Το επόμενο ποστ σου διασαφηνίζει πολλά. Συγγενεύουμε με ΟΛΕΣ τις μορφές ζωής αλλά λίγο περισσότερο με τους πιθήκους.

Να πω και κάτι άλλο. ΔΕΝ κατάγεται ΚΑΝΕΝΑ σημερινό είδος από κάποιο άλλο σημερινό είδος. ΟΛΕΣ οι μορφές ζωής όπως τις παρατηρούμε στον πλανήτη είναι αποτέλεσμα 3.7 δις (ή όσο υπάρχει ζωή στη γη τέλος πάντων) ετών εξέλιξης. Ακόμα και οι απλούστατες αμοιβάδες.Αν τώρα κάποια, μοιάζουν περισσότερο (ή ταυτίζονται) με τον πρόγονο τους, αυτό είναι άλλο θέμα.

quote:

---

Αυτή η ιστορική κλαδογένεση των ειδών μέσα στο χρόνο μας επιτρέπει να ομαδοποιήσουμε τα είδη σε κατηγορίες όπως στα “πρωτεύοντα” , στα “θηλαστικά” και στα “σπονδυλωτά”, γεγονός που μας επιτρέπει να υποθέσουμε τις σχέσεις που έχουν μεταξύ τους .

Πράγματι , πρέπει να παραδεχτούμε ότι η θεωρία της εξέλιξης , δίνει στη βιολογία την "ουσία" της . “Ιδωμένη κάτω από το πρίσμα της εξέλιξης , η βιολογία , είναι ίσως η πιο σημαντική επιστήμη . Χωρίς το φως της εξέλιξης , καταντά ένας σωρός από διάφορα δεδομένα , κάποια από αυτά λίγο ως πολύ ενδιαφέροντα , που όμως δε συνιστούν ένα κατανοητό σύνολο” (Dobzhansky) .

---

quote:

---

IndustrialAngel :
Ήξερες ότι ο Theodosius Dobzhansky ήταν(και δήλωνε) ορθόδοξος(ως Ρώσος);

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Ο Αριστοτέλης διερωτήθηκε σχετικά με το σκοπό της φύσης .

Η βροχή πέφτει για να μεγαλώσει το χορτάρι . Τα ελάφια έχουν μακριά πόδια για να ξεφεύγουν γρήγορα από τους θηρευτές .

Η χριστιανική θεολογία επηρεάστηκε από αυτές τις ιδέες : οι άνθρωποι υπάρχουν γιατί “δημιουργήθηκαν από τον Θεό για να Τον λατρεύουν” .

Το να ερμηνεύεις κάτι δια του σκοπού του ονομάζεται “τελεολογία”. Είναι εύκολο να γίνει κατανοητό , ότι η μορφή έχει σχέση με το σκοπό : σε τελική ανάλυση , η μορφή έπεται (και συμβάλλει) στη λειτουργία .

Το ελάφι για να ξεφύγει από τον θηρευτή έχει μακριά πόδια : τα πόδια του ελαφιού έχουν σχεδιαστεί για να του προσφέρουν τη δυνατότητα να επιβιώνει , όπως και τα δόντια του έχουν σχεδιαστεί για να του επιτρέπουν να τρώει ρίζες φυτών - όπως και τα δόντια του λύκου έχουν σχεδιαστεί για να τρώνε κρέας . Έτσι , ο σκοπός (τελεολογία) και το σχέδιο συνιστούν έννοιες συνδεδεμένες μεταξύ τους .

Αντικατοπτρίζοντας τις απόψεις του για τις αναλλοίωτες μορφές , ο Αριστοτέλης ταξινόμησε τα φυτά και τα ζώα με τον όρο του “είδους” των οργανισμών που θα μπορούσαν να καταταχθούν σε μία γραμμική σειρά "στη μεγάλη αλυσίδα των έμβιων όντων" , ή αλλιώς , στην "κλίμακα της φύσης" (scala naturae) .

Αυτή η υπαρξιακή άποψη συνάδει άριστα με το χριστιανικό δόγμα του ιδιαίτερου δημιουργισμού . Ο Θεός δημιούργησε όλες τις οντότητες , μεγάλες και μικρές , από τις πιο απλές μέχρι τις πιο πολύπλοκες και όλες αυτές οι οντότητες μπορούσαν να καταταχθούν ιεραρχικά .

Οι άνθρωποι βρίσκονταν σχεδόν στην κορυφή της μεγάλης αλυσίδας των έμβιων όντων , ακριβώς κάτω από τους αγγέλους , οι οποίοι , με τη σειρά τους , ήταν δεύτεροι στη σειρά ύστερα από τον ίδιο το Θεό , που βρισκόταν στην πιο ψηλή κορυφή της ιεραρχίας .

Το δόγμα του ιδιαίτερου δημιουργισμού ενσωμάτωσε αυτές τις ιδέες των Ελλήνων – την ιεραρχική τάξη της φύσης , το σχέδιο και το σκοπό – συμπεριλαμβάνοντας και τη χριστιανική ιδέα για έναν Δημιουργό , παντοδύναμο και παντοκράτορα , που βρίσκεται πέρα από τη φύση . Η θεολογία του ιδιαίτερου δημιουργισμού δέχεται την ιδέα ότι ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν μία και μόνη φορά με τη μορφή που έχει σήμερα (σε διάστημα έξι ημερών , σύμφωνα με τις πιο κοινές αντιλήψεις , αν και ο δημιουργισμός των ρωγμών θεωρεί ότι υπήρξαν δύο δημιουργίες) .

Δημιούργησε τα έμβια όντα όπως είναι σήμερα για συγκεκριμένα περιβάλλοντα και για συγκεκριμένες συνθήκες ζωής . Δημιούργησε , επίσης , τα άστρα και τους γαλαξίες όπως τους βλέπουμε σήμερα και τον πλανήτη Γη επίσης , με τη σύγχρονη μορφή του , ως την κατοικία του ανθρώπου και των υπάρξεων τις οποίες θα εξουσιάζει .

Δλδ ο δημιουργος εκανε την δημιουρφια μια φορα η δυο και σταματησε η συνεχιζει?

Αν δεν συνεχιζει,τοτε δεν πρεπει να δημιουργουνται συνεχως νεα αστρα με πλανητικα συστηματα,δυνητικης πιθανοτητας υπαρξης ζωης.

Πραγμα ομως που συμβαινει,Η δημιουργια δεν σταματα.

Αρα δεν εκανε εξ αρχης την γη,διοτι ειναι πολυ μεταγενεστερη της οποιας δημιουργιας.

Αρα τα εμβια οντα της Γης,κατασκευασθηκαν απο τον οποιο δημιουργο καπου αλλου και μεταφερθηκαν εδω με την πανσπερμια.

Πρεπει λοιπον ο δημιουργος α}να δημιουργει συνεχως β}να εδωσε εντολη στα ανοργανα και οργανικα δημιουργηματαβ του να αναπαραγονται εις αει
γ}να μην ισχυει τιποτα απο τα παραπανω.

Θα συνιστουσα σε φιλους αναγνωστες να διαβασουν ενα βιβλιο του la viollet συγχρονου φυσικου που ερμηνευει την γεννεση του κοσμου λαμβανοντας υπ οψη την υπερσυγχρονη επιστημη του υποκβαντικου μερους του συμπαντος{καλα διαβασατε.υποκβαντικο},με την παναρχαια βιβλιογραφια ολων των λαων της γης.
Δεν ξερω αν επιτρεπεται να ονοματισω το βιβλιο,γιατι ισως θεωρηθει διαφημιση,παντως ο τιτλος του βρισκεται στο κειμενο.

quote:

---

ΝΙΚΟΜΑΧΟΣ :
Φιλε κηφεα το αει δημιουργειν ταιριαζει στο θεο?
Δλδ ο δημιουργος εκανε την δημιουρφια μια φορα η δυο και σταματησε η συνεχιζει?
Αν δεν συνεχιζει,τοτε δεν πρεπει να δημιουργουνται συνεχως νεα αστρα με πλανητικα συστηματα,δυνητικης πιθανοτητας υπαρξης ζωης.
Πραγμα ομως που συμβαινει,Η δημιουργια δεν σταματα.
Αρα δεν εκανε εξ αρχης την γη,διοτι ειναι πολυ μεταγενεστερη της οποιας δημιουργιας.
Αρα τα εμβια οντα της Γης,κατασκευασθηκαν απο τον οποιο δημιουργο καπου αλλου και μεταφερθηκαν εδω με την πανσπερμια.
Πρεπει λοιπον ο δημιουργος α}να δημιουργει συνεχως β}να εδωσε εντολη στα ανοργανα και οργανικα δημιουργηματαβ του να αναπαραγονται εις αει
γ}να μην ισχυει τιποτα απο τα παραπανω

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Ομως διατυπωσα τις ερωτησεις με αφορμη κειμενο σου πιο πανω 27-12-10 και ωρα 18,35,31.

Σιγουρα δεν μετεφερες δικες σου αποψεις και συμπερασματα αλλα του Αριστοτελη.

Στο κειμενο επισης αναφερεις και αποψεις που δεν ανηκουν στον Αριστοτελη αλλα σε αλλους...οπως χριστιανικος δημιουργισμος...ιδιαιτερος δημιουργισμος...κ.λ.π

Δηλαδη μεσω του κονδυλοφορου σου οι αποψεις αλλων ειναι ορατες στα ματια μου.
Και μεσω του κονδυλοφορου μου κανω αυτες τις ερωτησεις προς αυτους δια μεσου του φορεα τους...εσενα.
Ειναι δηλαδη ρητωρικες ως προς εσενα,αδυνατον να απαντηθουν ως προς αυτους.

Απλα εκφραζουν αρνηση των λεγομενων τους απο την δικη μου λογικη.

quote:

---

ΝΙΚΟΜΑΧΟΣ :
Aσφαλως φιλε κηφεα και ειναι δεκτη η επεξηγηματικη σου διατυπωση -απαντηση στις
ερωτησεις μου,΄λλωστε δεν διαφερουν σχεδον καθολου απο τις δικες μου αποψεις.

Ομως διατυπωσα τις ερωτησεις με αφορμη κειμενο σου πιο πανω 27-12-10 και ωρα 18,35,31.

Σιγουρα δεν μετεφερες δικες σου αποψεις και συμπερασματα αλλα του Αριστοτελη.

Στο κειμενο επισης αναφερεις και αποψεις που δεν ανηκουν στον Αριστοτελη αλλα σε αλλους...οπως χριστιανικος δημιουργισμος...ιδιαιτερος δημιουργισμος...κ.λ.π

Δηλαδη μεσω του κονδυλοφορου σου οι αποψεις αλλων ειναι ορατες στα ματια μου.
Και μεσω του κονδυλοφορου μου κανω αυτες τις ερωτησεις προς αυτους δια μεσου του φορεα τους...εσενα.
Ειναι δηλαδη ρητωρικες ως προς εσενα,αδυνατον να απαντηθουν ως προς αυτους.

Απλα εκφραζουν αρνηση των λεγομενων τους απο την δικη μου λογικη.

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Κάτω από το πρίσμα μιας παρόμοιας αντίληψης , δεν είχε και μεγάλη σημασία η ηλικία της Γης .

Το ερώτημα της ηλικίας της Γης απέκτησε κάποια σημασία μετά την απόπειρα των θεολόγων να ξεμπερδέψουν τις γενεαλογίες της Βίβλου και να υπολογίσουν την ηλικία της Γης σε περίπου 6.000 χρόνια : το σύμπαν των άστρων , των πλανητών , της Γης και οι οντότητες που την κατοικούν γεννήθηκαν με την μορφή που έχουν τώρα και είναι όλα ίδια όπως και τη στιγμή της Δημιουργίας .

Η έννοια ότι η Γη μπορούσε να έχει κάποια Ιστορία – και λιγότερο τα έμβια όντα – δεν είχε καμία θέση στο στοχασμό του Μεσαίωνα .

Η έννοια της σταθερότητας επεκτεινόταν και στη μεσαιωνική και φεουδαρχική κοινωνική ζωή : η θέση του καθενός στην κοινωνία ήταν καθορισμένη από τη γέννησή του .

Οι υπηρέτες υπήρχαν για να υπηρετούν , οι αριστοκράτες για να τους διοικούν και οι βασιλείς είχαν τη Θεϊκή εντολή από τον Θεό , για τους δικούς Του σκοπούς , όποιοι κι αν είναι αυτοί .

Ωστόσο , γινόταν συνεχώς όλο και περισσότερο φανερό ότι τα πράγματα εντέλει μπορεί και να μην είναι και τόσο σταθερά , τόσο στο κοινωνικό επίπεδο όσο και στο φυσικό επίπεδο .

Με την Αναγέννηση κατά τον Δέκατο Έκτο αιώνα άρχισε να αναδύεται η μεσαία τάξη και η κοινωνία να δίνει την αίσθηση της αστάθειας (αν και το έργο του Σαίξπηρ , “Ερρίκος ο Ε΄” αντανακλά ακόμα τον ενθουσιασμό για την παλαιά αντίληψη , που αποδεχόταν την άποψη οι μονάρχες να έχουν θεϊκό δικαίωμα στο να κυβερνούν).

Η επέκταση των κοινωνικών συνόρων συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια του Διαφωτισμού τον Δέκατο Όγδοο αιώνα , καθώς μεγάλωναν οι πόλεις και ενισχυόταν η εμπορική τάξη και καθώς οι δημοκρατικές ιδέες είχαν αρχίσει να αντικαθιστούν τις ιδέες για το θεϊκό δικαίωμα της Εκκλησίας και το κληρονομικό δικαίωμα των μοναρχών να κυβερνούν.

Η εποχή των Εξερευνήσεων έφερε στο φως στους Ευρωπαίους μία τεράστια και άγνωστη φυσική περιοχή . Ακόμα κι αν ο Κολόμβος πέθανε πιστεύοντας ότι ανακάλυψε το δρόμο για την Ανατολή , σύντομα έγινε ξεκάθαρο ότι τα ζώα τα φυτά και οι άνθρωποι , καθώς και τα γεωλογικά χαρακτηριστικά , ήταν αντικείμενα ενός Νέου Κόσμου .

Ο Σουηδός ιστορικός του φυσικού κόσμου ,ο Κάρολος Λινναίος (Carl von Linné ή Linnaeus), επινόησε ένα χρήσιμο σύστημα ταξινόμησης φυτών και ζώων με το οποίο τα ομαδοποιούσε σε διαβαθμισμένες ευρύτερες κατηγορίες : τα είδη ταξινομήθηκαν στα γένη , τα γένη σε οικογένειες , οι οικογένειες σε τάξεις , οι τάξεις σε κλάσεις , και ούτω καθεξής .

Ο Λινναίος δεχόταν δείγματα από όλο τον κόσμο για να ταξινομεί , τα οποία του τα έστελναν όχι μόνο οι καπετάνιοι των εξερευνητικών πλοίων αλλά και οι έμποροι και οι απλοί ναυτικοί .

Ένας άλλος “Νέος Κόσμος” αναδύθηκε με την ανακάλυψη του μικροσκοπίου στις αρχές του 1600 και την εξερεύνηση του κόσμου των μικροβίων .

Οι Ευρωπαίοι της περιόδου του Διαφωτισμού δοκίμασαν την εμπειρία της επέκτασης της γνώσης για τον φυσικό κόσμο , η οποία ανέτρεπε την παλαιά αντίληψη σκέψης , όπως ανέτρεπαν και τα παλαιά κοινωνικά συστήματα οι νέες οικονομικές και πολιτικές θέσεις .

Η Ευρώπη , η Αφρική και η Ασία αναφέρονταν στη Βίβλο , αλλά ο Νέος Κόσμος δεν αναφερόταν καθόλου .

Συνεπώς , το συμπέρασμα ήταν ότι η Βίβλος δεν συμπεριλάμβανε όλη τη γνώση .

Υπήρχαν πολλά αινίγματα : υπήρχαν ζώα και φυτά στην Αμερική και σε άλλες νέες χώρες που δεν είχαν βρεθεί στον Παλαιό Κόσμο , όπως τα οπόσουμ , τα λάμα , ο καπνός , οι πατάτες και το καλαμπόκι .

Τα νέα είδη είχαν , άραγε , δημιουργηθεί ταυτοχρόνως με τα ήδη γνωστά είδη ;

Στις αρχές του 1800 , ο Ζωρζ Κυβιέ (Georges Cuvier) , ο Γάλλος επιστήμονας της συγκριτικής ανατομίας , καθόρισε ότι τα οστά των απολιθωμάτων της Ευρώπης έμοιαζαν πράγματι αρκετά με τις σύγχρονες μορφές των ζώων που είχαν ταξινομηθεί με το όνομα των θηλαστικών και των ερπετών και ακόμα πιο συγγενικά προς τους ελέφαντες και άλλες γνωστές παραλλαγές ζώων .

Αλλά , συγχρόνως , τα οστά αυτά ήταν αρκετά διαφορετικά από αυτά των σύγχρονων ζώων και γινόταν έτσι φανερό ότι ανήκουν σε είδη που δεν υπάρχουν πια .

Η εξαφάνιση των δεινοσαύρων και των θηλαστικών , όπως τα μαμούθ και οι άγριες γάτες , δεν μπορούσε να εξηγηθεί .

Η ιδέα της εξαφάνισης κάποιων “ειδών” ήταν ενοχλητική από τη θεολογική σκοπιά της υποτιθέμενης υπόνοιας ότι η δημιουργία δεν ήταν τέλεια , και , κατά συνέπεια , γεννήθηκαν επιπλέον ερωτήματα και για το προπατορικό αμάρτημα του Αδάμ και της Εύας .

Ίσως τα είδη που αντιπροσώπευαν τα ευρωπαϊκά απολιθώματα να ζούσαν και στον Νέο Κόσμο – τότε το θεολογικό πρόβλημα θα είχε τη λύση του .

Πράγματι μια από τις οδηγίες που δόθηκε από τον Τόμας Τζέφερσον (Thomas Jefferson) στους εξερευνητές Μεριγουέδερ Λιούις (Meriweather Lewis) και Γουίλιαμ Κλαρκ (William Clark) , που εξερευνούσαν τις δυτικές περιοχές της Βορείου Αμερικής , ήταν να προσπαθήσουν να βρουν μαμούθ και άλλα ζώα που να είναι γνωστά από τον κατάλογο των απολιθωμάτων .

Ο Κυβιέ , εξάλλου , πρέσβευε κι αυτός ότι είχε πράγματι λάβει χώρα η εξαφάνιση κάποιων ειδών , αλλά τη θεωρούσε ως συνέπεια ορισμένων περιβαλλοντικών καταστροφών .

Οι αυτόχθονες της Αμερικής και της Πολυνησίας και άλλοι νέοι λαοί για την Ευρώπη δεν αναφέρονταν στη Βίβλο . Οι άγριοι μύθοι αναφέρονταν σε μονόφθαλμες φυλές , σε φυλές που γαυγίζουν όπως οι σκύλοι ή που μερικώς μοιάζουν με ζώα και άλλα τερατώδη όντα .

Αλλά οι εξερευνητές εδώ συνάντησαν πραγματικούς ανθρώπους.

Πώς να ερμηνεύσουν αυτό το δεδομένο ; Οι άνθρωποι αυτοί προέρχονταν , επίσης , από τον Αδάμ και την Εύα ; Ή , μήπως ήταν παιδιά του Σατανά ;

Ήταν , όντως , άνθρωποι ;

Είχαν άραγε ψυχή ;

Θα μπορούσαν να εκχριστιανιστούν ;

Το 1537 ο πάπας Παύλος Γ΄ δήλωσε ότι οι Ινδιάνοι του Νέου Κόσμου ήταν πράγματι άνθρωποι και όχι ζώα και , συνεπώς , δεν επιτρεπόταν να χρησιμοποιούνται ως σκλάβοι (Gossett 1965 , σελ. 13) . Συνεπώς , είχαν ψυχή και θα μπορούσαν να εκχριστιανιστούν . Αλλά πώς έφτασαν να ζουν σε αυτά τα μέρη ; Αν η κιβωτός προσγειώθηκε στο Αραράτ , πώς μπόρεσαν οι Ινδιάνοι να φτάσουν στον Νέο Κόσμο ;

Το 1665 ο Ισαάκ ντε λα Πεϊρέρ (Issaac de la Peyrère) επεξεργάστηκε την πρώτη εκδοχή για το δημιουργισμό των ρωγμών , που ήταν συμβατή με τη Βίβλο μέσα στην οποία διατύπωνε μια εξήγηση για αυτούς τους πρόσφατους ανακαλυφθέντες ανθρώπους .

Σύμφωνα με την πρότασή του , η Δημιουργία έλαβε χώρα δύο φορές, η πρώτη που περιγραφόταν από το Πρώτο κεφάλαιο της Γενέσεως και η δεύτερη – η δημιουργία του Αδάμ και της Εύας – από το Δεύτερο κεφάλαιο . Οι αυτόχθονες Αμερικανοί , οι κάτοικοι της Πολυνησίας , οι αυτόχθονες Αυστραλοί , και όλοι αυτοί που δεν αναφέρονται στη Βίβλο ήταν απόγονοι της πρώτης γένεσης , της προ – αδαμικής δημιουργίας. Οι προ – αδαμικοί λαοί είχαν ως απόγονο τη γυναίκα του Κάιν και έτσι λυνόταν και ένα άλλο θεολογικό πρόβλημα . Στη δεύτερη αδαμική Γένεση ο Θεός δημιούργησε εκ νέου και συνεπώς , ο Αδάμ και η Εύα μπορούσαν να θεωρηθούν οι πρόγονοι των περισσότερων ανθρώπων της Ευρώπης , της Ασίας και της Αφρικής . Δυστυχώς , αυτή η θεολογική άποψη δημιούργησε νέα προβλήματα , όπως ερωτήματα του είδους :

Οι προαδαμικοί λαοί ήταν αθώοι όσον αφορά το προπατορικό αμάρτημα ;

Προφανώς και θα ήταν αθώοι , μιας και δεν είχαν σχέση με τον Αδάμ , αλλά τότε γιατί να έχουν ανάγκη για τη σωτηρία τους το Χριστό ; Η ανακάλυψη του Νέου Κόσμου απαιτούσε ανασκευή πολλών χριστιανικών δογμάτων , καθώς τα νέα δεδομένα έπρεπε να συνάδουν με το παλιό πλαίσιο .

Στη Μεγάλη Βρετανία ανατέθηκε στον Γουίλιαμ Σμίθ (William Smith) το έργο της προετοιμασίας των ανασκαφών για τη δημιουργία καναλιών μέσα στο χώρο της Αγγλίας στον Γουίλιαμ Σμίθ (William Smith).

Ήταν γνωστό ότι στο έδαφος της Μεγάλης Βρετανίας υπήρχαν διάφοροι τύποι γεωλογικών πετρωμάτων , κάποια από τα οποία κρατούσαν καλύτερα τα ύδατα από άλλα , και ο Σμιθ όφειλε να ταυτοποιήσει και να ταξινομήσει τα διάφορα πετρώματα ώστε να εξασφαλιστεί η σωστή λειτουργία των καναλιών .

Πραγματοποίησε ένα καταπληκτικό έργο ανιχνεύοντας τα εξαπλωμένα πετρώματα σε εκατοντάδες χιλιόμετρα μέσα στη χώρα, για τα οποία κατασκεύασε λεπτομερειακούς χάρτες .

Επίσης , έκανε και μια ανακάλυψη , που επιβεβαιώνεται και από τον Κυβιέ (Georges Cuvier) και από άλλους Γάλλους γεωλόγους : τα διαφορετικά πετρώματα στις διαστρωματώσεις του εδάφους περιείχαν σε μόνιμη βάση διαφορετικά απολιθώματα .

Η ανακάλυψη αυτή τον βοήθησε να ταξινομήσει τα πετρώματα ανάλογα με τα απολιθώματα που έβρισκε σε αυτά , άσχετα από τον χώρο στον οποίο βρέθηκε το πέτρωμα . Επίσης απέδειξε ότι όσο βαθύτερα βρισκόταν το πέτρωμα , τόσο περισσότερο διέφεραν τα απολιθώματα από τα φυτά και τα ζώα της εποχής του . Πολλά απολιθώματα , και κυρίως αυτά που βρίσκονταν βαθιά μέσα στο έδαφος , δεν είχαν αντιπροσώπους μεταξύ των σύγχρονων ζωντανών οργανισμών .

Φαινόταν λογική η ιδέα ότι τα κατώτερα γεωλογικά πετρώματα ήταν αρχαιότερα από τα ανώτερα , και , συνεπώς , σε αυτά βρίσκονταν τα αρχαιότερα ζώα , τα ζώα που έζησαν στην πιο παλιά εποχή και τα οποία εξαφανίστηκαν , και ήταν τα ζώα που διέφεραν από τα σύγχρονα .

Οι υπολογισμοί που θα μπορούσαν να γίνουν βασίζονταν στο χρόνο που χρειάστηκε για να διαβρωθεί μια κοιλάδα ή για να ανυψωθεί μια οροσειρά . Μέσα από προσεκτικές και λογικές περιγραφές , ο Σμιθ απέδειξε την αρχή ότι ο χρόνος και οι αλλαγές καθρεφτίζονται πάνω στα πετρώματα (Winchester , 2001).

Εξάλλου άρχισε να αξιολογείται και η φύση των γεωλογικών διαδικασιών , όπως των καθιζήσεων και της διάβρωσης .

Η αντίληψη ότι η φύση του φυσικού κόσμου ήταν δυναμική και όχι στατική όλο και κατακτούσε μεγαλύτερη θέση κατά τον Δέκατο Όγδοο και τον Δέκατο Ένατο αιώνα – τόσο από την πλευρά της γεωλογίας όσο και από αυτή της βιολογίας .

Για να επιβεβαιωθεί η θέση αυτή , η άποψη , δηλαδή , ότι ο φυσικός κόσμος είναι δυναμικός και όχι στατικός , χρειάστηκε να συσσωρευτεί πληθώρα κρίσιμων πληροφοριών μέχρι τις αρχές του Δέκατου Ένατου αιώνα .

Η σχέση μεταξύ γεωλογίας βιολογίας και χρόνου απέκτησε κάποια αξία : στα μέσα του Δέκατου Ένατου αιώνα , στην εποχή του Δαρβίνου , η πρώην επαναστατική ιδέα ότι η ηλικία της Γης είναι πολύ μεγάλη και ότι η Γη άλλαξε μέσα στο χρόνο γινόταν αποδεκτή από την επιστημονική κοινότητα και από του ενημερωμένους πολίτες γενικώς – συμπεριλαμβανομένου και του κλήρου .

Εάν η Γη είχε αλλάξει , τότε γιατί να μην έχουν αλλάξει και άλλες συνιστώσες της φύσης ;

Η συμβολή του Δαρβίνου σε αυτή την όλο και περισσότερο διαδιδόμενη αντίληψη ότι η φύση ήταν μάλλον δυναμική παρά στατική έγινε με την προσθήκη της ιδέας ότι και οι έμβιοι οργανισμοί έμπαιναν στον κατάλογο όλων αυτών των συνιστωσών που αλλάζουν μέσα στο χρόνο .

Η φήμη του αρχικά είχε διαδοθεί για τις γεωλογικές του μελέτες , σχετικά με μια πιθανή (και σωστή) υπόθεση για τη δομή και την κατανομή των κοραλλιογενών υφάλων .

Ο Δαρβίνος , προτού στραφεί προς το χώρο της βιολογίας , έγραψε και για άλλα γεωλογικά θέματα , όπως για τα ηφαίστεια .

Υπήρξε σχολαστικός παρατηρητής της φύσης (όπως δείχνουν οι τέσσερις τόμοι της ανατομίας και φυσιολογίας των οστρακοειδών και η έρευνά του με τις ορχιδέες) , αλλά και ένας σχολαστικός πειραματιστής : στο εξοχικό του , εκτός από το μικρό εργαστήριο , διέθετε και τεράστια έκταση για πειραματικές καλλιέργειες με ποικιλίες φυτών .

Αλληλογραφούσε σε μόνιμη βάση με πολλούς επιστήμονες της εποχής του και καθώς διατηρούσε σχολαστικά την αλληλογραφία του , υπάρχει σήμερα πολύ υλικό για μελέτη (Burkhardt και Smith , 2002) .

Το βιβλίο του “Η καταγωγή των ειδών” ήταν το ένατο από τα συνολικά δεκαεννέα βιβλία και μονογραφίες του .

Η πρώτη έκδοση εξαντλήθηκε αμέσως , και αγοράστηκε όχι μόνον από επιστήμονες , αλλά και από ενημερωμένους πολίτες και κληρικούς .

Οι πωλήσεις της Καταγωγής … ήταν σταθερές επιτρέποντας στον Δαρβίνο να προχωρήσει σε ορισμένες διορθώσεις και μικρές τροποποιήσεις στις επόμενες εκδόσεις . Έγιναν συνολικά έξι εκδόσεις .

Όπως έχω προαναφέρει , ο Δαρβίνος υπογράμμισε κυρίως δύο θέσεις στο βιβλίο του : οι έμβιοι οργανισμοί προέκυψαν μέσα από μεταλλάξεις κοινών προγόνων και ότι ο κύριος μηχανισμός που προκάλεσε την εξέλιξη ήταν αυτός που είχε ο ίδιος αποκαλύψει με τον όρο “φυσική επιλογή” .

Όπως περιγράφει ο ιστορικός Ρόλαντ Νάμπερς (Roland Numbers , 1992 – 1998) στα τέλη του Δέκατου Ένατου αιώνα και στις αρχές του Εικοστού αιώνα , οι Αμερικανοί επιστήμονες υιοθέτησαν θετικά την ιδέα του Δαρβίνου .

Η ίδια η ιδέα της εξέλιξης δεν αντιμετώπισε τόσες αντιρρήσεις όσο η ιδέα του Δαρβίνου για το μηχανισμό της φυσικής επιλογής που εξηγεί την εξέλιξη .

Η επιστημονική γνώση της εποχής δεν ήταν αρκετή για να μπορέσει να προσφέρει το θεμέλιο για την αναπτέρωση της θεωρίας της εξέλιξης , και αυτό , κατά κύριο λόγο , είχε τις αιτίες του στην έλλειψη της κατανόησης του φαινομένου της κληρονομικότητας .

Παρότι οι σημαντικότερες αρχές της κληρονομικότητας είχαν ήδη ανακαλυφθεί από τον Αυστριακό μοναχό Γκρέγκορ (Γιόχαν) Μέντελ , η μελέτη τους είχε κρατηθεί στη σκιά , και ήταν άγνωστη στους άλλους επιστήμονες εκείνη την εποχή .

Υπήρχε το αίνιγμα για το πώς μεταβιβάζουν οι οργανισμοί την πληροφορία από γενεά σε γενεά .

Πολλές θεωρίες υποστήριζαν την ιδέα ότι η δραστηριότητα ενός ατόμου του προκαλούσε κάποιες οργανικές αλλαγές οι οποίες μπορούσαν να μεταβιβαστούν στους απογόνους μέσα από υποτιθέμενους μηχανισμούς .

Ο ίδιος ο Δαρβίνος ευνοούσε την ιδέα της κληρονομικής ανάμειξης , κατά την οποία σωματίδια (γόνοι) από όλα τα μέρη του σώματος των γονέων κολυμπούν μέχρι τα αναπαραγωγικά όργανα, εκεί όπου αναμειγνύονται και μεταβιβάζονται στους απογόνους .

Η φυσική επιλογή για να λειτουργήσει προϋποθέτει την ποικιλότητα σε έναν πληθυσμό , και οι οργανισμοί που έχουν χαρακτηριστικά τα οποία ταιριάζουν περισσότερο σε ένα ιδιαίτερο περιβάλλον είναι αυτοί που έχουν την τάση να επιβιώνουν και να αναπαράγονται . Συνεπώς , η φυσική επιλογή έχει ανάγκη τη συνεχή ανανέωση της ποικιλότητας σε κάθε γενεά .

Αμφότερες , η κληρονομική ανάμειξη και φυσική επιλογή από μόνες τους , μειώνουν την ποικιλότητα . Στη διαδικασία εμπλέκεται και το φαινόμενο της προσαρμογής . Στην εποχή του Δαρβίνου , πολλοί από τους επιστήμονες (όχι φυσικά όλοι) κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι υπήρχαν πολλά κρίσιμα προβλήματα σχετικά με την φυσική επιλογή ως μηχανισμό εξέλιξης .

Στις αρχές του Εικοστού αιώνα αποδείχτηκε ότι η ποικιλότητα δεν μειώνεται σε κάθε γενεά . Οι μελέτες του Μέντελ σχετικά με τις ποικιλίες μπιζελιών , που ανακαλύφτηκαν εκ νέου και επαληθεύτηκαν πειραματικά , απέδειξαν ότι οι κληρονομικοί παράγοντες μεταβιβάζονται από γενεά σε γενεά (αργότερα ονομάστηκαν γονίδια και ακόμα πιο αργά κωδικοποιημένες πληροφορίες του DNA) και δεν αναμειγνύονται στους απογόνους , αλλά παραμένουν διακριτοί ακόμα και αν ήταν κρυμμένοι για μια ή περισσότερες γενεές .

Η κληρονομικότητα , λοιπόν , συμπεριφέρεται όπως οι σωματιδιακές μονάδες και όχι όπως τα υγρά που αναμειγνύονται .

Επιπροσθέτως , αποδείχτηκε ότι η γενετική πληροφορία ανασυνδυάζεται κάθε φορά που ένα σπερματοζωάριο γονιμοποιεί ένα ωάριο . Δεδομένης της σωματιδιακής φύσης της κληρονομικότητας και της ύπαρξης μηχανισμών όπως αυτός της επικράτειας ενός χαρακτηριστικού ή της υπολειμματικότητας , ήταν φανερό ότι η φυσική επιλογή θα έχει αρκετή ποικιλότητα για να δράσει .

Ο λαμαρκισμός υπογράμμιζε τις παρατηρούμενες αλλαγές : οι δραστηριότητες ενός οργανισμού κατά τη διάρκεια της ζωής του μπορούσαν να επηρεάσουν το μέγεθός του , το σχήμα του και άλλα χαρακτηριστικά .

Εάν τα εν λόγω χαρακτηριστικά μεταβιβαστούν στους απογόνους , τότε θα μπορούσε να λειτουργήσει ένας μηχανισμός για την εξελικτική προσαρμογή .

Ένα κουνέλι που ζει σε ψυχρό περιβάλλον διαμορφώνει το δέρμα του με μακρύτερο τρίχωμα . Θα μεταβιβαστεί αυτή η ιδιότητα στους απογόνους ; Υπήρχε διάχυτη εντύπωση ότι υπήρχε απόδειξη για την εξήγηση τέτοιων φαινομένων : οι σιδηρουργοί λόγω της εργασίας τους έχουν αναπτυγμένο μυϊκό σύστημα και τα παιδιά τους έχουν την τάση , επίσης , να έχουν καλό μυϊκό σύστημα – αλλά άραγε , αυτό συνέβαινε γιατί το χαρακτηριστικό των ισχυρών μυών που είχε αποκτήσει ο σιδηρουργός χτυπώντας το αμόνι είχε περάσει στους απογόνους του ; Ή , μήπως , στην προκειμένη περίπτωση , υπήρχε και κάποια άλλη εξήγηση , όπως ότι ο γιος του σιδηρουργού συνέχιζε την εργασία του πατέρα (και , συνεπώς , αποκτούσε ισχυρούς μύες λόγω της εντατικής του εργασίας ) ;

Χωρίς μια ουσιαστικότερη γνώση του τρόπου λειτουργίας της κληρονομικότητας , η εξέλιξη μέσω της φυσικής επιλογής , δεν φαινόταν περισσότερο πειστική από το λαμαρκισμό και τις άλλες τελεολογικές εξηγήσεις .

Το 1890 ένας Γερμανός βιολόγος, ο Αύγουστος Βάισμαν (August Weismann), διεξήγαγε ένα πείραμα με το οποίο έπεισε όλους τους επιστήμονες ότι δεν ίσχυε η λαμαρκική εξέλιξη. Κατ’αρχάς , έκοψε τις ουρές από μεγάλο αριθμό ποντικιών , τα οποία και διασταύρωσε μεταξύ τους . Οι απόγονοί τους όλοι είχαν κανονικές ουρές .

Ο Βάισμαν επανέλαβε για είκοσι γενεές το ίδιο πείραμα και πάντοτε γεννιόντουσαν ποντίκια με κανονικές ουρές και δεν υπήρχε ένδειξη για επίκτητη κληρονομικότητα .

Ο συνδυασμός της μειωμένης εμπιστοσύνης στον λαμαρκισμό , μαζί με τις πειραματικές αποδείξεις των κληρονομικών αρχών του μεντελισμού , έφεραν τη γενετική του Μέντελ στο προσκήνιο της βιολογίας κατά τη δεκαετία του 1930 .

Η συνένωση αυτή αποκαλέστηκε “νεοδαρβινική σύνθεση” ή “νέο-δαρβινισμός” και παραμένει η βασική προσέγγιση για την κατανόηση της εξέλιξης .

Ο νέο – δαρβινισμός επεκτάθηκε ακόμα περισσότερο με τη δεύτερη γενετική επανάσταση του Εικοστού αιώνα , την ανακάλυψη της μοριακής βάσης της κληρονομικότητας . Από την ανακάλυψη της δομής του DNA από τον Τζέιμς Γουότσον (James Watson) και τον Φράνσις Κρικ (Francis Crick) το 1953 , του κληρονομικού υλικού των κυττάρων , η έρευνα της μοριακής βάσης της ζωής αναπτύχθηκε με ταχύτατους ρυθμούς για να καταστεί η πιο δραστήρια – και φυσικά , και η πιο θεμελιωμένη – περιοχή της βιολογικής έρευνας .

Η γνώση αυτή συνέβαλε τα μέγιστα στην κατανόηση των σχέσεων μεταξύ των έμβιων όντων .

Η “μεγάλη ιδέα” της καταγωγής των οργανισμών μέσω των μεταλλάξεων – ότι όταν δυο πρόσφατες μορφές κάποιων οργανισμών μέσω των μεταλλάξεων – αντικατοπτρίζεται όχι μόνο στην ανατομία και στη συμπεριφορά αλλά και στις πρωτεΐνες τους .

Είναι ασφαλές να δηλώσουμε ότι στα μέσα του Εικοστού αιώνα το κύριο ρεύμα της επιστήμης τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική ήταν σύμφωνο όχι μόνο σε ό,τι αφορά στην ύπαρξη κοινού προγόνου των έμβιων όντων , αλλά και στην ιδέα ότι η κύρια – αν και όχι η μοναδική – δύναμη της εξέλιξης ήταν η φυσική επιλογή .

Στα τέλη του Εικοστού αιώνα οι πρόοδοι της βιοχημείας και της μοριακής βιολογίας ήρθαν να επιβεβαιώσουν ακόμα περισσότερο αυτά τα συμπεράσματα .

ο ανθρωπος της δαρβινειας εξελιξης ειναι ενα αμαξι χωρις τον κινητηρα του, μονο οι εξωτερικες λαμαρινες...

μια τετοια επιστημη ειναι αδιεξοδη γιατι ουσιαστικα δεν μπορει να εντοπισει οτι οι διαφορες ανθρωπου και χιμπατζη και ανθρωπου με αλλο ανθρωπο ειναι πολυ μεγαλυτερες απο αυτες που δειχνει το DNA, το DNA αφορα τις διαφορες αναμεσα σε σωματα και οχι σε ολοκληρωμενες υπαρξεις...

ο συγχρονος πολιτισμος που θελει τον ανθρωπο γραναζι μιας μηχανης και δουλο που προγραμματιζεται απο τα συνθηματα και τις διαφημισεις της τηλεορασης πολυ βολευεται απο μια επιστημη που θεωρει τον ανθρωπο μονο λαμαρινα και χαρντγουεαρ χωρις ψυχικο υποβαθρο...

quote:

---

ολα αυτα ασχολουνται μονο με το σωμα του ανθρωπου οχι με την ψυχη του, εχουμε μια εξελιξη δηλαδη που προσπαθει να ερμηνευσει την εξελιξη του χαρντγουεαρ αγνοοντας συνειδητα η ασυνειδητα το σοφτγουεαρ...

ο ανθρωπος της δαρβινειας εξελιξης ειναι ενα αμαξι χωρις τον κινητηρα του, μονο οι εξωτερικες λαμαρινες...

μια τετοια επιστημη ειναι αδιεξοδη γιατι ουσιαστικα δεν μπορει να εντοπισει οτι οι διαφορες ανθρωπου και χιμπατζη και ανθρωπου με αλλο ανθρωπο ειναι πολυ μεγαλυτερες απο αυτες που δειχνει το DNA, το DNA αφορα τις διαφορες αναμεσα σε σωματα και οχι σε ολοκληρωμενες υπαρξεις...

ο συγχρονος πολιτισμος που θελει τον ανθρωπο γραναζι μιας μηχανης και δουλο που προγραμματιζεται απο τα συνθηματα και τις διαφημισεις της τηλεορασης πολυ βολευεται απο μια επιστημη που θεωρει τον ανθρωπο μονο λαμαρινα και χαρντγουεαρ χωρις ψυχικο υποβαθρο...

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

ο Δαρβινισμος εχει χρησιμοποιηθει και πολιτικα ως οπλο των πολυεθνικων κατα της επιρροης των θρησκειων αλλα απο την αλλη ο ιδιος ο Δαρβινισμος κατηντησε ιδιοτυπη θρησκεια απλα επειδη φοβαται να δει κατι περα απο τον υλισμο...

δεν χρειαζεται να ειναι ειτε οι θρησκειες σωστες ειτε ο Δαρβινος, μπορει να εχουν λαθος και οι δυο, η μπορει να εχουν και οι δυο πλευρες σωστα και λαθη στις θεωρησεις τους εμμενοντας σε δυο ακραιες θεσεις...

τι θα γινει αν ανακαλυψουμε καποια μερα πως η ψυχη ειναι και ζωη, πως ειναι υπευθυνη για τη ζωη του σωματος οσο η ριζα του δεντρου για την αναπτυξη του δεντρου;

δεν θα αλλαζε αυτο πληρως τον προσανατολισμο του Δαρβινισμου; εξελικτικισμος ναι μεν αλλα πλεον προσπαθεια να δουμε πως αυτος ο εξελικτικισμος συνδυασε ψυχικο πεδιο και υλικο;

Θα αποκτησεις πληρες δικιο,αν πεις τα ιδια και για τις θρησκειες.

Επειδη ΚΑΝΕΙΣ,ουτε ο Δαρβινος,ουτε οι θρησκειες,εξηγουν μετα αποδειξεων,το αλμα του πιθηκου σε ανθρωπο.

Εχουν και οι δυο χαμενους κρικους.

quote:

---

νομιζω οτι ειναι ξεκαθαρες οι θεσεις μου, αν ασχολεισαι με το δεντρο αγνοοντας τη ριζα και τη θρεπτικη λειτουργια της σε οτι αφορα τη συντηρηση του ορατου μερους του δεντρου προφανως και τα συμπερασματα στα οποια θα φτασεις εχουν μονο ενα μικρο αποσπασματικο ενδιαφερον αλλα εχουν χασει την κεντρικη ιδεα του δεντρου σαν ολοτητα...

ο Δαρβινισμος εχει χρησιμοποιηθει και πολιτικα ως οπλο των πολυεθνικων κατα της επιρροης των θρησκειων αλλα απο την αλλη ο ιδιος ο Δαρβινισμος κατηντησε ιδιοτυπη θρησκεια απλα επειδη φοβαται να δει κατι περα απο τον υλισμο...

δεν χρειαζεται να ειναι ειτε οι θρησκειες σωστες ειτε ο Δαρβινος, μπορει να εχουν λαθος και οι δυο, η μπορει να εχουν και οι δυο πλευρες σωστα και λαθη στις θεωρησεις τους εμμενοντας σε δυο ακραιες θεσεις...

τι θα γινει αν ανακαλυψουμε καποια μερα πως η ψυχη ειναι και ζωη, πως ειναι υπευθυνη για τη ζωη του σωματος οσο η ριζα του δεντρου για την αναπτυξη του δεντρου;

δεν θα αλλαζε αυτο πληρως τον προσανατολισμο του Δαρβινισμου; εξελικτικισμος ναι μεν αλλα πλεον προσπαθεια να δουμε πως αυτος ο εξελικτικισμος συνδυασε ψυχικο πεδιο και υλικο;

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Στα τέλη του 1700 , ο Σκοτσέζος γεωλόγος Τζέιμς Χάττον (James Hutton) διατύπωσε μια άποψη που έγινε γνωστή ως “ομοιομορφισμός”, ότι , δηλαδή , η Γη είναι πολύ παλιά και ότι η διαμόρφωση της επιφάνειάς της μπορεί να ερμηνευτεί μέσα από της εξελικτικές διαδικασίες που βλέπουμε να λαμβάνουν χώρα στην εποχή μας – όπως της ιζηματογένεσης , των διαβρώσεων , των πλημμυρών . . .

Ο Χάττον υποστήριζε την άποψη ότι δεν υπάρχει ανάγκη να επικαλεστούμε την ιδέα της άμεσης παρέμβασης του Θεού για να εξηγήσουμε τη γένεση των οροσειρών , την παρουσία της θάλασσας ή τη συσσώρευση των στρωμάτων των πετρωμάτων .

Η γεωλογία μπορεί να γίνει κατανοητή μέσα από τις φυσικές διαδικασίες . Ο μέντορας και φίλος του Δαρβίνου , Κάρολος Λάιελ (Charles Lyell), προώθησε την ιδέα του ομοιομορφισμού στα 1830 , μια ιδέα που επικράτησε , αλλά φυσικά όχι χωρίς αντιπαραθέσεις .

Οι απόψεις των γεωλόγων που πρεσβεύουν τις αντιλήψεις του ομοιομορφισμού έγιναν γρήγορα γνωστές , ενώ οι απόψεις των βιολόγων καθυστέρησαν πολύ : ένα καθοριστικό κείμενο με παρόμοιες απόψεις που δημοσιεύθηκε το 1802 ήταν αυτό του Σκοτσέζου επιστήμονα Τζον Πλέιφερ (John Playfair) με τίτλο “Illustration of the Huttonian Theory (Απεικονήσεις της θεωρίας του Χάττον) .

Ο Δαρβίνος θεωρεί την παρουσία των νέων ειδών σε ένα πέτρωμα ως το αποτέλεσμα της εξελικτικής αλλαγής , της καταγωγής των οργανισμών από προγονικές μορφές ύστερα από μεταλλάξεις .

Ο μηχανισμός της φυσικής επιλογής , που ο Δαρβίνος υποστηρίζει , ενισχύει το συμπέρασμα ότι ο κατάλογος των απολιθωμάτων και η παρούσα ποικιλότητα της ζωής μπορούν να εξηγηθούν χωρίς να χρειάζεται η προσφυγή σε θεϊκό σχεδιασμό .

Η εφαρμογή στη βιολογία των θαρραλέων νατουραλιστικών απόψεων του Δαρβίνου αποδείχτηκε δύσκολη υπόθεση στις διάφορες κριτικές .

Πολλοί επιστήμονες και θεολόγοι είχαν ενστάσεις όσον αφορά τη θέση του Δαρβίνου ότι δεν υπάρχει ανάγκη για θεϊκή παρέμβαση στις βιολογικές επιστήμες , όπως είχε συμβεί και έναν αιώνα πριν , με τις απόψεις του ομοιομορφισμού .

Το γεγονός ότι είχε αποδειχθεί καθαρά ότι τα είδη είχαν πράγματι αλλάξει μέσα στο χρόνο και το γεγονός ότι υπήρχαν αποδείξεις από τις έρευνες του Δαρβίνου και άλλων επιστημόνων ότι υπάρχει μεγάλη ποικιλότητα μέσα στα είδη των φυτών και των ζώων , άγριων και εξημερωμένων , συνέβαλλε στο να φαίνονται ανυπόστατες οι τυπολογικές πλατωνικές αντιλήψεις για την έννοια του είδους .

Ο Δαρβίνος εφάρμοσε αυτό που ο σύγχρονος βιολόγος Ερνστ Μάιρ (Ernst Mayr) αποκαλεί “πληθυσμιακή σκέψη”, όπου το αντικείμενο μελέτης της βιολογίας εστιάζεται στις ποικιλίες από άτομο σε άτομο , παρά στην αφηρημένη έννοια μιας ιδεατής μορφής .

Ενδεχομένως , το γεγονός ότι ο Δαρβίνος ήταν ένας νατουραλιστής με ευρεία γνώση των φυτών και των ζώων , να αποτέλεσε και τον αποφασιστικό παράγοντα στο να συλλάβει την ιδέα ότι η ποικιλότητα των ειδών είναι απεριόριστη , μια ιδέα που του επέτρεψε , επίσης , να υποθέσει ότι η ποικιλότητα είναι η πηγή της σταδιακής προσαρμογής και , ενδεχομένως , και της επιμετάλλαξης .

quote:

---

quote:

---

νομιζω οτι ειναι ξεκαθαρες οι θεσεις μου, αν ασχολεισαι με το δεντρο αγνοοντας τη ριζα και τη θρεπτικη λειτουργια της σε οτι αφορα τη συντηρηση του ορατου μερους του δεντρου προφανως και τα συμπερασματα στα οποια θα φτασεις εχουν μονο ενα μικρο αποσπασματικο ενδιαφερον αλλα εχουν χασει την κεντρικη ιδεα του δεντρου σαν ολοτητα...

ο Δαρβινισμος εχει χρησιμοποιηθει και πολιτικα ως οπλο των πολυεθνικων κατα της επιρροης των θρησκειων αλλα απο την αλλη ο ιδιος ο Δαρβινισμος κατηντησε ιδιοτυπη θρησκεια απλα επειδη φοβαται να δει κατι περα απο τον υλισμο...

δεν χρειαζεται να ειναι ειτε οι θρησκειες σωστες ειτε ο Δαρβινος, μπορει να εχουν λαθος και οι δυο, η μπορει να εχουν και οι δυο πλευρες σωστα και λαθη στις θεωρησεις τους εμμενοντας σε δυο ακραιες θεσεις...

τι θα γινει αν ανακαλυψουμε καποια μερα πως η ψυχη ειναι και ζωη, πως ειναι υπευθυνη για τη ζωη του σωματος οσο η ριζα του δεντρου για την αναπτυξη του δεντρου;

δεν θα αλλαζε αυτο πληρως τον προσανατολισμο του Δαρβινισμου; εξελικτικισμος ναι μεν αλλα πλεον προσπαθεια να δουμε πως αυτος ο εξελικτικισμος συνδυασε ψυχικο πεδιο και υλικο;

---

Δεν παρατάς τις ξεκάθαρες θέσεις σου, και να προχωρήσεις σε πλήρη ανάπτυξη του θέματος που αφορά τον Δαρβίνο και την θρησκεία ;

Έχεις την εντύπωση ότι με δυο τρεις φράσεις σου, που αποπνέουν αναίδεια και απόλυτη άγνοια επί παντός επιστητού θα βγάζεις τα απωθημένα σου (όποια κι αν είναι αυτά);

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

---

quote:

---

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ εχεις εν μερει δικιο,ειδικα στις τελευταιες παραγραφους,
περι αμφισβητησης της δαρβινικης εξελιξης.

Θα αποκτησεις πληρες δικιο,αν πεις τα ιδια και για τις θρησκειες.

Επειδη ΚΑΝΕΙΣ,ουτε ο Δαρβινος,ουτε οι θρησκειες,εξηγουν μετα αποδειξεων,το αλμα του πιθηκου σε ανθρωπο.

Εχουν και οι δυο χαμενους κρικους.

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.
Σουρης.

---

Edited by - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΩΝ3 on 06/01/2011 21:11:40

Υπάρχουν εκατοντάδες εκατομμύρια οργανισμοί, που μας προκαλούν δέος! μέσα από αυτά αποκαλύπτεται ο Δημιουργός τους.

Από όλους αυτούς τους οργανισμούς, μόνο ο άνθρωπος ξεχώρισε και μέσα από αυτόν αποκαλύπτεται ο Δημιουργός του.
Μάλιστα στην Π.Διαθήκη στο κεφάλαιο της Γένεσις, ο Δημιουργός αποκαλύπτεται μπροστά στον άνθρωπο. Του λέει ότι όχι μόνο ότι αυτός τον έφτιαξε, αλλά και ότι τον πρόσεξε ιδιαιτέρως δίνοντάς του τη νόηση!

Του λέει και άλλα, του λέει ότι μπορεί να έχει το πάνω χέρι στη γυναίκα, αλλά είναι ίσος με αυτήν. Του λέει ότι αυτός τα Δημιούργησε όλα!, τη γη, τα άστρα κ.λ.π.
Του είπε ότι η γη βρίσκεται στον αέρα! εκατοντάδες χρόνια πριν εμείς το μάθουμε από την επιστήμη.

Έρχεται τώρα η επιστήμη να εξηγήσει όχι τη ζωή, όχι την προέλευσή της, γιατί αυτό δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να το κάνει, αλλά την εξέλιξη των ζώων...άλλου παπά ευαγγέλιο αυτό.

Και θέλω να ρωτήσω, βλέπουμε τις τίγρεις να έχουν φυσικό καμουφλάζ με τις ρίγες τους.
Το ίδιο οι πάνθηρες με τις βούλες τους, το ίδιο χιλιάδες άλλα είδη όπως τα ψάρια που βλέπουμε στα ντοκιμαντέρ.
Πως αυτό συμβαίνει? Πως τα ζώα ή τα ψάρια αποκτούν τα χρώματα που χρειάζεται ώστε να προσαρμοστούν στο περιβάλλον τους?
Γιατί αυτό μπορεί και το κάνει ανά πάσα στιγμή ο χαμελέων, αλλά όχι η αντιλόπη?

Γιατί μόνο ο άνθρωπος απέκτησε τη νόηση που έχει?

Ερωτήματα που δείχνουν απευθείας τον Δημιουργό! Απαντήσεις που δεν μπορούν να δοθούν από κανέναν! αλλά μόνο από Εκείνον. Και Αυτός τις έδωσε κάτι χιλιάδες χρόνια πριν!
Κάθε φορά που βλέπουμε την ομορφιά της φύσης, όσης δηλαδή έχει απομείνει, μένουμε κατάπληκτοι με τη μεγάλη βιοποικιλότητα, με την απαράμιλλη ομορφιά! και τότε ακριβώς τον θυμόμαστε! στρέφουμε το βλέμμα μας προς τον ουρανό και σιγοψιθυρίζουμε:
"Μεγάλα και θαυμαστά τα έργα σου Κύριε!

ΘΑ ΕΡΘΕΙΣ ΣΑΝ ΑΣΤΡΑΠΗ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ

"Ο πιο σοφός άνθρωπος μπρος στο Θεό θα φανεί πίθηκος και στη σοφία και στην ομορφιά και σ' όλα τ' άλλα."(Ηράκλειτος).
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ

quote:

---

σ'αυτη την περιπτωση ο ανθρωπος και καθε ζωο θα ηταν σαν το δεντρο του οποιου δεν βλεπουμε τη ριζα αλλα βλεπουμε μονο τον κορμο και τα κλαδια...

απο κει και περα γιατι διαφερει ο ανθρωπος απο το χιμπαντζη και το σκιουρο η ενας ανθρωπος σε σχεση με εναν αλλο;

μηπως η διαφορα δεν βρισκεται τοσο στο DNA αλλα στην υπαρξη περισσοτερων επιπεδων πισω απο το ορατο σωμα; μηπως στη διαφορετικη ποιοτητα οργανωσης και των οσων απ' αυτα ειναι κοινα σε ολα ας πουμε τα θηλαστικα; μηπως το DNA μας λεει μονο για το ντηζαιν των εξωτερικων λαμαρινων αλλα αδυνατει να μας δωσει τις διαφορες των κινητηρων; μηπως αλλοι κινητηρες κινουνται με ατμο, αλλοι με βενζινη και αλλοι ειναι ηλεκτρικοι, αλλοι ειναι διχρονοι και αλλοι τετραχρονοι;

μηπως θα επρεπε να δουμε αν η ζωη ειναι ενα πολυδιαστατο φαινομενο και γι' αυτο δεν μπορουμε να τη συνθεσουμε σε ενα μονο επιπεδο;

τι σχεση εχουν ολα αυτα με το θεμα μας;

τη μεγαλυτερη...

θετουν θεμα λανθασμενης μεθοδολογιας οχι μονο στο Δαρβινισμο αλλα συνολικα σε ολο το φασμα της επιστημης εκτος απο κεινο που εχει
αρχισει να υποψιαζεται την υπαρξη αλλων διαστασεων και τη μεταξυ τους αλληλεπιδραση σε διαφορα φαινομενα..

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Ευροπαιος
Και θέλω να ρωτήσω, βλέπουμε τις τίγρεις να έχουν φυσικό καμουφλάζ με τις ρίγες τους.
Το ίδιο οι πάνθηρες με τις βούλες τους, το ίδιο χιλιάδες άλλα είδη όπως τα ψάρια που βλέπουμε στα ντοκιμαντέρ.
Πως αυτό συμβαίνει? Πως τα ζώα ή τα ψάρια αποκτούν τα χρώματα που χρειάζεται ώστε να προσαρμοστούν στο περιβάλλον τους?
.........
Ανάγκη!

ευροπαιος
Γιατί αυτό μπορεί και το κάνει ανά πάσα στιγμή ο χαμελέων, αλλά όχι η αντιλόπη?
...............
Η αντιλοπη τρέχει, ο χαμελεων όχι!

Ευροπαιος
Γιατί μόνο ο άνθρωπος απέκτησε τη νόηση που έχει?
......
Γιατί θα τον αφανιζαν τα σαρκοφαγα. Επιβίωση. Ανάγκη.

Ευροπαιος
Ερωτήματα που δείχνουν απευθείας τον Δημιουργό! 
......
Και γιατι όχι ανάγκη της φύσης?  προσπαθει συνεχεια και προς όλες τις κατευθύνσεις.

Ευροπαιος
Απαντήσεις που δεν μπορούν να δοθούν από κανέναν! αλλά μόνο από Εκείνον. 
.......
Μανία σου να μεγαλώνεις τα πράγματα!

Ευροπαιος
Και Αυτός τις έδωσε κάτι χιλιάδες χρόνια πριν!

10.000 γραπτή ιστορία έχουμε...μόνο.

Ευροπαιος
Κάθε φορά που βλέπουμε την ομορφιά της φύσης, όσης δηλαδή έχει απομείνει, μένουμε κατάπληκτοι με τη μεγάλη βιοποικιλότητα, με την απαράμιλλη ομορφιά! 
......
Σωστά! Δώσε λοιπόν τα της φύσης τη φύση.

Ευροπαιος
και τότε ακριβώς τον θυμόμαστε! 
......
Α μπα! Όταν έχουμε ανάγκη, η φοβόμαστε τον θυμόμαστε.

Ευροπαιος
στρέφουμε το βλέμμα μας προς τον ουρανό και σιγοψιθυρίζουμε:
"Μεγάλα και θαυμαστά τα έργα σου Κύριε!
........
Ψυθηριζουμε.
Βρε φιλαρακο, γιατί σε άλλους το δινεις και σε άλλους δεν το δίνεις? (το μυαλο)

Και το μυαλο απαντά.

Άμα το εδινα  σε όλους, δεν θα υπήρχε συγκρουση, ουτε και ανάγκη για τίποτα.

Η σύγκρουση, άλλους κάνει θεους άλλους ανθρώπους, 
άλλους σκλάβους άλλους ελεύθερους. (Ηράκλειτος.)

quote:

---

ΠΛΑΤΩΝΑΣ:
Ανάγκη!

---

Ανάγκη? έτσι απλά? έτι ξερά?
Καταλαβαίνει το ζώο τα χρώματα της φύσης? μπορεί ένα ζώο να έχει τόσο μακρινό στόχο? έχει το ζώο τη νόηση να αφήσει τέτοια παρακαταθήκη?

Όχι βέβαια! ο μηχανισμός της φύσης που δημιούργησε ο Θεός, είναι ο μόνος που μπορεί να δημιουργεί και ταυτόγχρονα να επιλύει τέτοιες ανάγκες.

quote:

---

ΠΛΑΤΩΝΑΣ:
Η αντιλοπη τρέχει, ο χαμελεων όχι!

---

Θα της καθόταν στραβά να μπορούσε να καμουφλαριστεί?
Και η λεοπάρδαλη τρέχει....τι το θέλει το καμουφλάζ?
Και το σαλιγκάρι πάει αργά...γιατί να μην αλλάζει καμουφλάζ?
Και το μολυντήρι πάει αργά, γιατί να μην αλλάζει και αυτό καμουφλάζ?

quote:

---

ΠΛΑΤΩΝΑΣ:
Γιατί θα τον αφανιζαν τα σαρκοφαγα. Επιβίωση. Ανάγκη.

---

Τι προηγήθηκε? η σκέψη να χάσει τη δύναμη, και το τρίχωμα? ή να αναπτύξει τον εγκέφαλό του?
Και γιατί αυτό δε συνέβη με κανένα άλλο ζώο?
Αφού όπως λένε ο πρόγονός μας ήταν στα δέντρα και έκανε τη μαϊμού! γιατί να κατέβει από αυτά? γιατί δεν τον ακολούθησαν και οι μαϊμούδες? γιατί δεν τον ακολούθησαν οι πίθηκοι?

Πως είναι δυνατόν κάποιος να ισχυρίζεται ότι θα χάλαγε τον Γορίλα να ήταν έξυπνος όπως ο άνθρωπος?

quote:

---

ΠΛΑΤΩΝΑΣ:
Και γιατι όχι ανάγκη της φύσης? προσπαθει συνεχεια και προς όλες τις κατευθύνσεις.

---

Η φύση δεν μπορεί να έχει νόηση από μόνη της. Η νόηση παίζει στο απρόσωπο και μόνο ο Θεός δεν έχει πρόσωπο.

quote:

---

ΠΛΑΤΩΝΑΣ:
Μανία σου να μεγαλώνεις τα πράγματα!

---

Είναι μεγάλα από μόνα τους ΠΛΑΤΩΝΑ, δε χρειάζονται εμένα.

quote:

---

ΠΛΑΤΩΝΑΣ:
10.000 γραπτή ιστορία έχουμε...μόνο.

---

Τότε του αποκαλύφτηκε ο Θεός, όταν έφτασε στο επιθυμητό επίπεδο.

quote:

---

ΠΛΑΤΩΝΑΣ:
Σωστά! Δώσε λοιπόν τα της φύσης τη φύση.

---

Η φύση όμως αποδεικνύεται ότι είναι ζωντανή γιατί διέπεται από κανόνες.
Χωρίς αυτούς δε θα υπήρχε.
Πως όμως μπορεί να τεθούν αυτοί οι κανόνες όταν δεν υπάρχει ο ιθύνων Νους για να τους θέσει?
Από μόνα τους τα πράγματα οδηγούν στο Φως! σε Εκείνον.

quote:

---

ΠΛΑΤΩΝΑΣ:

---

quote:

---

ΠΛΑΤΩΝΑΣ:
Α μπα! Όταν έχουμε ανάγκη, η φοβόμαστε τον θυμόμαστε.

---

Εγώ Τον θυμάμαι και όταν βλέπω ντοκιμαντέρ!.....τι θέλεις τώρα?

quote:

---

ΠΛΑΤΩΝΑΣ:
Ψυθηριζουμε.
Βρε φιλαρακο, γιατί σε άλλους το δινεις και σε άλλους δεν το δίνεις? (το μυαλο)
Και το μυαλο απαντά.
Άμα το εδινα σε όλους, δεν θα υπήρχε συγκρουση, ουτε και ανάγκη για τίποτα.
Η σύγκρουση, άλλους κάνει θεους άλλους ανθρώπους,
άλλους σκλάβους άλλους ελεύθερους. (Ηράκλειτος.)

---

Αυτό αφορά εμάς τους ανθρώπους. Όχι όμως τα ζώα.
Εάν τα ζώα είχαν μυαλό και γλώσσα, θα ήσαν αλλιώς τα πράγματα!
Θα πήγαινε το αρνί για τα δικαιώματά του στον ΟΗΕ και θα σου λεγα εγώ εάν ποτέ σου έτρωγες παϊδάκια.

Βλέπεις έτσι, ότι φρόντισε ο Κύριος να μη μας λείψει τίποτα.
Κι εμείς από την άλλη τον ευχαριστούμε κατάλληλα.
Τον βρίζουμε, Τον συκοφαντούμε, Τον μειώνουμε, λέμε ψέματα γι΄ Αυτόν.
Δεν Τον σεβόμαστε, δεν Τον αγαπάμε.
Αδιαφορούμε και καταστρέφουμε αυτά που μας έδωσε, αυτά που μας χάρισε για να περνάμε τέλεια και να Τον αποζητούμε.
Το παίζουμε δημιουργοί και ξερόλες!

Ως πότε όμως θα μας ανέχεται?
Ως πότε ο Βασιλιάς θα βλέπει την αταξία των υπηκόων του και θα σιωπά?
Ως πότε θα βλέπει να καταστρέφουμε αυτό που έφτιαξε και θα μας χαρίζεται?

Εύχομαι να αργήσει πολύ η στιγμή που θα πάψει η ανοχή Του και θα γυρίσει για τις εξηγήσεις.

ΘΑ ΕΡΘΕΙΣ ΣΑΝ ΑΣΤΡΑΠΗ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ

"Ο πιο σοφός άνθρωπος μπρος στο Θεό θα φανεί πίθηκος και στη σοφία και στην ομορφιά και σ' όλα τ' άλλα."(Ηράκλειτος).
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ

Edited by - europaios2 on 06/01/2011 23:49:59

Σημερα η σοφια σου σπαει καρυδια!!!

Πες στην γυναικα σου να αργησει λιγο,μπας και μαζευτουν πολλα πραγματα στο πατωμα,γλυστρισεις,πεσεις,να χτυπησεις το κεφαλι,να συνελθεις.
Λιγο ομως να το βαρεσεις,μονο για να ξυπνησει!!!!!

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr