quote:

---

Φίλε Κοστ η Μπλαβάτσκι δεν πρόσφερε κάποιες τρομερές επαληθεύσιμες αλήθειες,

Ας μην τοποθετούμε τον εαυτό μας τόσο χαμηλά σε σχέση με αυτούς του δασκάλους για να νιώσουμε ταπεινοφροσύνη

---

Οι τυχόν απάτες της Μπλαβάτσκυ μπορεί να φαίνεται πως μειώνουν το κύρος του λόγου της όμως έναν στοχαστή προσωπικά τον κρίνω πρωτίστως από το έργο του. Εξάλλου εγώ δεν την θεωρώ "δασκάλα" αλλά "ερευνήτρια" ή και "φιλόσοφο" ίσως. Αν την θεωρούσα "πνευματική δασκάλα" τότε μπορεί να απογοητευόμουν, όμως επειδή τη θεωρώ φιλόσοφο και ερευνήτρια δεν με ενδιαφέρει το πώς ήταν στη ζωή της. Έναν άνθρωπο του πνεύματος και των γραμμάτων γενικά δεν θεωρώ σωστό να τον κρίνουμε από τη ζωή αλλά από το έργο. Αν ψειρίζαμε τη ζωή του καθενός τότε θα βρίσκαμε πολλά κουσούρια στον καθένα...διότι ξέρεις το ego trip είναι άσχημο πράγμα και όταν έχεις επιρροή σε πολλούς γύρω σου τότε εύκολα χάνεις το μέτρο...έτσι όμως χάνουμε την ουσία και η ουσία είναι στην "ιδέα" του καθενός και όχι στο χαρακτήρα του.

ιδεολογία μπορώ να χτίσω οποιαδήποτε στιγμή και να μου κάνει κακό άμεσα

π.χ

λέω ότι στη Σπάρτη ήταν τρομεροί πολεμιστές έπειτα λέω ότι ο Σωκράτης ήταν τρομερός φιλόσοφος και μετά λέω ότι η Σπάρτη + το Σωκράτη πίστευαν σε κοινά ιδεώδη και κατά βάθος συμφωνούν αυτά τα δύο...... και μπλα μπλα μπλα καταλαβαίνεις!!!

αυτό το λέω σε κάποιον τρίτο και μετά αυτουνού του αρέσει επειδή έχει συναισθηματικούς δεσμούς με κάτι, επειδή του θύμισα απλά κάτι, επειδή του αρέσει η Ελλάδα ή του θυμίζει την μάνα του και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

αυτός τώρα θα το εξαπλώσει σε κάποιον τετάρτο και έτσι μια φαινομενικά όμορφη ιδέα καθόλου μελετημένη και καθόλου ερευνημένη γίνεται ιδεολογία και ασθένεια της νόησης (το περιέγραψα όσο ποιο απλά μπορούσα)

Πρέπει να προσέξουμε αυτές τις παγίδες που δεν φταίει ο Πλάτων άλλα το μυαλό μας που κάνει τον Πλάτων κάτι που δεν ανία καθόλου και έτσι ακυρώνουμε την ευφυΐα μας επειδή θα στηρίζουμε την ιδέα λόγο κάποια ιδανικότητας που δεν υπήρχε ποτέ.

Όλα λύνονται στο τώρα μεταξύ μας και οι μεγάλες διδασκαλίες είναι προσωπικά θέματα το καθενός, δεν είναι ολοκληρωτικές αλήθειες που θα φωτίσουν κάποιον τρίτο.

Δεν θεωρώ ότι υπάρχουν και πρέπει να κυνηγούμε ιδανικότητες γιατί μας απομακρύνουν άθελά μας από την τωρινή πραγματικότητα και χάνουμε το συγχρονισμό μας με το τώρα,

Δεν υπάρχει κατάρτι για να δεθούμε, κανένας δάσκαλος και καμία ομάδα δεν μπορεί να σου το προσφέρει, είναι ακόμα μια μεγάλη άπατη της αντίληψης μας.

Μόνο έρευνα σε όσα είπαν η δάσκαλοι μπορούμε να κάνουμε, για να δούμε αν επαληθεύονται στην πράξη και πάντα για λογαριασμό δικού μας(για εμάς τους ίδιους μόνο),

(όχι με δάσκαλο, όχι ομαδικά. Σε αυτές περιπτώσεις εξασκούμε άλλα πράγματα όχι διδασκαλίες),

(Και έπειτα ας ανταλλάξουμε απόψεις, όπως καλη ώρα τώρα!)

αν θέλεις να εξακριβώσεις μια διδασκαλία, ο κόσμος είναι στα πόδια μας, ο γείτονας , συνάδελφός μας, αν θέλεις ομαδική εμπειρία πήγαινε παίξε ποδόσφαιρο, θα αποκτήσεις ομαδικη εμπειρία με το παραπάνω.

Φίλε Κοστ στις 14/01/2012, 15:09:55 είχα στείλει το εξής μήνυμα:

"Όταν ανήκουμε σε μία ομάδα, τη εξασκούμε;

το ομαδικό πνεύμα, άρα έχουμε ομαδικότητα.(Θανατηφόρο λάθος όταν γίνεται μόνιμη η ομαδικότητα!)

Συμπέρασμα: ακυρώνουμε την ατομική στάση μας προς τα πράγματα.

Αν η Ελευθερία σκέψης και η φώτιση έχει να κάνει με την προσωπική μας στάση και αντίληψη προς τα πράγματα,άρα δεν μπορεί να επιτευχθεί ομαδικά.

Συμπέρασμα:

Η ομαδικότητα είναι μια στάση της ανθρωπότητα που χρησιμοποιείτε από την εποχή το σπηλαίων μέχρι σήμερα (ορθός), λόγο διαφόρων αναγκών της προσωπικότητας, πρακτικότητας του ανθρώπου και συνθηκών που μας επέβαλε το περιβάλλον .

Αλλά τι γίνεται όταν χρησιμοποιηθεί λάθος η ομαδικότητα και για λάθος λόγους

Δημιουργείτε ένα σύστημα ιδεών αρτηριοσκληρωτικό με έντονο δογματισμό και όποιος μετέχει σε αυτό, αναγκάζεται να δέχεσαι πάγιες αλήθειες που δεν μπορεί σε έταιρο χρόνο να απαρνηθεί,

με τον καιρό εγκλωβίζεται σε αυτές, καθώς όλο και λιγότερο εκφράζεται η ελεύθερη σκέψη και πνεύμα του και καταλήγει να αρκείται σε συναισθήματα ηρωικής φύσης και άλλα συναισθηματικά βιώματα, που έχουν γίνει η αλήθεια του.

Πλέον οτιδήποτε πέσει στην τροχιοδρομούμενη αντίληψη του, τα μεταφράζει και τα κολλά στο σύστημα ιδεών που πλέον είναι αργά για να απαρνηθεί,

δολοφονώντας έτσι και το παραμικρό υγιές στοιχείο αναζήτησης μέσα του.

Τελικά θα καταλήξει σε μια στρατιωτική θρησκεία χωρίς να το έχει καταλάβει και όλα αυτά στο όνομα κάποιον σκοπών που δεν διαπραγματεύεσαι με κανέναν (λόγο ιερότητας ίσως )
και καταλήγει να είναι :

Είτε φανατικός με την θρησκεία
Είτε φανατικός ποδοσφαιρόφιλος
Είτε φανατικός με κάποιο πολιτικό κόμμα
Είτε εντέλει οραματιστής ιδεαλιστής σε κάποια εσωτεριστικα κινήματα

Βρίσκοντας έτσι θαλπωρή και ασφάλεια για την ανασφαλή ανθρώπινη ψυχολογία του,

Ένα μέρος ώστε να νιώθει δυνατός, και να μην βαριέται,

Έναν τρόπο να επιδοθεί σε διάφορα διοικητικά πόστα και να νιώθει σημαντικός,
με σκοπό στην Ζωή.

Αν παρατηρήσετε όλους αυτούς, αν τους ζήσετε από κοντά και όχι απλά λαμβάνοντας υπόψη το τι προπαγανδίζουν προς τα έξω, θα συνειδητοποιήσετε ότι αυτοί είναι πεπεισμένοι ότι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια, ακόμα και αν λένε ότι δεν το πιστεύουν αυτό για τον εαυτό τους ή την ομάδα τους.

Με χαρά θα περιμένω την άποψη σας(όχι απαραίτητα για αυτά που έγραψα) την όποια θεωρώ πολύτιμη."

Δηλαδή τι είχαμε ;

Ένα συγκεκριμένο ιδανικό μοντέλο πίστης (ορκισμένοι ότι αυτό είναι η χρυσή τομή στα πάντα).

Και ρωτάω, έτσι δεν είναι όλες οι ιδεολογίες; έτσι δεν λειτουργούν οι Μασόνοι ,Θεοσοφιστές, Κόμματα, Ποδοσφαιρικές Ομάδες, Θρησκείες.

Πως είναι δυνατόν να θέλεις να βρεις την αλήθεια όταν σε δεσμεύει η οπαδική και ιδεολογική παρωπίδα,

και το ποιο τρομερό είναι ότι η σπήλια του Πλάτωνα ασχέτως με το αν υπάρχει,

να μην χρειάζεται και τελικά ούτε να τίθεται λόγος να βγεις από αυτή, αλλά όλο το ζήτημα να έχει να κάνει με ποιος είσαι τώρα εδώ αυτήν την στιγμή.

έτσι και αλλιώς αυτά δεν θα τα ανακαλύψουμε ποτέ (δεν θα επαληθευτούν ποτέ), οτιδήποτε από αυτά μόνο σε προσωπική εμπειρία μπορείς να τα έχεις.

Κατά αυτόν τον τρόπο, η ιδεολογία είναι μια ασθένεια της ευφυΐας και ένα εμπόδιο του πνεύματος (είτε είναι κάποια προσωπική ιδεολογία είτε την ζεις ομαδικά κάπου), ο νάρθηκας που τοποθετούμε με το ζόρι στο σώμα μας χωρίς να τον χρειάζεται.

Ενώ η αλήθεια φαίνεται να είναι διάχυτη παντού, εμείς φτιάχνουμε κάστροιδεολογίες χωμάτινες γιατί ποιο εύκολα μπορούμε να ακολουθούμε εντολές και να νομίζουμε ότι την βγάλαμε την άκρη (τεμπελιά της ψυχής),

παρά να ερευνούμε σε ότι πέφτει στην αντίληψή μας και όλα να είναι ανα πάσα στιγμή ανατρέψιμα.

Το μυαλό μας ανα πάσα στιγμή δημιουργεί βολέματα και ιδεολογήματα, ποιο δύσκολο είναι να είμαστε στην γύρα της αναζήτησης και να ερευνούμε σε βάθος, παρά να ακολουθούμε δουλικά ιδεολογίες,

που θέλουμε δεν θέλουμε, δεν θα είναι ποτέ απόλυτα επίκαιρες.

Θα είναι λόγια άλλων ανθρώπων και άλλων εποχών ποτέ δεν θα είναι απόλυτα δικά μας και δεν θα λειτουργούν απόλυτα για εμάς στο τώρα.

quote:

---

Και ρωτάω, έτσι δεν είναι όλες οι ιδεολογίες; έτσι δεν λειτουργούν οι Μασόνοι ,Θεοσοφιστές, Κόμματα, Ποδοσφαιρικές Ομάδες, Θρησκείες.

---

quote:

---

Το πρόβλημα σου είναι με τον Πλάτωνα ή με τον τρόπο που τον ερμηνεύει η Ν.Α.;

---

Edited by - pantelis1 on 23/01/2012 01:00:30

Ξεκινά από μια απλή ιδέα που θα σκεφτώ, θα μου αρέσει, δεν θα την μελετήσω

βαθύτερα (ή θα έχω την εντύπωση ότι την μελετησα),

την στηρίζω με κάτι δευτερεύον, ίσως και άσχετο, που επίσης δεν το πολύ σκέφτηκα

και μετά έχει δημιουργηθεί μια υποτιθέμενη αλληλένδετη επιχειρηματολογία,

που είναι έτοιμη να την εξαπλώσω λόγο τις δυναμικότητας που αισθάνθηκα σε αυτό που σκέφτηκα.

Αν βέβαια καταφέρω και την μεταδώσω, τότε ξεκινούν όλα τα χειρότερα.

Ακύρωση της ευφυΐας μας, λόγο του σκοπού λέγεται (δηλαδη προέχει ο σκοπός και όχι το τι σημαίνουν όλα αυτά και το γιατί για τα οποία μιλά ο σκοπός).

"Όταν η δράση βασίζεται σε μια ιδεολογία, δεν είναι δράση. Είναι; Είναι προσαρμογή σ' ένα ορισμένο μοντέλο που έχετε εδραιώσει, κι επομένως η δράση είναι ατελής"

J.K

quote:

---

Κατα τη γνώμη μου αυτό που κάνει η Ν.Α. (βάσει όσων έχω ακούσει) και άλλες παρεμφερείς οργανώσεις και αιρέσεις είναι να σε βγάζει απο μια σπηλιά.. και να σε βάζει σε μία άλλη. Ή μάλλον, για να το πω πιο σωστά, να σε βάζει βαθύτερα στην ίδια σπηλιά που ήδη είσαι.

---

Edited by - pantelis1 on 23/01/2012 12:37:12

quote:

---

"Όταν η δράση βασίζεται σε μια ιδεολογία, δεν είναι δράση. Είναι; Είναι προσαρμογή σ' ένα ορισμένο μοντέλο που έχετε εδραιώσει, κι επομένως η δράση είναι ατελής"

---

Που πρέπει να βασίζεται η δράση για να είναι τέλεια;

quote:

---

Που πρέπει να βασίζεται η δράση για να είναι τέλεια;

---

Edited by - Dr Jekyll Mr Hyde on 23/01/2012 13:22:59

quote:

---

Που πρέπει να βασίζεται η δράση για να είναι τέλεια;

---

Η όποια τυχαίνει να με καλύπτει!

quote:

---

Η Νέα Ακρόπολη μοιάζει με μια άλλη σπηλιά μέσα στην ήδη υπάρχον σπηλιά,

---

quote:

---

Κάπως έτσι φίλε Dr Jekyll Mr Hyde το εντόπισα μετά από την εμπειρία μου στην Ν.Α και όχι μόνο!

Θεωρώ ότι όλα ξεκινάνε από αυτό το λάθος, όσον αφορά τις ιδεολογίες του κόσμου. Το ίδιο μπορεί να συμβεί σε μια απλή στοχατική σκέψη μας, γι αύτο και με κάνει να τείνω να θεωρώ τις ιδεολογίες , μια ανάγκη της ανθρώπινης τεμπελιάς και ανασφάλειας του ψυχισμού μας.

Με αυτή τη λογική φτιάχνουμε θρησκείες, Με αυτή τη λογική γινόμαστε φωνακλάδες εγωιστές, Με αυτή τη λογική θα ακολουθήσω μια φιλοσοφική ιδεολογία.

Φυσικά όλα αυτά έχουν πολλές προεκτάσεις και έχω αφήσει πολλά κενά σε αυτά που θέλω να πω και μακάρι να μπορούσαμε να βρεθούμε από κοντά!

(Δεν ξέρω αν μπόρεσα να στο μεταφέρω καλά αυτό που θέλω να πω!)

---

Συμφωνώ με αυτό που λες για τις ιδεολογίες. Ουσιαστικά το τέλειο το ανακαλύπτουμε μέσα από την ίδια την ζωή, αυτοί μας μαθαίνει τις αλλαγές που πρέπει να κάνουμε. Αν έχουμε ανισορροπία στη ζωή μας, αν η ευτυχία δεν μας διακατέχει, αλλά μας διακατάχει η δυστυχία και η μετριότητα, είνα επειδή δεν έχουμε καταλάβει κάτι που μας δείχνει η ζωή, δεν έχουμε πάρει ένα μάθημα, δεν έχουμε βρει ένα κομμάτι του παζλ, δεν έχουμε κάνει μια απαραίτητη αλλαγή.
Γιατί υπάρχει η δυνατότητα αν οχι να είμαστε πάντα ευτυχισμένοι, τότε να είμαστε σπάνια δυστυχισμένοι, (σε αυτό, πετυχαίνουν ακόμα και τα ζώα) επομένως αν δεν μπορούμε να είμαστει ευτυχείς, κάτι δεν έχουμε καταλάβει, κάποια αλήθεια δεν αποδεχόμαστε, ή κάποιο δρόμο δεν έχουμε περπατήσει, γιατί τελικά για όλα υπάρχει λύση: εκτός απ' την ανθρώπινη βλακεία. Το μέτρο της ανθρωπινης βλακείας καθορίζει τελικά την ευτυχία ή δυστυχία του κάθε ανθρώπου. Σκληρό βέβαια αυτό, αλλά σε σημαντικό βαθμό πραγματικό.
Αν θες να μιλήσουμε, στείλε μέιλ

Edited by - Dr Jekyll Mr Hyde on 23/01/2012 13:34:45

Αυτήν την συνείδηση είναι,

που όσοι έχουν ιδεώδες , πιστεύουν ότι τους την εισάγει το ίδιο το ιδεώδες αυτόματα ή ανάποδα, θεωρούν ότι για να αντιλήφθηκαν κάποιο ιδεώδες για να πιστεύουν, τότε έχουν συνείδηση ,

οπότε λένε, αφού πιστεύω σε ένα ιδεώδες, τότε έχω συνείδηση ή είμαι συνειδητός γι αυτό και το πιστεύω.

Ενώ αν έχουμε συνείδηση πραγματικά, πιθανόν να καταλάβουμε, ότι δεν χρειαζόμαστε ιδεώδες και ιδεολογήματα.

οκ! για το μέιλ.

quote:

---

Ουσιαστικά το τέλειο το ανακαλύπτουμε μέσα από την ίδια την ζωή, αυτοί μας μαθαίνει τις αλλαγές που πρέπει να κάνουμε.

---

Edited by - pantelis1 on 23/01/2012 14:03:02

Τι θέλω να πω.

Αυτός ο μηχανισμός (αν μπορούμε να τον πούμε έτσι) που μας ωθεί να δώσουμε προτεραιότητα στο σκοπό και όχι στο γιατί του σκοπού, είναι που γεννά τον εγωκεντρισμό, ο οποίος μεταμορφώνει έναν υγιεί άνθρωπο σε εγωιστή (αστικός φασίστας)
ή έναν φιλόδοξο το κάνει Χίτλερ (πολιτικοκοινωνικός φασίστας)

Αφού, είναι παθιασμένοι με κάτι που για αυτούς είναι πάγια αλήθεια (και πως είναι δυνατόν εσύ να μην τους καταλαβαίνεις, αναρωτιούνται, άρα δεν είσαι σωστός και υγιής και θα βρούνε σίγουρα μια λύση και για σένα για να μην τους εμποδίζεις, ώστε να επιτελέσουν τον σκοπό τους ανενόχλητα)

Όλοι αυτή η λογική καταλήγει σε πυραμιδικού τύπου συστήματα ή τυραννίες, διότι στον βωμό της δράση και του άμεσου αποτελέσματος θυσιάζεται πάντα η Ελευθερία και η συνείδηση των πολλών(που πάντα χρειάζεται περισσότερο χρόνο και μικρότερες ταχύτητες για να αφομοιώσει τα πράγματα).
Γι αυτό σε όλες τις ιδεολογίες συνήθως σε τρέχουν λες και θα χάσεις το τρένο! θέλουν γρήγορα αποτελέσματα!

Και αυτό μπορούμε να το βρούμε μέσα σε μια οικογένεια, σε μια οργάνωση, μέχρι και σε μια κυβέρνηση.
Εδώ είναι που δολοφονούμε στα 3 μέτρα την Συνείδηση.

Ένα ( ιδεολογικό-φιλοσοφικό-θρησκευτικό-πολιτικό η οποιοδήποτε τύπου) μοντέλο με ιεραρχίες και πυραμιδικότητες, αναγκαστικά σε τοποθετεί να εδραιώσεις ένα ιδεώδες.

Αυτά βέβαια δεν γίνεται να μην υπάρχουν, γιατί είναι διάφορες εκφάνσεις της κοινωνικής μας ποικιλίας και μέσα από αυτήν την διαφορετικότητα καταλαβαίνουμε πως έχουν τα πράγματα,

Άλλα αν δεν προσεχθούν από τον καθένα μας ξεχωριστά, τότε μπορεί να γεννηθεί ένα μεγάλος εγωιστής μέσα μας η να οδηγήσει κάποια οργάνωση να νομίζει ότι αυτή θα γεννήσει την επόμενη φίλη και θα σώσει τον κόσμο ή ένα Χίτλερ ο οποίος θα θέλει να φέρει την δική του τάξη στο κόσμο άμεσα(έναν εμφύλιο κ.τ.λ).

(Ελπίζω να εξήγησα γιατί θεωρώ όλα αυτά τα μοντέλα από την θεοσοφία μέχρι τις θρησκείες και την πολιτική ολίγον τι φασιστικού και εγωιστικού τύπου γεννήματα.
Ελπίζω να μπορέσω να το εξηγήσω και σε μεγαλύτερο εύρος καθώς ήταν συμπυκνωμένο και μπορεί να δημιουργεί πάλι παρεξηγήσεις)

quote:

---

Αυτήν την συνείδηση είναι,

που όσοι έχουν ιδεώδες , πιστεύουν ότι τους την εισάγει το ίδιο το ιδεώδες αυτόματα ή ανάποδα, θεωρούν ότι για να αντιλήφθηκαν κάποιο ιδεώδες για να πιστεύουν, τότε έχουν συνείδηση ,

οπότε λένε, αφού πιστεύω σε ένα ιδεώδες, τότε έχω συνείδηση ή είμαι συνειδητός γι αυτό και το πιστεύω.

---

Είναι γελοίοι!

Εννοώ τελείως άλλο πράγμα όταν μιλάω για συνείδηση. Δεν έχει σε τίποτα να κάνει με ιδεολογίες και τα τοιαύτα.

quote:

---

Εννοώ τελείως άλλο πράγμα όταν μιλάω για συνείδηση. Δεν έχει σε τίποτα να κάνει με ιδεολογίες και τα τοιαύτα.

---

Edited by - pantelis1 on 23/01/2012 14:53:06

quote:

---

quote:

---

Που πρέπει να βασίζεται η δράση για να είναι τέλεια;

---

http://www.youtube.com/watch?v=_GehME8VM24&feature=related

---

Ευθύνομαι για την παρανόηση. Το διορθώνω: Που πρέπει να βασίζεται η δράση για να είναι τέλεια, κατά την γνώμη σου;
Με δικά σου λόγια.

Καθώς καταλαβαίνεις, δεν μπορεί να μου εξηγήσει ο Κρισναμουρτι τις τυχούσες απορίες μου.
Δεν γίνεται διάλογος με βίντεο, κι εσύ τον επιδιώκεις, έτσι δεν είναι;

quote:

---

Σκέφτομαι.. revolution of consiousness.. τα έχουν ηδη πει άλλοι πριν απο μένα

---

quote:

---

Όταν ανήκουμε σε μία ομάδα, τη εξασκούμε;

το ομαδικό πνεύμα, άρα έχουμε ομαδικότητα.(Θανατηφόρο λάθος όταν γίνεται μόνιμη η ομαδικότητα!)

Συμπέρασμα: ακυρώνουμε την ατομική στάση μας προς τα πράγματα.

---

Οταν ανήκουμε σε μια ομάδα δεν εξασκούμε τίποτα. Για να ανήκεις σε μια ομάδα έχεις ήδη ομαδικό πνεύμα, αλλοιώς δεν θα ανήκες.
Εαν δεν έχεις ομαδικό πνεύμα και πάρ' αυτό, αποτελείς μέρος μιας ομάδας για κάποιους λόγους ανεξάρτητους των στόχων της ομάδας, αυτό είναι καταστροφή εκατέρωθεν.
Ομαδικό πνεύμα σημαίνει ανιδιοτελείς προσπάθειες για το καλό του Ολου, εάν είναι ομοιογενής η ομάδα, Συνόλου αν ειναι ανομοιογενής.
Για το καλό όλων, μιας και το υποκείμενο είναι μέρος των.

Από την άλλη έχουμε ένα υποκείμενο που δεν ακυρώνει την ατομική σταση του προς τα πράγματα.
Δηλαδή κοιτάζει το προσωπικό του όφελος.
Αυτός είναι, κατά την γνώμη σου, ο καλλίτερος τρόπος αντιμετώπισης των πραγμάτων;

quote:

---

Αλλά τι γίνεται όταν χρησιμοποιηθεί λάθος η ομαδικότητα και για λάθος λόγους;

---

Ποινικοποιούμε την ομαδικότητα και όχι εκείνον που την εκμεταλεύτηκε για να μην ακυρώσει την ατομική του σχέση με τα πράγματα;;;
Βρε!

Ιδεολογία: ορισμένη ηθική ή κοινωνική ή πολιτική αρχή στην οποία προσηλώνεται κάποιος χωρίς ιδιοτέλεια ή φιλαυτία·
ΠΑΠΥΡΟΣ

quote:

---

κι εσύ τον επιδιώκεις, έτσι δεν είναι;

---

quote:

---

Αλλά από την στιγμή που " με έχεις χεσμένο υπερθετικός του αδιαφορείς " όπως μου είχες πει,

---

Γιατί βρε μπαγάσα μου το τρίβεις στα μούτρα αυτό; Δεν κσέρεις ότι πονάει;
Η μεταστροφή μου οφείλεται στην έμφυτη περιέργειά μου, η οποία υπερτέρησε της πρόσκαιρης ευχαρίστησης τού υπερθετικού της αδιαφορίας.

"καθηγητής-τρια", τίτλος που απ ότι θυμάμαι τον χρησιμοποιούσε ο Λιβράγκα, ο Πλάνας και η γυναίκα του η Μαρία Πλάνα. Δεν ξέρω αν τον έχουν χρησιμοποιήσει κάποιοι άλλοι. Και για τους τρεις τους όμως ισχύει αυτό που λέει ο Zip, είναι γιαλαντζί.
Το ίδιο βέβαια ισχύει όταν μιλάνε για θέματα ψυχολογίας. Δεν είναι ψυχολόγοι.
Όχι, δεν πληρώνεται κανείς.
Ο μόνος που είχε καθιερώσει τις ανοιχτές συζητήσεις με το κοινό, ήμουν εγώ.
Όλοι οι άλλοι ήταν μιμητές του τρόπου που έκανε ομιλίες ο Πλάνας.
Παρουσίαζε το θέμα και στο τέλος γινόντουσαν "πηγαδάκια".
Οι ομιλίες ήταν το κύριο εργαλείο για προσέγγιση νέων μελών.

Από μια σελίδα της ΝΑ σας μεταφέρω την βιογραφία της Μαρίας Πλάνα της τωρινής Εθνικής Αρχηγού της Ελλάδας...
---------------------------------------------------------------------

Βιογραφικό Maria-Nuria Jimenez (Μαρία Χιμένεθ)

Πρόεδρος του Διεθνούς Οργανισμού «Νέα Ακρόπολη» στην Ελλάδα

Γενικά στοιχεία:

Γεννήθηκε στην Ceuta της Ισπανίας, το 1957. Από το 1981 ζει μόνιμα στην Ελλάδα.

Είναι Καθηγήτρια Φιλοσοφίας, με εξειδίκευση στη Συμβολολογία και στις Αρχαίες Φιλοσοφικές Θεωρίες, και συγγραφέας εκδόσεων με θέματα Φιλοσοφίας και Επιστήμης, όπως:

«Πολιτισμοί του Μεξικού Ρίζες, Σύμβολα, Μυστήρια» , Εκδόσεις Νέα Ακρόπολη, Αθήνα 2004

«Οι Πολιτισμοί των Πυραμίδων», Συντονίστρια της συγγραφικής ομάδας ερευνητών της Νέας Ακρόπολης , Εκδόσεις Νέα Ακρόπολη, Αθήνα 2009

Είναι βασική ομιλήτρια σεμιναρίων, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με θέματα όπως:

• Συμβολολογία στους Αρχαίους Πολιτισμούς
• Ιστορία της Τέχνης του Μεσαίωνα και των Αρχαίων Πολιτισμών
• Ηθική Φιλοσοφία
• Διδακτική Τέχνη
• Ρητορική
• Ψυχολογία και ομαδική συμπεριφορά

Εργάστηκε για πολλά χρόνια στις Πρεσβείες της Αργεντινής και της Χιλής στην Ελλάδα, στον πολιτιστικό τομέα, καθώς και στο Υπουργείο Δικαιοσύνης στην Ισπανία.

Γνωρίζει Ελληνικά, Γαλλικά, και Ισπανικά.
Είναι μεταφράστρια άρθρων και μελετών του ιδρυτή της Νέας Ακρόπολης, καθηγητή Jorge Angel Livraga και της διεθνούς Προέδρου του Οργανισμού Delia Steinberg Guzman.

Σπουδές:

• Φοίτησε στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Complutense της Μαδρίτης (Universidad Complutense de Madrid), στο τμήμα Γεωγραφίας και Ιστορίας και στο τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας.
• Δίπλωμα του Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας της Κρατικής Σχολής Ξένων Γλωσσών της Ισπανίας. Παράλληλα, παρακολούθησε σεμινάρια στο Πανεπιστήμιο Dijon της Γαλλίας

Το έργο της:

Η Μαρία Χιμένεθ γίνεται μέλος της «Νέας Ακρόπολης» στην Ισπανία το 1973. Αφιερώνεται στη μελέτη της Φιλοσοφίας και της Ιστορίας των Πολιτισμών, έχοντας ολοκληρώσει επιτυχώς το Πρόγραμμα Φιλοσοφικών Σπουδών του Οργανισμού.
Επί 38 χρόνια ερευνά στον τομέα της εκπαίδευσης αναπτύσσοντας μια έντονη δραστηριότητα στη διδασκαλία φιλοσοφικών υλών όπως της Φιλοσοφίας της Ανατολής και Δύσης, της Συμβολολογίας και Αρχαιολογίας, της Ηθικής Φιλοσοφίας και Ρητορικής, της Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας.

Το 2011, αναλαμβάνει ως Διευθύντρια και Πρόεδρος της «Νέας Ακρόπολης» στην Ελλάδα, στη θέση του Γεωργίου Αλβαράδο Πλάνα (Georgios Alvarado Planas), ο οποίος ανέλαβε καθήκοντα Αντιπροέδρου του Διεθνούς Οργανισμού «Νέα Ακρόπολη» (Γενική Συνέλευση του Δ.Ο.Ν.Α Αυστρία, 2011).

Πραγματοποιεί μεγάλο αριθμό διαλέξεων για την προώθηση του πολιτισμού, στην Ελλάδα και στην Ισπανία (Σαραγόσα, Τολέδο, Αθήνα, Πάτρα, Ιωάννινα, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο).
Συνεργάζεται με το Εθνικό Ισπανικό ραδιόφωνο - radio Juentad, radio Zaragoza, cadena ser - προωθώντας προγράμματα πολιτιστικού περιεχομένου.

Συγγράφει μονογραφίες για την προέλευση του αρχαίου ελληνικού χορού και προωθεί την δημιουργία τμήματος χορού και θεάτρου στην Ελλάδα από το 1983 που λειτουργεί ως σήμερα. Συγγραφικά έργα και μονογραφίες της, όπως «η γυναίκα μέσα στην Ακριτική ποίηση και την ελληνική επανάσταση», «Φυσιογνωμική», «Ρητορική και Διαλεκτική», «Ικεμπάνα, η ανθοδετική τέχνη της Ιαπωνίας» δημοσιεύτηκαν στον ελληνικό τύπο.

Εργάζεται στην έρευνα θεμάτων Αρχαιολογίας, μύθων και παραδόσεων των Πολιτισμών, ειδικά της Αμερικής και της Αιγύπτου.

Η Μαρία Χιμένεθ, ως συνεχιστής του έργου Γ. Πλάνα, ανέλαβε ως συντονίστρια της Κίνησης Φορέων Εθελοντισμού (www.simetexo.gr), που έχει ως στόχο την προώθηση της Ιδέας του Εθελοντισμού και την δημιουργία πλαισίου ανταλλαγής ιδεών και δράσεων των εθελοντικών οργανώσεων με τοπικό και διεθνές έργο. Το 2011, για δέκατη συνεχή χρονιά, διοργάνωσε, στην Αθήνα, την 10η Ημερίδα Εθελοντισμού με τη συμμετοχή περισσότερων από 50 εθελοντικών φορέων.

Ως ακούραστη ερευνήτρια στο δρόμο της Φιλοσοφίας και του Πολιτισμού, η Μαρία Χιμένεθ συνεχίζει το πολυετές έργο του Γ. Πλάνα, συνεισφέροντας στην πραγμάτωση ενός από τους πιο σημαντικούς σκοπούς της «Νέας Ακρόπολης» για κοινωνική, πολιτιστική και ανθρωπιστική βοήθεια στο συνάνθρωπο, προωθώντας έτσι τις ανθρώπινες αξίες και τα ιδανικά για έναν καλύτερο άνθρωπο και έναν καλύτερο κόσμο.
---------------------------------------------------------------------

Το σίγουρο είναι πως... ο καθένας μας προσπαθεί να φτιάξει, άλλος λίγο, άλλος πολύ, τον δικό του μύθο γύρο από την προσωπικότητά του.
Οι "βιογραφίες" όμως, των στελεχών της ΝΑ , γι αυτούς που ξέρουν...Ξεφεύγουν.

Αν θέλετε μπορούμε να σχολιάσουμε την πιο πάνω "βιογραφία".

Από ότι φαίνεται, παλιά έμπαιναν στην Νέα Ακρόπολη πολύ εύκολα ανήλικοι έφηβοι.....

(και άδεια από το μπαμπά και τη μαμά, ας μην το ψάχνουμε δεν παίζει, στην δικιά μου εμπειρία όσο ήμουν στην Ν.Α, δεν έτυχε να δω ούτε έναν που να παίρνει άδεια από τους γονείς,

το ποιο συνηθισμένο σενάριο ήταν να το κρύβουν ή απλά δεν γίνονταν μέλη καθόλου)

Το πρώτο που μπορώ να σχολιάσω είναι πως...από το βιογραφικό σημείωμα απουσιάζει εντελώς η συζυγική σχέση της Μ.Χιμένεθ και του Πλάνα.
Θα μου πουν κάποιοι...ε! και τι έγινε?
Ανδρόγυνο είναι, γιατί να πρέπει και να το πουν?

Από την Βικιπαίδια διαβάζουμε ότι..."Ο νεποτισμός είναι η οικογενειοκρατία, η οποία εκδηλώνεται με την παραχώρηση θέσεων και αξιωμάτων σε συγγενείς και φίλους. Είναι η εκμετάλλευση από κάποιον του αξιώματος ή της θέσης που κατέχει, για να προωθήσει συγγενικά ή άλλα πρόσωπα του περιβάλλοντός του σε θέσεις κι αξιώματα χωρίς αξιοκρατικά κριτήρια. Η πρακτική αυτή εμφανίζεται συνήθως στην πολιτική και τη θρησκεία.

Ο όρος νεποτισμός προέρχεται από τη λατινική λέξη νέπος (nepos, γεν. nepotis) που σημαίνει «ανεψιός» ή «εγγονός»."

Τι σχέση έχει τώρα ο όρος νεποτισμός με το ζεύγος Μ.και Γ. Πλάνα και την Νέα Ακρόπολη?
Μα ποια άλλη , παρά την διαδοχή στην εξουσία της ΝΑ Ελλάδας από τον Πλάνα στη σύζυγό του Μ.Χιμένεθ Πλάνα.
Τύφλα να έχουν δηλαδή οι εκφυλισμένες δημοκρατίες!
Μήπως γι αυτό και απουσιάζει η πληροφορία της συζυγικής σχέσης από το βιογραφικό σημείωμα?

Είναι "καθηγήτρια φιλοσοφίας", όπως μας πληροφορεί η βιογραφία της.
Η ερώτηση που μας έρχεται τώρα , είναι...Σε ποιο Πανεπιστήμιο?
Σε κανένα!!!, παρά μόνο στο σωματείο της ΝΑ.
Τελικά ισχύει , πως...στην Ελλάδα , ότι δηλώσει είναι ο καθένας.
Υπάρχει άραγε κάποιο νομικό πρόβλημα σε αυτό?
Ποιος ξέρει? Ας μας πει.

Στη συνέχεια μας πληροφορεί πως , δεν είναι απλά "καθηγήτρια φιλοσοφίας" αλλά πως είναι και..."με εξειδίκευση στη Συμβολολογία και στις Αρχαίες Φιλοσοφικές Θεωρίες"
Αλήθεια, ποια μεταπτυχιακά έχει πάρει και με ποιους αληθινούς καθηγητές Πανεπιστημίου?
Α! ξέχασα. Από το ίδιο "Πανεπιστήμιο" που έλαβε και τον διδακτορικό της τίτλο. Αυτό του σωματείου της ΝΑ.

Πιο κάτω πληροφορούμαστε πως υπήρξε "Συντονίστρια της συγγραφικής ομάδας ερευνητών της Νέας Ακρόπολης" στο βιβλίο "οι πολιτισμοί των Πυραμίδων"
Ξέρω, τώρα θα φαντάζεστε πως η ΝΑ έχει ερευνητές, επιστήμονες, που γυρνούν όλο τον κόσμο και οι οποίοι ερεύνησαν την ιστορία όλων των πυραμίδων και πως κάποιοι από αυτούς, με συντονίστρια την Μ.Πλάνα, έγραψαν ένα βιβλίο (δεν το έχω δει), το οποίο ακολουθεί όλους τους επιστημονικούς κανόνες και για τον λόγο αυτό θα είναι γεμάτο παραπομπές και εξειδικευμένη βιβλιογραφία, η οποία θα μας παραπέμπει στα έργα κορυφαίων επιστημόνων.

ΓΕΛΑΣΤΗΚΑΤΕ!!!

Το πιο πιθανόν, οι περισσότεροι από αυτούς, να μην έχουν δει από κοντά καμιά άλλη πυραμίδα πέρα από αυτή του Άργους της Πελοποννήσου.

"Εργάστηκε για πολλά χρόνια στις Πρεσβείες της Αργεντινής και της Χιλής στην Ελλάδα, στον πολιτιστικό τομέα, καθώς και στο Υπουργείο Δικαιοσύνης στην Ισπανία."

Υπενθυμίζεται ότι στις 11 Σεπτεμβρίου 1973 ο Αουγκούστο Πινοτσέτ ανέτρεψε τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο Σαλβαδόρ Αλιέντε, εγκαθιδρύοντας μέχρι το 1990 μια από τις στυγνότερες στρατιωτικές δικτατορίες στη Νότιο Αμερική.

Η Μ.Χιμένεθ Πλάνα είναι Ισπανίδα. Πως εργάστηκε στις πιο πάνω πρεσβείες?
Μήπως επειδή ο Λιβράγκα ήταν το αγαπημένο παιδί του Πινοτσέτ?

"Η Μαρία Χιμένεθ γίνεται μέλος της «Νέας Ακρόπολης» στην Ισπανία το 1973."

1957, που γεννήθηκε, μέχρι το 1973, ήταν...στην καλύτερη περίπτωση...17 ετών! Ήταν ανήλικη δηλαδή!!!
Οι γονείς της, όπως μας έλεγε...ήταν φανατικοί καθολικοί και της απαγόρευαν την ΝΑ.
Να όμως που έγινε μέλος.

Και εγώ δεν ξέρω, τι άλλο να σχολιάσω.
Μας πουλάνε φούμαρα για...μεταξωτές κορδέλες.

Κάπου είχα διαβάσει (και εκτίμησει) πως το αληθινό ποιον του ανθρώπου φενεται όταν κατέχει δύναμη, όχι όταν δεν την έχει.

Απο μέρους μου υπάρχει κατανόηση της προσπάθειας για ενημέρωση, με ενα κρατούμενο σαν ερώτηση,

Ρε Γιάννη, εδω ο νεποτισμος (δες πολιτικούς αρχηγούς κομμάτων) μας έχει φέρει εκει που μας έχει φέρει,

Αντί να χάλας τη φαιά ουσία σου με τον πλάνα και κάθε πλάνα, δεν σκέφτεσαι κάτι να προτείνεις, ώστε ο άνθρωπος να μην πέφτει συνεχώς θύμα του κάθε βλάκα?

Πως θα γίνει κάτι τέτοιο, αν εσυ με όλη σου την εξυπνάδα, και μέσα στα πράγματα, χρειάσθηκες τόσα χρόνια να καταλάβεις τι γίνοταν?

Ο μέσος άνθρωπος που τον απασχολεί τα προς το ζεις, και εκλεγεί, ακολουθεί, και διατηρεί το status ως έχει, πως θα μπορέσει σε ένα δημοκρατικό καθεστώς να ξεφύγει, να μην είναι εύκολο πιστός και προπαντός να μην τον κατευθηνουν φανερά η κρυφά, οι κάθε μορφής αρπακτικά, ένα τη ζωη?

Ερωτήσεις αγαπητέ Γαρατζιωτη, που περιμενουν εδω και χιλιετηρηδες....απαντήσεις, και πραγμάτωση.

quote:

---

Αντί να χάλας τη φαιά ουσία σου με τον πλάνα και κάθε πλάνα, δεν σκέφτεσαι κάτι να προτείνεις, ώστε ο άνθρωπος να μην πέφτει συνεχώς θύμα του κάθε βλάκα?

Πως θα γίνει κάτι τέτοιο, αν εσυ με όλη σου την εξυπνάδα, και μέσα στα πράγματα, χρειάσθηκες τόσα χρόνια να καταλάβεις τι γίνοταν?

---

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr