο οποίο «ακουμπάς» την ενδόμυχη ελπίδα σου να σε βοηθήσει να συναντηθείς με την άφατη πλευρά του εαυτού σου, αυτή που δεν ξέρεις, αυτή που σου αποκαλύπτεται μέσα από την σαγήνη του άλλου, αυτή που κατά βάθος είναι η δική σου εσωτερική εικόνα, η Αγνωστη αλλά όμως ....Υπαρκτή!!!

Η διάθεση να γνωρίσεις τον εσωτερικό σου κόσμο είναι ο δρόμος προς την αυτογνωσία και όσο ο άλλος γίνεται το «εργαλείο» για να σκάψεις μέσα σου τόσο πιο πολύ προστατεύεις την ερωτευμένη εικόνα για το πρόσωπο του άλλου μέχρι να νοιώσεις ασφάλεια. …γιατί πατάς σε έδαφος γνώριμο που αποδέχεσαι ή απορρίπτεις, αυτό δηλαδή που βρίσκεται μέσα σου. Οσο αυτή η διαδικασία είναι ενεργή, τόσο μία γόνιμη μεταμόρφωση συντελείται μέσα μας και είναι μοιραίο ο έρωτας να μετατραπεί σε αγάπη. Ακαθόριστη αγάπη γιατί δεν ξέρουμε τί αγαπάμε....τον εαυτό μας ή τον άλλον; Δεν έχει σημασία, γιατί το ουσιαστικό είναι η γέννηση του συναισθήματος. Αρχίζουμε να αγαπούμε τον άλλον κατ’ αρχήν από ευγνωμοσύνη που μας προκάλεσε να γεννηθεί μέσα μας το συναίσθημα της αγάπης.

Αγαπούμε όχι γιατί μας αγαπούν
αλλά γιατί μας δίνεται η δυνατότητα να αγαπήσουμε.

Τότε φτάνει το μαγικό σημείο που αρχίζει η πορεία της ανακάλυψης του άλλου. Σταματάει κατά κάποιο τρόπο η καλώς εννοούμενη «ναρκισσιστική» καταβύθιση στο εσωτερικό μας κόσμο και αρχίζει η αναζήτηση του άλλου.

Την ίδια ακριβώς πορεία ακολουθεί και το άλλο πρόσωπο σαγηνευμένο από εσένα και είναι χρέος του καθενός προς τον άλλο να ολοκληρώσει την εσωτερική του περιπλάνηση, για να αρχίσει το ξεδίπλωμα του καθενός προς τον άλλο, για να δημιουργηθεί το ρεύμα που θα οδηγήσει στην ένωση. Μία ένωση που τώρα πια έχει σκοπό την συνάντηση με την αλήθεια και όχι με την εικόνα που χάρις σ’αυτήν ξεκίνησε η ερωτική περιπέτεια.

Οταν το ένα άτομο από τα δύο αρνηθεί αυτό το ταξίδι της αυτοεπίγνωσης (με αφορμή τον έρωτα που ένοιωσε) τότε δεν θα αρχίσει ποτέ η διαδικασία να αποκαλύψει «δημόσια» τον εαυτό του προς το αγαπημένο πρόσωπο το οποίο αν δεν το καταλάβει θα μείνει με την εικόνα που είχε αρχικά δημιουργήσει (αυτή που ήταν συνυφασμένη με το δικό του είναι) και θα μπει στον κόσμο της αυταπάτης. Αυτή η αυταπάτη είναι ολέθρια όχι για την σχέση αλλά για ό,τι θα επακολουθήσει. Επειδή το άλλο πρόσωπο προχωράει με συνέπεια την προσπάθεια της δικής του αυτοεπίγνωσης, θα αρχίσει να εκτίθεται νομίζοντας πώς ήρθε η κατάλληλη στιγμή για το επόμενο στάδιο. Θα αρχίσει να προσφέρει την εσωτερική του κατάσταση στο έτερον ήμισυ νομίζοντας ότι και αυτό είναι έτοιμο να την γνωρίσει και να την αποδεχθεί.

Η μεγαλύτερη προδοσία συντελείται ακριβώς την στιγμή που αρχίζει η αποχή του ενός εκ των δύο από το σύγχρονο ταξίδι προς τον δυαδικό κόσμο του ζευγαριού. Σε μία τέτοια κατάσταση, αυτός που δεν ολοκλήρωσε ποτέ την αυτοεπίγνωσή του νοιώθει και πάλι μόνος και είναι αναπόφευκτο να αναζητήσει τον έρωτα σε ένα άλλο πρόσωπο γιατί συνεχίζει να νοώθει την ανάγκη να ανακαλύψει τον εαυτό του... αφού δεν το κατόρθωσε στην προηγούμενη εμπειρία του .....σαν Σίσσυφος συνεχίζει το ατέρμονο έργο του.

Το κάθε συναίσθημα που γεννιέται είναι ένας εν δυνάμει φωτεινός οδηγός για την εσωτερική μας αναγέννηση. Μόνο που είναι εν δυνάμει και δεν αποτελεί την εγγύηση ότι κάτι θα αλλάξει εάν δεν ξεκινήσει το βίωμα.....αυτό που από έκφραση γίνεται "ζωή", πράξη, δημιουργία .....έτσι προκύπτει η "σχέση" που στοχεύει στη βελτίωση, στην ανάπλαση, στην συνέχεια.... Τα συναισθήματα είναι η γεννεσιουργός αιτία , είναι τα χρώματα..... με αυτά, η ψυχή του ανθρώπου γίνεται ο καμβάς για να δεχθεί τον πίνακα που θα προκύψει από δυό ζωγράφους....δυό συντρόφους-συνοδοιπόρους!!!

Το να μένεις αενάως με τα χρώματα στο χέρι ή το να αποφεύγεις συστηματικά να χρωματίσεις το σχήμα που δημιουργεί το βίωμα (αν υπάρξει) μας προκαλεί μία συσκότιση που προστίθεται στην ήδη συσκοτισμένη πλευρά του εσωτερικού μας εαυτού.

Εάν δεν μπορέσουμε να γνωρίσουμε το είναι μας μέσα από την αρμονική αλληλεπίδραση του έρωτα, ίσως ο χωρισμός από μία τέτοια ανολοκλήρωτη ερωτική εμπειρία που μας πονάει και μας συνθλίβει όταν βίαια σταματήσει, να μεταφράζεται σε... ελπίδα να συναντηθούμε επιτέλους με τον εαυτό μας. Μέσα από την μοναξιά, μέσα από τον πόνο του ανικανοποίητου και της ανεξιχνίαστης εικόνας του άλλου που μένει στην φαντασία μας προσπαθώντας να την εξηγήσουμε και να συμφιλιωθούμε μαζί της - που ουσιαστικά δεν είναι του άλλου αλλά του άγνωστου δικού μας εαυτού – ίσως κατορθώσουμε να βρούμε αυτό που αρνούμαστε πεισματικά να γνωρίσουμε μέσα μας, ίσως έτσι να φθάνουμε στην αυτογνωσία.

μέσα από ένα αέναο ταξίδι ......μακρύ αλλά όμορφο......

...........I told you I was trouble,
You know that I'm no good.

quote:

---

Οταν ο ερωτας συναντα την αγαπη ..κατω απο ενα ασημενιο ουρανό....τοτε που η θάλασσα συνομιλει με τα θνητά παιδιά της ....μια παραξενη ροή εμφανίζεται σαν μια αχλη που κόβει τα συννεφα και ντυνει με το λευκο τους την γηινη καρδιά...
Την στιγμή που οι φλόγες του ανεμου αγγίζουν την πνοή της φωτιάς ..σχηματιζεται εκεινο το πολυχρωμο τόξο που διαπερνά καθε ματιά ..κάθε σκέψη..ολα τα πρασινα του κόσμου...περα απο την φανταστική γραμμη του ορίζοντα..
Τωρα ...η μνημη παίζει αλλοτε με τα φυσικά μαργαριτάρια που εκλεψε απο ενα βυθό τοσο ζεστό και απέραντο.. και αλλοτε με τα δάκρυα που κυλούν κανοντας τα παιδικά προσωπάκια να μοιαζουν με ινδιάνους..

---

Ψψςςςς ... πολύ νόημα λέμε !

Εγκατέλειψε τον παλαιό του εαυτό
όπως το φίδι το παλιό του δέρμα.

Πήρε τη μορφή του Αγγέλου
όπως το σκουλήκι τη μορφή της πεταλούδας.

Γέννησε την αγάπη όπως
η έγκυος το παιδί της.

Κατέβηκε μέσα του η Αγία Ταπείνωση
όπως το γάλα στους μαστούς της λεχώνας.

Δεν μπόρεσε να ξεφύγει
απ' την Αλήθεια.
Τελέστηκε μέσα του ο αγιασμός.
Τον καταδίωξε το έλεος
και τον ανάγκασε να γίνει όλος φως.

Το μήνυμα

Όταν έλθει η ώρα ακόμη και οι πέτρες σηκώνουν ύμνο
και μαρτυρούν το μυστικo

Lorenzo

Παιδιά του μύθου.

Εραστές της ελπίδας.

Υπάρχουμε.

Ανταύγειες μικρών κεριών.

Στο σκοτεινό διάστημα.

Το μικρό νησί

Αγκαλιά με αυτό που υπάρχει και γίνεται.

Χορός ελευθερίας.

Φίλημα ερωτικό,
άγριο θυμάρι,
λιοκαμένες πέτρες,
αυχμηρό μυστήριο στην ερημιά του τοπίου.

Πέρα απ' το όνειρο, την ελπίδα και το φόβο,
οι πέτρες δοξολογούν τη μοναξιά τους.

Ώ χαρά, βίαιη χαρά της εγκατάλειψης.
Στα έσχατα όρια συναντά η ζωή την πηγή της ελευθερίας της.
Αρμονίζεται με την αναπόφευκτη τραγωδία της.

Άγονη η σάρκα του βουνού εικονίζει την αρχέτυπη ωραιότητα.

Σήμερα θέλω να γλύψω την αλμύρα των κοφτερών βράχων.
Να πάρω το νησί στην αγκαλιά μου
και να με συντρίψει.

Ιδού το σύμπαν !

Η θαλασσινή αύρα γέρνει στις καλαμιές.
Η φύση προδίδει πως δεν υπάρχει το μυστικό της.

Όλα όσα είναι, είναι έτσι όπως είναι.

Φάσμα

Η ομορφιά ανοίγει τα μάτια.

Διοδεύσεις συνειδητοποίησης
απειράριθμων
πτυχών του σύμπαντος.

η βραχνή ροή της αλμύρας

στις απόκρυφες ρωγμές των

θαλασσινών βράχων,

το νερό το κρυστάλλινο που

Χαϊδεύει διάφανα τις

Αιχμηρές προεξοχές της πέτρας.

Αλήθεια είναι,

ο αφρός των κυμάτων που ελεύθερα γίνεται.

Το δάσος το πρωινό με

τις υγρές στάλες και

τη μυρωδιά της

ζωντανής αγνότητας.

Αλήθεια είναι,

το γάργαρο νερό

το άπιαστο

απ’ τις ανθρώπινες παλάμες

Αλήθεια είναι,

αυτό που δεν άγγιξε

ο νους του ανθρώπου.

Το απόκρυφο

που διαφύλαξε το

μυστικό του.

-------------------------------

Νατα που τα ξαναβρήκα ....ουρανέ μου..
Μονο που δεν εχουν υπογραφή.....

Χαρά! χαρά! Δεν ήξερα πως ο κόσμος τούτος είναι ενα μαζί μου, πως όλοι είμαστε ένας στρατός, πως οι ανεμώνες και τ' αστρα μάχουνται, δεξιά ζερβά μου, και δεν με γνωρίζουν, μα εγώ στρέφουμαι και τούς γνέφω.

Νίκος Καζαντζάκης

Καληνύχτα

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr