Και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ φίλτατοι ….. συνεχίστε παρακολουθώ ….

Η Ακακία μοι είναι γνωστή

Ρε συ μπαρμπα-Σπείρο γιατί μου τη λες! Εντάξει τώρα τελευταία έχω πολλές απουσίες από το topic αλλά είναι δικαιολογημένες. Να φέρω τον κηδεμόνα μου; . Anyway το άγρυπνο μάτι μου παρακολουθεί...

sub rosa

Επιτρέψτε μου, με τη γνώριμη φλυαρία μου, ένα στοχασμό: Λίγο ως πολύ μέσα από τους Ναΐτες ξεδιπλώνεται η ιστορία του κόσμου! Αφού οι ρίζες της αναζήτησής τους φτάνουν πολύ βαθιά μέσα στο χρόνο, η δράση τους απλώνεται στα πέρατα και η επιρροή τους συνεχίζεται ακόμα και σήμερα.

Μερικές φορές προσπαθώ να δω πίσω από τα γεγονότα, τα ανθρώπινα κίνητρα. Σύμφωνοι, όπως ορθολογιστικά δηλώνει η ιστορία, τα κίνητρα των εξερευνητών (ή μάλλον των υποκινητών τους) ήταν πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Ποια ήταν όμως η φλόγα που έκαιγε στις καρδιές των εξερευνητών; Σύμφωνοι, τα γραβατωμένα αμερικανάκια κάνουν προσηλυτισμό και υπηρετούν ένα μηχανισμό διάδοσης. Αυτά τα ίδια τα γραβατωμένα αμερικανάκια όμως, πώς παίρνουν την απόφαση να πάρουν σβάρνα τις γειτονιές της Αθήνας (και όχι μόνο);

Θα ήθελα να έχω τη δυνατότητα να μελετήσω τις παραδόσεις των λαών. Οι έγχρωμες φυλές της Αμερικής έχουν μύθους ιδιαίτερης γοητείας, αλλά ποτέ ένας μύθος δεν είναι σκέτος μύθος. Το ίδιο και οι λαοί της Αφρικής και της Ασίας, προφανώς ακόμα και οι σχεδόν πρωτόγονοι της Ωκεανίας.

Ποιο είναι αυτό το ιερό δέος που κάνει τον άνθρωπο να ριγεί και να συναισθάνεται την ύψιστη σχέση του; Τι σημαίνουν τα μυστηριώδη σύμβολα στα παλιότερα (ή και σε σύγχρονα) κτίσματα; Και είναι απλά σημάδια αναγνώρισης / έκφρασης, ή μέσα από αυτά ο άνθρωπος χτίζει γέφυρες επικοινωνίας με το «Μεγάλο Πνεύμα»; Τι σημαίνει το ταπεινό χάρτινο εικονισματάκι που ο απλός άνθρωπος τοποθετεί στον τοίχο του σπιτιού του;

Ποιο είναι το πνεύμα στον άνθρωπο που γίνεται δημιουργική δύναμη και προσπάθεια θεϊκής προσέγγισης; Δεν βλέπω τα σύμβολα αυτά καθαυτά, ούτε το νόημά τους, μέσα από αυτά βλέπω το νου και την καρδιά των ανθρώπων. Είχα κι εγώ την τύχη κάποτε να επισκεφθώ το γοτθικό καθεδρικό στην Cremona, στην Ιταλία. Γεμάτη από τέτοια μνημεία η χώρα, αλλά η συγκεκριμένη πόλη είχε το πλεονέκτημα να βρίσκεται εκτός υψηλής τουριστικής εμβέλειας. Ο ναός ήταν άδειος, λοιπόν, και –κατά τα συνήθη– πανύψηλος, αχρωμάτιστος, κατασκευής 1107, παρακαλώ. Πραγματικά δεν μπορώ να περιγράψω το δέος που μου ενέπνευσε.

Ο Quetzalcoatl (πάντα copy-paste το κάνω) ήταν η υπέρτατη ηλιακή θεότητα των Μάγιας και των Αζτέκων και ήταν δίδυμος.
Έφυγε από την περιοχή μέσω ενός ερπετοειδούς σκάφους προς Ανατολική κατεύθυνση, όπου και μετέδωσε την γνώση της επιστήμης και των τεχνών και άφησε πίσω τον κακό μαύρο δίδυμο αδελφό του, τον Tezcatlipoca.
Αναμένεται να επιστρέψει...

Το όνομα Quetzalcoatl σημαίνει "πολύτιμος δίδυμος" και "φτερωτός όφις". (θυμίζει μήπως των εστεμμένο όφι;)

Μήπως οι δίδυμοι όφεις απεικονίζονται έτσι(;):

Η ιστορία του Viracocha, της αντίστοιχης θεότητας των Ίνκας, αντιπροσωπεύει το μύθο του Όσιρι.
Με τον Όσιρι παρομοιάζεται και ο Kon-Tiki, ο πολυνησιακός θεός, και όλοι αυτοί μας παραπέμπουν στον Οάννες, το θεό-ψάρι των Βαβυλωνίων.

Οάννες --> Ιωάννης.
Ο Ιανός (ο οποίος απεικονίζεται συχνά ως ουροβόρος όφις) έχει κι αυτός σχέση...

Και ποιός ήταν ο Άγιος ο επονομαζόμενος Οφιούχος; Ο Άγιος Βενέδικτος.
Εκ του οποίου οι Βενεδικτίνοι...

Τί να λέμε τώρα; Όλα έχουν σχέση...

Εξάλλου, ο Quetzalcoatl λέγεται ότι κόπηκε σε κομμάτια και σταυρώθηκε πάνω σε ένα σταυρό σχήματος Χ.

"Ιεροί θησαυροί"

Το ότι δεν γράφω δεν σημαίνει ότι δεν σας παρακολουθώ. Προτιμώ να απολαμβάνω να μαθαίνω από εσάς (εγωιστικό αλλά... αληθινό).

Η παρέμβασή μου είχε να κάνει με το σχόλιο για τους Μεδίκους που με έκανε να θυμηθώ την αγαπημένη μου ιστορική εποχή, την Αναγέννηση. Αλλά επειδή πιστεύω ότι ίσως ξεφύγω από το θέμα θα προτιμήσω να συμμετέχω σε ένα πιο... καθαρόαιμο μελλοντικό topic για την Αναγέννηση. Ποιος ξέρει εάν δεν προλάβετε εσείς, ίσως το ανοίξω εγώ.

Καλή συνέχεια

"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
αλλά και...
Tria capita exsculpa sunt,unum intra alterum et alterum supra alterum

quote:

---

Φίλη Zadok
Καλό θα ήταν άν μπορούσες να μας παραθέσεις έναν Κατάλογο των συγκεκριμένων προβαλόμενων απο την TV πολύ ενδιαφερόντων Εκπομπών σε Εβδομαδιαία βάση. Αυτό γιατί είναι ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ & σε πολύ λίγα Κανάλια, ώστε να γνωρίζουμε πώς να διαμορφώσουμε το Πρόγραμμα μας να είμαστε μπροστά στην Τηλεόραση εκείνες τις Ώρες

---

Αγαπητέ/ή Krisnna,

υπάρχει ειδικό θέμα, όπου έχουμε καθιερώσει να γράφουμε τέτοιες υπενθυμίσεις:

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΤΗΝ TV

Το συγκεκριμένο ντοκυμανταίρ είχε ξαναπροβληθεί και δεν ήταν προγραμματισμένο.

Θησαυρός του Σολομώντα, Κιβωτός της Διαθήκης, Qumran, Ναΐτες, δισκοπότηρο... όλα έπαιξαν.

3 Άλφα

"Virtus Junxit Mors Non Separabit" (Whom virtue unites, death will not separate)

Είναι σίγουρα αξιόπιστη η "πηγή" σου Krisna;

Πάντως εκεί που ζαλίστηκα περισσότερο ήταν όταν έγραψες

quote:

---

(κόρη Άρχοντα του Ροδόσταυλου),

---

Έτσι μια γρήγορη ματιά το πέρασα για "Άρχοντα του Ροδόσταυρου".

Ε... δεν θέλει και πολύ το μυαλό για να την δεις λίγο... Dan Brown

"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
αλλά και...
Tria capita exsculpa sunt,unum intra alterum et alterum supra alterum

Σύζευξη με το θέμα: Τι σημασία έχει το ΙΑΩ;

Αν δε θυμάστε πού λέγαμε για τον ΑΒΡΑΞΑΣ ...κάπου στη σελίδα 13 και συνέχεια στη σελίδα 17.

Στο χωριό μου (πιο κάτω από τη Φλώρινα, είπαμε) το «Μέδικος» απαντάται και ως μικρό όνομα. Όπως λέμε Γιάννης, Δημήτρης, Thoth, Κώστας, τέτοια. Δεν υπάρχουν πολλοί Μέδικοι βέβαια, πάντως υπάρχουν- ως κατάλοιπο της άλλοτε ενετικής κατοχής.

Περί των Μεδίκων του Οιτύλου θα βρούμε ενδιαφέροντα στοιχεία εδώ:
http://www.mani.org.gr/medikoi/mm/mm03/mm_protos.htm
…και στις άλλες σελίδες του σάιτ (και το Οίτυλο πιο κάτω από τη Φλώρινα είναι).

Εκπληκτικοτάτη Zadok, πού τα θυμήθηκες όλα αυτά; Εσύ παιδί μου είσαι εγκυκλοπαίδεια! Επέστρεψα στις σελίδες τάδε και τάδε, είδα κάτι παλιούς γνώριμους και συγκινήθηκα.

Τώρα απέκτησα ένα* που στη συνέχεια διαπίστωσα ότι το έγραψε "η εμβριθής ερευνήτρια Λιν Πίκνετ". Έχει και μια φωτογραφία της συγγραφέως γεμάτη εμβρίθεια. Κατά σύμπτωση όμως, η αγαπητή αυτή βιοτέχνις (της οποίας διαθέτω και άλλο βιβλίο, το δις εξαμαρτείν) αναφέρεται στα όσα έχουν γραφεί πρόσφατα παραπάνω:

1. "Στο περίφημο "Προσχέδιο" [του Λεονάρντο] (που εκτίθεται σαν ιερό λείψανο σε μια ειδική, σιωπηλή αίθουσα στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου) βλέπουμε τη συνήθως μειλίχια και αφηρημένη παρθένο να κάθεται αδέξια στα πόδια της Αγίας Άννας, της μητέρας της (μια κάπως ανδροπρεπής φιγούρα, με τεράστια χέρια), ενώ ένα σχεδόν οφιοειδές βρέφος Ιησούς κάνει να ευλογήσει το παιδί Ιωάννη, το οποίο κοιτάζει αθώα προς τα πάνω."

Οφιοειδές;

2. "Το Θηλυκό βρίσκει εκφραστική διέξοδο σε πολλά έργα των Ναϊτών, όπως στους ιδιοσυγκρασιακούς στρογγυλούς ναούς τους, που στη συγκεκριμένη περίπτωση συμβολίζουν τις καμπύλες της Μητέρας Γης, τη μεγάλη κοιλιά της εγκύου θεάς. Είναι αξιοσημείωτο πως, μετά τη διάλυσή τους, επιβλήθηκε επίσημη απαγόρευση στην ανέγερση στρογγυλών ναών, αν και στις ημέρες μας έχουν αρχίσει να ξεπηδούν και πάλι.
Υπήρχαν και πολλά άλλα σημάδια λατρείας της θεάς: εκτός από το γενειοφόρο κομμένο κεφάλι, μια κατηγορία που προσάπτουν στους Ναΐτες είναι ότι λάτρευαν ένα "Μπαφομέτ", που σύμφωνα με την πειστική επιχειρηματολογία του επιφανούς μελετητού της Καινής Διαθήκης Χιου Σόνφιλντ, είναι η κωδικοποιημένη εκδοχή της "Σοφίας", της θεάς των Γνωστικών την οποία εξίσωναν με τη Μαρία τη Μαγδαληνή.
(Ο Σόνφιλντ απέδειξε, επίσης, ότι ο κώδικας χρησιμοποιούσε το "μονόγραμμα Ατμπάς", το οποίο είχαν χρησιμοποιήσει και οι συγγραφείς των Χειρογράφων της Νεκρής Θάλασσας τουλάχιστον μια χιλιετία πριν την ίδρυση του Τάγματος, γεγονός που φανερώνει πως, όχι μόνο οι ιππότες διαφύλασσαν τα μυστικά τους με ζήλο και εφευρετικότητα, αλλά είχαν και πρόσβαση σε κάποια αρχαία πηγής στη Μέση Ανατολή.)
Επιπρόσθετα, η Σοφία σχετιζόταν με την αιγύπτια θεά Ίσιδα, η οποία μερικές φορές αποκαλείτο με αυτό το όνομα ενώ, φυσικά, η "Σοφία" ενσάρκωνε για τους Γνωστικούς το Ιερό Φως, "Το Παν", με το οποίο συνδέεται στενά η Μαγδαληνή.
Οι ιδιόρρυθμες -και όχι πάντα χριστιανικές- τάσεις των Ναϊτών συμβολίζονταν στους μεγαλειώδεις Γοτθικούς καθεδρικούς ναούς, τους οποίους σχεδίαζαν και οργάνωναν παρασκηνιακά. (Έως και οι λιθοδόμοι των κτισμάτων αυτών κατέληξαν να γίνουν κοσμικοί αδελφοί του Τάγματος.)
Σ' αυτές τις εκπληκτικές αρχιτεκτονικές αποθεώσεις διακρίνονταν αναγνωρίσιμες αρχαίες αιγυπτιακές επιρροές, αφού ήταν κατασκευασμένες με την αρμονία της αναλογίας που συνοψίζει την έννοια της "ιερής γεωμετρίας"- με άλλα λόγια, την ιδέα πως η γεωμετρική αναλογία απηχεί, αλλά και ενδεχομένως αντιπροσωπεύει, τη θεία διάνοια."

Πάντως για το Οίτυλο ούτε λέξη.

_____________________________

* Lynn Picknett, "Μαρία η Μαγδαληνή - Η κρυμμένη θεά του Χριστιανισμού"

quote:

---

Σε μία ανδροκρατούμενη κοινωνία, η υπέρτατη αναζήτηση δεν είναι η anima της ψυχής του καθενός κι η ταύτιση του ερμαφρόδιτου το υπέρτατο έργο;

---

Η κατανομή των κοινωνικών ρόλων ήθελε τις γυναίκες εσώκλειστες –εκτός και αν πήγαιναν για δουλειά στα χωράφια– και τους άντρες να κάνουν τις εξωτερικές δουλειές (από την εποχή του Αδάμ πάντα οι άντρες πληρώνουν τα σπασμένα). Βέβαια, αν το καλοεξετάσουμε, δεν ήταν και λίγο να είσαι οικοδέσποινα. Αν μάλιστα οι άντρες έλειπαν σε κάτι πολέμους ή κάτι σταυροφορίες, όπως το συνήθιζαν τότε, οι γυναίκες μπορεί και να τους αναπλήρωναν στα διαχειριστικά του οίκου τους.
Η κατάσταση ήταν απόρροια ηθικών και πρακτικών παραμέτρων. Εδώ που τα λέμε, να βγει μια γυναίκα από το σπίτι και να πάει πού;

Αυτά ως προς την εξωτερική δραστηριότητα. Ως προς τα «εσωτερικά» δεν ξέρω και πολλά να αναφέρω. Ως προς τα «εσωτερικά» όμως ακόμα και οι άντρες ήταν δυναστευόμενοι, ένας λόγος που οι Ναΐτες πήραν των ομματιών τους και έφυγαν μετανάστες στα ξένα. Ποια γυναίκα θα διακινδύνευε να χαρακτηριστεί μάγισσα;

Επιστροφή στο μέλλον: Η Ζαν ντ’ Αρκ

Παρ’ όλα αυτά, υπήρχε και ένα γυναικείο στρατιωτικό – ιπποτικό τάγμα, παρακαλώ, το Οrden de la Hacha που ιδρύθηκε στην Καταλονία το 1149. Στην Ιταλία, το 1233 στην Μπολόνια ιδρύθηκε το «Τάγμα της ένδοξης Σάντα Μαρία».

Εκείνοι οι Τεύτονες πάλι είχαν consorores (συνάδελφες) οι οποίες ασχολούνταν μάλλον με οικιακά – πρακτικά, ενώ οι Ιωαννίτες είχαν soeurs hospitalières (αδελφές νοσοκόμες) με διακονικά καθήκοντα, αν δεν απατώμαι. Για τους Ναΐτες το μόνο που γνωρίζω ήταν ότι διέθεταν girl-friends (στους όρκους θα κολλήσουμε τώρα;)

Υπήρχαν και κάτι γυναίκες συγγραφείς (άνοιξαν το δρόμο για τη Nesta Webster, παρέλαβα το βιβλίο της) και γυναίκες με πνευματικό έργο, δεν έγιναν όμως πασίγνωστες ίσως γιατί το έργο τους ήταν μέτριο ή ίσως επειδή δεν τις ανεχόταν το κατεστημένο και τις παραγκώνισε.

Για να μην ξεφεύγω από τους Ναΐτες, τη στάση τους απέναντι στον πνευματικό ρόλο των γυναικών την ξέρουμε. Υπήρξαν εντελώς τζέντλεμεν.

Επί των ημερών του Δημητρίου Σεμελά, η Στοά των Εσσαίων Νο.ΙΙΙ αυξήθηκε εντυπωσιακά σε αριθμό, ποιότητα και δραστηριότητα, πράγμα που προκάλεσε την πολύ θετική αντίδραση της ηγεσίας του Μαρτινιστικού Τάγματος.
Τον Αύγουστο του 1913, ο Δημήτριος σχημάτισε το Συμβούλιο της Αδελφοποιΐας, συγκεντρώνοντας γύρω του επτά συνεργάτες και σχεδιάζοντας μαζί τους τον Παγκόσμιο Κώδικα, εμπνευσμένο «χάρτη» για μια παγκόσμια κοινωνική αναγέννηση.

Ο γνωστός «Χάρτης της Κοινωνίας των Εθνών» περιέλαβε ορισμένες από τις τότε συλλήψεις του Συμβουλίου της Αδελφοποιΐας.

Από το 1915 συνεργάστηκε με την Μαρία Dupré για την ίδρυση του Τάγματος του Κρίνου και του Αετού. Μετά τον θάνατό της, το 1918, ο Δημήτριος εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και ανέλαβε την Διεύθυνση του Τάγματος αφού ενσωμάτωσε σε αυτό και το δικό του ιδιαίτερο Έργο. Για το διττό αυτό Έργο ο Δημήτριος εργάσθηκε εντατικά και συνεχώς, οργανώνοντας το Τάγμα και πλουτίζοντάς το με πρωτότυπες και εμπνευσμένες Διδασκαλίες.

Το σώμα του Δημήτριου Σεμελά, καταπονημένο από την εντατική εργασία και μια βαρειά φυματίωση, άφησε την τελευταία του πνοή στο Σανατόριο του Durtol της Γαλλίας, στις 5 Αυγούστου 1924, ενώ η κηδεία του έγινε την επομένη ημέρα, στον Ορθόδοξο Ναό του Αγ. Στεφάνου στο Παρίσι.
Με γραπτή του Διαθήκη και σύμφωνα με τους Κανονισμούς του Τάγματος, ο Δημήτριος όρισε ως διάδοχό του και ανέθεσε την Διοίκηση του Τάγματος στον Ευγένιο Dupré.

…και άλλα στο www.krinaetos.gr

Ο Α.Π. είχε ιδρύσει (επανιδρύσει, έλεγε) το Τάγμα του Ναού το 1992 στην Πορτογαλία (καθόλου παράξενο) όπου είχε διακριθεί ως πνευματική προσωπικότητα. Το αξιοσημείωτο είναι ότι το Ordem do Templo (εις άπταιστα πορτογαλικά) ξεκίνησε υπό την αιγίδα του (τότε) Πατριάρχη Αλεξανδρείας & Αφρικής της Ορθόδοξης Ελληνικής Εκκλησίας, Παρθένιου ΙΙΙ, ως επίσης δέχτηκε και την αναγνώριση του Εξάρχου του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης για τη Γαλλία και την Ιβηρική, και του Αρχιεπισκόπου Θυατείρων & Μ. Βρεταννίας.

Κάπου είδα να αναφέρεται και το όνομα του ακαδημαϊκού Σόλωνα Κυδωνιάτη. Μα τι σχέση έχουν οι Έλληνες με τους Ναΐτες; Κι εγώ που είμαι έλληνας, πρέπει να ανησυχήσω;

Τα πορτογαλικά μου είναι φτωχά για να γράψω περισσότερα. Όποιες καταλαβαίνουν, μπορούν να επισκεφθούν τη διεύθυνση
http://www.geocities.com/Paris/Maison/7700/RTemplo.html
μήπως και βγάλουν άκρη, διότι υποψιάζομαι ότι με το θάνατο του ιδρυτή (ο οποίος είχε αναλάβει και ως Μέγας Μάγιστρος) σιώπησε και το εν λόγω Τάγμα.

Ελπίζω να μην επαναλήφθηκα!

Ελπίζω να φαίνονται οι λεπτομέρειες. Προσέξτε το ατρακτοειδές "μάτι" στο κέντρο...

sub rosa

Το O.M.C.E. σχηματίσθηκε για πρώτη φορά στις 16 Ιουλίου του 1990, και είναι μια διαιώνιση της Παράδοσης της M.C.E., αναδιοργανώθηκε στο Cruce Signandorum Conventus που έγινε στις 27 Ιουλίου 1586, στο Luneberg, Γερμανία. Χρονογράφος του συνεδρίου ήταν ο Simon Studion με το έργο του Ναομετρία, και συμμετέχοντες ήταν αντιπρόσωποι από τα βασίλεια της Αγγλίας, Δανίας, Γαλλίας και Navarre.

Ο σκοπός της M.C.E. εκείνη την εποχή ήταν να ενεργοποιήσει τα εναπομείναντα υπολείμματα του Τάγματος του Ναού της Ιερουσαλήμ (οι Ιππότες του Ναού) και του Ρόδινου Σταυρού, και να πραγματοποιήσει τις μυστικιστικές και πνευματικές δογματικές διδασκαλίες και των δύο και να τις παρουσιάσει σε ένα κόσμο που βρισκόταν στο χείλος θρησκευτικής κρίσης. Ο εξωτερικός σκοπός της M.C.E. ήταν η προστασία του θρησκευτικού και μυστικιστικού συμβόλου του Σταυρού και να εμποδίσει την χρησιμοποίησή του σαν όργανο πολέμου. Κατά δεύτερον, η M.C.E. απευθυνόταν στην ειρηνική διάδοση της θρησκευτικής ελευθερίας, της ελευθερίας της σκέψης, και της ελευθέρας αναζήτησης. Ο Εσωτερικός σκοπός της M.C.E. ήταν να εγκαταστήσει ένα εξωτερικό σώμα από Υπηρέτες του Φωτός για να κατευθύνει και να οδηγήσει την ανθρωπότητα προς την μυστικιστική φώτιση. Ένα από τα αποτελέσματα του ήταν και ο Ροδοσταυρισμός του 17ου αιώνα, που ήταν μία ενεργοποίηση του Ρόδινου Σταυρού. Μέσα στο O.M.C.E. είναι ή διαιώνιση της Παράδοσης καθώς και η Πηγή της Παράδοσης.

Πιο σπουδαίο όμως είναι η αφοσίωση του Τάγματος για να πραγματοποιήσει την αρχική αποστολή του και το σχέδιο που σχεδιάσθηκε πριν εννέα αιώνες και ενέπνευσε πολλούς αιώνες κατά το παρελθόν. Θέτοντας το απλά, η αποστολή του είναι η υπηρεσία της ανθρωπότητας και όλων των όψεων της, μέσα από εσωτερικό, μυστικιστικό και πνευματικό έργο μέσω της εγκαθίδρυσης των ιερών αρχών της ελευθερίας, ανοχής, και αρμονίας, και της θεμελίωσης της πνευματικής εξάσκησης.

Αυτά και άλλα διάφορα από τη διεύθυνση:
http://www.omcesite.org

Ξεχάστε την ευλαβική σιωπή στις μεγάλες πινακοθήκες όταν οι επισκέπτες σιγοπερπατούν με δέος μπροστά από τους πίνακες του Λεονάρντο. Αντιθέτως, σκεφθείτε μια παρέα άτακτων αγοριών που ανταλλάσσουν κρυφά πονηρά σημειώματα, ή τους αστέρες της βρετανικής τέχνης η αμφιλεγόμενη διάνοια των οποίων εκδηλώνεται μέσα από την αγριότητα και την απόλαυση της εικονοκλασίας.

Αν και το χαρακτηριστικό αυτό είναι ευδιάκριτο και στις δυο παραλλαγές της «Παρθένου των Βράχων», είναι πολύ πιο ξεκάθαρο στην εκδοχή του Λούβρου, την πιο αιρετική από εκείνη της Εθνικής Πινακοθήκης του Λονδίνου. Ένα στοιχείο κρύβεται στον ίδιο τον τίτλο: στην ιταλική αργκό η λέξη «βράχια» αναφέρεται στους όρχεις. Οπότε ο λόγος ύπαρξης αυτού του επιβλητικού βραχώδους όγκου πάνω από την Αγία Οικογένεια με το σαφές σεξουαλικό υπονοούμενο καθίσταται σοκαριστικά προφανής.

Δυο πελώριοι αρσενικοί «βράχοι» σαν να φυτρώνουν από το κεφάλι της Παρθένου- και από πάνω, ένας θεόρατος φαλλός υψώνεται ως τα ουράνια, καταλαμβάνοντας σχεδόν τον μισό πίνακα. Το προσβλητικό αντικείμενο προβάλλει μέσα από έναν βραχώδη όγκο, αλλά ξεχωρίζει αμέσως και, σαν να μην έφτανε αυτό, είναι αναιδώς καλυμμένος με μια τούφα αγριόχορτα.

Δεν ξέρω αν είναι το καλύτερο δείγμα, πάντως είναι το καλύτερο που βρήκα

…Εδώ έχουμε να κάνουμε με τον Λεονάρντο τον φαρσέρ και τον αιρετικό στο πιο θρασύ- και ακόλαστό του. Δημιούργησε εσκεμμένα τα γκροτέσκα αρσενικά εξαρτήματα, αναμφίβολα εμπνευσμένος άγρια και διαστροφικά από την οργάνωση που του παρήγγειλε τον πίνακα- την Αδελφότητα της Αμώμου Συλλήψεως.

…Η δική μας έρευνα, που παρουσιάζεται αναλυτικά στην «Αποκάλυψη των Ναϊτών», έχει αποδείξει πως ο Λεονάρντο ανήκε σε ένα μαζικό μυστικό κίνημα δικτυωμένων αιρετικών, οι οποίοι δεν αποκλείεται να διατηρούν ακόμη μυστικά, που θα μπορούσαν να γκρεμίσουν το ήδη κλονισμένο οικοδόμημα της Εκκλησίας.

Σε κάποιο άλλο τόπικ κουβεντιάζουμε για τους δημιουργούς και τις ερμηνείες των έργων τους. Δεν έχω να προσθέσω τίποτα…

(Πηγή: «Μαρία η Μαγδαληνή, η κρυμμένη θεά του Χριστιανισμού», Lynn Picknett, εκδ. Ενάλιος.)

Σήμερα guest star του τόπικ είναι ο Ιωάννης ο πρεσβύτερος ή αλλιώς Prester John. Κάτι μεταξύ ιστορικής και μυθικής προσωπικότητας, διότι από τη μια αυτός ο καλός άνθρωπος είχε μια φανταστική διάσταση, όπως τουλάχιστον περιγράφηκε, από την άλλη όμως έγραφε και γράμματα. Τι ήταν, τέλος πάντων;

Σύμφωνα με την παράδοση, ο Ιωάννης αυτός ήταν ένας χριστιανός βασιλιάς στην Ασία. Πώς συνέβη αυτό δεν γνωρίζουμε, άλλωστε αν γνωρίζαμε το θέμα δεν θα είχε γοητεία. Πάντως η φήμη του είχε φτάσει προς τα εδώ κατά την εποχή των Σταυροφοριών –είχε βάλει και ένα χεράκι εκείνος ο Μάρκο Πόλο– και πολλοί θέλησαν να ελπίσουν ότι θα έβρισκαν ένα χριστιανό σύμμαχο από την άλλη άκρη, να κάνουν τους Μουσουλμάνους σάντουιτς. Το 1165 ο Μανουήλ Κομνηνός, ο πάπας Αλέξανδρος 2 και ο γερμανικής κατασκευής Φρειδερίκος Μπαρμπαρόσσα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, δέχτηκαν από ένα γράμμα του Ιωάννη αλλά δεν το πήραν και πολύ στα σοβαρά, ωστόσο τροφοδοτήθηκε η σχετική φημολογία. Έκτοτε ούτε γράμμα, ούτε τηλεφώνημα.

Η πιο φευγάτη εκδοχή συνδέει τον Ιωάννη τον πρεσβύτερο (ο οποίος στο γράμμα του είχε αυτοσυσταθεί ως κυβερνήτης των Τριών Ινδιών, ενός πνευματικού βασιλείου) με υψηλότερες σφαίρες. Σαμπάλα και τέτοια εκτός σχεδίου πόλεως. Κάποιοι θεώρησαν ότι ο Ιωάννης ο πρεσβύτερος ήταν μια άλλη όψη του Μελχισεδέκ.

Η ιστορία – μυθολογία αυτή διαθέτει επίσης διάφορες άλλες εντυπωσιακές πτυχές, ενώ νεώτερες πληροφορίες μετέφεραν τον Ιωάννη από την Ασία στην Αιθιοπία. Αχ αυτή η Αιθιοπία. Αχ αυτοί οι Ιωάννηδες.

Οι Ναΐτες έχουν πάντα σχέση.

(βιβλιογραφία και στο www.amazon.com)

Ένας φίλος μου έχει την έμμονη ιδέα ότι αι βασιλικαί μετά τρούλλου του θυμίζουν έντονα κάποιο πολύ γνωστό σύμβολο.

Ας δούμε αυτό:

Έψαξα αλλά δεν βρήκα ικανοποιητική επιβεβαίωση. Ξέρει κανείς σας, ή ιδέα του φίλου μου είναι;

Δε λες και σ' εμάς τους αμύητους, αγαπητέ Spiral, τί σκέφτηκε ο φίλος σου;

Ο Τρισμέγιστος κάπου εδώ είναι: Ο κώδικας-γρίφος και το Άγιο Δισκοπότηρο

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr