Φαντασιοπληξίας, που θα καθοδηγεί επιλογές δικέ σου και άλλων ανθρώπων.

Μην νομίζεις, δεν μπορείς να του το χαλάσεις.
Ειδικά αν νομίζει σε ουτοπίες όπως ότι υπάρχει ιδανικός εσωτεριστης,
Έχει σοβαρή ζημιά αυτός. Φαντασιοπληξία λέγετε. Όλοι μπορεί να το πάθουμε, ανθρώπινο είναι, πόσοι το αναλογίζονται όμως;

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

Τι να σου πω, εγώ δεν είδα κάποιον, όπως δεν έτυχε να δω και εξωγήινο,
αλλά εδώ που τα λέμε εξωγήινο είναι ποιο πιθανόν να δω.

Συνήθως αν κάποιος δεν εκπληρώσει κάτι δεν καθόμαστε να αναρωτιόμαστε ποιος μπορεί να το έχει εκπληρώσει, δεν είναι λογική αυτή. Λέμε ότι δεν υπάρχει μέχρι να δούμε κάποιον.

Ρωτάει κάποιος, πάτησε κάποιος στο Έβερεστ;
Kάποτε έλεγαν όχι, δεν λέγανε.... βρε μήπως κάποιος έχει πατήσει.

Από την άλλη αν κάποιος έρθει και σου πει ότι υπάρχει ένα αόρατο Έβερεστ ποιο ψηλά από το κανονικό και σε ρωτήσει αν το πάτησε κάποιος, εύλογα θα γυρίσεις να του πεις: Καταρχήν απόδειξέ μας ότι υπάρχει, έτσι δεν είναι; Δεν θα γυρίσεις να τον ρωτήσεις μήπως κάποιος μπορεί να το πάτησε χωρίς να ξέρομε αν υπάρχει, λογικό δεν είναι; Ένα ένα τα βήματα με το αόρατο, όχι κατευθείαν να γιομίζουμε φωτισμένα όντα από το υπερπέραν. Διόδια στην σκέψη, διόδια.

Μπορεί και να υπάρχει, αλλά αφού δεν είδαμε κάποιον τι να κάνουμε;
Γιορτή στην μέση της πλατείας;
Γι 'αυτό ο εσωτερισμός στηρίζετε σε μεγάλο βαθμό στην πίστη.

Εσύ δηλαδή φωτίστηκες και ξέρεις; ή είδες κάποιον φωτισμένο και μας το επιβεβαιώνεις; Αν ναι, Ποιον;

Καλά, καλά!

Δεν είναι ανώφελο η αυτογνωσία, όχι, αλλά ομολογώ ότι πλησίασες σε αυτό που προσπαθώ να πω....
Να σου πω τι θεωρώ, είναι κάτι που έχω διαβάσει από άλλου και μου άρεσε. Ότι όλη η προσπάθεια της αυτογνωσίας δεν συμβαίνει για να αναπτύξουμε ή να μειώσουμε τα ελαττώματα και της αρετές. Αυτά ούτε αυξάνονται ούτε μειώνονται, αλλά απλά να διατηρήσουμε της αρετές που έχουμε ήδη.

Δηλαδή δεν πρέπει να αλλάξουμε εμάς και τον κόσμο, το αντίθετο, ο αγώνας γίνετε για να μην αλλάξει ο κόσμος μας και την μοναδική ανεπανάληπτη προσωπικότητα που είναι φορέας καλών και κακών στοιχείων και που έχουμε όλοι μας ξεχωριστά. Μας διαχωρίζει με δημοκρατικότητα αυτή η άποψη, δεν μας ομαδοποιεί σε απολυταρχικά μοντέλα ομαδικής εργασίας για έναν καλύτερο κόσμο.

Δηλαδή το ζητούμενο είναι να μην επισκιάσει η κοινωνία τα καλά χαρακτηριστικά που ήδη έχουμε από την γέννησή μας.
Άρα δεν υπάρχει πορεία και εξέλιξη ψυχής ούτε του ανθρώπου πνευματικά. Είμαστε ήδη κάποιοι και πρέπει να αναδείξουμε τα καλά μας χαρακτηριστικά. Αυτό με πείθει αγαπητέ.

Αυτή η οπτική απορρίπτει εντελώς την εσωτερική εξελικτική πορεία, πoυ στη ουσία, μας χωρίζει σε μορφικό και μη μορφικό ον και απλοϊκά πρέπει να ανεβάζουμε επίπεδα κάνοντας level up. Μίλησα με συντομία!
Παράδειγμα ο Σωκράτης τι έκανε; δεν άφησε την κοινωνία να τον αλλάξει. Δεν φαίνεται να εκστασιάζονταν σε αόρατα επίπεδα. Ήταν πολύ απλός στην φύση του.
Tίποτα από αυτά τα ερεθιστικά για την φαντασία μας μυστικιστικά φαινόμενα δεν είναι αληθεινά. Αυτά είναι άμυνες του οργανισμού που έχει μεγάλο ενδιαφέρον να συζητήσουμε. Εδώ ίσως βρίσκετε το ματριξ που πολυσυζητιέστε.

Εξάλλου όπως προείπα είδατε κανέναν να τερματίζει το παιχνίδι; όχι, μάλλον η ζωή, μας προσφέρετε Σωκρατικά. θεωρώ.

Kαι στο τέλος; μην μ' αφήνεις σύξυλη.

Εχουμε ακόμα να τα πούμε εξάλλου εξυπνούλι μου.

Ε ...όχι και ρε! Λίγο ποιο όμορφα!
Αν θέλεις να σου απαντήσω κόψε το ρε!
Πάλι το ανακριτικό το στιλ, μαζί με "ρε" και νομίζεις ότι θα σου απαντήσω κιόλας.
Εγώ έτσι σου μιλάω;

...ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ

Είναι πολλες καταστασεις [ψυχολογικα στοιχεια ] που υποβαθμιζουν την υπαρξη μας

Εδώ δεν υπαρχει το περιθωριο να πει κανεις …[ απλά να διατηρήσουμε της αρετές που έχουμε ήδη.]

Και είναι πολλα

Σχεδον ολοκληρος ο ψυχισμος αποτελειται από δαυτα

Αυτό όμως πρεπει κανεις να το διαπιστωσει ιδιοις ομασι

Δεν υπαρχει άλλη οδος

Κοιτα όμως τι γινεται !!!!!

Στην γνωστικη κινηση λεγεται οτι πρεπει να διαλυθουν τα ελατωματα στο χριστιανισμο κατι άλλο[ παρομοιο ] και αλλου ισως κατι άλλο παλι παρομοιο

Για να αντιμετωπισει κανεις τον εαυτο , πρεπει να βρισκεται στην στιγμη , να είναι παρατηρητης της στιγμης ουτως ώστε να μπορει αμεσα να αξιολογει καταστασεις

Όταν εχεις στο νου ,πρεπει να γινει αυτό , τοτε βρισκεσαι εκτος στιγμης

Θα σου είναι αδυνατο να συνδοιασεις την θεωρια με την πραξη

Η αλλη επιλογη είναι να αντιμετωπιζει κανεις τον εαυτο του [την αληθεια ] όπως είναι ΤΩΡΑ

Τοτε χανεται τελειως αυτή η συγκρουση αυτου που γινεται με αυτό που θα επρεπε να γινεται !!!

Και τοτε είναι ευκολοτερο να σταθμισει κανεις τα πραγματικα δεδομενα

Κοίτα τι πρόβλημα έχω.
Δεν με αφήνει η βλακεία των συμμαθητών μου να τελειώσω.Και θέλω τόσο πολύ να πάω στο γυμνάσιο!

Αλλά κι εσύ, βρε παιδί μου, τις πετάς ασύμμετρες και δεν μπορώ να τις συμμαζέψω.Το στίβω το ρημάδι, αλλά δεν βγαίνει νόημα, για τις μη λογοτεχνικές φαντασιοπληξίες, που προκαλούν ο ήλιος και η Σελήνη.

Το μόνο σίγουρο είναι, ότι προκαλούν τρικυμίες σε μερικά ασύνδετα κρανία, μετά θυελλωδών ανέμων και υψηλού ηλεκτρομαγνητικού πεδίου.

Ετσι, πρέπει να ολοκληρώσεις και να αφήσεις κι εμένα τον φτωχό να γίνει κοινωνός της γνώσης σου.

Αυτή η τελευταία εκδοχή μου μοιάζει πιο Σωκρατική, έτσι δεν είναι;

Την αμέσως από πάνω, όντος μας το είχαν διδάξει στους γνωστικούς, με την στιγμή και το πόσο με την στιγμή συντονίζεσαι. Αλλά θεωρώ ότι δεν είμαστε δημιουργημένοι για πολύωρη συγκέντρωση και το σύστημά μας παθαίνει overdose, ούτε πιστεύω ότι βελτιώνετε αυτό το πρόβλημα με ασκήσεις και διάφορα τέτοια. Είναι βέβαια ενδιαφέρον οπτική άλλα κατέληξα να την απορρίψω για πολλούς λόγους μετά από πολύ άσκηση.

Κάτι θα κάνουμε και για σένα, δεν θα σε αφήσουμε έτσι.
Που ξέρεις, μπορεί καμιά από τις ασύμμετρες να σε πετύχει κατακούτελα και να φωτιστείς εξ 'αποκαλύψεως με την μία.

Και αυτο βεβαια που θα αναφερω ειναι θεωρητικο δηλαδη δεν εχω διαπιστωσει ομως θα το αναφερω

Μηπως τα καλα χαρακτηριστικα μας μπορουν να αναδειχθουν αν περιορισουμε -διαλυσουμε τα ηδη υπαρχοντα ανεπιθυμητα στοιχεια

Οποιαδηποτε θεωρια ανα πασα στιγμη μπορει να καταριφθει

Αυτο βεβαια δεν συμβαινει οταν εχουμε δει κατι απο εμπειρια

Και πραγματικα, παρομοιες συζητησεις με ατομα με διαφορετικες αποψεις ,σαν τις δικες σου, τις θεωρω πολυτιμες διοτι διαχωριζουν τα χρησιμα απο τα αχρηστα

Βλεπεις !!!!!!

Το λαθος που κανεις ειναι να ψαχνεις τον εαυτο σου μεσα απο αυτα που ειπαν αλλοι

Εστω και αυτος αν λεγεται ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Πολυς δρομος και κουραση για το τιποτα

Αυτο σου λεω !!!!!

Οσο για το αλλο

Μπερδευεις αυτο που λεω ,να εισαι στην στιγμη .....και ενοω , να γινεσαι παρατηρητης του εαυτου σου ,....των στοιχειων που σε αποτελουν , με αυτο που λεγεται συγκεντρωση

Αν μπορεις να βαλεις την συγκεντρωση στην ζωη σου ...εχει καλως ,

Αν οχι κρατα την απλα στην μνημη και μην την μπερδευεις με αυτο που κανεις γιατι το μονο που θα σου κανει ειναι να σε σταματησει ,λογω απογοιητευσης επειδη δεν θα μπορεις να την φθασεις

Βεβαια αν θελεις να μιλησουμε για συγκεντρωση , αλλα και για οτιδηποτε αλλο πρεπει πρωτα να το μετατρεψεις σε κατι φιλικο για σενα

Να αναλυσεις

Τι ενοω !!!!

Αν θα βιωσεις , τα αποτελεσματα μιας ισοροπημενης διατροφης , η ενος καλου χαλαρωτικου μασαζ η δεν ξερω και εγω τι αλλο θα ειναι διαφορετικα , απο το να καθισεις σε ενα στρωματακι και να κανεις μια αναγκαστικη εργασια που σου προτεινε καποιος αλλος , και εσυ με την σειρα σου την επιβαλεις στον εαυτο σου

Οταν επιδιωκεις μια παρομοια κατασταση[ ουσιαστικα κυνηγωντας μια λεξη χωρις πραγματικο για σενα αντικρυσμα ] χωρις συνεση και επιγνωση του απο τι συνισταται η συγκεντρωση σαν νοημα αλλα κυριως εσυ , το μονο που κανεις ειναι να στρεσαρεις το συστημα

Να μην αποδεχεσαι τον εαυτο σου !!!!

Εγώ τουλάχιστον xristo δεν το βλέπω έτσι, διότι καλύτερα να στραφούμε να αναδείξουμε κάτι από το να επιτεθούμε σε κάτι άλλο για να το περιορίσουμε.
Ο περιορισμός θυμίζει καταπίεση και της φύσης δεν τη αρέσει η καταπίεση νομίζω. Στην καταπίεση δημιουργείτε αντίδραση και διαιώνιση την αντίδρασης, ενώ με την ανάδειξη νιώθω ότι είναι κάτι το εποικοδομητικό και υγιές ανταγωνιστικό ταυτόχρονα. Ανάδειξη κάποιας αρετής λειτουργεί και ως παράδειγμα που σημαίνει ότι τα μαθήματα της ζωής μεταβιβάζονται χωρίς καν να μπούμε στο κόμπο να το επιδιώξουμε, αβίαστα δηλαδή Επιπλέον μην νομίζεις ότι τα ελαττώματα δεν είναι χρήσιμα. Δεν πειράζει διπλά σε ένα δέντρο να υπάρχει και ένα άσχημο φυτό, και αυτό έχει δικαίωμα στην ζωή. Επίσης δεν μου φαίνεται ισορροπημένο να θέλουμε η ζωή μας να είναι τέλειος πίνακας ζωγραφικής. Ελιτιστικό και φασιστικό μου φαίνεται.
Γενικότερα αυτά που δεχόμαστε αβίαστα στην ζωή μας, μου φαίνονται ότι είναι περισσότερο ισορροπημένα.