| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
 Απεστάλη: 19/01/2006, 18:49:43
quote:
 
Σαλπάρουμε
Διάλεξε σκάφος...
ΤΟ ΠΙΟ ΓΕΡΟ. ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΤΟ ΤΑΧΥΤΕΡΟ... ΝΑ ΤΑΞΙΝΟΜΙΣΩ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΙΣ ΦΡΑΣΕΙΣ ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΙΣ ΕΥΩΔΙΕΣ ΤΙΣ ΡΩΓΜΕΣ ΤΟΥΣ ΚΡΥΜΜΕΝΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ ΝST, ΑΣ ΕΤΟΙΜΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΤΑΞΕΙΔΙ.
ΚΙ ΕΝΑ ΧΑΔΙ ΣΥΓΝΩΜΗΣ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ, ΜΕ ΦΩΝΕΣ ΣΙΩΠΕΣ ΚΑΙ ΜΥΘΟΥΣ...ΚΙ ΕΝΑ ΧΑΔΙ ΣΥΓΝΩΜΗΣ ΦΥΛΑΧΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΑΔΙΩΞΗ. ΜΟΝΟ ΕΠΙΔΙΩΞΗ. ΜΙΑΣ ΛΑΜΠΕΡΗΣ ΖΩΗΣ. ΣΑΛΠΑΡΩ ΣΤΑ ΠΕΛΑΓΑ, ΣΧΙΖΩ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ, ΣΠΙΘΟΒΟΛΕΣ ΡΙΠΕΣ ΣΤΑ ΚΡΑΣΠΕΔΑ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ...
 ΤΟ ΡΙΓΟΣ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΣΤΟ ΦΩΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΩΝ...
ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
=))=II=((=Edited by - ΑΦΡΟΔΙΤΗ on 19/01/2006 18:52:40 |
nst
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2538 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/01/2006, 02:18:28
Είναι μια ψυχή υπέρλαμπρη αφανής και ήρεμη που τείνει να μας οδηγεί αθόρυβα, γλυκά και απρόσμενα. Ο χρόνος της πολύτιμος και αφιερωμένος σε κάθε ταξιδιώτη, που συναντά και ανεβάζει, στα ύψη της διάνοιας της, στην αγάπη της καρδιάς της, στην δική της αλήθεια, την αλήθεια όλων μας, αυτή που με χίλιους τρόπους αναζητάμε.Είναι μια χρυσή αύρα ανάμεσα στις πολύχρωμες αναλαμπές και στις γκρίζες σκιές που την περιβάλλουν, αλλά δεν κρύβεται και δεν πτοείται, τις κάνει όμως και εκείνες να λάμπουν...κλέβουν άστέρια απο τον ουρανό της. Είναι ο μόνος και βασικότερος λόγος της εδώ συνέχειας...
Και η μόνη ελπίδα να την πλησιάσουμε έστω και απο μακριά, θέλει κόπο ο δρόμος και δεν είναι όλα έτοιμα...
Οτι δηποτε θα ήταν λίγο και δεν θα το έπαιρνε επειδή είναι ίση με όλες τις άλλες... είναι αλλά απο εκεί που κάποτε θα φτάσουν οι ...ορειβάτες των ονείρων. Ο νοών νοήτω... |
necro-Fiera
Νέο Μέλος
Greece
33 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/01/2006, 03:55:10
μακάρι αυτή τη στιγμή να καθόμουν στο παράθυρο του σπιτιού μου μακάρι τα λόγια μου να μην πετάν στο κενό η ώρα είναι τρεις και το πλοίο μου δεν έχει φύγει ακόμα τι μοναξιά τι ντροπή και δυο λέξεις συντροφιά μου σ αγαπώ μακάρι να έκανα το τελευταίο τσιγάρο πριν κοιμηθώ για να ξυπνήσω το πρωί και να δω την ανατολή έχω καιρώ να την δω όμως κάτι δεν με αφήνει και με κρατά ξαγρυπνώ να κοιτώ μια οθόνη που τρέμει τι μοναξιά τη ντροπή και μια γλυκιά σιωπή έχω καιρώ να ονειρευτώ έχω καιρώ να αγαπήσω όπως τότε κρίμα τπτ άλλο ίσος εκείνη ήταν το Όνειρο ίσος να φταίει ο καιρός ίσος να φταίω εγώ που την αφίσα να φυγή, δεν ξέρω αν έκανα καλά έχει περάσει καιρός ,, όμως την σκέφτομαι ακόμα μωράκι μου όπου και αν είσαι να είσαι καλά θα σε αγαπώ για πάντα ακόμα και αν αυτό το πάντα τελειώνει με το θάνατο και δεν μένει τίποτα αυτό θα μείνει για να σε θυμίζειi don't fear anything exept my self...
=))=II=((= |
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/01/2006, 12:16:48
Έχω μάθει να σκέφτομαι, να κοιτάζω και να πηγαίνω στο βάθος του προβλήματος.Είναι η μόνη οδός για να μάθεις να αντιστέκεσαι, να γίνεις αυτός που προτείνει κάτι, κάτι που θα πάρει τη θέση κάποιου άλλου, μέσα στις καθιερωμένες καταστάσεις.
Ο νοών νοήτω...
 "I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand."
--Confucius
|
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/01/2006, 13:55:59
Νοσταλγία αγνής ζωής...
Ατάραχη καρδιά μου χαμογέλα...
Μεθώ ναι, εγώ μεθώ ακόμα και από την μελαγχολία
ζω αναζητώντας τον δικό μου θεό στην καταχνιά, τη λάμψη
τη συννεφιά και την αλήθεια...
Στο αγαθό ήμερο φως,
στο χάδι της μάνας,
στο πεντακάθαρο νερό
που κυλάει στο χρόνο,
τραγούδι ολόκληρο
η ανάσα μου
στις λάμψεις που σπιθίζουν...
Κι ακόμα θυμίζω παιδί που χάθηκε στο πλήθος
αλλά να
πάντα
βρίσκω το δρόμο
γιατί με οδηγείς
σοφέ αρχιτέκτονα της θείας σμίλης,
κερνάς με ευλογία το τώρα και το αύριο της ζωής μου.
Φτιάξε λοιπόν ένα ακόμα κήπο πλάι στη θάλασσα,
κι άσε με να λάμψω ξανά και ξανά στην άνοιξη της άσκησης της πίστης...
ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
=))=II=((= |
drml
Μέλος 1ης Βαθμίδας
117 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/01/2006, 15:18:47
Eχεις λοιπόν 2 επιλογες στη ζωή σου....
1. Να δεις την αγάπη μαυρη.
2. Να δεις την αγάπη χρωματιστη.Και τι σημαινει πραγματική αγάπη? Εχει υπάρξει ορισμος της αγάπης και δεν τον ξέρω? Το δυσκολο δεν ειναι να αγαπας...το δυσκολο ειναι να εισαι και να μένεις ερωτευμενος...
|
nst
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2538 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/01/2006, 19:25:08
Πολύχρωμη η αγάπη στολισμένη με τα χρώματα του ουράνιου τόξου.
Οταν ξέρεις γιατί αγαπάς τότε είναι αγάπη, βαθιά αγάπη και αναλλοίωτη, όταν δεν ξέρεις τότε είναι έρως, πτέρως ανοίγει τα φτερά του και ταξιδεύει στίς χώρες της φαντασίας και της επιθυμίας...
Το δύσκολο είναι να ξέρεις...ύστερα ο έρωτας τάσσεται πάντα δίπλα της.
Τα χαρακτηριστικά της αγάπης είναι κρυμμένα στο κοίταγμα, την ώρα που αποχωρίζεσαι...στο άνοιγμα της καρδιάς όταν περιμένεις... στό κρύο της ψυχής όταν φοβάσαι...μετά απο τόσα χρόνια, περιπλάνησης στα ανεμοδαρμένα ύψη της
Χωρίς τελεία
|
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/01/2006, 21:20:27
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ- Τι χρώμα έχει η λύπη; ρώτησε τ'αστεράκι την κερασιά και παραπάτησε στο ξέφτι κάποιου σύννεφου που περνούσε βιαστικά. - Δεν άκουσες; Σε ρώτησα,τι χρώμα έχει η λύπη; - Έχει το χρώμα που παίρνει η θάλασσα την ώρα που γέρνει ο ήλιος στην αγκαλιά της... Ένα βαθύ άγριο μπλέ. - Τι χρώμα έχουν τα όνειρα; - Τα όνειρα;.. Τα όνειρα έχουν το χρώμα του δειλινού. - Τι χρώμα έχει η χαρά; - Το χρώμα του μεσημεριού,αστεράκι μου. - Και η μοναξιά; - Η μοναξιά έχει χρώμα μενεξελί. - Τι όμορφα που είναι τα χρώματα!
- Θα σου χαρίσω ένα ουράνιο τόξο να το ρίχνεις πάνω σου όταν κρυώνεις. Το αστέρι έκλεισε τα μάτια του και ακούμπησε στο φράχτη. Έμεινε κάμποσο εκεί και ξεκουράστηκε.
- Και η αγάπη; ξέχασα να σε ρωτήσω,τι χρώμα έχει η αγάπη.
- Το... χρώμα που έχουν τα μάτια του Θεού,απάντησε το δέντρο. - Τι χρώμα έχει ο έρωτας; - Ο έρωρας έχει το χρώμα του φεγγαριού όταν είναι παωσέληνος. - Έτσι ε;... - Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού, είπε τ'αστέρι...
Κοίταξε μακρυά... στο κενο.. και ...δάκρυσε
Α.Π. "I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand."
--Confucius
|
kswtikoula
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
676 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/01/2006, 21:40:18
Άν καμμιά φορά με πιάσεις να σου λέω ψέμματα
-σταμάτα να σου πω-
μη βιάζεσαι και με λες ψεύτρα.
Είναι τώρα που δεν μπορώ να ξεχωρίσω πια
και μπερδεύω που σταματάει τ'όνειρο
και που αρχίζει η αλήθεια...
Κ.Γώγου
Θα αλλάξει η ζωή μας μου είπες...
Δεν άλλαξες όμως εσύ...
|
nst
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2538 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/01/2006, 22:40:12
 |
nst
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2538 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/01/2006, 22:45:14
Μάλλον αρκεί για να μας κρατήσει όλους ζεστούς!
Για να χρωματίζουμε τα δάκρυα...
|
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 22/01/2006, 01:00:59
Ένα καλό βιβλίο ή ένα ενδιαφέρον άρθρο σε ένα περιοδικό,
είναι η καλύτερη παρέα για τις μικρές και μοναχικές νυχτερινές ώρες,
που μπορείς να μοιραστείς εσύ και το μυαλό σου.
Το μυαλό σου να σε ταξιδεύει ελεύθερο
με τη μυρωδιά του φρέσκου καφέ και το τσιγάρο να καιει στο τασάκι,
λιβάνι στην έμπνευση! Δίπλα σου το στυλό και το χαρτί, να κρατάς σημειώσεις
και η μουσική να γεμίζει το τοπίο με την παρουσία της. Όλοι οι άλλοι να κοιμούνται (έκτός από σένα και κάτι άλλα φαντάσματα)
και συ σαν κολασμένος να γυρνάς από σελίδα σε σελίδα
και σα να πίνεις αίμα από τα ίχνη που άφησαν κάποιοι άλλοι κολασμένοι πριν από σένα.
Πίνεις αίμα και σου πίνουν, έτσι καθώς ανασταίνεις κάποιους
που πέρασαν από τον υλικό κόσμο μας, σε άλλα επίπεδα πνευματικά,
αφήνοντάς μας την αγωνία τους. Κάποιους που με έκπληξη, πολλές φορές, ανακαλύπτεις πόσο ίδιοι με σένα είναι. Σου τραβούν συνεχώς κουρτίνες μπρος από τα μάτια σου
αποκαλύπτοντας πόσο πιο απλά είναι όλα αλλά και πόσο σύνθετα. Ανακαλύπτεις το σύμπαν μέσα σε μια σκόνη, που δεν είναι ούτε καν ορατή. Ανακαλύπτεις το σύμπαν μέσα σου και μέσα στα όνειρά σου. Νιώθεις το σύμπαν μέσα σου να γεννιέται και να πεθαίνει συνεχώς.
Και είσαι σίγουρος ότι σα κι εσένα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρξουν χιλιάδες. Είσαι ο ένας αλλά και μέρος του όλου.
Είσαι μία σκόνη μη ορατή αλλά ταυτόχρονα όλο το σύμπαν.
Είσαι ο ένας αλλά και μέρος του όλου.
"I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand."
--Confucius
|
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 22/01/2006, 12:22:58
quote:
Eχεις λοιπόν 2 επιλογες στη ζωή σου....
1. Να δεις την αγάπη μαυρη.
2. Να δεις την αγάπη χρωματιστη.Και τι σημαινει πραγματική αγάπη? Εχει υπάρξει ορισμος της αγάπης και δεν τον ξέρω? Το δυσκολο δεν ειναι να αγαπας...το δυσκολο ειναι να εισαι και να μένεις ερωτευμενος...
Μπράβο έπιασες το νόημα. Τα είπες όλα. Γιατί να αναλωνόμαστε ποθώντας ένας ακριβή ορισμό της υπέροχης έννοιας της αγάπης της αφοσίωσης της λατρείας.
ΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΩΜΑΤΑ. Ευδιάκριτα, όχι θαμπά, όμορφα όχι άσχημα σκοτεινά ή σκιερά. ΚΙ ΕΝΑ ΛΥΡΙΣΜΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ. ΑΚΕΡΑΙΟ...Η αγάπη είναι σαν να τραγουδάει συνεχώς. Και στο τραγούδι αυτό, στην μυστική - φανερή μπαλάντα της δεν υπάρχουν φάλτσα.Φάροι λιμανιών τα όνειρά της που βλεφαρίζουν μέσα στην νύχτα.
ΦΩΣ... ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
=))=II=((= |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 22/01/2006, 13:03:29
quote:
Ένα καλό βιβλίο ή ένα ενδιαφέρον άρθρο σε ένα περιοδικό,
είναι η καλύτερη παρέα για τις μικρές και μοναχικές νυχτερινές ώρες,
που μπορείς να μοιραστείς εσύ και το μυαλό σου.
Kαλέ μου ταξιδευτή Lorezo,κι ένα ποτήρι κρασί, σε ένα όμορφο ψηλό ποτήρι,
ο βορράς να χαμογελά στην ίδια την καταιγίδα,
κι εσύ να ανεβαίνεις ψηλά σαν το φεγγάρι,
να γεύεσαι τα χρώματα της ζωής, της νύχτας των λαθών και των θαυμάτων που έπραξες και πράττεις.
Μ΄ένα γάτο κουλουριασμένο να απορεί τι γράφεις, πόσα σκέφτεσαι και να τρίβει το γκρίζο κεφαλάκι του πάνω στο μπράτσο. Αιώνιος φίλος γνώστης της σιωπής και της άδολης αγάπης. Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΗΠΟΥΡΟΣ.
ΣΤΟΥΣ ΚΗΠΟΥΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΑΙΝΕΙ ΑΥΡΑ ΛΕΠΤΗ
ΜΕ ΑΠΑΛΟΥΣ ΑΠΟΗΧΟΥΣ ΒΙΟΛΙΩΝ
ΜΟΙΡΟΛΟΙ ΤΩΝ ΑΗΔΟΝΙΩΝ
ΗΧΩ ΑΠΟΜΑΚΡΗΣ ΦΩΝΗΣ ΚΑΙ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟ ΓΕΛΙΟ
ΦΛΥΑΡΩΝ ΝΕΑΡΩΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΩΝ... [Αντόνιο Ματσάδο]
Γεννημένος στην Σεβίλλια μιά νύχτα του Ιούλη, στα 1875 στο φημισμένο παλάτι των Ντουένιας... Τρυφερός πολιορκητής ψυχικών οριζόντων!
ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
=))=II=((= |
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 22/01/2006, 18:39:49
ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ
Περιμένω. Σε φουαγιέ θεάτρου.
'Ώσπου v' αρχίσει η παράσταση
βλέπω τι παίζεται πλαγίως
εντός ενυδρείου που διασκεδάζει
την αναμονή. Τετράγωνο περίπου σάν κουτί
παπουτσιών στο νούμερο της υπερβολής.
Σε γωνία σφηνωμένο για να γεύονται
διπλή ασφυξία οι τοίχοι.
Μικρά ψαράκια όσο το χρυσαφί του ήλιου
επάνω σε χρυσόμυγας ξεριζωμένο βόμβο
τρέχουν πανικόβλητα. Σκυλόψαρο τζάμι τά κυνηγά.
Νάνος βυθός. Τον γαργαλάει εύκολα
με τα κοντά της δαχτυλάκια η επιφάνεια. Συνθλίβεται η πλεύση συχνά
στις συμπληγάδες πέτρες-χαλίκι
εύρημα στεριανό.
Κάθε τόσο αγωγός κρυμμένος στέλνει
βίαιο αέρα φουρτουνιάζει κάπως η ανία
φύκια ξεμαλλιάζονται με πλαστικόν
ολοφυρμό. Για λίγο
καταποντίζεται η ορατότης. 'Ώσπου
μισοπνιγμένη την τραβάνε κατά πάνω
κάτι φυσαλίδες οξυγόνου μικρές
σαν καρφίτσας κεφαλάκι που βγαίνουν
από των ματιών μου τη λιγοστή φιάλη. Τι λυπάσαι, χρυσόψαρα είναι
ούτε που γνώρισαν θάλασσα ποτέ τους. Και μείς πόσο τάχα γνωρίσαμε;
Κι όμως το νοσταλγούμε αυτό το διόλου. [Προδημοσίευση από τη νέα συλλογή της Κικής Δημουλά,
πού κυκλοφορεί σύντομα από τίς Εκδόσεις 'Ίκαρος.] Αφιερωμένο με αγάπη σε σένα γλυκειά μου Αφροδίτη.. "I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand."
--Confucius
|
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/01/2006, 13:14:01
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ...
ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
=))=II=((=b]
ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
=))=II=((=
Edited by - ΑΦΡΟΔΙΤΗ on 24/01/2006 13:24:20 Edited by - ΑΦΡΟΔΙΤΗ on 24/01/2006 13:29:37 |
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/01/2006, 15:25:15
Μέσα στα μάτια σου
μικρό αγρίμι που κοιμάταιΟι άλλοι δεν το βλέπουνε
-θέλει τρόπο των ματιών το ιδίωμα-
όμως εγώ που άγγιξα
τη ραγισμένη φλέβα του χεριού σου
και το μεγάλο πυρετό να σε φλογίζει
το βλέπω να σηκώνεται αμείλικτο
και να ουρλιάζει σαν το μαγνητίζει η ερημιά Έπειτα πάλι ημερεύει και κοιμάται
το νανουρίζεις μέσα στην αγάπη
το καλλωπίζεις μέσα στη συναλλαγή
κάποτε μάλιστα τολμώ
να αγγίξω το μουσούδι του με τα φιλιά μου Ωστόσο ξέρω
πως είναι εκεί πανέτοιμο για όλα
μέσα στα μάτια σου
αυτό το αγρίμι που κοιμάται
"I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand."
--Confucius
|
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/01/2006, 16:06:36
Είναι καμιά δεκαριά, άλλοι σταθεροί και μόνιμοι, άλλοι περαστικοί, όταν τους πιάνει αυτή η μαλαφράντζα της εξαργύρωσης της φήμης επί τη εμφανίσει.
ΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΤΕΣ ΤΗΣ ΦΗΜΗΣ
Εμφανίζονται κάνουν τον κύκλο τους, ησυχάζουν και επανέρχονται.
Τον τελευταίο καιρό είναι πάλι σε έξαρση.
Κάθε φορά ροκανίζουν με τις συμπεριφορές τους κάτι ακόμα από το παραδεδομένο ήθος των ποιητών, ελπίζοντας μια μονιμότερη θέση στο χρηματιστήριο των "κυριακάτικων φύλλων".
Χωρίς προσχήματα, χωρίς αιδώ, αφήνουν κάποια ακόμη σκουπίδια συμπεριφορών και με τα χρόνια έχουν καταφέρει να γίνουν συμπαθητικοί και γραφικοί ως την γελοιότητα.
Κι όσοι ξέρουνε γελάνε ή οργίζονται εναλλάξ. Μερικοί σκέφτονται σοβαρά να προτείνουν να τους δοθούν ειδικά βραβεία για να ησυχάσουν.
Φενακισμένοι τιμητές των κανόνων, έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους που τη μοιράζονται με άλλους ατάλαντους μιμιτές, ομοιδεάτες τους. Κατ' επίφασιν ιδεολογίας Εσαγγελείς άτεγκτοι και ηθικοί!
Μισούν δε το κοινό που είναι τόσο φειδωλό στην απονομή της φήμης. Όμως η φήμη έχει πόδια από καπνό. Τους αρκεί ο συνωστισμός στους προθαλάμους.. Ανταλλάσσουν επαίνους εναλλάξ από τις ίδιες στήλες των ίδιων εντύπων διεκπεραιώνοντας τις λυκοφιλίες τους.
Ο καθένας έχει πάντα ένα χειρότερό του στις δημόσιες σχέσεις για άλλοθι.
Είναι πάλι σε έξαρση όπως είπα. Κρατούν κι αυτοί το καθρεφτάκι που τους αντιστοιχεί για να εικονίζουν στο συγκεκριμένο χώρο τη σήψη της "εποχής"... Πως λέμε φρούτα εποχής, ε, κάτι τέτοιο.. Ας τους ευχηθούμε λοιπόν καλό Χειμώνα με το κείμενο που ακολουθεί: Πομπής κενοσπουδία, επί σκηνής δράματα, ποίμνια, αγέλαι, διαδορατισμοί, κυνιδίοις οστάριον
ερριμμένον, ψωμίον εις τας των ιχθύων δεξαμενάς, μυρμήκων ταλαιπωρίαι και αχθοφορίαι, μυιδίων επτοημένων διαδρομαί, σιγιλλάρια νευροσπαστούμενα. Χρη ουν εν τούτοις ευμενώς μεν και μη
καταφρυαττόμενον εστάναι, παρακολουθείν μέντοι, ότι τοσούτου άξιος έκαστος εστίν, όσου άξια
εστι ταύτα, περί α εσπούδακεν. Και σε μετάφραση Γ. Π. Σαββίδη Μάταιη επιδίωξη μεγαλείου, δράματα του παλκοσένικου, κοπάδια, αγέλες, κονταροχτυπήματα, κοκαλάκι
πεταγμένο στα κοπρόσκυλα, ψωμάκι στη χαβούζα με τα ψάρια, ταλαιπωρίες και χαμαλίκια μυρμηγκιών,
ανδείκελα νευρόσπαστα! Χρέος σου να τα αντκρίζεις καλοπροαίρετα και χωρίς υπεροψία, μα και να
παρατηρείς πως ο καθένας αξίζει ακριβώς όσο και οι επιδιώξεις του. Μάρκος Αυρήλιος, Τα εις αυτόν, Ζ΄3
Αυτά και διατελώ μετά τιμής.
"I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand."
--Confucius
|
nst
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2538 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/01/2006, 17:46:12
Προκειμένου να ξεπεράσουν τις προκαταλήψεις, κάποιοι απο τούς ανθρώπους που μπορούσαν να περπατήσουν χωρίς στήριγμα, άρχισαν να συμπεριφέρονται με εντελώς διαφορετικό τρόπο απο την κατεστημένη κοινωνία.
Εξακολουθούσαν να παραμένουν λίγοι.
Οταν ανακαλύφθηκε οτι, έχοντας χρησιμοποιήσει δεκανίκια για τόσο πολλές γενιές. υπήρχαν άνθρωποι που πραγματικά δεν μπορούσαν να περπατήσουν χωρίς δεκανίκια, η πλειοψηφία'' απέδειξε''πως ήταν απαραίτητα.
Osho
|
nst
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2538 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/01/2006, 18:06:49
Οσο πιο βαθιά κατεβαίνω ανακάλύπτω στοιχεία απίθανα ίσως και στοιχειά
μέσα απο κάθε ύπαρξη διαφορετική και ίσως όμοια.
Δυνάμενα να πυροδοτηθούν...ίσως να φωτείσουν, ίσως και να κάψουν στο αναπάντεχο διάβα τους.
Εναλλαγή εικόνας, ενα συνοθύλευμα απο αγάπη, προσμονή, κατανόηση μα και οργή, μομφή, παράπονο και είναι όλα μαζί αγκαλιασμένα σφιχτά, σαν να φοβούνται μην χωριστούνε.
Σκέφτομαι πως θα ήταν αν τα σκέπαζα γλυκά και τα άφηνα να χαθούν μέσα στη παγωνιά του χιονιού...
Ισως γίνουν φιλικά μεταξύ τους και πάρει το ένα την ζέστη από το άλλο,μπορεί και να αγαπηθούν στο τέλος...
Στέλνουν όμως όλα την ανάγκη τους για ένωση όσο και αν η φωνή τους είναι αλλοιωμένη...Με τι μοιάζουν?
|
Trovadouros
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
242 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/01/2006, 18:55:06
quote:
Προκειμένου να ξεπεράσουν τις προκαταλήψεις, κάποιοι απο τούς ανθρώπους που μπορούσαν να περπατήσουν χωρίς στήριγμα, άρχισαν να συμπεριφέρονται με εντελώς διαφορετικό τρόπο απο την κατεστημένη κοινωνία.
Εξακολουθούσαν να παραμένουν λίγοι.
Οταν ανακαλύφθηκε οτι, έχοντας χρησιμοποιήσει δεκανίκια για τόσο πολλές γενιές. υπήρχαν άνθρωποι που πραγματικά δεν μπορούσαν να περπατήσουν χωρίς δεκανίκια, η πλειοψηφία'' απέδειξε''πως ήταν απαραίτητα.
Osho
Νομίζω πως τελικά όλοι αλλάζουν τρόπο συμπεριφοράς. Άλλοι την προκατάληψη την χρησιμοποιούν σαν άλλοθι για τις πράξεις τους και τον σκεπτικισμό τους, ενώ άλλοι την δέχονται σαν μία ανοησία και εισπράττουν την αποδοκιμασία από τους πολλούς. οι μεν κουτσαίνουν και κάνοντας δεκανίκι στην ζωή τους την προκατάληψη οι δε λυγίζουν από το βάρος του φορτίου της διαφορετικότητας. λίγοι είναι αυτοί που αντέχουν τα φορτία, και ακόμα λιγότερη αυτοί που κάτω από αυτή την πίεση δεν σιχτιρίζουν αυτή τους την επιλογή. προσωπικά θα ήθελα να μοιάσω στους λίγους, αυτούς που προχωράνε επί της ουσίας κόντρα στο κατεστημένο των πολλών.Φιλικά, Trovadouros
|
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/01/2006, 20:03:16
Εκείνο το σκούρο γαλαζωπό μονοπάτιμέσα στο σούρουπο σκάβει ακόμα αργά την παλάμη μου έτσι όπως την κοιτάζω αφηρημένα για να κρατήσω κάπου το βλέμμα μου φορτωμένο βροχή. Οι φωνές της θάλασσας αλαργεύουν μέσα μου ώσπου δεν ακούγονται πια Δεν ακούγεται πια τίποτα μέσα μου μόνο τα βήματά μου ξερά στο λιθόστρωτο. Κι άξαφνα δε θέλω πια να προχωρήσω Μόνο να ‘ρθείς και να με πάρεις απ’ το χέρι.
"I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand."
--Confucius
|
nst
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2538 Μηνύματα |
Απεστάλη: 25/01/2006, 17:50:20
quote:
Κι άξαφνα δε θέλω πια να προχωρήσωΜόνο να ‘ρθείς και να με πάρεις απ’ το χέρι.
Είναι τόσο σιωπηλά όλα ετσι λευκά και παγωμένα
τρομαχτικά όμορφα μέσα στη μοναχικότητα τους,
μόνο τα χρωματιστά σκουφάκια των παιδιών γελούσαν
η ζέστη της αθωωότητας, το λευκό της αγάπης... |
kswtikoula
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
676 Μηνύματα |
Απεστάλη: 25/01/2006, 19:06:46
"...τα ωραία και ανυποψίαστα παιδιά!
Ωραία! ακριβώς γιατί είναι ανυποψίαστα..."
Θα αλλάξει η ζωή μας μου είπες...
Δεν άλλαξες όμως εσύ...
|
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 25/01/2006, 22:37:58
και ψυχή
ει μέλλει γνώσεσθαι αυτήν
εις ψυχήν αυτή
βλεπτέον ΠΛΑΤΩΝ Αλκιβιάδης 133b kαι η ψυχή,
αν είναι να γνωρίσει τον εαυτό της,
σε ψυχή πρέπει
να κοιτάξει. quote:
Με τι μοιάζουν?
"I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand."
--Confucius
|
nst
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2538 Μηνύματα |
Απεστάλη: 26/01/2006, 17:20:18
Ψάχνω τόση ώρα να βρώ μια που να τούς έχει και τούς δυό μαζί για να σου την αφιερώσω αλλά, αδύνατον.
Μέχρι να ενωθούν...
Φιλάκια |
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 26/01/2006, 20:36:37
Μη λες "αδύνατον" γλυκειά μου...
Πρόσεξε.. αφέσου.. πέταξε.. κάπου εκεί ψηλααααά... κοίτα... χμμμ {τώρα ξέρεις ΠΩΣ..}Σσσςςς.. κοίτα... Βλέπεις??..  Απλό δεν ήταν... Φιλάκια "I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand."
--Confucius
|
lorenzo
Πλήρες Μέλος
1432 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/01/2006, 20:21:09
Το Ψωμί Ενα τεράστιο καρβέλι, μια πελώρια φραντζόλα ζεστό ψωμί, είχε πέσει στο δρόμο από τον ουρανό ένα παιδί με πράσινο κοντό βρακάκι και με μαχαίρι έκοβε και μοίραζε στον κόσμο γύρω, όμως και μια μικρή, ένας μικρός άσπρος άγγελος, κι αυτή μ' ένα μαχαίρι έκοβε και μοίραζε κομμάτια γνήσιο ουρανό κι όλοι τώρα τρέχαν σ' αυτή, λίγοι πηγαίναν στο ψωμί, όλοι τρέχανε στον μικρόν άγγελο που μοίραζε ουρανό! Ας μην το κρύβουμε. Διψάμε για ουρανό.
ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ (1919-2005)
"I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand."
--Confucius
|
nst
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2538 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/01/2006, 12:04:44
Οτι και να σου πω δεν θα με ακούσεις. Περίμενε λίγο...
Οι δικές σου παρορμήσεις είναι φωτιά ... και τα νερά μου είναι μάλλον λίγα για να την σταματήσουν.
Θεούλη μου ας αρχίσει απο δώ.
Ας δοκιμάσουμε:
Μια σοκολάτα ή
ένα τσιγάρο απο αυτά που σου αρέσουν ή
μια βόλτα απο τις δικές σου,
μ!! τι άλλο...η μουσική σου
ένα βιβλίο με ποιήματα
τα νιάρρρρρρρ μηνύματα
ε! αν δεν πιάνουν αυτά, διακοπή ρεύματος για τρείς ώρες
αποστολή κύμματος αγάπης μέχρι ζαλάδας,
αυτοσυγκέντρωση και διαλογισμός πάνω σε ακίνητα δάκτυλα...Μου τελείωσαν... κρύος ιδρώτας....
 
|
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/01/2006, 12:26:58
Κρύος ιδρώτας,
και χάδια πεπρωμένου φιλιά από λαβυρινθώδεις κήπους
προσεγγίσεις ευωδιές
διάφανα νερά,
αναμνήσεις ξεκινημάτων
που διαγράφεται σχεδόν το τέλος.
Βουβή αίσθηση κατάπληξης.
Χανόμαστε βρισκόμαστε αγκαλιαζόμαστε
το χέρι χαιδεύει την αίσθηση του ονείρου
σκοτεινό γλυκό πικρό ζεστό
αθώο ένοχο.
Αστρικά άνθη στο τέρμα της αιωνιότητας.
Φαιδρές υπάρξεις και λαμπερότερες.
Υποψίες χαμόγελου ανάδεμα χεριών.
Φθαρτά και άφθαρτα.
Γινόμαστε καλύτεροι; ΤΙ ΟΥΤΟΠΙΑ...
καθαρτήρια δάκρυα αλυσοδεμένα με την οδύνη.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
=))=II=((=
|
"ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΣΚΕΨΕΩΝ" Νο 1
Topic Locked
