Αυτά ακριβώς είναι τα ευρήματά μας :

Τα βακτήρια εμφανίστηκαν πριν από περίπου 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια, τα πιο πολύπλοκα κύτταρα πριν από 2,2 δισεκατομμύρια χρόνια και η “μεγάλη έκρηξη” των πολύπλοκων ζώων μεταξύ πέντε και έξι εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια (η τρομακτική πολυμορφία της , ωστόσο , αρχικά περιορίζεται στα απλούστερα ζώα , σπόγγους και κνιδόσπορα , οργανισμούς που μοιάζουν με τα κοράλλια και τις θαλάσσιες ανεμώνες) και συνεχίστηκε με τις πιο πολύπλοκες μορφές (αρθρόποδα και μαλάκια) .

Μεταξύ των σπονδυλωτών , προηγούνται τα ψάρια των αμφιβίων , τα οποία , με τη σειρά τους , προηγούνται των ερπετών , τα οποία , όπως περιμέναμε , εμφανίστηκαν πριν τα πτηνά και τα θηλαστικά .

Επιστήμονες που ασχολούνταν με μελέτες αυτού του είδους – και η προβλεπτική και η χωρίς εκπλήξεις απάντηση που είχαν ήταν ότι το εξελικτικό δένδρο των τριλοβιτών (ασπόνδυλα ζώα της συνομοταξίας των αρθροπόδων που απαρτίζουν την ομοταξία Trilobita , ευδοκίμησαν στην κατώτερη Παλαιοζωική εποχή , πριν εξαφανιστούν) δεν μοιάζει με το δένδρο που μας δίνει το ίδιο πρόγραμμα για τα σαξόφωνα .

Ο λόγος , εν ολίγοις , είναι προφανής : η πληροφορία , στα βιολογικά συστήματα μεταβιβάζεται αποκλειστικά “κάθετα” από τους γονείς στους απογόνους μέσα από το DNA του σπερματοζωαρίου και του ωαρίου , ενώ στις ανθρώπινες κατασκευές , όπως στα σαξόφωνα , η πληροφορία μεταβιβάζεται κυρίως “οριζοντίως” (με τον τρόπο που αντιγράφουν οι άνθρωποι τις ιδέες των άλλων) και καθέτως από τον γέρο δάσκαλο στο νεαρό μαθητή του .

Οι λεπτομέρειες της ιστορίας των ανθρώπινων κατασκευών είναι σταθερά πολύ περισσότερο πολύπλοκες από τα ευρήματα των βιολόγων για τους ζώντες οργανισμούς .

Ο Δαρβίνος είχε υπογραμμίσει δύο κύρια σημεία στο βιβλίο του “Η καταγωγή των ειδών”, ότι , δηλαδή , οι έμβιοι οργανισμοί έχουν εξελιχθεί ή ότι έχουν τροποποιηθεί συγκριτικά με τον κοινό τους πρόγονο και ότι ο μηχανισμός της φυσικής επιλογής είναι ο κύριος παράγοντας της εξέλιξης .

Αυτές οι δύο συνιστώσες του βιβλίου του συγχέονται συχνά από τους αντιεξελικτιστές , οι οποίοι υποστηρίζουν ότι εάν αποδειχθεί ότι η φυσική επιλογή είναι ένας ακατάλληλος μηχανισμός , τότε και η ιδέα της κοινής προέλευσης των οργανισμών θα είναι λανθασμένη .

Όμως , αυτές οι δύο συνιστώσες των επιχειρημάτων του Δαρβίνου είναι από εννοιολογικής και ιστορικής σκοπιάς διακριτές .

Η κοινή καταγωγή των ειδών είχε γίνει αποδεκτή , τόσο από την επιστημονική όσο και από τη θρησκευτική κοινότητα , πολύ πιο πριν από το μηχανισμό της φυσικής επιλογής .

Απόδειξη για μία ακόμα μεγαλύτερη διάκριση των δύο συνιστωσών του "δαρβινισμού" συνιστά το γεγονός ότι οι θρησκευτικές αντιρρήσεις στην καθεμιά συνιστώσα ξεχωριστά είναι εντελώς διαφορετικές .

Για το λόγο αυτό , θα ξεχωρίσω αυτές τις δύο θεωρητικές έννοιες στη συζήτησή μας για τις αντιρρήσεις ως προς την εξέλιξη .

Εάν λοιπόν οι έμβιες οντότητες έχουν προέλθει με τροποποίηση από κοινό πρόγονο , τότε εξάγεται το συμπέρασμα ότι η Βίβλος δεν περιγράφει την αλήθεια . Πολλοί ιστορικοί που ερμηνεύουν κατά γράμμα τη Βίβλο πιστεύουν , επίσης , ότι η ηλικία της Γης μετριέται σε κάποιες χιλιάδες χρόνια και όχι σε δισεκατομμύρια χρόνια .

Πριν ακόμα δημοσιεύσει ο Δαρβίνος την "Καταγωγή των ειδών", υπήρχε διάχυτη η ιδέα ότι ο Πλανήτης Γη ήταν πολύ παλιός και ότι υπήρξαν οργανισμοί που έζησαν πριν από την εμφάνιση του ανθρώπου .

Είχαν βρεθεί απολιθώματα από οργανισμούς που είχαν άλλες μορφές από τις γνωστές έμβιες οντότητες , κάτι που σημαίνει ότι η Γένεση συνιστούσε μία μη πλήρη καταγραφή της δημιουργίας . Το πιο ενοχλητικό ήταν το γεγονός ότι υπήρχαν απολιθώματα οργανισμών που δεν υπήρχαν τώρα , ένα γεγονός από το οποίο αναδυόταν το ερώτημα κατά πόσον ο Θεός επέτρεψε σε κάποια από τα δημιουργήματά του να εξαφανιστούν .

Μήπως η απόδειξη της εξαφάνισης κάποιων ειδών σήμαινε ότι η Δημιουργία του Θεού δεν ήταν , κατά κάποιον τρόπο , τέλεια ; Εάν η Γη ήταν πολύ παλιά και είχε εποικιστεί από έμβια όντα που έζησαν πριν την εμφάνιση του ανθρώπου , τότε ο θάνατος είχε προηγηθεί από την πτώση του Αδάμ – η οποία έχει προφανείς εμπλοκές για το χριστιανικό δόγμα του προπατορικού αμαρτήματος . Τέτοιας μορφής προεκτάσεις είχαν διατυπωθεί με διάφορους τρόπους από τον κλήρο κατά τον Δέκατο Ένατο και στις αρχές του Εικοστού αιώνα. Αναμφισβήτητα , η εξέλιξη είχε επιπτώσεις στον παραδοσιακό χριστιανισμό .

"Φυσική επιλογή", σύμφωνα με τον Δαρβίνο , συνιστά τον κύριο μηχανισμό της εξέλιξης . Τα άτομα ενός πληθυσμού τα οποία είναι (γενετικά) περισσότερο ικανά να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον έχουν περισσότερους απογόνους , οι οποίοι με τη σειρά τους , διαθέτουν μεγαλύτερη συχνότητα των γονιδίων που προωθούν την προσαρμογή τους στο εν λόγω περιβάλλον .

Η φυσική επιλογή , αν και είναι αποτελεσματική στο να δημιουργεί προσαρμογή , είναι μια σπάταλη διαδικασία: πολλά άτομα , που δεν μπορούν να προσαρμοστούν , χάνονται και δεν καταφέρνουν να επιβιώσουν ή να αναπαραχθούν .

Ακόμα και οι χριστιανοί που έχουν αποδεχθεί την κοινή προέλευση των οργανισμών , δεν αισθάνονται άνετα με την ιδέα ότι το κυριότερο εργαλείο της εξελικτικής αλλαγής το συνιστά ο δαρβινικός μηχανισμός της φυσικής επιλογής .

Από μόνη της η κοινή καταγωγή δεν αποτελεί για αυτούς ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο , αλλά το πρόβλημα έγκειται στην ιδέα ότι η ποικιλότητα των έμβιων όντων που βλέπουμε σήμερα συνιστά κυρίως το αποτέλεσμα αυτής της απίστευτης σπατάλης και της επίπονης διαδικασίας της φυσικής επιλογής , οπότε αναρωτιέται κανείς κατά πόσον η εν λόγω διαδικασία συνιστά όντως το αποτέλεσμα των πράξεων ενός γενναιόδωρου Θεού . Οι προεκτάσεις της θεοδικίας (του θεολογικού όρου που αφορά στο πρόβλημα που αναδύεται από την ύπαρξη του διαβόλου στον κόσμο τον οποίο δημιούργησε ο καλοκάγαθος Θεός) απασχολούν τόσο τους συγγραφείς που ερμηνεύουν κατά λέξη τη Βίβλο όσο και τους χριστιανούς που δεν ερμηνεύουν κατά λέξη τα κείμενα και αποτελούν ένα μείζον πρόβλημα στην αποδοχή της εξέλιξης από τους θιασώτες του ευφυούς σχεδιασμού . Όμως η απόδειξη για τη λειτουργικότητα της φυσικής επιλογής είναι τόσο συντριπτική ώστε και τα δύο ρεύματα , τόσο αυτό του ευφυούς σχεδιασμού αλλά και αυτό των νέων δημιουργιστών του πλανήτη , αποδέχονται την ιδέα ότι η φυσική επιλογή είναι υπεύθυνη για φαινόμενα παρόμοια με αυτά της ανθεκτικότητας στα ζιζανιοκτόνα των εντόμων ή για φαινόμενα ανθεκτικότητας στα βακτήρια . Οι νέοι δημιουργιστές του πλανήτη ερμηνεύουν τη σπάταλη διαδικασία της φυσικής επιλογής ως ακόμα μίας απόδειξης για τον εκφυλισμό της δημιουργίας ύστερα από την πτώση του Αδάμ . Και τα δύο ρεύματα δεν αποδέχονται την ιδέα ότι η φυσική επιλογή έχει τη δυνατότητα να μεταμορφώσει τους έμβιους οργανισμούς σε διαφορετικά "είδη" ή να δημιουργήσει μεγάλες αλλαγές στα σχέδια του σώματος , τέτοιες όπως οι διαφορές μεταξύ των πτηνών και των ερπετών .

Οι θρησκευτικές αντιρρήσεις στην εξέλιξη δεν είναι απλές . Περικλείουν ένα φάσμα προβλημάτων . Οι θρησκευτικές αντιπαραθέσεις στην εξέλιξη είναι πιο σημαντικές για τη δημιουργία ενός αντιεξελικτικού κλίματος από τις όποιες επιστημονικές αντιρρήσεις που θεωρούν την εξέλιξη ως μια χωρίς πολύ ισχυρά υποστηρίγματα θεωρία .

Να προσθέσω πάνω σε αυτά που λες ότι το γεγονός ότι ο κόσμος των ζώντων οργανισμών είναι σχεδόν ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικός σε κάθε εποχή είναι δεδομένο. Είναι σίγουρο πχ ότι κάποτε υπήρξαν δεινόσαυροι ή τριλοβίτες και πλέον δεν υπάρχουν, είναι σίγουρο ότι την εποχή των δεινοσαύρων δεν υπήρχαν ελέφαντες ή γορίλες. Το μόνο που συζητάμε είναι την ΑΙΤΙΑ του φαινομένου αυτού. Γιατί υπήρχαν άλλα είδη σε κάθε γεωλογική εποχή; Ο Δαρβίνος πρότεινε την εξήγηση αυτή. Είναι δε τόσο πλήρης που εξηγεί πέραν του γεγονότος αυτού ΚΑΙ το συσχετισμό, την ταξονομική και γενετική συγγένεια, που διαπιστώνουμε να ισχύει μεταξύ των σύγχρονων ειδών.

quote:

---

Η φυσική επιλογή , αν και είναι αποτελεσματική στο να δημιουργεί προσαρμογή , είναι μια σπάταλη διαδικασία: πολλά άτομα , που δεν μπορούν να προσαρμοστούν , χάνονται και δεν καταφέρνουν να επιβιώσουν ή να αναπαραχθούν

---

quote:

---

Το πιο ενοχλητικό ήταν το γεγονός ότι υπήρχαν απολιθώματα οργανισμών που δεν υπήρχαν τώρα , ένα γεγονός από το οποίο αναδυόταν το ερώτημα κατά πόσον ο Θεός επέτρεψε σε κάποια από τα δημιουργήματά του να εξαφανιστούν .

---

Αποφασιστε λοιπον,η εξαφανιστηκαν η αφησαν απογονους,εστω και σε διαφορετικη μορφη....

Οι δεινόσαυροι δεν είναι είδος. Είδος είναι ο στεγόσαυρος, ο τρικεράτωψ, ο αλόσαυρος, ο τυραννόσαυρος ρεξ κτλ κτλ. H λέξη δεινόσαυροι περιγράφει μια ΟΜΑΔΑ ζώων, και συγκεκριμένα ερπετών, που ονομάζεται ΤΑΞΗ ταξονομικά. Χωρίζονται σε δύο υποτάξεις, τα ΟΡΝΙΘΙΣΧΙΑ και τα ΣΑΥΡΙΣΧΙΑ. Το όνομα δεινόσαυροι σημαίνει τρομερές σαύρες, και αποτελεί στην ουσία σύντομη περιγραφή του τι ακριβώς ήταν, τεράστια ερπετά.

Χοντρικά τα ορνιθίσια είναι δίποδα (και έχουν αντίστοιχους γοφούς όπως τα πτηνά) και τα σαυρίσχια τετράποδα (με γοφούς όπως οι σαύρες)

quote:

---

Συγνωμη φιλε κηφευς,αλλα αυτο μονο σοβαρο επιχειρημα δεν ειναι,ασε που αυτοαναιρειστε τελικα και δεν γνωριζετε τι πιστευεται για την εξελιξη.Και εξηγουμαι οσο πιο απλα μπορω.

---

Το “είδος” περιλαμβάνει όλα τα άτομα που μπορούν να ανταλλάξουν γονίδια μεταξύ τους .

Κάποια είδη περιλαμβάνουν ελάχιστα μέλη που ζουν σε περιορισμένους χώρους , ενώ άλλα περιλαμβάνουν εκατομμύρια μέλη εξαπλωμένα σε εκτεταμένες περιοχές του κόσμου .

Κάποια είδη φυτών περιορίζονται μόνο σε περιορισμένες περιοχές του οικοσυστήματος των βροχερών δασών , ενώ οι ποντικοί και το ανθρώπινο είδος ζουν κυριολεκτικά σε όλες τις ηπείρους .

Το πιο πιθανό είναι ένα ζώο να διασταυρωθεί με ένα άτομο που ζει σε κοντινή περιοχή παρά με κάποιο που ζει μακριά και αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα περισσότερα είδη να διαιρούνται σε μικρότερους πληθυσμούς .

Ορισμένες φορές οι γεωγραφικοί παράγοντες , όπως τα ποτάμια και τα βουνά ή οι διαβαθμίσεις της θερμοκρασίας και του βάθους των υδάτων , διαχωρίζουν με φυσικό τρόπο τα είδη σε πληθυσμούς .

Η φυσική επιλογή , λόγω των γεωγραφικών διαφορών των πληθυσμών , τείνει να δημιουργήσει πληθυσμούς που να διαφέρουν μεταξύ τους . Μια τυπική επέκταση στην εξάπλωση ενός είδους μπορεί να διαχωριστεί σε πολλούς διαφορετικούς πληθυσμούς .

Όσο διατηρείται ο μηχανισμός της ανταλλαγής γονιδίων , έστω και κατά διαστήματα μεταξύ των πληθυσμών , οι πληθυσμοί εξακολουθούν να αποτελούν τμήμα του ίδιου είδους .

Πώς δημιουργούνται τα νέα είδη ;

Τα νέα είδη σχηματίζονται όταν τα μέλη ενός πληθυσμού ή μιας υποδιαίρεσης του είδους δεν έχουν πλέον την δυνατότητα να ανταλλάξουν γονίδια με τα υπόλοιπα μέλη του είδους .

Αυτό το γεγονός μάλλον παρατηρείται στις άκρες των ειδών και όχι στο κέντρο .

Ορίζουμε ως ειδογένεση το φαινόμενο της αναπαραγωγικής απομόνωσης ενός πληθυσμού από το υπόλοιπο είδος .

Ένας απομονωμένος από τα υπόλοιπα μέλη του είδους του γεωγραφικός πληθυσμός διαφοροποιείται , με την πάροδο του χρόνου , από τους άλλους πληθυσμούς .

Ίσως η φυσική επιλογή να δρα διαφορετικά στο δικό του περιβάλλον από ό,τι στο περιβάλλον των άλλων πληθυσμών , ή , ενδεχομένως , ο πληθυσμός να διαθέτει μια ομάδα διαφορετικών γονιδίων από τα γονίδια των υπόλοιπων πληθυσμών .

Λόγω των κανόνων των πιθανοτήτων , ίσως ένας μικρός περιφερειακός πληθυσμός να μη διαθέτει όλες τις παραλλαγές των γονιδίων που υπάρχουν στο είδος , ένα γεγονός που μπορεί να οδηγήσει την εξέλιξη του πληθυσμού αυτού προς άλλη κατεύθυνση .

quote:

---

Νομίζω, Γιώργο, πως είχες δίκιο όταν ζητούσες, επίμονα, να γίνει κατανοητή απ'όλους, η έννοια του "είδους".

---

Οσο για το ποιος ηταν ο θεος,θα τα πουμε στο θεμα με την ελληνικη μυθολογια και την εξελιξη του ανθρωπου....

Εξεπλαγην,απο την απαντηση ατομου που γνωριζα για πρωτη φορα εκεινο το βραδυ και εκ των υστερων εμαθα οτι ειναι καθηγητης Ιστοριας σε Λυκειο της Αττικης.
Η απαντηση: Περιμενε και σε λιγο θα μαθεις απο πρωτο χερι.Η απαντηση βρισκεται λιγο εξω απο το ηλιακο συστημα και συντομα θα ειναι εδω.Το μυαλο μου πεταρισε σε διαφορες κατευθυνσεις περι της λογικης του συνομιλητη.Αυτος συνεχισε με εντελως φυσικο τροπο,να λεει οτι εξωγηινοι απο Νιμπιρου και τα γνωστα του Ζιτσιν.Ρε ανθρωπε του λεω,αυτη ειναι θεωρια ενος συγγραφεως τι μας λες τωρα?
Εχεις επιχειρηματα?
Δεν ειχε.
Ομως δεν ειχα κι εγω,να αντικρουσω την θεωρεια του.Που να τα βρω?
Θεωρια ειναι και του Δαρβινου η αποψη.
Κανεις δεν ξερει με απολυτη σιγουρια τι εγινε σε 4.500.000.000 χρονια εξελιξης.Αυτο ειναι το μονο σιγουρο.

quote:

---

Το θεμα ειναι οτι ειτε ειδος ειτε ταξη ειτε γενος ειτε οπως θελετε πεστε τα,το επιχειρημα οτι ο θεος αφησε να εξαφανιστει ενα δημιουργημα του πηγε περιπατο,απο τη στιγμη που αφησαν πισω απογονους

---

quote:

---

IndustrialAngel : Μίλτο, για κάνε,σε παρακαλώ, μια προσπάθεια να ορίσεις τι εννοούμε με τη φράση "εξέλιξη των ειδών".΄Μιας και ξεκαθαρίσαμε (λέμε τώρα, γιατί κάποιοι δε θέλουν να καταλάβουν) τι είναι το είδος ας εξηγήσουμε τι σημαίνει και η περιβόητη και τόσο αμφιλεγόμενη φράση "εξέλιξη των ειδών"

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Θα δανειστώ (στο περίπου) μερικά από τα εισαγωγικά του:

Η λέξη evolution, προέρχεται από τη λατινική evolvere που σημαίνει "ξετυλίγω", αποκαλύπτω κρυμμένα χαρακτηριστικά/ιδιότητες. Σήμερα τείνει να ταυτιστεί με την έννοια της "αλλαγής". ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ είναι η αλλαγή στις ιδιότητες ομάδων οργανισμών στην πορεία των γενεών. Η ανάπτυξη ή οντογένεση ενός και μόνο οργανισμού ΔΕΝ είναι εξέλιξη, ένα άτομο μόνο του ΔΕΝ εξελίσσεται. Οι πληθυσμοί των οργανισμών εξελίσσονται, διότι δημιουργούν απογόνους με "τροποποιήσεις". Δύο πληθυσμοί μπορούν να κατάγονται από τον ίδιο προγονικό πληθυσμό, αλλά να έχουν διαιρεθεί. Αν διαφορετικές "αλλαγές" συμβούν στους δύο πληθυσμούς τότε οι πληθυσμοί ΑΠΟΚΛΙΝΟΥΝ.

Για να θεωρηθούν οι αλλαγές,εξελικτικές, πρέπει να κληρονομούνται. Οι αλλαγές μπορούν να είναι ελαφριές ή ριζικές.

Εδώ φαίνεται και μια κλασσική παρανόηση, πολλές φορές από κεκτημένη ταχύτητα λέμε πχ το λιοντάρι. Δεν εννοούμε ένα λιοντάρι αλλά το σύνολο των ζώων που ονομάζουμε λιοντάρια, το ΕΙΔΟΣ λιοντάρι.

quote:

---

IndustrialAngel :
Θα δανειστώ (στο περίπου) μερικά από τα εισαγωγικά του:

Η λέξη evolution, προέρχεται από τη λατινική evolvere που σημαίνει "ξετυλίγω", αποκαλύπτω κρυμμένα χαρακτηριστικά/ιδιότητες. Σήμερα τείνει να ταυτιστεί με την έννοια της "αλλαγής".

ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ είναι η αλλαγή στις ιδιότητες ομάδων οργανισμών στην πορεία των γενεών.

Η ανάπτυξη ή οντογένεση ενός και μόνο οργανισμού ΔΕΝ είναι εξέλιξη, ένα άτομο μόνο του ΔΕΝ εξελίσσεται .

Οι πληθυσμοί των οργανισμών εξελίσσονται, διότι δημιουργούν απογόνους με "τροποποιήσεις".

Δύο πληθυσμοί μπορούν να κατάγονται από τον ίδιο προγονικό πληθυσμό, αλλά να έχουν διαιρεθεί.

Αν διαφορετικές "αλλαγές" συμβούν στους δύο πληθυσμούς τότε οι πληθυσμοί ΑΠΟΚΛΙΝΟΥΝ.

Για να θεωρηθούν οι αλλαγές,εξελικτικές, πρέπει να κληρονομούνται. Οι αλλαγές μπορούν να είναι ελαφριές ή ριζικές.

Εδώ φαίνεται και μια κλασσική παρανόηση, πολλές φορές από κεκτημένη ταχύτητα λέμε πχ το λιοντάρι. Δεν εννοούμε ένα λιοντάρι αλλά το σύνολο των ζώων που ονομάζουμε λιοντάρια, το ΕΙΔΟΣ λιοντάρι.

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

θέλω να πω, έχουμε κοινό πρόγονο μεταξύ αλόγου και γαϊδάρου, γνωρίζουμε περίπου μετά από πόσες γενιές είχαμε την δημιουργία των δυο διαφορετικών ειδών;

“«Καταραμένε Έλληνα, τά βρήκες όλα, φιλοσοφία, γεωμετρία, φυσική, αστρονομία, τίποτα δέν άφησες γιά εμάς».
Φρίντριχ φον Σίλλερ

quote:

---

αθεος : πόσες γενιές χρειάζονται περίπου για να έχουμε δυο διαφορετικά είδη;

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Το μετρό του Λονδίνου άρχισε να κατασκευάζεται στα 1863 .

Εκείνη την εποχή , κάποια κουνούπια εισέβαλαν στα χιλιόμετρα των τούνελ του υπόγειου σιδηρόδρομου , τα οποία αναπαράγονταν με επιτυχία πολλές φορές κατά τη διάρκεια του έτους , λόγω της θερμότητας του αέρα και των στάσιμων υδάτων του έργου .

Λόγω της απομόνωσής τους από τα κουνούπια που ζούσαν έξω από τον υπόγειο , προκλήθηκαν σε αυτά διαφορές που δεν τις είχαν τα κουνούπια τα οποία ζούσαν στην επιφάνεια του εδάφους .

Στη δεκαετία του 1990 αποδείχτηκε ότι τα κουνούπια του "μητροπολιτικού σιδηρόδρομου" ανήκουν σε άλλο είδος από αυτά της επιφάνειας .

Ένα κύριο χαρακτηριστικό είναι ότι τα κουνούπια του εξωτερικού εδάφους του είδους Culex pipiens τσιμπούν τα πτηνά , ενώ το είδος Culex molests του μετρό έχουν διαλέξει , δυστυχώς , τον άνθρωπο ως θήραμα .

Αυτό που είναι εντυπωσιακό με το παραπάνω παράδειγμα είναι ότι μας αποδεικνύει πως οι οργανισμοί που γονιμοποιούνται με γρήγορους ρυθμούς , όπως τα κουνούπια , μπορούν να προκαλέσουν ειδογένεση σε διάστημα ενός αιώνα , χωρίς να απαιτούνται χιλιάδες χρόνια για αυτήν τη διαδικασία (Bryne και Nichols , 1999) .

Η φυσική επιλογή , η προσαρμογή , η ακτινωτή προσαρμοστικότητα και η ειδογένεση είναι οι μεγάλες αρχές που μας βοηθούν να ερμηνεύσουμε το πρότυπο της εξέλιξης και να κατανοήσουμε τη διαδικασία της .

quote:

---

ΝΙΚΟΜΑΧΟΣ :
Διαβαζω με ενδιαφερον τα λεγομενα και εχω μια ερωτηση.
Σε περιπτωση παγκοσμιου πυρηνικου πολεμου.αν υπαρξουν επιζωντες,θα εχουμε κατι σαν ειδογενεση για τον ανθρωπο,αφου η φυση γυρω του θα αλλαξη?

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Η μη ανταλλαγή γονιδίων μεταξύ πληθυσμών ενός είδους και η γενετική διαφοροποίηση με το πέρασμα του χρόνου από τους άλλους πληθυσμούς οδηγεί τα μέλη του περιφερειακού και απομονωμένου αυτού πληθυσμού σε μια κατάσταση , κατά την οποία , ακόμα και αν υπάρξει η ευκαιρία διασταύρωσης με ένα μέλος του “πατρικού είδους” , να μην μπορεί να δώσει απογόνους .

Οι μηχανισμοί απομόνωσης , οι περισσότεροι από τους οποίους είναι γενετικοί , αλλά και κάποιοι συμπεριφοριστικοί , μπορούν να αναδυθούν για να εμποδίσουν την αναπαραγωγή μεταξύ των ατόμων των διαφορετικών πληθυσμών .

Ορισμένοι μηχανισμοί απομόνωσης αποτρέπουν εντελώς δύο άτομα να διασταυρωθούν για παράδειγμα , τα αρσενικά και θηλυκά άτομα κάποιων εντόμων έχουν σεξουαλικά όργανα με διαφορετικό σχήμα ή μέγεθος , ώστε να μην μπορεί να επιτευχθεί η γονιμοποίηση .

Άλλοι μηχανισμοί απομόνωσης επηρεάζουν την ένωση των γαμετών , του σπερματοζωαρίου και του ωαρίου με βιοχημικούς και δομικούς παράγοντες .

Άλλη μορφή απομόνωσης είναι η μη δυνατότητα εμφύτευσης του γονιμοποιημένου ωαρίου ή και η διακοπή της αύξησης ενός εμβρύου ύστερα από τις πρώτες διαιρέσεις στο αρχικό στάδιο της ανάπτυξης .

Όμως , οι μηχανισμοί απομόνωσης μπορεί να δράσουν και σε φάσεις περισσότερο καθυστερημένες και με άλλες μορφές : τα μουλάρια , που προκύπτουν από τη διασταύρωση αλόγου και όνου , είναι οργανισμοί υγιείς αλλά στείροι . Τα γονίδια των όνων δεν έχουν δυνατότητα να περάσουν στο άλογο , καθώς και το αντίστροφο .

Όταν τα μέλη δύο ομάδων δεν μπορούν να ανταλλάξουν γονίδια μεταξύ τους λόγω παρόμοιων μηχανισμών , τότε μπορούμε να δηλώσουμε ότι έχει πραγματοποιηθεί η ειδογένεση . ( Έξω από το εργαστήριο είναι πιθανώς δύσκολο να καθορίσουμε εάν δύο είδη που ζουν στο ίδιο περιβάλλον είναι απομονωμένα αναπαραγωγικά . )

Τα νέα είδη ενδεχομένως είναι παρόμοια με τα παλαιά – και , στην πραγματικότητα , ενδεχομένως να μην μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε . Με το πέρασμα , όμως , του χρόνου , εάν τα νέα είδη καταφέρουν να προσαρμοστούν στο περιβάλλον τους , οπότε θα έχουν τη δυνατότητα να εξαπλωθούν , ίσως να δώσουν τη δυνατότητα στη γένεση νέων ειδών , τα οποία θα είναι πολύ διαφορετικά από την πατρική γενεά – δηλαδή , από τον παππού και την γιαγιά τους . Η κλαδογένεση και η διαίρεση των ειδών μέσα στο χρόνο μας προσέφερε την ποικιλότητα των ειδών που μας είναι σήμερα γνωστά .

οι αβορίγινες ανήκουν στο ίδιο είδος με τους ευρωπαίους αν και είχαμε χιλιάδες χρόνια απομόνωσης μεταξύ αυτών και των ευρωπαίων

τώρα μια άλλη ερώτηση ξέρουμε ότι σπάνια αλλά είναι γεγονός γεννιούνται άτομα στο δικό μας είδος που είναι στείρα όπως συμβαίνει με τα μουλάρια(πολύ σπάνια υπάρχουν μουλάρια που μπορούν να δώσουν απογόνους)
μήμπως σε αυτές τις σπάνιες περιπτώσεις έχουμε να κάνουμε με τους απογόνους δυο διαφορετικών ειδών;

“«Καταραμένε Έλληνα, τά βρήκες όλα, φιλοσοφία, γεωμετρία, φυσική, αστρονομία, τίποτα δέν άφησες γιά εμάς».
Φρίντριχ φον Σίλλερ

quote:

---

δεν έχουμε ορισμένο αριθμό γενεών λοιπόν που να ορίζει λόγω της απομόνωσης δημιουργία διαφορετικών ειδών

---

quote:

---

[ IndusrialAngel : ]
Επίσης ένα παράδειγμα στείρου απογόνου είναι [ ο απόγονος λιονταριού/τίγρης ο οποίος λέγεται liger ] και γίνεται μάλιστα στην ενήλικη ζωή του μεγάλος όσο ένα λιοντάρι και μια τίγρης ΜΑΖΙ (πάνω από μισό τόνο βάρος)

http://en.wikipedia.org/wiki/Liger

Στη φύση, λιοντάρι και τίγρης δε συναντιούνται ποτέ (διαφορετικοί τόποι) αλλά σε ζωολογικούς κήπους μπορεί να συνευρεθούν.

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Οι περισσότεροι άνθρωποι ορίζουν την εξέλιξη με εντελώς διαφορετικό τρόπο από τους επιστήμονες . Στο ερώτημα «Τι σημαίνει εξέλιξη» οι περισσότεροι απαντούν ότι "ο άνθρωπος εξελίχτηκε από τον πίθηκο" ή "ο άνθρωπος εξελίχτηκε από χημικά μόρια" .

Και οι δύο παραπάνω ορισμοί είναι εντελώς περιορισμένοι . Η εξέλιξη υπονοεί πολύ περισσότερα από την απλή εξέλιξη του ανθρώπινου είδους και από την εξέλιξη των έμβιων όντων .

Ας εξετάσουμε , λοιπόν , το ερώτημα : "Η καταγωγή του ανθρώπου πρέπει να αναζητηθεί στους πιθήκους ;"

Όχι .

Η έννοια της βιολογικής εξέλιξης , ότι , δηλαδή οι έμβιοι οργανισμοί έχουν κοινούς προγόνους , υπονοεί ότι οι ανθρώπινες υπάρξεις δεν προέρχονται από τους πιθήκους , αλλά έχουν κοινούς προγόνους , όπως και έχουν πιο πίσω στο χρόνο κοινούς προγόνους με τα υπόλοιπα θηλαστικά και , ακόμα πιο πίσω , με τα ερπετά και , ακόμα παλαιότερα με τους ιχθείς , και , ακόμα πιο παλιά , με τους δακτυλιοσκώληκες και τέλος με τις πετούνιες .

Δεν προερχόμαστε ούτε από τις πετούνιες ούτε από τους σκώληκες , τους ιχθείς , τα ερπετά , ούτε από τους πιθήκους , αλλά έχουμε κοινούς προγόνους με όλες αυτές τις οντότητες και με κάποιες από αυτές πιο πρόσφατους προγόνους .

Η υπόθεση της κοινής καταγωγής μας βοηθάει στο να κατανοήσουμε τη βιολογική ποικιλότητα .

Οι ανθρώπινες υπάρξεις είναι περισσότερο συγγενικές με τους πιθήκους από όσο με τους σκύλους , γιατί έχουν με τους πιθήκους πιο πρόσφατα κοινό πρόγονο σε σχέση με τους σκύλους .

Οι άνθρωποι , οι σκύλοι και οι πίθηκοι μοιάζουν μεταξύ τους (είναι όλοι θηλαστικά) περισσότερο από ότι με τις σαλαμάνδρες , διότι τα είδη τα οποία προέκυψαν όλα τα θηλαστικά έζησαν σε νεότερες χρονικές περιόδους από τα είδη που αποτελούσαν τον κοινό πρόγονο για τα θηλαστικά και τις σαλαμάνδρες .

Αυτή η ιστορική κλαδογένεση των ειδών μέσα στο χρόνο μας επιτρέπει να ομαδοποιήσουμε τα είδη σε κατηγορίες όπως στα “πρωτεύοντα” , στα “θηλαστικά” και στα “σπονδυλωτά”, γεγονός που μας επιτρέπει να υποθέσουμε τις σχέσεις που έχουν μεταξύ τους .

Πράγματι , πρέπει να παραδεχτούμε ότι η θεωρία της εξέλιξης , δίνει στη βιολογία την "ουσία" της . “Ιδωμένη κάτω από το πρίσμα της εξέλιξης , η βιολογία , είναι ίσως η πιο σημαντική επιστήμη . Χωρίς το φως της εξέλιξης , καταντά ένας σωρός από διάφορα δεδομένα , κάποια από αυτά λίγο ως πολύ ενδιαφέροντα , που όμως δε συνιστούν ένα κατανοητό σύνολο” (Dobzhansky) .

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr